장음표시 사용
941쪽
ραε quod ipsum vili aestimans Dominum, unguentum illud , quod in salutarem nobis Mus sepulturam praemittebatur , caro aestimavit. 22. Naesa enus orat. 27. p. m. 68st. Invidiae tabes prodiatorem Iiadam effecit. Haec di illum laqueo dignum exigva pecunia illectum proditorem fecit. 23. Hieronymus Γapti a de L m aba , Tractatus Evangelici parte secunda, g. I pag. 387. Non solum Iudas impiissimus fuit vendendo Christum , sed insipientissimus & stultissimus. Erat Christus , in quo omnes thesauri sapientiae & scientiae
DEI erant absconditi; eratis, de quo di istum est, nihil M pr tium Uus. Iobi28. 13. Et iterum Sapientiae p. 9. Omne aurum in comparatione 'sius arena es exgua, is quasilutum reputabiIura gentum in conflectu illam. Decrevit Judas illum vendere, & tanquam mercem quandam exponere Venalem. Et quibus persolvendum tradidit e In quo emporio eum vendendum exposuit 3 Abiit ad Principes sacerdotum ,&ait illis, quid vultis mihi dare &c. Vide insipientiam &stultitiam venditoris. Primo ille elegit emporium , in quo Christus nulla aestimatione habebatur. Erat ille, ut dictum est, pretii ac valori omnibus modis infiniti, & solus DEUS poterat juste illum aestimare , qui solu
verum ac legitimum ipsius comprehendebat valorem, quem nulla creatura poterat coprehendere. Si autem, ut dictum est, nescit homo pretiu eius, multo mitas illi quos excincatos inChristi cognitione & aestimatione tenebat malitia. Secundo Mercatores istino quaerebant merce hujusmodi a venditore, sed ipse eam sponte offert, unde minori pretio erat aestimanda, nam ultroneae ac o latae incrces a venditoret vilescunt. Tertio, illi Mercatores erant avari, imo ipsa avaritia, quos iam a longe Propheta Amos contemplatus dixerat Cap. s. v. I. AVaritia in capite omnium. Quarto crudeles, qui alieno damno minime compatiebantur, tantummodo proprio commodo inhiantes, inde ad Iudam propter proditionem discruciatum dicebant, quid ad nos Z tu vicieris.
Tandem Judas non postulavit magnum pretium, sed illis reliquit,
942쪽
ui sibi bene vi sum pretium impenderent, hoc ipso intelligere vo-Iens, cxiguum omnibus modis sibi exhibendum. Si enim quis
avarissimo mercatori mercen emcdam rogando offerat, cui relinquit pretium ad sui voluntatem dare, certum est, non nisi vili simum pretium accepturum , quantumcunq; sit pretiosa res, quam vendit. Quantum ergo pretium poterat Iudas ab hujusmodi emptoribus sperare, qui avari stimi erant, & rem, quam ipsis vendebat, non aestimabant, imo contemnebant, quam ipse ultro eis offerebat,&ut emerent, rogabant, pretium illis constituenili relinquens. 2 . R. P. Henricm synensis, Praedicator Capucinus in inno Eselem co, Tomo I. de Pulsione Domini, pag. 2 ipse . Edit. Colon. in fol. Anno I 177. Modus, quo usus est Iudas ad vendendum Dominum suum, inanifeste ostendit, eurn hiisse latronem, cum abiens ad principes sacerdotum,ait illis,Quid vultis mihi dare,& ego vobis eum tradam 3 Quis unquam vidit mercatorem reposuisse mercem suam voluntati illius, qui voluerit eam emere Z Numquid non diceretur hic esse stultus, aut latro, qui non cognoscens valorem mercis, quam suffuratus est contentus esset pretio,quod sibi pro ea daretur ρ Proprium est enim latronibus dicere, quid vultis mihi dare, & ego vobis tradam mercem meam Ipsi cupi- unr quam cito vel vili pretio illam tradere, veriti ne cum suo latrocinio apprehendantur. In hoc ergo Iudas ostendit se esse latronem cum Iudaeis ait. Quid vultis mihi dare&c. Quasi diceret
eis, non potestis mihi dare sic exiguum pro eo, ut illum non vobis tradam ad hoc, ut de illo disponatis secundum beneplacitum vestrum. At illi constituerunt ei triginta argenteos. Iudaei obtulerunt igitur ei triginta denarios, ut ostenderent, quam pauci aestimarent Dominum nostrum, quod vehementer augebat injuriam , quae irrogabatur ei. In quo mihi videntur Iudaei se gessit L se erga Iudam non secus ac se gerunt Domini erga servos suos,
