Manuale thomistarum, seu Breuis theologiæ cursus, in gratiam & commodum studentium editus, ab adm. reu. patre F. Io. Baptista Gonet Riterrensi, Ordinis ff. praedicatorum, ... Tomus primus sextus

발행: 1681년

분량: 696페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

501쪽

tritio non vocatur a Tradentino contritio imperfecti , Iansentano sensu, propter defeetiim

gradus tantum , sicut p ier vir imperfectus dicitur,quia totam perfectionem viri nondunt habet ; sed imperfecta vocatur, propter desectum ess ntiae contritionis, in qua charitas actu includitur ; sicut embrio est vir imperfectus,quii cssentiam humanam nondum habet,

sed est dispositio ad illam habendam.

Vtrum ad Sacramentum paenitentia requἰνα-tur aliquis assii ιs charitatis, vel fusciat δε-la attritio ex mutino aliquo super naturali concepta ct Espondeo sufficere attritionem, eg me.

tu gehennae, aut consideratione turpitudinis peccati, vel ex alio simili motitio superiraturali conceptam . Ita dosuere olim omnes fere antiqui Theologi , ut testatur Gersol to-mo 2. in serm. de poenit. in Cinna Domini, his verbis: Dicit Dominus Guillelmus Pari ensis , edi al3 communiter , quod attritio , quae alias non est fgῖ ens, sit fusi iens Virtute Sa c. ainenti . Ita quoque magis communiter tunc censent recentiores Schol astici, ut ait Alexander VII. in decreto, quo prohibet alterutram sententiam aliqua censura notare, edito die s. Maii anno 166 . Ita etiam expresse docet S. Thomas , Theologorum Scholasticorum Princeps , in dist. 6. quaeit. I. art. 3. ad s. Vbs se habe: Ad hoc ut homo fe praelare adgra-

502쪽

tiam in baptismo percipiendam c idem,est de Sacramento pinnitentiae ) trae exigit μr fides , sed non chariras , quia fuscit attritio 1 race-deny , etsi non sit contritio . Quo nihil clam uil& expressius in fauorem nostrae sententiae dici potest. Ita demum lantire videtur, Tridenti . num sess. I . cap. 4. ubi sic dbcitur :bContji

Nanem se ectaru , qriae attritio dicit urar, quo niam vel ex turpitudinis peccati consideratione; vel ex gehennae ct inenarum metu , eommuni Der concipitur , s voluntatem peceandi excludar , cum spe venia , declaratis Sancta Syno-driso non solum non facere hominem hypocxitam

osse O Spiritus Sanax impulsem , noti adhua

Uti idem inhabitantis, sed ignium monen ris, quo paenitens adiuitis,i χrahisisi ad iustitiam parat. Et qua νιuix sine Sacramenra paeni: en ri , pose ad insisic ationem perdueere pete atreem v quear, tam ein eum ad Dei gratiam in Sacramento paenitentia iinpetrandam disponis .

. Respondent nonnulli Recentiores, Conctilium ibi non loqui de attritione ex puro metu concepta , cum illa inquiunt a non exeludat voluntatem peccandi , sed de ea suae habet admixtum amorem quendam initia- Iem & imperfectum , qui voluntatem pecca ει di excludit, & ad Deum , ut primum iustitiae fontem, peccatorem conuertit Quam inter pretationem illustrant & confirmant alio Tria dentini testi monio ses' 6. cap. 6. ubi agens de dispositionibus quibus adulti ad recipiem dum baptistatim disponuntur, ait eos disponi ad ipsam iustitiam , dum Deum dit omnis tu itae fonteru diligbre inexpiunta 3.

