장음표시 사용
231쪽
Constant Iniuri scripsit, tot fides esse,
quot voluntates, & tot doctrinas quot mores. Istorum quidem haereticorum non fides est,sed temeritas: non Spiritus sancti persuasio, sed humanae audaciae praesumptio, scriptis diuinis aduersa,&patribus orthodoxis ignota. 3 Haereticorum omnium fides Peregrina , profana & varia esse solet:lides vero nostra catholica & orthodoxa est, de quae perpetuo maioru consensu ad nos usque peruenit. Vna eademque fides nostra ab apostolis promulgata, mira culis plurimis confirmata, martyrijs h roicis obsignata, omnium sanctorum ac doctissimorum sententijs serie seculorum tradita nobis est.
4 Vt autem fides planius intelligatur,
multifariam diduci solet. Nam alia est fides insuta, alia acquisita: alia est fides actualis, alia habitualis: quaedam est fides formata, quaedam informis: quς da explicita, quaedam implicita. Infusa fides est habitus a Deo supernaturaliter
de immediate in anima creatus, inclinans ad credendum catholicis veritatibus r & hanc habent paruuli baptizati. Fides acquisita est habἰtus naturaliter sacquisitus ex actibus credendi frequentatis . Fides actualis est assensus ver talis reuelatae. Fides habitualis est habitus ac quis tus ex assensibus frequentatis. Fides formata dicitur, quae per dilectione in operatur, & charitati coniuncta est. Fides in rinis, quae mortua est, & sine charitate. Fides explicita siue explicata est actualis assensus catholicae veritatis: nam quicunq; apprehendit aliquam veritatem catholicam, & ei allentitur . Is habet fidem explicitam illius veritatis:
itaque fides explicita est, quae in singulari omnia considerat. Fides implicita, siue coplicata est assensus alicuius pro-Positionis generalis, includentis multas particulares veritates, de quae generali cuidam principio assentit, in quo caeteri particulares articuli concluduntur. Verbi gratia, qui credit generaliter Omnia contenta in scriptis diuinis esse
vera: ille habet fidem implicitam: qua-uis ignoret in specie, quae sint illa, quae
scriptura diuina continentur. Preterea
fides implicita dupliciter considerari
potest: quaedam enim omnem assertionem pertinacem hqreticς prauitatis excludit,Whaec vera est, &sufficiens ut illam habens, catholicus,& fidelis censeatur : altera fides implicita salsa esse potest: verbi gratia, si quispiam credat, fidem Christianam esse veram : sed alia fidem, qua quae vere Christiana est, pro Christiana habet, & illi errori pertinaciter insistit. Non ergo sufficit, credere totam fidem Christianam esse veram,
nisi ea sola teneatur pro fide Christiana, quae sola vera est,&catholica. f Thel
si in lib. 3. sent. distin. χ . Pighius controuersia de fide. Fran. nnius lib. 2. de fide de iustificatione. l. vlti . ff. si ex no-xali causa agatur. l. emptor. g. I . de pactis. l. cum duobus. E. pro socio. 4Ille vero, qui non credit unum alique
articulum fidei, non habet fidem Gr-matam, sed ne in formem quidem: quIa obiectum fidei ser male est veritas pri. ina, iuxta quod manifesta fit in scripturis facris, dein doctrina ecclesiae , quae
procedit ex veritate prima & in sal libili, quae Deus est. Quam ob rem quicunque non inhaeret in omnibus scripturae diuinae,& ecclesiasticae doctrinae, is non habet habitum fidei: una est enim ratio credendi in omnibus articulis. Proinde
qui salsam putat esse fidem in aliquo,
pari ratione vacillat in reliquis, cu omnium ratio de authoritas,& certitudo sit eade. Vnde fit,ut qui pertinaciter errat
in qualicunq; particula catholicae fidei,
232쪽
non minus consummatus h reticus sit, quam si erraret in omnibus. Tho. 2.2. quaest. s. arti c. 3. Gerson. tractatu de communione sub utraque specie.Guido in summa de haeresibus cap. 9. Almainus irach. 2. moralium cap. 3. cum seq.Fran. Sonnius lib. 2. cap. 2. JG - Fides autem catholica constantissime
tenenda est, in ea enim salus Christiana consistit : nam Dei cognitio non aliter perscistissinae potest hominibus reuelari, quam fide. Illa igitur tenenda est fimmissime, tantaque constantia, ut parati esse debeamus ad quaevis tormenta, &mortem, priusquam quoquo modo ea abnegemus. Hanc fidei costantiam docuit Christus apud Matthaeum inquies:
Modicae fidei quare dubitasti Z hanc ex git Iacobus apostolus dicens: Postulet autem in fide nil haesitans:qui enim hae- fiat, similis est fluctui maris, quia vento mouetur,& circumfertur. Hanc denique Paulus docet, cum laudans co stantiam Abrahae inquit: Non est infimmatus in fide.& mox: in repromissione
Dei non haesitauit dissidentia, sed consertat' est fide. Ad summa, certitudo veritatis. & firmitas adhςsionis usq; adeo sunt ellentialia fidei, ut si hςc desint, notam fides sit, sed potius opinio. Est enim
credere, actus intellectus assentientis diuinae veritati, ex imperio volutatis motae a Deo per gratiam. Vnde credulitas Iaae reticorum, non recte fides dici poterit, quia non credunt ratione diuinς r uelationis, sed propria voluntate . Tale quid fides est, inquit Chrysostomus, ut apertior etiam ut & clarior ea demonstratione, quae ex rationibus est, magi Lue quam illa persuadeat. Adeo si quiderma est, ut etia si quavis alia suerit impetita ratione, comoueri tame nequeat.
