Manuale thomistarum, seu Breuis theologiæ cursus, in gratiam & commodum studentium editus, ab adm. reu. patre F. Io. Baptista Gonet Riterrensi, Ordinis ff. praedicatorum, ... Tomus primus sextus

발행: 1681년

분량: 696페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

621쪽

non habere rationem fac ramenti Probabilius: ergo.videtur, Episcopatum non esse Ordanem dili inctiim a Sacerdotio , sed ipsius Sacerdotii

extensi te tu , ω cedlantissimum. eius, complementum ..P: obatur primo ratione quam insitiuat SoThomas hic qu. o. art. & in . ad Anmb..dist.2 . qti. q. ad Ordiuum distinctio sumitur penes habitudinem quam dicunt ad Eucha iustiam , ad quam ut ad finem ordinantur , ut constat iii Sacerdotio, Diaconatu , & Subdia conatu , & quatuor minoribus O dinibus: Sedi Episcopatus non alliam dicit: habitudinem ad Eucharisiam, prater eam quam impariat Sacerdo tum , non enim potest eam magis consecrare. Episcopus, , quam simplex Sacerdos: Ergo Episcopatus non est ordo distiinctiis a Sacerdotio . Nec valet si dicas, Episcopatum dicere habitu diuem aliquam: in directam. aciti

Eucharistiam: , quam non descit. Sacetaotium, isquidem praeter potestatem. consecrandi Eucharistiam , in qua conuenit cum . Sacerdotio,. habet virtutem illam. transfund di in alios;ari ad Unlecrandum ac ordinandum ministi os: Eucharistiae. Non valet inquam. haec ros 'on'

so, ex illa enim seqiteretur, Episcopatiim es Vse O dinem inferiorem Sacerdotio.& ipso ignobiliorem , culti habito illa. indirecta ad Eo charistiam, , seii potcst,s consecrandi illius inmi Last os minus persccta sit. habitudine directa id illam, siue potestate illam consectam di , qua nihil datur praestanuus S diuinius iraia ordine sit pernaturali. ., Probaturisecunda: Si Episcopartis esset 'rdo specie distinctiix, a Sacerdotio,. vel ill siet

622쪽

ὸ o Tractatus VI.

par & aequalis , vel superior, vel minor e Pares esse repugnat, ex illa lege qua diuersae rerum essentiae minus possunt esse equalis persectionis, quam diuersi numeri pares , qu xum tota ratio in inaeqΗalitate consistit. Nec superior potest esse ch a racter Episcopalis Sacerdotata , cum potestas in corpus Christi naturale , propria Sacerdotio, praestet potestati in corpus mysticum , quam Episcopatus addit . Inferiorem vero esse minime conuenit,

cum Episcopatus sit quasi apex Sacerdotij, &Episcopus supremum Sacerdoti; gradum occupet : Ergo dcc. Probatur tertio riSi Episcopatus sit ordo realiter distinctus a Sacerdotio, virtualitecaut eminenter illud continebit, sicut Sace dotium eminenter continet ordines inseri res: Ergo sicut Sacerdotium, non praemisso ordine Diaconatus, validum est , ut colligitur ex cap. Tuae litterae , de Clerico per saltum ordinato a ita validus erit Episcopatus , coli tus non praemissis Sacerdotio, subindeque Dia- conus, qui non praemisio Sacerdotio consecratur Episcopus, posses munia Sacerdotalia obiare , puta consecrare corpus, & a peccatis a .'

soluere, quamuis non euet Sacerdos, quod a surdum est. Dices, consecratio Episcopalis causat gratiam, & confert characterem distinctum ab eo qui imprimitur in collatione Sacerdotij raergo est ordo distinctiis a Sacerdotio. Respondeo concedendo primam partem Antecedentis , & negando consequentiam , Vt enim consecratio Episcopalis causet gratiam,

non requiritur necessario quod sie sacrame

623쪽

Da saeramento ordia is .

