장음표시 사용
531쪽
Trinae. de Uructu. p. XLVII. sat
octauo tandem S: ultimo loco constituenduiti est, quod i si Titio fun- 3 sdus Seianus, & eiusdem fundi ususfructus coniunctivo modo lcgatus fuerit, erit in potestate eius sendum, an usum fructum vendicare malit, & si fundum elegerit, necessario picnam proprietatem habebit, licet v sumseu ctum a se repulerit: si vero usium fructum habere maluerit, & proprietatem fundi repulerit, solum usum fructum habebit, i. Titis. ιο. U.de usustuctu legaro. quam mirabiliter cxplicat Cui acius ibidem, dicens, quod ne inutilis &inanis sit adiectio legati usiisfructus, quam testator sans metis fecit,quamuis coniunctivo modo legauerit fundum di eiusdem fundi usu infructum, melius crit, rem se accipere, ac si disiumstiuo modo legasset fundum, vel eiusdem fundi viam fructum, ut & alias cepe in testamentis,& in stipulatio nibus oratio coniuncta pro disiuncta accipitur, voluntatis defunctorum
Vtcumque expediendae causa. 13. de verborsignifilenultim. C. LitituL&hanc intcrpretationem videtur praesentire Bariolus in summaris eiusdem Lquatenus sumat illum textum,coniunctio posta inter incompatibilia re
soluitur in disiunctivam, & latius declarat in Lisereper totain. .de ius.ctium Hoc est, quod legatarius ex tali genere legati non potest fundum, id est, plenam proprictatem & usum fructum, id est, seruitutem v suffructus vendicare,quia nemini suus fundus seruire potest; nultra etiam, vel potius ri dicule vindicaret usum fructum, quasi paracm fundi, quia iam plenum fundum habet iure legati: fundi enim nomine ut lapillime diximus) plena proprietas continetur, coniunctio itaque in disiunctam resolui debet omnino. odii disiunctivo modo ita legasset testator: Titio fundum,aut eiusdem fundi usumfructum, in arbitrio erit Titii, vel usumfructum s lum,id est, seruitutem vendicare,vci vindicare fundum,id est, plenam pro-rietatem,quod optime di latius explicat Cuiacius ιbidem cirra sn.Et de his actenus selliciat.
Ius accrescendi vel non decrescendi an & quando locum habeat in legato tau sfructus ZVbi de triplici coniunctione, re reverbis simul,re tantum, & Verbis tantum tractatur. l. ierier Titio. Ist. de condit. o demonserat. Igenuit . . de usu ' fructu accrescendo.cum aliis eiusdem tit.lo Proculo. 2ojdelega . 2.& vere,& dilucide explicantur.Nonnulla nouiter adnotan-
532쪽
tur per auiliorem & diligenti distinctique manu materis
commissis O hereduatibin remissue. a Ius accrescend2 rarum in contractibin locum baseat remissue. . λs Imri accresιndi locus non ess in legato Uinstinus, quoties legatarii amη modo separari sunt, hoc in , nec rariis , nec ut re ct verbis conia cti. Quod in omni legato etiam proprietatis plena pariter obstinuetur, o inter legatarios omnino disiunctos non habet locum iis accrestendi, nec decrescendi ,sed: portio deficiens manet penes heredem. 1 Proponitur di multis L mulieri O Titio. u. s ct canditienibia o demonstrationibu Et pluribus modis explicatur illa textis remigium x Iari accrescendi locum esse in s=ecte d. l. mulieri 9 Titis. Si Titius moriatur aut capite nuηvatur, contra glossam ct alios O ride nuMeris sequenti
