장음표시 사용
141쪽
. Lib. de nar. & grat. c. 8. φο d co parvulum na κm in eo Leo, ubi ei non potuit per Christi Bapt smum sub mei, morte Praeventum , Alcirco talem msse, ni est sine lavacro regenerationis exisse, quia aliud esse non potuit. A A tergo eum Pelagius, Cr apstat ei eontra sententiam Domini regnum Caelorum ἰsed eum non absoltis Ap stolus, di S. Thomas non minus indefinite quodl. 'o. art. q. Non possint, inquit, Diviri parvuli , insit per Eapιismum aqua,m I p.r Eupimam sanguinis. Concinniant hodierni Theologi pene omnes,
ita ut oppositam opinionem VasqueZ erroneam, Solus liaetaticam , alii temerariam existiment. Un .ie cum Caaetanus, eis timide, excogitasset, parvulis in utero materno periclitantibus succurri poste per datam ipsis a parentibus benedictionem in nomine Trinitatis , hanc ejus propositionem expungi iussu Pius U. prout refert Henriciis a S. Ignat. TOm. 3. Lib. I. num. II9. An autem Sc qua conditione suppleatur Δacramenti defectus. in adultis, intra vel extra casum Martyrii expendemus in
Quaeres 2. quam graviter peccet, qui sine intentione interna sacramentalem formam applicat materiae . .
Resp. eum gravissimi sacrilegii conscium esset ut enim docet S. Thomas
a. a. q. 99. art. 3. Peccatum sacri igit in Me consistit, quod aliquis irreverenter
se bub ι ad rem sacram; tantoque sacriti iam est grotus, quanto res facra inquam Dccatur, miorem obtineι sanctitatim e sed qui retenta intentione sommam matcrix applicat, adeoque Sacramentum profanat, & irritum s cit, irreverenter se habet erga rem sacram, & maxime sacram; quan- , H doquidem res inter sacras summum lacum obtinent Sacramenta , quibus b, DL mo sinetificatur. Idem, dispari licet de causa, admittent externae intemtionis affectae r nempe, inquiunt, Minister intentionem suam retinens, Sacramentum, quantum est de' se, irritum facere conatur t atqui con tus ille pugnat & contra Religionem, seu reverentiam rei lacrae debi- tam, ac contra charitatem debitam proximo, quem impius Minitur Sacramento fraudare vellet a &, si de Pallore agitur , codtra iustitiam, qua solita salutis remedia subditis suis velle Se conserre tenetur. Quaeres 3. an is quoque peccet , qui non habet explicitam intenti nem , aut sacramentalem essectum producendi , aut conficiendi Sacramentum, aut celebrandi rem in se revera de absolute sacram. Resp. peccare Ministrum hunc, si oppositam gerat intentionem; tum quia adi intentionem Ecclesiae in re magni momenti sese consermare a nuit; tum quia, quantum in se est, gratia & charactere, seu etiam Sacramento proximum fraudare nititur ; quod certe absque gravi piaculo fieri nequit. Haud tamen peccat Sacramenti Minister , si Sacramentorum essectus vel ignorans omnino, vel minime persendens, aut etiam de Sacramento nihil cogitans, nihil aliud explicite intendat, quam id -facere quod facit Ecclesias nec enim Concilia Florentinum de Tridentinuin aliam exigere videntur intentionem, ut dictis saltem in casibus cri, M. Sacramentum, cum Valide, tum & licite conficiatur. Ita citatur pluis 3 o. Ties Theologus Mentonensis. Quaeres q. an qui retenta intentione Sacramentum ad salutem necessarium, puta Baptisma, irritum fecit, se ipsum etiam cum vitae perticula Prodere teneatur. 9 i. I .
142쪽
Resp. teneti, nisi aliter damnum hoc resarciri queat. Ratio est, quia quisque aeternam proximi, a se Per summum scelus decepti , lalutem. Propriae vitae praeferre dedet, iuxta id . Augustini Lib. de Mendacio c. 6.
