장음표시 사용
181쪽
turarum rerum praenotionem non esse
nostri ingeni j, sed humanet prudentiae captum usque adeo excedere, ut Homerus, opInionem sapientiae maximam tasecutus,etiam Deos interdum de suturis deliberantes introduxerit. Et Chrysostomus In euagellu Ioannis homil. i8. Hoc vel maxime Dei opus est, quod neque daemones imitari possunt, quamuis maIorem in modum adnitantur. In miraculis enim saepe sub veritatis umbra decipi possumus. Praedictio futurorum immortalis Dei duntaxat opus est.
Quod si quando daemones aliquid praedixerunt, stultum dc incautum vulgus deceperunt: eorum namque vaticinia
passim falsa deprehenduntur. Et inibi Theophil actus cap. I. Maxime potens est prophetia,&essicacior miraculis ad alliciendum quosdam ad fidem:daem
nes enim etiam possunt miracula simulare,dc apparenter facere: praescientiam autem suturorum,dc praedictionem euidentem nullus habet, neque angelus, &quanto minus daemones addo Pacuvianum illud: Si qui, quae euentura sunt, praeuideant, aequiparent Ioui.
1 Dixerit fortasse quispiam: Si d mones
sutura non praeiadent, qui sit, ut nonnunquam diuinatores euentura praedixerint nam ea quae daemones ignorant,
non possunt docere diuinatores. Cui 8 respondet beatus Augustinus, libro de
diuinatione daemonum : quod naturaesu subtilitate, & longissima rerum experientia , dc nonnunquam bonorum angelorum reuelatione, prς noscunt dς- mones aliqua euentura, quae suos diascipulos ad eorum de aliorum perditionem docere solent. c. sciendum. 26. q. 4. Lactantius lib. 2. diuina. institu. cap. I7. J6 Igitur dubitari non potest, quin daemones sint authores diuinationu: quod de Plato non ignorauit, qui satetur in Conuiuio, vaticinia, incantationes, dia uinationes dc magiam , per daemones hominibus concedi, alo; idipsum Apuleius confirmat, libro de Deo Socratis. Et Origenes in librum Iob, inquit: Diabolus est author diuinationis, de naturqsubtilitate atque agilitate non unquam sutura reuelat. Maleficia, auguria, diuinationes, phylacterIa, de incantati nes, diaboli sunt seductiones:daemonusunt irrisiones : idololatriae sunt faex:
animorum infatuatio, atque cordium
scandalum. f Vide illum lib. i. in Iob, tu. C. de sup Numeros, homil. I 3.J7 Pestiferas autem diuinationis artes daemones docere solent eos, quos vident esse curiosos pr sciendi futuros euetus rnam ut Basilius inquit, concione habita
in lacitis: Multi sermes sunt d aboli versutiae: ad quod procliuiorem viderit, ad illud proprijs inescationibus utitur. Et ut Leo, Isidorus, Bernardus & alij tr
dunt, ex ea parte hominem diabolus tentat, ex qua eum per excrescentem humorem facile ad vitia inclinari conspicit. D Leo sermone. 7. in natiuitate D mini. Isidorus lib. 3. de summo bono cap. I. Bernardus lib. de ordine vitae,
prope finem. Chrysosto. in priore Pauli epist. ad Thessalo. homil. q. JUnde factum est, ut mille noxijs artibus de mones hominibus curiosis de prauis illuserint, pollicentes suturorum conitione variis modis: per pelvim enimebat vaticinatio, quam leca nomantia appellant: accipiebant vaticinantes pelvim aqua plenam , dc carminibus quἰ-busdam adhibitis daemones in pelui mattrahebantur, δc in ipsa unda oberrantes exilem sibilum insusurrabant, quo
sutura praenosci possent. Hi enim spM
ritus vocem praetenuem emittunt, quo
ipsi daemones minus intelligantur, de obscurit
182쪽
scuritate reἰ sicilius hominum votis imponant. Pet. Crinitus lib. 6. dehonesta disciplina cap. ii. J' Diuinabant quoque vani & Impij homines per ignem 5c sumum, per aues,
per colloquia mortuorum, per arrepti
tios, per iudiciariam astrologiam, per magiam, per sorti legia, & per mille alia. inania signa. Sed ea omnis diuinatio ex operatione daemonu prouenit: vel quia prella d mones ad eam rem inuocantur , vel quia illi se ingerunt vanis inuestigationibus, ut inentes hominum erroribus imbuantur, & vanitatibus implicentur. August. sermone. 2 I. de tempore. c. igitur. 26. q. q. Alex. Ales Q. a. q. i 31. ThO. 2. 2. q. 9 S.Cs litis
Bario. Sybilla in speculo peregrina. qu
:stionum decadis. 3. cap. 9. quaestio. L. Michael Medina lib. 2. de recta in inufide cap. 7. J Illa o Inquisitores apostolici de divinationibus cognoscere nequeunt, nisi liaeresim satiant manifeste: sed ipsos diuinatores relinquere debet suis iudicibus puniendos. Hoci tamen sic accipiendum est, ut tunc demum diuinatores ab inquisitoribus non puniantur, cum illi sola animi leuitate diuinant: id enim non tam haeres s est, quam phrenesis. f c. a
culatus. g. sane. de haereti. lib. 6. JI I Nam si sacramentis, aut rebus sacris diuinatores abuteretur, aut nefarijs pre cibus daemones inuocarent, aut sunesta sacrificia illis offerret, aut pacta cum eis facerent, ad iurisdictionem inquisit rum pertinerent: tum quia ista haeresim sapiunt: tum etiam quia, ut Alexander
Theologus inquit, hi qui talia commi tunt, facile a daemonibus trahuntur ad infidelitatem. I Alex. Ales parte. 2. q.