1 Im accresi endi locum habet tiam quando legatarius admittitur ad suam paretem de iures=eciali. θ ηumseqq.ν dictionu,quamdiM,natura. ιo Ius accresendi quare non fuerit concessum masseri in LLmulieri se Titio ab ini-tio,cum Titius conditione defectu, mi,item quare debuerit mulier ipsas ectare mortem Titsi,vel fraus eiusdem mutationem. v Repudiatis Titii quare non prosit mulieri in d.Lmulieri ct Titio. M Legatum conditionale Nndente conditione repudiari non potest. 1s Iuri accrescendi vel nou ι resendi an ct qualiter locus si in legato Uin ytarem ante Opost quasitam portionem , cum legatarii re ct verbu simul coniunctν sunt. Ius accrescendiutrum habeat Acumis legato usu ructus, quando legatarii sunt
U Ius accresiendi vel non decresendi, in quibus disserant inter se remisi
533쪽
as Ias accrescendi non habet secum regulariter post quaesitam pπtisnem. σι Ius accrescenes locum habet in legato psisfructiu etiam post quotam par tunem , cum legatarii contui Ii sunt re, O nrbu finia, siue re ran-
sa Proponitur discustialpenultima g. e Gufructu accresendo. O communis ni-rerpretatio resertur. 1as stra tamen concludentibus ratioηibus improbatur. a. Iuri accrescetia locum Mn esse in legato ususfructas, quando legatarii suverbis tantum coniuncti. ex senuntia aurigllorum, qua mag's placet a thori. 9 nuinoequentias L.penulti; vag-de a s fructu accresceudo, pera ratio redditur. ab Inter oumpsict um, O prostri. talem quoad ινι accres eκdi , Verennam esse inter coma illos re=bis tantum , φbi σera di priminis ratio proponι-
a Iuria crisendi, vel non de resccndi lotum esse in L torsemfructus ni rcc iunctes virbis tanttim, si quis rellicum conia iami lucra, quasti crps Vcο rraria partis'ιn timemusitisfacere. 3 L pl ιηep.. g. coniunct:mst delegatis primo explicarunao Legatum ab instituto relictum , reptilium cen tur a sub tuto uestiἰ itutiost vulgaris expressa sue taptasub pupillara comprehensa. 35 Coniunctio,ex qua nasciturins ata refodi duplex, hominis cir legis. δι Cσηiunctio legatu qua dicatur. sa Ius accres endi non inducere coniunctionem legalem in legato pruri ratis , si legarum per repudiatisηem , vel alio modo ex past facto de
33 Secus tamen in νβfructu, ubi vera proponitur disserentiae raris , Ol. 9Procais.1 de viatis a. ct I. i. g. ι.ss de Uufructu accir senae explican
3. Nonnulla in hac maloia eontra communem scribentium sententiam, O noueo vere adnotata, o textum in Lia f. t.st .de Uufaccrescendo optime decur
I J Coniunctio legalis, quare ηon veretur rus accresiendi inspecie. LO Proculos de legatu a. Fuu a ab Conium
534쪽
sa 4 uotissianarum fontrouersiarumbris.