Siquidem qui rationibus persuasus est , alios potest induci rationibus ut fluctuet:
rui vero fide suerit solidatus, auditum
uum iam dudum quasi quodam circu- ducto muro, ne sermonibus peruersis inficiatur, studiose munivit. Diuus Bernardus lib. 1. de consideratione ad Euenium: Intellectus rationi innititur , des au horitati,opinio sola verisimilitudine se tuetur. Opinio si habeat asse tionem , temeraria est: fides si habet hinsitationem, infirma est. Fides ambigua non habet,aut si habet, fides non est, sed opinio. c. r. de summa Trinit. Matth. i . Iacobi. I. ad Rom. 4. Tho. 2. 2. q. 2. arti. 9. Chrysosto. In episto. ad Ro. sermone. 8. J
inde illud est, quod Stephanus Papa
scriptu reliquit: Dubius in fide, infidelis est. Nam haereticus & infidelis est, qui dubitat, an fides catholica vera sit:& qui dubitat,an sit aliquid veru,quod scit esse
traditum catholica fide. is enim errat grauissime, habens certissima pro incertis:& hoc ipso,quod scit aliquid essec tholicae fidei, ac de veritate eius dubitar, haereticus pertinax est. Sceleratum quiadem & impium est deliberare utru alia quid catholic fidei veru sit,in salsu: in ipsa enim dubitatione facinus inest non leve. Hoc tamen est accipiendum, cum aliquis cosulto dubitat, & in dubio persistit, aequaliter se habes ad utranq; Partem contraditionis:aliud autem esset, si quispiam ten taretur aliquo dubio cotra catholica fidem cum dolore cordis, aut Ignorantia aliqua, vel ex infirmitate animi sine pertinacia dubitaret, non discedes a fide catholica, sed paratus assentiri cognitae veritati:ἰs enim hqreticus no esset. c. i . de hqreti. 3c illic Ioa. A nd. Car.
Abb. Henri. Ancha. Ioa. Ana. de Feli. S. Tho in epist.ad I o. c. I. lect. 6.Torque mada li. . de eccl. parte. 2. c. I 2. Pr po. i.c. nec licuit. IT. dist. Lupus allegatione de hqresi. S. I. Adrianus quo lib. 2 . Ga-
233쪽
briel lib. 4. Sent. distin. i quaest. 2. Alson lib. r. aduersus haereses cap. IO. Canus lib. I 1. de locis theologicis c. 9. J8 Omnes Christiani tenemur explicate scire symbolum fidei, praecepta decalogi , & orationem dominicam. Vnde canone quodam concilii Maguntiaci sic aiunt patres: Symbolum , quod est signaculum fidei, & orationem dominicam, discere semper admoneant sacerdotes populum Christianum: volum usque vidistilinam condignam habeant: & qui haec discere negligunt, siue in ieiunio, siue in alia castigatione emendentur. Propterea dignum est, ut filios suos donent ad scholam, siue ad monasteria,sue foras presbyteris, ut fidem catholicam recte discant, & orationem dominicam, ut domi alios edoc re valeant. Et qui aliter non potuerit, vel in sua lingua hoc discat. Item Augu stinus: Symbolum, inquit, apostolorum, comprehensio est fidei nostrae, atq; persectio, simplex, breue, plenum: ut simplicitas consulat audientium rusticitati: breuitas memor ar: plenitudo doctrinae. quod enim grFe symbolum dicitur, latine collatio nominatur: collatio ideo, quia collata in unum totius eat holicae legis fides, symboli colligitur breuitate. Et Isidorus lib. I. de summo bono: Symbolum & dominica oratio, pro tota lege paruulis ecclesiae ad c Iorum regna sui hcit capessenda: omnis enim latitudo scripturarum in eademorat ne dominica ct symboli breuitate conclu ditur. De reliquis vero fidei orthodoxae dogmatibus, satis est implicite credere quidquid ecclesia catholica credit, etiamsi nullam de illis explicata fide catholicus habeat. fcanon. F. A Su. sermone. t I 1. de tempore. et pluribus alijs eiusdem Operis,& lib.de fide vi symbolo. Isidorus. c. 23. consessio
Polonica, de fide & symbolo.c.r . Michael Medina lib. . derecta in Deum fide. c. s. cum seq. J9 His ad ijce, quod omnes catholicI, qui