Temporalem puηe vitam pira sterna Uita proximi, non dubitabit Ch. ilitanus amittere. Si tamen Minister iis quorum interest, puta Episcopo. vel Magia Bratui, crimen suum sub comessionis sigillo detexerit; iique male ciniae os denuo tingi curent, iam poterit reus ad oras remotiores confugeare, & sic vitae suae consissere. Ex his inseres eum qui a Ministro legitima intentione destituto Sacramentum, seu potius simulacrum Sacramenti recepit, teneri ad alium Sacerdotem recurrere , si agatur de Sacramento , cujus susceptio sub praeceptum cadat. Ratio est, quia implendum remanet Praeceptum, quod per susceptionem de se invalidam minime impletum est. Unde qui in Paschate hostiam ex desectu intentionis minime consecratam sumpserit, saeram synavim adire tenetur , ut Ecclesiae obtemperet. Ex iis tamenouae antea dicta sunt colligere est non esse facile credendum Ministro, debitam intentionem sibi defitisse contestanti; tum quia dissicile prorsus ac rarum est, ut interna inteutio ab exteriori ritu serio peracto sejungatur; tum quia si penitius interrogetur conscientia Ministri , qui se nullam conficiendi aut conserendi Sacramenti intentionem habuisse declaret; apparebit liquido non aliam ei defitisse intentionem, quam vel producendi effectum Sacramenti , vel exteriorem ritum, quatenus . . maliter Sacramentum est peragendit quae quidem intentio neque necessaria est in Ministro infideli , neque etiam in fideli; nisi is, ut supra notavimus, existimet non posse intendi ritum Ecclesiae, quin intendatur ut Sacramcntum, vel res in se & absolute sacra. Si tamen certo constet, imo si rebus serio pensatis dubium sit an Minister nequam legitima caruerit intentione baptietando, tunc baptisma vel absolute, vel sub conditione denuo conserendum erit. Quod si id citra scandalum ob rebaptisandorum multitudinem fieri nequit, ut res moram patitur, reciirrendi meris ad Episcopuna; imo& juxta aliquos, ab Epinscopo ad Rom. Pontificem, ad quem majores Ecclesia causas, ct discilior ex suasiones reserendas esse tradit Innocentius Ιl I. caP. 3. De Baprimo, δα- Quaeres s. an intentio errans possit esse interna ; proindeque an baptizet quis valide filium Petri, ratus eum esse filium Ioannis; vel ma-reri ratus esse feminam i -
Resp. ad valorem cujuscumque praeter mammonium sacramenti su ficere ut persona sit confuse determinata r unde qui baptiZat, sive ci ca personam erret, sive non, valide baptizat, qui, praesentem, quisquis 4lle sit, baptigare intendit. Si tamen existuarans se marem baptizare, excluderet fleminam ; non staret Bqptisma ; sicut non staret ordinatio.
si veritus Praesul ne filius Regis Pse ordinandis immiscuisset, suam ci
ea eum intectionem expresse retineret. Sicut autems in personam praesentem sic I in praesentem materiam
absque limitasohe rei debet intentio. 1 is subsis causa. Ratio est,sma Ministri intentio conserinis esse debet formarum verbis i atqui kr marum verba nihil circa materiam praesentem limitant r non enim dicit forma, Absolis te a pereatu istis, non ab illis; ergo.
143쪽
Hinc imprudenter se geret celebrans, si ad unam hostiam Iimitet in . tentionem suam ; quia fieri potest ut propter adhaesionem duplex sit,
quae credebatur unica I sicque vel neutra consecrata sit, vel dubitari possit utra sit consecrata: cum e contra certo consecratae sint ambae.
imo centum, quae in pixide erant , ubi decem tantum esse credeba tur, si Minister intentionem suam non restrinxerit. Si tamen SacrIsta, non consumptis quae in Ciborio remanserant particulis , hostias consecrandas superposuerit imprudens, tunc intentio in eam solum materiam
ferri debet, . quae non ante fuerit consecrata, ' . . t . ii τ .