tum vel ordo distinctiis a Sacerdotio, sed sis. sicit quod sit excellentissimum quoddam Sacerdotij complementum . Sicut per caerem niam illam qua consertur Sacerdoti iam ordinato potestas absoluendi a peccatis, conserintiir augmentum gratiae , quamuis illa non siesacramentum distinctum a consecratione S cerdotali, quae sit in contactu calicis , sed Blum complementum quoddam & extensio Sacerdotij. Vnde neganda est secunda pars Antecedentis, consecratio enim Episcopalis non conseri nouum characterem, sed duntaxat characterem Sacerdotalem complet & extendit, redditque illum potentem ad conficienda duo sacramenta, quae simplex Sacerdos, ex vi prae cise sitae ordinationis, non potest conficere, nempe Confirmationem & ordinem. Sic c ut in eodem maneamus exemi lo caeremunia illa, qua datur Sacerdoti iam ordinato potestas abibluendi a peccatis, non consertue ciliersiis character ab illo qui in contactu calicis impressus est , sed solum additur illi quidam modus maioris persectionis & extensionis, ratione cuius fit potens ad remittenda

peccata, ut in tractatu de paenitentia, si P. s.f. 1. declarauimus.

624쪽

SACRAMENTO

pliciter considerati possit , nempe.Vt . est in ossicium naturae,& ut ex insti- 'tutione Christi ad esse Sacramenti eleuatum est de illo utroque modo considem 3 qto , bressiter in hoc traetatu agendum est. Verum quia, teste Apostolo prius est quod est .animale, quam quod spirituale,prius dissere dum est de illo , ut est ina ossicium. naturae, quam ut rationem: Sacramenti habet . Porro quia sponsalia siuit veluti inchoatio suturi matrimonii, &dispositio moralis ad illud, aliqua de illis breuiter hic praemittenda sint.

625쪽

ponsalia sunt futura, um nuptῖarum tua s, Omissio. Ita lege 1 ff. de spontalibus. Dicitur futurarum ia . um , ut spolis alia distinguantur a matrimonio , quod est ch tractus per verba de praesenti expressus; sponsalia autem contrahuntur per verba de futuro, ut accipiam te in uxorem , accipiam te tu virum . Additur mutua'sromissio , quia ad sponsalia non sussicit propositum aut simplex voluntas cum illa non sit Abiat ad inducendam obligationem , sed requiritur necessario imo missio seu voluntas se obligandi, quae mutua ex parte utriusque contrahentis esse debet, cum enim matrimonium includat essentialia ter mutuam utriusque traditionem & acceptationem de prae senti, nec aliter fieri possit; promissio matrimonii suturi includit essentialiter muttiam utrius pie pio missionem & acceptationem , neque post ab uno valide promitti, quin alter repromittat. Non sumest ad uriorem sponsalium', Iola omissio externa , utpote quae . non est Vera promissio, si desit animus promittendi ; ne-διr sola interna, quamuis enim Deo, qui cordium scrutator est, possit homo obIixari actu interno, homini tamen alteii', qui sola externa intuetur, non potest obligari nisi per mo, dum humanum, subindeque nisi signo aliquo externo et iis promissio exprimatur . Non eni

tetnen ad spoissalia necessirium quod 'pro-

626쪽

s Trasatus m. misso,vel consensus exprimatur per verba, lalia signa determinata , sed sufficiunt haec vel illa, dummodo apta sint exprimere alteri BL ficienter con sensum & volitionem internam. Hinc est quod in qilibusdam locis, ad sponsalia su ficit missio annui i in digilum sponsae, .es appensio torquis ad collum eius , vel traditio arrharum, vel porrectio manus sponsae, postulante, sponsio; imo & ipsa taciturni lac sponsi & sponsae, quando nimirum parentes,

a ut tutores, vel curatores , qui sunt loc parentum contrahunt sponsalia pro fili j impuberibus, vel etiam pieribus, ipsis praesentis

bus, & non contradicentibus.

