장음표시 사용
21쪽
-Facit initiosi enuatiua,seaepositione ab, ex,dEg-Hebraeos format participia coiugationum 5mnium, pr*ter cat activum, citius infinitiuum facit. In Thargum' - Hr olymitano secundae aptΠtiae coniugationum mi nitivi; praefigitur,sana: ,N:pd quod apud alios dicere tur, sana , b*pta postremo hac litera oparativum O, eireunloquimur quod vel Hebraice fieri solet. De literis tria, sp afvnte atque a tergo ersiunt.' 'O Vidi Afronte est,sicut, instar, circiter,sere,fecundum,pro. ' ρ- literat, a.d fine pronomen secundae persenae o
riuatiua sequente daghes apud Danielem, P In,Nau n. 91ῖ ' χη In commentariis Ra binorumzaefigitur derivatis a
etiam Hebrai musalatii non est rina a ui ' Gen. 49. nr rheut. 3 . naz psal. IO. pro zz, in , V. Masculinum cum sare, foemininum cum cames, δἰ nonnunquam patha in Daniele.
ri L fronte paucasormat derivata, nai a munus,dona-- tiuu. Apud Rabbinos frequetes guintior nis radbibus praefixa in derivatis cernitur, nzaarn 2,maza a n P. Porro Syri& Thalmudici hac litera tertia Vtriusque:
22쪽
numeri an futuro formare solent. Thargum Ierosolymitanum etiam primam sinetularem, ' an comeda, nua eiiciam quod fit in linqua Arabum vernacula,m syngraphica non item
tantum, adque secunda&tertia pluralibus utriusque
mens&m secunda singularisteminina.Caeteitimi
de secus ingulari oenaim , Una praelucescemina , In Thalnaud prima plur praeteriti saepe inmunmt
1 orro,quod ad nomina attinet, animaduerigdum est omnia nomina ac participia plur in nun desinere de
Quiniciam multa verbalia in hanc hieram exeunt, atque adiectiva non pauca.
piosius agemus.Sed norassina tendiuid fieouenter in
frumentum: unde Ambubaiarum eoli. i. 944
In Daniele&Ffra affigitur infinitivo venirianti-vii ΠΠ', pro Dum: aliis verbi, notii hi 'μ'' Deliteris mam qua passim stru L an toto Chaldaisno creberrima, atque praecipuae est
23쪽
eYcipio quod huius opera non indigeat. quod perspicue ostendemus, prius tamen officiis eius a fronte expositis. Initio ergo primam futuri singularem format, tum coniugationem tertiam una cum multis verbalibusa, ea deductis, ana praelium, ab nam Praeponitur etia, edrars,imperativis cat,n. bibe, 'a' memento. quod peculiariter Arabes factitant. Apud Thalmudicos nominibus,& aliquando praepo sitionibus praefigitur nunc significam ad, suppr, secun
In Thargi Ierosolymitano Tudat, Nnu prom manuS. In lingua Arabica atque AEthiopica saepe pluralem facit, naea aspectus, pl. Nicas ' V pus, 'Nzybl. AEthiopice vero, an ciuitas, phnanes, o Vestis,pl. a d. Atque haec quidem sunt officia aleph a fronte. In medio aleph sere nunquam seruit,nisi seruitutem
G inintellistam litera radicis,quae prius latebat, appa
Nan nsa suerunt foeminae, a mn Saepe tamen abudat, quod qua ratione fiat,explicandum est. bigressio de literis PN, quae propnctissufficiuntur. Duplex,ut supra diximus, est scribenai ratio una absq;
punctis notisque vocalibus: altera,quae posterius excogitata est,cum figuris vocalibus, de quibus egimus Vestteres ergo sane vocalibus scribebat Fae re magnas peperit controuerssas, cum idem Verbum varias recipiat interpretationes,ut cum Septuaginta, nuppi Verterut virgam, Vtpote qui legerunt nu2n: cum Hebraei nupile
gant, lectitaque reddant. Sic Azy pronizy sic alia mul
24쪽
ta, quorum ambigua lectio facile interpreti imponere potest. Omnia enim nudis ac necesi riis tantum literis perscripta suerant, ad Masoritarum usque tempora, qui&punes is Iocalibus&accentibus Biblia sacra exornarunt. Porro caeteri omnes libri, ut Thalmudici, Iaraphrasis Chaldaicae una cum Hebraeorum commetariis, nullas habent vocalium notas nisi quod ante non multos in nos am ipsis etiam Thargum in pinacta addi
p p un) unam 'nys iunci N)an PN 'py dua di Hoc est homines obscuri, singuli pro tuo arbitratur Quo factum est, ut iudicium eorum deprauatum euase irit:nec adducenda ratio ex illis est, ut res Grammatica in eis constituatur. Hinc ergo facile apparet, quid Monsterum sesellerit, qui e Thargum in pleraque omnia profert.
