장음표시 사용
121쪽
δε De communi. fureti. vitanda
summatus haereticus esse censebitur , uemadmodum quidam salio putarui. i vero crederet aliquis, non licere vesci carnibus, aut alijs cibis in usum hominum creatis, is proculdubio pertinax haereticus esset: sicuti canonibus apostolorum, & conci lio Ancyrano,& Vigilij Papae decreto plenius continetur. In concilio quoque i. Bracarensi hoc decreuerunt patres: Quicunque in clero cibo carnium non utuntur, pro
amputanda suspicione Priscillianae limresis, vel olera cocta cum carnibus prς gustare cogantur: quod si contemps rint, necesse est pro suspicione haeresis
huius, ut excommunicentur, &ab o ficto remoueantur.c. vlt. ubi errat Pret
positus. Iso. dist. cano. apostol. So. N32. concilio Ancyrano. c. I . epistola decretali Vixiiij ad Eutherum. c. concilii Bracarenus. cano. 3 2.Js Demum Lutherani, quorum Deus veter est, ut lautius gulae indulgeant, asserunt, licere sine delectu omni loco Betempore, quibuslibet cibis uti, eces sae prohibitione contempta: quorum impium dogma iampridem damnatuest, & multi docti viri hac tempestate illud clarissime consutarunt. Hieronymus.lib. I. aduersus lovinianum. Faber contra Lutherum tracta. ita responsione ad arti . i7. Echius in Enchiridio. c. I . Alson. aduersus haereses, verbo, cibus. Bunderius in compendio concerta. tit. 3 I J
De communicatione haereticorum vitanda Tit. XI.
t in Areeticorum communicatio cura. a vitanda. a communicationem haereticoru qua comcilia prohibeant. 3 Foedera inter haereticos ct catholicos
Communicatione haereticoru multa adducuntur causae cur chrimanis inter
3 Haereticorum consuetudinem cur vita re oporteat.
6 Haereticorum verba ct colloquia declianare debemus.
esse,aporiolorum sanctorum exemplis comprobatur .
8 Hsreticis familiariter scribere no licet. 9 Communicantes cum Hreticis plus minusue suspectisum babendi, consed
rata perjonarum, loci, atque temporis qualitate. r o Comunicare cum sereticis quari liceat. II Communicare crem sereticis neque in testamentis licet, neque in contractibus. I
De communicatione haereticorum vitanda.
ULT is ex causis fugienda est comunicatio haereticorum, ac saepe catholicis est interdicta.
Scribit Paulus apostolus in priore ad Corinthios epist. Ne crubum quidem cum illis esse sumendum:
de in epist. ad Titum, Haereticum hominem post primam & secundam correptionem deuita. Ioannes quoque Apostolus inquit: Si quis venit ad vos, &hanc doctrii iam non affert, nolite recipere
122쪽
pere eum in domum, necaue ei dixeriatis . Ad haec, pluribus apostolorum e nonibus id ipsum vetitu est. aiunt enim canone quodam : Qui cum haereticis Orauerit, communione priuetur: si uero hortatus fuerit eos orare, damnetur. Et alibi Episcopum aut presbyterum: haereticorum sulcipientem baptisma, damnari praecipimus: Quae enim conuentio Christi ad Belial t aut quae Pars fideli cum infidelit Je rursus: Qui synagogam Iudaeorum,aut haereticorum couenticulum ingressus fuerit, ut preces cum illis coniungat, deponitor, & a comunione secluditor. i. ad Corin. I. ad
Tit. 3. Ioan . epist. 2. num. I 6. canon.