habent usum rationis, tenentur praetorea explicate credere illas veritates fidei , quae sunt publice apud omnes diuulgatae. Nam ut Iulius Paulus, & Vlpianus aiunt: Lata culpa est, nimian gligetia, id est, no intellisere, quod omnes intelligun t: at in re usque adeo graui serenda non in nimia i sta negligentia. Quamobrem haud leuiter illi peccant, qui salutationem quoque angelicam , & alia necessaria Christianis ad aeternam salutem discere negligunt. Γ l. cedere diem .f. vlti . l. latet culpς. de verb. signis. Gerson tracta. de protestatione, considera. 6. Fran. Picus. lib. de fide.
theoremate. I 2.JI o Haec autequet supra dixi, & que nomnulli prima credibilia vocat , Omnes tenemur explicate, aperte ac distincte credere: alias vero fidei veritates, non omnes tenentur explicate credere, sed implicite : hoc est, omnes Christiani tenetur generaliter credere,& esse parati ad crededum quidquid continetur in scri plura diuina, & in doctrina ecclesiae: cet
terum ea omnia tunc tenemur explica
te credere, cum constiterit nobis, quod in doctrina fidei continenturinec enim ante possumus omnes explicare scire ea uae in doctrina ecclesiae traduntur: suseit ergo illis fides implicata, inuoluta& intecta, qua generaliter & uniuerse credant omnia ea, quae catholica docet ecclesia. Multi namque in stud ijs the logiae proficere nequeunt, vel propter ingenis tarditatem, vel propter alias vitae praesentis occupationes. Nec vulgus debet mysteria sacra discere, nec ea curiosius indagare, nec omnes Christiani debent, aut possunt esse doctores, ut re-
234쪽
cte inquit Aquinas. Tho. a. 2. q. 2. ar ri. q. cum seq. Scotus, Boqauentura, de caeteri in lib. 3. sent. dist. 2 s. Ambro . Cathari. in speculo haereticorum, con sideratione. F.JIi'Hi tamen ad quos ex ossicio, aut pr fessione pertinet alios erudire,tenentur explicate credere multo plura, quam reliquid ut sunt episcopi, parochi, praedicatores, theologi, iurisperiti, iudices,&rectores populorum, de quicunque habent acumen de perspicacitatem: quia tantu ab unoquoque Deus exigit,quatum dedit, quemadmodum ex parabola euangelica de talentis constat, & planius id ipsum veritas per Ioannem docuit, dicens: Omni, cui multum datuest, multum quaeretur ab eo: & cui comenctauerunt multum, plus petent ab eo. Matth. 2s. Ioan. 3. Dac. I 2.&illie Theophylactus. Origenes in Hiere.
homi. 7. confert. l. 1. 3. Servius. de ori-Si. iuris. l. i. f. haec actio. si me. sal. mod. dixe. l. 1. quod quisque iuris. l. si
uis landum. g. Celsus. locati. l. pro Go. C. de mune. patrimo. lib. I o. MI-thael Medina lib. . de recta in Deum fide. c. 6. Jr1 Cum ergo hi multa debeant explicate credere, de quibus potest idiota magna probabilitate dubitare: sequitur inde, quod viri docti possunt esse vehemeter suspecti de haeresi, asserentes aliqua propositionem, quam si assereret indoctus aliquis, non esset suspectus, ne leuiter quidem. I Nazranetenus oratio. IS. Tho. Gerson & Picus, locis prenotatis.
idem Gerson parti t. in declaratione veritatum credendarum. corolla. 2. Conradus tractatu de contractibus, quaest. oo. suppostione. 3. Bal. in c. I. ue Stima Trini. Paul. in rubrica.C. m. tit.Ji 3 Nullus autem Christianus excusari potest prςtextu ignorantiet, si errauerit in articulis fides,vel in priceptis decalogi, vel in alijs veritatibus diuulsatis , 5c quas quilibet scire debet: sed loge magis inexcusabiles sunt peritiores, & acutiores, & illi omnes, ad quos ex ossicio pertinet esse doctiores: quales sunt Episcopi, & cperi supra nominati: de sacerdotes, qui in lege Domini debent
esse periti, ut compluribus patrum d cretis luculenter probat Gratianus, 3c maiores nostri in octauo concilio Toletano decreuerunt,tiis verbis: Solus a cedat ad sacra Dei mysteria tractanda, quem morum innocentia, & literarum
splendor illustrem reddunt. distin. 3 7.
