장음표시 사용
471쪽
gi, & intelligi cum moderatione fauorabili: unde clim si promistio , quando Deus dicit se.
non recordaturum iniquitatum , comminatio. vero quando dicit se non recordaturum bon
rum operum iusti in peccatum lapsi; illud amplissime, istud vero cum fauorabili res ictione debet intelligi. Per quod, patet ad verba Ezechielis in obiectione adduci a . Haec sunt certa & indubitata apud omnes Theologos , sed grauis est d: monitas & controuersia circa modum & quanti; atem qua merita mortificata , per pinnirentiam reuitiiscunt. Nominales enim quos sequuntur Suaree , Coniny,n alij Recentiores , existimant, merita per peccatum mortificata , ita pers Oe per poenitentiam reuiuiscere, Vt homo resurgens a peccato per actum contritionis
vel charitatis , quantumcumque remissum . statim recuperet totam gratiam in esse qualitatis & habitus quam habebat ante peccatum, Sed haec sententia aperte repugnat D. Thomae hic qu. 8'. art. z. ubi asserit quod poenitens quandoque resurgit in maiori gratia quam prius habebat , quandoque autem in aequali, quandoque etiam in minori : Hoc autem esse set falsum , si semper recuperaret to id in gra
tiam in esse qualitatis & habitus, quam habebat ante peccatum , semper enim resurgeret in maiori gratia quam haberet antea , qtua vi
tra praeteritam, quam totam recuperaret,
aliam haberet correspondentem propxiae disipositioni per quam resii rgit. . Contra eandem sententiam viget etiam
472쪽
De Sacramento Paenitentiae. IS
ILvc ratio quam ibidem insinuat S. Doctoret.
Quantitas formae intensibilis & remistibili mensurari debet secundum quantitatem dispositionis: Sed gratia est forma intensibilis &xemissibilis, & contritio perquam pCc nitens ad eam se disponit , & a peccato resurgit , interdum temisia est , & non adaequat in intentione gratiam quam poenitens habebat ante
peccatum: Ergo per poenitentiam non semper homo recuperat totam gratiam inesse qua-l itatis & habitus , quam habebat ante pecca tum . Confirmatur : Poenitens non est innocente melioris conditionis : Atqui innocenti
gratiam habitualem non largitur Deus , nisinina actuum & dispositionum praetantium
proportionem : Ergo nec poenitenti eam tribuit, nisi iuxta mensuram contri ionis perquam re sua git , & poenitentiae conatum . A li) in extremo positi docent nullum gratiae gradum poenitenti conservi , praeter eum qui correspondet contritioni ster quam resurgit, illumque nihil recuperare de line ad gloriam essentialem , praecedentibus meritis debitam ; sed idem praemium cssentiale quod correspondet gratiar quae in conuersione illi consertur, ipsi dari pluribus titulis, nempe &ratione piae sentis dispositionis, & intuitu meaitorum antecedentium. Ita Bannea, & ala qui ex recentioribus Thomistis, nixi potissimum testimoniis D. Thomae , quae in ira adducemus & exponcmus. Vel una haec opinio reui-itiscentiam meritorum penitus euacuat , & in titulum sine re, vel rem de solo titulo , eam
resoluit. Quid enim prodest merenti , quGd praemium uno siue pluribus titulis ei detur .
473쪽
Certe si quis in vinea alterius per decem die
laborasset, eique postea merces labori, viridi duntaxat diei, decem titulis diuersis conferretur , non censeretur ex condi3no compensari. Et si peccata primum mortale subsequelatia solii in punirentur poena primo peccato debita pluribns titulis inflicta , non censerentur proprie puniri , nec causare incrementum
supplicii. Addo quod Tridentinum sess 6.
cap. I f. docet merita mortificata reuiuiscere
ad vitam aeternam : Sed vita aeterna significat raemium ellentiale : Ergo censet lia reuiui-icere ad praemium essentiale. & non setiym ad gloriam accidentalem. Vnde. Ali1 Thom istae, ut huius sententiae rigorem aliquatenus temperent, & nihilominus a d ctrina Praeceptoris Angelici non recedant,
docent merita per peccatum mortificata reuiuiscere quidem ad praemium essentiale , Zenon solum at accidentale, non tamen secundum omnem gradum meriti, quem habuerunt ante peccatum , sed iuxta quantita tem praesentis contritionis siud dispositionis per quam p aenitens resurgit: v. g. si quis ante peccatum habuerit merita ut viginti , & resurgat Per contritionem ut quatitor, dabitur ei gratia in esie gratiar, seu ius ad visonem beatisicam , ut octo , nempe quatuor gradus propter praeientem contritionem , & quatuor ol praecedentia merita . Ita Soto , Iedesina,
Nugno, Alliares, Candidus , Valentia, &ali 3, quibus aperte fauet S. Thomas in 3 dist.
