장음표시 사용
631쪽
, si autem quaeras, an fornicatio sponsae vel sponsi, a simplici fornicatione differat, & ad
aliam luxuriae speciem pertineat Respondeo, eam pertinere reductitie ad speciem adulte , iij, sicut sponsalia reducuntur ad matrimo, nium, suntque veluti eius inchoatio.
i Quarto per ingressiim religionis sponsalia; siluuntur, ex parte eius qui in saeculo rema, uet , quia eo ipso quod vivis ex sponsis retia, tionem ingreditur, sponsalibus renuntiat: Ergo eo ipso manet alter ab obligatione Ii- , ber. Secus vero ille qui religionem ingredi-
tur, si in ea non emittat professionem , sed ad saeculii in redeat , ut innuit D. Thomas hici q. 43 art. 3 ad 1. Vbi reddens rationem, cur per religionis ingressum sponsalia dirimantur, ait quia est mori spiritualis animae, nemperatione professionis , per quam Religiosus iaculari vitae moritur : Ergo censet, ingrensiana religionis , quem non sequitur professio, non dirimere sponsalia ex parte eius qui rei, monem ingreditur . Lique ratio stadet, cura enim sponsalia ex rustitia obligent contrahentes , nisi sit expressum itis, vel ratio manifesta quae eos a tali obligatione liberet, a Dserendum non est ipsos ab ea liberari: Sed nulla ratio manifesta potest assignari ex parte ingredientis religionem sed selum ex parte remanentis in staculo, nimirum notabilis statias R 'per sonae mutatio in altero facta.
Nec otiam Vllum ilis, nam caput secundum dC Conuersione coniugatorum; quod allegatiar a nonnullis, loquitur de professione , &dC matrimonio rato , ex quo non valet consequentia ad sponsalia respectit probationis
632쪽
quia in huiusnodi rebus pendentibus a di spo.
sitione im is posititii, iasia licet ab uno ad aliudaretumentari, nisi cui denter appareat talem esse mentem legislatoris, quod non contingit in subiecta materiai Ergo per ingressiun rei Apionis non soluuntur sponi alia ex parte eius qui religionem ingreditur, si in ea non emittat professionem, sed ad saeculum redeat, sed sbium ex parte eius qui in saeculo remanet.
Quuato votum simplex castitatis sponsalia
dirimit ex parte utriusque contrahentis, ut docet D. Thomas hic qu. s3. art. I. ad 1.&probat hac ratione : Quando concurrunt duo
si incula incompatibilia , fortius debet praeualere : Sed vinculum voti etiam simplicis castitatis , est incompatibile cum sponsalibus, veconstat, quandoquidem euidens est quod non possunt ambo se luari ;&est sortius, quia obtig tDeo, sponsaJia vero homini tantum
Ergo praeualet sponsalibus , ipsisque superu niens ea distatuit. Sexto sponsalia disibi iruntur per discessum
unius e sponsis sne consensis alterius in regionem remotam, lQsaeam illius absentiana: cap. Ne ictis, de sponsalibus , 'bi Glossa irequirit triennium absentiae. Per super u niens impedimentum . v. g. nouae affinitatis inter sponsos, ex sornicatione cum consan-
Luineo unius ex partibus in primo vel secundo gradu. Per si peruenientem notabilem in- firmitatem, aut deformitatem quae sit durabilis , ut sent lepra para lusis, omissio oculi . Vel nasi, cap. V 'emadmodum , de iure iurando. Ex sibortu capitalium inimicitiarum inter sponsos , quia coactiones frequenter sin inros
633쪽
stros exitus patiunt, cap. quisiuit , de sponsa l. Demum quae sufficiunt ad diuortimia inter coniuges obtinendum, a fortiori sufficiunt ad dirimenda sponsalia.
