장음표시 사용
361쪽
cramentum , vinum germinans virginer , ainpellatur, quia ut ait Paschasius lib. de corp
re & satagirine Domini: Hor nosγi generi r viano eastitas corrumpitur , abso vero γirgines procreantur . Et glossa sit per illud Psalm. 6 . Selmon. mons Dei r uo corpore chrisi manat
bragrari a , quae nobis defensae utum es con- ara incentiva visioγtim O earnalis eoneupisce tiae Et Bernarduς serari. in coona Domini :Si quis γώγum non sam sape modo , ncc tam acerbos feauit iracundiae motus, intit diae, tu χn-τIAE , aut capter Oxum hul Umodi , gratias ago corpori est sanguini Domini , quoniam viri Saexamenti operatur in illo .
Sextu huic Sacramento tribuitur immortalitas & resurrectio corporum , ratione comiunctionis, atque unionis carnis Rostrae cum
carne Christi , quae vivificatrix est , utpote hy postat ice conitin ista Verbo Diuino, a quo viii uersa uiuificantur . Unde Cyrillus Alexandrinus lib. . in Ioan . cap. z. quemadmo dum sciviillam mi itis paleis inferimus , υτ β-men ignis feruemus : Sic etiam Dominus noster I ui cha iseus , pir carnem suam Mnobir vitam integit , ac velupi quoddam femen immoη- salitatis inferis , quod totam quae in uobis es eorruptiovem abollet. Et Iienaeus lib. . aduersus haereses cap. 3 . contra Valentinianos,
qui resarreetionem corporum negabant, sic
arguit: Quomodo autem rurffs diountsa memin corruprionem deuenire , edi non percipere via
362쪽
De Eueharisiae Iacramento . Ixim Iocum Rostensis sic interpretatur: Pecνindo es ae si dixisseς , quoniam earo cistata viuisicin es , O eadem refuyrexip ad Gitam in- eorruptibilem , inde sit, H qMi carnem illam diu. eomaderunt , p nulla posthae sub culpa ,
-irtutem illam quam acceperunt amittant, e pum eoτpora proculdubio resurgent ad immor
talitatem. Hinc SS. Patres hoc Sacramentum, symbolum reuiriectionis , pharmacum immortalitatis, praesertiatiuum contra mortem
appellant. Iina in quibusdam Ecclesiis sol, tum erat illud in ore destinctorum ponere , Ut hoc contactu i inmortalitatis germen ipso, utri corporibus tribueret. Quod tamen postea ira variis Conciliis filii prohibitum , praesertina in Consilio Carthaglirensi 3. can. 6. & i, Concilio generali in Trullo can. 83. quiac ut inquiunt Patres ibi congregati scriptunx
est, accipite O mamluca te,quod. mortui prae stare non possunt ..
Septimus huius Sacramenti essectiis est perseuerantia finalis tum quia Eucharistia, curn sit instituta per modum cibi nutrit, & fouet vitani spiritualem. Tum etiam , quia ut supra ostendimus habet praeseruare at peccatis mortalibus praesei Hando autem, a pecca tis mortalibus, confert pcrseuerantiam , quia
pedit gratiae destiuetionem . Tum den, que , quia confert auxilia actualia ad vincentas tentationes carnis & diaboli, iuxta il liui
Psalm. 21. Parasi in eo pectu meo me amaduerssis os qui ινibulant. me. Haci de causa
Eucharistia, viaticum peregrinationis nostrae a Patribus merito dicitur, atque ab Eccla fainfirmis aegritudine oppressis , atque commu O s nis
363쪽
ni; hostis insiclijs & tentationibus circums
piis , per modum viatici, quo iter aeternitatis alacrius in sortitudine cibi illius decurrant, ministratur. Vnde Hieronymus in c. I s. Mati. Periclitatur qui sine einlini pane ad optatam mansionem peruenire festinas. Hinc sequitur vltimus ac praecipuus huius Sacramenti effectiis., iri mirum, adeptio gloriae; perseuerantia enim. est veluti ianua perquam electi intrant palatium regni coelestis;& fota est ut ait Beria ardus cui aeternitas redditur , vel quae aeternitati hominem reddit.