I 34. Cap. igitur. 26. q. 3.&in summa eiusdem causae. q. I. Caieta. 2. a. q. II.
arti. 3. Alson. lib. i. de Iusta haereti. pu
τα Hi quoque qui det mones Inuocauerint ad cognoscenda sutura, puniendi sunt ab inquisitoribus tanqua haeretici: quia daemonibus tribuunt id , quod solius Dei est. Et ut ait Gratianus, Est qaoddagenus culturae idolorum ex daemonum conlultationibus sutura praedicere. Naqui lutura ex daemonu cosultatione, vel quibuslibet prestigiis inuenire laborat, ni diuinitatis iura creaturis attribuunt.
Futura enim praenoscere solius Dei est, qui in sui conleplatione etiam angelos interdit illa praescire facit. Unde Esaias linquit : Priora & nouissima an nunciate
mihi,&dicam,quod Dij estis. Γ in summa. 26. q. 1- JI3 Sunt autem qui dicant, non fore Iim reticum eum, qui daemonem inuocaret ad tentandam pudicitiam alicuius m heris, vel ad aliud facinus non alienum
a potestate det moniorum: nam,ut aiunt,
si se daemoni non s ubi jciat, nec liae resim
misceat, cum non habeat intellectus e rorem, non erit haereticus. Sed quamuis haec ita sint, tame aduersus eum inquiri poterit, tanquam contra vehementer su is pectum: ea enim ad apostasiam & infidelitatem pertinent. Vterque Thomas. 2. 2. q. 9 I. cum seq. Dan. Picus lib. . de reria praenotione cap. T. Oldra.
conii l. rio. Domi. N Phili p. in . c. a cusatus. g. sane. de haereti. lib. 6. Squia lacen .de fide catho. cap. s. seq. Allon. lib. i. de iustahqreti. punit. cap. r . Bartholompas Spineus apologia. 4. in
Ponainibium, qui prς alijs est videdus. Ji Astrologi ,&hi qui syderum,&nat ilium dierum inspectione diu mant ea, quae sunt homini cognitu i inpossibilia, suspectissimi sunt de ibcietate daemonum expressa vel tacit : quam obtecomprehendi d puniri possunt ab in
183쪽
quisitoribus . Nam & si nonnunquam vera prςdicant: id tamen Deus fieri permittit ad tentandos eos,quos ita erudiri opus est, vel decipi iustum est. c. sed de illud. 26. q. 2.cap. igitur. q. seq. Eusebius lib. I . prUarat. euangelicς cap. 4. Augustinus lib. 1. de doctrina citristiana capite 1 l. Gerson In trilogio astrologi et propositione. II. cum seq. & in tractatu de respectu cet lestium suderum. Ioan . Picus libris contra astrologos. Alciat. in . l. s. de verbo. signifi. Casianeus in catalogo , parte. Io. consideratione
viti. Jas Illi pretierea puniendi sint ab inquisitoribus, qui pr sentia vel prperita O culta reuelant, quς ab eis tunc natur liter sciri non potuerunt, ea enim daemone suggerente nouerunt. Hi sere
sunt,qui diuinant, ubi sit res aliqua surto subtracta, & qui eodem die quo aliquid gestu in est in longe distantibus locis, id ipsi enunciant ac si pr sentes suissent: qui quidem interrogandi sunt ab
inquisitoribus, unde talia nouerint,&consessi vel conuicti coercendi sunt, ut socii dςmoniorum.
