장음표시 사용
211쪽
Apostolis succedunt. Tum etiam, quia confirmatio est persectio & consummatio bapti G mi ; per eam enim uaprigatus fit perfectus &plenus Christianus , ut loquitur Urbanus I. in epist. ad omnes Christianos : Ergo illorum est hoc Sacramentum ministrare , qui sunt in statu perfectionis acquisitae, quales sunt soli Episcopi. Quam rationem illustiat D. Tho- ,
mas hic art. ii. ubi sic discurrit : In quolibet opere vlt:ma consummatio sit periori arti . sici r seruatur, sicut in constructione a disicij, interiores ministri praeparant quidem materiam , dolant lapides , erudiunt ligna , carmenta conficiunt , cperis tam n : bsolutio, domus aedificatae 1orma , ab architecto essicitur : Ergo fideles, qui sunt opus quoddana diuinum , & Dei templum , iuxta illud Apostoli 1. Corintho. Dei aedificatio Uiis, ab alijs quidem mi Aistris ua baptismo praeparantur,sed
a solis summis Sacerdotibus, qui Episcopi
sunt, in confirmatione perficiuntur & consili
Hoc apud omnes Catholicos est ceritim , sed dissicultaes est & controuersia inter The logos , an simplices Sacerdotes , ex Apostolicae Sed is dispensatione , possint esse extraordinari j confirmationis ministri λ Respondeo
assirmatiae , contra Durandum , Esit 1κm , P . trum Aurelium ἡ&alios. . Primo quia in Florentino in decreto Eugeni j . sic habetur : Ze-igῆ γ aliquando, er Aposiolicae Sedis dispensa
eausa simplicem Sacerdotem , chνismate per Episcopum conferio , hie administrasse Con- Irrinationis Sacramentum . Vbi facium Conci- . v. lium,
212쪽
De pollinis o congrviatione. et priisim, non sollim eam dispen sationem factam recenset, sed eam etiam approbat, &ex rationabili causa processisse testatur . Secundo. quia dum Concilia Arauscamim I. & 1. T letanum I. Florentinum, re Triclentinum d cent, ordinarium ministrum huius Sacramen. ti esse Episcopum, tacite indicant extraordinarium posse esse alium . Tertio . quia Beatus Gregorius Magnus prohibuit Presbyteris
Sardiniae ne confirmarent: at cum intellexi et scandalum inde ortum , concessit illis confirmandi licentiam , ut testatur Baronius anno uest . & refertur in cap. Peruenit dist. . his verbis: Peruenit ad nos quosdam se an dati bitos fuisse , quod Presbyteros chrismate ungere eos qui baptivati funx , prohibγimur.
De nostrae feeimus e Sed si omnino bre de eausa aliqui contristantu ν , γbi Episcopi defunt, ,e Helbditori etiam in frontibus bapt ixatos chris
Thomas hic quaest. 72. art II. ad I. sic ait: Papa in Ecelsa habet plenitiidinem potesaris,
ordinem eommitιcre quibusdam inferioribus, situr quibusdam Presisteris concedit conferre minores ordineae, quod pertiner ad potestatem'
eerdotessse Sacramentum confereent, quandiu 'scandalum ιοlleretur.
Quod vero aliqui dicunt, eo tempore omnes Sacerdotes filisse Episcopos simul ordinaticine & consecratione , salsum est, & prorsus improbabile. Nam longe ante. tempora D. Ο
213쪽
Gregorii Magni, simplices Sacerdotes coeperant esedistincti ab Episcopis , tam ordinatione, quam iurisdictione , ut aperte colligiatur ex Eusebio Papa ep. 3 ad Episcopos Tu Dctae. Φ ex Meschiadae ep. decretali ad EpiGcopos Hispaniae. Quod ite Estius & Aurelius
respondent,nimiruna chrismaticam illam vn monem, a D. Gregorio concessam , non esse Sacramentum confirmation i ,. sed aliam caeremoniam Ecclesastacam,est apertissime contra S Thomam iam relatum, qui concessionem illam intellexit de Sacramento Confirmati ix Videtur etiam esse contra Flore tinum, quod agens de Sacramento Confirmationis , disertissime ait , legi aliquando suis. se a Sede Apostolica dispensariim, ut Presbyteri illud administrarent, alluditqire sine dii-bio ad illam dispensitionem Glegorii Magni, stripti a seipso testatam , & relatam in iure
Canonico Addo quod si D. Gregorius coxemotu i in tantum mutari concessis , cui tam
stricte praecepit, ut irrisi in absentia vel peni xia Episcosti, ritus il le adhiberetur: caer monia enim, etsi ritu diuersa , modo pia sit,
sue in praesentia , siue in absemia Episcopi, perinde fieri potest , neque enim eaedem sunt
omnes Ecclesiarum caeremoniae Demum probatur eadem sententia, ex eo
quod Arcudius& alij referunt, hanc cQnsuetudinem ut Presbyteri confirmarent ex concessi ne indelicet Summi Pontificis, tacita, vel expressa viguis A in Ecclesia Graeca, diu ante schima; eamque Eugenium &Concilium tacite approbasse . Nam sess. 2 s. cum Eua . IPH undecim quaestiones Gracis proposuisset,
