장음표시 사용
111쪽
nec intraverit potestatem marui : addunt :
pater Iradiderit nunciis mariti iam ess in potestate mariti. Et ibig. cap. VII. 8. dicitur ITi2 nota, In ingressa in potestatem mariti. Ait per diis vortia potestas illa tollitur: Nam in libellis repudii apud BuxTORPTUM de Sponsal. F Divort. p. I 64.16s. dicunt: SE S2 facultatem G ροι statem habes pro lubitu tuo abeundi s nubendi ολου- ni viro, cui volueris. Tract. GiΤTIN cap. IX. g. I. d is din, mran nre 'rim N ecce permissa es cuivis , quaeque verba ibidem cap. IX. f. a ua et maCorpus i. e. substantia libelli repudii dicuntur: addunt ibid. f. a. SP, ns rari ecce tui ipsius, rui juris esto. Audiamus & JosΕΡΗUM ' γ Antiq. lib. IV cap. VIII. Quicunque a conjuge disjungi postular, scripto ei Iecuritatem faciat, quod eam
nolit amplius repetere. Sic enim habebit ἐξουσιαν συνοικειν ἐτερω, potestatem nubendi viro alteri. Sic& Judaei nonnunquam, absque ulla additione, po
i . GRO Uius ad Matth. v. 3r. Tom. II. .m si. citat 'phum, sed nec librum nec caput indicat. Alter , quem ibidem profert, locus exstat Antiq. tib. XV. Cap. XI. Alibi Obs. in Job. f. 6. simile exemplum e Philane habuimus. Saepius quidem Ga o T ii Commentarii, antea seorsim editi, reeusi sunt, Amstet. scit. Basileae ,&in Bibliis Critieis: nems tamen scriptorum, a GR Tlo citatorum, libros vel capita addidit. Si nova, quae Erlangae prodit, editio istum suppi rei defectum, reliquas longo utique interviato post se relim querer
112쪽
VII. 37. εξουσιαν εχει περι του ἰδιου Θεληματος sed
in potestate bybet propriam voluntatem, vel ut Cel. ΡAso R lex. p. m. 29 . hanc phrasin explicat: in conjugio contrahendo potest ducere uxorem, F p is non ducere. Deinde per potestatem intelligunt libellum repudii vel potestatis. Nam nNe nri Judaeis sunt literae datae potestatis, ast voce 'O omissa, tantum Nu ri ponunt, docente iterum BuxTORPIO lex. Tata. ad. b. D. p. m. 229 I. S. 7. um est aceipere. Hanc vocis significationem satis superque probavit Col. STos Hi Us Diff. I. cit. S. VII. p. m. 32. & adde I Cor. VII. 25. & ex ATHENAEO lib. XIII. cap. V. p. 576. α υτην accipere uxorem. Sic uxor accipiebat libellum repudii, Deut. XXIV. i. F tradet libellum in manus ejus. Ceterum το habere de scripto accipiendo& adhibet oviuius Triss. lib. n. e. 33. Nos quoque sex versus in primi fronte libelli Si praeponendos esse putabis, habe. f. 8.
Libellum vero repudii vel maritus tradebat ipse. met, vel delegatus ipsius. Mulier etiam libellum pote it recipere ipsamet, vel per legiti- mum procuratorem, qui vocatur Π, P π 2ρ δε- legatus acceptionis. Hinc Apostolus addit: διατρυς αγγελους.
113쪽
Nexus etiam nos ad divortia ducit, P. enim II. ἀνηρ χωρiς χωρις-Hinc Graeci hanc in rem habent χωροσμον & χωρισγηπας I Cor. VII. Io. II. I 5. Non possum non huc referre locum AcΗMETIs Onetroc. cap. CXXIII. ἐὰν ἰδη m.