dosiano, sub titulo de sacrificiis paganorum, cuius haec sunt verba: Ne quis mortalium ita faciendi sacrificiu sumat audaciam, ut inspectione iecoris,extorumque prsagio vanae spem promissionis accipiat:vel, quod est deterius, sutura sub execrabili consultatione cognoscat: acerbioris enim imminebit supplicij crueiatus ei, qui contra vetitum prPsentium vel suturarum rerum explorareterauerit veritate. Et alia lex ait: Nemo aruspicem consulat, aut mathematicu, nemo ariolum: Auguru in & Varum praua consessio conticescat. Chaldei ac
Magi de citeri, quos maleficos obi cinorum magnitudinem vulgus appetilat , nee ad hane partem aliquid moliantur. Sileat omnibus perpetuo diuinandi curiositas . Etenim supplicium capitis feret, gladio ultore prostratus, quicunque iussis nostris obsequium denegauerit. t l. nemo. C. de malefi
Pacuuius: Istos qui linguam auium intelligunt, plusque ex alienoi ecores piunt, quam suo; magis audiendum , ruam auscultandum censeo. Et Blonus lib. I. Romet triumphantis, sordidissimos fuisse, ait, gentium deos,qui in iecorum & viscerum sterquilinio sua occultauerunt consilia, homInibus ab insanis sacrificulis manifestanda. Et Cicero lib. 1. de diuinatione retulit v tus illud Catonis admodum scitum,qui mirari se aiebat, quod non rideret aruspex, aruspicem cum vidisset . Quota
enim res quetq; euenit pro icta ab iliis aut si euenit quippiam, quid afferri potest, cur non casu id euenerit λ
midorus, sed hec recte scripsit: Querimque dixerint Pythagorici , Physiogno
monici, talorum vates, ignium vates, circulorum vates,cribrorum vates,
mi spices, manuspices, pelvium vates, mortuorum vates, ea omnia salsa,&nullo sendam elo nixa putare Oportet. Nam ipsorum artes tales sunt: atque ipsi ne minimum quidem vaticinati nis sciunt: verum prςstigijs illudentes& defraudantes, exu ut ac denudant o uenientes. Vani sunt atque deceptores
hi omnes , & quidquid tandem dixerint , mentiuntur. H ille libro. 1.
de somniorum interpretatione cap. 17.Jis Phauorinus philosophus , ut apud Gellium est, horum omnium insaniam consutauit, & tandem nullo pacto adeundos eos , aut consulendos esse, ii
184쪽
iusmodi argumentis lepide conclud
bat . Aut aduersa eventura dicunt, aut
prospera. Si dicunt prospera,& sallunt, miser fies frustra spectando: si aduersa dicunt, & mentiuntur, miser fies frustra timendo: si vera res podent, ea quet sunt non prospera, iam inde ex animo miser fies, antequam e fato fias: si icelicia promittunt, ea quq euentura sunt, tum plane duo erunt incommoda, &spectatio te spei suspensum fatigabit, Jc futurum gaudii fructum spes tibi iam deflorauerit. Nullo igitur pacto utenduin istiusmodi hominibus res suturas pretiagientibus. Quamobrem Eusebius quoque docet inutilem prorsus esse diuinationem. lib. . de praepar. evang.
cap. 2. Gellius lib. I . cap. I. Crinitus
lib. 8. de honesta disciplina cap. 9. Jxo De poena istorum in Leuit. cap. 2 o. legatur: Anima quae declinauerit ad magos &ariolos, & sornicata fuerit cum eis, ponam faciem meam contra eam,& interficiam illa de medio populi sui. Et paulo post: Vir, siue mulier, in quiabus pythonicus, vel diuinationis fuerit spiritus, morte moriantur, lapidibus obruent eos, sanguis eorum sit super illos . Et Phylo lib. I. de monarchia, i
quit : Moses veritatis amator, atque magister, cum sciret, idololatriam non mediocriter foueri prauis diuinationibus, totum hoc genus auersatur maxis me, diuinos cunctos arcens in perpetuum a sua repub. sacrificos, expiat res, aruspices, prodigiorum procuratores,incantatores, & sortilegos. Omnes enim hi coniectutis ducuntur in specie probabilibus, easdem res aliter atque aliter interpretando, tum quia subiectu eorum non habet naturam stabilem: tum quia ipsi carent ratione accurata examinandi conceptus suarum mentium, impietatis apparatus isti suntiquare Z quia qui attendit his, & obsequitur,
credens ninc pendere bona malaque,
contemnit authorem rerum omnium:
nec intelligunt, sevitae curas commiserere incertissimis alituum motibus per aerem ultro citroque volitantium, &reptilium e terret cauernis qu endi sibi causa proreptantium : item visceribus pecudum, cruori, &cassis anima cadaueribus collapsis,ut mutentur in deterius , & caetera. 23 Iulius Paulus lib. s. receptarum sententiarum, tit. de vaticinatoribus, inquit : Vaticinatores, qui se Deo plenos assimulant , idcirco a ciuitate expelli placuit, ne humana credulitate publici mores ad spem alicuius rei corrumperentur , vel certe ex eo populares animi turbarentur , ideoque primo sustibus caesi ciuitate pelluntur : perseuerantes autem in vincula publica conijciuntur, aut in insulam deportantur, vel certe relegantur. Et post aliqua: de s lute principis, vel de summa reiputa mathematicos, ariolos, aruspices, v ticinatores, consulit, cum eo qui re Oderit, capite punitur. xx In codice legum Theodosij extat lex notatione digna, cuius haec sunt verba: Si quispiam spirantia exta consulere audebit, ad exemplum maiestatis reus licita cunctis accusatione delatus, excipiat sententiam competente, etia si nihil tra salute principii, aut de salute quaesierit. Sufficit enim ad criminis mole naturae ipsus leges velle rescindere, illicita perscrutari, Occulta recludere, interdicta tentare, fine quaerere salutis alienae,
spem alieni interitus pollicerI. Legibus quoq; regiis pqna capitis huiusmodi scelera coercetur. l. I 2.titu. de paganis lib. I 6. C. Theod. l. 3. sequetibus. C. de males. regit leges septipartit . tit. 1 . . parte. 7. A tit. 4. lib. 8. ordinatio. J
185쪽
a, Inquisitores autem poenis iuris pontiasci; diuinatores istos asscient , anath mare, penitentia quinquennii, digni latum suspensione, monasterii carcere, verberibus, alijsque suppliciis, prout cuiusque crimen postulare videbitur. 26.
q. 2. cap. illud. cum seq. cap. I. & dein eps. 26. q. s. cap. admoneant. cum
m. 26. q. T.J 2 Nee detunt diuinatores fatui, aut improbi , qui diuinas reuelationes habere se dicant, aut fingant, qu. aequidem prudentissimo cuique debent este vehementer suspectae r nec enim bonorum angelorum sunt reuelationes , sed pessimorum d monum illusiones: cuius rei so perioribus annis Cordubae visum est
exemplum cunctis seculis memorandum. Quaedam enim puella ex agro Cordii benti: a teneris unguiculis in coenobio arctissimo S religiosissimo eiusdem ciuitatis inclusa , tanta sanctitatis specie fulgebar, ut abomnib' putaretur .esse sanctissima: quae multa in dies vera
praedicebar, de multa passim signa faciebat, de continuis pene reuelationibus affluebat Gusque co, ut ciues meos Cordubenses, viros quidem sagaces & cauros, per triginta, de eo amplius annos, mire suspensos sui admiratione teneret.
Nec eos duntaxat sesellit, sed omnes fore christiani orbis principes eadem simulatione decerit: donec tandem graui valetudine astecta,daemonem illum, . cuius pestifera societate omma illa faciebat, omnipotentis Dei gratia reuelauit, ne populo chrissimo diutius illuderet. Ipsaque ab inquili roribus comprehensa, dc ad sinu ecclesiae relli tuta, in aliud coenobium detrusa, vitam pie acresse
glose transegit. ay Plerunque has reuelationes habere m. Ient mulieres fatue vel improbae: cuius rei tres causas afferre solent. Vnain,
quia scenillic humidiores sunt, quam vpri. Humidum vero aptius eli ad sitici. piendas figuras, de impressiones, atque imaginationes. Alteram, quia mulierevminus prudentes sunt: quamobrem cusnguntur eis vanet species de appariti ne satq; visiones, no habet sortitudine, aut conflantiam ad resistendum. Te
tiam , quia magis quam viri affectibus abundant: de ut Aristoteles tradit lib. de somno de vigilia: Hi qui fiant in passionibus , ad modicam similitudinemna ouentur, & facile credunt id elle v
rum, quod illis ita esse apparet. Quod
non ignorantes daemones saepius luelmnis, quam viris, vanas reuelationes suggerunt. Barto. Sybilla in speculo per grinarum quaestionum, decadis primae cap. s. quaest. a. lao Richardus de lancto Victore suspectas tesse ait reuelationes illas, quae sacra scriptura,aut ratione manifesta non pro itur, praesertim cum supernaturalia, vel occultissima reuelata fuerint. Tum il--Iud addo, non esse diuina eas reuelationes, quae inutiles sint, vel de rebus i uioribus dc ad salutem animarum non pertῖnentibus . Nec enim verisimile est, Deum talia reuelatur u . Tam addo,
quod multi subdoli doctores haeretici, de pseudoprophetae reuelationes suas iactare solent. Richar. in minore B
malum cap. 8 I.& incanti c. expositi . ne cap. D. JΣ Duo traduntur in Deuteronomio quibus pseudopropheta cognosci possit.