Cum seq. dist. 19. de si . concilio. 3. Toletano cap. 8.JIA Homines vero imperiti tenentur in rebus dubijs consulere peritiores: oc cauta solicitudine qu rere veritate: quod nisi secerint, no erunt excusati propter ignorantiam, quam facile vitare potuerunt: sicuti non excusantur in rebus ciuilibus, qui non consuluerunt iurisperitos. Iustinus philosophus in explicatione quςstionis quarte a gentibus posit , fieri non posse, ait, quin is qui veritatem toto corde atq; pro virili quetrit, inueniat. Testis est Dominus, qui alti
Omnis qui petit, accipit: &qui querit,
inuenter, pulsantique aperietur. Vnde recte canit Hesiodus:
Qui ex se nescis,cuiqua nec porrigit aures, Pt bona percipiat, demes et inutus ille est. Et alius inquit:
Infelix qui recta docet, ct vivit inique: Infelix qui pauca sapit peruitque doceri: Infelix, cuius nulli sapientia prodest.
Aristo.lib. I. et hi .c. .c.vita. 37. distin. c. vlti. 8. distin. c. peruenit. 84. distin. l.
In bonorum . de bono. possessio. l. 'a. s. vlt.quis ordo in bono posse. l. si aviam.
C.deinge. manumis. c. turbatur. I.q. q.
Lucas ind. omnes iudices.C.de decurio. lib. IO
235쪽
is Ad consessione fidei ut est apud theologos tenemur praecepto assirmativo: quamobrem semper obligamur, sed ut
loquuntur, non ad semper: non enim ea consessio temere fieri debet, nec passm, nec omnibus: necessaria tamen est loco, dc tempore: tunc scilicet cum per omissionem huius consessionis detraheretur honori Deo debito : vel impediretur utilitas proximi: vel dispendium si dei pararetur. Igitur constanter de se denda fides est,prςdicanda, constenda,& tcsti scanda, coram haereticis, coram tyranis, coram iudicibus, et si opus fuerrit, coram populis etiam: dicente saluatore per Matthaeum: Qui me consessus inerit coram hominibus, confitcbor &ego eum cora patre meo. dc alibi: Qinime erubuerit, de sermones meos, filius hominis hunc erubescet coram angelis Dei. apostolo quoque attestante, qui ait: Corde creditur ad iustitiam,ore aut confessio fit ad salutem. c. nolite timere. I I.q. . Isidorus lib. a.de summo bo
ctatu de protestatione. considera. I.J is Ad summam, tenemur Sredere non solum diuinis scripturis, ecclesiae tradiationibus , iustis concilijs, summorum pontis cum constitutionibus, patrii decretis, sacrorum doctorum receptis senteni ijs: sed etiam illis veritatibus, quae deducuntur ex his per certam consequetiam in lumine fidei, vel euidenti ratione naturali: si modo veritates ira in s runtur, ut Omnibus praesertim sapientibus sint persuasae: quia lipo illis insunt,&illie comprehenduntur, S continentur, unde per talem consequentiam eliciuntur . Et haec est vera, recepta, dc c tholica sentctia . fori senes honialia. a. super Genesim . Gerson in declaratione ui ci veritatum credendarum. Torquem adalib. 4. de eccles a pari. 2. c. 8. cum seq. Guido de heresibus .c. Dan. Picus lib. de fide theoremate. 7.Alberti. lib. 2. de agnoscen. assertio. Catho.q. . de I. Ambro.Cathar I. lib.de consum mala gloria
solius Christi, ac diuae Virginis.J
les de incertae sint, atque imbecilles rationes humanae, scutu Chrysostomus ait: quia, ut in qu t Beria ardus, Trania greditur fides lationis fines, humanae
naturae usum, experientiae terminos: ea
enim attingit inacccssa, deprehendit ialnota, comprehendit immensa, appro endit nouissima: ipsam denique aetemnitatem suo illo vastissimo sinu quodamodo circumcludit: & ni Sil peius si ,, ivt Chrysostomus dixit, homil. 2 . in angelium Ioannis, quam humanis rationabus spiritualia subi jcere: hoc enim impedit, ne quid magnia, ne quid pr
fundum cotemplemur. 6c vit Gregorius ait : Fides non habet meritum, ubi humana ratio praebet expcrimentum 2 δ ea tantum sint defendenda ratione, ut
sh apud August. que vel a sensibus co
poris inchoata, vel ab intelligen tia m xis inuenta sunt: quae autem iacc corpo . reo sensu experti s umus, nec mente a isse qui valuimus, aut valemus, s de tenenda sunt. fChryso. in c. loan. homil. 3. dein episto. ad Colos l. homil. F. & an epi sto. r. ad ThesI. homil. 7. Bernardus super cantica sermo. 67. Gregorius h mil. 26. super euangelia. Augu. In cnchiridio. c. q. J8 Quamuis, inquam, haec ita sint,& fides nostra pendere no dc beat ab humana ratione, constanter tamen suscepta fide, veritas eius ratione munienda est. Veritas enim ratione non caret: ratio