3I- quaest. r. art. q. quaestiunc. 3. ad 2. ubi ait quod poenitentia omnia meri a mortificata restituit , sed non vortet qucd adia alia. Et hic quaest.
474쪽
nori cha= itate , consequitur q/iidem Ir miram .s en Mare , secundum' quantitatem charitatis in
sua inuenitu ν oc. At hoc esset falsum , si peraci las temissios charitatis , merita mortificata secundum omnem gradum meriti quem habuerunt ante Peccatum reuiuiscerent; consequeretur enim ibi e qui in minori chai itate re Iiurgit, praemium essentiale, siue itis ad illud, non seciundum quantitatem charitatis in qua inuenitctur , lied inmensura ipsim excedente, ut inani sellum est: Ergo i xta doctrin m
D. Ilisma quando merita mort i Maia , peractus remissos charitatis reuiuistunt, non reuiuistunt secundum omnem gradum meriti quena habuerunt ante peccatum sei iuX aquantitatem praesentis contritionis per quanupso nitens res uigit. Illa enim non se habet ibitina vi remotio impedimen i , Ied etiam ut disp6sitio moralis ad. reuiuiscentiam meri O-rum , siue ad gratiam in esse gratiae , quae in ritis illlis correspondet; sicut calor non solum remouet duritiem, qua impeditur aquae frigore congelata ne fuat, sed etiam aquai di si nil ut in toto resoluatur , vel in parte : forma
autem dependens a dispositionibus subrecti
nunquam in ipsum introducitur , nisi iuxta proportionem & mensuram illarum . Vnde
Tridentinum ses . 6. cyp. 7. docet unumquer
qsse recipere gratiam iustificantem ineundure
propriam ei iusque dispositionem. Dices primo , cum contritio perquam por-
nitens resurgit, non sit dispositio physica, sed duntaxat in alis ad reuiuiscentiam merito S s Iumb
475쪽
418 Traaatus V. rum,& ista ex mero Dei beneplacito, ac gratu a elus voluntate dependeat, nullum estiundamentum a sserendi ,quod merita per pec- caltim mortificata reuiuis ant solibri iuxta mens iram contritionis qua peccator resti git, & non secundum omnes gradus , Orn-nemqtie amplitudinem quam habebant ante
R pondeo varias assignari posse rationes seu congruentias , cur Deus voluerit meritorum reuiuiscentiam fieri iuxta mensuram contritionis seu dispositionis per quam peccator resurgit. Prima esst , ut in reuiuiscentia, meritorum non sc splendeat diuina misericordia , quin etiam detur aliquis locus splendori diuinae iustitiae, quae videtur exigere, Ut non per qualemcumque po nitentiam , licet Veram , peccator restituatur in pristinum gradum gratiar & gloriae , a d solum per eam quae ipsi proportionatur . Secunda , ne detur. iustis occasio tepiditatis & facilitatis ad pe candum , videndo ita facilem esse per poenitentiam praecedentium meritortim reuiuiscentiam , quoad totum praemium essentiale. Ter tia , ut iustificati per hoc inducantur ad eliciendum feruentiores amis contritionis charitatis, quibus opera mortificat a magis r Niviscant, quousque in integrum quoad omne meritum restituant r. Certe Nominalium& Recentioruin opinio, dum nimia sua beni- gnitate peccatores poenitentes consolatur, multum tepiditatis & sacilitatis ad peccandum in i jcit iustis, utpote qui non tanto peccatum formidabunt , si exrstinaeiat qualicumque psenitentia , quantumuis remissa , Omnes pria
476쪽
pristinae gratiae & -gloriae gradus se statim recuperatAios.' Altera vero sententia quae allerit poenitentem nihil recuperare de gloria cΩsentiali per peccatum deperdita , sed duntaxat vani: m aliquem , & inanem titulum , seu gloriam aliquam accidentalem , peccatores a poenitentia retrahit , eosque in desperationem adducit, videndo loci: sta in & bruchum praecedentium peccatorum , oenium prorsus meri torum si rum segetem ac ubertatcm corrosis
se & consumpsisse , Alo relicto cortice, seu titulo inani , sine ulla prorsus spe eam recuperandi . Nostra vero sententia media via inc dens , & asierens merita quidem praecedentia restitui per poenitentiam , sed dunta Xat iuxta mensuram contritionis & disposition s ipsi iis
poenit retis , ita pecca ores poeniten ex consolatur , ut eos excitet ad eliciendos actus iei- uentiores, quibus merita per peccatum mortificata in integrum reuiuili cant .