De este tibiis Eucharistiae eleganter disi rit S. Chrysostomus homil. in Ioan . ubi ait vaerom hune fanguinem c nobis in Eucharistia propinatum Vivam ac spirantem in nobis Retis nostri effigiem repar are hunc sanguinem
perennibus uncis animam irrigare , ac fouere, cuius eximiam pulchritudinem ac nobilitatem marces re ac degenerare n on sinit. Hunc fin
teio ptam Dominum ad nos allicere . Hunc Sanguinem animar m salutem est e , hoc recrearἰ
animum , hoe ornari , hic inflammari , ae ipso igne clariorem reddi , M auro si lendidiorem. Ab hac mens a salire fontem Auuioa spirituales dissi ndentem , luata quem non steriles falices
adnasc εntur, sed arbores quae caelum ipsum at ringunt , ac tempestivom semper O nunquam marcescentes fructus afferunt.
QIaeres primo', quan clanam Eucharisti iconserat gratiam recipienti λ Respondeo .pr babilius este , quod illam causet in instanti extrinsece terminatiuo mandusationisi, in quo
364쪽
Do Eucharisae Saeramento. ya y quo verum est dicere , nunc non est manducatio , sed immediate antea fuit: id est,qiian. do primum species lacramentales stomachum aut ventriculum attingunt . Eatio ςst, quia Christus non proni sit gratiam iis qui ore tantum & dentibus sumerent hoc Sacramen una, sed vere manducantibus, manducatione per fecta & completa, quae tunc se id in existit, quando primum species sacramentales stoma cluim aut ventriculum attingunt. Vnde qui recipit species sacramentales , sed postea eas expuit, non valens eas degi uti re ob aliquam inhim talem, vel naturae debilitatem: vel cui dui in ore retinet hostiam , ita ut species corrumpantur, antequam deglutiantur, et sectum huius Sacramenti non recipit ; bene tamen ille qui eas deglutit, sed postea euomit , quia illi non manducant corpus Chri.sti, manducatione completa & perfecta, bene tamen, iste ; vomitus enim non opponitur manducationi sed potius cana supponat, licet impediat digestipnem . Quaeres secundo,an hoc Sacramentum continuo gratiam augeat , quandi u in nobis. manet Respondeo valde probabile esse quod si eo tempore quo species sacramentales remanent in stomacho, homo nouos ac ferum, tiores fidei, charitatis, aliarumqtie Vim umiactus eliciat, quibus magis & magis se disponat recipiet gratiam ex opere operato , maiorem ea quam ab initio recipit , dum primum species sacramentales stomachum aut ventriculum attigerunt . Hoc enim Sa eramentum institutum est per modum cibi, ideoque ut ait Florentinum ) operatur CCL
365쪽
rianatus IV. dem effectus mamma, quos cibus materialis in corpore et At cibus toto eo tempore quo in stomacho permanet, & quo calor natura- Iis agit in i puim , nutrit & confortat corpus: Ergo simi liter toto eo tempore quo Clivisti corpus sacra menta liter in sumente perseu rat, nutrit & consortat spiritualiter ansemini a regendo in ea gratiam sanctificat tem , si homo calore supernaturali fidei &charitatis, aliarumque virtutum, magis ac magis ad tale augmentum se disiponat. Et certe , cum Christiis sit lumen mundi, & fons omnis gratiae, rationi consonum videtur, ut quandiu in nobis sacramentaliter perseuerat, animam Iimine gratiar illuminet , Lixta illud Ioan. 9. Quandi in mundo fum , lux sum mundi ;& gratiarum fluenta in omnes eius i cultates, veluti alueos redundantia , contiunata effundat; Sc cum ignis sit, consimens peccata, & consummans virtutes, conmeniens
est , ut tunc impleat illud quod ait Lucae I 2.
