장음표시 사용
401쪽
pletana & adaequatam rationem sacrificii . Quod autem illa, ut constituit esentialii sacrisici j Misiae, dici t ordinem transcendentalem ad sumptionem, tanquam ad finem &terminum extrinsecum , eη eo patet, quod hoc sacrificium habet rationem cibi & potus, nil e stib speciebus panis & vini ostertur: Atqui silmptio est finis & terminus extrinsecus alimenti: Ergo pertinet ad hoc sacrificium, tanquam finis & connotatum extrii secum ; tu licet non sit pars essentialis illius, est tamen aliquo modo de eius integritate, ideoque eius perseetio & consumptio dicitur . v de D. Thomas hic quaest. 83. arta 6. ad 3. ait quod si contingat in calice cons Crato venenum esse , non debet sumi, sed in aliquo vase sanguis Christi reponendus est, &aliud vinum consecrandum, ut facrificium Persiciatur. Ipsa etiam Ecclesiam, in casti qua contingeret Sacerdotem mori ante sum ptionem specierum, micte pracipit, ut at uis Sacerdos, etiam non ieiunus, propter integri tatem & persectionem facrificia, species cons
Obiicies primo: Sacrificium est essentia
liter actio victimam immutans & destruens: Et in sacrificio Misae, consecratio non de- struit victimam , nimirum corpus Chrysti, sed potius illud ponit sub speciebus: Ergo Mista sacrificium non consistit tu cons
Respondeo negando Maiorem, ad rati nem enim sacrifch non requiritur essentialiter actualis immutatio & destructio victimae,
sed sifficit quod ex modo quo onertur, sed qui t
402쪽
De Euthapsiae SaapaMMNO . 3 soqui debeat mors victimae connaturaliter quamuis de facto non sequatur. Si enim mveteri lege , post illatum vulnus lethale, Deus miraculo; e conseruasset victinaam , adhue verum ibi fuisset secrificium; quia ex quo vulnus illud fui siet lethale, uon mini: illa actio significasset dominium Dei invitam &in mortem , quam si de facto socii tasuisset mors. Item ad martyrium , quod suhabet ad instar facrificii, non requiritur CD sentialiter quod actu sequatur mors, sed sus sicit ta 'e vulnus infligi, quod de facto per senatum sit inferre mortem, quamuis ex aliquo accidenti illa impediatur. Cum ergo consecratio , quantum est de se, ex vi verborum, habeat separare sanguinem a corpore Christi,
quamuis de facto non destruat Christum , habet veram rationem sacrifici j, quia , quantum est de se, est actio immutatiua & des ructi ua victimae; verba enim in definitionibust ut dicunt Philosophi non ii cunt actum, sed aptitudinem. Addo quod per consecrationem fit aliqua destructio victimae, non
physica & perfecta , sed imperfecta & moralis ut declarabitur in responsione ad obiectionem seqllentem.
Obiicies secundo: sacrificatio supponit es
sentialiter rem sacrificandam Sed consecratio non supponit, sed ponit corpus Christi sub speciebus: Ergo non est sacrificatio, vel sacrificium corporis Christi, quod fit in celebratione Mis . Respondeo negando Maiorem , quia non est uniuersaliter verum quod sacrificatio pra7Ωpponat rem sacrificandam , cum in sacrifi-
403쪽
eio Thymiamatis offerretur sustus seu vapor suave olens, ipsa sacrificatione productus. Sia milites in Dei ificio Misar eadem actio potest este productio victi inae , R immutatio illius, secundum diuersas rationes tu formalitates. Vnde in consecratione tres sol malitates distinguendae sunt,quarum una praecedat aliam prioritate aliqua rationis . In primis enim consecratio habet quod sit actio productiva, & praeparativa victimae, quatenus est conuersio panis & vini in corpus & sanguinem Christi . Secundo , Quatenus per eandem actionem victima praesentatur Deo in actu exercito , in honorem & cultum ipsius habet
rationem oblationis . Tertio eadem conseri
cratio habet quod sit immutatiua & destruet tua victimae , quatenus, quantum est de se , & ex vi verborum , producit corpus f paratum a sanguine, & ponit illud sub sp
ciebus, modo quodam mortuo, inepto ad suas functiones natura Ies , & ordinato ad destructionem ; cum ibi ponatur per modum cibi & potus ordinati ad consilmptionem, e que sine Ut consumptis ac corruptis speciebus , ibi esse desinat: quae destructio , licet non sit persecta & physica , sed solii in
impersecta & moralis, sufficit tamen ad rationem Acrificia, ut patet ex libamine, quo vinum olim libari & sacrificari solebat , non per destructione in Physicam , sed moralem sad est per effusionem in terram , qua Vinum morali iudicio censebatur destructum , quia factum inutile ad humanos usis. CCCterum tres illae eiusdem ae et ionis forma lit ates , hunc
habent inter se ordinem, ut secunda sipponat
404쪽
De Euehaν Le Sacramento. ' Is s primam , & utraque antecedat tertiam.