apostolorum s. dc 46. & ss.& 69.cia seq. vide. l. s 3.& II.& 16. de his qui super religione contendunt. C. Theodo. Clemen. li b. 6.de constitu tionibus ap stolicis, cap. II Jλ In concilio quoque Laodiceno prohibetur, ne cum haereticis matrimonia celebremus, nec benedictiones ab eis accipiamus,neq; cum eis, aut schismaticis oremus, neque ad eoru falsos martyres , aut execrandas congregationes eamus. Et in quarto concilio Carthaginensi, interdicuntur conuiuia de s dalitates haereticorum , de schismaticorum :& prohibetur, ne cum eis aut Oretur, aut cantetur. Quod Sc saepe alibi a sanctis patribus vetitum est. c. cum quibus. 2 . quaest. 3. cap. si quis inquit. I.quaest. I . concilii Laodiceni. c. I. cum seq.& . concilio Carthagi .c.TO.&72. Cypria. epist. s. lib. I. Cora. Brunus lib. 6. de haereti. c. 2.43 Qua ratione iista foedera damnantur, quae a catholicis cum haereticis de schisematicis fiunt: nam cum eiusmodi hominibus non solum nullae amicitiae coiri, sed ne ulla etiam communio esse potest. Nec licet inter catholicos N haere
ticos pacem his conditionibus sacere,
ut catholici cum haereticis in fide de religione communicent: nec ut haeretici in iudicijs ob sacrilesia ne conueniantur: nec ut exceptio haereseos de excommunicationis haereticis in Iudicijs ob idici ne possit: nec ut qui bona ecclesiaruab haereticis per vim recuperant, stactet publicet pacis rei habeantur. Hς nam que conditiones, de si quae sunt aliae x neris eiusdem, inhonestae sunt, & Christianis prohibitae, quemadmodum et ganter tradit Brunus lib. 3. de legati
Multae quidem sunt causae huius prohibitionis . Prima, quia haeretici ab ecclesia abscissi sunt, cum quibus cath lici nil commune habere possunt. Qua enim conuentio Christi ad Belial aut quae pars fideli cum infideli 3 Praeterea, quo modo in una domo conuenire possunt fide de moribus diuersi , animisq; dissentientes at ecclesia hospitium unanimitatis est ut inquit Cyprianus qua designat Spiritus sanctus in psalmo,dicens : Deus qui inhabitare facit unanimes in domo. in domo Dei unanimes habitant, concordes de simplices perseuerant. Deinde catholici mites, mansueti, &simplices sunt, sicut columbae, oues, & agni: haeretici contra, superbi, subdoli, seductores : quos Christus lupos, trophetae Vulpes, coruos, miluos appellant: animalia sane rapacia, subdola, Se ad discordiam magis, quam
unitatem nata: quibus certe cum catholi ea simplicitate nil prorsus conuenit, ideoque in communione cum catholicis esse non debent. Praeterea vitare debemus haereticos, ne illis communicantes, eorum pecca tis inuoluamur. Inquit enim Dominus Ir Movsem lib. numer. Recedite a ta-ernaculis hominu impiorum, &nolite
123쪽
ΤΙ De communi. haereti. Citanda
lite tangere, quae ad cos pertinent, ne inuoluamini peccatis eorum. Et Ap stolus in epist. ad Titum scribit: Haereticum hominem post unam alteram correptionem deuita, sciens quia subuersus est, qui huiusmodi est. Devita haereticum , quasi viperam, quasi scorpionem,quasi basiliscum: ne te non solum tactu , sed etiam visu, afflatuque
6 Deinde, declinare debemus verba de colloquia haereticorum r quia sermo eorum ut cancer serpit, ut pestis inficit, ut lethale venenum animas etiam ipsas morte perpetua occidit. Na sicut Apostolus ait: Corrumpunt ingenia bona, confabulationes pessimae. Et in Pr uerbijs Sapies: Peruersus in ore suo pomtat perditionem, de in labijs suis ignem
condit. Et Iuvenalis de alia contagi ne non ita pestifera loques, satyra secunda inquit: dedit hanc contagio labem, Et dabit ι plures, sicut grex totus in agris ius scabie cadit, porrigine porci. Et ut est apud Xenophontem lib. I. de factis & dictis Socratis: Bonorum hominu conuersatio exercitium virtutis
est, prauorum vero destructio. Testatur hoc etiam qui dicit poeta; Bona quidem disces a bonis: quod si te misceas
rauis, amittes etiam in si tam mente. ostremo h elici ipso iure in excommunicationem incidunt: cum excommunicatis autem communicare non licet. 2.Timo. 2.&. I . Corin. I S. Prouer. I J. cap. excommunicamus de hereti. c. excellentissi inus. I l. quςst. .cum seq.