503쪽

Sed contra primo : Concilium loco relato Mignat duplex tantum motitium attritionis de qua loquitur , nempe metum gehennae. &horrorem turpitudinis peccati , nec meminit illius amoris impersccti & initialis, quem haud dubie reticere non debuisset, sed potius illiun tecensere & clare exprimere, si Gla attritio ex illo concepta esset sulficiens dispos, tio ad iustificationis gratiam in Sacramentopo nitentiae obtinendam ,& ad excludendam peccandi voluntatem ; alioquin omnino mai ca ac diminuta esset doctrina quam tradit de dispositionibus ad valorem & effectum huius Sacramenti requisitis, si eam quae praecipua est , & ut volunt aduersarii omnino neces a-ria , non declararet. Contra secundo: De illa attritione loquitur Concilium, de qua statim ibidem ait: non sacere hominem hypocritam, sicut docui: Litherus: Sed attritio quam docuit Lutherus f cere hominem hypocritam , non est illa quae procedit ex amore Dei affectivo, siue ex charitate ini perfecta : sed ea quae ex solo meta poenarum oritur : Ergo de ista loquitur Concilium , non vel o de illa . Contra tertio : Concilium de illa attritiones

seu contritione imperfecta ait, quod quamuis sine Saexamento ponitetiae,per se ad iustificario

nem perdueere peccatorem nequeat, tamen eum

ad De gratiam in Sacramento pinnitenriae obtianendam disponit: At nullus est dolor ex vera Charitate,sive amore Dei si per omnia; quantuma is imperfecto & remisso, qui non possiti

etiam extra Sacramentum , perducere peccatorem ad iustificationem; quia, ut insta osten'

504쪽

De Sacra Hento Pantientiae . η , demus , quaecumque vera charitas, quantum.

uis parua & debilis, omne peccatum mortale excludit, Sc cum i lio cohaerere & sociari nequit: Ergo non loquitur Tridentinum de attritione , quae est ex amore Dei imperfecto de inchoato , sed de illa quae ex solo metu poenarem , vel ex turpitudinis peccati considera, tione procedit. . Nec obest quod idem Concilium sess. 6. cap. s. inter dispositiones quibus peccatores paulatim disponuntur ad iustificationem per baptismum recipiendam , recenseat amorem, quo Deum tanquam omnis iustitiae fontem dili et

re incipiunt : Tripliciter enim possunt haec Tridentini verba g losari & exponi . In prismis aliqui non improbabiliter dicunt, ibi l . qui Concilium de iustificatione quae fit extra

sacramentum, per votum baptistat , ut indicant illa verba quae subiungit: Per eam paenia sentiam quam ante baptimum agi oportet Et asta': Dum proponunt suscipere baptismum, in- hoare nouam illam Oe. Secundo alij respon- dent, amorem de quo ibi Conciliumcloquitur, non esse amorem charitatis, tendentem in Deum sim me diligendum cratione stiae bonitatis , absolute spectatae , ut enim ait D. Thmmas supra relatus: Ad hoc ut bom fe praepares ind. gratiam in baptismo percipiendam , praee H-gitur fidei , sed non elaarire a sed essetamorem pei , seu concupiscentiae, quo peccatores Deum ut sibi bonum & placabilem diligere incipiunt , ut ex ipsis cantextu liquet, in quo sic

habetur : Neeeatores se esse intelligentes, ad uinis iustitae timore quo utiliter concutiuntur,

ad considerandam Dei misericordiam fe eonuer-

505쪽

I ertio dici potest , omnes actus quos ibi Votu, cilium enumeras, non esse dispositiones. essentialiter aut indispeniabilites Tuquisgas ad iii bificationis gimiam in baptitan Cbtinendan , ut constat de timore diuinae iustitiae , προ o di cit Vialiter peccatore, cantilli); pon ala talde' illum necessario ad iustifidaticinens requiri, Cum plerumque peccatores magis ancitentur ad conuersionem , per spem gloriae , quam per metum gehentia, & per fiduciam de inbsericordia Dei, quam per Limorem iustitiae eius vindicatiuae & punitiuae. Vnde quam iis concilium it, dem recenseat amorem illum initialem & imperfectiim , quo pec tores Deum , ut omnis iustitiae fontem diligere in cipitini, propterea tamen non intendit ; illuluesse dispositionem omnino necessariam ad iustificati em quae fit in baptismo , sed solum declarare vult talem dilectionem frequenter& ordinarie repetiri in adultis, cum ad Sae..cramentum Baptismi se dispoliunt.