cum afferunt ipsis aliquod bonum nuntium; ajunt enim illis :ccce pecunia ad emenda tibi calceamenta. Hoc ego non adinveni, sed istud me edocuit Amos Propheta Cap. a. v. 6. qui praedi-ZZZZZ 3 cens
943쪽
perem pro calceamentis.1 s. Alexander Ales in Psalm. quadragesimum, num. Io. fol. i Is.facie prima , Iudae peccatum gravissimum esse propter 3. Rationes scribit, I. Quia Christus ei erat pacificus, vel ideo nequius fuit eum tradere, quod notatur cum dicit: homo pacis meae, id est cum quo ego pacem habebam, licet ipse mihi non ita. II. Quia familiaris , quod notatur cum addito : in que feravi , id est sperare potui, vel debui; significat etiam usum communem eorum, qui in suis familiaribus confidunt. III. Quia beneficus, unde dicit : qui edebat panes meos , ad litteram , unde dixit
Luc. 22. Ecce manus tradentis me mecum est in mensa. In primo redarguitur Iudas de infidelitate , in secundo de deceptionis fraude, in tertio de seditione. Et notandum, quod propter multas causas Christus voluit tradi ab eo , qui videbatur eneamicus illius , Prima ratio cit , ne homo ponat spem suam in homine, Jeremiae 9. Maledictas qui considii in homine , vel qui ponit carnem brachium suum. Secunda, ne homo se credat homini. Iohannis 2. si autem IESVS non credebatsemet ipsum eis . eo quod ipse I ct omnes. Ieremiae ra. Fratres tui, vel domus patris tui ipsi ctiam pugnaverunt adversus te , clamaverunt post te plena voce , Ne credin eis, cum locuti fuerint tibi bona. Tertia ratio est , ut homo Christianus discat persecutionem iustinere , non solum ab inimicis, sed a domesticis. Iohan. is. n es servus m jor Domino suo , s me persecuti sunt , etiam et os persequentur. Quarta est, ut homo ab amicis 6c familiaribus sibi caveat, Eccles 6. Ab inimicis tuis iterare, vel ab amicas tuis , attende. Micheae 7. Ab ea quae dormit in nu, custota claustra oris tui. Ibidem , Nolite credere amico , vel nodite com dere in duce. Quinta est , ut osten deret, quod domestici efficaciores sint ad nocendum. Gregor. Diabolus ubi se p opriis viribus
944쪽
929 viribus nihil adversus nos proficere conspicit , per linguas nobis adhaerentium saevit. 16. Gemina his vide ex Dionysio Carthusiano in Psalm o. v.I o. apud Henricum Se nensem Tomo I. Anni Ecclesiastici, pag. 2II. Hieronymuου : Nulla pestis esticacior ad nocendum , quam familiaris inimicus. Matthaei 7. Inimici hominis domestici ejus. 27. Cyri in Alexandrinus in Iohann. Cap. I8. Q ij modo in eadem mensa cum Christo coenabat, qui sanctum ejus panem cum aliis comedebat , qui ad pietatem exhortantem Christum audiebat , qui deniq; illud percepit ; unus vestum me tradet, ab ipsa mensa exiliens curriculo abiit ad mercedem Judaeorum : non pietatis verborum recordatus , totius spei futurae oblitus , nullam datae Apostolis a Christo dignitatis curam gerens, ac ut uno dicam verbo, omnibus bonis tam parvum , tam vile praeponens argentum , rete ac laqueus Diabolicus Christo, & Iudaeorum impietatis eximius princeps factus eis. H. I. 18. Ut enim vulnera incurabilia, neq; lenibus, neque austeris Pharmacis curantur, sic & anima interdum ubi semel vitiis capta, iisque penitus immersa fuerit, ad ea , quae juvare illam possint , se convertere renuit : & tametsi quis mille offerat remedia , nihil proficit, scd quasi omnino surda, aut potius momtua esset, nullum ex admonitionibus fructum capit, non quod non possit, sed quod nolit juvari. Theophiluctus in Catena Lucae 22. apud Corderium.
OUamvis Iudas in sacris homo & Diabolus audiat, tamen
aliquando a Domino nomen amici obtinuit , uti similiter in scripturis legitur , neq; illud sine tussicienti causa. Didymus
945쪽
19. Didymus Alexandrinus , in Epist. Iudae Enarrat. Cap. I. Tomo A. Bb. . pag. 26 . Voluntatis nempeJudae, non essentix, nomen est Diaboli. Sicut enim in Iuda dicendum est, cum sit stantiam e)us significamus, hominem dicentes eum, mores Vero, cum Diabolum appellamus. Agnoscentes a Salvatore, qui diaxit discipulis: unus ex vobis Diabolus est.
