장음표시 사용
281쪽
decimum quartum, cum octodecim horis a Nativitate eius. Die decimoquinto non amplius nova censetur , & tum incipit jam lux illius decresecre. Quidam tamen etiam ante septimum diem eam consecrant: neque enim semper vespera Sabbatni consecrant,quia incidere possent dies nubilosi, quibus ea videri non posset. Hactenus Synagoga. f. X V. Ad hanc familiam referendum estIobi dictum e.XXXI. v. 26.sia exi lucem id est, ut septuaginta reddiderunt, Solem, qui κα7 Θών ita dicitur,cu flendesceret, aut Lunam nobilirer incedentem,obductam es in absiondito cor meum , ct applicata est manuου mea ori meo: vcl per Hypallagen, apud Glassium Grammat. S. p. 42. Aesosculatum es manum meamosmeum, ut sit sensus; si Lunam & Solem adoravi pro more illius temporis , manu videlicetori admot.i,& ad osculuin relata, juxta interpretationem LXX.virorum Hri μου --ς. MAμου ἐφίλησα. Si manum meam
ori admotam exosculatus lum. Symmachus vertit: και ανσεμ σε s. δτοςh--. Et adoravit manus mea circa os meum. Hanc
explicationem roborat Hieronymus in eaput VIII. echielis,ad illa verba, Ecce applicant ramos ad nares suas, sic scribens: Denique& Iob inter caeteras virtutes etiam hoc habuisse se dicit., quod nunquam adspiciens coelum, Solem At Lunam&astra fulgentia, osculatus si manum suam, id est, adoraverit creaturas. Potest interim non incommode ad inanem felicitatis laetitiam,operumque propriorum jictationem versiculus Iobi referri. Eo tendit min. iodorus in cap.XX. catena Gracorum Patrum , super Iob p. m.47s.ed Don. Patricii Junii; Saepenumero nonnulli cum sua tacta est runt, manus osculantur suas. de hardus Sermonocin Cantis. Sane accipiendo donum, osculare manum, hoc est non tibi, sed nomini ejus da gloriam : & Sermone lv. Largitoris, ut assolet manum osculaturi, si tamen de accepto munere , non nostram ted aut ho- . ris gloriam quaerimus, eique sua dona non nobis adscribimus. Alioquin si in te, & non magis in Domino gloriaris, propriam profecto & non Domini manum osculari convinceris , quod juxta
BJobi sententiam est iniquitas maxima , di niuatio in Deum. Si ergo
282쪽
DE OMNIS IDOLOLATRICIS GENTILIUM. 2σtergo ad Scripturae testiinonium propriam gloriam quaerere , propriam est osculari manum, profecto qui dat gloriam Deo, Deo dicitur non incongrue manum osculari. Idem Sermone XXlIX illud signate explicat , cum quis in Sapientia gloriam sibi tribuit, non autem Deo , Sapientiae omnis fonti 5 origini: Non, inquit, in tactu manus invenitur Sapientia, cum Sanctus dicat; Stoicut rus sum manum meam orc meo, quod est iniquitas maxima & n gatio in Deum, quod tunc fieri arbitror, cum donum Dei, quod est Sapientia, non Deo, sed meritis adscribitur actionum. Co cordant cum his elegantissima Gregorii verba ad Iobi XXXI. T m Ii verum raro XXI l. Mora c. p. 8os. Habent proprium
bancti viri , ut bona quidem quae agunt, videant, ea tamen cum peregerint, ab eorum memoria oculos avertant. Unde recte per IJob dicitur, Si vidi Solem eumfulgeret. Ac si aperte diceret: opus mouin, etiam cum aliis exemplorum Lucem tribueret, ad prae-uriationis gratiam non attendi, quia cum de eo extolli timui, ab tuendo eo oculos averti. Sequitur, o Lunam incedentem clarα.