-ii Ad illud vero quod addunt Aduersarii,

nempe attritionem ex puro metu conceptam,

voluntatem peccandi non excludere , hise respondebit nu, f. s. ubi praecipuum illud Adiae 4ariorum fundamentuni conuellemus '

s. v.

506쪽

g. V.

RAtio fundamentallis nostrae sententiae, su-

mittir ex natura & institutione Sacram oui pCenitentiae : Illud enim ni id rnstitutum a Christo ad remittenda peccata , 1ii bindeque ad conserendam primam gratiam rustificantem, per quam peccata immediate ἐς tor- maliter erupelluntur : At si exigat necessario subiecti m pea charitatem dispositit m , nil n-quam. conferet primam gratiam iustificantem , nec defacto peccata remittet, sed prae sipponet hanc gratia collatam , R de latio peccata remissa , virtute dispositionis praecedentis ; subindeque sacerdos absoluens a peceatis, ea non remittet , sed ea esse iam remi Lis solum declarabit , quod esse erroneum infra ostendemus : Ergo ad Sacramentum pore nitentiae non requiritur actus charitatis , sed sufficie attritio ex metis gehennae vel ex consideratione turpitudinis peccati, aut em alio motino supernaturali concepta. Maior con-Bad , tum quia baptismus & poenitentia sunt

Sacramenta mortuorum : Sacramentδ Veronjortuoruin, per se primo instituta suar ad conserendam primam gratiam iustificantem , quar est prima vita animae. Tum etiam , quia baptism is& poenitentia nori significant atig mentum gratiar, sed duntaxat primam ius tiam , do facto peccatorum expulsu am : Er-

Eo illam per se primo efficiunt. Qu&l etcue

507쪽

4 2 Tramina Rrint verba illa Florentini in decreto unionis Tor baptismum spiritualit ν renascimur , per

eonfirma tonem augemur in gratia , renati Oroborati nutrimu γ Eucharistia , per I cenitenriam

ab aegritudine fanamur . Ubi distingitit Concilium Euchai istiam simul & confirmationem a baptismo& poenitentia, quod illa dant incrementum gratiae, ista autem dant per se primam graciam ; renases enim spiritualiter,non est augeri in gratia, sed primam vitam spiritualem accipere : pariter sanari ab aegritudine , aliud non est quam gratiam recipere, qua aegritudo existens in anima expellatur. Sane si nunquam baptismus de poeniten ta dent primam gratiam, non magis dici possunt regenerare & sanare , ex suo effectu principali &Primario,quam alia Sacramenta Quod vero si exigant subiectum per charitatem dispositum,

nunquam Primam gratiam conserant, ut a si ritur in Minori , manifestum videtur , ex eo quod eliaritas extra Sacramentum delet omne peccatum , &.impetrat gratiam iustificantem, ut 6. I. ostendimus, & patet ex eo quod charitas est perfecta conuersio ad Deum Vtami.

cum , subindeque essicax auersio ab omni peccato , diuinae amicitiae destruet tuo. Respondent Aduersari j, amorem ad Sacramentum poenitentiae requisitum , esse valde remistum , & imperseetum, subindeqtie non expellere pescatum ab anima pConitentis, nec primam gotiam iustificantem conferre , sed relinquere M illam conserendam Sacramento munitenti . Sed contra : Uel talis amor imperfectus est in specie chalitaris, 3e verus amor amicitiae

508쪽

De Der monto ParnBentiae. 3 erga Deirm , Vel in specie alterius virtutis. puta spei, quae est amor concupiscentiae , quo Deum ut nobis bonum ac delectabilem dii, -gamus ει concupiscimust Si hoc fecundum di--catur , tabemus intentum, nempe ad Sacramentum Poenitentiae actum charitatis non resi quiri. Si primum affirmetur , negari non potest , talem amorem , quamuis remissum &- imperseetiim , peccatum expellere ab anima, - subindeqtie primam gratiam nistificantem illi

- conferre a cuni omnis charitas , quantumctimque debilis ae remissa , sit c ut sit pra diceba--mus conuersio in Deum ut amicum , sub n--deque efficax auerso ab omni peccato mortal diuinat amicitiae destructivo. Unde D. Thomas 3. P. qu. 7O. art . in cor P. sic ait: Min ma graua pstes resipere euiliber e ne tipiscentiae,

O vitare omne peccatum mortale qMod committitur in transgressione mandatorum legis : mianima etiam e baxiιas diligit Deum , quam .eupiditas millia auri-argenti.

