장음표시 사용
51쪽
inodo Petriis in Paulus dicuntur vitum formaliter nefatiuDa parte rei, qxda ex principiis formalibus non habent ullam diuisionem Unitas formalis piastiua praeter dictam carentiam diuisionis formalis, adesit c ub ex alio capite non sit diuisio per principia materialia , quapropter Petrus. Paulus a parte rei non sunt unum formaliter positiuh, quia licet habeant carentiam diuisionis formalis diuiduntur tamen actualiter per principia materialia, iumerica
uniuersale Logicum requiritur,nitas forma lis,siit speelsea ,su hien rica, quaesit unitas positiva. Hoe est dicere 'illa natura , quae caret diuisone formi , mactuali diuisonen a tetiali, ei numerica, est quae potest denominari a secunda intenti ne uniuei salis. Et ratio es . Natura
uniuersalis exit Ia , quae ex modo , quem habet, potest esse in multis sedi non habet carentiam diuisi nis formalis non potest esse in multis, Meodem modo , si actualiter est diuisa in multis distinctis numero, iam eadem non poterit esse in illic. eum in illis sit actualiter diuisa να-go talis unitas, quae sit posthiam do explicato, requiritur ad uniuersalitatem logicam. 39. Circa secundum nota .
quod aptitudo nihil aliud est, quam
capacitas ad aliquem actum hi est duplex , prima dicitur negatiua , consistit in quadam indisserentia su non repugnantia ad actum,
tera autem eon sitit in Dositivo resepectu, sed tendentia ad actum mapropter in natura humana est
plex aptitudo ad essendum in multis indiuiduis altera positiua , quae est Politiuus respectus in tendentia ad plura indiuidua, e cum huiusmodiretpectus sit secunda intentio ratio nis per illum constituitur formaliter niuersale Logicum. Altera aptitudo est negativa, se habens pramodum fundamenti ad illum respectum rationis, haec Dimido talis debet esse, ut ratione illius dicatur
quod naturae non reruPriat multis communicari, ita ut in non diuidatur, sei multiplicetur in illis. Et haec aptitudo est fundam tum proinximum alterius aptitudinis positiuς, quae est secunda intentio ratii mis . o. Ex quo breuiter infertur quod fundamentum proximum uni uersalitatis est unitas positiva, do explicato. aptitudo negativa, modo nuper licto. Et sic manet explicata diffinitio ipsius uniuersalis,
an qua perfundamentum proximum secundae intentionis explicatur na tura ipsius uniuersalis . QVae autem
Phu alitas requiratur,4 futticiat ad uniuersalitatem dicemus in nostris conferentiis,
Explicatur quid sitae tu esse in mustis, actu pradicari.
i. m imus de actibus eo respondenti bus illi ap-ς , titudini, seu c/pacita
ecquae assignatur , ut fundamentum Proximum reIationis rationis, per quam constituitur formaliter iniseuersale . Ad cuius intelligentiam aduerte quod in uniuersali considerandum est id quod est materiale . seu fundamentum relationis. ipsa
relati, ' proprius actus istius eli
52쪽
actitaliter referre naturam ad plura in qtiibus potest esst , ita ut etiam si natura ictu aliterinon it in pluribus, tamen a i referatur ad illa , cum vero aptitudo , seu capacitas se habeat per modum fundamenti,inir senti explicare contendimus actum correspondentem tali aptitudini se capacitati. r. Muplex actus eorresponder, primus est actualiter esse in multis per contractionem , seu identitatem, secundus, i praedicari de illis , id est , applicat a ad mluta per secundam operationem intellectus It que sicut aptitudo , sei capacitas inuenitur in natura ad essendum in multis per identitatem , ita actus correspondes huic aptitudini est laesum esse in multi cum quibus identificatur va Natura humana est apta adessendum iii Petro; Paulo, idest ad identificationem cum H tis de quando cum illis actualiter intelligitur identificari, tunc ex e cet proprium actum ipsius aptitudinis. Hunc actum identificationis prς suppom alius actus praesicationas smam ex eo uod praedicta naturari telligatur ruiticata cum multis , oritur quod intellectus componat illam cum illis in secunda ciperati ne, hoc est proprie praeda H. Ex quo equitur duplicem si se aptitudinem in natura , nam didessendum ii, multis ' alteram
ad praedicandum de illic. Et et primam constituitur estentialiter fundamentum proxi ru
CAPUT X. Vari modi praedicationis explican .