ι o. Rupertus in Cap. Iohann. o. Commentar. Lib. pag. 23
Tomo a. Oper. Diabolus non naturae, sed pessimi accidentis Graecum nomen est, & interpretatur deorsum fluens. Quo nomine recte appellatur Angelus ille damnatus&perditus, qui cum bene esset conditus, spirituum in altitudine coeli conversantium maximus, vitio suo deorsum suens, per superbiam , ad profum dum inferni devolutus, factus opere,& dictus nomine est Diab
lus. At vero Judas deorsum fluxit, &ipsam ejus defluxionem
Evangelista patenter expressit, dicens: hic enim eras eum tradit . rus cum esses unus de duodecim. Quis enim nesciat gradum Apostolicum excelsiorem esse cunctis ordinibus sanctorum , tam v terum , quam novorum; Item, quis ignoret traditionem , qua infelix ille tradidit Dominum, scelus esse profundissimum Z igitur cum maledicit impius Diabolum, maledicit animam suam, videlicet , eo quod anima impii deorsum fluxerit, &non aliter nisi ii orsum fluendo impia pacta sit. Recte Dominus istum impiet tis signiferum, cujus anima totis conatibus in perditionis suaelo cum profundum,jam sublimi Apostolici culminis honore desus bat, Diabolum appellat, qua adhuc hypocrisi Apostolicum munus exequente, nequior nemo retro abierat.
yti Simon de Cassia Lib. 8. Cap. 3ilol. a 2I. faciei. Nullum peccati genus Salvator omnium tacuit, quod suo miro modo, i quendi verbis explicitis de parabolicis non reprehenderet. Inquit enim semel Apostolis de suo modo intelligibili ab eis sermone mirantibus , Nonne ego vos i a. elegi, o unus ex vobis Diaboli est' Diabolus igitur Angelus malus, Diabolus homo iniquus. Ang
lus irreconversibilis est. Diabolus non est natura creata seu excreata natura, seu eX natura mutata,, sed quaedam depravata per
946쪽
iplum voluntas. Nec homo natura Diabolus est, sed quadam voluntate, conservata iniquitate. Et cum homo usq; ad finem
per liberum arbitrium mutabilis maneat, Diabolus Christo non vocatur, nisi ab iplo a malo ptoposito immutabilis praesciretur. Sciebat pertaste Christus a Iuda se tradendum , ad quod malum animum suum praevidebat, idcirco eum Diabolum appellat, non Diabolicum, aut Daemoniacum , sed Diabolum, quod non est
nomen naturae, aut iniquitatis abjiciendae , sed nomen incorrigibilis voluntatis, non ex parte volentis eisicere omnia, & animos immutabiles facere mutabiles. Iram ex vobis D iabolus est. Non. Elegi, sed est, non ex me, sed ex seipso , quod malus est. Sed qui sunt in carne Diaboli, quorum Judas primus a Christo in hominibus , in voce non a re nomen accepit ' Hi sunt, qui omnem naturalis ingenii acuitatem ad pessima ordinaverunt, non dormientes quiete, nisi mala praevisa perficiant, & nisi damna infimrant innocentibus , non quiescunt; qui ad omnium deceptionem intendunt fidem , nemini servant charitatem, id est, struunt coniscordiam , es pacem fiangunt, justae conversationis vitam conia fundunt,infruniti animo, lapsi verbo, moribus non modesti, praesumtores in divina, humana scelerata lege tractantes, neminite colligantes ad bonum , ad malum vero quo usq; perficiatur, efficiuntur fidelissimi complices. Vincemus Regius, S. I. Theologus, Evangeli rum Diluciι- nonum libro . CV.2i. num. 63.pag. 37s. Edition. Coloniensi ol.
- Anno 1 sis. Cyrillus aliiqJudam dicunt appellatum csse Diabo- . tum , scilicet ad exaggerandam rius malignitatem &malitiam, quod ea Diabolica magis censenda sit, quam humaua. Sic nos petditissimos homines vulgo vocamus Diabolos, nam quemadmodum inquit Cyrillus, qui adhaeret Domino, unus Spiritus fit cum eo, ita&qui penitus adhaeret Diabolo, &ipse fit Diabolus. Eodem modo accipiunt Diabolum Chrysostomus, Theophylactus , & Euthymius. Vocat ergo Diabolum , non
quod natura, sed quod imitarione Diabolus sit. Itaq; secundum hanc expositionem, Diaboli nomen ut proprium sumitur. Alii
947쪽
ut appellativum seu commune nomen inter re tantur, Ignificans calumniatorem, criminatorem, vel mendacem, vel adversarium.
