장음표시 사용
111쪽
sis TR Acr. DE SACRA INTIS IN GENERE . .
est, necessario tamen occurreret in daemone Baptismum prout est Ecclesiae ritus intendente r quia cum daemon certo sciat ritum baptismalem debite peractum, esse ex institutione sua necessario productivum gratiae, non Potest eum prout Ecclesiae ritum intendere, quin spiritualiter regenerare intendat. Λliunde est de pagano aut mago, quod ritum hunc non habet ut causam gratiae, aut saltem credit se illius effetium impedire posse. q. idem S. Thomas 3. p. q. 6 . art. 8. sic loquitur: Ea quae in Sacrame4tis aguntur, possunt diversimode agi, sicut ablutio aqua, quae fit in Baptismo, poteriordinari ct ad munditiam eorporalem, oe ad fanitatem corporalem , π ad multa Hia I ct ideo oportet quod determinetur ad unum, id st sacramentalem lectum, ' intentionem abluentis i atqui si sufficeret intentio externa, jam ablutio ptismalis per nullam aliam abluentis intentionem indigeret determinari ad effectum sacramentalem . Statim enim ac eadem ablutio rite fieret, eo ipso non maneret indifferens ad sanitatem aut munditiam corporis, sed per se totam & necessario determinaretur ad esse sacramentale t porro res non ita se habent in sciatentia S. Thomae; ergo non credidit S. Doctor sumcere intentionem externam. Respondent pro more recentiores, ablutionem baptismalem ad esse sacramentale determinari per circumstantias seu loci in quo peragitur, seu postulationis, qua quis ad conserendum Baptisma invitatur. Refelluntur I. quia, ut dictum est supra , quaelibet intentionis determinatio supponit mutationem ejus intentionis: atqui implicat in termianis, quod circumstantiae qua tales voluntatem mutent. Quod enim in terius mutat, agit & modificat interius r atqui extrinsecum ut extrinsecum, non potest agere interius; neque revera agit, cum intus supponitur eadem perseverare mentis determinatio; ergo.
Et vero qui ad baptietandum invitatur, per invitationem hanc non mutatur quoad intentionem, nisi mutari velit; quomodo igitur fiet, ut rogatus baptiaet valide, qui non rogatus invalide baptizare supponitur Refelluntur et . quia si S. Thomas indifferentiam intentionis per exteriores circumstantias ad esse sacramentale determinari credidisset, id saltem aliquando expressisset, nosque grande hoc edocuisset miraculum, vi cujus mulier quae intuitu sanitatis solius duos baptigat infantes, v lide baptizet secundum, quia baptizare rogata est, Primum Veis in MIide, quia nondum rosata erat.
Refelluntur 3. quia ibid. S. Thomas eam in Ministro requirit intenti nem, qua is se subjiciat principali agenti, ut sciliceι intendat facete, quos facit Christus er Ecclesia . Quis porro concipiat, hominem diabolo soli penes intcntionem subiectum cxtra limen templi, statim ut templum ingressus est, subdere se Deo tanquam principali agenti; adeoque jam invitum intende re quod facit Christus & Ecclesia. Imo, inquis, intendit volens. Sed quare igitur extra templum erat nolens & qui fit ut in templo videns sit, qui in templo nihil plus intrinsece vult, quam volebat extra templum. Prob.7. ratione multiplici. Prima sic proponi potest Non valent Sacramenta quae iterari possunt, ut Extrenia-Unctio; si ob dubium an valide collata fuerint, denuo sub conditione ctiam tacita conterantur
ei, qui ea jam valide susceperat: atqui solus intentionis internae defectus, causa est cur haec ia sic collata Sacramenta non valeant. Hic enim
112쪽
CAP. IT DE CAUS IS SACRAMENTOR v M. ς
tota quanta esse potest, occurrit intentio externa, cum & serio applicetur sorma materiae; & subjectum sit absolute capax Sacramenti; & non
habeat Sacramentrem extremae unctionis ahqtrem effectum, qui semper exori. tione Ministra consequatur; omnibus, quae sunt de essentia Sacramenti, etiam rite peruetis, saltem in sententia S. Thomae q. 29. Supplem. arti g. ergo.
