장음표시 사용
231쪽
Amphorae sumum bibere institutae Consule Tullo.
Sume, Μaecenas, cyathos amici Sospitis centum, & vigiles lucernas Perfer in lucem : procul omnis esto I 3 Clamor & ira : iMitte ciuiles super urbe curas.
Occidit Daci Cotisonis agmen; Medus infestus sibi luctuosis
Dissidet armis. 2 Servit Hispanae vetus hostis orae Cantaber, sera domitus catenae Jam Scythae laxo meditantur arcu
Negligens, ne qua populus laboret, 23 Parce privatis nimium cavere, &. Dona
U. xl. Instituta. destinatae; vel quae incepit reddere vi num validum , Se fumosum . U. 12. Alii putant, agi de M. Tullio Cic., alii de L. Iulio Tullo. led errant . agitur de L. Volcatio Tullo qui consul fuit primum anno 688 , iterum Vero 7ar. Tanaquillus , Dacterius, Basterius censent, significari mimum
huius viri consulatum . ergo illud 'vinum agebat annum 4 , ct insulsum erat . nam Plinius lib. t . c. q. ait: is non a-M lia res majus, incrementum sentit ad vigesimum' annum se manjusve ab eo dispendium . ,. Praeterea vina, teste Coia lumella lib. xo, ς. 6. vetustescunt, qus fumi quodam te iare praecocem maturitatem trahunt. Et Cic. in Bruto ait r,, nimia vetustas nec habet eam, quam quaerimus siravita-
,, tem, nec est iam sane tolerabilis. Ergo confugiendum est ad secundum Tulli Consulatum, nempe ad annum Var. ergo hoc vinum i 3 annum agebat. si agitur de primo Tulli Consulatu exaggerat Poeta, ut in Ode x huius versu 18.
V. .rs. Perfer, consume totam noctem in compotatione.
esto, i. erit. Maecenas erat placido S dulci ingenio, mensa, & convivarum societate delectabatur , sed strepitum, clamores oderat. pollicetur Horatius, nullo tumultu peria turbatum iri gaudium in convivio. V. i8. c V. Ind. Octaυ s. i. V. 26. Privatus opponitur τρ popuIM . Invigilabat Μω-
232쪽
Dona praesentis rape laetus horae, ac
Linque severa. , . cenas pro munere suo non modo Reip., sed etiam privatorum saluti . Poeta ostendit . quoad primum , Maecenatem tranquille agere , quoad alterum vero, tantisper oblectationi se dare debere. Rosellus qui legit privatur, vertit , in ioco privato , solus. familiariter . & ita eonstruit locum: parce privatus nimium cavere , ne populus negligens quo la
Hor. I Onec gratus eram tibi, IO Nec quisquam potior brachia candidae Cervici iuvenis dabat;
Huius Carminis ingenium rusticorum dialogorum simplieitati affine est, simulque aulicae, & versipelli amandi rationi. Anceps fert animus, eui anno illud adscribendumst. Certe scriptum est ante as ct post 8, 13, ct Σ3 lib.
primi. Poeta nondum senescebat. Scaliger ait: ,, inter cae- ,, teras vero duas c odas animadverti, quibus ne ambrose siam quidem & nectar dulciora putem . altera est donee,, gratur eram et altera , quem ria Melpomene , nempe lib. 4.,, quarum s miles malini a me compostas, quam Pythioni- ,, earum multas Pindari, & Nemeonicarum , quarum simi- ,, les malini composuisse , quam esse totius Tarraconensis
V. r. Ut prorsus intelligatur huiusce Carminis vis, sciendum est, duas leges observari solitas fuisse in eo dialogorum genere, quos Graeci & Latini vocarunt ἀμοιβῶκ Carmina. Qui postremus loquebatur, eodem numero versuum, S metro respondere debebat, ct contraria , potioraque , quam alter, dicere. Poeta utramque legem satis suaviter invavit. V. a. Melior, i. optabilior, selieior. V. 4. Proverbium ad significandas opes . . . s. Poeta smpliciter dixerat, gratus eram, Lydia vero
dicit, arsisti. Lydiae oratio crescit.
233쪽
Arsisti, neque erat Lydia post Chloen, iΜulti Lydia nominis Romana vigui clarior Ilia. Hor. Μe nunc Thressa Chloe regit, Dulces docta modos, & citharae sciens ; ro
Si parcent animae sata superstiti.
