Manuale thomistarum, seu Breuis theologiæ cursus, in gratiam & commodum studentium editus, ab adm. reu. patre F. Io. Baptista Gonet Riterrensi, Ordinis ff. praedicatorum, ... Tomus primus sextus

발행: 1681년

분량: 696페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

591쪽

Tranatas J riim : ministet tum ad mltruendum eos qui, volunt fieri capace&, quale, sunt Catheciment , & hoc eis ministerium I ectoris ; d ni itu minitierium ad remouendiuri impediana iactim quod aliqui Qtiana uissicienter instructi , habent ex Daemonis potestate , quales uuat energument, & hoc est ministerium

En his ordinibus . treς priores, nempe Sacerdotum, Diaconorum, & Subdiaconorum, dicuntur maiores quia constituunt homin his altiori gradu potestatis, M. antonomastice sacri , quia annexum habent continentiae votum, quo iis initiati specialius. Se firmita Deo consecrantur. Quatuon alii dicuntur minores, & nota sicri ob rationem contra

De fide, certum est , ordinem secerdotalem esse vere M proprie sacramentum , taenim a Tridentino sess. Σ3 caia 'Σ. ω c . r. definitum est , & sequitiit necessario, ex dictis capite praecedenti a si enim aliqua ordi- patio Ecclesiastica sit vere & proprie secramentum ,.cu;n Ordo secerdota lis sit omnium pori si irruis,. & finis ad quem omnes. at ij infe-xiores reseruntur, certum esse d ebet illud esse proprie secramentum . Idem de Tria conam sentiunt fere omnes , excep o Durando ,. MCaietano , ω constat ex eo quod Actuum abi Apostolis collatus est per impositionem manuum, si cut Presbyteratus, & apud Lato

592쪽

epist. r. ad Anastasium Impei atorem. Unde

.Hieronymus contra Vigilantium cav. I. Di conatum expresse vocat Sacramentum chris

Idem communi stinae docent Theologi, licet minori cum certittidine, testibdiaconatii,cum

ille pariter causet gratiam sanct ificantem, veqonstat ex Florentino in decreto Eugenh, ubi post assignatas materias, & formas, acordinaritim ministrum Diaconatus , & Subdiaconatus, stibi ungit effectum huius sacramenti esse augmentum gratiar: Ergo censi, non solum Diaconatum , sed etiam Subdiacon tuin , conserre gratiam sanctificantem, &per consequens este sacramentum. Id etiam de minoribus ordinibus videtur probabilius,

tum quia illi imprimunt characterem, curri in iterabiles sint, ut docet D. Thomas hae qu.SS. art. Σ. Vnde Ecclesia omni sollicitudine curat , ut illi qui per fallit in , non praemissis minoribus ordinibus , ad Ordinem Subdia- Iconatus promoti sunt, illos suscipiant , quod certe non praestaret, si ii ii ordines non essent vera sacramenta, a Christo instituta , & imprimentia characterem , sed solum quaedam ministeria, seii ossicia ab illa introducta. metiam quia Florentinum, postquam dixit Oi

dinem esse fac ramentum , & eius materiam esse rem quae traditur ab Episcopo in ordinatione, & formam , verba quibus res illa traditur , nominatimque id declarauit in Osd me sacerdotali, & in Diaconatum, ac Subdiaconatu, subiungit , sic etiam debere intelligi in reliquis Ordinibas, ac proinde censet, in i liis, etiam se periri materiam & formam sacra inent Aper consequens, illas veram &

593쪽

Υν anatus Propriam sacramenti rationem habere, sicut& alios . in, liter Tridentinum sess 16 p. z. ait. Ab iρρ Ecelesia initio, iarum ordinum nomina , O,niuscuiusque pyopria ministerias u ec gnoscun r: Ergo censet illos non ab Ecclesia sed ab ipso Christo immediate fuisse institutos, subindeque esse Vera sacramenta sic Diaconatum, & Subdiaconatum. Dices primo , si Subdiaconatus esset sacramentum , & ordo a Christo institutiis , non posset ante illum ad Maiores ordines , & ad 1upremum, qui est Epiiscopatus, ascendi : Sed multi fuerunt ad Episcopatum euem , non p rarm i fio Subdiaconatu ut reserunt Petrii, Arcudius lib. 9. de secram. cap. '. & Ioannes Molirius Congregationis. oratorii Presbyter, in libro de factis Ecclesiae ordinationibus p.