Respondet Serrius Sacramentum non posse ob dubium conferri sub conditione, nisi haec expresse & aperte declarata sit, prout , inquit, sancitum est cap. 2. De Baptismo ct ejus essectu. Resellitur ex usu & praxi r unde Henricus a S. Ignatio tom. 3. lib. n. 25s8. Necessie non est condisimιm voce exprimere ἰ sed si eis exprimere merae, at communis est sensus θ usus. Adde quod etsi conditio in collatione Baptisini, de quo solo loquitur Alexander IIL cit. cap. esset exterius declamanda, non continuo idem de aliis Sacramentis sanciendum esset. Adinde rursus, quod etsi eadem declaratio in Baptismi conditionalis administratione requisita soret, haud statim requisita foret ut prursus necessaria. Secunda ratio sic paucis urgeri potest. Ideo juxt4 Adversarios valet Sacramentum ab interiore mimo collatum, quia is dum serio agit, gerit se exterius tanquam Ecclesia Mni um, prout ait Iuenin; vel quia non tantum exterius apparet, sed & revera est Ecciesiae Minister, prout loqui Τ'tiir Serrius: atqui nec lassicit ut quis exterius gerat se tanquam Ecclesiae Minittrum; nec qui intus mimice agit , potest reipsa esse Ecclesiae Munister. Et quidem I. non lassicit ut quis dumtaxat se gerat ut Ecclesiae Mi-uistrum, prout agnovit Serrius. Qui enim dumtaxat gerit se ut Ecclesiae Ministrum, vult solum exterius apparere Ecclesiae Ministerr porro non conficit Sacramentum, nisi qui vere est Minister Ecclesiae, aut saltem Christi. a. Nec reipsa Ecclesiae Minister esse potest, qui intus derisorie agit,
aut externum ritum frequentat ut profanum vel mere naturalem. Nam L ut quis reapse sit, non autem exterius tantum appareat Ecclesiae Munister, necesse est ut subdat se Christo tanquam principali agenti, &idiscere velit, quod secit Christus e porro qui unum id ambit, ut Christi xitum derideat, aut qui in ejus exercitio nihil nisi naturale commodum intendit, is utique non subiicit se Christo tanquam principali agenti,&c. a. nemo Ecclesiae Minister esse potest, nisi sit & Christi Ministere sed qui vult tantum jocari & fingere exterius, &α nullo modo est Minister Christi, nec ab eo habetur ut talis, talis licet hominibus appareat runde sicut Ecclesia non haberet ut Ministrum, quem omnia per iocumagere conspiceret, sic nec Christus, cui patent omnia, eum pro sui Ministro habere potest, quem plene novit per iocum interiorem , externum ritum Peragere; 3. quia nemo Christi Minister esse potest, nisi potestate sibi a Christo concessa uti velit r sed qui ritum exteriorem vesIudendo, vel ut rem mere profanam exercere vult, data sibi a Christo rotestate uti non vult, ut per se patet . nec enim Christus dedit hominius potestatem lavandi naturaliter, aut serio vexba baptismalia pro rendi; cum hanc quis ite potestatem habeat independenter a Christo; ergo. Respondet Serrius equidem hominem hunc non velle voluntate privata , uti potestate sibi concessa a Christo, sedi id velle voluntate mi-xisteriali, quam necessario habet, quisquis sponte ac libere ritum a Chri-
institutum debitis in circumstantiis exercet: unde sinulis est Iudi-xorti Deb THOL MM. Tora. IV. G ci,
113쪽
y8 TE ACM DE SACRAMENTIS IN GENERE.
ci, qui pro tribunali sedens, auditis antea parribus, gravi voce, ultu, habituque Senatorio, sententiam his dicit verbis: Titium innocent mpronuntio: quae quidem sententia valet, quantumcumque renitatur intus, qui eain exterius prosere. Resellitur, i. quia resimi,sio haec mirum in modum favet Lutheranis rhi enim eadem, qua Serrius, facilitate reponent , mimum exteriorem, etsi voluntare privata rem sacram perficere nolit , velle id tamen ministeriali voluntate, eo ipso quo libere materiam applicat ad formam: praesertim cum in ipso theatro quandoque vere fiant, quae fiunt ad ludum; ut in iis patet, qui convivium repraesentaturi, vina, dapesque afferri curant, quibus dubio procul non in speciein, sed reapse vescun tur 2. quia eadem responsio, ut pene omnes Advcrsariorum, supponieid quod in quaestione est. Nimirum ambigitur inter nos, an in Mini- sero totis viribus renitente, occurrat ea voluntatis species, quae Christi
Ministris neccssaria sit, & per quam id intendant, quod Ecclesia r m ro id quidem sic esse supponit Serrius, sed non probat.