Quaeres cl. an intentione legitima praedictus censeri postit, qui cogente mortis metu Sacramentum confert. ιResp. affirmat. contra Serrium: quia ad valorem Sacramenti lassicit vera intentio, faciendi quod facit Ecclesiar atqui intentionem hanc potest: quis ex metu seu iuste seu injuste incusso ectrinare unde qui premente naufragii metu puerum baptiZaret , quem quia.sibi invisum baptizare noluerat, valide baptiZaret; ergo & valide baptizare poterit, etsi ba ptizet ob metum inique incussum, puta ab iis qui fuerum domi cuntra Ecclesiae leges baptizari volent. Ratio ulterior est, quod metus, is etiam qui in constantes cadit, nisi rationem obruat, non tollit voluntarium simpliciter, sed solum secundum quid, prout diximus ubi de actibus humanis. Non nego matrimonium, vota, Beneficii resignationem, concessionem aut prorogationem jurisdictionis, de similia, in casu metus gravis invalida esse jure positivo e verum invaliditas haec nullibi quoad Baptismum mg. constituta eis; imo nec constitui potuit, quia Baptisma sub nullo pro sus respectu dispositioni Ecclesiae subiacet; secus de matrimonio ut contractu. Quae res I. an valeat. Sacramentum si Minister intentione. habeat oppositas, puta si id tacere, velit quod facit vera Eccle ita, nolit autem id facere quod facit Ecclesia Romana. Resp. valere Sacramentum quoties posterior intentio priorem non deis struit et unde valet, prout jam diximus, Baptisma a Geneven si Praedicante collatum; quia Romanae Ecelasiae exclusio, quae a speculativo intellectus errore proficiscitur, totalem de absolutam relinquit intentionem G M p faciendi id quod secit Christus . Si quis vero, ait Lamb. Gaud, non Φ-'' ignorans rationem Sacramenti, a inatrissonio sejungi posse , hac una solum intentione contrahere velit, ut Sacrame itum non faciat, reipsa non conficiet S ramentum; quia posterior intentio priorem destruere
censetur. Sed de his alibi. : . ii
i LII. An nocessaria sit intentio actuesis. ,
Quam sese praecedentem quastionem expendi, tam breviter ei, quae nunc discutienda venit, immorabor. Obscura quide inest & perplexa difficultas, in quo sita sit intentionis virtualis natura r seu quae esse possit vi tus primae illius intentionis, Nuae cum jam inise nihil sit, in mediorum t men applicatione Perseverat: unde hic duas praecipue in partes dividuntur Magistri. Alii siquidem existimant cum Suare, ad intentionem viris alem non requiri ut actu perseveret aliqua voluntatis intentio sive
circa finem, sive circa mcdia, quia poliquam voluntas semel imperavidinis-
144쪽
CAP. II. DE CA USIS SACRAMENTOR URI. Ir inseriori potentiae, hac in stra actione naturaliter continuat ; ut docet experientia de eo, qui Per horam ambulans, de ambulatione non seinia per cogitat, ideoque nec illam Vult continuo. Alii ad actiones, quae ex virtuali intentione fieri dicuntur, tenuem aliquam remissamque attenti nem concurrere putanti quia hac seclusa non credunt explicari posse. quomodo fieri queat ordinata illa actionum series, quae saepe ab arte intellectuali deiκndent, ut in cantu Missis, vel recitatione carminum . . Ars enim est habitus acquisitus , qui vocem dirigere non potest nisi mediis actibus elicitis; ergo semper influit medio aliquo actu, quo dictat vocem tali veI tali modo inflectendam esse hic & nunc . Nec obstat. inquiunt, quod si animus ad ea quae peracta sunt, reflectere velit, nihil omnino percipiat: haec enim imperceptibilitas partim oritur ab exilitate actus, partim ex gravi intellectus ad obiecta per imaginationem Proposita conversione. Verum his, quae juris philosophici sunt, neglectis, & de quibus consuli possunt Marti non tom. q. pag. sI8. Lugo disp. 8. n. 73. & seq. id unice definiemus in presenti, quod a Theologorum vulgo expendi solet. Sit igitur. CONCLUs Io I. Ad validam Sacramenti consectionem non sufficie intentio habitualis, vel interpretativa. Prob. I. pars: Intentio ad Sacramenti consectionem suffieiens , influere debet in actionem sacramentalem; cum illam ut pote de se indiis rentem determinare debeat ad esse Sacramenti r atqui intentio mere habitualis , nec influit nec insiuere potest in actionem sacramentalem. Quod enim nec in se nec in virtute remanet, in nullam actionem moralem insuere potest; atqui intentio habitualis, ut ex eous definitione notum est, nec in se nec in virtute remanet; sed solum in habitu ex
praeteritorum actuum repetitione comparato; ergo.