Thurini Calais filius ornithi ;
Pro quo bis patiar mori, . Is Si parcant puero fata superstiti. Hor. Quid si prisca redit Venus Diductosque iugo cogit ahene 'Si flava excutitur Chloe Eiectaeque patet ianua Lydiae ' aciduamquam sidere pulchrior Ille est, tu levior eortice & imIurabo Iracundior Adria;
Tecum vivere amem, tecum obeam libens.
U. ν. Singularis dicendi modus . multi nominis, h. e. celebris . vel quia multis nominibus claris & gratis nuncupabatur. v. g. Ilia , Egeria. U. q. Colligitur hinc Odem 23 Iib. r. eontextam fuisse
U. x Vide Od. q. lib. i. iV. 8. Subobscuro sensu quaerit a Lydia, an aegre victura fuerit secum arctiori amoris vinculo obligata , quam antea' fuerit, sed non absolvit sententiam suam in petitione. Ex quo hie loeus insignior fit. Nam haee ellipsis mirifiee morem, & zelotypiam Poetae exprimit. id nempe sibi vult. Si primus noster amor rediret, α Venus tenacioribus vinculis nos devinciret, an adhuc illum Calain amplam cuperes. pro quo inquis te velle morit Sensus hie firmatur ipsa Lydiae resimnsione, quae simpliciter dicit : si r s ita se haberet , tecum viverem & morerer lubentissime . το Iubens sententiam sane dulcem explicat. V. 22. Cortire, i. subere. Haee dictio non sgnifieat ineonia stans Horatii ingenium, sed nugatorium, quod Lydii spectat tanquam e usam irae Horatianu.
234쪽
Tam monet , ut posta duritia sibi suppliei
EXtremum Tanaim si biberes, Lyce,
Saevo nupta viro, me tamen asperas
Porrectum ante fores, obiicere incolis Plorares aquilonibus. Audis, quo strepitu ianua, quo nemus 3 Inter pulchra situm tecta remugiat Ventis & minas ut glaciet nives Dum
Fragmentum unum vidimus eorum Carminum , quae Amasii ad sores Ami earum canebant sibi aditum negantium . Nempe odem a6. lib. r. Hoc vero Carmen integrum est , quod Poeta ad fores Lyces eanit quodque sane pretiosissim uni est. Nam hoc unum latino sermone nobis reliquum est ex tota antiquitate. tibia voci consonabat in eantu. V
U. r. Si nata esses ea in regione , unde oritur Tanais . Lyee erat nobilis femina Hetrusca, aut saltem filia Hetruici hominis , ut apparet ex v. ia. Contra eandem Poeta seripsit Odem a 3. lib. 4. U. 2. Haec verba secus accipi possent, ac revera sentit Poeta, quia mulier illustris, ciaeli Marito nupta aut basebaro fere amasiis morem perit . Sed alio sensu intelligendu est hie loeus. Significat, saevitiem barbari coniugis non impedimento fore Amieae , quominus illa pietate moveatur, ες coram etiam lugeat videns se prostratum ante seres rigidis hyemis nivibus. me tamen. ordo est: PBrarer tamen obiicere me ineolis aquilonibus porrectum aure fores asperas . asperas. i. duras, robustas . incolis , qui in Seythia, ubi oriuntur. rigidi sunt. V. 3. Duobus modis huiusmodi carmina dioebantur evel corpore strato in cantu , vel post cantum . Poeta primum ritum sequitur, Theocritus secundum in Idyl. 3.