. De Matrimonio ut est in ossicium
CVm matrimonium sit contractiis inter
virum & farminam,ad prolem gignendam, plura ad sui integritatem & constitutionein i equirit, nempe mutuum viri & foemine consensum, externo signo manifestatum; mutuam siti corporis in alium traditionem, & quod inde sequitur , mutuum uti iusque in corpus alterius ius & potestatem eo utendi in omnem usum lege maritali sibi concessim; mutuam utriusque obligationem ad debitum coniugale ex iustitia redden-rium: & demum coniunctionem quandam seu vinculum animorum utriusque coniugis, quod ex mutua eorum obligatIone resultat. ει utrumque coniugem ligat, ad illud nunquam quanditi vixerint dissoluendum , iuxta id lud Apostoli ad Corinth. s. Mulier alligata
monium formaliter & essentialiter ccnsistit in tali vinculo : non potest enim consistere formaliter in mutuo viri & semitas consensu, cilio illa sit causa Res s matrimonii Ilubribaeqs non possit esse causa sormalis illius ; cau-
634쪽
Tractatus I et en enim formalis intrintrinseca est , esciens
vero inter extrinsecas computatur. Nec in mutuo iure utriusque coniugis tu corpus ait
rius, vel in obligatione mutua ad reddendum debitum coniugale: Tum quia tale ius & ob. ligatio cessant alterius coniugis adulterio, vel ingressu religionis ex communi consensu, manente matrimoni j consummati vinculo. Tum etiam, quia, ut infra dicemus, inter B. V. &B. Iosephum, fuit verum matrimonium, quamuis perpetuo impedita obligatione re dendi debitum coniugale. Dices, in eo sormaliter consssit matrim nium, quo posito ponitur , & quo oblato aufertur: Sed posito consensu mutuo coniugum,& iure quod per ipsum quilibet illorum a
quirit in corpus alterius , ponitur matrimonium, eoque sublato aufertur: Ergo in tali consensu & iure, matrimonium consstit so
Respondeo distinguendo maiorem: In eo formaliter consistit matrimonium, quo P sito, tanquam principio formali & constretu-tiuo ponitur, concedo maiorem. Quo posito, tanquam principio rationali sol una & fundamenta i i poni ur, nego maiorem & sit, eadem distinctione minoris, nego consequentiam . Sicut ergo posita generatione ponitur paternitas in generante, & ea sublata tollitur , nun quia paternitas consistat formaliter in generatione, sed quia ab ea ut a fundame ro dependet. Ita similiter, posito mutuo cor nicium consensu, & iure quod per ipsum quia liget illorum aequisitIn corpiic alterius , ponitur matrimonium, & eo ablato aufertur , non
635쪽
hon quod in eo formaliter consistat, sed quia ab illo radicaliter & fundamentaliter pei
Ex his inteIliges, matrimonium , ut est in
cffcium naturae, sic recte definiri: Matrim ινι ἰum is visi O mulieγis maritalis conitan Bia, Ddiuiduam vitae foetetatem retinens . Nam lymaritalis eonitinctio recte explicat vinculum
illud permanens & indiGIubile, in quo moerimonium forma liter consistit. Recte diuiditur diuisione subiecti in accudentia , in legitimum , ratum, & consumma- eum. Legitimum dicitur quod inter perstanas non impeditas legitimo consensu est institutum, quale est etiam inter non baptizatos.& olim fuit in lege naturae, ac mosaica . Ra- tum dicitur quod signatum est Sacramento fidei , seu quod est in baptizati , & ideo maiorem firmitatem & indissolubilitatem obtinet,
Cap. quam. de diuortiis. Consummatum dicitur quod accedente carnali copula compi tum est. Natrimonium non dolum est ex inclinatione & instinctu naturae, qua homo ad conse uationem suae speciei naturaliter inclinatur, sed citam cadit sub praecepto naturali, climst medium omnino necessarium ad finem maxime a natura intentum , scilicet propagati nem generis humani. Hoc praeceptum Deus declarauit primis parentibus Genes r. cum illis dixit : crescite O multiplicamini, O reti se τινram. Cui declarationi subiunxit henedictionem, ut significaret ii Iam ab eo fuisse prolatam , ex amore erga genus humanum, cuius Pro Pagationem volebat . Unde AugustiniuTOm VI. Α a I .de
636쪽
I . de civit. cap. i 2. Nos autem nullo modo dubitamus , secundum benedictionem Dei ex fcere edi multip icari , donum esse nuptiarum .