άυτου, & additur: ἡ γυνη του ἀνδρος ἡ δυναμις καa, . Haec ultima verba jam adduxerat ad h. l. p. m. I 29. edit. Fabric. MOR Us, inde concludens , non legendum esse εξα πιαν, sed ἐξ quam conjecturam & SELDENus Uxor. Hi b. lib. IV. cap. XXVIL p. m. go I. perspicacioribus offert. Ast religio est in Sacris criticum adhibere scalpellum. Et verba laudata potius meam explicationem illustrant, ex illis enim docemur, εξου αν, si con jungitur cum respicere divortia, id enim volunt: maritus quidem in uxorem potestatem exercere potest, ast illam per divortium amittit, adeo que supponunt, uxorem iterum isto casu habere
Haec etiam conveniunt cum scopo Apostoli, qui . 8. -I3. totus in eo est, ut demonstret viri prae uxore illamque probat st. 9. ex creatione, & P. io. ex divortiis, propterea enim uxor maritum non pro lubitu deserere poteli, sed debet habere ἐξουruo dcc. Et ista eo magis patet, si attendimus ad Hebraeorum instituta, apud quos maritus uxori libellum repudii scribere poterat,' non vero uxor marito: c f. BuxTORRIUM
114쪽
roo I COR. XIII. Ist. & XV. 29. V. cap. XXII. ubi maritus vocatur In ediatione vero Bretthausti. locus reperitur lib. V. cap. XXIII. p. 446. ibique non legitur m Pa sed ritans. Idem viguisse jus apud Romanos nos docet Cel. HEi NECcius Syntag. Antiq. Roman. Iuris- prudenIiam illusi. p. m. ali. S. XLI V. N S. XLVI. p. 3 i5.
1 C O R. XIII. I a. Ingens istud discrimen inter cognitionem &visio. nem hujus & suturae vitae observant Judaei et in rim M. II. cap. I.
Magna est copia Virorum Doctissimorum, qui in
sensu loci hujus vexatissimi eruendo desudarunt. Praeter illos, qui in commentariis suis Sa-Crum codicem, ac in eo Epistolam hanc Paulinam illuminare contenderunt. plures peculiaribus istum sibi exercitationibus illustrandum sum se uni. Ex recentioribus huc spectant IoΗ. HRN Zope IV a
Gym. Assindinensis Director IV. Diff. de Baptismo
115쪽
r C O R. XV. 29. I Iυπερ των νεκρων IIII. Cel. I. G. ALT MANN Di T. de Baptismate Propter Mortuos. Bernae Ip3I. &concione sacra Germanice edita. Ac novissime Vir πολλων οἰνταξιος Cel. GERDEsius Di T. Exeget. VIII. in cap. XV. Epistolae Prioris ad Corinthios. Groningae Ips . I. 2. Et inde tot, ut proverbio utar, quot Thebarum portae vel Divitis ostia Nili, hujus loci expositiones occurrunt. Inter Omnes vero HAMMONDI,
Doctissimi Angli, interpretatio veluti inter stellas luna minores eminere videtur. Quaeque ad uberiorem Hammondianae sententiae explicationem atque illustrationem facere possunt, hona lectoris venia in medium jam proferam.
Cum nemine vero litigare vellem, an HAMMON-DUs heic istud LucRETiI repetere possit: Asia Pieridum peragro loca, nullius ante Trita sola - - V. D. pro illa, qua pollebat modestia, noluit Insignem - suo Capiti petere inde coronam. Sed Noti ad h. l. Tom. II. p. Iso. edit. Amst. CARYsosTOMUM aliosque sibi ορο 1φους laudat. Teque id reprehendunt SPANHEMI Us ad h. l. BING-HAMus Origin. Eccles Vol. m. p. I 89. ac GER DB sIUs Diss. cit. I. IX. p. I 3. GOTT P. vero OLEA. Ries Diis. ad h. l. vent. Iro . S VII. haec monet: quod Hammonis; alios, eandem, quam Use I etur
116쪽
Tox x COR. XV. 29. sententiam destiasse putat, in eo certe ingento magis quam veritati litat. Quin potius dicat quod res est ibique ipsi insentionis gloriam non deroget. Sed quicquid My audiamus jam HAMMONDUM. g. 4.
