Opus polyhistoricum dissertationibus 25. De osculis subnexisque de judae ingenio, vita & fine, sacris epiphyillidibus, absolutum; ob variarum gentium, per cuncta mundi climata usitatos ritus, ... curiosum ex omnium facultatum doctoribus annalium cond

발행: 1680년

분량: 1055페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

141쪽

DISSERTATIO V

mittitur. Quem morem scite & eleganter pius Poeta brevi ted

Musco carmine est complexus. es etiam casta aum Feratur mente Sacerdos,

Oscula dat, quae dant iste mel illa altis. XVli I. Apud Coptitas sive Christianos in Egypto' tamiles ferme in sacris Ordinationibus ritus obtinent,uti ex Rituali Ecclesiae AEgyptiacae, quod Iussu Cardinalium S. Congregationis de propaganda fide ex Lingua Copta & Arabica in Latinum trans tulit Athanasitus iarcherus Anno M DC XLV. elucet cit, ibi enim

de Ordinatione A nagnostae sive Lectoris, pag. 24l. Lib. I. Συμμικ lego: Post haec dabit Librum Epilcopiis Lectori) ut portet Evangeliuria supra Pectus & osculetur altare, manus autem Episcopi&praesentes cum eo. Tunc deci rant ei Sacramenta sancta S c. Quando Sacerdos consecraturJuramento praestito osculata tenetur altare Epitcopum & praesentes. Ibidem pag. 2si. idem ordinatus Praelatus facere debet, juxta paginam 2 4. Copticae Ecclesiae nomen Christianis in Aῖgypto degentibus,de in Alexandrini Patriarchae,quiCairi hodie ros det inspectionena agnoscentibus,convenire nonnulli putant a regione . Egypto, propter mutuam vocabulorum astinitatem; alii a Rege quodam Egy pio,vulgoc blbth: quidam aReligione sive professione; Nonnulli deniq; priora rejicientes deducunt aCoptoUrbeThebaidos olim celeberrima. Etenim cum 2Egyptus ab Insulis ibih dicta sit, juxta Theuetum in Comograph. de Levant, vel uti Leo existimat Africanus Lib. VII l. a Rege AEgypto, quem communi lingua Chibili nonasnant , sunt, qui inde ortum tradunt Cobt, ac ulterius Copt. Notat praetcrea Masiim in peculiar. Syror. Egyptios in quibusdam Antiquitatibusa ophti denominato :ab hoc igitur nomine, levi mutatione, aboecta nempe per aphae resinusitatam, vocali composit ,rii, factum Gophii. Atque haec sententia arridet Alexandro Ros in Tractatu Germanico:

dit. Heidelberg. in 8. An. M DC LXXIV. Conferatur ΕΔ-ard. BrereWood, in Scrutin. Religion. p. 17o. Johannes Hoo beri

142쪽

ΟE oscVLIS EVIBUS MAM ECCLESIASTICH. .ra in Summa Controversiar. Lib. IX. p. 9S7. Cophtos dictos scri- bit ab urbe AEgypti celeberrima olim,&Thebaidos Metropoli

icopto, unde& Coptos dicendoscen set vel C IIIo, non Cophtos, quomodo illos Malium edani appellant, per contemptum,quasi . dicas, incisos: Unde&noinen hoc venire, & scriptionem esset Cophti, sive ab usurpata olim circumcisione, sive exprobrata, . nonnullis visum. Respicit vero Theologus Belgicus prioribus verbis praecipuF ad Drcherum in Prodromo Copto; verum si a: circumcisione Christiani in AEgypto a Mahum edanista sitae, dicti, sane non per contemtum ita ab illis appellari videntur; constat enim, quod Mahum edani circumcisionem magni faciant. Adhaec nullum in Lingua Arabica S Ebraea, test antibus viris doctis,occurrit vocabulum Circumcisionem significans,quod cum. Cophtus,seuGoplitus cognationem habeat. Neq; tamen negare velim, subdaChristianis caeteris, puta Graecis .ibi viventibus, per contemtum si, id est, circumcs, idq; linguaGraeca crassiore, ut notat Salomon Schvreiggerus in itincrario Lib. li I. cap. X. p. a 2. dicantur. Illorum autem qui Coptitas ab urbe illa, . quae nomine Copton insignita olim extitit, nominatos existi-inant, sententia prae reliquis Athanasio nubero placetProdrona.