vide Brunum libro. 6. de haereti. c. 2. J7 Haec eadem docemur exemplis me
moratu dignis: nam dilectus Domini discipulus, cum apud Ephesum balneas lauandi gratia suis let ingressus,& audisset ibi Cherinthum, exiiij t continuo, dc discessit non lotus, dicens: Fugiamus
hinc, ne&ba in ipsae corruant, n quia bus Cherinthus lauatur veritatis iniamicus . Eadem cum Ebione haeretico eundem Ioannem fecisse, author est Epiphanius lib. t. contra haereses. Et ab
eodem A postolo edoctus Polycarpus,
Marcioni aliqirado cum occurrisset, diacenti sibi, Agnoscis nosZre podit, Agnosco, agnoico primogenitu satanae. Tata
tunc Apostoli & eorum discipuli In religione cautela utebantur, ut ne verbi quidem communionem cum aliquo eorum, qui a veritate deuia uerant, Γ bere paterentur . Quorum exemplo, rum Irenaeus, Eusebius, Beda, Niceph
rus S quidam alij meminerunt : quia
bus addo exemplum Origenis, qui nullo pacto, vel pro honoris gratia,vel pro
necessitate coniunctionis flecti potuit, ut cum Paulo haeretico, dominae suae adoptiuo, salte in oratione consisteret: ita ei a prima aetate ecclesiasticae regulae obseruantia honorabilis suit,&haer ticorum societas execrabilis. author Eusebius lib. 6. ecclesiasti. histo.cap. 2.que vide lib. . cap. r . Epipha. hqresi.
o. Irenaeum lib. 3 . aduersus haereses G. 3. Bedam super epist. 2.Ioan. cap.omnis qui 24. q. I. Nicephorus lib. 3. eccles. histo. cap. I . quem vide. lib. I 2.ca. 8.J
Neque pretereundum illud est,quod Baptista Fulgosius lib. i. memorabilia scribit: Martyres, Inquit, Caius & Alexander, cum capite damnati ad supp licium una cum Marcionistis quida christiani ducerentur, muneris ingentis loco a carnificibus petierui, ut separatima Marcionistis occiderentur, ne eorum sanguis, cum ijs misceretur, qui parum recte de catholica fide putabatur scurri
reticis, sed neque illis familiariter striabere:nam per epistolas cu absentibus, tanquam cum prςsentibus loquimur,&maiore
124쪽
m a Iore cum deliberatione scribere, qua verba sacere solemus, ac multa literis committimus, quae coram puderet verbo dicere: epistola enim non erubescit. Par itaque, aut maior causa prohibiti nis est in scribente, atque in loquente. Turpilius Comicus disserens de vicissiatudine literarum: Sola, inquit , res est, quae homines absentes, praesentes facit. Cuius meminit Hieronymus epistola ad Nitiam, addens: Quid est, ut ita dicam, tam praesens inter absentes, quam
per epistolas & alloqui, & audire quos diligas3 Sic igitur prohibitus loqui cum sanctimonial , nec epistola mittere potest: sic non licet scribere Cardinalibus existentibus in conclaui: sic in epist. synodi Sardicen. de quibusda episcopis Α rrianis dicunt patres, illos in ecclesias luporu instar ingresIos, nec episcopos
nominandos, nec christianos: nec qualibet penitus cum eis habendam communionem, nec eorum literas recipiendas, nec scribendum eis. Et paulo post
Seruate vos,fratres charissimi,ut neque
scribatis eis, neque eorum scripta suscia piatis. Sic demum male audit Erasmus, eo quod epistolas familiares dederit ad Lutherum & Oecolampadium etiam , ubi eos esse hostes ecclesiae nouerat. fc. clericus. St. distin. c. ubi periculum. f. nulli. de electio. lib. 6. Theodori tus lib. . hist. trin. c. 2 . & lib. 2. eccl. histo. cap. 8. Alber. Pighius. lib. . hierari ecclesiasti. c. I 8. Roma. & Corasius in I. I. nu. 2 . de verbo. obliga.ide Cora. lib. i. Miscella. ca. 2 . &lib. 3. c. q. Js Quae omnia, quod ad rem forensem attinet, eo pertinent, ut pro personaruqualitate, loci ac temporis circunstant ijs, habeantur plus minusue suspectit qui cum haereticis communicauerint. Vnde propter familiaritatem haeretic rum indicitur interdum purgatio: ali
quando vero hi,qui post abiurationem
saereticos comitantur, visitat, accipiut, vel deducunt, eo ipso relapsi esse censentur: quia ex approbati a se prius erroris consequentia, ea secisse iudicantur. Hi quoque, qui sunt recenter conuersi, si gere omnino debent communicatione illorum, qui suam sectam antiquam tenent : qui si secus fecerint, in christi norum seruitutem redigendi sunt, & itali cum quibus prohibitum est eis conuersari, publicis caedibus deputari debent, quemadmodum maiores nostri decreuerunt in quarto concilio Toletano. cano. co. cap. inter solicitudines. de purga. cano. c. accusatus. g. ille quoque. de haereti. libro. 6. cap. saepe. 28. q. I.&sessio. I9. concili j Basilien .JIo Aliquando tamen cum haereticis communicare licet: puta cum tractatur de salute spirituali, & conuersione illoru. Hoc autem fieri debet seruatis debitis circunstantijs personarum, temporum de locorum equemadmodum Alexander, Thomas, alisque tradiderutit. Item
propter necessitatem comunicare possumus cum haereticis, dum tamen e rum erroribus non consentiamus. Id
quod olim catholici, cum haereticorum factiones praeualebant, saepe facere coacti sunt: Necessitatis namque ut ille aitu amarissimae sunt leges, & truculenta imperia. s Alexan. Ales. a. parte. q.
