장음표시 사용
191쪽
Tridentinum sessione . de peccato originali an . . His verbis: Si quis per IESU CHRASTI Domininofri gratiam , quaei baptismate confertur , reatum original peccat remitti negat; habitat in me peccatum cst r. id quod recte urget: prosequitur
Ronensis contra Lutherum. beriorem huius erroris consutationem desiderans, legat Bellarminum loco citato capite . aut etiam asstris,non tol totum id, i sequentibus. Nunc quid len-
quod veram h propria peccari itiant Catholici videamus. rationem habet .sed siti icii
tantὴm radi , aut non imputari, anathemast. At certum cit, non
tolli concupiscentiam domi. tem Vt ibidem Concilium satetur. Ergo concupiscentia αλ- me non potet cissi peccatum originale. Sic etiam Augustinus
lib. i. de peccat merit. 4emi T. cap. 28. 49. lib. I. de nupt. concupiscentiis cap. 23. las.&lib. contra Iulian .cap. y 7 contra a. epistolas Pelag. cap i3 plane flarmat concupiscentiam, cum remanet in renatis , non esse peccatum. Et peccata Omnia, etiam originale in baptismo vere deleri Adfundamentum e
roris re ondetur. Concupiscentiam in scriptura non ideo appellari peccatum, quia ipsa vere& proprie peccatum sit sed
Alberti Pighi controuersia. I. De peccato originis. QAmbrosi Calliarini opust de lapsi hominis cap. 6. I. qui existimant peccatum originale non esse aliud, quam ipsum actuale peccatum Adami, quo p-
id sol maliter constitutus sit peccator, posteri vero per imputationem. Vnde inserunt frustra
peccatum hoc diuidi in plura, ut singulis singula conueniant
sed uno Meodem omne peccatores constitui. Fundamentum huius sententiae est. Quia
sine si rationisin libet rate voluntatis non potest esse peccatum. In pueris autem nec est rationis usus , nec libertas Voluntatis Ergi peccatum in ijs esse non potest 'ac proinde quia a peccato est, 'ad pecca peccatores dici non possitiat nitum inclinat ut definit Conci isi a peccato , quod fuit in prilium Tridentinum loco allega in parente. Haec sententiato disertim notat Augusti damnatur a Concilio Tridentinus lib. i. de nupt. Oncha nos elison. s. can. . ubi definitur, piscen. cap. 3. Et Ain brosius peccatum originis transiti sum in illiid ad Roman . . Sed quod esse in posteros non imitatione,
192쪽
Io Tractativa Iu est L XIII. sed vera propagatione Ines omnibus er uniculi proprium, Id autem quod formaliter est in solo Adamo , nec potest vela
propagatione in alios transfundi, nec inesse omnibus, nec unicuique esse proprium. Neque satisfaciunt, qui dicunt peccatum transfundi ratione poenarum, quarum caussa est Concilium enim distinguit peccatum originale 1 poenis,&, ut distinctum, transfundi est in posteros Deinde. si Concilium de cenis tantum loqueretur, nihil statuisset contra Haereticos Nam' ipsit fatentur poenas transfundi in posteros, negant autem trans-mndi pectauum Tertio Concilium inquit, peccatum originale vere tolli&remitti per baptismum; remitti non idem esse, quod non imputari. At si peccatum originale nihil aliud esset, nisi peccatum Adam posteris
imputatione attributum, remitti illud nihil aliud esset, quam
non amplius imputari. Demum, Paulus ad Rom. s. originale peccatum comparat iustitiae, quam
a Christo per spiritualem regenerationem accipimus: At iustitia , quam per regenerationem accipimus,non est illa eadem numero,quae fuit in Christo,sed est iustitia unicuique propria. Ergo peccatum originale debet ni
cuique etiam esse proprium. Ad fundamentum sententiae re pondetur Ad peccatum actuale requiri libertatem propriae voluntatis; non autem ad peccatum originule, quod qua ratione voluntarium sit,ex insta dicendis consta
est Gregori in dist. 3 quaest.