Copt. Cap. I. Mentionem hujusce Urbis faciunt Gavius Iose-- pbus, Lib. IV. cap. XI. de Bello Judaico, Plinius Histor. Natur. Lib. V. cap. IX. & Plutarchus in Lib.de t si de Osride, m.II. Oper. p. 3s6. ubi tradit, Isin vestem sumpsisse Iugubrem, ubi Urbs est, quae Coptus hodie dicitur. Et p. 362. In Fcstivitatibus AEgyti, inquit, ignominiose tractant rufos, homines asinumque de praecipitio deficiunt, uici ira solent. Strabonas arta. te haec urbs tantae fuit famae, ut commune audiret Arabum 2Egyptiorum Emporium, ad quod omnes, Indicar, AEgypti opicae α Arabicae merces ex mari rubro deferrentur. Vid Lib. II. Geograph. Sita erat haecCoptici Nomi seu Praefecturae Metropolis sub XXV l.Latitudinis gradu,&Longitudinis LX l I. dictaq; R Musio, Cana, Cons. nrcher. Prodrom. rnti. cum Oepido, Tomo I.

143쪽

DIS SIT 'ATIO V122 Serapidis,imo &Crocodilorum simulachra, quae sicuti gentiles Coptitae relipiose ut Numina coluerunt, ita contra Christianii Coptitae adeo aversati sunt, amore religionis, ut ne quidem nominare volucrint, referenteiarctae in Prodr. cap. V. sub finem. . Eversa autem civitas illa est a Diocletiano, prout Magriburgenses Centuriatores Cent. I R. . p. 3ι8. observant, nec itcrum Ex ruderibus excitata. Hodie enim nulla amplius in AEgypto civitas, hoc nomine venit, sicuti nec Philippus cimoerim in Introduct. ad Ceograph. ubi de Egypti urbibus agit, illius meminit. Cum vero ceu iam dictum, nulla hodie in AEgyptoUrbs tali nomine cognita sit, S: de veteri Copto vix amplius rudera supersint,necipis quoque AEgy plus hodie Coptus nominetur, mirari subit, cur hodierni in AEgypto Christiani vocari ament Copti, ac non potius Alexandrini, cum Alexandria, uti notum est, non urbs Copto Isedes olim fuerit Coptitarum Patriarchae. Constat hac de re tum ex Sta inero G. tum ex Paronii Tomo VI. Annal. ubi intcς alia commemorat, quod literarum a Gabriele A lexandrino Pa triarcha ad Clementem Vt II. Pontificem Romanum perscriptarum, calci haec fuerint addita: Perveniat volento Deo, Ra-mam ad manus magni Papae ex Alexandria Coptorum Patriar cha. Et iterum in alia quadam Epistola. Scripsimus d. 16. Mensis Hatur benedicti, anno juxtaCoptorum computationem S C.-Interim tam e haut improbabilis illorum videtur opinio qui statinint, quodcumChristiani uci solitia clinis amore vel ob grassantes persecutiones,in Thebaidos dc serta urbi opto proxima, c6-

migrarint, factum inde sit, ut Christiani postmodum maluerinta ab urbe Copto Coptitae ita ab Alexandria subi primum quidum

salutaris doctrinae semina fuerunt sparsa,) Alcxandrini nominari. Illud tamen probe notandum, quod non omnes Christiani in AEgypto hodie viventes optuae salutentur: Sunt enim ibidem i& alii, Graecae Religioni addicti, qui Circunicisionem non ad - mittunt, quo modi luc Optitae faciunt. Ab Italis Coptitae vocantur Chri ham desta Cintura , forte quod peculiari vestitu incedendes Zona se cingviit. Sumeuger. PineriGonstantinopohr.