Alberti. in rubri. de hqreti. lib. c. quaest. . Alson. lib. I. de iusta haereti. punit. c. 2 o. Brunus lib. i. de legatio. cap. 6. & lib. 6. de haereti. c. 2. J1 1 Nec in testamentis, nec in contractis bus licet cum haereticis communic re: nec enim ex testamento quippiam capere haeretici, nec ex ullo contractu, nec testamenta facere possunt. l. Manichaeos. C. de haereticis. l. 8. l. 3o. l. 3 9.
125쪽
a Couciliorum plura sunt genera, sidtria potissime memoramin. 3 concili' νniuersalis authoritas. 4 Concili, uniuersatis autboritas, ex Nereri Cr nouo linamento ostenditur.3 Concili' seuersaris aut ritas, Dum Duorum patrum testimon3s declara
6 Conciliorum generalium utilitas. 7 Concilia Hiuersalia qua legitime congregata dicantur.3 Concilia Miuersalia amboritate Papa congreganda, ex lib. I.Machabeorum etiam deducitur. 9 Concilium generale quando conuocari liceat absque authoritate Papae. i o concitium generale conuocari debet a thoritate Papa, ct acta omnia δε dacta eiusdem authoritate fieri debent.
ii Papa iudicari ab aliis non potest. I a Concilium uniuersati, neque alius qui piam iuilex Papam codemnare pote β.r 3 Papa haereticus manifestus, an per νnia uersale concilium puηiri possit. I Papam nullam haereticum fuisse, nequom futura seposse, a ct erudita berti Pigbi', Hos sententia est. I s Concilium sacerdotale quid sit, ct quod
robur habeat.16 concilia sacerdotalia antiquiora ct frequentiora sunt quam generalia , nec minus νtilia. 17 Concilia prouincialia quam authoritatem habeant.
Is Concitia prouincialia quoties singulis
annis celebrari debeant. Is Trouincialia concitia nunc frequentari non esse admodum Hile, nec damnanda es qδ ecclesa facere pretemittit.
clesiallicum nil aliud est, quam iustus conuentus pretes ulum, de eviscoporum ad e clesiastica negotia tractanda. Definitur autem multifariam a multis, sed in eandem sere sententia. Sed cum cocilia ecclesiastica omnibus notissima sint, non est cur definitioni
a Sunt autem plura concilioru genera, sed quod ad propos tum attinet, tria
duntaxat memorabimus e uniuersale, acerdotale,&prouinciale. Univer te concilium est, in quo totius ecclesiae tractatur negotium, ex omnibus prouincijs couocatis orthodoxis episcopis. Sacerdotale concilium est, in quo causa, quae tractatur, uniuersalis est, fidem, aut ecclesiasticam obstruationem con- cernens : sed conuocatio non est generalis. Prouinciale est, in quo sub uno metropolitano, unius tantum prouinciae episcopi conuenientes, eius de Pro uinciae negotijs consulunt. Vniuersale concilium, rite ac recte c5 egatum , diti inam authoritatem ha- et: eiusque decreta, in his, quae Per tinent ad fidem S mores, pro veris ecclesiae
126쪽
elesiae desinit ἰonibus tenendae sunt r &quisquis illis sciens co tradicit,li reticus
pertinax est. Hanc veritatem semper secuti sunt quotquot unquam suere catholici: aduersus haereticos tamen breuiter
Primo, ex veteri & nouo testameto. In
Deuteronomio, de in actis Apostolorufatis constat, concilia recte congregata aut horitate habere ab ipso Deo & Spiritu sancto. Deinde uniuersalia cocilia
catholicam ecclesiam reprςsentant:quae quidem errare nequit, cum sit columna& firmamen tu veritatis. Ad haec, in conciliis generalibus recte cogregatis adest authoritas sedis apostolicae, cuius fides deficere nequit. Praeterea, in his conciliis conueniunt ecclesiae pastores&d
etores,& ex scriptis sacris de ecclesiς traditionibus & sanctorum doctrinis peraguntur Omnia: luς quide nec fallere, nec falli pollunt. Deinde Christus redoptor noster per Matthaeum promisit nobis,
suturu se in medio eorum,qui cogregati suerint in nomine suo, tametsi illi nosnt nisi duo, aut tres. Quis igitur cr dat,Christum non adesse plenari s conciliis legitime congregatis ps Sanctissimi quoq; patres eande veritatem saepissime consessi sunt. Diuus Cyprianus : Qui de manibus, inquit, conciliorum gubernacula extorquent, e