Nec nocet exemplum Judicis , qui , etsi contra mentem , absolvit, dum sedet pro tribunali, &α quia in rebus adeo disparatis, nulla est ab una ad aliam consecutio. Alioqui enim sicut invalide absolvit Iudex, qui cum interiori etiam animo extra debitas circumstantias sententiam profert, sic invalide baptizaret , qui privatim & non rogatus ablueret Infantem cum vera eiusdem baptiZandi intentione; quod tamen nemo hucusque dixit. Insuper sicut valeret sententia Iudicis, tametsi illius formam essentialiter, sed nullo advertente vitias let, sic valeret Sacramentum, quamvis sorma essentialiter, sed secreto immutata fuisset. Denique quia falsum eth Iudicissententiam in casu proposito valere ex parte Iudicis; reipsa enim multa eli in se; & quidquid habet roboris, desumit ab extrinseco, nimirum ab implicito Reipublicae consensu , culus auctoritate firmantur ea etiam quae in se 'ipsis nonivalent, quoties exterius servatae videntur formalitates legibus praescriptae r id autem de Sacramentis dici non potest; eum Ecclesia Sacramentum quod de se nullum est, suo consensu ratum facere nequeat. Adde quod Judex, ut pote qui certo sciat, se valorem sententiae, quam s. rio exterius protulerit, impedire non posse, non possit, nisi inlataiat, efficaci voluntate velle serio serre sententiam, quae nullius apud populos sit momenti: contra Vero impius Sacrament rum Minister, cui persuasum est eadem Sacramenta poste per internam intentionem cassa fieri, velle possit expressa intentione eadem facere irrita; ergo celebre Iudicis exemplum, vel nihil, vel contra Adversarios probat. Tertiam rationem suppeditat Lugo disp. 8. n. 28. his pene verbis: Minister debet operari in Sacramentis ut minister Christi: atqui non potest quis operari ut Minister alterius, nisi habeat animum operandi nomine illius. Si enim meam& Pauli pecuniam in eleemosynas Paratam serens, largiar mendico stipem nomine Pauli, intus tamen nonnisi nomine me
eam largiri velim, tunc donum donatario cedet nomine meo, non autem nomine Pauli, quantumcumque exterius appareat oppositum; unde & erogandae stipis voto, si quod emiserim satisfaciam; & Paulo, si
quo de casu rem suam repetat, totam tenebor resundere; ergo a Parim
Sacramentis non agam Christi nomine, si in alio quocumque agere velim.
114쪽
CAP. II. DE COSIT S AC RAMENTO Ru M. 99
Ex PENDUNTUR ALTERI Us PARTIS NOMENTA.
Objic. I. Praecipuum intentionis internae fundamentum desumitur ex Conis ciliis Florent .no, & Tridem ino: atqui Concilia haec nihil reapse ingratiam internae intentionis sanxerunt. Ea enim Concilia nihil de facto definierunt, poli quae non minus quam antea liberum fuit unicuique quod vellat opinari r atqui post praedicta Concilia. I Prob. min. quia S. Ant ninus qui post Florentinam Synodum scripsit, expresse dicit utram 9ue sententiam se ineli pos/. Ultra progressi sunt qui Tridentino interfue.
rant Conventui Catharinus de Salimron; cum ambo pro intentione extemna pugnaverint. Et vero nihiI nisi contra Lutheranos hac in re definitum fuisse scribunt ex aequo Suavis , & Palavicinus Lib. 6. Histor. c. s. Rei p. I. neg. maj. sublato enim utroque Concilio opinio nostra non desinerer & ccmmunior esse re tutior , prout erat temporibus Petri Paludaisni, qui diu ante Florentinam Synodum scripsit ; esset quoque consenistanea magis principiis S. Thomae ; demum variis inniteretur momentis, quorum aliquot protulimus r atqui in negotio ad Sacramenta spectante opinio iis donata characteribus, de se habet quod alii cuicumque D ponatur; ergo.
Rei p. a. dii . min. Concilia haec nihil desin serunt explicite, C. implicite, N. Itaque Synodus Tridentina, quae, ut loquitur Palavicinus Lib.
Hi stor. c. Io. coblecta fuerat non ad decidendas opiniones, sed ad ei rores reciad ndos, nihil expresse statuit contra intentionem externam unde salva fide quaestio luc utrainque in partem disputari perrexit. Fatendum t men e)usdem Synodi principia nobis multo plus quam adversariis f vere t atque id non obscure indicavit Ecclesia Romana, cum per Alexandrum VIII damnavit hanc Propositionem e Valet Baptim 1, dcc. Gyan Idem hinc patet quod e Romanis Scholis exulet nunc externa intentio, 9 . prout diximus supra. Inst. I. ex praedictis Conciliis, ad Sicramenti valorem sussicit intentio faciendi quod facit Ecclesia a sed qui externum ritum serio celebra re intendit , intendit facere quos facit Ecclesia . Eccle ia enim nihil aliud facit quam ritum illum, qui in debita formae supra materiam applicatione positus est; ergo . . iResp. ad I. dist. min. qui externum ritum, ut quid minime profanum, seu ut caeremoniam sacram celebrare inrendit, intendit facere quod facit Ecclesia, C. qui externum ritum quocumqur modo celebrare intendit, N. Itaque quod ad Sacramenti valorem non susticiat praecise ritus exterior etiam ser, peractus, ipsi hodie confitentur adversarii, qui contra, vel praeter Catharini mentem, ritum hunc inessicacem esse censent, nisi in debitis circumstantiis fiat. Paulo ultra progredimur nos; & quia non concipimus quo fieri possit, ut circumstantiae exteriores per se solas, & independenter a quocumque voluntatis actu ritum e profano sacrumessiciant, exigimus ut ritus idem fiat cum intentione interna faciendi quod facit Eccletia r atqui nec minus tutum est id quod exigimus, nec id a nobis perperam exigi probant adversariorum cavillae ς ergo.