2.conclucis Henrici quod lib. a. quaest res. Occam quod lib. 2. q. II. quodlib. i. quaest. I. Alexandri par 2. quaest. IO . membr.
.Holcot quaest de imputabilitate peccati,ad primum principale. Guillelmi Parisiens tractat de
riginale essi morbidam quadam animae qualitatem, corruptionein morbo carnis prouenientem. Nam duas esse volunt inho. mine qualitates morbidas: nam in carne quam caro se mei, dami vel contagioso halitu Ser pentis, vel vetiti pomi venenositate contractam in posteiosco,
muni proseminatione diffundant. Alteram in anima, quae a morbida qualitate Carnis gen retur. Quippe putant authores lauius sententiae, animam in ipso mometo, quo carni iungitur,ita eius consortio infici, corrupi,
ut corrumpi infici solet liquor pretiosus
193쪽
Dis ut II. In quo consi 'at ratia peccati original,
It spretiosus, dum infunditur vasi olido Sc impuro Primam qualitate negantcsse peccatus quia caro peccati capax non est: alteram vero existimant esse proprie formaliter peccatum originale; ut quae animam ream faciat aeternae damnationis. Huius tentiae aliud fundamentum non est,
quam quod authores eius reliquas exii timent minii seta probabiles tam tamen communii consensu Schola Theologorum reiicit Primo enim quod de halitu erpentis, tibi virulentia affertur, nisi metaphorice intelligatur,quia scilicet peccatum exsuggestione serpentis ortumiit, plane fabulosum est. Dein e videmus esse eiusmodi qualitatem morbidam in carne, quomodo et illa in animam alia quaedam limilis derivabitur, cum corpus in animam spiritualem agere nequeat quomodo si qualitas positiva est, poterit eu e peccatum
quomodo Dεus, qui aut hor caussa est omnis en iis positivi, non erit author, caussa peccatit Ar Dicet s. Augustinus lib. s.
contra Iulianum aperte docet; a nimam ua corpore, tanquam in
vitiato vase corrumpi. Respondeo. Animam in corpore viliari, quia dum corpori insim liturin nitur, contrahit peccatum originale, a quo iniiciturin inquinatur modo inferius explican
originale sormaliter esse pri hiationem iustitiae originalis. Ita d cent D. Anselmus lib. de conccptu virginali cap.26. ubi sic inquit Hoc peccatum, quod originale dico,
Eiudintegrigere nequeo in ibis in-ontibus isti im, quam suprapo-Difactam per inobedientiam Adae iustitiae debitae nuditatem. S. Thomas quaest. 82. art. 2. 3. Caietan.&Conradus ibid. Solus lib. I. de natu ta&gratia cap. 9. Scotus in α. dist. a. si quoadprimum. BΟ-
nauent in a. dist. 3o. art. 2. quaest.
r. Richardus art. . quaesto.&alil. Qui omnes in eo conueniunt rationem formalem peccati originalis positam esse in priuatione iustitiae originalis. Pro cuius
tentiae explicatione. NOTANDvM est. I. Hominem
in statu innocentiae, priusquam peccaret, duo habuisse. Primo mens illius iusta de sancta erat, Deoque intimo amicitiae vincu lo cohaerens. De e sensus in il .lod vires inferiores ita rectae rationi subiiciebantur , Ut nunquam a praescripto eius deflecterent. Primum formaliter habuita gratia gratum faciente. Haec enim est , quae mentem hominis
194쪽
cundo controuersia est , undena moriatur ab eodem ne habitu gratiae gratum facientis, an ali uti de Missis aliorum opinionibus probabilius existimo, non prouenire ab aliquo habitu, sed alpeciali concursu Dai. Peculiari enim xi prouidentia factum cli, ut quamdiu men hominis esset in gratia, peccati expers, tamdiu sensus vires inferiores
illius recta rationi ad nutum, sine omni contradictione obedirent. Itaque subiectio ista viri. um inferiorum in primo homine Coniuncta quidem erat cum habitu gratiae gratum facientis,
ut quamdiu sic maneret, etiam illa retineretur; non tamen sor- malit cr, aut effecit ire proueniebat ab habitu gratiae gratum facientis; ced a speciali regimine concursi prouidentia diuinae iii
ho in inem moderantis desducentis, ut quam dici mensi voluntas illius coniuncta Da o esset
pergiatiamin charitatem, nunquam sentiret aut experiretur inpotentiis inferioribus aliquid
repugnans rcchae rationi. NOTANDUM est. II. Hinc colligi iustitiam originalem non eo se habitum reipsa distinctum ab habitu gratia gratum iacientis. Nam cum subiectio illa virium
in Dii oram respectilis r .alio.