Heliasticae lalutis nauem in scopulos illidunt. Et Augustinus in epist. ad ianuarium scribit, saluberrima esse i ecclesia
cocilioru generali ii aut horitate. Ouod& lib. de unico Baptismo,& saepe alibi
testatur. Et divus Gregorius lib. r.epist. quatuor prima uniuersalia coci lia, sicut sancta euagella suscipere se ac venerari
fatetur. Id ipsum docuit Isidorus lib. 6.etvmol. & Theodosius apud Niceph rum lib. I 6.ecclesiast. hist. cap. 3 3. sed ex reges Hispaniaruin iam oti tu hanc veritatem professi sunt in cocilio Toletano decimo tertio, & quinto decimo. Ad extremum, patres nostri in professione fidei, quam decimo sexto concilio Toletano inseruerunt, constanter asserunt,
illum haereticum elle iudicandum , qui plenarijs concilijs quoquo modo contradixerit: cui sententiae orthodoxi om
nes semper & v biq; assentiunt. c. illa.
I 2. distin. c. canones. c. sicut I I. distin.
Torquem ad a. lib. s. de ecclcsa. cap. 18.
Alisensus Tostadus. r. parte defensorii cap. 68. cum seq. Guido. deli retibus
cap. 6. Rostens scontra Lutherum artias. Gaspar aduersus haereses lib. 2. art.
. confessio Polonica, de fide & symbolo, cap. 2 . Canus libro 1. de locis theologicis cap. 4. cum seq. J6 Generalia concilia recte congregata utilia,& salutaria sunt ecclesiet ad exti Pandas hcresses, sarcita a schismata,& reformidu ecclesiastic disciplinqvigorec Quibus nisi fide indubia adhibeamus; quid certi relinquemus ecclesie Nimirum omnia decreta patrii, omnes sacri canones vacillarent, hereses damnat et reuiuiscerent:deniq; nil no esset in religione c5susu, dubii 4,&incertia. in vanuhactenus sumi pontifices, imperatores,
principes, S sanctissimi patres labora Gient in cocilijs couoc dis: frustra fideles omnes hucusque synodis paruissent, recredidisset: ac proculdubio grauissime decepta seret diffusa P orbe catholic 'de apotiolica Christi ecclesia, quae Oia in pia sunt & absurda. Vide Vinc. Larentali. aduersus laqreses Niceph. li. I 6. c. s I J7 Ea vero concilia uniuersalia legitime gregata dicurusique aut horitate Papetcouocata sui. Apollo li eni costituerunt,
ut nulla generalis synodus fieret praeter aut horitate Rom. Potiscis: quod asserit sanctus Marcellus in epist. ad episcopos Antiochenos:& Iulius primus aduersus M 1 Antioch
127쪽
Antiochenam synodum: & Socrates lI. 4. hist. trip. cap. 9. Ad haec Athanasius, aliique patres, qui in Alexandrina synodo conuenerunt, in epist. ad Felicem aiunt, in Nitena synodo ab omnibus episcopis concorditer esse roboratum, non debere absque Romani pontificissentetia celebrari concilia. Idem quo que beatus Damasus episcopis Africanis scripsit. Et Nicepnorus lib. s. ecclesiast. hist. cap. I. & lib. II. cap. 3I. Hoc denique Lucentius, Pelagius secudus, Nicolaus primus,& patres in septima synodo generali actione sexta, & innumerabiles alij testantur. fcap. I .cum
seq. I p. distin.J8 Quod satis probatur lib. I. Mach
baeorum, ubi summi sacerdotis praerogatiuae memorantur: quarum illa quoque erat, ne quispiam conuocare pollet conuentum in regione sine ipso. Accedunt etiam causae sortissimae: quia conuocatio fieri debet ab eo, qui est caput& princeps, & curam habet reipub. &qui potest cogere Inuitos: quae Omnia
in christiana repub. soli Papae competunt, quo invito nullo modo licet conuocare generale concilium : alioqui couocatio esset iniusta, & rebellionis,conspirationisque speciem prae se ferret mosecus atq; in quacunque alia repub. Noenim licet subiectis conuenticula facere, vel de grauioribus rebus decernere absque voluntate, consensu, de aut horitate principis . Vnde Nicocles apud Isocratem in symmachico inquit: Nullas sodalitates, aut concilia sine authoritate mea instituite: nam huiusmodi conspirationcs in monarchijs periculosae sunt. l. i. dc 3. de collegiis illici.l. I.
