장음표시 사용
461쪽
4r Tranatus V. abiliter intelligi, e contra Vero comminationes , utpoto odios, , debent potius restringi, & intelligi cum moderatione fauorabili: unde cum sit promistio , quando Deus dicit se
non recordaturum iniquitatum , comminati
ve id quando dicit se non recordaturum bonorum operum iusti in peccatum D psi; illud amplissime, istud vero cum fauorabili res rictione debet intelligi. Per quod, patet ad verba Ezechielis in obiectione adducta. Haec sunt certa E indubitata apud omnes Theologos , sed gratiis est d monitas & controuersia circa modum & quanti atem qua merita mortificata , per poenitentiam reuiuisectini. Nominales enim quos sequuntur Suareet , Coniny, M alij Recentiores , existimant, merita per peccatum mortificata, ita pers cte per poenitentiam reuiuiscere, ut homo resurgens a peccato per aetiim contritionis vel charitatis, quantumcumque remissuri, citatim recuperet totam gratiam in esse qualitatis & habitus quam habebat ante pecc tum, Sed haec sententia aperte repugnat D. Thomae hic qll. 8'. art. 1. ubi asserit quod poeta item quandoque resurgit in maiori gratia quam prius habebat , quandoque autem inaequali, quandoque etiam in minori : Hoc autem es set falsum , si semper recuperaret tot m gra tiam in esse qualitatis & habitus, quam habebat ante peccatum , semper enim resurgeret in maiori gratia quam haberet antea , qtua viatra praeteritam , quam totam recuperaret,
aliam haberet corresponden em propriae disepositioni per quam resii rgit. C0ntra eandem sententiam urget etiam
462쪽
haec ratio quam ibidem insinuat S. Doctor ri
Quantitas formae intensibilis & remistibili mensiurari debet securidum quantitatem dinpositionis: Sed gratia est forma intensibilis & missibilis, & contritio perquam pOznitens ad eam se disponit , & a peccato resurgit j interdum remisa est , & non adaequat in intentione gratiam quam poenitens habebat ante peccatum: Ergo, per poenitentiam non semper homo recuperat totam gratiam inesse qua-j itatis & habitus, quam habebat ante pecca tum. Confirmatur: Poenitens non est in nocente melioris conditionis : Atqui innocenti gratiam habitualem non largitur Deus nisi iuxta actuum & dispositi omina praesenti tui
proportionem : Ergo nec poenitentI eam tribuit, nisi iuxta mensuram contri ionis perquam resurgit , es poenitentiae conatum .
Ali) in extremo positi docent nullum gratiar gradum poenitenti conserri, praeter eum qui correspondet contritioni ster quam resurgit, illum ire nihil recuperare de nive ad gloriam essentialem , praecedentibus, mei itis debitam ; sed idein praemium essenti .ile quod correspondet gratiae quae in conuelsone illi consertur, ipsi dari pluribus tituli, , nempe &ratione post sentis dispositionis, intuitu meaitprum antecedentium. Ita Bannea, & aliqui ex recentioribus Thomistis, nixi potissmum testimoniis D Thomae , quae in ira adducemus & exponcmus . Vettim llaec opinio reuiuiscentiam meritorum penitus euacuat, & in titulum sine re, vel rem de solo titulo , eam
rcsbluit . Quid enim prodest merenti , Mutad praemium uno siue pluribus titulis ei detur.
463쪽
Certe si quis in vinea alterius per decem dies
laborasset, eique postea merces laboris virili: duntaxat diei, decem titulis diuersis conseri e tur , non censeretur ex condi*no compensari. Et si peccata primum mortale subsequentia solvim punirentur poena primo peccato debita pluribns titulis inflicta , non censerentur proprie puniri , nec causare incrementum
supplici j. Addo quod Tridentinum seis 6.
cap. Iis. docet merita mortificata reuiuiscere
ad vitam aeternam : Sed vita aeterna significat praemium essentiale : Ergo censet illa reuiuiscere ad praemium essentiale, non solium ad gloriam accidentalem. Vnde. Alii Thom istae, ut huius sententiae rigorem aliquatenus temperent , & nihilominus a d c ina Praeceptoris Angelici non recedanta docent merita per peccatum mortificata reti uiscere quidem ad praemium essentiale , de non sollim accidentale, non tamen secundum omnem gradum meriti , quem habuerunt ante peccatum , sed iuxta quantita tem praesentis contritionis sua dispositionis per quam poenitens resurgit: v. g. si quis ante peccatum habuerit merita ut viginti , S resurgat Per contritionem ut quatuor, dabitur ei gratia in esse gratiar, seu ius ad visionem beatilicam , ut odio , nempe quatuor gradus propter praesentem contritionem ,& quatuor ol' praecedentia merita . Ita Soto , Ledesima, Nugno, Alitares, Candidus , Valentia, Se ali 3, quibus aperte fauet S. Thomas in a dist.