Primum, quod in nomine Domini prophetae praedixerit, & non euenerit, hoc Dominus non est locutus 'Alterum
est, cum portenium, quod propheta locutus est, euenerit: sed tamen ille a lege Dei recedit: tunc. n.falsus propheta est,
quia spossibile est Deu metiri mec Deus Impi s satura reuestiti mine. I 8. N I .Jαῖ Diuus
186쪽
as Diuus quoque Petrus, apud Clementem lib. 4. recognitionum, ait: Quod a vero Dco dicitur, siue per prophetas, sue per rei telariones diuertas, temper verum est: quod autem a daemonibus praedicitur, non semper verum est. Idem apud eundem lib. 3. Ille qui a malo est, ligna que facit, nulli prosunt: illa vero quae facit bonus, hominibus prolunt. Et Chrysost. siue quis alter, in Mattheum homil. i9. pcris Impersecti: Si quis inutile fecerit signum, salusus propheta est: quia non iacit,ut alios edi licet in fide, sed ut se ostendat in
29 Ex qua bus omnibus, alijsque multis
perspicuum est, astrologos istos qui i
tura prςdicentes, per*pe mentiuntur, a d ςmonibus esse deceptos. Tum etiareuelationes inutiles , que nemini Pr sun a vero Deo non elle. Igitur ab inquisitoribus examinandi. sic puniendi sunt pseudoprophetς, & frequentes reuelationes cohibende : quia non nisi sanctissimi viri pauculas reuelationes
habuisse produntur. f Videtrach. Ge sonis de probatione spirituum, de exa
minatione doctrinarum, parie a. considerat. s. dedistinctione verarum vi-
sonum a salsis. Gasparem. lib. r. aduersus hςreticos cap. 19. Zanchinum de hqreta. cap. 22. & ibidem Camillum. J
De Doctoribus eccissita Titulus XXIL
t Vi contempserit ea clus a sanctissi- 9 A miorum fontentia non 'est recedem sapientiginus iactoribus co dum, dum in ecclesia aliquidprophoeoruι sententia scripta sunt, is iure hae num insueterit.
reticus censeatur. Io Adducuntur multorum sanctorum fen-1 Quid debeaηt facere eatholici', sise alia tentie ad probandam non esse deuiam qua ecclesiae panicula , ab νriuersalis dum a sententia maiorum. dei communione praciderit. I i. Veram religionem apud eos q rendam 3 . Qua ratione maiorum sententia congre esse , qui christiam catholicis integandae sint, cum aliquid prophanum in gritatis custodes nominantur . ecclesia ertimpere c*perιt. 12 Amplectendam esse conciliorum Memorantur iuisiones milvsirationum, ctorum sementiam maliis exemplis coquas Apo olus posuis prima epistola probatur. ad Corinthios. II Qua tradita sunt nobis a sanctis apost 3 Ad quid Deus ipse ecclesia doctores de sis, Era localibus concili's, seruanda dit in opus ministerij. custodienda esse. 6 Quibus signis cognoscant fideles quam I Laudantur sancti doctores, quos catho doctrinam debeant equi, o ubi Chri lici equanturm ecclesiae procellis.
stus, qui Hritas est, iis . II manimem esse viam certam o tutam 7 In illis qui ecclesiam catholicam defenm sanctorrem authorum ad convincendos dunt, Spiritus sanctus loquitur. haereticos, demonstratur. 1 Troculdubio credendum es, deles - I 6 Sanctorum doctorum authoritas ct --ctam ecclesiam defendentes in iratio- racula mitis ea sis comprobata ,
, ne Spiritus sancti loqνα landiantur. I. ma
187쪽
r aua de eausa crosancta ecclesia catho
Masanctorum doctor doctrinam, iuste comprobaverit.