V. 6. Hinc licet colligere, Lycen esse illustrem seminam. V. 7. Laps .
235쪽
r72 CARMINUMDuro numine Iupiter Ingratam Veneri pone superbiam e
Ne currente retro funis eat rota. IONon te Penelopen dissicilem procis Tyrrhenus genuit pater. O quamvis neque te munera, nec preces, Nec tinctus viola pallor amantium, Nec vir Pieria pellice saucius 13 Curvat, supplicibuς tuis . Parcas, nec rigida mollior esculo, Nec
V. xo. Fortunam sertasse intelligit. Si sinis, quo quem piam illa sustulit, rumpitur, iam continuo miser recidit in humum unde sublatqs fuit. yel loquitur de illis rotis , quas antiqui imponebant pontibus , ut naves sursum traherentur facilius , ct obstantes aquas vincerent . sensus est : mitte tuam feritatem Veneri tam ingratam , ne si funis rumpatur , currente aqua retro traharis . V. H. Non dicit, Lycen non esse Penelopen; praeterquamquod enim hoc esset minus gratum , contrarium quo que foret sequenti sententiae . ait igitur, eam , utpote quae Patre Hetrusco prognata est, non esse natam ut Penelopen ageret, quia Hetrusci erant valde voluptuosi, & disibi uti V. rs. Est nomen fortasse meretricis , quam deperibat maritus Lyces, aut est nomen patronymicum ex Pieria, eT
Thracia, ex Macedonia. Plerique illustres quoque viri Romani erant ancillarii. Si Lyee flecti non poterat nee muneribus, nec precibus Amantium , quomodo inquit, supplicibus ruis por- ωs' quidam putant ἡ preces significare simplices preces , di το supplicibus amantes, qui aenugexi orabant . Sed falso. haec, opinor, est Poetae mens: licet nec munera , nec preces ne minimum quidem valeant apud tuum animum , ct tu sis semper erudelis propter , tamen minus crudeliter agere debes cum tuis amantibus, neque eos ad extremam usque perniciem insectari. Illi enim non semper eo animo adsecti erunt , ut noctes ad ianuam traducant , &Irissima quaeque patiantur . et O supplicibus indicat stratum in limine ianuae. V. 17. Rigida, refertur ad το eurυat. hoc dicitur de arboribus, quas colonus curvat, ut vitibus jungat. .
236쪽
Nec Mauris animum mitior anguibus. Non hoc semper erit luminis aut aquae Coelestis patiens latus. ΣΟ
V. 18. Nec Mauris &c. refertur ad To pareas.
V. rρ. Quod Poeta pollicetur Amicae, accidit aliquot an nis post. nam eontra eam scripsit Odem 13. lib. 4. hinc licet percipere, Poetam non fuisse senem, cum hanc comis posuit.
Gravissimas vel in Inferis poenas saevitiae constitutas esse.
MErcuri, nam te docilis Magistro
Μovit Amphion lapides canendo Tuque Testudo, resonare septem Callida nervis :Nec loquax olim, neque grata, nunc & 3, Divi-Huius Carminis argumentum commune est , sed fatendum , magnum illi pondus addi ex modo , quo pertractatum est. Iniuriae, quas Poetae Lyde inferebat , eo devenerant , ut illa ne audire quidem amplius vellet versus. Ob- firmatum ejus animum vincere aggreditur hoc Carmine , cuius stilus ad Pindaricam sublimitatem accedit . bipartito dividitur . et4 primis versibus invocatur & laudatur Mercurius, ct Lyra, non sine causa . Caeteris 24 pariter carmen veluti seiunctum componentibus Poeta vivide & suaviter Danaidum historiam apte narrans ob Lydes oculos ponit supplicium, quod eius crudelitatem consequi poterat. Fortasse iuvenis admodum Poeta haec cecinit . fugit, quaenam fuerit haec Lyde. Ode, Festo quid potius die indicat, hane Lydem non temper idem sensisse erga Poetam . U. a. orans Mercurium eloquii, dolorumque patrem, ut Lyden flectat , apte adfert Amphionis exemplum, que ipse deus sonare lyra docuit. V. s. Antequam Mercurius ita te perficeret , ut sonum
237쪽
Divitum mensis, & amica templis, Dic modos, Lyde quibus obstinatas
Adplicet aures Quae velut latis equa trima campis, Ludit exultim , metuitque tangi, Nuptiarum expers, & adhuc protervo Cruda marito. Tu potes tigres, comitesque sylvas Ducere, & rivos celeres morari: Cessit immanis tibi blandienti Janitor aulae Cerberus, quamquam furiale centum Muniant angues caput, aestuatque Spiritus teter, saniesque manatore trilingui.
Quin & Ixion, Tityosque vultu Risit invito ; stetit urna paulum Sicca, dum grato Danai puellas
Audiat Lyde scelus, atque notas Virginum poenas , &- inane lymphae Dolium fundo sereuntis imo, Seraque fata, Quae manent culpas etiam sub Orco, Impiae: nam quid potuere majus
iucundum redderes. teste Nieandro Mereullus testudinem invenit in littore Nili, & ex eius testa lyram congavit . vide o. lib. 4. U. xo. Saltitat . metuit, i. vitat diligenter.
V. I a. Amorum . V. 12. Immatura.
V. I 3. Hisce duodecim versibus Poeta se eonvertit ad suam lyram . loquitur etiam de Orpheo Poeta , Cantore, & Citharoedo eximio, qui mansuefecit tigres, i. feroces homines . V. l . Triceps monitium, eustos Plutoniae domus. Tam horribit, adspectu, & facie eum pingit Poeta, ut refugiat a nimus. quanta vis in imagine, quanta in verbis, di num tis lV. a . Supplietum Danaidum spectat Lyden .