nis non prouenerit ab aliquo habitu, sed a speciali concursu DEI, iustitia vero originalis ex communi Theologorum sententia sit habitus;prouenire non potuita iustitia Originali , tanquam a caussa formali, aut sta ciente; quanquam D prouidentia voluntate iustitiae originali, qua- diu haec mansura erat, indiuiduEconiungebatur. Eiscitur ergo, ut iustitia originalis non alium essectum habuerit, quem formaliter praestaret, quam sanctificationem mentis , eiusque cum Deo unionem; qui cum sit for malis enectus gratiae gratum facientis, fit, ut unus idemque habitus sit iustitiae originalis ,
gratia gratum faciens. Itaque trumque quidem comprehendit iustitia originalis; nempe ia- bitum gratiae gratum facientiS.®imen illud prouidentiae diuinae sed diuerso modo. Nam habitum gratiae gratum facientis comprehendit, ut isibi identificatum megimen vero prouidentiae diuinae, quo vires inferiores rectae rationi ad nutum subdebantur, tanquam donia quoddam actuale Dia, sibi quam diu permansura elat , indiuiduo nexu ac uaculo sociatum.
NOTANovM est III lustitiam originalem fuist Adam non
195쪽
tinis ut II. In quo 'at ratio peccari oras ali.
I 67 pro se tantum , sed . pro posteris tributam, communicatam ita ut retent per obedientiam, in posteros transfundendaciscis amissa vero per peccatum, ctiam posteri essent destituendi. Id quae non ex natura iustitia ipsius, ut quam nihil prohibuit soli
pro se Adamo communicari; sedc pacto&ordinationa DEI. Hinc
Eiges defcctum iustitiae originalis in infantibus esse veram priuationem 'uia est ararentia formae, quae iis poterat' debebat inesse Hispois .
Da C o. cc Catum originalesor maliter est priuatio iustitiae originalis. Pater ex Conciliis A-rausicano. 2. can. r. Trident. sest j. de peccato originali Can. 2.
Quibus locis peccatum originate est priuatio iustitiae origina
baptismum tollit in peccatum originales sed non tollitur priuatio iustitiae originalis Nana posteri Adam etiam post baptismum manent piluati iustitia originali Ergi peccatum original non potest se priuatio iustitiae originalis Misa r sponsione Scoti, Durandi, Ἀ-liorum, qui existimantes usui
amorigina 'cinesse habitum rei
psa distinctum ab habitu gratiae
gratum facientis, negant remanere in bapti Zati prauationem
iustitiae originalis .cb iii,d iusti tia originalis posteris Adami. suscepto baptismo , amplius non debeatur sed desectum
te appellant mortem animae. At ius, qui rei ne , sic puram
mori animam nihil aliud est, quam priuari gratia sanctificant quae est vita animae,in idem formaliter cum Iustitia originali.