Ex dictis colligitur primo, in Parasceve non fieri proprie sacrificium , sed solum coim sumption em hostiae, praecedenti die consecratae , quae dicitur sacrificium improprie,
ratione caeremoniarum , cum caeremoni js sacrificii conuenientium . Vnde Hugo Uictoriniis secundo codice Miscellaneorum lib. s. Ho te non sacrificamur, dum hostia de maniabu t tollitnr : non fac risicant amici , dum trucidant inimici
Colligitur secundo , sacrificium Misae eL
se Latreuticum, Eucharisticum , propitiatorium , & impetratorium , nam reddit Deo cu itum & honorem infinitum , ob simmam eius excellentiam : Reddit illi gratias pro acceptis benefici)s ἰς valet etiam ad peccatorum remissionem , & poenarum relaxationem ,rmc non ad varia beneficia spiritualia &temporalia impetranda , subindeque omnes differentias & species uterum sacrificiorum perfectissime continet. Unde Ecclesia oratione secreta , post septimam Dominicam Pentecostes , sic ait : Deus qui legalium diffe-νentiam victimarum , γαius sacrifici, perfectione fanxisti. Qt aeres, an valor huius sacrificii sit infinitus 3 Respondeo illum esse infinitum quantum ad sufficientiam , non vero quantum ad ciseaciam , est enim idem numero cum sacrificio crucis , ex parte rei oblatae, & principalis offerentis , quamuis in ritu & modo offerendi differat , ut docet Trident in uiri sess. 22. cap. I. Atqui sacrificium crucis est valoris infiniti, quantum ad sussicientiam.
405쪽
3σδ Tra Iratus M. quia non potest in nobis tot merita & fatissa-etiones causere, quin possit ad plures in infinitum se extendcre: Ergo & sacrificium Missae. Nec obstat quod illud offeratur Sacerdotum ministerio , quia illi non sunt principales offerentes , sed Christus . Vnde ex re te Chrysostomus homil. 2. in epist. r. ad Timotheum LVolo quiddam dicere piat: Misabile. Quid me γο isad G λ Sacra ipsi eblatio, siue illam Tetrys , siue Tai Ar , I
De cui totae meriti Sacerdos serat , eadem
es , quam dedit Chriseisi ipse Discipulis, quam- qtae Sacerdctes modo conficiunt , nihil haberi tu quάm alia minus , Cur id λ quia non hane fanct eant ho ἐnes , fed chris s , qui
Quod vero valor huius sacrificij noti sit
infinitus quantum ad edicaciam, constat eodem exemplo pactionis Christi, quae licci in genere meriti & satisfactionis sit valoris infiniti, nullum tamen in nobis infinitum et tum actu operatur, quia se habet per modum causae uniuersalis in ordine superna-Utrali, quae non agit nisi iuxta mensura ndispositionis subiecti. Idem de sacrificio Mis far dicendum est : Unde Sanctus Thomas hic
quaest. 7'. artic. s. dicit, quod quamuis haec oblotio ex fui quantitato fruspiciat ad fati Uac endum pro omni I nena, tamen fς satisfactoria i iis pro quibus ofertur, vel etiam osserentibus,
fecundum quantitatem stiae deuotionis , non pro tota I claua .
Ex his intelliges, facrificium oblatum pro pluribus, aeque prodesse cuilibet, ac si pro uno tantum Qfferatur cum infinitus valor
406쪽
hilis faces ci; nunquam exhauriri possit, ut
rectu docet Caietanus tomo 3. opusc. Trael. 3. quaest. 2. Ex hoc tamen inferre non licet 'Sacerdotem pro una Missa posse plura stipen 'rita accipere, stapendia enim non dantur c lebranti tanquam pretium fructus sacrificii. 1ea tanqtram eleemosyna ad vitam sustentandam vel tanquam pretium ministerii duodex habet, cui tanta compensitio non debetur sed ea selum quae a lege vel consuetudine taxata est .