144쪽

rosolymis degentes itidem Christiani delia Ciniunt, id est,pra cincturae.vocitentur. Doctrinam & ritus Ecclesiae Coptirae Roscius, Brcrevroodus,&Hooriabeckius locis allegatis proponunt, quo securiosus lector conferre poterit. 6. XIX. κραδερατικον Ecclesue Graecae, Liturgiae parte III. .de Ordinatione Metropolitae pag. 28. hae exhibet: Mεγας

vi αυτους ιιι τος --. Magnus vero Chartophylax tenens caput ordinati, ascendit per Aquilam Q ad Patriarcham, electoque innuit, ut osculetur genu dextrum, manumque dextra, ac dextram genam Patriarchae. Hisce Isiacim Haber in Obsetvationet V. pag. 36. subdit: Hic agitur de osculo , quod In irativum dici poli et, quomodo dicitura B. DIO IVD πιλ ωτικh άσπασ-- Lib. de μυῖε camerarchias cap. V. Mitto , quae in Constitutionibus S. Gementis, Lib. VIII. Ubi Episeopus in Solio constitui

quidem exempla in mediti produxit rei Ecclesiasticae pei itissimus, Fr. H isi erus,Proselibr Sorbonicus, urium t mcti Epiphanii, quem Pappus Diaconum primo ordinatum, postea pace data continuo Presbyterum ordinasse scribit in vita; cap. XXVI. Ab crum S. Amphilochii ab Angelis consecrati, & postea ab Episcopis Olculo excepti, ut narrat Nisepserin, quae sulpecta, Lib. ll. cap. XX. β) Chartopb lax, Chartarum seu Scripturarum custos,judex oniniuEcclesiasticarum causarum, habens causas matrimonialcs: sed& in caeteris Cloricorum caulis εognitor, tanquam dcxtra Pontificis manus. Codisius de Ostic. Ecclesiast. Constanti lapillit. cap. ll. 6. V. In illa Ecclesia erat noti en magnae dignitatis , qua decoratus sigillum Patriarchae quod bustatorium quoq; diccbatur)in collo appensum ferebat, teste Balsamone apud Baronium An.

145쪽

o Synodi VIII. quam Latine reddidit, actionem, Chattophylax, inquit,interpretatur Chartatinn custos, fungitur autem ossici γChartophylax apud Ecclesiam Constantinopolitanam, quo Bibliothecarius apud Romanos, indutus videlicet infulis Ecclesiasticorum ministrorum,& agens Ecclesiastica prorsus obsi quia, exceptis illis solis, quae ad sacerdotale specialiter & proprie

pertinere probantur officium. Sine illo praeterea nullus Praesu- Ium aut Clericorum a foris veniens in conspectum Patriarchae intromittitur: nullus Ecclesiastico conventui praesentatur,nullius EpistolaPatriarchae missa reperitur,nisi forte a caeterisPatriarchis mittatur. Nullus ad praetulatum,vel alteriusOrdinis Clericatum, sivσad Praeposituram Monasteriorum provehitur, nisi iste hunc approbet de commenderi atque de illo ipsi Patriarchaz suggerat, & ipse praesenter. Nec sacerdos novellis Sponsis absque ejus licentia benedicere poterat. Alias hujus dignitatis eminentias recenset Baronius citato loco. Loeus ubi Chartophyllax residebat,Chari sara m dicebatur, quod nos Archivum vocamus. D. Gregor π Regie. Libi XII. Epist. 1ς. Qii a ChartophyIacium praedictae piae memoriae Iustiniani tempore se ita surripiente subito flamma incensum est. Dicebatur etiar Chariologium. Vide Hieronymum Fabrum in Sacris Memoriis Ravennatibus pari. I.p. 9.ctio. In Ecclesia Ramana Cbartophylacis dignitas, sub nomine Chartularii reperitur, longe tamen minoris aestimationis. Erat etiam osticium seculare, Iudicis, nempe, delegati Imperialis, nen non Custodis ejusdem Imperialis Archivi; uti colligere licet ex Anastasii Collectaneis per Sirmondum in 8.editis; ibi enim de exilio S. Martini Papae legitur: Ergo feriasecunda diluculo mittis Chartulariumsuum, ct quo

dum de obsequio suo sec.