Probatur ratione. Peccatum originalec si id, quo animae infantium iniustae sunt habiritali-nreramque negationem. Reson- deo. Sicut per baptismum restituitur p. steris Adam gratia habitualis .iustificans, ac proinde tollitur eius priuatio; ita etiam restitititur id in quo formaliter posita erat iustitia ter auersae a Dco sed priuatio originalis ot tiae essentiali iustitiae originalis cst quae casin. ter unus idemque habitus cst iustas facit in amε habituali cum gratia iustificante liter auertit; sicut iustitiae originalis formalis este ius est,iustum constituere, ad in vis bitualiter conuertere 3 Ergo peccatum originale formali
proinde posteri Adam , suscepto baptismo , non manent amplius priuati aut destitutico, in quo posita crat imentialis ratio iustitiae originalis,
196쪽
Tractati ora TXm. quanquam quia non via origi
nis, sed vi &virtute meritorum Christi per baptismum recipitur, denomina nem originalis vltra non irtitur Nec resert non restitui beneficium illud subiectionis virium inferiorum,quo recta rationi persecte obediebant; id enim non pertinebat adessentiam iustitiae originalis; sed ei extrinseca tantum Dei ordinati e coniungebatur; ac proinde eius priuatio, ut quae in carne est: potentiis inferioribus, non peccatum originales, sed poena peccati originalis est. Os II CiΕs II. Privatio iustitiae originalis, sicuti cuiuscunque etiam doni superiraturalis , est essectasin poena peccati: Ergb ipsa non est peccatum. Ressan- deo. Privatio iustitiae originalis, quam paruuli descendentes ab Adamo contrahunt , relata ad ipsos paruulos, non est essectus aut pcena peccati; quia nulla in ipsit culpa antecedit, quae eam promereatur, sed est verein proprie peccatum originale;quia est
mors animae auersito a DEO.&c.
Relataver,ad actuale peccatum Adami, potest dici effectus p na; quatenus actuali peccato Adami factum est, ut posteri digni essent priuatione iustitiae originalis. Neque absurdum est peccatum actuale caussam esse peccati habitualis. Olli I cIEs III. Privatio iustitiae originalis est i DLo: Sed pecicatum a Deo esse non potest: Er-g priuatio iustitia originalis
non est peccaitiinra. Respondeo. Privationem iustitiae originalis non esse peccatum , nisi quatenus voluntaria: moralis est. quomodo non est 1 D to;qui1 DEvs non est caussa tribuens eis voluntarium: morale, ut supra vidimus;sed voluntate primi parentis, qui sibi: posteris iustitiam originalem voluntaria pra uaricatione perdidit, iuxta ea, quae subsequenti disputatione dicemus. Ut autem a DC cst; quatenus scilicet Deus subtrahit influxum suum quo iustitia originalis conseruabatur hoc modo non est culpa aut peccatum; sed poena peccati actualis Adae; ut recte notat D. Thomas instaqu. 8S. art. s. in corpore.
Os II CI Es. LV. In Adamo&Eua fuit priuatio iustitiae originalis;in quibus tamen non fuit peccatum originale: Ergb peccatum originale non consistit in priuatione iustitiae originalis. Restondeo. Privatio iustitiae originalis in Adamo&Eua fuit c6- tracta proprioin personali actu, non autem per originem propagationem accepta; ide in iis fuit quidem peccatum actuale,
197쪽
I s. V. trumpeccatum ori r ictu in videlicet ex peccato ac- tuali, quamdiu hoc poenitentia non expiarunt; personale tamen, no originale. Idem de iis iudici-
una est , qui post susceptum baptismum peccant mortaliter Iametsi enim priuentur gratiam, bituali d sanctificantes, in qua
formalitei posita erat iustitia originalis; non tamen denuo peccatum originale contrahunt; quia priuatio illa proficiscitur a proprio letibnali actu volunta
mas ouaest. 82.art. a. in corpore
