Institutiones linguae Syriacae, Assyriacae atque Thalmudicae, vnà cum AEthiopicae atque Arabicae collatione. Addita est ad calcem, Noui Testamenti multorum locorum historica enarratio

91쪽

Nana 2 Bab. Cum affixis mutat ultimam inra, Vt nTN pater eius, sed tamen as dicitur. in plu nna cii affixis, quae addsi i tu ut in scemininis diximus.Sicris, ni& alia eiusmodi. Quae desiniit in au stare vel holem,aut hire magnit, assumunt thau, praeterea nihil immutant. In nnain, dcc. Quae habet in fine aleph radicate id cum affixis in singulari vertunt in od, NPn , n)z I, DII, P,&reliqua eodem modo nia, nia, n , finS, 'nt Catera omnia facillime ad hanc rationem coagmetari possunt. Sed obseruadum est, affixa in lingua Syriaca Thal-mudica abundare nonnunquam, in Babyl2nis a non item. Quod Hebraice aliquando fit,v av n)n Exepta. Nnaan ny)ς gressus Viri, Graece,GΛαιθος δημα , .ns ς n Parabolae Salomonis, aliaque innumera. De pronominibus. Ron Omina,quae separata dictitur e literis seruilibussere constant, ut nomina dici non possint. Ea hoc modo variabis. Tertia persena. Mast. Sing. Foem. No. Nan, an Man)a ipse, ille, in m)N Nn a ipsa, illa,

h iiii.

93쪽

Plur. Comm.

an vim N, isti, ita Thal. ann 'ana ab illis Thal. Ianna N. M, Bab ilis, isti P, istae, ny hae. Dicitur a proina, Vel potius a per syncopen.

ADuerbia nonnulla literas seruiles afronte, quae

94쪽

2 επει ,posteaquam. Adverbia qualitatis ple-

II nunc. runque e nomine

2 ex quo Alitega seruili fiunt, e

manna postea. IVnslecure. De prsepositione. Praepositiones multae amxa recipiunt, vina ad , in , ad te,nna ad eum. no ad. IV Vique.

95쪽

I praeter. a aduersuS, e regione. o cum . tua propter.

, a propter. a absque.

)n infra,Thal. Asfixa addere facile est Ani , 'q*ni dic. De ConiunStione. Vna est Coniunci io generalis Vau, caeterae sunt hae, Saliae eiusmodi.

inita tamen.

96쪽

N Ora subscripti, sacrae theologiae professores, noecedentem librum ex ordinatione facultatis vilitauimus, in quo nihil a nobis deprehensum est, quodpias aures Christianorum offfendere possit: multa,erb continentur qua ad perfectiorem sacrae scripturae intelligentiam non parum conducere a do Ris ex bene assertis rioribus iudicabuntur. Atque ita esse , noris birographis comprobamus hic appositis Ῥndecima die mensis Ianuarij. Anno Domini uJS . Papilon. Franciscus Iouerius.

97쪽

Loci aliquot Novi Testamenti

cum Hebraeorum originibus collati, atque historice explicati. De nomine esu doua. De omnibus Dei nominibus, 'uomodo Arabes δἰ AEthiopes Deum nominent. De V apud Micheam, , Nequaquam minima es, apud Matthaeum.

De Hosanna. De Amen. De Rabbi, Rabboni, δἰ caeteris. De Raca, Mamona, S concilio. De Camelo perforamen acuS.

De Effatha. De locutionibus quibusdam. De Dimitte nobis,&aliis. De Messia, Maria, omnisi Apostolor nominibus. De Pane quotidiano.

98쪽

Η Ο MIN E s nostri lingua Chaldaicae cognitionem noui quoque Testamenti studio coducere, ac multum ornameti atque adiumenti piis cona tibus afferre intelligant locos aliquot in mediu proferemus,quΟS nemo huius linguae ignarus assequi penitus potest. Eam tamen adhibebimus praefationem, nequis nostrae religionis mysteria ac dogmata a sanctissimis doctissimisque viris,qui Chaldaice nesciuerunt, ignorata suisse de nostris verbis existimet. Nec enim hic de sublimibus adeo agemus quaestionibus:sed locos quosdam, quod ad institutumo