238쪽
Ιmpiae sponsos potuere duro Perdere ferro. Una de multis face nuptiali Digna, periurum fuit in parentem Splendide mendax, & in omne Virgo 33 Nobilis aevum.
Surge, quae dixit iuveni marito
Surge, ne longus tibi somnus, unde Non times, detur : iscerum, ac scelestas Falle sorores. q. Quae velut nactae vitulos leaenae, Singulos eheu lacerant: ego illis Mollior, nec te seriam, nec intra Claustra tenebo. Μe Pater saevis oneret catenis, q3 Quod viro clemens misero perperci I Me vel extremos Numidarum in agros Classe releget. I, pedes quo te rapiunt, & aurie, Dum favet nox & Venus, i secundo IoOmine: & nostri memorem sepulcro Insculpe querelam.
V. 34. Dupliciter perfidus fuit Danaus , dum reueidari generos, ct spem frustratus est fratris habendae prolis,
quae Argis imperare debebat. v. 3 . Oratio Hypermnestrae, qua intimus animi recessiis, sensusque maxime commoventur. V. so. Venias, i. amor coniugalis. V. sa. Videtur Hyperninestra loqui de suo sepule o novide Lineel. haec femina certe sciebat, se fore victimam irae Paternae, cum tetro carcere clauderetur. Lynceus ope Fg
mi patris poterat tristi illo officio fungi sibi ab uxore imp
239쪽
AD NE OBULEN - , Dus υicem dolet, quod patrui severitate
MIserarum est, neque amori dare Iόdum, neque dulci
Mala vino lavere: aut exanimari metuentes Patruae verbera linguae.
Tibi qualum Cythereae puer ales, tibi tesas, operosaeque Μinervae studium aufert, Neobule, sLiparet nitor Hebri, Simul uncus Tiberinis humeros lavit uudis 'Eques ipso melior Bellerophonte , neque pugno Neque segni pede victus, Celer
Neobulen munit contra acerbas Patrui duri obiurgationes , monetque, ut nihil eius verba ducat; eodemque tempore Iaudat amorem . quo illa in Hebrum fertur, iuvenem ad unguem factum, valde agilem, deditumque venationi , ct Campi Martii exercitationibus . Putat Glareanus hic derideri Neobulen per ironiam , quod relicta muliebri exercitatione capta sit amore, & desideat. Sed hoc consilii discordat ab Horatii ingenio. Ignotum est, quo tempore haec Ode c seu odae fragmentum scripta fuerit. Graecam scri
betidi rationem redolet. v. I, indulgere, morigerari. 'V. a. Mala ab amore manantia .
V. 4. Vimineum canistrum , ubi ponebant Matronae fusos . lanam , pensum &e. Ait, Neobulen dare operam pensis non posse, quia amore Hebri tenebatur. V. s. operose, i. industriosae. V. s. Nitidus, formosus Hebrus. Lipara est una ex misIiis insulis Siciliae. V. 7. Graece . cadit poeta in vitium, quod Graeci vocant
240쪽
CeIer idem per apertum sugientes agitato' ' ro Grege cervos iaculari, catus 'arcto latitantem
Fruticeto excipere 'aprum . V. xo. Agitare, far Duare pertinet haec vox ad vena.
U. ra. Friaricero, i. loco densis vepribus conserto. excipere, i. oppriinere, improvisso aggredI . ι .
O Fotis Bandusiae, splendidior vitro, Dulei digne mero, non sine floribus, Cras donaberis licedo, Cui frons tumida cornibus Primis, & Uenerem, & praelia destinat e Frustra, nam gelidos inficiet tibi : dii .
Rubro sanguine rivost . - . t: Lascivi soboles gregis. - ....d
Te flagrantis atrox hora caniculae ' i . . 'Nescit rangere: tu frigus amabile . ' io
Praebes, & pecori vago. Fies nobilium tu quoque sontium,
Fons in fundo magni Poetae immortalis esse debet. Diis gentia ad Horatium pertinebat Lyricorum Poetarum rinetispem . Eius fontis memoria aeternum duratura est per ' hoe Carmen , campestris illius amoenitatis plenum quae mentem praesertim titillat. V. i Ind. Ustea ' ιy. Frons iam tumore tostentat futuram eornuum eruptionem. hic locus valde elegans, vividus, ct naturalis est. V. 13. Fies unus e numero nobilium fontium . hae Ellipsis concinna est, λ propria lyricae poeseos . .. r Di0jli by Coosl