Huic quippe operi, Dei benedictio subiunsia est. Licet autem noc praeceptum initio mundi,& post diluuium , humano genere nondum suificienter propagato , sinqui os obligalierit, postea tamen , facta suffcienti propagatione, non amplius obligat singulos, imo nec rempubicam S eius rectores, ut cogant aliquos ad nubendum , cum ad matrimonium homines per se sint fatis propensi. Unde Hieronymus
Ioviniano respondens ait r Dices , si omnes virgines fuerint, quomodo sub et mundus e Noli metuere ne omnes virgines fiant dissicilis rero virginitas , O ideo rara .
QIaeres, utrum poligamia, seu pluralitas uxorum sib uno viro, repugnet fini matrimo-monii, subindeque sit contra legem naturae λRespondeo non repugnare fini primario matrimo ni j,sed secundario tantum. Ita D. Thomas hic quaest. 6 s. art. r. ubi sic ait: Tluralitas ῬA'rum neque rotaliter tollit, ne quae al
qualiter impedit matrimon ν finem primum , cum vnus γir sufficiat pluribus uxoribus facundandis , O educandis sit 3s ex eis natis. Sed secundarium sinem , etsi non totaliter to 'lat, tamen multum impedit, eo quod non facile pMesses e pax in familia , rubi uno viro plures γκο-sres iunguntur , cκm non possit unus ,ir sufficere adfatisfaetendum pluribus uxoribus ad γο-τram , etiam quia eommunieatio 1 lurium indino misi' , causat litem , sicut figuli eorrixantur ad inuicem, similiter plures v res unius
iri. Quibur verbis S Doct0r utramque par-
637쪽
De sacramento Matrἰmon ii. s s sileni nostrae responsionis & docuit & proba- ruit. Primam quidem, quia potest unus vir non solum plures uxores foecundare , sed etiam
educationi & institutioni filiorum qui ex eis haberi possunt sufficienter prouidere : Atqui in illis duobus praecise consistit finis primus
matrimoni j: Ergo poligamia non aduersatur fini primario matrimonii. Secundam vero , quia finis secundarius matrimonij est, tum remedium contra concupiscentiam , quo non semper ad votum uti potest uxor cuius vir pIuribus copulatus est uxoribus o tum domesticae
gubernationis pax & tranquillitas , quae sub pluralitate uxorum non nisi difficile seruari potest, cthri Zelotypia laboret fragilis foeminarum sexus, & fieri nequeat quod viri as scius non magis erga Vnam ferantur, quam e
ga aliam . Unde Sara Genes et r. Agar domi tolerare non poterat, & Rachel Genes. 3 o. Liae propter foecunditatem inuidebat. Addo
quod non seruantur in poligamia paria iura
inter virum & vvorem , nam singulae uxores tradunt plenum dominium sui corporis in virum , cum tamen vir non tradat plenum sui corporis dominium in singulas uxores ; unde non est iustus contractus, cum non seruet ex utraque parte iustitiae leges .
