장음표시 사용
311쪽
Tractatin III. maestio IX. antimat id intelligi de uniuersa lege naturali. Veris his non ob DLco. I. Homo in statu naturae lapsa non potest propriis
viri biis implere totam legem naturalem. Ita Conciliain Patres; quando definiunt c docent, ad vitanda peccata lethalia,& Obseruanda praecepta legis, etiam naturalis, necessariam esse gratiam diuinam moncilium Mi
leuitanum canes. . . II. Arauis cano 3. 6. 9. Augustinus in
epistola. 89 qu. . epistola. 9 IO6. Eoo in lib. de Spirit. Hi t. cap. q. Mi 9. Nec
est,qubd quisquam et pondeat, Concilia Patres loqui de obseruatione praeceptorum natu
ratium, quoad modum tantii in; Hoc est, ut ex charitate Mineritori obseruantur non autem de eorundem obseruatione quoad substantiam. Docent enim, necessariam eme gratiam, Ut praestet ut id, quod lex naturalis praecipit m iod est, obseruare prae cepta quoad substantiam. Accedit authoritas Scripturae a crae , quae passim docet hominem sime adiutorio gratiae diui- 'ne frequenter labi, peccare. 3. Reg. 8. 2. Paralip. 6 psal. a. Prouerb. a. alibi. At cur id, nisi quia lex obseruari me gratia non potest ' Ratio es. Quia
homo in statu natur corrupi tot habet incitamenta iccussiones ad peccandum tot dissicultates ad bene d constanter operandum, ut nisi natura eius beneficio gratie sanetur , vivere diu sine peccato , ac proinae sine legis trant reisione, neqMeat.
o. II. Gratia hςc, quς in statu nature corrupi necessi aria est ad implementum totius legis naturalis est gratia habitualis.' iustificans. M Concit.
Mileuitanum can. 3. S. Vbi gratiam, que necessaria est ad Iegem obseruandam vocat gratiam iustificationis. Et Augustinus in lib. de Spirit.: litera cap. I7. Litera legis, inquit, neminem iussi scat, silvelamen positum HI in lectione veteris testamenti, do nec ad Christum transeatur auferatur velamen, id est, transeatur ad gratiam;vt intelligat tir,ab ipso nobis est iustificationem, qua facimus , quod iubet. Tua dimentum mus a pertionis ei Tametsi enim incus homine in in peccato mortali existentem, ac proinde dcstitutum gratia habituali, o si peculiari aliquo
auae illogratiς mouentis de quo
Concilium Mileuitanum Qugustinum locis paulld ante allegatis loqui, idque nomine gratiae
312쪽
Di . IV. Vtrum homo e gratia rusti scantepo it, circ. 289tiae iustificationis significarta non nemo existimat per variam menta ita praeuenire, regere iuuare, ut nunquam porro a loge deuiet, aut in aliud peccatum lethale ruat. Quia tamen haec diuinae prouidentiae curain custo. dia propria est filiorum Mamicorum DEi neminicorum, qui in peccato mortali, ac proinde inimici siunt, ordinaria lege obuenit Habent quidem peccatores si istaciens auxilium quo
singula possint iraecepta legis implere,vi vitarc peccata quo si
utantur,in mandatorum obseruationi studeant eo ipsa fiet, ut Spiritum poenitentiae gratiam iustificationis 1ix obtineant, qua fili Mamici DLi .ant, Vt ea porr grati .e mouentis auxilia conseqirantur, quibus
totam legem implere in vitare possint omitia peccata lethalia Ad rationem di cultatu initio algatam, fondetur. Ea 4 in homine, extra gratiam existentes, potentiam physi camin rc motam ad totius legis naturalis obseruationem ; non autem moralem: propinquana; illoc est itale petu binstructam Wcxpeditam , ut omnes dissicultates cimpedimenta , quae in statu naturae corruptae plurima sese obiiciunt, Ma perfecta totius legis obseruatione identidem auocantin retardant, proprio nisu frangat, vincat ac superet. Id enim sine gratia habituali l quae naturam hominis, eiusque libertatem non tollit, sed
perficit fieri non potest iuxta
modum explicatum. AD PRIMAM confirmatio nem. Negatur consequentia
Nam longe dissicilius est implere omni a praecepta, quam singula. Et argutatio illa a sensu di. stributivo ad collectitium viti sa est patet exemplo figura rum, quas singulas remouere acera possismus, non tamen omnes. Item potest homo sine hoc aut illo loco esses; non tamen sine omni. Ad xcvNDAM. Apostolus non affirmat, Gentes facere
vel implere legem uniuersam sed ea, quae egu sunt id est, aliqua, nempe faciliora legis praecepta cuilasmodi sunt honorare parentes, tribuere cleemosynam, cauere caedes Sc uita &c. exequi Nam omnia, aut difficiliora , qualia sunt Non con
cupiseres: Diligere, EVM plissi quam sestsem praesertim si gra
uior tentatio ingrueret, implere sine gratia non poterant. In probat eo loco Apostoliis, tam genteS,quam Iudaeos eguisse gra
iiain fide Christi. Legi potest
313쪽
Tractat. IIcaeuolia. cIX. Cornelius Cornelii in explicatione capitisa.ad Rom.