0 Aquila Graecis αύοι sive is, μὰ peculiariter usurpatur de fastigio aedificiorum aequilae volantis speciem repraesentante,juXsa Eustathium vetustissimum Homeri interpretem; Galeno est illud; quod triangulari forma supra tectum elevatum est, in Lex. Hip. apud Scapulam. p. in I7. Lex. Graec.

146쪽

DE OSCULIS ImASDAM ECCLESIASTICIS. 11s , o Nicephorus Callisti filius,Xanthopulus sub Andronico Palaeo- Iogo circa initium seculi decimi quarti historiam Ecclesiasticam scripsit libris viginti tribus, quorum postremi quinq; perierunt.

Hoc opus eruditi propter plures fabulas & fallas relationes pas-ssim acriter insectantur, quemadmodum errores non exiguos Aaronitu, Possvintu aliique in eo observarunt. Theodorus Bezain Notu ad Acr. lossol. cap. I. v. 13.. Nicephorum ineptum ac

ridiculum historia Ecclesiasticae Scriptorem appellat. Casu-bonm Exercitat. I ad Baronii annales, cap. XII. p. 92. NicephO S, inquit, autor Vanissimus, futissimus, fabulosissimus, nec sed μυθων ληρων ρ'αψι, Ne merito tuo dicendus, cui ipse Saronitu, quoties animum intendit, fidem omnem abrogat.

idem p. ios. Scriptor fabulo sillimus, & Iudicii in litteris nulsus, quare quidquid apud ipsum legitur, nisi alia accedat

autoritas, non pluris facio, quam folia farfario ipse Baronius quot locis istum fabulatorem aspernatur, rejicit, confutat i qui utinam sibi constaret,nec quo d alibi destruit,idem alibi adstrue- rec. Plurae contra illumetestiinonia Vide in D.Joh. Gerhardi p. m. Patrologia, p. 622seq. D. Dannhaueri Hedec. Homic Acade- . P. I. p. I p. Iosiuae Arnis NM. ad Arancisci Ruvassoris Libr. deforma Christi circa 'inem.

XX. sed exempla mittamus, satis enitia de ritu constat, Apud Latinos quidem vetus ordo Romanus in consecration Diaconi, deinde in Benedictione Consummationis Presbyterorum.: Tunc osculetur singulos, dicens: Pax Domini sit semper vobiscum. In Consecratione vero Episcopi post acceptum ba- eulum : Tunc det osculum Pontifici& Diaconis omnibus: Et rencs eum Archadiacos deportet in Presby terium,& det osculum Episcopis& Presbyteris.. Sic apud Graecos in Consecrationet duntaxat Diaconi ad Episcopalem usque. Osculi vero huJus significatio in Ordinum Mysteriis alia est, quam & in Baptiuino , apud S. C prianum Epistola Epistola LIX. quam ut Syn dicam laudat S. Augustiniu Cont. II. Epis. Pelagii Lib. IV. cap. 38. ad

F a Fiduis

147쪽

I idum; &apud ChrUouomum rimo V. Oper. homilia L. Non solius videlicet charitatis, fraternitatis & pacis testificandae causa; nam in Ordinatione adhibitum osculum praesertim oris & manus, gratiae & potestatis communicationem significat, juxta eum modum quem innuit Procopi ου Gazaem in Lib. I. Regum, cap. X. ad ea verba:

eum, ut inhabitantis sibi gratiae participem reddat. At sciscitari quispiam potest, ad quid osculum in genu ipsnis Patriarchae Z N on moramur hic gentium superstitionem, quam adeo diserte Plinius Lib. II. cap. XLV. expressit: Hominis genum ραε- don cr Religio inest, observationegentium. Hoc supplices attingunt; ad haec manus tendunt, haec ut manuου adorant. Hic vero neque de Supplicatione, neque de assentatione agitur, sed de aliqua potius gratiarum actione, ob ipsius ordinationis beneficium recens susceptum, qua quidem testatur agnoscitque ordinatus se ad novam dignitatis quasi lucem natum esse, in genibus ordinantis, Ut Scriptura loquitur ibi Maesir nati sunt in genibus Ioseph, Genesis quinquagesimo capite. Septuaginta interpretes dederunt: νώμuin, superfemora, sed Hebraeis melius vulgata respondet: una Vp per genua. Simplicitet aulcm est Reverentiae signum. Lucae cap. v. Petrus dicens: Exi.ὰ me, Domine, quia homo peccator sium: procidit ad genua Iesu. Idem laudatus Habet tus observat. VII. p. ig. 138. scribit: Alterum hic observatione dignum est, quod