Et vero intentio habitualis subsistit in homine ebrio vel dormienter
.atqui tamen neuter capax est Sacramenti valide conficiendi; cum Sacramenti valide conficiendi, ii solum ex institutione divina capaces sint, qui humano modo, ac proin deliberate agere possunt; ergo. Prob. 2. Pars; quia ad validitatem actionis requiritur in agente vera aeamdem ponendi intentio; unde ubique terrarum, aliud est consensissem, aliud consensiti atqui intentio interpretativa, non est vera intentio, sed solum dispositio ad concipiendam intentionem; unde de eo qui interpretative solum aliquid intenderit, non dicetur, miluit ι sed solum, V .ivisset; ergo. Confirm. Actio sacramentalis, ut pote humana & moralis in genere meritorio, debet libere & advertenter poni. t atqui non ponitur liberata advertenter, id 'uod ponitur sine ullo voluntatis actu ; & sine ullo voluntatis actu ponitur id quod nec vis, nec voluisti, sed solum v luisses, si scivisses esse volendum; ergo.
Oblic. r. contra I. Partem, auctoritatem S. Thomae, qui 3. P. q. 6 art. 8. hec habet : Licet illo qui aliud o gitat, non habeat intentionem actuatim , habet tamen intentionιm habitualem, quae susscit ad p.rfectionem Sao
abbreviatos characteres , seu ex Scribarum oscitantia irrepsit in te
145쪽
xa o TR AC r. DE SACRAMENUIS IN GYNERE.
tum S. Doctoris; ut constat tum quia exemplaria quaedam anni Isino. Uirtualem habent pro habituali; tum quia D. Thomas virtuales ab habituali accurate distinguit, praesertim q. de charitate, inter disputatas, ubi art. i r. ad 3. sic scribiti AIiud est babitraliter referre in Deum; θ aliud
Resp a. admissa communi textus lectione S. Thomam per habituale id intelligere, quod hodierni Theologi per virtuale intelligunt, ut vesex ipsa textus lectione manifestum est. Obiic. a. Valet Baptisma collatum a Parocho, qui post habitam actualem pueri baptizandi voluntatem , domo egreditur , & ingreditur E clesiam ut eumdem baptiZet, sed interim alio Vocatus, puta ut mortis hundi consessionem excipiat, non redit ad Ecclesiam nisi post quatuor aut quinque horas, tuncque sine novo voluntatis actu infantem baptiratratqui tamen nulla alia inest Parotho huic intentio, quam habitualis . Ubi enim tanta est interruptio, ibi desit motus quem intentio prima potentiis exterioribus impresserat r atqui clesinente hoc motu una desiit intentio quaecumque virtualis; cum ea solum intentio dicatur virtualis, quae saltem in motu potentiis impresso perseverat; ergo. Resp. I. vix ac ne vix quidem fieri posse ut ille Parochus post quatuor aut quinque horas Ecclesiam pueri baptirandi causa regrediatur , sine novo quodam saltem .confuso voluntatis actu. Quare enim qui moribu di eon bessionem excipiendo , infantis oblitus erat , non redit domum, sed recta tendit ad Ecclesiam, nisi quia revocat sibi in memoriam superesse infantem quem abluere debeat, & quem idcirco vult baptietare. itaque ma)or pro ultima parte negari potest tanquam de falso supponente. Certe Theologi ut dissicultates fingant, fingunt de hypotheses, quas
eorum nemo proprio sensu, propriaque experientia munire possit. Resp. 3. ne8. min. eiusque probationis ma, si enim motus quem exteri ribus potentiis mane impressit viator, tota die perseverare queat, etsi interim vacet meditationi, officium recitet, cum itineris socio confabuletur, oculos agrorum vel aedium intuitu pascat: quidni & in praesenti casu perseverare censeatur motus potentiis per primam intentionem impressus His duo adde, I. intentionis primitivae virtutem a pluribus aliter e plicari, quam per perseverantiam motus potentiis exterioribus impres, si, de quo supra; 2. S. Thomam non videri requirere ad intentionem irtualem , quod actualis voluntas non fuerit interrupta, sed solum quod revocata non fuerit. Sic enim loquitur in q. dist. 6. q. a. art. 1. ad 4. cogitatio est valde labilis , M i. si tune vim adfiit a'Malis intentio , quanao Mimstιr Uerba profert, dum indo pilus intenderit, o contraria imrentio non intervenerit, Sacramentum non impeditur ἰ quia operatur tunc in vi praecedentis mientisnis.