s lis in secundi est propria passio.
numerum venandum praedicabilium necessa riam esse notitiam pri
dicationum, ait Magist Soto hic fu est. s. atqui praedicatio apud dia- enim idem tignificat quod enun ciatio. Et est triplex nempe identi, ea, disparata, medio modo sessi bens, haec dicitur formalis Iden tica est illi, in qua praedicariir idem de eodem , v p. homo est homo. Disparata est in qua praedicatur dis sparatum de disparato, P. T. homo est lapis. Formalis est illa , in malunt extrema differentia , quae tibi mutuo conuenire possum, v. g. P mo est animal Α . Rursus praedicatIo identiis duplex, alia identica formaliter & est quando ex vi significationis terminorum idem significatur, siuEst idem terminus, E diuersi syno nota tamen,v.g s homo est homo ,3 vel ista, fgladius est ensis Jalia est identica materialiter, v. g. si sit --dem realitas cum diuersis significationibus,ut in hac actio est pissi,
quae solet communiter inueniri in transcendentibus, cin terminis db unis,u.g. Istae sunt identicae bonum
est verum ens est honum Q istae in diuinis, iustitia est misericordia, rater est essentia diuina , c. ηs. Deinde praedicatio formalis est duplax, alia indirecta, in qua id, quod se habet ut Drma est ubi dum in id, quod se habet ut mare xia,est praedicatum, .ns animat Disitigodb Corale
53쪽
homoJ ah Lel, directa,in qua praedi catum est id, quod est forma, biectum id, quod est materia , . E. tho est animal J quas simillio nes,si explicat et Noto, ut dirocta pi dicatio sit in Qua praedicatum seruat situm praedicati id quod insubie δέ senuit stum sobiecti . situs enim praedicati est post pulam in situs subiecti sit c
puIam. In praedicatione autem indirecta inuertitia ordo.
cti duplex Asia essentialis, in praedicatum es de essentia suis biecti, v. g. s homo est atanisl,Jaut
M. Scito ibidem, nam differentia se habet per modii formae,& actiIs generis 3 ii idquid se hine per Uom branae, quodam modo dicitur qualitas, rid,quod se habet, ut materia, se habet, ut quid respectu subiecti, tamen diisterentia est qualitas substantialis Et summitur proportio ex artificialibus . Si enii quaeratur quid est scamnum,respotis cietur, quod est lignum . Si autem quaeram quale lignum , responde
turm d est lianum sic figuratum proportitae si quFatur quid
est hii mo, respond*ψr quod est animal , ' si quinatu quale animal. s homo est rationalis. J Alia acci respondetur quod est rationale, ex
dentidis, in qua raedicatum esse H insertu quid se praedicari qest albus. Praedicatio essentialis, h, i si iduplex,alia quidditati unqua P dicatum diei cuid est subie m p. stionis est a MDalia si
qui saltativa I in qua praedicatum non dicit quid est subimum. Ut taliae homo est rationa iis PMq'' ' ei accidentalis diuiditu in adiis.. aecidentis
concreta,e abstri icta inter sp
quidditatiuam, nota nonini: idem praedicari essentialiter, quod oraedicari quiddative,ut notat. Mag. Poto hie quaest. I. degenere ad 2. arrvunorum Nampi dicari Geminjiter est vio medicatum fide es mitia subiecti ,- sic tam genus,
vim differentia praedicantur essemeialiter de suis inferioribus. Praedicari autem quidditati a in quod dicatum sit materias iecti, vel