autem ad intellectum cognitionemque perducit. Est enim ratio, authore Au gust iro,
236쪽
gustino, quidam animi motus I visum
menti S acuens, veraque a falsis distin
fuens: dc est mentis motio, ea quae di- cutiuntur distinguendi & coniectandi
potens.' Tametsi caligin tes hominum mentes consuetudine tenebrarum, quibus in nocte peccatorum, vitiorumque'
vallantur, perspicuitati, synceritatique rationis, interdum aspectum idoneum intendere nequeat. Qiramobrem di uus Petrus apud Clementersi lib. 2. recognitionum ait: Qui rationem quae sic: ult eorum, quae credidit &accepit,quasi vinculis quibusdam rationis i plius colligatus, nunquam ab his, quae credidit , diuelli, aut separari potest. Et ideo quanto quis propensior fuerit in
expetenda ratione,tanto erit firmior in
conseruanda fide. Et alibi: Dominum Christum sanctificate in cordibus vestris, parati semper ad satisfactionem omni poscenti vos rationem de ea,quae
in vobis est, spe. I. Pet. 3. Augustin'
de vera religione. c. 2 . & lib. de spiritu & anima. c. m. oc lib. de ordine. c. it. & lib. de moribus ecclesiae cap. 2.
adde Thomam opusculo. 7 o. quaeit. 2. Altissiodoren. in principio summae. Jr9 Superest iam, ut nonnulla de veris miraculis differamus, quibus catholica ecclesia semper&ubique resulget: haeretici contra, nullis veris miraculis unuapprobati traduntur. Est autem sentelia certissi ina, quod vera miracula diuinam authoritatem habent, ad ea probanda, in quorum confirmationem focta sunt. Quoa multis rationibus de aut horitatibus euidentissime patet . Primo, quia vera miracula ab alio, quam a vero Deo fieri nequeunt cum excedat omnem virtutem & potestatem creata: quod vero solius Dei est, aut horitatem diuinam habet, qua certissime probat:
nec enim Deus magis fallere potest signis, quam verbis. Deinde, Veritas ipsa hoc docet, apud Ioanneni, dicens: Si opera non fecissiem In eis, quae nemo alius secit, peccatum non haberent. Et alibi, ostendere volens diuinam suam potestatem , miraculo illam probauit,
Vt sciatis quia filius hominis habet potestate in terra dimittendi peccata tuc ait paralytico Surge, tolle lectum tuu ,
de vade in domum tuam: de surrexit, Scabijt In domu sua. Ioan .i 1. Matth. 9Jo Ad haec, Helias hominem Dei se esse
ostendit probatione diuina veri mir culi dicens: Si homo Dei sum, descendat ignis de cςlo, de deuoret te: descenditque ignis de caelo, de deuorauit eum.
Praeterea, ut Moysi crederetur,veris miraculis Deus ipse authoritatem eius c
probauit: nec alio sere planiori, aut enficaciori modo fides catholica prImuplantata est, quam maximis, plurimis, verissimisque miraculis, ut ex multis locis veteris noui testamenti quiuis
facile intelliget. Illud tamen praeterireno possum, quod Christus Deus nosteriam iam ad caelos ascesurus, discipulos
suos mittens, ut uniuersum orbem ad veram fidem conuerterent: dedit eis potestatem confirmandi praedicationem euangelicam veris miraculis, dicens :Euntes in mundum uniuersum, praedicate euangelium omni creaturae : sign 1
autem eos qui crediderint, haec sequentur: In nomine meo daemonia eljcient, linguis loquentur nouis, serpentes tollent. de caetera: illi autem profecti predicauerunt ubique, Domino cooperante, de sermone confirmante sequetibus signis. Reg. I . Exodi . . Marci viti.Ja i Ad extremum , veritatem hac omnestheologi afferunt, dc uniuersi catholici eonfitentur. Chrysostomus super apostolorum asta inquit: Ex miraculis certam & indubitata sicit resurrectionis fidem
237쪽
fidem, ut non solum euidens esset eius aetatis hominibus, verum etiam omnibus secuturis. Et Hieronymus: Ne hominibus rusticanas, & absque eloquij venustate indoctis & illiteratis nemo crederet pollicentibus regna cςlorum ,. dat potestatem infirmos curandi: leprosos mundandi: dς mones eijciendi: ut magnitudinem promissoru probet magnitudo signorum . Augustinus quO-que multa in hanc rem scribit, post alia dicens: Homines illius temporis, aqua in vinum conuersam, saturata quinque
millia quinque panibus, transita pedi
bus maria, mortuos resurgetes viderui.