Inde dici potest Iudam Diabolam vocari Iob. 6.ro. quia& piis operibus repugnabat, id est adversabatur,& calumniabatur , atq; accusabat Christi facta, & Apostolorum, quasi magice fierent, taqui illos delaturus erat apud Principes Iudaeorum. Alludit autem Dominus hoc nomine ad casum Diaboli de coelo, quasi Apostoli omnes electi boni fuerint, ut Angeli boni conditi, unus tamen Diabolus in veritate non stetit, sicut nec Judas. Deinde sicut Diabolus ab initio homicida fuit, quod decreverat Christum inter ει cete & in membris persequi: ita Iudas a Deo dcficiens ad impiorum partes, futurum erat, ut Christiam quaereret interficere, de tandem neci dare. Confer Cyriltam Alexandrinum libro . cap. 3o.
In Ioh.tnnem , O Gregorium lib. s. Moralium , cap. 17. Augstinum super Genesia ad literam, cap. 26.33. Basillius Moucim iis, Orat. 3 I. pag. m. I 68seq. Edit. Pari in folio, Auno icaa. Cur Dominus Judam amicum , Petrum au-lcm Sathanam vocet expendit, scribens, Dominus Petrum increpat passioni per amorem obviam eunti,& dicenti Mattharis. Absit hoc a te Domine. Respondet Dominus : haec ego praepediam , Petrei haec inhibeam i haec ne cveniant, obilabo vade post me Sathana,quia non sapis ea, quae Dei sunt, sed ea quae hominum. Vcrum quae haec est asperitas verborum, Domine Quae haec formidanda in Petrum increpatio λ Modo audivit: Beatus es, Simon Barsona nunc Sathanam vocas Apostolum Modo diccbas , Tu es Petrus, & super hanc Petram aedificabo Ecclesiam meam: Et nunc scandalum Diaboliq; appellas instrumentum i Et si Iudas venditionem molitur, caedem facit, te contra cum Iudaeis compositione transit : non tamen increpatur.
Unguento videt honorarium , indignatur & pretii J.tcturaira solertor appellat. Ut quid perditio haec t potuit istud venundari
multo. Verbis mores suos redarguit: nec in dignaris, nec increpas, contra vero miserabili sermone iras dissicis: quid molesti estis huic mulieri, mittens enim haec unguentum hoc in corpus
948쪽
meum ad sepeliendum me fecit&c. Vidisti, o Domine, cum militibus & armis & fustibus invadentem , nec dixisti, vade post me Sathana, non verbis invertisti non reterritalii, quin potius ad coepta hortatus es. Amice , ad quid venisti t opus persequere, tam audax facinus ne differ, venditionem effectu firma. Es contra Iudam talis i Et Petrus amoris praemium fert contumeliam tFeritur qui parcit, & ex ignoratione offendens verbis vapulat. Nae, inquit, perhumanus Salvator, ubi enim ulcus est immedica. bile . ibi pharmacum inutile, ubi autem curationis spes, lectionem induco curationi. Cum agnosco discipulum, esto, contumeliam, dicam, instruo, cum alieni sunt mores, aegritudo est
insanabilis, & unius ignorantiae medeor, & alterius superbiae vim
3 . Bembardus indignatur in homines memores injuriae acceptae, considerans Cis istum adeo beneficum suis inimicis, ut non etiam dedignatus sitJudaeolculum praebere, cui antea pedes luteos absterserat, est proditori. Profecto ille cui familiaris erit illa Beliali ardi Meditatio, eosdem quos olim Beriabardus, & ipse patietur amoris aestus, factus aequior inimicis. Ut nempe Sol incurrens in nubem rotidam , in eam inducit imaginem Solis ; ita is qui alta mente recolit mansuevos Christi mores, imbibit eius propitiam inimicis indolem. Ut familiaris sit illa meditatio, acci pe Bernhardi verba ex sermone dem lsione Domini. Te perdi tissimi traditoris tui perfidia non latebat, quando in coena oblationis etiam coram ipso genu flexus procumbens, maledictos pedes eius veloces ad effundendum sanguinem tuum sanctilliinis manibus tuis attrectare, lavare & extergere dignatus. Cur autem adhuc extento collo ambulas o tetra & cinis i Adhuc te superbia elevat 8 Adhuc te impatientia exagitat i intuere humilitatis S mansuetud mis Dominum Jesum , universae creaturae factorem. tremendum sudicem vivorum, S mortuorum, ante pedes hominis, & traditoris sui genua incurvante. Disce quia mitis est& humilis corde,& confundere in superbia tua,& erubesce in patientia
949쪽
tu fratia detergere,& palam confundere noluisti. Accedentem ad osculum sanctissimi oristularucem bestiam avellatus Mon es, sed os , in quo dolus iuventus non est, ori quod abunda vi malitia, dulciter appliciiiiii. Innocens agne Dei quid tibi S Lupo illi Z quareori ventio tui ad Pelial ' Sed&hoc benignitatis tuae , Domine suit ut omni illa exhiberes , quae pravi cordis pertinaciam emoti
Nomen, quod aliquis eum infamibus commune habet, nullam contumeliam insere, dummodo ipse probus sit; sic ii naen Judae Judam non infamavit , sed detestanda ejus malignia tas, quae in certis capitibus consistit, ea propter Christus ipsi Vae minatur Uti autem inJuda certa malareprobanda, sic in Salu
tore certa bona comprobanda occurrant.