postpr missium Solem , apte quoque incedentem clare Lunam iubdidit , quia videlicet post opus bonum fama laudabilis sequitur, per quam celebre nomen in hac praesentis vitae nocte possidetur. Si enim verum est, quod quidam putant, illustrationem Lunam per occultum Circulum a radio Solis accipere, ut possit Lu cena nocturnis cursibus exhibere, ab hujus fgnificationis ordinet c quoque suspicio non abhorret. Fama quippe a bono opere vires accipit, & favoris gratiam quasi claritatem Luminis ad spe sit. Eit Se aliud in Luna, quod per similitudinem bonam spargenti tamae conveniat. Lux namque ej is etiam in tenebrarum tempo re iter ambulantibus ostendit , quia & dum de aliena vita lux laucis emicat, alios ad exercenda bona opera illustrat. Cumque il-us opimo clara cognoscitur, huic quas pergenti in itinere exem-P ' τὸ xvm'in abscondito cor meum. Qua
videlicet attestatione quid nobis innuitur, nisi quod nobis maanonietu & Circumspectione opus est, ne mens nostia unquam de suis Muilibus vel tacita utetur. Quisquis enim cIatitatem Lunae, famae
283쪽
suae magnitudinem conspicit , sibi in occulto mentis gaudium facit. Cui iste nisi autori se praetulit, cujus dono, ut bene operaretur, percepit, & tamen in eius munere de gratia suae laudis hilarea scit. Despecto enim honore conditoris, semetipsum plus amare convincitur, cujus praeconiis laetatur. Quamvis nonnunquam etiam sancti viri de bona sua opinione gaudeant, scd cum per hanc ad meliora proficere audientes pensant, nec jam de opinione sua, sed de proximorum gaudent utilitate : quia aliud est favores quae- rete, & aliud de protectibus exul tare. Qua in re necesse est, ut cum audientium utilitati proficit , mentem nostram fama laudabilis non elevet sed fatiget. Electorum animus magno laudum suarum igne cruciatur, atque ab omni torporis sui rubigine moerore cogitationis excoquitur. Et osculatin sum manum meam ore mco. Permanum operatio, per os autem locutio designatur. Manum suam
osculatur ore suo, qui laudat,quod facit, & testimonio proprio locutionis sibi virtutem tribuit operationis. g. XVI. Alter locus ex Ezechiele c. VIII. v. I . supra citatus; R plentes terram iniquitate, conversisiunt ay irritandum me , er ecqapplicant ramum ad nares suo , subobscurus et , multisque magnis ingeniis crucem fixit. Megal der noster Lutherus reddidit:
halicia die abeinreben aiahie nempe in honorem idoli, ceu
glossa marginalis insinuat. Iohan. Baptiua Risivandis Tom. I. Operis in Ezechie Romae ins Anno 11 DXCVI. p.IM. existimat his verbis significari actum eorum , qui subsannant& irrident numen,
Septuaginta vertunt: υτει τὸ Κλου α ως Et ecce mittunt metorem ad nares suas velut irridentes , Patauinctii plane contrariatur H Palpantu, ait, docti inter Hebraeos di cunt, ad nares suas sive ad nasum suum positum esse , pro 'ad Da- sum meum, &ita scriptum fuisE , sed immutatum pronomen ose Dei reverentiam , quasi dicatur , videntur mihi oppedere in f ciem. Symmachus apud Vista andum interpretatur, quasi ciniit c lites sonitum in similitudinem Cantici per nares suas , rauco scedo que sonitu de naribus procedente,in contemptum Dei. Origo di
284쪽