Ignem veni mistere in terram, e ' quid Ῥοlo nisi ut ardeatὸ Vndes ait Cardinalis De Lugo,quod licet ollis male audierit hae opinio , iam hodie εommuniter recipimγ. Conuenit enim dignitati huius Sacramenti, pietatem fidelium excitat . ad augendum deuotionen, S ferrum rem, post Eucharistiae sumptionem . maeres tertio, an ad consequendum essectum huius acramenti, requiratur actualis deuotio, excludens mentis d i stractio in ,&Peccata venialia achi exercita λResponde illum requiri adi consequendum eficium secundarium & minus principalem huius Sacramenti, id est ad recipien-
366쪽
dam gratiam spiritualis reiectionis & dulcedinis: non tamen ad obtinendum primari ura& principalem, nimirum augmentum gratiae habitualis. Ita D. Thomas hic art. 3 ubi sic ait: 'fectus huius Saeramenti non siliam est adeptio babir ualis grati ebaritatis sed etiam quaedam actualis resectio spirituaIisduleedinis, q ,α q idem impeditur , si aliquis
accedat ad hoc Sacramentum , pex peccata venialia mente disracrusinon autem tollitu ν
Quo nihil clarius & expressius in fauorem nostrae responsionis dici potest. Ratio etiam sistragatur, in primis enim quod ad recipiendum gratiam Jpiritualis rofectionis & dulcedinis, res uiratur deuotio
actualis , excludens mentis distractionem, ex eo patet, quod haec gratia consistit in sanctis cogitationibus, & pi)s affectionibus , quae
per quamlibet mentis distractionem impediunti M. Confirmatur Vt haec gratia recipiatur in nobis, requirit subiectum capax et non est autem capax, nisi sit spoliatilin omni alia mentis cogitatione ; quia ciam proximum subiectum huius gratiae sit intellectiis & voluntas, & ha potentiae nequeant ad. plura perfecte attendere , si tempore sumptionis occupentur in aliis rebus cogitandis, non. erunt aptae ad recipiendas diuinas illustrationes, &pias motiones & allectiones . Quod vero ad recipiendum: augmentum gratiae habitualis , rigua lis deuotio excludens
peccata venialia non requiratur, constat ex eo quod Sacramenta nouae legis conserunt
gratiam non p*nentibus ψbicem : sed accedens
367쪽
326 Trazatus Indens ad hoc Sacramentum cum veniali, aut sine actuali deuotione, non ponit obicem augmento gratiae habitualis , cum nec carentia actualis deuotionis, nec peccatum veniale , gratiae & charitati habituali opponantur: Ergo augmentum gratiar sanctificantis recipit. Vnde Tridentinum sess. 13. cap. 7. ad digne fructiiose re piendum noc Sacramentum , non aliam necessariam dispositionem exigit, quam ut peccati mortalis non sit conscius qui accedit. Et Augustinus traei 26.
in Ioan . sic ait di Videte fratres : panem coelestem Diri:ualiter mandueate , innocentia m ad αἱτare apportate . Peccata es sunt quo:idiana, vel non sinς mortifera .
Dices, nullus actiis peccaminosus potest causare augmentum gratiar habitualis: Sed accedere ad Eucharistiam cum peccatis Venialibus, est peccatum veniale , saltem quan do illa venialia recto usii talis Sacramenti ,3e reuerentiae ei debitae aduersantur: Ergo nota potest augere gratiam. Respondeo actuin venialiter peccamino sim non posse causare augmentum gratiae ex opere operantis, id est ex propria virtute &efficacia; bene tamen ex opere operato, seu
ex vi efficacia Sacramenti, cum dispositione
368쪽
De ob statione sumendi Eucharisiam .FIdeles non selum praecepto Ecclesiastico , sed etiam iri res diuino , & Christimandato, tenentur ad sumendam Eucharistiam : sicut enim ex illo Ioan. 3. Visi quis renatus fuerit, &c. colligitur praeceptum si scipiendi baptisma, & cx illo Lucae I 3.