venisteria flanificetur, non autem H forma,& hac ratione genus praedicatur, quiddilatine no autem dise
tu inter se eoneret : abstracta egit Mag, Soto maestion et de Penere. S. Ius inseo. cuius intelligentiata notatmo dii ex ea abstractio. Alia qua uniuersale abiu ahitur a suis inferi 'ribus, v. g. ratio hominis a conditionibus indiuiduanti fralia qua sema abstrahitur ad 4
eunda abstractio Armalis . Quo supposito uelibe sentia, siue sub
54쪽
fere omnes Logien es autem vis iis cultas an abstracta possint prςdicari de absti actis in subtatialibus,ver. stantialis, siue accidentalis, potest accipi, Qui significatur in abstracto , , ut significatur in concre eo. Et de modo, quo inter se pOD sunt praedicari Aicemus iii praesenti. 9. Et quiden certaim est concrcta sue subitantialia, siue accide- talia possis inter se prae sicari vcrbi gratia, s homo cst animal, in eli albus, album est coloratum , c. Item certum est quod in formis accidentalibus abluactum superius recte praedicatur de inferiori verbi glatiis albedo est color,nigrcio est qualitas, c. J Et ratio huius
est . Nam praedicatum debet continere totum, quod continet subiectum , ut sit bona praedicatio,qualx do unum de altero affirmatur ,
praedictis praedicationibus praedicatum continet totiun, quod contis
ne subiectum is ideo sunt recte praedicationes . Ex ouo in itur quod abstracta siue suus attalia siue accidentalia sint, non possunt. Prae-d cari de suis concretis, idcirco, istae sunt male predicationes s homo est humanitas,album est albedo quia praedicatum, quod est lar
ma abstraαὶ significata non continet totum, quod continet subiectu,
quod est concretum. Nam larma se habet, ut pars, subicctum , vetorum,&pars minus continet,quam
so. Excluduntur autem abstra in transcendentia,& diuina , quae
opti possunt praedicari de suis e6eretis, verbi gratiari ens est entitas,Deus est Deitas , c. quia
Propter omnimodam dentifica tionem, Wintimam transcendentiam,abstracta ipsa in re verita
te non sunt Dartes , neque concre
tum aliquid amplius habet, ut con tingit in aliis abstractis nuper relatis. In qua doctrina conueniunt bi gratia,an hec sit bona pdicatio, stumanitas cst animalitas, J sed de
hoc in nostris coalarentiss. Circa praedicationes in terminis significantibus secundas intentiones, Ota quod secunda intentio, si
ta,se habet ut accidens respcctu sui subiecti. Et deiteo cruanda est re
gula ad praedicati ines de concretis accidentalibus tradita Si autem copa citi ad alias secundas intentiones, scru .ibi tu regula tradita pro praedicationibus ipsorum accidcntium iii ter se.
Explicatur diuiso uniuersalis, seu pra di- abilis in quinquσpradicabilia.
Niuersale,seu praediciis I bile diuidi in quinquae
species,certum est apud omnes,& docui Porphyrius , MD.Thomas I .contrag. capsa spe cies autem sunt, gentis,species,differentia,proprium, accidens. Et huius diuisionis sufficientiam s qualitates iam explicamus, Et inprimis nota uod uniueriale, seu pridicabile, de quo in praesenti lin quimur, cst illud quod conducit ad constituenda prsdicamenta. De a i lijs vero hic non est sermo . conis sequenter diuisum huius diuisionis est eale prodicabile.