Vtrum homop it si disponere adn aliam ha bitualem exsoluta Iura viribus λ
RiM SENTENTIA aifirmat; quae subsequentibus argumen rer fra in iis suadetur. Primo
Quia Scriptura sacra saepius indicat,in potestate hominis esse, ut ad gratiam se disponat ac prae pare Zachariae. I. Conuertimini adme , ego conuertar ad 4ile posset occurrere D. vos. Prouerb.46 Cor hominis disponi viam suam sed domini es dirigeregressus elud. Irg potest se propriis viribus ad gratiam iustificantem disponero Secundo. Commune Theologorum axioma est: Da Vasfacienti quodi se est, non denegaregratiam: Sed potest homo viribus naturae facere quod in se est: Ergo potest etiam viribus naim aes disponere ad Gratiam.Tertio Opera moraliter bona disponunt praeparant ad
Gratiam. Daniel Peccata tua ele
emosnu redime. Et Actor Io. rationes Corneli dicuntur adi DEVM ascendere Sed eiusmodi opera, ut supra vidimus, possunt effici viribus naturae.Ergb. duarto Attritio coniuncta susceptioni Sacramenti sufficiens dispositio est ad gratiam. Sed attritio, detur posse haberi viribus nat rae. Ergbdispositio ad gratiam potest haberi viribus natu
SECvNDA vera sententia negati posse hominem sine sp ciatim hi auxilio se disponere ad gratiam. Ita D.Thomas hoc loco&Theologi communiter. Hanc sententiam expresse definit Concit Trident scissi c.c.-6.4 can. 3.Ratio ex Scriptura sumitur. Nasi homo se disponere posset ad
stratiam solis naturae viribus , fa- Paulo quaerenti ad Rom. 9. O homo tu quis es, qui rufondeas Eo de propositam quaestionem curvidelicet hos ita misericorditer trahat, ut iustificentur, non autem illos 'soluere; quia hi propriis voribus ad gratiam iustificantem se disponunt, non autem illi. Ad argumenturior ententiae res m
ADPMM 'M. Iissctipturae locis solum indicatur , dispositionem ad gratiam non ita esse aio lo Dei auxilio, quin etiam nec O fari
314쪽
Diseat.VLVirum homo iusti possit μὴ navo speculiarior.
saria sit cooperatio liberi arbitrii. Ita Concit. Tridentin QT6.cap. r.&6. Et D. Augustinus lib.2.contra duas epistolas Pelag.
A SEcvuovM. Axioma illud: Facienti quodisse est, sec. explicat D. Thomas articul.ς. ad 2 de eo, non qui viribus natura , sed qui motus a Di facit, quod in se est. De quo nos plura inse
An κλτIv M. Opera moraliter bona, ex solis naturae viribus patrata, non sunt dispositiones
idoneς ad gratiam iustificantem quia cum mere naturalia stat, proportionem ad donum supernaturale non habent. Illud Danic intelligitur de eleemosynis in gratia factis; eae enim eximunt a poena peccatis debita. Ad illud Actor io. existimat Magister in . distinet as .d ibidem S. Thomas. Gregorius intensis, Cornelium tune fuisse iustum ideo acceptas fuisse Dao eius orationes: Aut si iustus nondum fuit, ut censet D. Chrysostomus homil de fide, lege
naturae, dicendum est, eius orationes fuisse exauditas a Dro quia factae erant ex speciali auxilio DEI. Legi potest D. August. libit .ad Simplic. AD QUARTu M. Negatur Minor. metsi enim minor dispo sitio requiratur,ut aliquis iustificetur cu Sacramento, quam sine eo nec illa tamen, cum supernaturalis esse debeat, haberi potest sine auxilio gratiae diurnae Legi potest Concit. Tridentin se
DISPUTATIO Vtrum homo iusim possit sim nouo es peculi
Rxo Pelagianorum fuit, posse hominem solis naturae viribus vitare omnia peccata venialia. Fundamentum eius es. Nam quod vitari non potest, peccatum non est Ergo homo aut solis naturae viribus vitare potest peccata omnia venialia; aut si vitare non potest ea non e
ALTER error sectariorum aeui nostri est qui cu existiment om nia opera iustoxum peccata esse,
315쪽
Tractat. II. aes. CIX. tametsi a Deo non imputentus, negant fieri posse, ut hominquocunque etiam diuinae gratiae subsidio adiutus, vitet omne re tum veniale. INTER hos errorum anfractus
media: veluti regia via iocedit doctrina Catholicorum quam subsequentes assertiones explicabunt,&aperient.