Camantho lagalusias ciens non est ad inducendum iis accrescend7, xi assa
ratis idβadeat contra communem. 3ν Coniunctionu legatu doctrinam veram non esse,sed commeauitiam,prout hoc nain mero latiin explicatur. 33 Iis accresendi an O grare detur inter duos dominor, vi ad eandem heressitatem seruo communi res tam ex testamento admittuntur,er inter eos,qui ad λημrum possessonem ,sua contra testimentum .vel ab intestato a lege vocantur.3ρ Ius accresen ι inducitur etiam inter omnino disiunctos,ηe quis decedat pro parte testatus, ct pro parte intestatus. ο Ius accresiendi quare procedat in μαρσοηe ab intestato. δι SucceHis legitima defertur semper saluagradus praerogativa. a Ius accresendi quare detur in bonorumposse e contra tabulas in qaerelainosicis testamenti. A
D Ro plena distinctaque huius capitis explicatione primo constituere necessarium duxi, Ius accrescendi vel non idecrescendi, dubium esse, an & quando locum habeat in legatis , fideicommissis, & hereditatibus, nec de hoc poste certam aut generalem doetrinam constitui, quippe cum res ista latiorem requirat indagi nem & disputationem, & plenissimum tractatum contineat, ut constat ex his, quae scripserunt,& plenissime declinrarunt hanc materiam penes quos videri poterit) Bartolus, Alexander, Iasen,& omnes ordinarii; maxime Ripa, Annibal, Crottus, Parisius, Villsoba , Bolognetus, 3c sii recentiores in Lνe coniunctis delegatis. s. oin leg. νnica. Codic. quando non petentium partes. ubi latissime reperit Ioannes GutierreEper totam l. Guil. Bened. in eapit. Ra urius. de testament. verb. θνxorem normne Adelasiam. ex num. n. cum multi quentibus. O verb. in eodem testimento relinquens et primo. num. aob. ct seqq Gualdens de arte testanduntui. de legatis. cautela Is. Menchaca de succus creatio. libre t. f. to. ex numerosa. Uque adnum.148. o de successonum progressu. lib. a. inpraefarrane. O libro I. a principio νsque ad s. a.. Petrus de Periita & Franciscus Sarmient. in ' culo. per totam. Fia legat. a. Udatricus Zasius, Alciatus, Ioannes Robe tus, Antonius Gueanus, Forcatulus,Loriolus,Durandus, Menochius,&Petrus Greginus, quos in unum congessit nouissime Antonius Pichardusing. si eadem res. numero decimo sexta. Institutionum de legatis. qui ipse per totum f. latissime scribit de hac materia. Michael Crassus receptarum si tentiarum. f. ius accrsendi. per totum. selio mihi ars. Simon de Praetis de intem pretatione ultimarum voluntatum tib. I. interpretat. r. dubitation. I. Iolur.3. yπ t ramfol. miti a .Mantica de coniect.ritim. Diotat. lib. .rit./o. per tot m. selib. o. - tisaty
535쪽
tituIIler totum. Antonius GomeZ. tomo δ. Forunc. Ist. de iure accrescen I. pertatum. Marcus Antonius Peregrinus des uom. artis. q. per totum.D. Spinoru
alios infinitos consilio sciensque praetermito. Superiores autem & deliter praeci tantur , & a me originaliter perlecti sunt. Ipsi t etiam d.- Σstincte tractant, utrum in contractibus locum habeat ius accrescendi,
nec ne'inter alios tamen commendo Antonium GomcZ in princulo.
Guillel. Rcnedict. de Alexandrum Raudensem locis relatu Aldobran
Quod attinet tamen ad nostrum propositum, & secundo loco constituendum est, Iuri accrescendi locum non esse i in legato viasseuctus, 3 quoties legatarii omni modo separati fiant, hoc est, nec re, nec verbis, nec simul re, & verbis coniuncti. l. I. g. deo ructu accrescendo. ibi. Care rum si separatini unicui. 7ue partι Uusfructus sit resectus . sine dubio ius accre- seni cessat. Et in hoc omnes conueniunt, ut dicit Alcnchaca desuιces
sonum progressu lib. s. s. v. numero 28. Persic. ergo aut fiunt. aduertunt Menochius in consibo I. . numero 6. libro a. Petrus Gregor. in synlogurate iuris Bb. . . c. I. numero ast. vel quoties res omnino sunt diucris, ut cum lcgatur duobus annis alternis v suffructus. l. a. f. quitus modis Uusfructus amitratur.ιbuiusmodi. g. quibus si delegatisprimo. Petrus Costalius in L pen.in princ.