tam diserte exprimatur Osculum De τωνοταρωι,, in genam Patriarchae. Hoc enim tanquam honoris praestantiis naum argumentum a Graecis existimature, ut testatur, quod in Florentina Synodi rectis veteribus adnotatur. Illud porro sic habetur in capite n irri ἐισι-λiuditio de ingressu Patriarchae in Ferrariam, narrantibus ita Episcopis de sc& Exocatacilis, qui dignitates primarias in Ecclesia Constantinopolitana gerunt: ' πρὸς το π- ον του Πύ .

ταέξ. h.e.Cominuo ad Palatium Papae ascendimus; Patriarcha

148쪽

quidem stantis Papae genam osculatus est, nos autem icden iis dextram & genam, cum Exocatacetis, seu ossicialibus. Reliqui ver5 aut dextram osculati sunt, aut profunda vcncratione contenti fuere. EDisis, i κουιλιι sive Exo catacoeli aliqui Constantinopolitanae Ecclesiae officiales vocabantur; nam extra Patriarchium pemo-ctabant, quia Parochi erant in civitate, ideo in suis Parochiis pernoctare tenebantur. Se X autem fuerunt numero, nimirum

magnus Oeconomus, magnus Sacellarius sive Saccularius, L e. Thesaurarius, quia Graecum Latine saccularius vertitur, a ci κεχων, quod Latini saccum interpretatur MagnusSce-mophylax, qui lacrarum supellectilium curam habebat, ac in sede vacante erat Oeconomus) Magnus Chartophylax, Praepositus parvo sacesto, & Protecticus; h. e. Iuxta Graecum, primus defensor qui suscipiebat captivos, di ibi cra udex causarum eriminalium. Codin. Lib. I. de Osfic. Erat etiam Ecclesiasti- eum ossicium ejus, ad quem pertinebat causas criminales Clericorum cognoscere ; item Ecclesi. ae defensor erat, ac suam Iurisdictionem in Ecclesiarum ingressu exercebat, qui ideo πιήδεάων nuncupabatur: quod ossicium primo ordini Clerico. rum Constantinopolitanorum aPatriarcha Gregorio Xiphilino additu fuit,quia,ut ait BalsamonMon libenter Deicnioris munus renunciabant, ut ad alia Dificia ascenderet propter ejus lucrum, ideoq; praedicti' Patriarcha inter priores Ecclesiae dignitates hoc

ossicium annumeravit Balsamon quinq; tantum num crat, quia

sextus & ultimus sub Imperio Alexit Comneni a Patriarcha Xiphilino additus fuerat. Erant itaq; hae dignitates maximae auctoritatis& praeeminetiar, ita ut in publicis confessionib'Episcopos praecederet, uallius Ecclesiae veluti Cardinales essentn uti tales

habiti lunt inConcilio Florcntino,in c uous actis haec habetur: ει triarcha Papam stante osculatus es ingens, nos vero cum ocatacalis sedistis dextram ct genam oscutiti sumus. In Patriarcha tu Diaconorii ossicium exercebant, in qua functione Planeta utebantur Quae dignitates lacet sex numerentur,tam en revera erant scpte,