Dico. I. Auxilia communia, quae ordinaria D Ei lege iustis offeraetur in statu naturae lapis,nomussiciunt ad vitanda omnia
peccata venialia Haec veritas definita est in Concit Mileuit .can. 6. .s.& in Tridentino sess6 can. 23.his verbis: Si quis hominemA
ta vitupeccata, etiam reniatia, vitare,nis exsectati DEIpriuilegio, quemadmodum dea Virgine tenet Ecclesia, anathemast. Colligitur ex Scriptura Sacra. 3.Reg8. Non est homo,qui non peccet Iob. I . Ne-- mundin a sorde Prouerb. 2 . Septies in die cadit iusius. Ecclesiastae : Non enim es homo iusti ,.qu amibonium , is non peccet. I. Ioan.L Si diserisim,quoniam peccatum non habe s. si nosse ducimus, o verit uis nobis non
mus omnes, Scitibi Ratio es. Quia in tanta infirmitate naturae humanae, inter tot peccandi occasibones desillecebras , in tanta sensualitatis ad malum inclinati ne, inter tot bene agendi distieultates Mimpedimenta , in tanto tentationum undique ingruentium occlu fu,inter tot d monum impugnationes , fieri non potest, ut homo etiam iustus, occommunibus auxiliis suffultus, ita provide: circumsipecte cursiam stude vitae moderetur, Vt nun
quam per negligentiam aut inconsiderationem a regula&a mussi rectae rationis vel leuiteri deflectat, quod est peccare v
Dci ci. II. Potest homo iustus, peculiari Diui priuilegio, vi tare omnia peccata venialia. Eius modi priuilegium concessi ita . fuissem Virgini, Constat ex COncit. Trident. sest . . can. 23. Legi potest Vega lib. i . in Concit.Tit
cet satis est, si possit Vitare peccata singula. Ad viranda auteni peccata venialia omnia, si quidem in homine potentia phvsica&remota;qualis exempti gratia. est in oculo ad videlidum sine lumine;non tamen propinqua Mmoralis; hoc est, it instructa cicexpedita, ut superatis omni us dissicultatibus &impedimentis, ita intra praescriptos a recta ratio
316쪽
Dis'. VILVirum homo tu impositier tam gratiam, c. 293lne terminos perpetub continea- stos excitet ad bene isti pernatu itur, ut nunquam inde vel leuiter raliter agendum. Et de auxilio declinet. Id enim facere sine sipe gratiae ita accepto controuersitaciali Dei priuilegio, non magis est An iustis necessarium sit ad potest, quam oculus videre sine omnes operationes supernatu lumine rates DICO I. Probabile est, posis hominem in gratia habituali co
stitutum esticere aliquod opus bonum supernaturale, line Iouo
DISPUTAT lo VII R ili gratiae actualis Probatur.
Quia potest eis cere aliquod re P i , quod ciscere non potest de- Utrum homo iussus pos stitutus gratia habu uali. Id auteni
si persolam gratiam nonust nisi supernaturale natu- habituriem sim noti opera fieri poli tint si
ne gratia habituali . Ergo gratia auxilio gratia exerce habitualis, accedente concursu D i supernaturali , stilliciens est ad esticiendum opus supernaturale. Confrmatur. Vntutes, quae cum gratia habituali infundun-RAEMITTo nomines tur. cum supernaturaic sint, in-
auxili specialis duo ' clinant ad actiones supernatura- posse intelligi. Prinibales. Ergo potest homo iis instru- concursum illum si ctus ellicereid,ad quod iiiclinat; pcrnaturalem,quo DEVS concur ac proinde operari supernaturali-rit cum iustis ad opera superna ter. Legi possim scotus ini dist. tui alia exercenda. De auxilio ita I p. quaest. i. art. 2. Rua Idus art. 7.sumpto dubitatio non est, quin Molina quaest. I .art. 3. disput. necessarium sit ad opera super- 3. 47. Quanquam sententia OP naturalia; quia non est aliud, posita ut quae magnum habet inquam ipsa operatio supernatura Patribus e Conciliis fundamentis,prout a DEo dependet. Secun tum, improbari minime debeat. specialem aliquam motionem Ei . seu gratiam praeueni-Dico II. Non potest homo conlii tutus ingratia trabituali Scentem, qua Lus peculiariter tu iustus , cilicere quodlibet opus
317쪽
2' .ictatu III ma o IX. bonum sipernatural nisi speciali auxilio gratiae adiuuetur. Ita Augustinus in lib. denat. grat. cap. υς. inquit Sicut enim oculus corporas etiamplen im sanin mysicandore iacu adiutus non potes cernere sic homo etiam perscrisii- me iust catus niseaterna luce rustii diuinit. adiuuetur , rectὸ non potest tuere. Recte, inquit, vivere. Quibus verbis non unam aut alteram tantum sed plures per omnem subinde vitam, operationes supernaturales comprehendit. Et cap. 8. 67 lib. .