3I. quaest. I. art. q. quaestiunc. 3. ad 2. ubi ait quod poenitentia omnia merita mortisicata re-
vi , sed non ustriet qucd adiu alia. Et hic quaest.
464쪽
qilast. 89. art. s. ad 3. haec scribit : Dicenduxi quod ille qui per tarni:entiam refuruit in minori cha=itate, consequitur quidem I mi Mu-Uentia e ,fecundum quantitatem charitati si usua inuenitu ν c. - At hoc esset falsi i , si peractus temissos charitatis , merita mortificata secundum omnem pradum meriti quem habuerunt ante peccatum reuiuiscerent; consequeretur enim ille qui in minori charitate reis iurgit , praemium essentiale, siue his ad illud, non secundum quantitatem charitatis in qua inuenirctur, sied inmensura ipsam excedente , ut manis et tum est: Ergo i xta doctrini m.
D. Ilicinae , quand me cita mort i ii cata , pedactus remissos charitatis reuiuiscunt, non reuiuiscunt secundum omnem. gradum meriti quem habuerunt ante peccatum , sea iuXta quantitatem praesentis contritionis perquam
pC niten resurgit. Illa enim non se habet solum ut remotio impedimen i , sed etiam ut dispositio moralis ast reuiuiscentiam meri orum , sitie ad gratiam in esse gratiae , quae in ritis illis correspondet; sicut calor non spicti remouet duritiem , qua impeditur aqua frigore congelata ne fuat, sed etiam aquai disponit ut in toto resoluatur , vel in parte : forma autem dependens a dispositionibus sit biecti, nunquam in ipsum introducitur , nisi iuxta proportionem & mens iram illarum. Vnde
que recipere gratiam iustificantem decundu' propriam ei usque dispositionem . Dices primo , cum contritio perquam podi
nitens resurgit, non sit dispositio playsica, sed
duntaxat in alis ad reuiuiscentiam merit
465쪽
18 Tra Aatus V. rum,& ista ex mero Dei beneplacito, a gra- . tu a erils Voluntate dependeat, nullum estiundamentum asseiendi Huod merita per peς-catum mortificata reuiuis ant solum iiixi mensuam contritionis qua peccator resti git, & non secundum omnes gradus , Onbnemque amplitudinem quam habebant ante
R pondeo varias a si ignari posse rationes
. seu congruentias , cur Deus voluerit meritorum reuiuiscentiam fieri iuxta mensuram lcontritionis seu dispositionis per quam pec- cator resurgit. Prima est, ut in reuiui scentia meritorum non sc splendeat diuina misericordia , quin etiam detur aliquis locus splendori diuinae iustitiae, quae videtur exigere, Ut non per qualemcumque po nitentiam , licet Veram , peccator restituatur in pristinum gra- . dum gratiae & gloriae , sed solum per eam quae ipsi proportIonatur. Secunda, ne detur. iustis occasio tepiditatis & facilitatis ad peccandum, videndo ita facilem esse per poenitentiam praecedentium meritorum reuiuiscen-
tiam , quoad totum praemium essentiale. Te tia , ut iustificati per hoc inducantur ad eliciendum feruentiores actus contritionis &charitatis, quibus opera morti cata magis r . Riviscant, quousque in integrum quoad omne meritum restit trantur. Certe Nominalium Ire Recentiorum opinise , dum nimia sua beni- i gnitate peccatores poenitentes consolatur, linultiim tepiditatis N facilitatis ad peccan- ldii in ini j cit ilistis, utpote qui non tanto pec- catum formidabunt , si exrstiment qualicum- quo pinnitentia , quantumuis remicta , Omnes
466쪽
De sacramento Taenitenti AE. I '
pristinae gratiae & gloriae gradus se flatim recuperatAros .' Altera vero sententia quae asierit poenitentem nihil recuperare de gloriaco sentiali per peccatum deperdita , sed duntaxat vant m aliquem , & inanem titulum , seti gloriam aliquam accidentalem, peccatores a poenitentia retrahit , eosque in desperationem
adducit videndo locustam & bruchum praecedentium peccatorum , omiu m prorsus meri torum suorum segetem ac ubertat m corrpsis