Dices , viri sanctissimi in veteri lege plures
Guil. uxores habuere , ut Abraham Saram &Agar Genes 6. Iacob I iam & Rachel, Balam& Zelpham Genes. 19. &3o. Helcana Amnam & Phenennam r. Regum I. Ergo poligamia iuri naturae non aduersatur, nec repugnat
fini secundario matrimoni j. Sed nego consequentiam , quia Deus in poligamia seu Vxo- Aa α Ium
638쪽
Tranatus VII. xum pluralitate cum illis dispensavit. Nam ut ait S. Thomas hic quaest. s. artic. 2. Cum bonum ρrolis sit principalis matrimoni sinis , ιι
prolii Multiplicatio necessaria erat, debuit neri gi ad tempus impedimenrum quod possct infecunda νῆs sinibus euenire , ad quod remouendum , praecellum ρrohibens pluralitatem υχον um ordinat'r . Talis vero dispensatio nimittit facta nisi post diluuium , cuius rationem assignat D. Chri stomus homil. in G nesm , quia nimirum ante diluuium longissima hominum vita faciebat ut matrimonium unius cum una sufficeret propagationi necessariae generis humani: postea vero propter Vitam longe breuiorem , permissum fuit eum
duabus vel tνibus vel pistribus Ῥxoribus misce- vi , t hi manum genur ρropagarer ν, & su Dpleretur per uxo tum multitudinem defectiis
vitae longioris. Haec dispensatio cessauit in lege Euangelica, in qua poligamia est prorsiis illicita,vi definit Tridentinum ses 24. can. 2.& patet ex eo quod matrimonium in notia lepe habet finem nobiliorem & praestantiorem, quam in lege naturae & mosaica, nempe significationem coniiunctionis Christi cum E clesia , cui sgnificationi poligamia repugnat, cum carnis unitatem tollat illamque tu plures diuidat. -
639쪽
MAtrimonium inter Christianos,hoc habet priuilegium super matrimonia logit naturae & mos arcae, ut non sit tantum contractus ciuilis , aut sacramentum late & improprie sumptum , sed etiam stricte & proprie , & quod ita reptae sentet coniunctionem inter Christum & Ecclesiam, ut simul etiam eius participationem Per gratiam sanctificanotem habeat. Unde Τridentinum sess. 2 . cap.
I. ckm igitur matrimonium in lege Euangelica veteribus e 'nnub js per chri m gratia praestet, merito inter nos M legis Saeramenta annumerandum , sancti Patro nostri , Concilia , O uniuersalis Eeclesia traditio femper doeuerunt.
Et sane cum in usiti matrimonii inflammetur concupistantia , & absorbeatur ratio, con gruum fuit institui aliquod Sacramentum , quod concupiscentiam in illo actu temperaret . Item si ad gignendos filios spirituales, peculiarem gratiam Christus contulit Sace dotibus nouae legis, quam Deus non contui rat Sacerdotibus legis antiquae, cur similem negabimus collatam coniuoibus ad filios carinnales gignendos ,pieque educandos, & ad alia matrimonij onera ac ossicia sustinenda & exercenda conuenienter λ Demum . cum Christus Matth. I9. abrogato repudio , matrimo nilim reddiderit indissolubile, & monog mim, ut ab initio erat congruum suid, ve
640쪽
is 8 Trazatus VII. suam gratiam adiungeret, ad superandas dinficultates , quae ex omnimoda indissolubilitate& perpetua monogamia nascerentur et alioquin , si natrimoniis Christianorum talis d esset gratia , longe intollerabilius esset matrimonia iugum in lege Mosaica r antiquitus enim, ad compescendos eistarnatos uxori mo res , licitum erat per libellum repudii illam dimittere , vel aliam simul cum illa ducere, nunc Vero neutrum licet, cum Christus in lα-ge Euangelica libellum repudia, & poli amiam abrogauelit. Hoc Sacramentum, licet in ratione signi praetici gratiae, omnium infimum sit , tamen ut signum speculatiuum , & secrarum rerum symbolum , caetera omnia antecedit; significat enim triplicem unionem sacratissimam, n
mirum Dei cum anima , quam sibi per fidem& charitatem desponsat ; Christi cum Ecclesia , quam sub sanguine mundatam , & deter-- sis maculis gloriosam sibi sponsam effecit; ω Verbi Diuini cum natura humana , quam sibi per unionem hypostaticam indissolubili foedere copulavit. Unde D. Thomas ad Ephes. lecti 1 o. ad illa verba Apostoli Sacramentum hoc magnum es , sic ait : Notandum es hie ,
quod quatuor Sacramenta dicuntur magna e
scilicet Baptismus , ratione effectus , quia delet culpam , O aperit ianuam Paradisi. confirma-.tio , ratione miniseri, quia selum a Pon: Ne
bus, O non ab alijs eonfertur Eucharistia, να- rione cautinentiae, quia totum Chrisμm eontianet. Item matrimonium ratione significarionis,