3 3 Mus supposito.duplici ratio
55쪽
ne proba Megister Soto suseicientiam huius diuisionis. prima ex proportione sumpta a composito naturali . In quo quintic tantum laue
niuntur,scilicet compositum, materia, forma, proprium competens ratione formae, Maccidens conueniens ratione materiar. Ad hunc modum
iu comporitione metaphillea est compositum putas species, Lmate, ria sciliceti genus, forma quae est Udifferentia,& proprinm. accidens. Confiat nim species ex
genere,& differentia , tanquam ex materia, forma Ex qua proportione sic formatur rati , Nam secunda intentio uniuersalis, seu praedicabilis optime diuiditur , seu di-itinguitur in ordine ad subiecta adaequata, quae per ipsam possunt denominari ; sed tantum sunt illa quinque subiecta enumerata in compositione metaphisica , ergo tantum erunt quinque secividae intentiones uniuersalis, seu praedicabilis.
diuerso modo praedicandi. Et sic proponitur. Nam praedicabilia debent ingui penes diuerses modo praedicandi sed tantum sunt quinque
modi pr dicandi erso tantum sunt quinque predicabis . Pre,batur
minor. Nam quidquid prs dicatur, vel praedicatur essentia liter,uel aciscidentaliter , sed tantum sunt tres modi predicandi sientialiter in duo praedicandi accidentaliter λα-m quinque sunt modi predicanis Ei Probatii minor. Nam vel prodieani tota essentia, vel eius Rr materialis, vel pars sormalis i tota essentia, erit L species si pars materialis genus,J si pars sermalis , differentia, ergo inprῆ- dicatione essentiali suntlantum tres modi.Itempr dicari accidentaliter
tantam potest inuenires, vel respectu accidentis proprii , vel communis , ergo tantum sunt'ninque modi r dicandi, CGsequenter quinque predicabilitantum s s. Ex hac ultima ratione infertii quod Or dicabile immediat Ediuiditur in duo membra , tanquatit in species subaltemas, nemph praedicabile essentiale & accidentale Et rursus illud in tria, scillicet genus, speciem , differentiam. Et hoe in alia duo membra , nimirum,Proprium, accidens commuisne . Et , ut aduertit Magister tori optim potest diuidi genus remotum per suas species infimas , quando vis possisut cereo,
determinato numero compri-hendi, ut contingit in hac diuisione maxileabilis in quinque speetes
Wre docet apister Soto ordinem reruandum in processu tractationis praedicabilium esse eum, ut praedicata essentialia praecedant, Winter essentia. lia, praeferantur, quidditativa, inter quidditatiua ante ponatur genus,sicut inter accidentalia antece. dii proprium. Et notat quod quamuis L speetes J sit praeditatum quid-ditatiuum, d perfectius genere. Corale
56쪽
eiu stina hoe addat differentiam, Malias sit principaliter intenta a
natura , tamen melius esse di,cte exordium sumere a senere , quia est pars speciei, uniuersalius , consequenter notius nobis,& ordo seruandus in progressu scientiarum est ab illo , quod est notius nobis, ut docuit Aristoti .Physic.
. 7 Ad intelligentiam diffini tionis generis nota quod genus tripliciter sumitur primo pro collene constabit, sprae mari ponitur loco generis, in quo conuenit cum omni alio predieabili,& eum ipso indiuiduo sie pluribtis ponitur. ut differae ab inaividuo , Guod de uno soIo praedicatur. De differentibus specie J ad differentiam speciei quae praedicatur de pIuribtis solo numero disterentibus , Inqui I ponitur ad excludenda tria ultima praedicabilia , ne is differentiam , proprium, is ei dens, qtiae praedicantur in quale .ctione multorum habentium habi ubi nota auud in hac ultima paria tudinem inter se,4 ad unum pri ticula explicatur proprius, speeitanium exemplum adducitur a Mag. sicu, modus praedicandi generi , Soto , ut Heraclidarii colle qui est praedicari inquid , idest ctio dicitur genus propter politia, quid ditativo, ut explicui,in quo di leget asiacm , quibus omnes fert non solum veribus vltimis tenentiir, Qquia ab uno Hercule praedicabilibus, sed etiam ab spe
descendunt . Secundo modo e cie quae lieci praedicetur, quid iscipitur genus pro principio Eene ditatiue,tanim affert totam adaerationis uniuscuiusque,quod habet qua tam quidditatem , genus autem a Patres, vel a Patria, ut estes solum dicit partemnisteriHEquidis
hahe genus a Tantalo, ovi sirit ditatis. Atauus eius, licito ab Athenis si Circa diffinitum huiu, dis patria sua. Tertio sumitur pro eo, finitionis est longa prolixa cui supponitur species , verbi gra quaestio inter L cos , pronunctia,animal, cui supponitur homo sufficiat addiscentibus eredere di Et relictis duabus acceptationibus, finitum esse secundam intentio. aliis multis,quibus turiturar matici,& Rhetores,in praesenti a gimus de genere sumpto tertio mo.