115쪽
aeo TRACT DE SAECRAMENTIS IN GENERE.
distinctum a profano , C. nihil facit quam ritum exteriorem secundum se praecise & materialiter suavium, N. Certe enim aliud intendit Ecclesia, quam intendat mulier quae sanitatis causa puerum abluit in nomine Sanctissimae Trinitatis : atqui tamen constat r. mulierem hane invalidebam i Zare, si nec rogata, nec in templo baptizet . Constat a. probari emcaciter non posse, quod eadem mulier valide baptiret, si vel rogata, vel in templo faciat id, quod privatim inutiliter faciebat; ergo cum Ecclesia certo & emcaciter baptirare velit, consequens est eam Per ei. tum exteriorem aliquid ab ipso ritu praecise sumpto diversum intenderet istud vero nihil aliud este potest, quam ratio ritus ut sacri. Inst. 2. Ea Ecclesia solam ritus externi politionem exigit , quae nihil
exigit aliud quam ritum exteriori & aperto joco oppositusn t atqui Focletia ad Sacramenti valorem nihil aliud exigit . d Prob. min. ex tribus Concilii Tridentini locis, quorum in primo , nimirum Sess. 7. Cala. II. decernit Sacra Synodus in Minturo requiri intentionem saltem facim ii quos facit Ecclesia. In secundo, nempe Sess. I . de Poeni r. c. 6. ait intentionem hanc deeise, si Sacerdoti desiit animus serio agendi, Ue e absolvendi . In
tertio, ibidem stilicet, nzanifeste ostendit , intentionem hanc ei soluti, deesse, qui ioculariter & Ρer ludum absolvit : unde his concludit verta his , quae profecto internae intentionis defensoribus haud sumcerent rNec is esset, nisi salinis su e negligentissimus, qui Sacerdotem joco se abs μιntem cognisceret; is non alium serio agentem requireret; quibus ex Verbis, ait Palavicinus Lib. I r. Hist. c. I . conjicere potest quisqvis ea Iegerit, non esse rellectam sontentiam Caburini, aliorumque oesivium , opinionem V v aDi Sacramentorum dumtaxat obesse totam , quem ipse Sacramentum fiscipiens ci gηoficere possit; ergo Res P. ad I. neg. min. ad 2. neg. ant. pro tertia parte: Aliud enim est
dicere cum Tridentino, negligentissimum inre salutis, qui per exteri rem dumtaxat locum absolutus, noti quaereret absolvi serio ; aliud dicere cum omnem qui exterius serio absolvitur, seinper valide absolvi. Primum dixit de merito dixit Synodus Tridentina ; at de secundo ne&mniavit quidem; imo illud implicite rejecit, cum ad veram absolutionem requisivit animum vere absolvendi; nothenim vere vult absolvo re, qui vere & interius vult non absolvere. Stet igitur, quantum Adversarii volent, citharini opinio ; at nunquam stabit eam Tridentinis verbis magis congruere quam oppolitam . Et vero non eo usque sibi blandieatur intentionis externae defensores, ut Tridentini Concilii sen Ibin , sibi quam Ecclesiae Romanae notiorem esse confidanti atqui tamen supra probavimus Romanam Ecclesiam multo magis in nostram, quam in Catharini opinionem propendere; ergo. Inst. 3. Concilia Ebroicense an. is 6. Rothomagense an. I 8 I. Tut nense an. Is 83. quae paulo post Synodum Triclentinam habita fuere, eiusdem Synodi mentem ignorare non potuerunt: atqui tamen Concilia inc aperte suppossierunt externam intentionem ad valorem Baptisnatis lassicere tuae enim Baptisma ae Calvinianis collatum etiam sub con ditione iterari vetant, eo quod constet Calυini las in puum coetu baptianare , in Dima verborum Gr materia a Christi in stituta, ea supponunt v
lare Baptisma. Publice collatum, .seu Ministro adfuerit, seu abfuerit in
116쪽