3L Orantu Aessam Iudae, concione Iripsit 88. Nihil vir tuti aut saluti obesse potest, si externum nomen cum infamibus ac reprobis sortiaris, modo non sis eorundem criminum particeps. Ob id enim nullus damnabitur, quod Cain, Nimrod, Cham, Pliarao, Abyron, Herodes, Judas , deniq; appelletur . nisi eo. . tum impietatem tuerit secutus 1, sicut nec e contra aliquo nomiane Iusti insignitus iustus censebitur, nisi mores Justorum it
36. S. Bonaventura, sermone r. Dominica in orinquage tax, nomo 3. Oper.pag. σ3. Edit. Rom.inso . Anno II96. Iudae magnae malignitas est propter tria: P rimo propter confidentiam securi tatis de amicitiae: Secundo propter excellentiam dignitatis Ap stolicae Tertio ob concupiscentiam cupiditatis avari tiar. Ex his tribus conditionibus potest apparere, quia nulla sub coelo in joc fuit malignitas, quam illa Iudae, qui tanquam falsus amicus inidationeosculi, tradidit verum amicuin,&tanquam ingratus Dis dipulus, imo Apostolus, tradidit benignum Magistruin, & tanquam cupidus re avarus, vili pretio Undidit justum Spium, imo.
950쪽
summum bonum. Primo magna fuit malignitas Iudae in tradendo Domi uo propter confidentiam iecuritatis de amicitiae. Judas enim non fuit tractatus tanquam extraneus amicus, vel suspectus amicus, imo tanquam amicus securus, dum non solum factus esta Chlisto de familia sua, comedend. & bibendo panem in mensa Christi, cum coeteris Apostolis, sed etiam factus est dispensator
temporalium totius familiae;&ob hoc conqueritur in Psalmo o. Dominus r Homopacis meae cte. Ecce falsa datios mutuae pacis, unde ei dicit Jesus , Iuda, osculosilium hominis tradas ' Chrysost. eum dicitur : Pax caelo in Osicuso temere traditur , alligatur omni nexu: a falso veritas accusatur. Secundo magna malignitas fuit Iudae in tradendo Dominum propter excellentiam dignitatis A Postolicae Iodas enim non solum adgratiam & ad doctrinam fidei est vocatus,sed etiam ad dignitates Apostolatus est assumtus,dum eum Christus inter duodecim dignatus est adnumerare, unde de hoc ipso dicit Dominus : nnus ex vobis, sicilice duodecim, mera det. Si in i liter unus ex Iz. qui dic itur Iudas &c. Tertib magna fuit maligni rus Judae propter concupiscentia cupiditatis avaritia . Unde dicit Iudas Principibus Sacerdotum: a 'uta vultis mihi dare,ego
eum vobis iradam8 AI iEt constituerunt ipsit triginta argenteos. M agna
siquidem fuit istius iniquitas proditoris , si consideremus pro quanto vcndidit Dominum, quia non magno, sed vili pretio, scilicet triginta argenteis.. Maior vero, si consideremus, quibustiadidit & vendidit, quia non amicis , sed inimicis & extraneis quaerentibus animam ejuso Maxima, si consideremus, ad quid eum tradidit & vendidit, quia non ad serviendiam, sed illudendum , flagellandum conspuendum & crucifigendum. Sed certe si consideremus quis venditur 6 traditur, infinita est eius iniquinitas, quia I ex Regum, & Dominus Dominantium. Et propter Whoc Dominus dicit Pilato : Majus peccatum habet qui me tibi tra didit. I. Oranus, Conc. II. His a Iudae. Christus ipsi maledixit, Matthaei 26. Vae, per quem filius hominis tradituo , I. Iauia sex erat. Furibus enim & latronibus Scriptura Vae minatur.