Si paenitentiam non egeritis , omnes simul peribitis , praeceptum poenitentiae: ita ex verbis illis Ioan 6. Nisi manducaueritis carnem Fili, hominiae , O biberi is eius fanguinem , non habebitis vitari in vobis , praeceptum Christi de huiuς Sacramenti sumptione . Ratio etiam congrua id suadet: nam si homo iure naturae testetur cibum corporalem sumere, quia sine eo non potest diu vitam corpoream conseruare ; & si Adam in statu innocentiae praecepto diuino obligatus fuisset, de ligno vitae, quod fuit typus Eucharistiae, comedere , ad vitam corporis conseruandam, Vt plures Theologi docent; quanto magis congruum fuit hominem lapsiim, ad spiritu lem vitam animae conseruandam , diuino adstringi praecepto , ad comedendum de hoc vitali ligno. Hoc autem praeceptum obligat ad sumendam Eucharistiam tum in articulo mortis , in quo tenetur infirmus , quantum potest, se Christo incorporare ,& de securo viatico pro periculoso itinere sibi prouidere; tum etiam aliquoties
369쪽
τpareatus IV. In vita a sicut enim ad vitam corporalem non scissicit semel aut iterum in vita cibum sumere, ita nec ad vitam spiritualem; quia sicut illa paulatim minuitur actione caloris natura lis G humidum radicate continuo depascentis ; ita haec actione concupiscentiae, mictum radicate diuini amoris perpetuo ab sumentis. Praeter hoc praeceptum ditiinum , determia nata accipiendae Eucharistior tempora non praestituens, datur aliud Ecclesiasticum , latum in magno Lateranensi Consilio, cap. illo celebri, frunis utriis .i e frxus, quo omnes se deles, cum ad annos discretionis peruenerint Dibentur semel in anno, nempe in paschate, Communicare. Quod praeceptum duo virtualiter includit: unum it, ne communio ultra
annum differatur: alterum ut illa fiat in paschate, quantsim fieri potest, ob reuerentiam tantae selemnitatis. Vnde huius praecepti violatores sint, qui praeuidentes se ob longissimam nauigationem , ani at ia negotia , impeditos fore quominus Pasthali tempore sacram mensam adeant, hoc tempus praeu nire & anticipare negligunt. Item qui imp diti in paschate, postea oportuno tempore non communicant, sed communionem per Iongum tempus differunt; quia communio paschalis non est onus illi duntaxat tempori alligatum, sicut recitatio breuiaria, vel ieiunium, certae diei addicitur , sed est determia natio praecepti diuini obligantis aliquoties in vita communicare. Idem praeceptum tranngrediuntur , non solum qui a sacra communione, mera incuria in Pasthate abstinent.
370쪽
D. Euebapi saevamento. 3 2 9sed tui etiam qui ad sacram communionent indigne accedunt. Tum quia, ut iam diximus , praeceptum Ecclesiasticum est tantum interpretatio diuini, praeficiens &determinans tempus adimplendi illud: Sed persacrilegium prate epto diuino non satisfacumus: Ergo nec Ecclesiastico . per cCm murinionem sacrilegam. Tim etiam, quia eadem videtur ratio de praecepto communioctis, ac
de praecepto consessionis: Sed qui facit confestionem sacrilegio , & voluntarie nullam, non suis facit praecepto annuae confessioniς, ut deesarauidi Alexander VII. in Congregatione generali Inquisitionis, habita die: . Septembris anni t 66s. & oppositam senter tiam , quam aliqui Casuistae recentiores docent , ut temerariam Sc scandalosam damnauit: Ergo pariter qui in peccato mortali sacrilege communi cat, non satisfacit praecepto
De communione suburraque speiae .
DVae hic occurrunt celebres dissicultates& controuersior, breuiter rei luendae.
Prima cum Catholicis, an scilicet Sacerdotes celebrantes & sub duplici specie communi- Cantes, plus gratiae recipiant, quam laici qiu sub una tantum specie communicant e Id enim post Alensem assirmant plures ex Re-Gatioribus , negant vero Thomistae, Marea,