Iste vero Paraph. ad h. l. p. m. I 28. itat resuris rectio mortuorum hic brevitatis causa exprimitur Doce mortui. Hinc sorte CHRYsosTOMUM non vero HAMMONDUM tangit Cel. GER DR si I κροσις, Di T. laud. g. IX. p. I 3. scribentis : Unicuique φρι-ως ἀκυρολογια est perspecta, θ' dura censeri debet interpretatio , qua statuitur unum idemque esse βλαΠι-
ζεσθαι υπερ των νεκρων, F baptizari ἐπι τη ελπιδιτης αναςα ως των νεμρων. Nam, quod pace Viri Doctissimi dixerim, HAMMON DO υπερ των νεκρων idem est ac μερ της οἰναςασεως των νεκρων, ut ipse Concedit annot. I. p. m. 13 I. CLERICUS , acerrimus
alioquin HAMMONDI hac in re hostis. g. s. Et hanc jam sententiam Noster duplici probat
argumento, desumto nempe partim ex verbis ipsis. partim vero ex nexu.
S. 6. Quod prius attinet, scit. μερ των νεκρων idem
ad h. l. p. I 3 l. variis exemplis probare annititur. Sed CLERICus ad h. l. not. I. p. Ia I. scribit: Haec explicatio nec quicquam habet a ne eum exem is, suae σέ. Λς sontra hoc argumentum argumen
117쪽
r C o R. -XR Ioata utique eumulat OLEARius loc. cit. S. V. nolo quidem hae in re defendere HAMMONDUM. unum tamen, quod SPANHEMIUs Diat. ad h. l. ac OLEARIUS excipiunt praeterire nequeo. Scit. V. D. concedunt, Scriptores saepius titulum legis, aut constitutionis, aut integri tractatus allegare verbis, quae inchoent legem textumque allegatum. Verum addunt, initiale verbum, quo resurrectionem caris nis in symbolo profitemur, non certe esse sed potius οἰνα-σις. Verum & nonnunquam τα
his missis, assirmo, Apostolum brevitatis
gratia loco άναςασεως των νHeρων scripsisse των νεκρων. CLERICUs quidem annot. L. p. m. I 31. Ob
jicit: Compendium loquendi, quod hic quaerit noster ,
ut dicatur υπερ των νεκρων pro υπερ της ἀνοιςασεως των
νε ιρων. in serie orationis, qualis est Paulina, Uin media ratiocinatione, quae omnia exprimi possulat, id, inquam, compendium durissimum est. Uerum CLERicus alibi ad Matth. XAIU. 3. annot. p. m. I S. scribit: συνlελεια του ἰωνος est phrasis e liptica , in qua subintelligendum, ἐν αἰ δει το ἱερον Dασ2αι. Annon heic compendium locutionis est durissimum Τ Sed transeat hoc. Illa, quae in 'demonstratione HAlu MONDI deficiunt, supplere,&ex ipso N. T. ostendere animus est, talem ellipsin in media ratiocinatione non adeo esse infrequentem. Si enim res saepius occurrit illa repetenda omittitur, & genitivus tantum ponitur. En exempla. I Cor. VILL I. στερι των ἐιδωλοθυτων, idem est..,
118쪽
de qua nempe comestione quaerebatur. 2 Cor. VI.