apeii docet, priuationem iustitiae originalis et se caussam pecca ti originalis. Ergb ipsa non potest esse peccatum originale quia idem non potest esse caussa sui ip sinis. Res udeo. D. Thomam loqui de caussa intrinseca formali, ut priuatio iustitiae originalis sit, quae hominem formaliter peccatorem constituit: Atqui caussa in formale nihil prohibet cum effectu suo identificati hi Caietanus in illum locum Vera ergo tenenda descriptio peccati originalis est, ut sit Privata Iustiti. oriri; atta debitae, in poseros communissen transspropagation ab Adamo
Vtrum peccatum GP-nale sit erys proprie peccatum λ
Ario ivlli TANn est. Nam omne peccatum debet esse voluntarium. At priuatio iusti tiae originalis, in qua consistere diximus peccatum originale, non est paruulis voluntaria. Ergo non est vere: proprie pecca
Mi. 'rimum hominem a Dco creatum mille rectum iustum;eumque constitutiim fuisse principem & caput totius generis humani, cum hoc pacto &ωlege, ut si praeceptum obseruaret de non comedendo ex arbore vetita,iustitiam originalem sibi tosteris conseruaret; sin preceptum transgrederetur, ean-ldem sibi 'osteris amitteret. Intercessisse tale pactum inter Γλε-vM Adamum tametsi aliqui ambigant tamen probari potest. Nam ut peccatu Adae ad O-:steros pertineret, non satis fuit,
198쪽
parentena posterorum sic enim omnia eius peccata rasituta erant ad posteros. Neque id oriri potuit ex lege naturali. Hanc enim intueti non apparet maiora alio, cur hoc 3eccatum potius, quana alia in posteros redundarent. Debui togi ex aliqua positiva lege&pacto Dε prouenire, ut peccatum Adae ad posteros pertineret; sicut ex eodem pacto ad eos pertinuisset praecepti Obseruatio;ita ut si Adam praeceptu D i de non edendo ex arbore scientiae boniri mali obseruasset, ipse iustitiam originalem retineret,&cande ad posteros raru- mitteret; sin vero preceptum Violaret,&ipi e posteri iustitia orinali priuarentur Ob id oles .dicitur. I siautemsi I, Adam transfgre sunt pactum, di praeuaricati
baptismo paruulorum4Om. I. c. i .in illi id In omnes peccaue
NOTANDv est. II. D a vi iustillime potuisse iusta odi pactum: legem statuere, non X-pectat coniciani posterorum. ratione sit premi dominii, quod in omnes habet,quo potest pro sta voluntate leges hominibus imponere. Secundo. Quia eius obseruario in commodum&utilitatem generis humani cessu- LXXX l. ra erat. Tertio. Quia cum iustui
am originalem generissima a nonon deberet sed eam gratuit bci ex liberalitate donaturus esset. potuit donare cana qua Ciarnque voluit conditione mario. Quia elusinoditamina non potuit prudenter ab homine repudiari: Tum quia ficile crat inbpletu: Tum quia Adam instructus erat scientia perfectissima, dono iustitiae originalis, aliisque supernaturalibus, quibus ad eius obseruationem iuuabatur: Tum quia nulla erat in eo a nis censuum rebellio ad praecepti tranigressione nobili- Citaretur Tum quia praemium si praecepto Obedii et propost
tum erat magnum, supplicium, si praeuaricaretur, exiguum nem.
tur donis supernatu talibus , quae negari iustissime potuissent cr- iam non peccantibus. His positiset D DC o. I. Peccatum orginale est vere: proprie peccatum. Constat primitia ex Concit. A rausic. 2.can. E. Vbi sic definit Siquis dixerit soli V. praeuaricationem sum, non eius tropagini nocuis , aut certe mortem tantum corporis, quae poena peccati est non autem o jeccatum quo mors est anima , per num hominem in omnesenus humansi trau-
199쪽
Dis . III. Vtrumpeccatum originalesiit ver propriepeccatum iri
voluntaria praeuaricatione amisisse testatur, iniustitiam Deo δε-Lt,o c. ubi cum distinguat Oncilium mortem corporis a morte animae eo, quod mors corporis non sit peccatum, sed poena peccati mors autem animae sit peccatum, plane indicat peccatum originale habere veram rationem peccati ex Triden.