Ita quaedam corpori matu festiori beneficio, quaedam vero menti occultiore signo e & omnia hominibus maiestatis testimonio consulebant. Sic in se tunc animas errantes mortalium diuina co-
i iaIllas interdum punire propter parenta scelera iustis mum est.
1 Filios nonnunquam Deus ipse punires let propter peccata parrum. 3 Filius propter patrem Deus nunquam puniuit pana stema. Filios in quartam generationem sep riturum propter parentes, quio pacto intelligi oportet, Deum rixisse. s Filios Deum occidisse propter parentum
6 Filium ob crimen patris, aut quempiam altu ob crimen alterius inte icere no ucet,aut quavis p a corporali incere. 7 Filium ob crimen patris qua poena liceat
8 Filis olim vendebantur a parentibus mpud Hebreos, ct apud alios.
6 Filios aeuum esse a parentum sielera
mouebat authoritas. Haec patres isti, quibus allentiuntur innumerabiles alis. Abeant ergo Lutherani, & caeteri haeretici omnes ,&cum veris miraculis deficiantur , saltem prodigia, & portenta confiagant, si praetextu diuinorum eloquiorum , fragilioribus & incautis imponere volunt: prudentes enim atque constantes viros haeretici nunquam fascinare poterui. Chrysostomus in acta apost. homil. i. Hieronymus in Matth.
cap. I o. August. ad Honoratum contra Manichaeos. cap. I 6. &lib. de utilitatu credendi cap. I 6. Thom. a. a. q. I 78. Αbulen . Deutero. I 3. quaest. I. omnestheologi in prologum iiD. I. senten. Gaspar lib. 2. aduersus haereticos arti c. I.
melius Michael Medina lib. a. de recta in Deum fide cap. 7. J
O VM puniri ostendit cie. ad Brutu 'gens. Io Filiorum poena magis terrenetur patres , quam propria. ii Filios nobilium ut in pretio haberi equa est propter parentum merita, ita eos qui sceleratis parentibus nati sint, puniri decet ob patrum 'lera. ii Fili, hyreticorum paruuti cautum en a maioribus, ut educetur aluntur inquisitorum cura. 13 Fuis sereticorum catholici ad nullum ecclestasticum beneficium seu osscium publicum admittendi sunt. i Hlis reticorum carbolici an ad sacros ordines simi promouendi. is Fili, sereticorum catholici, quorum parente uerint ecclesis Hutati resiluti
16 Fili, bfreticorum tam legitimi quam
238쪽
Dissilist Sminoribus 92. XXIX.
dulterini infamia notantur. 3I Filios raras arae patris haeresim punienr7 Fiij ct nepotes eorum qui in resim re dos esse, cui fundamento innixi probe elapsi curie feculari sunt relicti, quo in qui essentiunt. numero habendi. Fu's natu ante patris haeresim fauet e is Fli1 bereticorum catholici an sangvinis si tutio Bonifaci' octaui. nobilitatepriuentur. 33 Bonifare octaui constitutio nullam conais Hepotes ureticorum retinent ius elia tinet quasionem de Atys natis, antegendi. vel post patris bare .ao Fili' ct nepotes b eticorum nullo modo 34 Bonifacj octaui constitutio declaratur. priuandi sunt illis benefici's, que antea 3 3 Filius an accusare teneatur patre, si ille
obtinuerunt,quam eorum parentes h- fuerit occultus haereticus. retici declararentur. 3 6 Filium accusare debere patrem occultu
1r Hiij ct beredes sereticorum per quos haereticum , quomodo probent qui id
testes admittantur ad defunctorum D- sentium. rentum innocentiam probandam. 3T Filium accusare nou teneri, patrem oc-11 Fili' qui nati sunt antequam parentes cultum bareticum, qui auctores cen- haeretici essent, an comprehendantur Ieant. poenis contra filios haereticorum m- 38 Moses cum in lege iubet, patrem filium intis. impium accusare, ct punire debere,13 Filios haereticorum catholicos ante ρ non id de filio in parentem exprest . rentum sereses natos, neque infames 3 9 Pate r filium accusare debet, ergo flius esse, neque poenis obnoxios, multorum patrem, par ratio non est. est sententia. o Filius patrem haereticum occultum euma nil reticorum catholicis ante paren prodere non debeat. tum hereses natis,imperatoris Constan AI Filius impium parentem relinquere, ae-tini lex fauet. cinare autem non debet. as Filiys no imputantur peccata parentum, 42 Filius ac usare debet patrem proditore, que post eos natos a parentιbus com ergo haereticum occultum, non est par
16 Fit reticorum catholicis ante pa- 43 Alfons Tostari sententia de patre o rentum hereses natis, Hi pari legisla- culto haeretico a filio non proden getores, oe septipartita leges fauent. neraliter νerisOma es, interpretati