F. vs luctu accrescendo. od i in omni lcgato ctiam proprictatis pilana: Apariter obseruatur, & inter legatarios omnino disiunctos non habet locum ius accrescendi, ncc decrescendi ,sed portio deficiens manci penes hc
Sed i Accursitis In d. l. r. f. de Psufructu accrescenda. opponit in con- strarium textum iu l. mulieri, ct Titio 3.1. de condit.ct demonstrat. Vbi etiam inter coniunctos non datur ius accrescendi in v fructi. Scribit enim Papinianus in hunc modum: Mulieri 9 Titio votifructus, si non nupserit mulier, relissim est. Si mulier nupserit , quamdiu Ttω viuet, ct in eodem statusuerit, partem Uufructus habebit, tantum enim beneficio legis ex Iegato mulieri concessum esse intelligendum est, quantum haberet, si conitum paruis : nec si Titius qui conditione d fectvs is legatum νύ udier, ea res mu-
536쪽
pserit,licci habcatur pro impicta,quoad ipsam mulierem, quamuis nubat. quia beneficio de dispositioni lagis remittitur. eds hoc. g. ln.Lboc nodo. .
cum tale. g. si arbitratu.s.de Onit. Odenronstrat. tamen in pcisona Titii mnino dcscit sequutisntiptiis. l. t. C deind c a v:dutrare testenda. Vnde vidc-batur, quod pars Titii propter defcctum conditionis acccssura cisci mu lieri per ius accrcsccndi vel non decrcsccndi. Sed contrarium cxprest sim respondet Papinianus , muliercm vivo Titio partem tantum usus' fructus habituram. Postmodum v cro dicit, dilac si Titius , qui condrtione defectrus, legatum repudiet,ea res muturiproderit. Quod non modicum a uersari videtur verbis aliis: Tantum enim benes io legu ex legaIo mu ericοηι usum esse , intest gendum est , quantum haberet, si cenditio ui parMsset. Plane secundum id repudiatio Titii mulicri prodc Te dcbct , nam si co ditioni paruisset, utique prodesset portio, quae rc pudiata illi accrcsecreta Quibus&aliis modis dilucultatem cius icrius cum iudicio considerat Iason,&recte perpendit omnia, quae pro & contra adduci possunt in L reconiuncti. 1. de legatu Ierti numero ιδο. tralus sequentit in , & cum non reserens Doctor Espino in stecus testamento; uv. Uris ρ. principati de iure ac- ε crescendi. nAm. ρ.per totum. 9 nousime Antonius t Pichardus iu , si e d in m. Institution delegaru.num. Π.ctnum. ρῖ. 9'sequentibus. Quo loco& D. Espino ubsupra. O tribus numerisseqq. variis modis cxplicat illum lcaelum, &
i versic.hic casu. Vcrum pro clara & dilucida intc rctatione illius tcxtus animaduc tendiim cst, principale dubitina consistcre in hoc, utrum in specie ibi pio- posita sit locus iuri accrcscendi, & post Accursium ibi.Peib prederit.communiter intcllexerunt Do torcs .in ca l pcipetuo cessarc d bere ius accros crisdi, nec si Titius moriatur, mulier in totum usum fritillum tabituram, sed partem tantum . quam a principio lubuit, de pro Milone principalitcrconstituunt, ideo cessare dcbere ius accresccndi, quia mulicr admittitur de iure speciali. & contra voluntatem testatoris ad suam partem , non de 8 iure communi. Inde deduc cntes ad alios casus gen cralltcr ius accrcscendi locum non habere, quando legatarius admittitur ad suam partem de iure
speciali, quod per illum textum adnotarunt Bariolusinae L recti niux LII. Av. s. ubi communem opinioncm lcstantur Iason numero 13o. Ripa numero ι . . Salicetusti Baldus in leg. r. C. de indicta viduitate tollenda. numero a, o
537쪽
ΩΓegans Pim:.ηum. ρa. Ioannes GutierreZ in repetiοη.ί unica. C. quando non petentiu partes. numero II. Sed contrariam scintentiam, imo ius accrescendi