Cusgitur omnia, Vt ad rem redeamus, sane vocalibus acriberentur:ne maxima obscuritas oriretur, has resti
verbi tantum fit exempla sunt haec,)aNz pro vo odio habens, Np pro 'ne clamans man proe an Iudaeus n)nta Tro'n' domus eius Iram pro Plam dominus I au pro
'iri Cum Iod aut alibi i medio mobilia sunt, bis
scributur Naau pro Nau. 33ypro iv. Quin etiam Alephin fine ab udat promappicisnIn pro P dominus ipsius, Nnn m pro nzn amasti eam. Haec itaque ratio obseruanda est tam in eruendis the
matibus, quam in recte intelligendis atque scribedis vo
25쪽
cibus. Sed ad propositum Feuertamur, hoc est ad ossicia Aleph, quae in medio, ut dixi, non seruit, nisi ad orthographiam legitime exprimendam. Versim ut melius vis ac potestas Aleph in sine intelligatur, cum primis animaduertedum es triplicem esse nominum formam . Vna est absoluta, altera emphatica, tertia syntactica Absoluta dicitur, cum simpliciter nomina sine ulla mutatione surpantur,ut NnIn sapientia Syntactica, cia sequitur genitivus,mn s n*zn sapientia Dei. Emphatica vero, cum articulus legitimisitisset digitur,ut Sa D, ipse rex, o βααλ Nnlpan 1 6φία Chaldaei itaque hunc emphaticum articulum per Aleph exprimunt, ut per Mel Arabes,Italivi Hispani. Ac nequis miretur id potius in fine, quam initio fieri, ut apud Hebraeos per num In respondemus adhibedam eam esse methodum, qua in Cratylo utitur Plato, nempe Vt Vlti mam literam primam ordine collocemus, Vel contra. Ait enim ipse σῶ&αηρ idem esse.Si enim crebro ac cito,is pronuncies, facies ἀήρ. Cum ergo ostenderimus, he atque Aleph vicissim mutari, si Platonis regula surparis, efficies ut quae prima esse debebat, ultima fiat, ut iv pri sanctus,si saepe repetas, erit nU p,veliv l .QVin- etiam sermo Turcicus articulos in fine collocat,IN I te-
Hoc igitur Aleph nominemus licet Ny'az N. Praeterea foemininum genus indicat, I Eu pulcher, N awpulchra. discernitur autem a Mandea ratione sententiae.
Nonnunquam in fine pro adverbio vocatis ponitur, Namo pater Significat,licet perraris, pronomen primae personae sangularis, Na a inter me.Gen. IJ.C.iii.
26쪽
Et pro affixo he accipitur m a. Dan. s. pron a Nin)N. Pro in m Gen. a. Cuius rei unum extat Hebraicum exemplum, S a pro 'a,EZech.36.
Format tertiam Plur. seem Nn zz Vnxerunt foeminae. apud Danielembonitur , n Κῖ -
Postremo paragogen facit, in infinitivo Cal,Nypavp,in futuro a pa, sed hoc raro certe in infinitivis Pael de Aphel vltimum occupat locum NnzτN N Ap .
Format tertiam suturi masculinam utriusque numeri,&tertiam pl. 'ninam secundam .facit in medio' ' l o derivativa,&Peil. Inmae pronomen est primae perse 2 mon sit . nae singularis. In Thalinu facit omnes infinitivos, se - et
primam ling. praeteriti. Ordinalia, gentilia,&quaeuam derivativa format una cum secunda seem imperativi. Multa sceminina, Si plurali a quaedam absoluta, sarticipia Thalmudica indod exeunt. Alioqui ad vitandam
ambiguitatem abundare solet, ut diximus. Non est silentio praetereundum Rabbinos recentio res paronyma a nominibus passim formare addito in fine Iod, arari dies pudiurnus. Iaz ri, man, , didascalicus Wmathematicus a 3 n Iaz, aliaque innumera. Quod fit contra linguae Hebraicae Chaldaica rationem, in quibus nulla fiunt huiusmodi paronyma, nisi gentilia tantum Si ordinalia, cum aliis paucissimis. Caeterum a nomine substantiu nunquam ducitur paronymia, quod tam prophetarii omnium, quam veterum Thalmudicorum usus ostedit. Alioqui nihil vetabit, quominus dicamus ' a Davi Virga ferrea, Epa vaeci moneta argentea, aliaque eiusmodi, a quibus castae doctorum aures abhorrent. Sed ipsos quidem Rabbinos,
27쪽
qui non in mysteriis modo, sed in sua quoque lingua plunabe sunt alias dabitur consutandi locus. Nunc caetera persequamur. cc nitio est coniunctio, , atque autem, postquam Vt. Q re in medio raro admodum seruit, praeter pauca quaedam nomina NNaa, Nup. Apud Rabbinos in infinitivis ab Aleph mcipientibus pro ipso ponitur, ut 'π' pro IN', 'ni' pro 'uN . In fine format nomen absolutum stemi-
Apud Thalmudicos ponitur in plural participiorum
n Primo facit a fronte derivativum, secundam suturi
masculinam utriusque numeriis generis na cum tertia sing.seem
In medio seruit cum Alepumicemus. In fine sermat secundam praeteriti sing. utriusque ge- 'E ' - - 'eris Et prii si tertiamque singulares,& adverbia quae- ριά dam, naalan ecundo. Apud Rabbinos infinitivi quiescentii Lamed Alephin Thau exeut,nes pilegere δἰ tertiatam. sing. praeteriti,ndia venit.