17 Filus haereticorum catholicis ante pse ne tamen eget.
rentum hpreses natis, non obes quod Filius quibus in causis patrem occultum haeresis vitium sit merespirituale. haeretictim prodere debeat. 28 Filius natus ante dignitatem patris, ut 4s Hlius prodere tenetur patrem ocultum eius praerogatiuas er honores non hareticum, si eius serem reipub. per sequitur, ita siti nocere non debesses niciosa sit. las patris post eius natiuitatem com- 46 Filius iudicibus iudicans laretio patre, missum. an eximedus sit ab infamia, ct ab ali say ril' innocentes ante patris haere ge- paraus Mys reticorum impositis. niti, benigne excipiendi sunt. 47 Hl3 parentes h reticos occidios ad iudi3o Filios natos ante patris heresim nulla lex ces deferentes, cur non subiaceant pae- nominatim punire iubet. nis inflios hs reticorum statu tis.
239쪽
s Pater fissum haereticum exbaeredare potest, cr filius patrem. 49 Pater an filium haereticum exb redare
possit, σfilius patrem, etiam se bys
ticus adsimum ecclesiue redierit. 1 o Filius hereticus a patre ad Iudices delatus, O pater a filio, an mitius puniuri
3 r Rir Iudaeorum ct infidelium virum ba- pietari debeant parentibus institis. 32 Filios Iudaeorum σ infidelium cum ipsorum parentes sub dominio nostro degunt , an liceas baptigari. 33 Filios infidelium p.rrinuos ab inuitis p rentibus abduci pu=e ad baptisnetum, plurimi asserunt.1 Fili, infidelium, q ubus liberum ess arbia
trium non sinit inuiti baptigandi, etiasi parentes eorum id velint.
enerint, inuitis etiam poenissus M prietandi sunt. I 6 Fili' minores viginti annis, qui deseφ-ss,parentibus, ct aliis quos haereticos esse sciunt, plenam iudacibus dixerint eruatem, benigne excipi debent, etiapin tempus gratia. 17 Fili, parentumpraeceptis imbuti, erupta rara in Ges mores: deducuntur. 1 8 Filius minor viginti annis doli capax,βhsreticus pertinax fuerit, perinde acs maioν esset, iudiciIeculari relinque
seu . Is Hereticus minor viginti ramis, qui in hς resim inciderit, ct maior aus conuictus fuerit de crimine, quomodo P
6o Minoribus viginti qumque annis m causa etiam heresis, curator ad luem is inquisitoribus decernendus es.
CfRBIssIMUM qui dem videri posset, atq; iniustis si inum, punire in nocetem hominem propter parentis criminamisi Deum optiamum maximum , qui vera iustitia est,
id ipsum saepissime fecilla liqueret: nisi omnium fere getium moribus receptu de seruatum foret: denique si non id a liquissimurn, de compluribus legibus sancitum esset: ergo rustissimum est, interdum filios punire propter parenta scelerat non tameta mortis poena, sed sin simiae, aut alia quapiam bonorum
a Deus autem ipse non unquam filios punire solet propter peccata Patru, po
na etiam mortis,non tamen poena aeter
na. Sic paruuli S Onrae propter parentum scelera igne consumpti sunt: quod in Dathan & AbIron contigisse scimus. Sic punitus suit David morte filii. Sic etiam filii Acham cum patre interfecti sunt. Et alibuSaepe Deus vis tauit peccata patrum in filios usque ad tertiam de quartam generatione. Quod Erupides
quoq; atq; Plutarchus, ethnici homines non ignorarunt. f Gen. I P. nu. IT .li. 2. Regum c. o. Iosue. 6. Plutar. li. de seranu mi nis vindicta. Iusti nus Philosophus quaest. I 3 8. Et in principio. 14. quaest 3. Caelius li. s. lectio. antiqua. cap. 24. Ferus in Iob. sermone. 23. JIllud autem nobis persuasum esse debet, nil Deum agere aliud, quam quod sis, admodumque decens sit: eius enim voluntas summa iustitia est, opera eius omnia sanctissima & periectissima. Qua ob rem filium propter patre, po na perna Deum nunquam punisse, cu Augustino dc ceteris credam'upse enim
240쪽
dixit: Non portabit silius Iniquitatem patris, sed anima quae peccauerit, ipsa
morietur. Non dicent ultra: patres c mederunt uvam acerbam, dedentes taliorum obstupuerunt, sed unusquisque in iniquitate sua morietur. t Ezech. I 8.& illic Hieronymus. Hiere. 3 I. August.