Confirmatur : De essentia charitaris est . . quod sit inclinatio in Deum tanquam in vit . nuun finem , unde nulla potest dari chartim, quaentumuis parua Aebilis, ac re mi ssa , quae t hunc non praestet estedi lim , & quae hominem non inclinet in Deum tanquam in finem vitimum stibindeque quae non excludat omne Peccatum mortale , Per quod homo a Deo tanquam ultimo fine avertitur ; alioquin idem

homo simul posset esse conuersiix ad Deuetrivi vithmim finem , & ab illi, ut ab vitiamo fine mersu; . bem posset idem homo L- il habere plures fines yltimos nempe

509쪽

44 Tranatus V. mum finem constitueret , & creaturam in qua per peccatum mortale homo ponit rati nem ultimi finis, ut in tractu de peccatis contra Adrianum ostendimus t At haec manifestam contradictionem inuoluunt:: Ergo impi caldaii aliquam charitatem, quantumuis paruam & remisiam , quae omne peccatum

mortale non excludat.

Respondent Aduetia rij, haec quidem argumenta efficaciter ostendere, nullam charitatem habitualem posse cum peccato mortali s clari & cohaerere , subindeque illud ab anima excludere; id tamen non probare de charit te actuali, qualis est illa quam requiri existumant ad Sacramentum poenitentiae , ac proinde illam non excludere peccatum mortale,sed relinquere illud expellendum per tale Sacra

mentum.

Sed haec responsio facile potest confutari: scut enim per habitum charitatis homo in

Deum ut ultimum finem manet conuersus habitualiter, ita peractum charitatis, quantumuis debilem & rem issum , actualiter in illum conuertitur; quod enim facit habitus habitualiter , hoc praestat actus actualiter : Sed non solum repugnat hominem habere plures vltimos fines habitualiter , sed etiani implicat illum habere plures vltimos fines , quo'rum vn s si habitualis , alter actualis, ut do- ent communiter nostri.Thom istae , & demons carit Salmanticenses in tractatu de ultimocine disput. 4. dubio χ. g. Ergo non sis iam repugnat charitatem habitualem , sed etiam actitatem , cum petrato mortali co-uaerere b re per coasequens pec quemcumques aet im

510쪽

actum verae charitatis , illud ab anima expel-

ei Confirmatur : Ille qui elicit actum char, statis . actu diligit Deum , subindeque ab eo diligitum iuxta illud Prouerb. 8. Ego dilige ,eε me diligo: Qui vero est in statu peccati mortalis, odio habetur a Deo, secundum illud Sapient. I . Odis 'ut Deo impius O impietas eius: Sed implicat eundem hominem sinu I a Deo amari & odio haberi.: Ergo &in illo actum charitatis cum peccato mortali sociari. Confirmatur amplius : Ille qui actu diligit Deum siti per omnia , ipsum praefert omnibus creaturis; qui vero peccat mortaliter , illi praefert aliquam creaturam, in qua constituit rationem ultimi finis : At implicat manifestam contradictionem , quod homo simili praeferat Deum omnibus ceatu iis, & quod nihilominus illi praeserat aliquam creaturam, ut de se patet: Ergo& quod actus charitatissimul cum peccato mortali in eodem homine - existat oi Ex his intelliges , Aduersarios in Scillam vel in Charibdim, hoc est in unum ex duobus absurdis necessario incidere. Nam vel co-

guntur concedere, Sacramentum Poenitentiae inunquam primo expellere peccatum, nec seri mam gratiam iustificantem conferre, iii bindeque non esse inniimero Sacramentorum proi mortuis animabus a Christo institutorum Quod si id velint tueri, in aliud incidere co--gitiatur absui dum, nempe charitatem non ex-

ellere peccatum mortale ab anima, sed posse cum illo sociari ἡ Primum repugnat naturae

SEARCH

MENU NAVIGATION