sensus hujus provenit a voce I Zemorali, de verbo my varia si- gnitaria obtinente. Aliquando enim significat palmitem ab arbo- . 4e amputatum. Sed qualemi palmae ramum intellexit Hieronymus. Cornelius a Lapide in n. l. mavult Lauri. Lutheri dc Saxonicorum Bibliorum glossae innuunt, Ceremoniam fuisse, qua palmites primo Idolis attactis consecrarentur, & deinde referrentur ad nares in honorem Deorum. Radix Zamar proprie de vitibus usurpatur,& putare notat. Treme u de Iunius initio de Idolis ex Vite factis accipiebant, deinde mutata sententia, ecce , praernit tunt plantarum surculos, hoc est, ramos omni fructu onustos ante faciem suam, cosque quasi primitias Soli Osthrunt. Inde tamen ni- .hil certi adhuc eruitur. Porro Zemorali significat nomen anima' dis Camulo pardum, sive Alcem, aut cervum ramiterum , vulgorangi ferum , de quo videnda Apollinis Menebent Medici Insu bris historia ad Rudolphum II. Imperatorem &Arnoldus Bootius. Miscellan. lib. III. c. i. Item falcem qua vites inciduntur ,. juxta l caput II.v. . Conflabunt lanceas in falces. Zemorali vocatur quoque instrumentum Musicum , rei extremitatem nec non se . torem cum sonitu e postica parte emissum , forte quia Zimra de Ze mira ac Miamor, cantilenam denotant, certis numeris & cx- . suris quasi incisam. Vid. Forsirem, Buxtorstas ct in irinus in Lex . . Quonam modo ultimum significatum huc quadret, Muns - . rus edisserit, qui vexatum locum sic transtulit: Ecce ipsi adhibentia nari suae odorem malum: nmchi post. Ionathan putat sussitum hunc fuisse crepitum inferiorem, quasi diceret Propheta: Nuduis nara- . bubpepederunt in honorem Deorum suorum , aut certe per hunc pedorem intelligit detestabilein odorem sacrificiorum&c. Crepitus en Ventris non modo Mercurio sacer, Λ bonae fortunae nuncius, . ut est: apud Homerum in Hymno Mercurii ; verum etiam inter Egyptiorum num in fuit , teste Clemente Romano in recogni- tion. Formidolosum & horribile caepe&crepitus venitis in fi ut, Pelusiaca religiosuit. Hieronymus in E ia c. XLVI. Confer Mi iii Festias Octavium p. 32. ct ibidem Elmenborsiti ac Rigiatii notas. Ritu S
285쪽
Ritus του τας βρον ης , oppedendi contra tonitrua,
Gravies apud Aristophanem in nubibus , p. m. 7sti meminit. Sin autem loci d Ecilιs genuinus & simplicissimus sin is producendus est , non possim non iis applaudere, qui cum clegantius dictis autumant, illic ad istum ritum respici , quo in pompis De rum , Thallos, Verbenas & Corollas gaudio delibuti populares
ferre consueverant, ut A MUM bb.X. i. Metamorph. tradit. Propterea Hieronymus per ramos Palmarum-βαλ intelligit, quae ab Hebraeis Olannoth dicuntur, a priscis Graecis αῖ Dis3 voce Syriaca , frondes Palmarum quas in manibus gestantes psallebant Diis suis , ut est apud H sychium. Iisdem quoque ramis gentiles idola sua in eminenti posita, quando non poterant illuc pertingi
remanu, tangebant, eaque osculabantur. Hac de re apud cel herrimum Anglum D. Gata erum in inversariu Myscestan. cap. XLVIR. p. m. 47i. notabilis ex Hugone Barchinone observatio occurrit. Per hoc, inquit, Prophera notat idololatriam quia sacrificantes idolis superponebant capitibus suis coronas de palmarum ramis, ita ut rami descenderent ad nares. Vel de Lauro potestintelligi, cujus ramum postquam sacrificaverant , superponebant sapitibus suis, qui descendebant usque ad nares, ut sic somnia vera viderent: vel poterat esse , quod cum idola sua in eminenti posita. quia manu non poterant illuc pertingere,ramis tangebant, & tunc OSCULABANTUR ramos. Item, consuetudo fuit gentilium, quod quando remoti erant a loco Idolorum suorum , manus C tendebant versus locum illum, & ea quae tenebant, & tunc in veneratione idolorum manus OSCULABANTUR, & ea quae tenebant. Alii inter doctissimos viros speciatim hic per ramum vel palmitem censent intelligi c. id est , oleae ramum lemni-lcatum lanaque coronatum, in signum supplicationis, qualem appensis omnis generis primitiis manibus ferebant accinentes: Ficus & pingues panes ferat , Atque in vasa favos, olei fundatque liquorem In caliccique merax, ut dormiat ebria vinum l