CAP. II. DE CA USIS S AC RAMENTOR v,. istventio externa e atqui praedicta Coacula Butismum a Calvinianis cotiratum iterari vetant, ruta Resp. ad a. neg. min. ad 2. neg. ma, satim enim ae constabat Calvinianos in larma & materia debitis baptizare , moraliter constabat eos habere internam intentionem vitum exercendi ut a Christo institutum equia haec intentio tam familiaris est Christianis omnibus, iis praesertim. qui Baptismum habent pro Sacramento, ut vix eorum quempiam uno Deculo reperire sit, cui ejusdem retentio jure imputari queat. Et vero qui Baptisma a Calvinianis datum iterari debere censebant, nihil patiebantur dubii circa primam hanc de qua loquimur intentionem : sed ultra progressi , arbitrabantur insuperinecessariam esse intentionem ba Randi in remissae-nem peccatorum& id quidem, nec immerito a praedictis Conciliis rejectum est. Objicia. Ea opinio admitti non debet, quae constanti Ecclesiae praxi M- ρversatur r atqui opinio nostra talis est. Ut enim opinio nostra constanti Ecclesiae praxi adversetur, duo sussiciunt, I. ut Ecclesia sedulo semper iterari curaverit Sacramenta. quae sibi dubia vel suspecta videbantur ta. ut nunquam sollicita suerit de Sacramentis rite quoad formam & m teriam confectis, etsi multas de interna Ministrorum intentione dubitaniadi rationes habere posset a atqui primum constat: secundum vero non minus evidens est. Certe enim e tot impiorum Ministrorum myriadibus, qui variis temporum intervallis Baptismum contulerunt, plurimi filere de quibus merito dubitari posset, an internam haberent rite baptizaudi voluntatem r atqui tamen nullum omni retro aetate apparet
vestigium, unde conjici queat Ecclesiam , cui sane cordi est infantium suorum suus, quidquam hic anxietatis perpessam fuisse; ergo. Confirm. quia Ludovicus Gaustedi, qui an. I 6 II. Aquis-Sextiis Vivus combustus est, extremis vitae metis admotus, consessus est, se quotquot toto & amplius biennio, in Massiliensi Parochia sanctae Mariae ab aquis fluentibus, vulgo Ies Accoules, infantes lustraverat , uni diabolo dev uisse . Sic quoque Philibertus Emmanuel de Beaumnior de Lavardin. Cenomanensis Episcopus, jam moriturus declaravit, se eorum quos plures ordinaverat, nullum sacris ordinibus initiare voluisse. Idem , quod Caustedus reseravit, sacrilegus quidam Ecclesiae S. Egidii Parisiensis Curio ais enim tandem factus Apostata , publice fassus est , se toto Pastoralis ossicii tempore ritum exteriorem persecisse serio & diligenter; at qui quid ageretur forinsecus, totum intus retractasse : atqui tamen nec La- vardinἱ ordinationes, nec Gaufredi, aegidianive Parochi baptismosit rari iussit Ecclesia, Unde una omnium inventa est illustris femina, quae Parisiis abluta, denuo tingi voluerit; ceteri vero omnes stetere, alii tu Ordinibus receptis, alii in priori Baptismo; ergo, &αRe.. ad L. Reg. min. ad 3. I. retorqueo argumentum. Interna intentia
ad valorem Sacramenti, iuxta Serrium & plures alios, necessaria est, quando Minister vel extra templum, vel domi non postulatus baptizata atqui tamen nulli bi legisur Ecclesiam inquisiisse, num magis in eo casia Quam in alio quocumque, Minister interna intentione donatus suisset eled id unum quandoque quaesitum est , an exterior ritus legitime Per
a. neg. min. & dico Ministrorum impietatem , quae in eo ut plurimum
117쪽
sita est, quod avaritiae, gulae alit veneri serviant , non esse causa d bitandi an legitima caruerint intentione ι cum experimento compertum sit e multis depravatorum Sacerdotum millibus, nec unum esse, qui de retinenda intentione cogitet. Et vero si quis eo furoris devereret, uenollet infantem baptiZare, is prosecto non internae solum intentioni re nuntiaret, quam gravibus Theologis sciret haud videri necessariam, sed, quod facile est iactu, sermam vitiaret, dicendo v. g. Ego te bapr o in nomine matris. Deinde ad quid inquisitio illa Ecclesiae, quam commem rat Serrius; an qui satis improbus est ut intentionem recineat, haud satis improbus erit, ut eain a se retentam suisse neget ρ an non peritu. tum est ne corrupto viro cogitationem ingeneres , quam is alias nusquam concepisset animos λ &c. Nec dicas, saltem