cum seq. tit. it. lib. 8. ordinat.J' Interdum tamen generale concilium couocari poterit sue aut horitate Papς:sed id fieri non debet nisi propter necessitatem Ineuitabilem: scilicet, cum ob dubiam incertamq; electionem est
inter aliquos de papatu contentio tunc enim per cardinales conuocari poterar,
quo sciat uniueisa ecilesia, quem pastorem dc rectorem sequi debeat: idemq; erit si quis casus sor te contigerit generis eiusdem. Graiianus distin. II. Torquem ada lib. 3. de ecclesia. cap. 6. Iacobatius lib. s. de concilio. Alaua quoque de concili f. cap. 2. Alber. Pighius lib. 6. hierar. eccles. cap. g. cum seq. Gaspar lib. 1. aduersus nareticos arti. A cap. IO. Jio Non solum conuocatio generalis concilij ad summum pontificem pertinet,
sed N acta omnia synodalia eius aut horitate fieri debent: alioqui non essent congregata in Spiritu sancto concilia , quς apostolicae cathedrae rei jcerent consensum & authoritatem. Quamobresemper in omnibus synodis uniuersalibus seruatum est, ut summi pontificis accederet assensus, & ab eo brmarentur decreta synodorum: quemadmodum ipsis mei actis uniuersalium conciliorum planissime constat. Et ut Pelagius
secudus in prima decretali epistola scribit: Nulla unquam synodus rata legi
tur , quae apostolica authoritate no su rit fulta. Et Gelasius intonio devinculo anathematis r Sola sedes apostolica rescindit, quod praeter ordinem congregatio synodica putauerat usurpanduin . Inde factum est, ut in plerisque conciliorum capitulis, cum aliquid seruandum decernitur, statim adiiciatur 3 nisi authoritas Romanae ecclesiae aliter fieri imperauerit: vel, saluo tamen ita
omnibus iure sanctae Romane eccles vel ,salua tamen in omnibus apostolica authoritate. fc. vlti. 21. quaest. I. Alua de concilijs. cap. 3. cocii. Tridenti.cap. vlti . sest. 11.
128쪽
ri Quae cum ita sint, non est cur disputetur, an uniuersale concilium iudia care possit pontificem summuni, qui caput & princeps est conciliorum. NaPetrus & luccello res eius costituti sunt ab ipso Christo uniuersalis ecclesiς pastores cu suprema iurisdictionis au in ritate : nec ulla in sacris literis inuenitur exceptio,qua iudicari ab aliquo possint. Ad haec, ipsa reru natura ,& eius ordo non patitur, ut subditus in praepostum, ovis in pastorem , in seriora m bra in caput suum iurisdictionem habeant. Postremo, nullus locus sacraescriptulae, nulla antiqua traditio ecclesiastica hoc unquam docuit, aut permisti Torquem ad a. lib. s. de ecclesia. cap. I . Iacobatius. lib. 9. de concilio. JIa Quini mo antiqua omnis ecclesiae traditio habet, nec uniuersale concilium nec alium quempiam iudicem, in papam quantumuis criminosum, cond nationis sententia ullo modo serre posse. Hoc Gelasius in epist. ad episcopos Dardaniae, de Bonifacius Christi martyr testantur,addita ratione: Quia cunctos
iudicaturus a nemine est iudicandus.