18 Indubia fides O authoritas sanctis doctoribus es tribuenda, etenim fac scriptura explanatione sancti spiritus inspiratione agunt. Is Omnis controuersia ad scripturam pertinens excitata, non aliter explicanda est quam ecclesia luminaria exposue
1o Quantum in religione, viris sapientissiamis est sanctissimis tribuendum sit. 1i Ualidissimum esse argumetum ab aussoritate apientum: O ob eam causam sanctis doctoribus maximam fidem es, se adhibendam. 11 Sanctis doctoribus Apostolicisque viris, per quos Deus ecusam luminauit agna cum ratione fides est tribuenda. 13 Sanctis ecclesie doctoribus,qui pleni ille Spiritu sancto, non autem schisematicis
credendum est.24 Apud catholicos, plus valet authoritas cuiustibet sancti doctoris,quam omnitis
LI. Probatur eam esse catholicam fidem , quam sancti doctores iso ore conse
16 Improbi is elici prauis rationibus -- tentes audiendi non sum, o ubi fiam cti doctores, ibi rerisus et Neritas est.27 Muibus rationibus hereticι procaces sanctoriam patrum doctrinam oe aut b ritatem eiDiant.18 Quibus modis, dum aliquis erraueris,
19 Ob quam causam heretici deuitassi sim, sancti doctores sequendi, oe amplectendi.
ctores ecclesii cocordi sententia docu runt & scripserunt, id omne credendum est ecclesiet traditionem esse: proinde quisquis eorum consensum contemnit in scripturarum interpretatione, aut in doctrina aliqua, que ad fidem,aut mores pertinear, is iure ac merito censetur
1 VincentIus ille Lirinensis, lib. adue sus h eses, sapienter admodum & considerate scribit: Quid faciet christianus catholicus, si se aliqua ecclesie particula ab uniuersalis fidei communi ne prςciderit 3 Quid urioue, nisi ut pestifero corruptoque membro sanitatem uniuersi corporis anteponat Quid si nouella aliqua contagio non iam POPtἰunculam tantum, sed totam pariter ecclesiam commaculare conetur Tucite prouidebit, ut antiquitati inhqreat, quς prorsus iam non potest ab ulla n uitatis fraude seduci. Quid si in ipsa
vetustate, duorum aut trium hominu , vel certe ciuitatis unius, aut etiam pro uinciet alicuius error deprehendatur e Tunc omnino curabit, ut paucorum temeritati vel inscitiς, siqua sunt uniuersaliter antiquitus catholicς ecclesς d creta , pr ponat. Quid si tale aliquid emergat, ubi nihil huiusmodi reperiatur Tunc opera dabit, ut collatast ter se maiorum consulat Interrogeique sententias: eorum duntaxat, qui diue sis licet temporibus de locis, in unius tame ecclesiς catholicet communione, de fide permanentes, magistri probabiles extiterunt. Et quidquid non unus aut duo tantum, sed omnes Pariter uno e
188쪽
demque eonsensu, aperte, frequenter, perseueranter, tenuisse, scriptisse, docuisse cognouerit, id sibi quoque intelligat, absq; vlla dubitatione credendu. 3 fit post plura idem Vincentius inquit:
Cum primum mali cuiusq; erroris putredo erumpere coeperit, Sc ad defensionem sui sacre legis verba surari, eaque fallaciter & fraudulenter exponere, sta tim interpretado canoni maiorum sententie congregande sunt: quibus illud quodcunque exurget nouitium, ideoq; FProfanum, & absque ulla ambage prodatur, de sine ulla retractatione damnetur. Sed eorum duntaxat patrum sententiς conserendς sunt, qui in fide de comunione catholica, sancte, sapienter,
constantet viventes, docentes de permanentes, vel mori in Christo fideliter, vel occidi pro Christo sceliciter meruerat. Quibus tamen hac lege crededum est, ut quidquid vel omnes, vel Plures, uno eodemque sensu manifeste, irequenter, perseueranter, velut quodam consentiete sibI magistrorum concilio, accipiendo, tenendo, tradendo firmauerint, id Iro indubitato, certo, ratoq; habeatur. Ios ergo in ecclesia Dei diuinitus per tepora, & loca dispensatos, quisciuis insensu catholici dogmatis unum aliquid in Chiisto sentientes contempserit, no minem contemnit, sed Deum. 4 Hete autem probantur euidentissime in priori epistola ad Corinthios, ubi Apostolus memorans diuisiones illas
gratiarum, ministrationum, & oper tionum , quas operatur unus & ide Spi-.ritus sanctus, diuidens singulis prout vult: Et quosdam, inquit, posuit Deus in ecclesia, primum Apostolos, secundo Prophetas, tertio Doctores . vides Doctores ab ipso Deo in ecclesia posi- 6tos, ut verbo de exemplo, sermone descriptis doceant, pascantque fidele po-
Iulum. Quibus ipse dedit sermonem
apientiq& scientiae, & interpretatione scripturarum. Nec fieri ullo modo potest, ut hi omnes errent, quos Deus omnipotens, ne nos erraremus, duces nostros, magistros, & pr ceptores constituit: Alioqui non ad docendum,sed ad seducenduint non ad idificandum, sed ad destruendum positi ac missi essent.