praecepturam fuisse Ecclesiam , ut nemo nisi cum intentione interiori Sacramenta conferret, si hanc necessariam existimansete nam r. neque etiam definiit Ecclesia necessariam esse intentionem, cum quis privatim baptizat, & non Postulatus: atqui tamen eam tunc temporis necessariam esse fatetur mit Iueninum Serrius; a. id solum definit Ecclesia, de quo aliquid movetur controversiae: porro nihil apud antiquos Doctores dubii fuisse videtur circa internae intentionis necessi- ratemi cum altum sit apud illos ea de lite silentium; 3. non consuevit Ecclesia quaestiones , quae Catholicos inter suboriuntur , definire, nisi eliquatae sint ; 4. ubi tamen iis de rebus interrogari coepit Apostolica Sedes, jam & statim in opinionem externae intentioni adversam manifeste propendit . Sic praecepit Gregorius 1lΙ. in Epist. ad Bonifacium, ut rebaptizarentur, qui a malo Presbytero, Iovi mactante , er immolatitias earnes et escente, baptizati erant ἱ nec, rebus bene pensatis, id alia de causa praecedit, quam quia perversi hominis intentionem revocabat in dubium. Sis Concilia Florentinum & Tridentinum , cum requisiere intentionem faciendi quod iacit Ecclesia , aliquid requirere visa sunt diversum ab intentione simulandi quod facit Ecclesia . Sic Innocentius X l. hanc perstringendo Propositionem : Non est ilicitum m Sacramentis conficiendis sequi opinionem probabilem de Uaebre SacramenIi, relicta tutiore, i thalem Catharini opinioni ictum impegit, ut qiis di minus tuta sit, de probabilitatis metas non excedat. Sic cum Sacra Congregatio Tridenti ni Concilii interpres, iussit iterari sub conditione ordinationem Clerici, insta legitimam aetatem consecrati ab Episcopo, qui ad icrrorem protestari solebat, se non aliis, quam qui debitam atatem attigissent, ordines conferre velle; judicavit utique dubiam esse hanc Ordinationem, ob dubium internae intentionis dcfectum; constabat enim materiam & formam eidem Clem, sicut& ceteris, rite applicatas fuisse. Sic demum eo tendit censura ab Alexandio Ulli. huic inusta propositioni Valet Baptis ιs, &c. Quod spectat ad facta inustedi, Lava ditat , &c. quae infida prorsus narratione a Serrio relata sunt, dico I. a veritate alienum esse, quod Galilaedus instante inorte declaraverit, se, quos abluerat infantes, abnque intentione mentali, & in nomine daemonis baptietasse . Increbuit quidem is de eo rumor post mortem illius, hine sorte quod Magdalena Paludana, jam rite bapti Eata in nomine Trinitatis, pluries asseruerit se a Gai redo in sagarum conventu baptigatam fuisse in nomine dia-D diligoo b G oste
118쪽
CAP. II. DE CAvSIS SACRAMENTORUM. Io3 8 holi; quod ipse demum con*sus eth Gaulaedus e verum id scelus lac,
mini nefario perperam attributum fuisse patet, tum quia nihil de eo tradidit Auctor Tragicarum Historiarum, qui secundo post supplicium Caus edi anno Opus suum edidit , & tamen immania quaeque de eo dem impio Sacerdote mandavit pollaris; tum quia Gaulaedus idem, etsi de scelestis quibuscumque sub tortoris manu interrogatus fuerit, nusquam tamen de retenta in Sacramentis intentione postulatus est, ut constat ex instrumentis ad eiusdem causam spectantibus, quae diligentet iii a testius fide dignissimis lustrata fuere. Idem de Lavardini ordinationibus dicendum i etsi enim is coram Parocho S. Sulpitii, qui Parisiis morienti Viaticum administraturus erat. declaravit, se dolere quamplurimum, ouod saepius sine causa abfuill et a sua Dioecesi; ne una tamen vocula indicavit futitiam illam in collatis ordinibus retentionem intentionis r unde sparsus ea de re rumor, in ra est calumnia , prout declaravit tum Sambovius tom. cas. II. tum Nicolaus I' Herminier in Ecelesia Cenomanensi Archidiaconus de Patasajo, qui rem totam ab iis qui cum Lavardino vixerant, edoctus erat rium