focum habuissΘ, rectius docuerunt Chimanus,Castrensis de Socinus inc Vmucteri 9 Titio numerosecmi A. Iason & Ripa νbisupra. Z Crottus uumero 72. Colla ing. si arbitratu.leg. cum tale. g. de condit. O demunstrat. limitatione δ. ex numero θ. folio mihi υδ. Persta in id . Di ct Procato. ex numer. . t. Prique adnumerum ρ. ubi subtiliter atque crudite Ioquitur , S optime expendit illam textum pro communi ,& contra communem & ad rationes Baldi r *ondet Bolognetus in chre coniunctz.numerosoρ. 9 3I . Robertus ubro an sententiarum. capit. a . Antonius Pichardus nouissime, superiores non referens in idi. f.si eadem res. numero ρ . de pro his euidenter urget, quod inter conitinctos coniunctione mixta habet locum ius accresccndi in usu fiuctu. l. t. ct per totum titulum Ude Uufruct. accresendo. Nec concludentem rationem assignant Doctorcs, quare ius accrescendi non detur in co textu, siue speciale ius constitui debeat, nec adco communis est sententia relata supra, ut recentiores nonnulli arbitrantur, cum potius ipse Bariolus in L l. re coniuncti. numero . s. dixerit, quod in hoc senapcr dubitauit, nec credit simpliciter verum esse, ius accrescendi ccssarc , quando lcgatarius' admittitur ad suam partem dc ivrcspcciali. Idcirco nonnullos casus distinguit, & distinctionem eius picne prosequi tur Bolognctus ibidem ex numero 3οnvsque ad num 33o. ct num. Iao. post longam disputationem numeris praecedentibus habitam concludit, distinctionem Barioli non probari itire,
Deinde, quia ιη d. l. mulieri or Titio. sumpto argumcnto ab opposto, siue a contrario sensu, clare videtur probari, ius accrescendi in aliquo saltem casu dari. Dicitur cnim: Quamdiu Tmus et, ct in eodem statu erit,pam rem inlisuctits habebit. Ergo denotat aperte, quod mulier mortuo Titio vel 'capite minuto totum usum fructum habebit. Dictio t enim illa, ouamdiu, si temporalem ex L sioncm mulieris a portione Titii, & non pcrpctuam si
e.n. 33. Denique,quia ibidem expresse dicitur, quod mulier bcn icio lcgis
tantumconsequitur, curantum hab 'ret si conditioni paruisici: ergo conse- Petens est, ut mortuo Titio,vel coipit 2 minsto tocium viam D.liaberet debeatet iis accrescendi, nam si conditioni parvissi, co iure totum conseqU ea turi
538쪽
υδ uotidianarum sentrouersiarum Iuris
Nec obstant praedictis duo.' Primum, quod si ius accrescendi hab
ret locum in portione Titii deficienti,mulicr ab initio cum Titius conditione defectus fuit , totum usum fi uchum habere .debuisset. l. νmca. sin autem at qui . C. de caducis tollendu. Nec deberet seectare in tem Titii, vel status eiusdem mutationem, secundum quod repudiatio Titii prodest i mulicri, de tam 2n contrarium expresse respondet Papianianus or 2 itio. ad finem. Nam ad primum non satisfaciunt
Castrensis ibidem numera a. versiculo in textu ιbι. lason in L re coniuncti.η
meroa . Costa, Persta, & Bolognetus locis supra relatis, Sed praeceptores nonnulli Salmanti censes quos legentes audiui) clegantcrrcspondent, de ab ipsis accepit nouissune Antonius Pichardus ind. g. si eadem res.numero bo. quod lioet Titius vere conditione defectus fuerit, mulier i men non potest ad portionem eius admitti, nec ullo iure, aut ratione illam petere,quippe desectu tantum conditionis adiuuari posset. At ille non modo iuuat mulierem,imo potius intentionem eius subuertit;propterea quod mulier ipsa ad partem propriam benescio legis admittitur, hoc cst, quasi conditioni paruerit, & non nupserit, e contra vero s peteret portionem Titii, ex ratione illam praetenderet, quod conditioni non parue