214쪽
D. 2 1ἰ ο ct confirmatione . Iinter quas sexta erat, cur non Episcopi, sed Sacerdotes , innungunt f ero Chrismate . eum hoc
lium : mee ά Latinis obiecta , Mi lenensis Trasul, legirim. se in diim canoner , omnia dissoluit, praeterquam duo , Uidelicet 'parasio
nem matrimonii et oad vinculum , O erectionem Patriarchae extra consantinololim . Ergo tacite Eugenius cum Concilio approb ilitritum Graecorum confirmandi per Presbyteros a quae consuetudo quarto seculo incoepit, ut ostendit Uericelli de Apostolicis inissioribbustit. 7. quaest. I ID. Quod vero illi Sede, Apostolica expresse vel tacite consenserit, ibidem probat ex eo quod Sedes Apostolua, antequam ab ea deficeret oriens , annuatii nchiisna mittere solita erat Constanti nopolita nix , ut testatur Arctidius in concordia E cIosiae occidentalis N orientalis lib. 2. cap. '. Vnde non est verisimile, Romanum Pontificem , a sit, Apocrisarias non suisse certiora tum eius moris Graecorum Presbyterorum confirmandi infantes; quare illi consensit, vel expresse, vel tacite, nam facile potuiskt tunc. hoc eis prohibere cum enim Constantinopolitani tanta retierentiam tunc deferrent Romanae Ecclesiae, ut ab ipsa singulis annis peterent sacrum chrisma, quod poterant Graeci Episce mpi ex ordinis potestate ipsi met conseci arce qua lato magis obsequente; suissent , & abstunu i sient Presbyteri a conserendo Sacramento Confirmationis, si hoc eis Romanus Pontifex prohibuisset. Sed voluit S. Sed 's hoc eis indulgere, ut ita facilius a perniciosa consuetudine baptizandi in adulta aetate, quae apud
215쪽
ara Tractarus ΠΙ Graecos tuc vigebat, e cederent,prout fecersit. Obiicies primo : Innocentius III. cap. q. de eo Det .ino, decernit ut fideles potius caream Sacramento Confirmationis, quam via
Presbyteris illud accipiant: At si potuissent Presbyteri ex conccssione summi Pontificia confirmare, id debuiss t potius sumnius Pontifex ipsis concedere, quam pristare fidelestam utili Sacramento sine quo, homines non sun d perfecte Christiani: Ergo non possitne Presbyteri , ex commissione summi Pontificia
Sacramentam Confirmationis conferre.
Confirmatu P: Eodem modo Pontifices Io,-quuntur de administratione Confirmationis, atque de consectione & consecratione Chri G
Pontifcibus aut borirate canonum praecipitur .
Sed Presbyteri non possint , etiam ex concessone & disposatione Apostolice Sedis,chrisiara conficere,ut 6.9rscedenti ostedimus Ergo nec Sacramentum Confirmationis administrare . Ad obiectioiae: n respondeo Innocentium IN. aliquorum Presbyterorum praesumptionem Coer cere voluisse , qui abusi intollerabili, potestatem confirmandi sibi arrogabant, etsi nullam haberent ad hoc sedis Apostolicae concessionem, pr aetendentes id posse ex consuetudine. Ut ergo Pontifex consuetiidinem illam, pristis & antiquis Ecclesiae moribus re- 'Pugnantem , abrogaret vel cohiberet, statuit citius este Confirmationis Sacramento, ad salutein initia alia necessario, aliquandiu carere, inquam
216쪽
Dὸ Baptἰμο O confirmatione. 1 quam talem potestatem omn: bus indiscriminatim & pro quovis tempore Sacerdotibus impertire. Ad confirmationem respondeo quod licet D. Leo Papa, &alij si mimi Pontifices , interdum eodem modo loquantur in sitis decretalibus, de administiatione confirmati an is, atque de confectione R consecratione Chrismatis, nihilominus , cum nunquam lex atur simplici Sacerdoti conficiendi chrisma facta facultas, bene tamen administiandi Confirmationis Sa-Cramentum, urgens argumentum est, non posse simplicem Sacerdotem, etiam ex concestone Apostolicae sedis, chrisma conficere, bene tamen Sacramentum Confirmationis, chris mate ab Episcopo consecrato, administrare. Obucies secundo: non potest perfici Sacramen um sine minimo instituto a Christo Sed minister confirmationis a Christo institutus,est solus Episcopus, ut definitur in Florentino & Trident: no supra citatis: Ergo a solo Episcopo potest hoc Sacramentum conferri. Confirmatur: Dum Ep; scopus confirmat, id non praestat praecise ratione potestatis iurisdictionis, quam habet in suam dioecesiin, sed ratione potestatis ordinis, characteri suo diuinitus alligatae; alioquin potestatem confirmandi posset suis Vicari js generalibus , quibus iurisclistonem suam tribuit , impertire: Ergo quicumque charactere Episcopalicaret etiam potestate confirmandi, illi essentialiter annexa .