Et si matrimonia Uandestiua id est fine

praesentia Parochi . & Gorum vel trium te ilium facta a nouo rure Tridentini , inualida tint, non tamen sponsalia Uandestina 1 quia in nouo ridentini decreto , contra diandestisaea matrimonia ediho issa fit mentio de spon silibus: qiudquid autenae in notia lege expreG1um non habetur, veteri iuris ἀispositioni r Iinquitur, ut dicunt Imperatores. Theodosius de Valentinianus , l. Praec0imus cap. de a pel. Er*o ex nouo Tridentini decreto , nul hae in sponsalia prohibitio derivatur , praesertim sitim nulla sit inter elandestinitatem matrimonii & sponsi Illinconnexio , optime enim possunt sponsiuia clandestina contrahi , etiam n mair imonium debeat publice celabrari . Matrimonium tamen clandestinum , Tr- dentini rem iri itum , non habet vim sponsa bitum, ut declarauit iacra Congregatio Cardinalium Concilli, Triduntini inter piet una , MP. I. seu . am ἐδP. 3. bis ΤῆIbar ἐ

627쪽

De Sacramento Marrdnon; i. risum eontractum , non seruata forma EOneur Tridentini in sponsalia de futuro non refluitur, ita ut cogi possint contrahere seruata forma Concit, . Idem dicendum de matrim0nio licto & simulato: cum enim ibi desit consensus, non potest rationem habere sponsalisi, quippe quae sine consensu non subsistunt Item post Tridentinum sponsalia conditionata, per copulam clandestinam subsequentem , non transeunt in absoluta . Ratio est, quia sponsalia conditionata non transeunt in absoluta, nisi conditione veri ficata, aut deposita, si pendeat a sola voluntate contrahentis: licet autem ante Tridentinum, iure antiquo per subsequentem copulam censeretur condi

tio deponi, eo quod tunc copula illa erat licita, &coniugalis censebatur is nunc tamen, cum talis copula non admittatur ut coniugalis, nec possit nisi affectu fornicario exerceri, cum inualida sit ad matrimonium contrahem dum, non poterit peream censeri deponi co ditio; subindeque sponsalia sib eo contracta,

adhuc manehunt conditionata.

Hiras pro sponsalibus ab utroque iure determinata, est septennium; tunc enim homo incipit habere aliquam prudentiam circa suturum subindeque incipit esse aptus ad aliqua promitterda in suturum, praecipue de ijs ad

quae natura inclinat, quale est matrimonium, ut discurrit D. Thomas hic '. r. art. 2. Pa test tamen interdum malitia supplere aetatem, subindeqtie sponsalia valida esse possunt ante septennium: Si enim malitia supplee

aetatem respectu matrimonii c ut constat ex

cap. '. de de sponsi impuberum. ubi Alexa der

628쪽

s 46 Tractatus VII der III. de illis sic ait: Si ita fuerint aetatἰ pri-ximi, quod petuerin: eopula earnali coniungi, minoris aetasis in viis separari non debεni , si unus in alium ,ins fueris consentire , eum ιueis ae atem suppleui e malitia 'videatur a fortiori potest illam lupplete respectu sponsalium. Cum enim spontalia non sint tanti momenti, ac matrimonium, possintque multis de causis dissolui, matrimonium vero in dissolubile sit, par vel maior est ratio, quod in sponsalibus malitia suppleat aetatem . quam ean, sippleat in matrimonio. Licet autem pro contrahendo matrimonio, diuersa aetas assignetur in iure maribus & fς minis nempe illis. aniaris. decimus quartus, &istis duodecimus non tamen pro contrahendis spon se ii bus . Cuius rationem assignat D. Thomas art. citato in re ad x. ubi sic ratiocuratur: Tempore contractus matrimonii Mon.