quo quid magis impium dici, fingi vepotest Z f i. Corin. in .l Ad hoc ide Paulus in epistola ad Ephesios ait: Et ipse dedit quosdam quidem
apostolos, quosdam autem prophetas, alios vero euangelistas, alios pastores& doctores, ad consu mmationem se chorum,in opus ministerii in qdificationem corporis Christi: ut iam non sim' paruuli fluctuantes, de circumseramur omni vento doctrinet in nequitia hominum, in astutia ad circunuentionem erroris. Hos nimirum doctores Deus I se dedit ecclesie, in opus ministeris, in Gificationem corporis Christi:hoc est, ut ministret Spiritum sanctum eperis, de ecclesiam, que corpus Christi est,uerbo illius Oificent. Hoc autem Christus instituit, ut iam non simus paruuli fluctuantes,&circumferamur omnI veto doctrinet: hoc est, ut his doctoribus fidem habeamus, & vere credamus in eis Spiritum sanctum loqui: Vitem usq; Caeteros, qui doceant his contraria: niti velimus esse tanquam paruuli, semperdiscentes, dc nunquam ad scient ἐς veritatem peruenientes: semper fluctuates, de omni vento doctrinς circum acti: quales hodie videmus esse Lutheranos,& caeteros h eticos omnes. sad Ephe.
. Rossen. contra Lutherum veritate. 6.
Cathari. in secunda claue scripturarii.JAccedit eodem,quod veritas per Matthetum docet, his verbis: Si quis vobis dixerit, ecce hic est Christus, aut illic,
189쪽
ecce in deserto est, nolite exirer ecce in penetralibus, nolite credere. Vbicunq; fuerit corpus, illuc congregabuntur &aquilae. Docens Redemptor noster sugiendas esse nouitates, & singularitates haereticorum : insuper nobis ostendit, quam doctrinam sequi debeamu , nempe illam, ad quam cOgregantur aquile.
Nam ubicunque ili congregantur, ibi sueritas est, ibi Christus, de ibi corpus ecclesiasticae unitatis: quae est illarum
concors sententia, idem totius corpo-
ris sensus est. Sed quae tandem sunt illae aquilae Qui in carne praeter carne vivunt, aut vixerunt. Quorum est, de suit, quamuis hic peregrinantium, in caesis conuersatio. Quorum omno studium, omnis meditatio, omnis voluntas in lege Domini, qua de vita, & in ribus expresserunt. Qui signa inhabitantis in se Dei spiritus, euidentia eside srunt. Vbicunque illa: aquile congregatur, illic certum habe, esse corpus illud, cui assectari, cui consentire debeas, &in quo Christum, & salutem quςrere. Significantur ergo per illas aquilas, doctores sancti, qui altius cςteris volant,& ipsum iustule sole acutius, & certius irreuerberatis luminibus intuentur .i Matth. a .Pigluus lib. I. hierar. eccle.
cap. 3 Pagninus in isagogis ad mysticos
sacrς scriptur sensus lib. I . cap. S. J7 Prςterea, conuestitur hec sententia ex verbis illis eiusdem veritatis per eunde euangelistam dicentis: Non estis vos qui loquimini, sed spiritus patris vestri, qui loquitur in vobis .ina ς verba enar rans Augustinus lib. de doctrina christiana, inquit: Si ergo loquitur in eis Spiritus sanctus, qui persequentibus traduntur pro Christo, cur non & in eis, qui tradunt discentibus Christum Damascenus quoque ait: Per spiritum igitur sanctum & lex, S prophetet,& euangelist , de apostoli, & pastores locutIsunt, & doctores. An ad solos apost
stolos dixit Christus: Non estis vos qui loquimini, sed spiritus patris vestri,qui
loquitur in vobis 3 An non praeter apostolos, quosdam, ut inquit Paulus, pr phetas instituit, alios vero euangelistas,
alios pastores, & doctores Deinde, Petrus apostolorum princeps in epistola canonica scripsit: Spiritu sancto inspirari locuti sunt lancti Dei h
mines. Quod si certissime scimus ei lenisse, quando non dum Spiritus sanctus missus nobis erat, quid factum este putabimus, postquam in hoc negotium si Ocialiter datus estΘNonne Dominus secit
Sanctos enarrare omnia mirabilia sua , quς confirmauit Dominus omnipotens istabiliri in gloria suaξ f 2. Pet. I. eccle
9 De bis quoque sanctis doctoribus ita