286쪽
Apud Plutarchum in Theseo, Juxta interpretationem X landri, quae
sane lucem loco obscuro non exiguam foenerantur. Vide meron Goto edum IctumG eno. inprior. Timoth. 3. v. I 6. Causiam in observation. Hieroglyph. ad Clement. Alexandrinum, dicit ejusmodi ramos in fanis a gentilibus fuisse naribus admotos,non odorandi sed adorandi gratia, tanq uam pro talium creatione & munere mortalibus concesso gratias acturis. Procliu denique in re mathia esica nervose has impias Cerimonias illustrat his verbis: Daphnephorica, ait, carmina fuisse in Daphnephoriis cantata, quae a Boetiis &Thebanis nono quoque anno celebrata fuerunt in hora tem Apollinis. Ritus hic erat: Lignum ex olea, lauru S variis fi ribus ornabant, cujus in sumo aeneus stabat globus & inferius alius sed minor.Utrinq; dependebant globuli minores,ille Sole,isteLunam, hic stellaru vulgus significabat. Hos inter in medio tot purpurea aptabantur sterh.ua , quot in anno Solis diuturni circuitqs sunt, scilicet CCCLXV. ultima gestaminis partem circumdabat crocorula, tunicula colore croceo: lucem, puto, significans , qua Sol omnia convertit. Hoc qui gestabat Daphnophorus dictus; pompa ducebat puer i. e. cujus uterque parens superstes,ssuentibus per collum capillis, corona redimitus aurea,vesteque indutus splendida, & calceis quales ἰφ, νοῦ κ vocabant Graeci, plane cfformata in imaginem Apollinis. Sequebatur denique chorus virginum, ramos quoque gestantium & praetendentium, velut ante i ciem, - Αλκίαν Hanc Daphnephoriam mittorc solebant ad Apollinis Ismenii aut Galaxit templum. H I. non multum discrepabant Oschophoria Atheniensium, quibus pompa eLiberi filio in Palladis Striadis ducta gestare solebant palmites vitis, maturis uvis plenos, hanc illi dicebanr, hymnosque succinebant, quibus . nomen erat Idem Procli apud P rium, & Pausanias in Boeoticis. 6. XVII. Quomodo arborem procerum extra moenia Cambatae Indi colant, Petrus delfa Rusis uinerario Orientali Parte'. 's. Lρ. I . hoc tenore verborum enarrat: Uufi tui
288쪽
ng os LIS IDOLOLATRICIS GENTILIUM. a
J. XVIII. Aliud insuper dictiam scripturae occurrit I. R g.
PIT. v. i8. Omne os quod nouadoravit Baal, osculando manum, in quo
adorationi expresse manus osculatio jungitur. Breviter hic iam tandum,Ebraeum nomenBaal,Chaldaice Bel, Dominum denotans commune variis gentium Diisesse, modo enim Marti, modo Soli, ves Saturno, aliisve tributum legas apud antiquos scriptores, ab ingeniosissimoSo is, Syntagmate II. deDiis S ris, c. I. curiois CX- pensos. Caeterum Hosa locus cap. XIV qa. pariter de praedicto cultu idololatrico accipiendus venit. Quando enim Propheta dixit : Molafecerunt, ut opin artificum totum, propter eos i Sacerdotes Zeunistari cantibus homines, uaGlassius ini GrammicaS.p. Izo .vuli iemacrificia erentibus hominum vitulos quisque osculetur; Aquila verbum p reddidit oscuLANTEs, quia idolo adorantes manus solebant deosculari, seque incurvare ac caput
submittere; hinc Theodotio Vertit: ἡπισκυνων ru& Symmachus.. σκυνηlωσαν Vitulos adorent, id est, ut Hieronymus interpretatur,in
a pologia adversm Rusmumveneremur. QuiHebraei Juxta pro-
289쪽
prietatem linguae suae ponunt deosculationem pro veneration e, ocosculari fere ad Deum vel Deastrum relatum, significat omnem cultum. Alludit vero Piopheta hic ad oleulationem Molochi, quod idolum juxta Adrichomium in Ierusalem, numero CLXxVL
aeneum erat, capite vitulino, reliquo corpore hominis forma, regiis insignibus ac Regio in throno considens, protendens manus quibus pueros in sacrificium sibi oblatos exciperet; intus pyra accensa erat enim concavum) ubi totum igne incanduerat, pueros, quos brachiis cxcipiebat, vel etiam adstringebat & amplex