se & consumpsisse , solo relicto cortice, seu titulo inani , sine ulla prorsis spe eam recuperandi . Nostra vero sententia media via inc dens , & asserens merita quidem praecedentia resiliui per poenitentiam , sed duntaxat iuxta mensuram contritionis & dispositionis ipsi iis populi retis , ita pecca ores poenitentes: consolatur , ut eos exc tet; ad eliciendos actiis iei- uentiores, quibus merita per peccatum mor
ij ficata in integrum reuiuiscant. Dices secundo , iuxta hanc sententiam, merita per peccatum mortificata, mora plene &perfecte reuiuiscunt, sed duntaxat ex parte &secundum quid : sed hoc videtur repugnare testimoni js Scripturae & Tridentini si pra relatis,quae plenam & persectam meritorum reuiuis entiam docere videntur: Ergo &c. Respondeo distingtiendo Maiorem : non plene & perfecte reuiuiscunt, qnaRtum est ex parte Dei, & virtutis poenitentiae, nega Maiorem : Deus enim quantiim est de se Paratus est omnia merita per peccatum mortifi-
cata vivificare & reparare , be poenitentia de se habet ad hoc si scientem virtutem & ese ficaciam. Quantuna esst ex parte hominis, S 6 nsm
467쪽
geto Tyanams V. non se disponentis per actus intenses charit iis & poenitentiae, ad plenam & perfectam
reuiuiscentiam omnium irieritoritim , concedo Maiorem. Solutio est D Thomae hic art. r. ad r. ubi sic ait: Toenia entia quantum est desehabet virintem reparandi omnes de semis ad perfectum , O et rem promouendi in Plieris; erusia. mn Sed hoc q andoque impeditur ea parte hominis , qui ν missius mors etlix in Detim eo in detestationem peccati
Dices tertio, D. Thomas hic art. s. ad 3. sic ait: Is di qui per paenitentiam resurgit in m nori charitate , consequetur qMidem praemium essentia se, sectindam quantitatem charitatis in qua inuenit cri, habebit pamen gare dium maius de operibus in ργima e baritatefactis, qvam de speribus quae infecunda chBitate δε- c :, quod pertinet ad prismium accidentale. Et in 3 dist. 3i.q i. I. art. . ad 4. Homo per prio
ra merita mortificata merebatur tantam glo
riam , quantam charita:em habebat, sed ipse per peccatum D ctus es alter , ese non plenarse ad prikinum gradum resti litus , ideo non ple-n axic recipiet effectum priorum meritorum , nisi quantum ad praemium accidentale. E rgo ceniet S.Doctor , merita per peccatum mortificata non reuiuiscere totaliter , vel iuxta mensi
ram contritionis per quam pinnitens resurgit, ad gloriam essentialem , sed duntaxat ad praemium accidentale . Sed nego consequentiam , nam D. Thomas in his& similibus locismon intendit negare quod merita morti ficata reuiuiscant per poenitentiam , quantum ad ius quod prilis habe
bant ad gloriam ectentiat secundum meim
468쪽
De Sacramenta Tarenἰtent . qarsuram & quantitatem contritionis. qua hora conuertitur . ut patet ex illis verbis: Ille qui per p aenitentiam resurgi: in minori charitate, consequitur praemium essentiale , fecundu quantitatem es tritatis in qua inuenitur . Sed
14lum vult , quod quia tale ius ad pranatum essentiale, interdum minus est ac illud quod fuit ante peccatum , ob desectum dispositi nis & contritionis per quam poenitens re suo git , quae saepe valde remissa est , ideo pro illo excessu , & pro illis meritis non perfecta
per poenitentiam reuiuiscentibus, poenitens solum habet ius ad praemium aliquod accidentale , nimirum gaudium maius de operuebus in prima charitate factis, nisi pex siil,sequentes a tus. contritionis & charitatis sesurficienter disponat, vi totum ius quod habebat ad praemium estentiale, ratione praecedentium meritorum, ipsi plene restituatur per poenitentiam . Vnde haec te stirnonia D. Thomae non militant contra nostram sententiarn , sed solum contra opinionem illorum qui docent merita mortificata , ad totam gloriae latitudinem , prioribus meritis debitam , independenter a praesentis dri positionis