strum attinet, pressius tractados, atque accuratius expli

candos proponemus:rdque historice faciemus ac simpliciter, quatum e linguae Hebraicae atque Syriacae, quasa teneris annis ardentissimo sumus studio coplexi, proprietate usique intelligere potuimus. Namsi, ut Demosthenicam diistionem,&Homeri sententiarum atque verborum maiestatem inspiciamus, totam lingua Graecam, quae cum laboriosius, tum maiore temporis iactura cognoscitur, ediscere non piget: videdum est, ne turpe homini Christiano sat, Christi verba minoris facere, quam Homeri aut Demosthenis cum illa praesertim iucundissima pios animos voluptate afficiant, haec aures modis demulceat. Sed iam instituta perficiamus,si unitia lectorem monuerimus, vino authoritatem nec pcr-senam,sed rem ipsam intueatur,quae recte intellecta luminis aliquid sacrarum literarum studiis afferre potest. Cum enim sacris scriptoribus ea deserenda sat authori-

99쪽

3 LOCI NOVI TESTAM.

tas, Vt,quanuis ratio nobis non constet,verissima tamen esse,quae dixerint, credamus sic caeteris tantum habendum est fidei, quantum rationibus largumentis probare atque efficere potuerint.

Primum itaque de sanctissimo nomine Iesu,quod indigne a quibusdam laceratur, atque e suauisa in absis

num ac pene monstrosum efficitur, tum de Hosana,Amen, Rabbi, ac caeteris eiusmodi disputabimus: cum ut quae perfecte hactenus explanata non sunt, conserendis priscorum authorum sentetiis dilucidius e sua origine exponamus tum ut superciliosam quorundam do ctrinae ostetationem cum summa inscitia coniunctam retundamus.Qui maximam peregrinarum linguarum scientiam iactare venditare solent,atque petulantissimis verbis D. Hieronymum ac nostros homines proscindere, ut qui inscitia lapsa persaepe vel male interpretati sint vel non intellexerint linguam Hebraicam. Cum si conferatur in unum isti omnes D. Hieronymi instar futuri non sint. Caeterum ne conuicii potius, quam rationibus agere videamur, iam nomen mirificum Iesu explicare incipiamus.

Putat sander homo doctus ingeniosus sed cuius diligentiam in linguis peregrinis traci andis desiderare

cogor)&verbosa disputatione persa adere omnibus conatur, nomen hocm n Iehesta scribendum ess e viliteras omneis nominis Tetragrammati habeat, eaque in re magnum credit inesse mysterium alioqui de Christi maiestate aliquid detractum iri contedit. Nos ver nisi Cabbalistarum nugas in Christianam religione admittere volumus, nec in literis in Iehoua, nec Iesua

magnum aliquod mysterium ponimus sed in virtute

100쪽

o C I atque omnipotetia Dei,quae nullis iterarum figuris ex primi potest Mysteriorum uniuersam abyssum esse credimus. Verum capita argumentorum eius colligamus, quae quam Verassint, mox apparebit.

Principio ait nome Iesu in libris alicuius authoritatis r Iesu scribi. Tum putat non esse serendum , ol, sine litera Aa inscribi si Thema esset yp ut nos credimu S. Deinceps verbis Matthaei S prophetae Esaiae argumentatur, quae,sa Christus vocetur Uin Ieho sua, non recte exponeretur na, si lingua proprietate penitus introspicias, nis tam saluatore, quam saluandu significare. Praeterea aliud esse,ah ud Iosue esse existimant.

Postremo apud Arabes bisyllabum scribi,& cum Iesu

conuenire ait.

Tum, ne Iudaeis inuideamus, literas quas da interlicit nomenque quod simplicissimum ac diuinum est, prodigiosum facit,ut nec Hebraicum sit, nec quicqua prorsus significet. Haec omnia commentitia esse mox ostendemus. Quod quo planius intelligi possit, primit quid satra ni Iehoua videamus. Verum animaduertendum est, hoc nomen non Iehoua vel oua, quod Hebraei vocant detrnunis vans scem scebarbaa Othii;h, nomen quatuor literarsi, vel Tetragrammaton, quod quatuor literis Iod he au he constet, aliter a Iudaeis pronunciari, quam scribatur Aiunt enim suos maiores ab ipso usque Mose, cui primum traditum est, semper pronunciare selitos Adonat, quod est Dominus: Deo tamen soli tribuitur, ut Adon quemlibet dominum significat. Septuaginta emite Interpretes,& Apostoli atque Euangelistae omnes,quod