Dices secundo , iuxta hanc sententiam, merita per peccatum mortificata , non plene &persecte reuiuiscunt, sed dunta at ex parte &secundit in quid : sed hoc videtur repugnare testimoniis Scripturae & Tridentini si pra relatis,quae plenam & perfectam meritorum reuitiis entiam docere videntur: Ergo&c. Respondeo distinguendo Maiorem : non plene & perfecte reuiuiscunt, qna Rium est ex parte Dei, & virtutis poenitentiae, nego Maiorem': Deus enim quanti:m est de se ha-gatus est omnia merita per peccatum mortifi- cata vivificare de reparare , Je poenitentia de se habet ad hoc susscientem virtutem & ese ficaciam. Ouantii in est ex parte hominis,
477쪽
non se disponentis per a eius intensos cliti ita tis & p c nitentiae, ad plenam & perfectam
reuiuiscentiam omnium meritorum , concedo Maiorem. Solutio est D Thoarie hic art. a. ad i. ubi sic ait: Poeni entia quantum est de se habet virtutem reparandi omnes defectus ad Ferfectum , O etiam promouendi in ulteris rerusa. um Sed hoc q uandoque impeditur ea parte hominis , qui ν missius mouetor in Deum edi in detestationem peccati Dices tertio, D. Thomas hic arr. s. ad 3 fc ait: Ille qui per paenitentiam resurgit in m . ncri charitare , consequetur quidem praemiis messent ale , fecitndam quantitatem charitatis in qua inuenit ri, habebiς tamen gar dium mattas de operibus in ργima eharitatefactis, quam de speribus quae in fecunda chBitate δε- c. quod pertinet ad proemium accidentale. Et in 3 dist. 3i . qu. I. art. . ad 4. Homo per priο-
να merita mortificata merebatur tantam gloriam , quantam charisa em habebat , sed ipse per peccatum D Arus es alter , O udin plena eadpr inum gradum resti uius , idest Non ple-n axic recipiet effectum priorum meritorum , nisi quantum ad pramium accidentale. Ergo cen iet S.Doctor , merita per peccatum mortificata non reuiuistere totaliter , vel iuxta mensi ram contritionis per quam poenitens resurgit,
ad gloriam essentialem , sed duntaxat ad praemium accidentale . Sed nego consequentiam , nam D. Thomas in his& similibuq locis non intendit negare quod merica morti ficata rellilliscant per poenitentiam , quantum ad ius quod prius habebant ad gloriam essen talem . secundum mem
478쪽
De Sacramento Tu stent . q2rsuram & quantitatem contritionis. qua hom comi titur ut patet ex istis verbis: Ille qui per paenitentiam resurgit in minori charitate, consequitur ρη mium essentiale , fecundum quantitatem charitatis in qua iuuenitur . Sed
solum vult , quod quia tale ius ad hi amium essentiale , interdum minus est ac illud quod fuit ante peccatum, ob desectum dispositi nis & contritionis per quam poenitens restiae git, quae saepe valde remisia est , ideo pro illo excessit, & pro illis mei itis non perfecta
per poenitentiam reuiuiscentibus, poenitens solum habet ius ad praemium aliquod accidentale, nimirum gaudium maius de operibus in prima charitate factis , nisi pex stib sequentes actus. contritionis & charitatis sastidieienter disponat, ut totum ius quod habebat ad praemium est entiale, ratione praecedentium meritorum, ipsi plene resti tuatur per poenitentiam . Vnde haec testimonia D. Thomae non militant contra nostram sententiam , sed solum contra opinionem illorum qui docent merita mortificata, ad totam
gloriae latitudinem prioribus meritis debitam, independenter a praesentis d: sipositionis
Q Ueres, quando nam mei sta rena ista seli remisse viviscata, recipiunt augmentum
gratiae in esse physico 3 Respondeo i Ilud non
recipere in hac vita, sed in alia, nempe in instanti separationis animae a corpore: Gratia enim non recipitur physice in subiecto , nisi iu3ta proportionem dispositionem talis sibiecit: Sed homo non potest susscienter dis poni in hac vita ad augmentum gratiae in esse se
479쪽
4y Tpanarius in rabi liter intelligi, e contra Verd comminationes , utpote odiosae, debent potius restringi, & intelligi cum modera tione fauorabit i :vnde cum sit promissio , quando Deus dicit se.