1 Genus igitur sic diffinitur, Est f quod praedicatur de plui ibus
differentibus specie in eo quod qui verbi gratia animal praedicatur de homine, equo, Leone c.
qui inter se differunt specie, bipars quidditatiua ipsomm . Hanc diffinitionem si bonam constat ex eo quod per iram optime explicatur id in quo genus conuenit cum aliis, id,in quo ab omni alio distinguitur, ut ex illius explicationcm in concreto,idest, e conoe
eum s genus J quod de materiali
dicit naturam denominatam . de formali secundam intentionem denominantem. De modo au.
rem, quo h c duo intrahi in ratione diffinitilath dicemus suo loco , de alijs , quae hic desunt. CAMDisitiro b Cooste
57쪽
ρ specie proponuntur difflnitiones.
so. Prius notandiim' d hoc omen species accipitii primo mo
pro forma, qua rc aliqua dicitur formosatirxta illud species Priami digna os imperio , 'tiod CXem plum addiicit Porphylius,ut alluderct ad infelicitalcm Priami, qui cu esset forma praeitantistimus , atque adeo dignus haperio conscretur Iniqua tamen fortuna R Ono ccci xlit. ita M.Soto affercns huiusmodi esse prirna acccptioncm illius nominisΙspccicsyiuxta Latinos , dc de Philosophi, QDialectici tranψmilcrunt nomen ad significandam pectem,quae est sub genere, etiam est secunda acceptio illius nominis,
6t. Duplex diffinitio assignatur speciei, Ilcra in orduae ad cnus Denat h. species est quae subajcitur teneri,quod de ipsa in quid redi-Catur. Et hcc dicitii species subij-
cibilis,quae constituitur per imme diatam sit biectionem ad genus , Ut distingitatur ab indiuiduo, quod mVdiath tantum subiicitur, fles me dia ipsa specie . Altera diffinitio est in orginc ad inferiora, ut talis sic diffinitiar. speci cs cst, 'uae prae dicatur de Iuribus differentibus numero inquid. In qua diffinitione duo propria specie asinantur . Primum cst,quod respicit plura solo numero distilicha - haec
a genere, quod immediatorcspilait plura specie distincta, otiam si mea diate respiciat plura sol numero distincta , nempe omnia indiuidua
sua nim si ieci crum de q)tibus prae dicatur . Secundus es modus proprius predicandi inquid idoli:,quid.
litatiue alserens totam esciat iam,
ut distinguatur a genere , quod affert pa te essenti. , Se a trious vltimi praedicabilit his, qu praedicatur in quale, ut dicebam capite antecedenti.
licet inspccie sint duae illae rotationes, S subiicibilitatis id genus, epi aedicabilitatis respectu inseri orti, tamen in ratione univcrsalis coi, stituitur per hanc secundana, qua respicit inferiora Nam ratione illius constituitur in rationessi,nerioris ut requiritur ad uniuersale . Quomodo autem se habeat ist. e dirae relationes, an disparate rest ectu naturae denominatae,vel cum aliquo ordine alibi dicetur.
relatiuum spcciei, sicut species est correlatiuum g oneris,idco tu hoc capite de spe. cie agit Porphyrnis hic de indiui duo. Ait enim est titplcx, determinatum,Vagum, ex suppositione de quibus dixi lib. I .sum Cap. 7.