exercitatione 2I. cap . 2. Ergo Subdiaconatus noni est sacramentum, & malis nuno Ocdines minores, illi inferiores. Respondeo, hoc aergumentum probare, no raselum Subciaconatumi, Dd nec etiam ipsum Diaconatum. , esse sacramentum cum idem

Morinus loco. citato plura ex antiquorum tecti mortijs referat sanctorum exempla qui omisso Diaconatis, ad Presbyteratum, Se Episcopatum promoti fitere in primitiua E c lesia. Unde dicendum est, si vera sint illa exempla , Christum dispentasse m primitiua Ecclesia, ut non praemissis Ordinibus inseri ribtis., & Mbliaconatti, posset fieri astensu, ad Maiores Ordines, re ad supremum, qui est Episeopatus . ob varias causa; & necessitates tunc occurrent es . Vel hoc debet intelligi , non de omissiouo ordinum talarii rum,qua ib

594쪽

i tum ad receptionem characteris, sed sollituquoad exercitium & ministerium : interdum enim inprimitiua Ecclesia aliqui viri sanchi,

ad Sacerdotium , vel Epistopatum promouehantur , antequam minorum ordinum , &Diaconatus , ac Subdiaconatus ministeria &ossicia exercere potuissent, quia tunc aliquarum Ecclesiarum necessitas id exigebat. Dices secundo, neque Apostoli, neque Patres ipsorum temporibus Droximi, ullam Acolitatus mentionem feceruiit, neq; a Graecis hic ordo admittitur : Ergo omnes Ordines Minores non sunt facramenta a Christa instituta . Respondeo negando Antecedens, Corne

Ii us enim Papa in epistola ad Fabium Antiochenum meminit quadraginta duorum Rcolytorum, qui suo tempore in Ecclesia Catholica erant. Et Hieronymus in primam ad

Thessalonicen sex, dicit epistolam illam fuisse

missam peroneum Acolytum. Alij vero Patres raro illius Ordinis mentionem fecerunt, quia in primitiua Ecclesia, propter personarunt paucitatem & penuriam, Ossicium Ac lyti, a Diaconis vel Subdiaconis, altari min Lurantibus, suppleri solebat. Idem dicendum de Ecclesia Graeca , ut enim resert Arcudius

lib. 6. de sacram. cap. q. ossicium Exorcistae apud Graecos exercetur a Sacerdotibus, Ac

lyti a Subdiacono, vel a Lectore, & Ostia-xii a Subdiacono. Dices tertio, si non solistin sacerdotium .

sed etiam Diaconatus, & Subdiaconatus, nec non quatuor Minores Ordines, sint sacramenta a Christo instituta , non erunt tantum septem

595쪽

s 22 Tra Iratus VI.s: ptem sacramenta, sed tredecim sed ne rebasequelam, licet enim quilibet ex septem Ordinabus siti sacramentum , nihilominus quia omnes ordines 'inseriores Sacerdotio , te dunt ad ipsum, ut ad principale ministerium, &ad rite ac conuenienter peragendam cor poris Christi consecrationem, ut ad finem os dinatur , ratione unitatis ordinis quam inter se habent, & finis ad quem tendunt, unicum ordinis facramentem dici possunt . Sicut Tractatu praecedeti cap. vltimo diximus, E

tremam unctionem esse unum unitate' atomae

sacramentum , quia licet in ea sint plures v mones & formae partiales, illae tamen ordinantur ad unum finem, & ad unum effectum, nempe ad tollendum Oirines reliquias pecca

torum α

auari es, an prima tonsura sit ordo & Ω-cramentum Respondeo negative cum Sa cto Thoma hic q. o ait a. ubi hanc rationem assianai: In omni Ordine veram secramenti rationem participante, aliqua specialis &' spita ritualis potestas traditur ordinato : in prima io tonstra , pulla talis potestas traditur non enim per eam Cler ci deputantur ad ali qua d milii cultus officia , qua a Ia icis exerceri non possint sed s dum ad diuinis laude decantandas , ad quod specialis potestas non requi. itur: Ergo tonstra Clericalis non est O do , sed disposidio Oiraedam Se praeparatiγcongruenti Mina ad O. dines. Huius autem c rum tae plures sole nr assi gnari rationes, Praeci. ua est illa quam affert Isidorus tib 1. de diurnis offici is cap ubi ait id c o tonde