non recordaturum iniquitatum , comminati vero quando dicit se non recordaturum bonorum operum iusti in peccatum lapsi; illud amplissime, istud vero cum fauorabili res ictione debet intelligi. Per quod patet ad verba
Ezechielis in obiectione adducta . Haec sunt certa & indubitata apud omnes Theologos , sed grauis est ii monitas&controuersia circa modum & quantitatem qua merita moltificata , per poenitentiam reuiuisecunt. Nominales enim quos sequuntur Suaro, Conink,. ali) Recentiores, eZistimant, merita per peccatum mortificata , ita pers Oe per poenitentiam reuiuiscere, ut homo restrigens a peccato per actum contritionis vel Araritatis , quantumcumque remissum, .statim recuperet totam gratiam in es e qualitatis & habitus quam habebat ante peccatum, Sed haec sententia aperte repugnat D. Thomae hic qu. 89. art. 2. ubi asserit quod poeta tens quandoque resurgit in maiori gratia . quam prius habebat, quandoque autem inaequali, quandoque etiam in minori : Hoc autem es set falsum , si semper recuperaret to id in gra tiam in esse qualitatis & habitus, quam habebat ante peccatum , semper enim resurgeret in maiori gratia quam haberet antea , quia uti
tra praeteritam , quam totam recuperaret,
aliam haberet correspondentem propriae disepositioni per quam resii rgit. - Contra eandem sententiam urget etiam
480쪽
De Sacramento Paenitentiae. q7 3
larc ratio quam ibidem insinuat S. Doctora.
Quantitas formae intensibilis & re missibi ii mensi rari debet fecitndum quantitatem dispositionis: Sed gratia est forma intensibilis &a emistii bilis, & contritio perquam poenitens ad eam se disponit , a peccato resurgit j interdum remisia est , & non adaequat in intentione gratiam quam poenitens habebat ante
peccatum: Ergo, per poenitentiam non semper homo recuperat totam gratiam inesse qua-l itatis & habitus, quam habebat ante pecca tum . Confirmatur: Pod nitens non est i ta nocente melioris conditionis : Atqui innocenti
gratiam habitualem non largitur Deus , nisi iii xta actuum & dispositionii in pro sentium
proportionem : Ergo nec poenitenti eam tribuit, nisi iuxta mensuram contri ionis perquam res ugit, & pinnitentiae conatum . Ali) in extremo positi docent nullum gratiar gradum poenitenti conservi , praeter eum qui correspondet contritioni ster quam resurgit, illumque nihil recuperare de iure ad gloriam essentialem , praecedentibus meritis debitam ; sed idem praemium csenti.ile quod correspondet gratiar quae in conuersione illi consertur, ipsi dari pluribus tituit, , nempe &ratione piae sentis dispositionis, & intuitu me- ait*rum antecedentium. Ita Bannea, & aliqui ex recentioribus Thomistis, nixi potissimum testimoniis D. Thornae , quae in ira adducemus & exponcmus. Velum haec opinio reuiuiscentiam meritorum penitus euacuat, & in titulum sine re, vel rem de solo titulo , eam
rc soluit. Quid enim prodest merenti , quod praemium uno siue pluribus titulis ei detur.