de lib. arbit .cit 8. I. retractat. c.
9. Ratio est. Quia in tanta naturae infirmitatem propensione ad malum, nisi DEus impetum da,
tet, quantum cupit&potest, hominem subinde ad bonum invitet, quod non fit sine speciali auxilio gratiae diuinae, nemo sane, quantumuis etiam iustus, esset, qui nunquam a bono deuiaret ac proinde non potest homo quantumuis etiam iustus, quodlibet opus bonum , praecipue ver,supernaturale essicere, nisi speciali Da auxilio adiu
possit sine nouo peculiari auxilio P alia
OusT AN somnium sententia est,non posise hominem perseue-
rare in statu iustifica-ltioni Sper solas naturae vires.Non enim naturae sed DLidonum est perseuerantia. Ad Philipp. I. . ad Thessalonic. r. I. Petri s. Psalm.16.4 alibi, ut fuse probat D. Augustinus toto libro de bono persi uerantiae. Et ratio est. Quia non. potest homo viribus naturae vitare omnia peccata mortalia, nec vincere omnes tentationes; Id quod neccuarium est, ut in statu iustilicationis perseueret. Tantum m dissiculi est de ipsa gratia sanctificariteri An videlicet anta sit ius vis, tabsque nouo peculiari grati. auxilio uiliciat hominitiistificato ad perseuerandum
318쪽
Dis'. VII. Vtrum homo oli catin m ni sine novo, sec. et 'sin statu iustificationis usque in ad perseuerandii in Secundiana finem vitae Illam sussicere ad perseueran in eis. Vt homo iustifica- dum , si iustificatus ea uti velit. tus in statu iustificationis usque in finem vitae perseueret , praeter gratiam iustificantem , indiget nouo speciali auxilio in i . Ita passim docent. SS. Patres Augustinus lib. de
bono perseuerentiae cap. I. is de corrept. grati capis. T. 22. lib. de praedestinat. S. capite i . alibi passim Cypri-
an in exposit orationis Dominicae Hilarius in psalm. Gregorius. 23. Ora l. cap. 28. Cyrili Alexandrinus lib. II in Ioann capite a. I. Hieronymus. lib. 2. contra Pelagianos Chrysostom homil. 8 in Ioann Ber- nard sermon. . in Cantica. Et
alij. Hanc assertionem expresse definiunt Concilia Arsi si
can. II. an. Io his verbis Adiutorium E etiam renatu ac
sanctis semper eis implorandum, ut ad sinem bonum peruenire, in ano ρος in opere perdurare.
Et apertius Tridentinum se T. G. can. i. Si Pu dixerit hominem
iusti Patum vel sine speciali auxilio DEI in accepta iuniitia perseuerare pose, vescum eo nonposse, anathemasit. Quae definitio tria continet Duo expresse; Tertiu implicite. Primum est, requiri in homine iustificato specialem gratiam Postremum non necessarib per-scuerare, qui speciale auxilium accipi: sed posse pio sua libertate non perseuerate. Id enim postrema decreti illius verba indicant. Ex quo porro colligitur, illud D aes auxilium, quo iusti reipsa perseuerant, non tollere libertatem, quia non tollit resistendi potestatena. AT s. Si ad perseuerandum requiritur in homine iusto ultra gratiam sanctificantem auxilium speciale, non erit in ipsius potestate , Ut perseueret; quia auxilium non est in potestate ipsius.Resondeo; Esse in ipsius potestat fati cremote, quatenus illud a Da obtinere&consequi potest iis mediis, quae assignat Concilium Tridenti. num est . . cap. 3 praecipue
ver precibus factis in Christi nomine Legi potest Vasquca disp. 97. cap. 2.