super Iosue quaest. 8. JSed neque illud iniustum est , quod in Exodo legitur: Ego sum dominus Deus
tuus, sortis, Zelotes, visitans iniquitate patrum in filios in tertiam de quartam
generationem eorum, qui oderunt me. Nam, ut ait Augustinus, in quartam generationem repromisit quidem Dominus reddere se peccata patrum filijs, sed iis, qui oderunt eum: hoc eis, qui in paternis malis versati fuerint, vel in illis, qui contra Deum paternum odiu imitantur . Sicut eni in filii Dei appellantur iusti, sic fit ij diaboli nominatur iniusti: de sanctorum filii sancti.be iniquorum, iniqui. Unde Ecclesiasticus inquit: Fili abominationum fiunt filis peccatorum. Et mox: Filiorum peccatorum periet haereditas, & cum semine illoru assiduitas opprobrij. Vbi Dionysi recte ait, filios peccatorum intelligendos esse illos, quinati sunt ex iniquis parentibus, de eortivitia sequuntnr, Chrysostomus quoque id ipsum explicans inqui Reddens peccata parentu in filios, non quonia alieni
peccati quisqua supplicia luat, sed quoniam qui multos propter peccata sua vexatos esse non Ignorat, neq; idcirco factus est melior, sed eade committens nocurat, illoru quoq; poenas iuste lusti nebit. Et sanctus Gregorius ti .i s.in iob. c. 3I. Quia enim usque ad tertia & quartam generationem, eam qua imitantur fili j parentu vitam possunt videre, usq; cad eos vitio extenditur, qui viderunt, quod male sequerentur. Exod. 2 o. &inibi Aloysius in catena. Eccle. I. Aug.
lib. quaestionum ex veteri testamento quaest. t . Grego. lib. I s. in Iob. C. 2 2. cap. nisi cum pridem. F. personae. de renuntiatio. Chiγsostomus in Matth. h mil. 7s. dc in Ioan. homil. 1 I. Ambrosius I. c. et o turpem. I. q. I. cap. h
s illud quoque iustissimum esse scimus,
quod ab ipso Deo factum non unquam legimus, ut fili j occisi fuerint propter parentum scelera. Quidquid enim Deus secit, sanctissimum, & iustissimum est. Ipse fecit nos, eiusque est vita & mors ripse oecidit, & ipse vivere sicit. solus ipse vitet & mortis habet potestate: iuste
nobis dat vitam,iuste,cum vult,Occidita
Haec suma ratio iustitiae est,nec amplius a nobis de iudiciis Dei scrutari licet. Quaerenti tamen , si iudicium Dei iustum est, quare infantes in Sodomis simul cum parentibus cremati sunt Aug. respondit: Ut nimis impium facinus Sodomitarum possit aduerti , peccatum eorum peruenit usque ad necem fili rum, ne de origine illorum signum ali ruod remaneret. Non ne prouisum estiis, ne diu viventes exempla sequerentur patrum a gehenna enim liberi sunt in aliena caula occisi : & sicut bonis
parentum laeti sunt filij eorum, quod
Commendetur praerogatiua eorum e sic& de morte, quae pro malis illorum in sertur , queri non possunt: ut quemadmodu participes in lucro sunt, sic sint& in damno. Haec ille, de alia in eandem sententiam. lib. quaestionum ex veteri testamento. quaest. i 3. Quod de Cyprianus noster eleganter disseruit, in verba illa Nahum, Ex te enim exivit cogitans ,& caetera cap. I. Cum igitur solus Deus occidere libs re possit quemcunque velit, nec liceat cuiquam hominem occidere, nisi aut horitate diuinae legis ut Augu. & caeteri