Blum roquiritur disposiιio ex parte usus rationis , sed etiim ex p arte corporis , ως sis. temptas gen rationi aptum, O qtita puella in duodecimo anno ad hoc venit, dii possit esse actu in gene rationisi apta x pueκ au: em in sine fecHndi femrennii, ut Thilosophus: ait lib. 9. an ali rem simul an Em Uum d scretionis. accipiu-r, qui tantum in sponsalibu i 1 equisitur; ideo in f οα-l falibus. determinatu unum tempus utriq es

tando in sponsalibus . nullus praefigitur

term nus. ad contrahendum matrimonium , ex

obligare non incipiunt , statim ac contrahun tu Π, sed solum quando unus ex contrahemiabus exigit promissionis impletionem , di ma-Jimonii cccbratiqnemad enim. commune est

629쪽

De Sacramento Matrzm.nῆ . s omni debito, cuius selutioni non est certa dies prauixa; ut debitor non teneatur illud soluere, nisi a creditore requisitus, ex l. Debitores proe fen res capit. de pignor. iuncta glosia . Vnde

quando dicitur regula I . iuris in s. In omnibus obligationibus, in quibus dies non 'onitur 'μaesenti die doberti,' 'sibintelligi debet,

te creditore; alioquin inutile foret mutuum , si

ab ipso primo die, mutua arium obligaret ad illud restituendum . - Variae solent assignari cati sar ob quas spon- falia possunt dissolui. Primo dissoluet; ntiar eκ'

mutuo consensu, cap. Praeterea Σ. de si 'Cn fit.

Omnis enim contracti is ex natura sta solubilis, qualis est contractiis sponsalitius, per eas dem causas dissolui piitest, per quas potest valide fieri it Sed contractus sponsalium, mutuo contrahentium consensu fit Ergo etiam ant- tuo eo uin conssensu drssolui potest. 'Secundo matrimonium cum posteriori sponsalia dirimit cum priori contracta', clim vinculum matrini ij sit sortius quai, vinculum sponsaliorum. Ille tamen qui contrahitimatrimonium cum alia Vxore, mortua, te

netur priorem sponsura ducere a quia fortius vinculum & impedimentum superueniens non extinguit priorem obligationem , sed tantum eam suspenuit. sicut ergo si promisi Petro agrum , quem postea radidi Paulo,s Paulus eundem testamento leget ten 'ol il- H. Ti Petro titillo pi omissionis restituere, cuin res promissi & acceptara , s in per clamet ad-

promissa; ium t Ira persona Oonsi per spon- nitrii in contraditim promissa Don se & per

630쪽

s . Tranatur VII. rtim sui iuris facta , restituenda est priori

iponsae, cui fuerat per sponsalia promissa. Tertio sponsalia per fornicationem clissol-tmiariix , quia in i poni alitia promissione sena per labintelligitur tacita conditio , nisi spon-stis aut sponsa in legem matrimonij peccauerit. Eadem vero cu ratio quantum ad hoc de sponso ac de sponsa , quia ut recte ait Panormitanus in cap quemadmodum de iure ii

rando, num. .quantum ad violationem sponsa litiae fidei, sponsus & sponsa ad paria iudieantur. Si vero tam sponsius quam sponsa sornicauerint, non fit pio pterea inter ipses delictorum compensatio,sicut inter coniuges aduraterantes, sed sponsus fornicans, sponsam so Micantem dimittere potest; quia inter imparia delicta non datur compensatio: at sponsus Scsponsa fornicando non sunt in pari deli cto,

cum in ordine ad matrimonii' in longe gramulus crimen sit sponsae quam sponsi fornicatio, eo quod maior infamiae nota sit, sponsiura sponsam fornicantem uxorein ducere , quam sponsam fornicanti sponso nubere. Vnde di-iterfa est ratio de sornicatione a sponsis com- mi Ta, ac de adulterio a coniugibus patrato quia in adulterio spectatur fides coniugalis ,

quae aeque a viro ac ab uxore frangitur , cum aeque uterque ad eam seruandam, per matriamonium se obligauerit: in fornicatione vero

a sponsis commissa, non selum spectatur fidei violatio per sponsalia promi sis,sed etiam in

lamia , quae ex ea sponsis resiliat : haec vero longe maior ut diximus,ex fornicatimst spo

far in sponsum, quam ex fornicatione sponsidii sponsam Orauatur Α

SEARCH

MENU NAVIGATION