596쪽

De sacramenis o Gnῖ superfluas resecare, quae per crines, qui si intsuperflua quaedam capitis excrementa , sonificantur . Quam etiam rationem innuit Gregorius in moralibus dicens : caput tond8re, nihil aliud est . qisam superfluas cogitationes a mente resecare . Haec vero tonsura circii laris est, & in modum coronae , quia , ut inquit S. Doctor qu. citata art. r. corona est fgnum

regni , & figura circularis symbolum perfectionis : illi autem qui diuinis ministerias applicantur , adipiscuntur regiam dignitatem, S persecti in virtute esse debent. Cui consonat praeclarum illud S. Antonini effatum et seruire Deo. regnare es . Porro tonsuri i vocantur Clerici a vocabulo Graeco κλῆρος quod sortem vel portio. nem fianificat; quia nimirum illi Deum prosia sorte, vel portione elegerunt. Vnde ean. clericus I et . qu. r. sic habetur , clericus quῖchVsi seruit Ecelesiae inter petetur primu eabulum fisum nomini r definitione prolata nitatur esse quod dicitur si enim Κληρος groce, fors Latine appellatur . Pro terea vocamuν Clerici, ruel quia de sorte funx Domini, γec quia Dominus fers, id , pars clericorum est Qui autem vel ipse pars Domini est . vel Domin mpar em habet , ιalem se exibere debes , ut O

597쪽

Non agimus hic de materia & forma

Subdiaconatus, & ordinum minorum, quia de illis una fere est controuersia inter Theologos, sed solum de materia & forma essentiali Sacerdotii & Diaconatus,circa quas grauis ac celebris difficultas est , an scilicet manus impositio essentialiter ad illam requiratur , vel sola instrumentorum traditio,ciunforma verborum ipsi correspondente, totam ordinationis Sacerdotum & Diaconorum essentiam constituate Pro cuius resolutione. Dico sola instrumentorum traditio, cum forma Verborum corre 'ondente, constituit totam essentiam ordinationis Sacerdotum, MDiaconorum: impositio tamen manuum, non est caeremonia al iqua omnino accidentalis o

dinationi Sacerdotali γ sel ad eius integrit tem pertinet. Prima pars probatur primo ex Florentino in decreto Eugeni), ubi sic dicitur: ordinis

materia est illud per euius traditionem eo ε'rux orda sic ux Presisteratus tradituro per c licis eum vino, o parena eum pane, porrectim

em . Quibus verbis pro materia Presbyterditus assignat tantum porrectionem calicis cum vino, oc patenae cum pane. Et patito post,so mam eius trade ,ait Forma SaceνΔtii taιis est

Accipe potestatem asse, endi Derimium : Ergo censet manuum impositionem . nec totalem.

598쪽

De Saeramento Grdinrs snec partialem esse Presbyteratus materiam, nec aliam esse ejus formam , quam haec

cium .

Secundo probatur eadem pars ratione. Character Sacerdotalis imprimitur ante in nuum impositionem : Ergo illa non est deessentia ordinationis Sacerdotalis. nsequentia patet, Antecedens probatur primo ex D. Thoma hic qu. 37 art. s. ubi sic concludit: Ideo in ipsa datione calleis , f b forma verbo