319쪽
est. Gratia ponit aliquid in ani- ma Est enim donum supernatu- rate, gratuito homini collatum. Vbi nota. D. Thomam nomine doni gratuit praecipue designa re gratiam habitualem ciuili ficantem. Haec enim est, quae&hominem constituit obiectum diuinae amicitia ut patet ex Orpore in qua ibrinaliter peccata remittuntur ut colligitur exibliuione terti j.
l em Gratia sumpta pio speciali auxilio DL mouentis ad aliquid cognoscendum, appetendum aut agendum, non est qualitas permanens sed motus quidam animae. Est enim operatio intellectus, aut voluntatis nostrae , quam Duus in nobis operatur. CONCLusio. II. Gratia accepta pro dono habituali, quo homo formaliter fit iustus D so gratus , est qualitas permanenter animae inhaerens. g. Tam v III. Vtrumaritias idem quod virtus N-CLusio est Gratia non est idem, quod virtus sed re ipsa differt a virtute an infusa , quam acquisita Sicut enim lima enisa. turae distinctum est a virtutibus acquisiuis mi: ibus homo disip nitur ad operandum congrueriter lumini naturali recta rati nis ita etiam lumen gratiae dis tinguitur a virtutibus inlusis, quibus homo disponitur ad operandum congruente lumini supernaturali diuinae gratiae. Huic Doctrina reclamant Scottis . . dist. 27. quaest. I. Alberi dist. 26. art. 3. Richard. art. I. qu. aest. . Durand quaest
I num. 7. Gabriel qu. I. an. 2.
conchis.. Vega lib.7 super Concit. Trident cap. 23. Bellarminus lib. i. de grat. lib. arbit- cap. 6. t utant enim gratiam 1abitualem non distingui ex natura rei a charitate, quae est virtus
infusa Tlaeologica sed esse unum eundem habitum, quiqua
320쪽
αuae ex De Gratia DEI, quantum Melis es entiam. ς ficantis distinguit ex natura rei ab habitu charitatis . nobis ut probabilior omnino amplecten.
da est. Eam sequuntur Conradus, Caiciamis,& Thomistae recentiores hoc loco Antoninus.
Solus lib. a. de nat. arat cap. 17. sub finem. Ratio est. Qitia gratia habitualis necessalia est , ut constituat animam ita esste sit per naturali charitas autem dc caeterae virtutes Theologicae, ut po- quatenus nos rex o gratos iustos efficit,voceriir gratia quatentis vero principium est dilectionis , appelletur charitas.
iidem effectus, qui tribuuntur gratiae , tribuuntur etiam charitati. Ergb gratia&charitas non sunt formae aut habitus ex naturare distincti sentecedens proba tur. Effectus , qui tribuuntur gratiae trabituali hi praecipue sunt constituere hominem Digratum' dilectum .elficere s-lios Dei adoptiuos; vivificare tentias animae perficiant d dispo- anticam emundare a peccato; nant ad operationes supernatu. coniungcre Munire Dro citis rates. Atqui sorma, quae tribuit tribucre ad vitam aeternam sun i cssse in aliquo ordine, semper ex datum in promis sionemri. Hos cmne cffectus Scriptui Sacra etiam charitati tribuit. IO an. I . Gu i diligit me, diligetur a Patre
meo. I loann. 3. Videte qualem
charitatem dedit nota Pater, ut siti, DEI nominemur simus. I. Ioann. . Transtiti sumus de morte ad vitam , quia diligiminfratres Luc. 7. Remittuntur ei peccata multa , quoniam dilexit
multum. I. Ioann. manet in charitate, in D E manet, es DEVS in eo. Iacobi. I. L et coranam vitae, quam reprom,
Ho tamen non obstante fundamento . sententia D. Thomae, quae habitum gratiae sanctinatura rei distingui solet ab ea, quae perficitin disponit ad operationes eiusdem ordinis. Sicut alia forma est , quae tribuit homini esse humanum; alia, quς hominem perficit&disponit ad operationes humanas 4 ut Dionysius cap. 2. Hierarchiae Ecclesiasticae, inquit Homo non potest
operari diuina, nisiadeptus sitflatum se Esse diuinum. Erg gratia habitualis distinguitur ex natura rei ab habitu charitatis. AD vNDAMEN Tu opposit sententis respondetur, pr terquam quod allegata scripturitestimonia loquantur de actu charitatis, non de habiti aliter essectus illos tribulitatis habit ua-