QMeres quando nam meraea remissa seu remisse vivificata, rccipiunt augmentum
gratiae in esse physico 3 Respondeo illud non
recipere in hac vita, sed in alia, nempe in instanti separationis animae a corpore: Gratia enim non recipitur physice in subiecto , nisi ivata proportionem dispositionem talis sibiecit: Sed homo non potest susscienter dis poni in hac vita ad augmentum gratiae in eiust
469쪽
nam . Unde Augustinus explicans verba it Ia
stram si ut tarons in Austro, sic ait: Quomodo frigv s ligat aquam ne currat, ita O nos illiga ii frigore peccatorum gelauimus : Ausier atitem ea lidus ventus Quando flat Auster. liquescite lac er, O im Pntur torrentes . G lauer mus autem in captiuitate , confringebant nos
peccata nosra flauit Auser S iritus Sanct ae, dimissa funt nobis peccata soluti fumus ἁ friagore iniqγit is r tanqVam glacier in sereno sic soluuntur peccata nosio Curramus cd p triam sicut torrena in Austro . Plura etiam simi Scripturae testimonia ,que eandem meritorum moletificatorum reuuii centiam non obstiire indicant. Celebre est illud EZechiel 3;.,Impietas impi, non nocebs tei , in quacunque die eοπυejus fuerit. Noceret autem plurimum, si veterum meritorum fractum impediret. Et istud Ioel et . Reddam ωοfii annos quos comedit locusa, brtichus , ch ubigo , O eruca. Id est praeteritarum actionum mercedem , Ut exponit Hieronymus, quinio addit : Si post poenitentiam Deus tantam ubertatem pollicet 'ir , quid aes ondebis Muatur . negarix poenitentiam , O reformari secea-
ο ei in pri inuin statum ρ Adducit etiam Tridet uinum s cff. 6. cap. 16. illud Apostoli ad Hebr. 6. NPn es iniustus Deus ωt obliviscatur ope, ii vestri , O dileStionis quam ostendi is in nomine ipsius. Et paulo post addit: HGiiissi. si eatis amisitas d esse credendum est , quο- minus plene illis 'uidem os eribus q M in Deo Hrii facta , si/ inae legi pro huius ωitae qatu fa-ς Uecse, O γit m aeternam suo ecam Iempore,
470쪽
g tamen in gra:ia dec ferint, conse quemdani dica e promo Misse censean M. γ. Vbi notanda sunt illa verba: Si tamen ingWa1ia decesserinς: Ex quibus satis aperte comi incitur , merita petpeccatum mortificata reuiuiscere per poenitentiam : meritum enim reuiusscere , nihil
aliud est, quam hominem in tali statu constitui , ut si tu illo moriatur , bouorum operum pratinium illi debitum consequatur. Dices, merita mala , seu peccata per po nitentiam remisia, non redeunt, Vt c mmuniter docent Theologi , & constat ex Gelasio Papa in cap. Finali de poenit. dist. . ubi sic ait:
Diuinae lenientia dimi a peccata , in ultionem ulteriis r redire non patitur. Ergo nec merita bonae per peccatum mortificata' reuiuiscunt . Probat ut consequentia, tum ex paritate rati nis , tuim etiam quia sicut dicitur Erechiel. 1 2. de peccatore poenitentiam agente, omni miniquitatum eius non vecordabar', sic dicitur de iusto qui commisit crimen lethale , Omnes ita.
-Respondeo , concesso Antecedente, negat do consequentiam & paritatem : ratio autem disparitatis est, quia Deus pronior est ad benefaciendum es miserendum , quam ad puniendum ; R ipse est author meritorum, &non peccatorum : unde non mirum , si merbia per peceatum molli steata, maveant in diui ita acceptatione; SI sublato peccato,quod impedit eorum effecti ina , reum is cant: peccata vero remissa non maneant in indignatione di itina, Vt per sequens peccatum 'mortale redeant quoad culpam vel poenam sternam. Ad