58쪽
dita nomina sionificantia ident indi- uici inui, scia quae cideia indiuiduo Doliant a pDlicari.
ii fionum indiuidui iam quod indiuiduum potest sum dupliciter. Primo P tura . litaria exiit ite a parte rei inditiiduata,& hoe no dicitur indiuid tu primo intEtionaliter. Meudoprosecuda intelione inditi,diit, pi out sic dicitii individuum secundo intctionaliter Quo supposito indiuiditu a cptum primo in
proprietatum non potest inuenis in alio .Pvergi gratia collactio proprieratum,quae sunt in Petro, non inue nititur in alio indiuiduo,addissure' tiam sycciet,quae cum omnibus suis inpriciatibiis nucnitur in omni suo indiuid tro. Proprietates aut minuitii tui sunt ei tena, ed continetitur sequenti vers c. h.
eum nomine μην ii stanti sintseptem , quae non babdit
. . :r,idest,qualitas,ut Oaori, complexio , a mi messiibstantiali, potius peltinet ad sp ciem. figura
ut lineamenta corporis locus, sempus,puta, hic, nunc, ut esse na rvm sub tali climate,talique respe
ra itu ex talibus parcnsibus Patria idest riundum cxacili Patria QMilproprietates conueniunt indiuiduo
completo substanticit se istud tantum ei dimitum in praesera usi
Item, indiuidi ii aeceptumpio secunda intentione respicit pucic, S prout sic diffiditur a Pol phyrio
duum cliquod de uno tantsim praedicat facile intellitulis
De disserεtia explicatur diuisiones , spropria di nitioierti pradicabilis
Ecto ordine sequitiuste agere de differentia quae est tertium praedicabile ad cuius intelligentiam aliquae diuisiones differuntiae in hoc ea pite proponuntur a Porphirio, quas
explicat Mag.SOto Primo diuiditu indifferentiam commvncm, Pr pa 3am, propriistimam . t Commatii estiua quae lamuel sit aliquo accidenti,quod uni cxtremo senuenit, Se potest conuenit utrique a V. g. an bulatio conuenit Petro in modisserti Paulo sedente , tamen Paulo potest eonuenire ambulatio , Cratuine illius differt a Pctro sedente. Propria est .iccidens inseparabile,in quo unum dilicta ab alio Jv.g. Nasi curvitas, ubi notat adag . boto non apponico hunproprii specifici,qui. non cst sermo
59쪽
cies inter se disserunt,sed qua di ferunt indiuidii sitheadem specie. Proortissimas est id, sinuo unum essentialiter differt ab alio trationale . Inter has autem dii .rentias duae priores dicuntur differentiae seriindum quid,quamuis quoad nos peius occurrant sensui , proprisssima est membrum principale, impliciter differentia. Quapropter docet M . Soto hane d 1- uisionem esse analogam. 66 Secunda diuisio est in illam quae facit diuersum per accidens, e illam, quae facit diuersiam crse, quae missio potius est explicatio iraecedentis . Nam differentia communis se propria facit diuersum per accidens propriissima Dcit diuersum per te Tertia diuisio in disterentiam separabilcm inseparabilem Quae diuisio in primo niembro comprehendit differentiam communem, qilae separabili est in secundo memuro compraehendit differentiam propriam , propri)ssimam,quae lunt inseparabiles Qtiarta diuisio est differentiae inseparabilis, nam alia inest per se, ut alife rentia propri)ssima. Alia inest per
accidens, ut oculorum caecitas cur-
uita nasi, quae sunt propriae diffe
67 Denique quinta diuisio est differentia proprijssima , in illam quae diuidit genus in illam ,
qtia constituit speciem circa ' quam cliuisionem nota eum Magist Soto
quod potest intelligi de diuersis
clivi:rentiis , vel de eadem secundum diuellas rati ines, Et utroque modo verificatur. Nam eiusdem generis subalterni aliae sunt differen .