Ad obiectionem respondeo , ministrilinquidem ordinarium confirmationis a Christo
institutum,.esta solum Episcoptim, simplicem
217쪽
Tr. Aratus III. tamen Sacerdotem ex eadem Christi institutione, esse illius in in isti ina extra ordinarium, in casu neccistatis, & supposta commissione Summi Pontificis , cui cum Christus commiserit regimen totius Ecclesiae, consequenter
dedit illi potestatem prouidendi de idoneo ministro confirmationis , in aliquibus casibus extraordinari js, in qiiib is Episcopus adesse non potest ad illud Sacramentum ministrandum. Unde ad confirmationem dico, Episcopum viministrum ordinarium confii mare, ratione
characteris sui Episcopalis , Sacerdotem vero ut ministrum extraordinarium, &a si immo Pontifice commissum, id praestare, ratione sui charaeteri; Sacerdotalis, dependenter tamen
a concessione seii dispensaraone sedis Apost licae ; licet enim po e stas Ordinis ad confirmandum; non dependeat a potestate imis lictionis, quando est periecta & completa, qualis est potestas Episcopalis o dependet tamen a suprema iurisdictionis potestate insuramo Pontifice existente, quando est, sicut potestas simplicis Sacerdoti , incompleta ad illum ellectum . Unde in simplici Sacerdote
potestas Ordinis ad cosirimndum, non solum characterem Sacerdotalem importat , sed iμ- si per connotat Summi Pontificis concessionein, sibindeque supremam iurisdiistionem Lin eo ut in ea 'ite totius Ecclesiae existentem. Eη quo intel l iges, noli possiesina plicem Sace dotem ex commi si one Episcopi confirmare, quia quae spectant ad reolmen totius Ecclesiae ut prouidere de idoneo mini stro confirmationi u in aliquibus casibus extraordinariis, in
qiubus Episcopus confirmare non potesta soli
218쪽
D. Baptismo O consi rmarione . i t simmo Pont: lici competum. Vnde nullibi I oitur Presbyteros ex Episcopi iussione vel dispensitione conficinasse, sid tantiam ex funimi Pontificis priuileaio . Intel lives etiam , non posse Pontificem conferre Diacono facultatem confirmandi quia talis potestas necessirio supponit vel requirit chaiaeterem Episcopalem, vel saltem Sacerdotalem ; operatio enim S cramentalis in corpus Christ niysticum, procedere debet ad habente potcstatem in corpus Christi verum , quam Diaconus non habet, enim non possit corpus Christi cons crare. Unde D. Thomas in dist. 7 qu. 3 art. x quar-
Domini verum: non autem Uiae ono, vel alie uι
219쪽
SACRAMENTO.Syeut in veteri testamento Agnus Pa Dchalis habuit rationem Sacramenti &Sacrificii, ita & in noua lege, Euch aristia utramque sortitur rationem, cum non solum instituta sit in animarum salutem, ut caetera Sacramenta sed etiam ad peculiarem Dei cultum ordinata , quomodo habet rationem Sacrificij. Illam sub utraque ratione in hoc tractatu considerabimus,& primo agemus de illa, ut habet rationem Sacramenti , dein de illam , ut est nouae legis Lacrificium contemplabimur : inuocata prilis huius admirabilis Sacramenti, & incruenti Sacrifici a gratia, verbis Diui Dionusii , qui cap. 3. Ecci fasticae Hierarchiae, acturus de Eucharistia, sic praefatur: O diuinum po/iti,s, sensumque rasurium: obducta signantium operimenta si- r an
220쪽
De exἰ eniἰa, e Centia , unitate , necessitate, O inse itutione huius Sacramenti . f. I. Exi enita essentia huius saeramentἰ .
L Icet 1 Iures haeretici circa Eucharistiana
is errauerint, nullus tamen ex illis negauit eam esse verum nouae legis Sacramentum; hoc enim Scripturete, Concilia , EU SS. Patres aperte tradunt , S ratio congrua, quam adducit S. Thoinas hic q. art r. facile sita-det. Cium enim nouae legis Sacramenta inquit in eum finem sint instituta , ut eorum ope in spirituali vita subueniretur hominibus. Se vita eorrem spiritualis, sit corporeae similis : manifestula st, quod sicut ad vita in cor-.poream requiritur generatio, perquam homo vitam accipit ; Ela augmentum , quo perduci- Nir ad perfectionem vitae, & alimentum, quo conseruatiir in vita ; sic ad vitam spiritualem, praeter Bapti simina , qui est spiritualis generatio ; & Confirmationem, quae est spirituale augmentum; oportuis esse Sacramentum Et charistiae, quae est spirituale alimentum. Nec