R. Dominus Ioannes Couty Missionis Gallicanae Praepositus Generalis, qui & ipse rei veritatem Cenomani didicerat a viris gravibus Lavardini coaetaneis. Dico a. falsum esse quod sive a Gaufredo baptizati , seu praecipue ordinati a Lavardino, tranquilli steterint hi in Ordinibus, illi in Baptismo, Constat enim seu Regularium , seu Saecularium plures, qui ab eodem Episcopo inaugurati fuerant, falso rumore deceptos, ordine denuo recePisse. Fertur quoque eorum quos baptizaverat Gaulaedus, plures denuo fuisse baptiZatos. Haud inficiamur quidem multos extitisse, qui vel Baptismo priori vel ordinibus primo susceptis inhaeserint constanter. At si id a qui se, dam factum est ob existimatam externae intentionis lassicientiam , Pro qua certabat Sambovius, vir magni in moralibus nominis; a multo pluribas fieri potuit, seu quia noverant mendacem esse famam quae spargeretur ι seu quia explorati iuris est. non esse credendum turpitudinem suam alleganti, nisi dicti sui veritatem solide probet. Et certe quae fides Gau-sredo, homini scilicet, qui etsi utcumque peccata conserems est, Priusquam sammis tradaretur ; volantate tamen obfirmata in Peccato egie animam, quam aereis Potestatibus aggregatum iri stulte & impie conia debat Quae fides Fuiso illi, quem alii S. Adidit, alii S. Bartholomaei Pa florem faciunt; quique turpis Apostata Genevam confugisse sertur, ubi vel haereticorum probris dignus sit, qui pueros in nomine diaboli baptizet Utique locus est dubitandi, an viri scelesti, qui ram Ecclesiae noc re non Possunt , noIint quietem eius turbare , eamque novis implicare ambagibus, askrendo se male baptizasse, quos rite baptizaverint. Dico 3. Ecclesia, si consecta ab iis qui intentionem suam retinuerant, aut retinuisse fingebantur, Saeramenta non jusserit iterari; at nec etiam prohibuisset ne iterarentur; prout tamen in opposito systemate prohibere debuerat, ob certam, ut adversarii volunt, secundi Sacramenti nullitatem. Objic. 3. cum Contens io & aliis r Valet Baptisma ab infidelibus , Iudaeis , V. g. Paganis, imo & Atheis collatum di atqui infideles illi - . - G Α o nec Diqitiguo by Gorale
119쪽
re TRA T. DE SACRAMENUIS IN GENER M
nec habent nee habere possunt veram & internam intentionem faciendi id quod facit Ecclesia. Major & minor seorsim probandae sunt.
Prob. itaque major, I. ex Nicolao I. in Responso ad Consus a Buia garorum cap. IO . apud Gratian. dist. q. De eonsecrax. c. 24, ubi sic legitur : A quodam Iudaeo, nescisis utrum Christiano an Pagano , multos in patria inura bapterutos asseritis, o quid de iis fit agendum consuIitis. Hi prosecto si in nomine Sancta onuaιis bapti ati sunt. I constas eos non esse denuo bapti andos p a. ex capi xi quis per ignorantiam Ist. I. q. I. tibi dicitur Spiritum Dei subministrare gratiam Baptismi, licet Paganus sit qui baptiυι ς 3. ex Innocentio IV. qui in cap. Si quis puerum, De Baptismo, Baptitaena a Saraceno notorio collatum valere declarat, etiamsi Paganus ille totum id quod agit, trinam ct deceptionem reputet; q. ex S. Thinna 2. 2'. q. 39. art. q. ad I. & alibi saepius. Unde
Prob. min. Illi seriam habere non possunt intentionem faciendi id quod ficit Ecclesis, qui serio velle non possunt intentionem suam intentioni Christi conkrmare, seque gerere ut Ecclesiae Ministros i atqui praedicti infideles id serio velle non possunt . Qui enim Christum habent pro seductore , a quo nulla Sacramenta inlsitui potuerint ; qui taclesiam
censent nihiL aliud esse quam: congregationem vel impiorum vel amen tium; qui ctremonias ejus mera impostoris animi commenta esse exi.
simant; illi dubio proeul nee suam intentionem Chrilli intentioni conis mare , nec se ut Ecclesiae Ministros serio gerere velle possunt i atqui citati infideles Christum habent pro seductore, &c.