trimi. uae . Secundo probatur ratione: Ep isc Pti, profert porrigendo calicem haec verba: coipe porsa em osterrendi saerificium quae potestas est ipse charaeter Sacerdotalis: Ergo cum verba illa debeant statim esse vexa, & habere effectum quem significant, ante impositionedia manuum, in ipsa traditione calicis, character Sacerdotalis imprimitur. Confirmatur : Neomystae, se ii Sacerdotes nouiter ordinati, antequam manus ipsis in Ponantur , cum illis verbis, Me ipe Spirituns Sanctum, ore. simul cum Episcopo profer inaverba consecrationis: Sed hoc non permitteretur nisi iam haberent potestatem ad consecrandum corpus & sanguinem Christi , si ibindeque characterem Sacerdotalem , qui nihil aliud est, quam talis potestas: Ergctante impositionem manuum, cum illis Verbis, Accipe Spiritum Sau fiunt , Sacerdotes recenter ordinati, habent characterem Sa-ςerdotalem. Secunda pars conclusionis quae asserie

Pasicionem manuum n0n esse de essentia

599쪽

yis τ natur re. ordinis D aconatus, probatur primo ex rit hcntino in decreto Eugenii, ubi post verba

illa stipra relata : Tresb: eratus madi: tir per calicis eum γλο, O pate me cum pane porre-Πlinem , statim subdit: Diaconatus peγ libri Euangelior m dationem, nullam prorsus mentionem faciendo de manuum impositione: F go censet impositionem manuum non esse deessintia ordinis Diaconatus Ratio etiam id stadet, nam ille ramum ritus est de essentia ordinationis Diaconi, per Quem ministeritini ipsi peeuliare significatur : Sed per manuum impositionem , & verba illa correspondentia, millum minitterium Diacono peculiare siqnificatur 3 non quidem per manuum impositionem, ut constat, neque pser verba illa ipsi correspondentia : Accipe Sciruum'Sanctura ad robur , O ad resistendum Diabolo Otent tibnibus eius, utpote quae fiunt generalia , de cuilibet ordinationi possint conue ni re: Ergo i positio manuum , &-verba illi correspondentia , non sunt de essentia ordinationis Diaconi . Tertia demum pars conclusionis, a Grenς

impositionem manuum , non esse caeremonsam aliquam omnino accidentalem ordinationi sacerdotali, sed ad eius integritatem pertinere, sic ostendi rur Poste a peccatis absoluere peltiner ad integritatem Sacerdoti j rSed per impositionem manuum quae fit ab Episcopo in rin,' Misistae , haec vesba pro rente : Accipe Spiritum Sanctum , quorum remia seris ρ ecata, remittuntur eis , Sacerdos accipi 'o estare' remittendi peccata ci ina talis

Poteas per haec verba significetur: Ergo Π-

600쪽

sis impositio manuum pertinet ad integritatem Oidinationis sacerdotalis . Minor constat , Maior etiam videtur certa : Sacerdo tium enim ex diuersis constat ossici j q, sicut corpus integratur ex pluribus membris , videlicet ex ossicio sacrificandi. & ex ciis io absoluendi a peccatis; quorum primum est praecipuum, subindeque cum datur potestas illud exercendi,character Sacerdotalis imprimitur, ut in prima parte conclusionis ostendimus; secundum yeio est miniis principale unde cum datur Sacerdoti potestas absoluendi a Pescatis , non imprimitur character , sed characteri iam impresso modus aliquis maioris perlaetionis & extensionis superadditur, ivt tractatus praecedenti capit. s. g. 2. decla

Obi scies primo contra primam & secundam partem conclusionis . Materia Sacerdoti) & Diaconatus , non est inrnc diuersa ab ea quae fuit olim initio Ecclesiae, & quae modo est apud Graecos; alioquin tales Ordines nunc essent i pecie diuersi ab illis qui tempore Apostolorum conserebantur , & qui modo in Ecclesia Graeca consepunt: Sed tempore Apostolorum, & initio Ecclesiae, Sacerdotes & Dia-ςoni ordinabantur per solam manuum impo sitionem , ut constat actuum 1 .& a. ad Ti moth. I. quem ritum Ecclasia Graeca hucusque seruauit, ut fuse declarat Arcudius lib. 6.aC Sacram . cap. . 2. ex .nouis & veteribus Et

chologiis: Ergo sola manuum impositio est materia Sacerdoti; Diaconatus , non Vero hibitio instrumentorum , leu conctatus cal

cis, vel libri Euangeliorum.

SEARCH

MENU NAVIGATION