Hoc etiam asseritur In concilio Sinuessano, quod prima sedes non iudicabitur a quoquam. In concilio quoque Romano sub imperatore Valetiniano , dixerunt uno ore patres uniuersi, non licere aduersus Romanum pontificem dicere sententiam. Et in concilio conuocato aduersus Symmachum, omnes praesules pronunciarunt, a se iudicari
non posse primae sedis episcopum, sed eius causa Dei iudicio reservari. Quod& in apologia Enodij confirmata in
quinta synodo,comprobatum est. Hoc ipsum alteruerunt episcopi in alio It mano concilio coram Carolo Magno rhoc etiam Bonifacius docet: hoc denique diuus Bernardus in epist. ad Innocentium. II.& plerique alii doctissim I tr dunt. Nec obstant ea, quae in conciliis Constantiensi & Basiliensi in contrariuasserta videntur: quia nec ab ecclesia recepta, nec a summo pontifice sunt . approbata. fc. nunc autem. 2 I. distin. c. pater. 9. quaest. 3. cum seq. Pighius lib. 6. hierar. ecclesi. cap. II.J13 Vulgaris sere omnium recellum the logorum & iurisperitorum opinio est, papam haereticum manifestum per uniuersale concilium puniri posse:id quod
duabus potissime rationi Dus comprobant. Prima, quia esse christianum,est conditio simpliciter necessaria, ut aliquis si caput ecclesiae: haereticus autem
lsraecisus est ab ecclesia, & alienus a re-igione, & ideo ab uniuersali concilio uniri potest, perinde ac si inuentus es-
et paganus, ludaeus, aut non baptizatus. Altera illorum ratio est, quod cuique se defendere omni iure licet, ac proinde respub. christiana iure naturalis
defensionis potest hostem religionis ab ecclesia pellere, atque etiam punire. fc. si papa. o. distin. & illic Praepo. Egidi.& caeteri. Torquem ada. lib. 2. de ecclesa. cap. 93. cum seq. Iacoba. lib. 3. de concilio arti. I. & lib. 8.& 9. Alaua de concilijs cap. 2. Jr ta&alia pia satis & erudita Alberti Pisiiij, & Hos; sententia, qui audactersierunt, nullum pontificem summum fuisse unquam haereticum, sed neque in futurum esse posse : quia Christus rede-ptor noster oratione sua impetrauit, ne unquam deficeret fides Petri: cuius pretrogatiuς participes facti sunt pontifices maximi, Petri successores. Hactenus de uniuersali concilio. vide Pighi. lib. . hierar. ecclesi. cap. 8. Hosium lib. 2. aduersus prologomena Brent ij. Fran. Picum de fide, theoremate. 8. Alson- sum lib. i. aduersus haereses cap. c. Canum
129쪽
Canum contra. lib. G. de locis theol gicis cap. vlti. J-i 1 Sacerdotale concilium est conuentus aliquorum patrum ad aliquem locum, de his quae ad fidem & reformationem status ecclesiastici pertinent, a summo pontifice consulendi causa legitime coactus. Sunt autem ea concilia eiusdem sere roboris, atque uniuersalia: quia cis accedit authoritas summi poli tincis: depastoria in atque doctorum ecclesiae consensus r&non minus ex literis sacris haec, quam illa origine habent. Etenim concilia veteris & noui lcstamenti, s cerdotalia verius, quam uniuersalia videri possunt. Quamobrem cum qu
stio aliqua de fide, aut religione disiicilis oritur & ambigua, tunc fu m mus pc ti sex contiocare solet concilium sacerdotum, una secum in cathedra apost lica Domino ministrantium , hoc est, cardinalium : nonnunquam vero aliorum, vel plurium, vel pauciorum, vel distantium , prout pontifex ipse pro rerum qualitate expedire censuerit: de eorum consilio certissimam sententiam profert. t Gaspar contra hereses lib. a. arti. q. cap. II. Brunus lib. s. de legatio. c. 3. Jr 6 Sunt quoque sacerdotalia concilia antiquiora & irequentiora, quam gencralia, nec minus ecclese utilia: celebrantur enim commodius & breuius, & sine magno cuiuspiam dispendio: neque in his concilijs episcopi sumptibus, aut itinere longo fatigantur: neque diu e clesic pastoribus suis carere coguntur, cum econtrario uniuersalia concilia celebrari non queant, sine magno totius orbis motu, molestia,&impensa. In hoc tamen utilissima sunt plenaria concilia, quod in eis notior si eccles et vitia uersalis sententia, de quia quod a pluribus quetritur, facilius inueratur: dc quia salus erit ubἰ multa consilia quia tegrum est Iudicium , quod plurimorii
sententia confirmatur: & quia plus vident oculi, quam oculus: &per ampliores homInes persectissima veritas reti latur. fprouerb. II. cap. vlti. 2 o. dic C. prudentiam. de ossi c. delegat. l. vlti.