Confirm. Intentio mentalis est serius & efficax voluntatis actus , ex amore finis in mediorum electionem prorumpens: atqui serio & estic citer Sacramentum intendere non potest, qui ritum aliquem non ut Sacramentum habet, sed ut deceptionem & 'imposturam. Voluntas enim ,. ut pote facultas caecae, sicut incognita velle ne uit, fic nec ea , quae ut profana percipit intellectus, sancta de sacra juaicare potest; non magis ergo potest Iudaeus ritus Christianos perficere ut sacros, quam possie Christianus ritum circumcisionis ut sacrum peragere , quandiu eum M.tigioni & Evangelio, cujus fidem evacuat, contrarium esse credit. Resp. I. palmare hoc adverta Partis argumentum , in eos a quibus pro ponitur, militare r scilicet enim ad Sacramenti validitatem requiritur
ad minus intentio externa r atqui post O adversariorum disturi, deest ea intentionix mecies saltem Iudaeis & Paganis notoriis. Qui enim pu hlice & mani seste Ecclesiae ritus peragunt ut profanos, & abominabiles, illi ne externam quidem intentionem habent i atqui in hypothesi adversariorum Iudaei & Pagani notorii , Ecclesiae ritus nonnifi ut prolanos & abominabiles peragunt de peragere cognoseuntur p ii enim non aliter peragunt, quam peragere possint et arqui ex adversariis Iudaei nonnisi ut profanos peragere possunt Christianorum ritus; idque nemini dubium esse potest, si stet adversariorum obiectis; ergo non magis serio baptizant, quam si ante Baptismi celebrationem declarassent. se nec velle, nec posse serio baptizareia
120쪽
Resp. 2. ad 2.&a. neg. min. quamvis enim Iudsi & Pagani non possint Ecclesiae ritus peragere ut in se sacros, Possunt tamen eos peragere vel le ut ritus qui in Christianorum societate habentur pro religiosis & s Cris et atqui eo ipso, velint, nesint, consormant se intentioni Christi. seque gerunt ut Ecclesiae Ministros; cum ex omnium hodie , pissertim vero adversariorum consesso, necesse non fit ad rationem Ministrorum Ecclesiae, ut ejusdem ritus intendant tanquam gratiae productivos, velut sacramentales; ergo.
Ad confirmationem, nego suppositum minoris, & dico non requiri ut Minister Sacramentum conficere intendat, sed satis esse ut intendat peragere ritum, quem a Christianis haberi scit pro religioso r in hae enim intentione implicite continetur intentio producendi Sacramenti effectum, di Sacramentum ipsum conficiendi. Nec obest, sed potius favet exemplum circumcisionis, quod sponte obiciunt adversarii. Quamvis enim Chriitrarum, qui circumcisionis rutum 3am habet pro abrogato , eum prout rem in se sacram exercere velle non possis; velle tamen potest eum perficere ut caeremoniam Iu daeis ipsis Lacram, & non ut ritum apud omnes nunc profanum r in hac
autem hypothesi eircumcisio, si per impossi, te abrogata non esset, eos dem operaretur effectus, quos pariebat iub antiqua Lem. Ceterum fi Judaei, ut & alii quicumque, fine interna intentione valude baptiZarent, nihil esset cauta cur Romani Pontifices sollieiti filissent de Baptisaiate ab iis sub legitima materia & forma collato quia Hrmae ad materiam applicatio serio facta indubie sufficeret: atqui tamen conis sat Nicolaum I. de Mausmoda Baptismo anxium & sollicitum fuisse. Prob. min. ex ipso, quem obiiciunt adversarii textu. Sic enim ibid. loquitur
Nicolaus I. A quodam ,πdaeo, nescuis amni iistia-i an Pagano , multos in patria vestra bapti aros asseritis, dic. sed primum k utrum Christianus, an P ganus ipse Iuda in extiterit , vat fi postmodκm factus fuerit Chrilitanus , inve sigandum est. Unde duo colligere eli , r. male textum hunc adduci ab adversariis, ut probent valere Baptismum a Iudaeo collatum hic enim non agitur de viro religione, sed patria & regione Iudaeo; cum de viro religione Iudaeo dubitari non misit an Christianus fit, an Paganus; 2. Baptisma a Pagano collatum pro suspecto habitre fuisse ab eodem Ponistifice; cum inquiri voluerit an baptigator ille, Paganus Bret, an Christianus . Cur porro suspectuin Hii illud Baptisma . ni si quia prudens erat ratio dubitandi an paganus qui Baptistae omelum affectabat, inten nam habuisset intentionem faciendi id quod iacit Ecclesia λ atque hine rursus sequitur quod sicut auxta Gamachaeum q. 6 . c. . sub fitaem , NGrandinum pag. 3. clam & sub conditione denuo baptietandi sunt qui prius in Atheismo 8e Iudaismo Damirati sunt, eum ii vere & serio dei ceps convertuntur P quia licet fieri possit, ut iidem in eam partientari habeant intentionem Christi & Eeelesiae , id tamen ire praxi rarum est di dissicile , sia di non improbabiliter dici possit iterandum sub conditio ne Baptisma quod ab Atheis , Iudeisve , sectae suae specialiter addictis collatum esset: quanquam fatendum multo difficilius haberi intentionem sub)iciendi se ritui, qui & eontemnitur, & grave Christianismi Onias ita
ducit, quam eumdeta poserendum prout g Cluisti uus conserri ileto