rit, & nupserit, &sic tanquam contraria allegans non esset audienda. l. r. cum vulgati. C. de furtis. Neque cnim ad eundem usum fructum,& tanquam nupta, & tanquam non nupta admitti debet. l. Nitia si non nupserit. θρ.st .de coni. ct demonst. quae ratio militat quamdiuTitius vivit, & in eodem statu durat, ut dicit ille textus. Deficit tamen Titio ortuo , vel capite minuto; eo enim casu capitis diminutione, aut morte quibus etiam acquisitus viasfructus finiri solet non conditionis defectu iuuaretur mulier, quod non ita exacte considerauit Pichardus ubiβψra. It Ad secundum i vero respondet Accursius in eadem. I. mulieri se Titis. Perb. proderit. communiter reccptus per Dd. ibidem, repudiationcm Titii non pro desse mulieri, quia cum Titius conditione defcatus fuerit tempore repudiationis, inutilis cst eiusdem repudiatio, ut significat Iur consultus inversicul.necfi Titius. Sed subtilius rcsponderi solet in Salmanticensi Universitate per praeceptores communiter ; a quibus sic accepit & nouissime tradidit Antonius Pichardus, ne aliquid in toto ope re nostro, quod alienum sit usurpemus , siue tacito authore proseramus in s.fleadem res. numero ρ . deleratu, mulierem verae esse idcm co
sequuturam, quod haberet, si conditioni paruisset, verum s mulier non nupsisset, sed conditioni parere voluisset, id bis ceretptaestando cauti nem Mutianam. auth. cui relictam. C. do indicta viduitate tostenda. quae
539쪽
mutio in eo legato usu sfructus omnino necessaria erat, si conditio vere esset adimplenda: quia si remoto benescio cautionis mors mulierib spe
clanda esset, legatum usiisfructus si ustratorium reddcrctur, nec deberi posset, in id tempus collatum, quo dcfinire dc buisset,l. herra metu. ρ. g. quamuisss. conditionibus o di monstrat .l. Titio cum morietur. f. de Psisthctu. In legato vero Titii, cum conditio illa,si mulier non nupserit. sit causalis quo ad Titium, non nisi morte mulieris adimpletur. LMcgentu. ios. d. de condit. O nec potest ipse Titius uti cautionis Miltianae remcdio. l. allia. I. g. Titio.J. eodem tit. Igitur dum mulier vivit, cum verum sit, pendere
conditionem Titio adscriptam , nullam esset rcpudiationem, & mulicri prodesse non debere, recte respondet Consultus, ibi, utpote cum Titius repudiare non possit legatum conditionale pendente conditione. l. si ita scriptum. f. s. si sub cond: tione. g. de DYatis. a. Nec ctiam prodesse debct, si mulier nupserit, cum prouisone lagis perinde habeatur, ac si non nupsisset, ut in effectu & si1btiliter explicauit Costa in dict. g. arbitratu. limitat. o. num.ύ. a quo & priuatis communibus tamen magistrorum scriptis ) accepit Pichardus ubi supra d. n. st . Tertio loco constituendum est, ex omnibus lauthoribus relatis supra, II 'in initio huius capitis, numero primo communiter probatum, coniunctionem hominis triplicem csse, realem taIntum,verbalem tantum, & mix tam re & verbis, quod satis constat ex Lre comuncti. δρ.f. de legatis. s. l. triplici.14 ad. te verborumsignificatione. & verbis coniuncti simul dicuntur legat
rii v suffructus, cum testator ita dixerit, Titio & Sempronio Corncliani fundi relinquo usum fruetum: & tunc inter huiusnodi legatarios est locus
iurin decrescendi in v fructu, secundum Albericum in leg. privi. num. ad. rs uritu accrescendo. Angeludi in consibo tu. Rusticum nuva. a. Crot- tum in icta cre coniuncti.numero .s. rersic. non obstat text. qui intelligunt , id procedere ante &post quaesitam portionem, & uno & altero casu habere locum ius non dccrescendi, ut communiter obseruari dicit Menoch.I. b. .. praesumpt. 1ρ. numero I. & idem icnent MIerichiaca resuti ionum creatione. lob. I.f. Io.numer. 23 ct numero Go. ubi gen craliter dc iure fundat, in usu fructu
in ultima voluntate relicto, etiam post quaesitam portioncm non csse ius accresccndi,fidius non decresccndi,&sic quod ius accrescendi, de quo Ioquitur textus in l. t. f. interdum I . de Gustu accrescendo, se in aliis iuribus. quod in v sufructu habet locum, ante & post quaestam portioncm , sitius non decrcscendi. Et in hanc partem inclinare animum videtur, sed confuse loquitur D. Efino instic. dict.1ιρ.principati. de turea cres exi. num.II. iasive.