ciri.Can .s Vbi definit per baptismum tolli totum id, quod e ram o propriam habet rationem peccati ac proinde supponit esse aliquid ante baptismum inparuulis, quod propriam habeat rationem peccati. Idem naagno consensu docent sancti a tres. Ratio est. Id enim,cui poena debetur, habet veram propri-lam rationem culpae, quidem a culpa oritur reatus poenae sed peccato originali debetur poena nani, teste D. PMilo, stipendi umpeccati mors est propter peccatum originale exchidimur a gloria. Ergi, peccatum originale veram dc propriam habet rationem culpae Legi potest author
voluntarium est non propria voluntate paruulorum , sed volitia-tate alieni primi parentis; qui cuiustitiam originalcm pro se: posteris Da pacto ordinatione accepisset carus biin posteris sit. Hanc rationem voliantari jsul liceres, ut desectus iusti lae&sanctitatis, qua ex pacto Mordi natione Dei poteratin debebat in posteros itastandi ab Adamo, peccatum Originalest,docent cucomuni sentetia Theologorum author libri deEcclesiasticis dogmatibus apud August. cap. 22. Augustin concione ad Catechumenos contra Iudaeos c. 2. δ lib. I. retract.c.43. IS.& libri. contra
Iulian .c. . colligitur ex Concit. Trident. scis .de peccato Originali can. r. ubi ait S quis Adae
praeuaricatione bi oli, se non tu propagini asserit nocuisse, acceptam a Deo sanctitatem , quam
perdidit sibi δε es non nobiis perdidi anathema sit. Vbi cum astirmet , ibi nobis illam
perdidisse, fatis indicat, ita voluntati illius fuisse commissam,
ut in posteros esset transfundenda εἰ alioqui sibi tantum , non
nobis illam perdidisset. Ex Z-
SE a TvR. I. Peccatum origi nate non minus vere peccatum
esse, hi in sit peccatum actuale; Tametsi enim minus sit voluntarium tot pol aliena voluntate tantum in specie distinctum a peccato actuali. ratio
tamen peccati, quae generica communis est, non miniis crepecca
200쪽
Di stat. IV. 222ιomo opeccatum originale traducatur in posteros' i 3 Adana nascuntur, contrahant clutionis patet ex dictis. Altera peccatum Griginale ' Circapri
Fu R,NT, qui existimarent, aut totam cuiusque posterorum subtantiam , aut partem saltem substantiae fuisse in Adamo; ea que transeunte in posteros, transire etiam peccatum Originale.
Haecsententia plane abi irda eli: Tum quia incredibile est aliqua sub: tantiam, aut subitantiae par- tcna indiuiduam quae fuit in Adamo, ita potuisse diffiindi in pol tercas, ut ex asinguli partici-
parcia C. Trim quia peccatum ori gina 'celi in anima , quae non traducitur ab Adam in pullaros, sed a Diae creariar: Tum quia intelli I non pol cli , quomodo ricca rin, quod non esit insul, stan iri corporea per eam D aduci Tum quia Adam expia. iasii abolito per poenitentia peccato, ac proindesiustus Ma peccato liber, filios genuit.
Dico I. Nulla pars substantiae,
quae mit in Adamo,ea denumero. reperitur in omnibus posteris; licuntur tamen omnes fuisse in Adamo secundam corpulentam substantiam; quia carnem accipiunt propagatam ex Adamo. Ita
probaturi Quia debent posterialiquo modo fuisse in Adamo.Alius
autem modus excogitari non potest, quamqvbd carriem acceperint ex eo propagatam. Ita intelligendus est August. lib. 2. de Geneti ad literian cap. 2 o. una ait, nos secundum corpulentam substantiam. rationem seminalem fuisse in Adamo. Dico . Vt aliquis contrahat peccatum originale, non satis est, ut secundi im corpoream
sibilantiam uelit in Adam ob Probatur. Christus secundum
corpoream substantiam fuit in Adamo iuxta illud ad Roman. i. aei a Tu est ei ex siem ne Da-uI secunduis .irn m. Sed Chri-jstus nec contraxit . nec porriit contrahere peccatri in originale:
Ergo ad contrahendum cc tum originale non fatis est , se cundum corporcana bstantiam fuisse in Adamo. Dico III. Vt aliquis contra fiat peccatum originale, necesse est, ut secundum rationem seminalem hoc est, ordinaria via generationis naturalis, quae maris foeminae commixtionem c-quirit, ab Adamo descendat. Ita Anselmus lib. de concepi virginali c. 9. Io August. lib. o. sui tragent. cap. 32. Primapars con per Genes cap. 2 o. D. I liomas hoc