batur, δυτοματων more, concremabat. Explicatius rem declarat
xtorsim in Lexico, radice dea ex libro Diaut, commentario mystico seper universa Biblia in caput δ'Jeremiae. Etsi omnes fuerant domus idololatricae in ipsa Urbe Jerusalem, Molochi tamen ivite tra urbem in loco separato situm. Quomodo Moloch erat factus imago erat, habens faciem vituli, manus expansas instar homini manus aperientis, ut ab alio aliquid accipiat, intus excavatus.Septo in ejus honorem erant exstructa Lacella,ante quae imago Mus erat collocata. Αvem, sive pullum columbinum offerens primum s
cellum ingrediebatur: Ovem aut agnum,secundum: arietem te
tium: vitulum quartum: juvencum quintum: bovem sextum: qui denique filium proprium offerret septimum occupabat sacellunt Hic Molochum exosculabatur, juxta illud: Sacrificatores hominnum vitulum exosculabantur. Hos XIII. v. a. Molocuus igne sup poseo succendcbatur, donec ignitus fieret instar lucis, tunc saςria ficuli arreptum infantem candentibus Molochi manibus indebant, ac ne parcns eJulatum ac clamorem pueri audiret, tympana pulusabant. Inde locus ille dictus fuit mri a m in tympanis. Vatilis vero unde Gehenna pro interno ab ipso nostro Salvatore Matth. V. v. a L. usurpatur. Vid. Ogh OG in Chorographia S. ca XXXIX. p. 77. Daniel Heloiiss in Arasarcho Exercitat. XXI.p. 8S. . quia vox pueruli cra a rugiens , aut quod astantes sacrificuli clamitabant, m. Utile crit tibi. Doctissimus Paulus Fagius
290쪽
feruntur. Paulo aliter rem pertractat Ludovicus Rives in tib. VII. fugustini de civ. D. e. 39. Sed cur septem conclavia Z Pro iam mero septe planetarum, ex quibus septimum sacellumSolis ut excellenti mini reliquorum moderatoris erat: ut summo numini, si coelo collubescit, summa immolaretur victima. Objicit Jacobus Cassar Agus c. I. curiositea, movesp. m. 3 F. edit. Hamburg. in 8. anno - 1676. Hebraeos Molocho libros antiquitus noni molasse, sed per ignes transmisisse. Ita quidem statuunt nonnulli melioris monetae scriptores, pueros duabus pyris exstructis per illarum medium solummodo traductos.&ad eum modum velut februatos esse, S cerdotibus Molochi sive Camarim nigris vestibus indui solitis 2.2υg. XXIII. v. s. Z ban. I. v. . Hos xv. I. Traductos esse per ignem asseverare audet Rabbi Moses Maimonides de Mol. c. VI. g. I.
p. 78. ex interpretatione Dion si Hossit. Quomodo id fiebat quaerit: accenso igne, ait, magno partem sui seminis accipiebant, uam deindeSacerdotibus igni servientibus tradebant: At facerotes ubi filium accepissent, eum Patri restituebant, quo ipse ex sententia sua per ignem traduceret. Pater igitur filium permissu sacerdotum per ignem agebar. Pedibus autem jubebat transire, donec flammae quidquid erat immersus foret. Non autem
Molocho eum comburebant, quomodo liberos suos aliis ex rebant Dis, sed cultus ille Molochi tantum in transitu consistebat. Uttit autem Maimonides traductionem per ignem persuadere conetur, habet tamen tam GMosen Gerundrnensem, ac Isaacum Abarbanelem sibi adversantes , quam ipsam S. Scripturarum testem omni exceptione majorem, Levit. XVlII. veri. 2I.m semine tuo non dabis, ut constraetur idolo LMoloch, e postuo nomen Domini DEI tui. Regius Psittes Psalm. ver 37. sacra
cavit sinos suos se siti, Damoniis , ct est derunt sanguinem innocuum. LXX. Interpretes,immolaverunt, scilicet contra e X-
pressam modo allegatam Dei legem , quia vel igni consum e-hant vivos, vel in holocaustum osterebant coelos. Juvat audir celeberrimum Trantauum: sicut, inquit, moratione de Oraculis