C. de fidei commis. Jr7 Concilia vero prouincialia, que per
singulas prouincias celebrantur, multo minoris aut horitatis sunt, quam uniuersalia de sacerdotalia: quia solummodo roborantur aut horitate metropolitani qui eis pres det: ac proinde inualida censentur ad definiendum de constitue dum: prosunt tamen ad correctionem de exhortationem, de habent authoritatem imponendi &renouandi ea, quς aut horitate Romani pontificis statuta sunt. Postremo utilia sunt ad controuersias Inter prouinciales dissoluendas.
Quod si per luminum pontificem concilia prouincialia examinata & approbata suerint, exinde pontificiam aut horitatem habebunt, secundum modum approbationis 3c cor fit malionis. I 8 Haec autem prouincialia concilia, bis singulis annis, aut saltem semel celebrari debent, ut 'pissime constitutum est: id enim cauetur in epistola Hormissi et
ad Episcopos Hispaniet, de in secundo de quinto concilio Aurelianens, & in
quarto ac duodecimo concilio Tolet no, de in sexta Synodo generali, &in synodo Zacham ς, de in concilio Lateranensi sub Innocentio. III. in cuius canone sexto huiusmodi decretum extat rMetropolitani singulis annis cum suis suffraganeis prouincialia non omittant celebrare concilia, In quibus de corrigendis tacessibus, de moribus reformandis, prς sertim in clero, diligente habeant cum Dei timore tractatum :Ruod etiam in alijs multis locis a Gratiano
130쪽
tiano relatIs definitum est. Quid autein causa sit, cur hoc tam sancte ordinatum , to: ies repetitum , tam diligenter cautum , in desuetudinem abierit, aliorum esto iudicium: equidem utilissimum sore existimo vinc synodi rest, uerentur pristinς dignitati & rigori: frustra enim in uniuersalibus concilijs necellaria statuuntur, nisi & singulis lo
cis minores conuentus eadem curent se
dulo obseruari. fc. de cocilijs. cum seq. distin. i 8. Hermas lib. 1. de instauran. religione cap. vlt. Jiρ Hςc olim inexpertus scripseram : p
stea vero cum metropolitano tredecim episcopi conuenimus in prouincia Cois postellana: & experientia didicimus, non esse nunc admodum utile, ut pr uincialia concilia frequententur: neque
temere damnanda ea esse, quae catholica ecclesia sacere pretiermittit. Addeuod iam olim Gregorius Nazianzen e eadem re ita scripsit: Ego, si vera scribere oportet, ita animo affectus sum, ut omnia episcoporum concilia fugia :quoniam nullius concilij finem ictum, faustumque vidi: nec quod depulsione malorum potius, quam accessionem& incrementum habuerit. & alibi: Mihi enimuero certum est, deliberatumq; nunquam posthac anserum,aut gruum temere inter se pugnantium synodis interesse: in quibus omnia contentione ac bello ardent: stagitiaque prius obscura atque incognita, in unum collecta ab inimicis in lucem proseruntur. I, c
sv MMARIUM. onfessio potissisa est probationis iste potest.
- cies: quippe qua crimina omnia pro . II Confessio in eareere emissa, nullis precebari ρogint. dentibus iudicijs, reuocari potest.
consis uesila heresis strabari potest ri Confessus crimen, impunitate sibi ai
sed poena ordinaria non punienda es, di proposita, suam confessionem re- nisi aliter probetur. Nocare potest. Confessio qtiscunque contra confitentem. Confessus aliquid per errorem, id reu reum plenam probationem non facit. care potest, probato errore. Confessis non Uque adeo generalis, pro δε conseisionis reuocatio quocunque temsi eriali haberi potes. pore admittitur in iudicio sanctae imconsi lanibus quibus natura repugnat quisitionis. standum non est. I s confitens adium, O negans impiam i conlegioni non νerisimili fides adlaben tentionem, arith audiendus. da facile non est. I 6 Confitens se Iudeorum, Lucteranorum confessisnes fuas reuocare nequeut rei. ve ritusseruasse , O id bono animose 8 Consi siones reorum, que po sint reuo- fecisse dicens, puniendus es νι ιπα-
s Confessionem reuocare potest minor vi- i 7 confitens crimeu, sed praua id intenti ginti quinque annis . ne commisisse negans, quando oe quoio Confessio quIubet incontinenti reuocari modo audiendus.18 Probare