149쪽

n IssER TUTIO V. . nam dignitas Archidiaconalis, cum sit ad nutum Patriarchar amovi bilis, non connumeratur. Atianus Iunius primam Syllabam divisim legit, nempe εξ κ ἴακοιλοι, i. e. se X Caracoeli, quia, ut ait, eorum Parochiales Ecclesiae in vallibus siluatae erant: at praeterquam quod hoc sine fundamento commentatur , minus verisimile quoq; videtur. quod in illa tam magnifica civitate Constantinopoli non plures, quam lex Parochiae reperirentur,& omnes in vallibus stae & a fortiori, quod tempore Balsamonis, quando nimirum non sex, sed quinque tantum erant huius modi Parochi, tunc etiam Exocat acarti appellarentur. In Novellis Alexis Comeni Ini p. a Levia clavio collectis legitur, motam fuisse litem inter Episcopos ex una parte, & Chartophylacem ex altera, unam, scilicet, ex supra dictis dignitatibus super praecedentia,in cujus favorem scripsit his verbis imperator: Quod sederet ante Episcopos, quoties illos convenire ob aliquam necessitatem oportebat. Et Syl vester Sguropulus Exocat accelus, quod in Florentino Concilio ante Episcopos caus aequales non sedissent, conqueritur,& tali in eorum favorem ibi Sect. IV. cap. X. adducit: Nam ut illi quinque sensus nunquam ob homine vivo removentur; ita nec illi a latere Patriarchae discedunt. Scin- per supra A rchiepiscopos capiebant loca, ac ut Praesides Patria chici Senatus celebrabantur. De Constantinopolitanis . Cardinalibus mentionem facit Iohannes Papa VIII. ad Augustum Basilium & Leonem scribens;& Adrianus Papa quando in sede Patriarchali restituerat Photium, qui a summis Pontificibus causPraedece illaribus ea sede privat Vs fuerat, hanc Conditionem Adrianus adjecit, nempe, ut post: mortem Photii fratris nostri, nullus ex dignitate mundana ad Pontificalem honorem ascendat, sed ex Presby teris Cardinalibus ejusdem Ecclesiae, vel Diaconibus, aut ex aliis Sacerdotibus, qui lub Ecclesia Constat inopolitana consistunt. Apud Bara nosmia ad An. DCCCLXXs X. g. XXI. Discrimina haec salutationum S osculorum non inconsulto sunt ita diligenter & accurate cxpressa, & quidum in ditione Romana Conciliorum, pag. io. Uignitatem vero eorum

150쪽

qui ordinat i su nt, oiculum illud in genam Patriarchae leu Pontificis commendat, ut docci Innocentius, Prexbyterorum Canonicorum ad osculum Episcopi admissionem,esse dignitatis ipsorum, non in postremis numerandum testimonium; Prcsbytero cuidam Cardinali Treceiis Episcopo scribens: cum ad eandein Ecclesiam accessasses conlecraeus cum cum Canonicis aliis ad osculum recepilli, cum tunc non nisi Canonici ad osculum admittantur. Religioni fuit Sacerdotum manas etiam publice osculari. S. Isigo--ου homita XVII. Tomo Voperum, in illud Pauli ad Romanos XVI. Salutate 'fulgam : HVocritarum es, publice quidem se ad omnem est 'ectum osculari man π Sacerdotum, genua tangere, seunticare, ut post orent, o Baptumo indigentes aditum inu, currere. Domi. autem se in conventibus tantorum bonorum aurifores sera m os con . tumiis perfundere, aut contumebam iis ferentes Iolerare. . Quod nequis ad Iolossummos Sacerdotes, id elh,Episcopos referas addendus est s. Paulinus iii vita S. Anibrosii, statim ab initio , de quo ita differit: 'sea vero cum adolevisset, o esset in urbe Roma constitutus eam mure Midua is sorore, qua virginitate a uera rosess,comia Dacia nrgine,cujus Virginis Ioror Candida, ct ipsa ejusdem Professuasis, qua nunc Carthagine degit jam anus, cum videret Sacerdotis a domo irasorore vel matre manuου osculari, Ese ludens offerebat dextram,

He nil o i id ab eas sieri oportere , siquidem se Episcopumfuturum

esse memorabat. Loquebatur enim in illi viritus Domini, qui istam ad SacerisImm/uIrisbat, cista verὸ ut adolescentem se nesilentem quid diceret.r 'uebat,Hieronymus quoqueEpistola XC VIII. se Pros-Byterum a quibusdam in honore habitum testatur, ut sibi manus oscularentur. Conseratur Fronto Ducaeus in Notis ad Chrysostomi homilias, pag. Io . Edit. Parisinae in fol.

Anno MDCXIV.

SEARCH

MENU NAVIGATION