540쪽
n ν 4-tidianarum semirouersiarum Iuris
et rto loco eonstituendum est, legatarios i re tantum coniunctos dici, cum telutoriis dixerit,Titio usumfructuin fundi Semproniani do, lego, N eiusdem fundi usum fructum Cato do, lego, quo casu ante quaesitum de acceptatum legatum,si unius portio deficiat,est locus iuri non decrescendi, sed post acceptatum legatum & portionem quaesitam est locus iuri accrescendi,ita docuit Bari.m LIre comunct.n. N.vlai Crotin.2ρ.& Politus num. I. Albericus in Lr.n. Isti sustuctu accrescendo. dilex aliis resoluit Menochius lib. . dictaρυμ tione 5.8c Barioli distinctionem esse veram, di tenendam dicit Menchacades.ccessionumstrogressus.3. 6.atinam.It. perastrum. 99.23. n. a1.νersic.ergo auisunt. ibi, tertio cod Expresse etiam admittit cum communi, esse ius accrescendi,vel non decrescendi in legato ususfructus interre tantum coniunctos. Sed de successionum creatione lib. t. f. ιο. dum repetit l. qui quartam. f. . numero Iaa.yersis. ex qua ratione. ibi.infero verumhrtellectum. tenet contra, & expresse affirmat, inter re tantum coniunctos non esse ius accrescendi, sed ius non decrescendi. Α εommuni tamen recedendum non erit ex authoribus relatis supra, qui explicant latius, ius a
, crescendi,vel ' non decrescendi, in quibus differant, & picne Bolognetus
in in dict. re coniuncti.num.as.a . oesequentibus. & superiorem sententiam tenet etiam Petrus Gregori in 'ntagmate iuris. lib. . . cap. s. numero ast. ubi dicit, quod cum legatarii v suffructus retantum coniuncti sunt, faciunt sibi partes per concursum, ita ' c altero ex legatariis mortuo, vel legatum rcpudia ante , quia concursus cessat alteri in solidum per ius non decrescendi dcb tur , & extenditur praedicta conclusio secundum Menoch. ph supra L nu. bis versic. extenssitur ad coniunctionem realem. siue re ex legis interpretatione taciate prouenientem, ut in enmpl. l. alu.1de Uustin.legat. O ahis adductis I pra cap. pracedenti.ubi hac de relatissime,pulchre atque distincte scriptum est. 36 Quinto laco constituendum est, verbis tantum coniunctos dici lcgatarios, cum testator ita dixcrit, Titio & Sempronio usumfructum aequis portionibus fundi Semproniani do,lego: verbis namque & coniunctione coniuncti sunt, sed re& portionibus diuisi intellectu. Tunc auicin magis dubitant Doctores, an iuri accrescendi locus esse dcbeat: 5 etiam hoc casu, cum verbis tantum coniuncti sunt lcgatarii ususDuctus, loJum esse iuriaecrescendi tenuerunt Bartolus, Baldus &Αlbericus inleg. ε duobus. g.