neu secra ma regatio Cardina ium
onci lij Trident: ni interpretum , prohiburi plura stipendia pro una Missa accipere tametsi ill a incongrua 3 exigua sint; quia Sa ccerdos cessit iuri quod habet petendi stupendium congruum , eo ipso quod incono ruum pro celebranda Missa acceptauit. Illa 'etiam desiniuit die Σ1. Iuth anni 16α1. non post, Sacerdotem pinguia stypendia pro Missis recipere , & procurare, ut per alia stypendia minora , aliis Sacerdotibus Missae celebrentur, retinendo sibi quod supra iusta& congrua stypendia superest. Item declarau t tempore Pauli U non licere Sacerdoti anticipate dicere Missas pro his qui sibi postea osse rent stypendia, se ita quando dantur eleemosynae, satis facere applic*ndo Mimas iam dructas il la intentione Demum die i s. Ianuarii anni 16s'. in eadem Sacra Congredatione proscripta & damnata fuit sententia quorun clana iecentiorum Casu istarum , asserentium licit in e sie Sacer lxti pro aliquo Missam, recepta eleemosyna, celebi anti, aliam eleemc-
synam qu0qxta accipere ab altero , pro appli-
407쪽
Tra IF. m. De Eucharisia sacramenis.catione i ructus sacrificii i psi celebranti debiti, cui ipse renuntiat, & alteri cedit. Tum critia valde incertum est, an possit fructuuille Sacerdo i proprius , alteri applicari, videtur enim esse beneficium personale, & alteri incommunicabile. Tum etiam, quia esto applicabilis sit, valde tamen scandalosum est, quod Sacerdos huic fructui spirituali, Prop er modicam pecuniae silmmam renuntiet, & rem spiritualem in auaritiae turpe lucrum commutet.
408쪽
S7ςut sui ornaturalis animae vita Baptismo consertur , Confirmatione robora tiir Eucharistia nutritur ; ita per peccatum extincta ,Sacra mento Poenitentiae reuiuiscit & efflorescit. Qua de causa Sacramentum mortuorum dicitur, & secunda post naufragium tabula , quae ut ait Tertullianus tib de Poenitentia cap q. Hominem peccatorum fluctibus mersum prole uat . O in Fortum diuinae clementiae protelat. Illa sibditidem Auctor ) eum HOMOltiit hominori , maris releuars cum sis uallidum faeit,maria mun
datum reddit; cuin acerssat, excusat; cism con
409쪽
so Tra atu .r V. sostom is lib. 1. de Poenitentia, in laudem &commendationem huius virtutis ec Saciamenti ; haec tantum verba hic describani: o
Tinnitentia 'Mid noui de te referam γ Omnia I tuta tu resera, , omnia adHersa pn mPigas, omnia contrita tu sanas , Omnia confusa tu luciadas, omnia disperata tu animas . o poenitentia utilantici an γο , splendidior f te : quam non Uencit 1 eccatum, nec defectio superat , nee deseperatio delet. O Tanitentia misericordiae moler, ct magistra virtutum, Oc.
Porro cum Poenitentia inter reliqua sacramenta hoc habeat singulare, suod non solum sacramentum sit, sed etiam virtus animae illaeque duae rationes in noua lege adeo sint conii iactae , ut nac virtus prodesse valeat sine sacramento, vel ordine ad sacramentum, nec sacramentum sine virtute consistere : de poenitentia sub utraque ratione considerata, breuiter hic disputandum est ; & ut methodo ac ordini S. Doctoris inhaereamus, prius agen pum de illa ut habet rationem sacramenti, quam ut habet rationem virtutis.
De Paenitentia ut est Sacramentum .
DIco primb, datur in Ecclesia verum ae
speciale Sacramen:um Poenitentiae, habens
410쪽
bens vim remittendi peccata. Est contra N Matianos , & modernos haereticos, qui di iersis e diametro oppositis motivis, Sacramentum poenitentiae de medio tollere moliti sunt illi in desperationem homines inducentes, nul- Ium dicebant dari in Ecclesia remedium , quo peccata post baptismum commisi i rem itantur , qui idcirco crudeles a Patribus appellati siliat. Quis ante crudelissimum Ο atianum c inquit Vincentius Lirinensisa crudelem Deum dixit , eo quod mallet m Vrtem moriensis, quam ως reueriarna vinat I E contra vero Lutherani &Caluin istae , de diuina clementia praesumentes, poenitentiae & confessioniς necessitatem penitus tollunt, existimantes solam memoriam baptismi iam suscepti , cum fide remission is peccatorum , suiscere ad eorum remissionem, subindeque vel poenitentiam non esse Sacramentum nouae legis , vel non esse duestinetiim a baptismo. Probatur primo conclusio ex Scriptura Io-
an. 2O- Visorum remiseritis peccata remittunturcis , quorum retinueritis retenta sunt : Quibus
Verbis, ex communi sensu Patrum , Christiis dedit Ecclesiae potestatem remittendi peccara , Perpetuam , ac permanentem ,& exercendam modo visibili & hominibus accommodato, id est per signum aliquod sensit, de , ex sua institutione habens vim significandi & causandi remissionem peccatorum, quod pruiade
Probatur secundo ratione D. Thomae hic quaest. 8 s. art. I. Sacramentum est signum reis crae sanctificantis hominem : Sed ii popni
tentia quae fit in Ecclesia significatur aliquid Tom G. Q Ω-