lud Salomonis accipere oportet: Verba sapientum sicut stimuli, & quasi claui In altum defixi,que per magistroru consilium data sunt a pallore uno. Quem locum tractans Hieronymus, inquit: Exceptis his verbis, quς ab uno pastore sunt data,&a concilio atque consensu prolata sapientium , nil sacias, nil tibi Vendices: maiorum sequere vestigia, &ab eorum authoritate non discrepes. Sunt quidem sanctorum doctorum verba firma, & immobiliter vera, sicuti Dionvsius ait, &quq ab uno summo pastore Deo procedunt, & per doctorua Deo inspiratorum concilium , idest, unanimem consensu tradita sunt: quc- admodum Titet manus explicat,& eleganter disserit Viruesius noster aduersus
Lutheri dogmata philippica prima. rcclesiastes cap.vit I.& illic Hierony. Di
io His accedunt quam plura sacret scripturet testimonia, qui sanctorum doctoium' Disi
190쪽
rum authorItatem haud obscure nobis commendant. Quale est illud Salom nis in prouerbi js: Ne transgrediaris terminos antiquos, quos posuerunt patres
tui . - Et illud item Ecclesiastici: Ne d
spicias narrationem presbyterorum sapientium, & in prouerbijs eorum conversarer ab ipsis enim disces sapientia,&doctrinam intellectus. Non te printereat narratio seniorum: ipsi enim didicerunt a patribus suis, quoniam ab ipsis disces intellectum, & in tempore necessitatis dare responsum. Et apud Danielem : Qui autem docti fuerint,
fulgebunt quasi splendor firmamenti:
ει qui ad iustitiam erudi ut multos, quasi stellae in perpetuas aeternitates. Et in
Deuteronomio: Omnes sancti Inm
nu Dei sunt: & qui appropinquat pedibus eius,accipient de doctrina illius.
Qui autem alii post apostolos, sunt in fide patres nostri qui alij presbyteri,&seniores sapientest qui alii fulseru t qu si splendor, & erudierunt plures 3 P stremo, qui alij sancti appropinquau runt ita pedibus Dei, de de doctrina iulius tam assi uenter acceperunt, quam
sacri doctores ecclesiiss qui semper effulserunt in ecclesia tanquam luminaria magna: quorum adhuc lumen ita praesulget nobis, ut in eo ambulantes in pingere non possimus. Prouer. 22. cleuasti. S. Dani. I 2. Deuteron O. 33.J II Praeterea doctoribus ecclesiae credimus , non ut hominibus, sed ut sanctis& illuminatis a Deo, & multis mira
culis approbatis: dc qui humiles suem si
ac trementes sermones Dei, de mundi
corde, secundum spiritii in ambula; tes, ea docentes, quae Spititus sanctus dedit eloqui illis et quos eruditissimos, sapientissimos, atque verissimos fuisse constat: in quorum explicata fide, semper totius christiam populi fides com-
plicata continebatur. Quod si apud eos solos quaerenda est vera religio, qui
christiani, catholici, vel orthodoxi nominantur, id est, integritatis custodes, de recta sectantes, ut est apud Augustinum: & haec est religio munda, de immaculata apud Deum, visitare pupiulos 3c viduas in tribulatione eorum, de immaculatum se custodire ab hoc seculo, v t Iacobus apostol us testatur: apud quos alios quaerenda est veritas, quam
apud unanimem sententiam sacrorum
doctorum, qui in his omnibus pra stantiores & eminentiores cunctis semper dc ubique suerunt 2 Hanc insuper veritatem concilia sacra saepe nobis iam olim tradiderunt. Ac primum, veteres Hispani maiores nostri in secundo concilio Hispalens, dixerunt: Oportuit sententias subnecti sanctorum patrum, qui in sacris literis ingenti gloria refulserunt, ut etiam eorum traditione perpateat veritas. Deinde recesentur illic verba Hilaris, Ambrosij, Nazianzeni, Basilis, A than asis, Augustini, Cyrilli, Leonis, & Fulgenti j, quoru testimonijs concludunt quaestionem dicentes: Haec quidem, quae tam diuinae scripturae, quam etiam sanctorum patrum eloquia docuerunt,d cretis nostris breuiter inserta protulimus. Et inconcilio quodam Tolet
no decreuerunt, ut sanctorum virorum doctrinis assentirent omnes: Quia omne, inquiunt,quod contra illos sapitur, a rectae fidei regula abhorrere sentitur. Vbi & illud adiiciunt, non esse amplius cum illis contendendum, qui ab eoru-dem patrum dogmatibus ausi fuerint disscntire. 1.concilio Hispalen .can. l 3.& concilio Toletano. I S. cap. 4. J3 Et in septima synodo generali,actione prima, hoc decretum extat: Quid ctrinas sanctorum patrum, & t raditio-V nem