tiae constitutiva P aliae diuisiuae v. g. corporis differentia constitu-
tiua est eorporeum diuisuae vero sunt animatum, Minanimatu Ita ut genus illud,ut in species,c nstituatur per unam differentiam, per aliam diuidatur. Item si concipiatur eadem disserentia tespectu gene ris est diuisiva, respectu speciei est constitutiva, verbi gratia rationale diuidit animal,& constituit ho
68 positis iam praefatis diuisionibus Porphyrius proponit plures
alias diffinitiones differentia propriassimae. Ad quarum intelligentiam notat M. Otoris differentia propriissima habet tros respectus primum ad genus, quod diuidit, ratione huius i prinia diffvitio. Differenti s est quae diuidit genus J Secundum respectu in habet ad speciem,quamc instituit, ratione istius diffinitii quod st constitutiva speciei. J Tertius respectus est ad speciem etiam quam diuidit ab aliis, &ir terilium assi natur alicra diffinitio nempe quod facit distere ab omni alio I Itaque habet tres effectus formales diuidere genus,constitueresperiem, facere illam di ferre ab alio,& iste ultimus est propriss simus,4 exercetur etiam respectu indiuiduorum , Ex quo intelliges facile omnc diffinitioney, quas assignat ori hyrius, quas reis linquo, ut veniamus addis finitionem dis creutiae, quatenus est tertium praedicabile.
69 In qua acceptione sdifferentia est quaeriti ardieatur de pluribus differentibus specie in quale, Jv-g. sensibile praedica in de homines, MIeone, qui specie differunt inter se.
In quale explicat proprium modum praedicadi differentiae quε etiam si sit de quiddidite, essentia
60쪽
tra inferiorum , tamen praedicatur ad modum qualitatis, ut supra explicaui cap. 1 videatur ibi. Circa diffinitum huius diffinitionis est difficultas an sit differentia prout abstrahitis subalterna, infima,an vero tantum disterentia subaltema, cum de infima non rosii dici quod praedicetur de pluriuus ditaretibus
Ipecie . . rationale tantum prae
dicatur de pluribus solo numero diis stinctis Ad quam difficultate sunt varii modi restodedi quos refert in Soto hic quaea.unica ad sextum ampumentum de quibus late dicemus in nostris controuersiis . Sufficiat modo dicere Porphyrium inten disse diffinire solam differentiam subalternam vel quia es nobis notior,vel quia iudicabat infimam non esse simplicem ed compositam.
dupliciter sitam Jpro illo, Mod conuenit seli speciei ed non omni indi-
niduoJ v g es c medicum vel Gcometram,s Secundorquod comienit omni in inii duo,seitrum soli speciei verbi gratia est e bipedem conuenit Omm homini, sed non soli homini, cum aliis animalibus coueniat. Tertio, quod conuenit omni, soli, sed non semper,verbi gratia Canescere conuenit omiu homini,&IO-lis hominibus, non auten in omni tempore. Quarto quod couenit omnivoli, semper, verbi gratia risibile conuenit omni homihi, illi soli is in omni tempore. Et de hoc Proprio quarto modo agimns in praesenti, & est illud quod constituit fundamentum praedicabilitatis pertinentis ad quartum praedicabile.
τ gesie diffinitur a M. Sotos Proprium est uniuersale, quod
Praedicatur de specie accidentaliter intransmutabiliter,& conuerti
biliter,J verbi gratia risibile, acci dentaliter Lail disserentiam vitimae differentiae, quae praedicatur ensentialiter fantransmutabiliterJad differentiam accidentium communium. Conuertib1liter ad disserestiam proprii secundum quid Aliaque hac tractat M.Soto, cxplicabu tur in controuersiis.
est, in quo agimus de accidenti ommuni, idest,de ills quod non dimanat ex principias essentialibus. Et potest dupliciter diffiniri. Primo sic accidens est quod adest, abest sine subiecti corruptione,verbistraea albedo potest adesse, ab esse ab homine absque illius corruptione. Et diis uiditur in accidens separabili,