Cum jam Apostolus st. antecedentibus saepius de resurrectione locutus esset, resurrectionem, modo sibi familiari, omisit, ac dixit, et σι των νεκς ut pro
Et hac ratione etiam nexus optime fluit. HAMNON DUs Paraph. p. I 28. ita: merum ab iis, qui inter vos negant resurrectionem, adeoque ullum adveniente Christo excitatum iri quod quaerebatur 2. z3. a quo ad hunc interposita sunt quasi parenthesis, quae habentur de statu omnium rerum, cum mortui excitabuntur, F postea. 9 hoc unum quaesi Sero, quare ergo in baptismo professi sint, se baec credere P vide P. I . II. cum fit certum resurrectionem mortuorum ese ex potissimis fidei capisAhus , in quae baptizati fuerunt, F cujus baptismus inmersione baptizandi G emersione) Bmbolum est, primum quidem resurrectionis Christi, deinde etiam nosia ac. ouare hi homines , in baptismo, professi sunt, hoc fidei Christianae caput a se eredi, si non credebant p Baptizari, instar Cissiani. nec credere resurrectionem est res absurda, ct Hssimulatio,
quam numquam nec Deo, nec hominibus probabunt, ac propter quam omnibus baptismi benesiciis mei dent. Et V. D. annot. p. m. I 3Ο. addit: τινες υμιν 2. I 2. est nominativus verbi βαπτιζονται, iis
que illi Corinthii, qui tune temporis de resurrecti ne dubitabant, se eam credere fuere pro essi cum aptizarentur. Hinc Apostolus ducis argumentum,
119쪽
1 C O R. XV. 29. I squis nondum baptismo suo nuntium remiserant, Iicra resurrectionem negarent. f. in Hanc Hammondi argumentationem paucis ediplicare liceat.
resurrectionem negarent st. Ia. πινες in υμ .
Chrilli st. I s. seq. qua occasione usque ad st. 29: nonnulla parenthesi includit. Neque Apostoli stylum a parenthesibus adeo esse alienum, dudum annotarunt V. D. Qua de re videatur Cel. GER.ngsius Miscel. Duisb. Tom: I. Fasic. I. p. 84.seq.
profert ex baptismo illorum P. 29. τι πο-ρυσιν scit. οι τινεἀ tκ ύμι , Cum tamen sint βαπτιθμ ενοι δπερ τι νεκρων. Et clarius addit: Si verum est, quod ο, τινες dicunt, i. e. ἐι νεκροι Ουα ἐγειρονται, τι και βαπ- ρι νται scit. οι τινες) υπερ των νεκρων i. e. in resurrectionem mortuorum. Hac ratione demum patet, non inanem esse horum verborum repetitionem. Ac CLERicus tricas sequitur Grammaticorum, annot. H. p. m. I 3 I. scribens: Quod considenter ait, τινες de quibus Q. I a. esse nominativum verbi βαπ-mυνται, plane inane es cum sit nominaiious in Boeipse 2. 29. οι βαπτιθμενοι μερ των νεκρων, proximantecedit. Haec ex nostra expositione facile disi,
Et hoc Pauli argumentum validissimum erat. Baptismus enim est signum resurrectionis. Rom. Vl. 4. 5. ac Heb. VI. a. βαπτισμων διδαχην S αν -
120쪽
νασιν των conjungit. Quae vero OLEARII; a objicit f. n. non magni sunt momenti. S. II. Si vero haec minus placeant, addamus & alia. Hebraeis & Arabibus denotare, non obstante, multis exemplis probat Cl. ScHULTENs in Iob. p. m. 268. Haec si applicemus loco nostro, υπερ των νεκρων sorte reddere possemus: non obstantibus momtuis.
Denique, si circumcisio mortuorum, qua infamtes super sepulchro circumciduntur, ut reviviscant in resurrectione mortuorum , cquam ex Sobu chan Aruta & ex Kolbo prolixius profert Cl. Sculuinius de Circumc. P. III. cap. VII.p. m. SIS. jam Apostolorum aevo sui stet in usu, nonnulli foriste Corinthiorum , cum varios Synagogae ritus in Ecclesiam Christianam receptos, & baptismum circumcisionis loco institutum cernerent, & heic Iudaismi reliquias retinendas putarunt. Adeoque inde illustrari posset illorum sententia , qui vel de sepulchris mortuorum, vel hominibus mortuorum loco baptizatis cogitant.
GROTius ad b. I. Ost. TMOLUom. III. p. m. 336. scribit .fulgorem Deiri Moses recte dixit. Ast ad Exod XXXIV. g9. Op. Tom. I.p. m. 58. ad dit: Nibu tamen est quod vesci credere, radios i