De Thau in compositione participioru infra agemus. Det flabis seruilibus. E syllabis aliata fronte, aliae calce famulantur, tum aliae apud paraphrastas,aliae apud Thalna udicos, de quibus singillatim dicendum est '
28쪽
In paraphrastis tantum est articulus acculativi. Haec syllaba tam separata, quam adnmcas rueritur in . . . : Thalmud, vimque habet affirmationis ut ane, a Sp.
Qui,quem, cum lamia in canus, cui cum mem ' da quo.freque in Daniele,apud quem pro articulo na cipitur.
Cum verbis etheropterea quὁJ, n I*.Deur.7.& cumna hoc modo, in' na 3. keg. IO.praeter eoS, qui erant. Facit passivam vocem, quanquam apud Thalinudicos Syros persaepe cadit thau, pN pro ' pnN.
Ηac syllabasermant rabbini Hithpael, Γ x Praefigitur praeteritis UlpaqIa,s. Reg:i imoniam deseruistis:&suturis, ariS' Leuir.26. Te cingente. Τη et n. Iestio interrogant, D N quisnam, Na)N ubinam. Bllabae qua ad calcem ancillantur. Pronomen affixum singulare est, quod pluralibus additur mastylisis cuius exeplum lingua Hebraica suppeditat ni, da n pro v 3zan, Psal. II 6. Syriace Thalmu-dice extruditur he n aa filii eius. Et sangularibus quibusdam quiescentibus lamel, sed antecedente iurec, nUL. Verbis etiam pluralibus adneci itur,)n zN Uύ pN. Quinetiam
29쪽
Quinetiam quiescentibus lamed 4 aliquado Ain adiungitur,)nga aedificauit ipsum Esi. s.& nNnN respon dite i.3. Reg. 22. Et secundis personis sing. praeter. narrana Deut 33. primae plur. naa ns Uen. Praeterea imperat deficientibus Penum incis M. Reg. . Et persectis nonnunquam, Amiz yxod. s. Postremo cum n)Scopulatur nisN. Dan. 2. Iungitur verbis pluralibus Si nominibus eode pror
pn VII. Tertiae pluri affixa, idque in nominibus tantum, dici tur tamen pha pro in a. In his autea sequentibus prius
Thalinudici resecto nun dicunt, navaa:quanquam Hebraei perperam pronunciantan, in ah Zina MoySecundae plur affixa, Thalnaudice 4 , sed verbis etiam adduntur. Sa mJ. Affixa tertia sing. sed cum suturis tantiim. Pluralia, cum Irεte sitis futuris,antecedente vis dicitur Iupro a PMzur Gen. 26. Reperitur etiam pan)j. 2 Secundae sing. affixa, 1dque in futuris. In verbis faciunt primam pluralem, Babylonice M. Syriace. Praeterea affixum primae plur. Et secundam im-
30쪽
perativi stem plur Dema in compositione participiorci
Afixum primae sing. cum verbis tantum:in futuro aD sumit nun cum daghes, quod fit etiam in quiescentibus L med.
In hanc syllabam aliquando exit secunda praeteriti
mascullina,Nny l.Dan. S. In has syllabas secundat praeter. plur. desnUnt,mascu-llinae in ran, in in foemininat, sed Thalmudici nun abiecto an dicunt n. EZechielis 33. In ον legitur in genere virili:, pro zn Uy. Omnia masculina orthoclita in plur absoluto in pexeunt. Quod Maseritae novies in lingua Hebraica obseruarunt,imn alii, Iob'. ii S insulae, EZech.26. ivna invita, Iobaq.rzin dierum, Dan. Vltimo. I En triticum, EZech.ε. Ira z reges, Prou. Ultimo. i i Sidonii 3 Reg. II.
Praeterea in Iob lape legiturque pro d) p. Omnia ergo masculina canonica pluralem mittunt in I l P Ira ς, dualia in il , ni I np: caeterum emphatica cum Mande desinunt in N:,N 2,ς,οἰβααλές Ve-