Quoniam vero non desunt plures Theologi, qui intentionem si per
aliquod impedimentum interrupta sit, nec actu nec virtute remanere contendant, idcirco curandum est iis qui sic interrupti fuere, ut intenti nem suam renovent; ne Sacramentum dubio saltem nullitatis pericula Paulνα exponatur : unde, ait Paulus a Lugduno, nulla foret absolutio Sacerdos λού- iis, qui intentione non iterata absolveret, postquam negotio alicui per
i. . . . semihorain ut quadrantem vacasset. Idem indistincte docet Grandin' non
146쪽
CAP. II. DE CAUSIS SACRAMENTOR v M. I 3rde eo solum qui in ebrietatem, sed & qui in amentiam utique transitoriam vel somnum incidisset; quique, ut debet supponi, emergens e
somno, rem sacram inadvertenter & quasi mechanice perageret I qui enim , ut moris est, advertenter regreditur ad altare, intentionem LM tis renovat. Ceterum tunc maxime intentionem renovari decet, cum
eam Per peccatum interrumpi contigiti sacrae enim intentioni nihil a versum magis, quam intentio peccandi. Objic. 3. Intentio habitualis lassicit, ut Missae omnes per totum mensis, imo & anni spatium celebrandae alicui applicentur ; ergo & lassicit ut
toto eo mense conficiatur Sacramentum. Respondent aliqui cum Vasque disp. 38. c. 6. n. 76. neg. ant. 3. quia ain 'plicare alicui Sacrificii stuctum , est pro illo Sacrificium ciserre et atqui ad oblationem Sacrificii, non lassicit intentio habitualis, &dudum Praeterita. Sacrificium enim est opus morale, de cujus proinde natura est ut nonnisi voluntate sormaliter aut virtualiter praesenti offeratur; a. quia
Sacerdos non potest applicare fructum Sacrificii, nisi ut Christi Minister i atqui non est Minister Christi, nisi dum offert Sacrificium ; ergo nonnisi dum octri Sacrificium, fructum ejusdem applicare potest. Haud tamen placet haec opinio, tum quia, ut bene notat Lugo ibiae n. 93. omnium praxi repugnat, qui etsi nec ante Missam, nec in Mememto, de quopiam cogitent, persuasum tamen habent iis prodesse Missam, quibus diu ante destinata est; tum quia a sanioribus Theologis reiicitur; tum quia ratio cui innititur, neutra vim habet. Non I. quia a
plicatio tactus Sacrificii ipsam sacrificandi actionem praecedere Potest, sicut applicatio jejunii jemnium praecedit. Utraque nimirum applicatio habet se per modum donationis i porro donare quis actu potest , non modo rem quae actu sua sit, sed & quae sua futura sit , puta quidquid piscium toto mense apprehenderit. Non a. tum quia dici potest quod Sacerdos sit Christi Minister, non modo dum actu sacrificat, sed etiam dum fructum Sacrificii futuri dispensat cui voluerit; quia & hujus applicationis faciendae potestatem accepit a Christo. Adde quod etsi v luntas Ministri non possit emcaciter applicare stuctum Sacrificii sine Potestate a Christo accepta, possit tamen de fructu hoc, ex hypothesi quod aliquando extiturus sit, disponere per se solum, &independentera potestate Ministerii. Unde si quis cras futurus Sacerdos, primae quam faciet Missae fiuctum applicet Patri suo, haec voluntas licet ex potestate
a Christo accepta non procedat, cras tamen ef&ctum habebit, nisi retractetur. Aliud tamen esset si voluntas cuiuspiam ad aliquid volendum incapax reddita fuisset per leges r unde non valeret consensus crastino matrimonio praestitus hodie ab eo, qui necdum dirimentis quo ligatur impedimenti dispensationem recepisset; adeoque hic novo consensu opus foret. Vide eumdem Lugo n. 98. Reis. itaque neg. conseq ratio disparitatis est, quod intentio, qua S cerdos applicare vult fiuctum seu Missae, seu cuiuscumque boni operis a se per mensem eliciendi, non sit merum hujus applicationis deineem faciendae propositum, sed ipsamet realis & actualis eiusdem fructus applicatio : at vero intentio qua quis toto mense celebrare vult, non est
actualis confectio Sacramenti, sed nudum ejus conficiendi propositum rI a unde Diqiligod by Corale
147쪽
tande ad confectionem illius nova toties requiritur intentio, quoties prae cedens, nec in se nec in Virtute remanet; quia haec , ut pote Omnino praeterita in actionem sacram influere non potest. Objici . contra secundam conclusionis partem r Sumit intentio interpretativa, ut adultus valide recipiat Sacramentum Extremae Unctionis, de quo nunquam ante cogitaverat ; ergo eadem intentio sumit, uequis idem vel aliua Sacramentum rite conferat. Resp. neg. conseq. disparitas est quia qui Sacramentum recipit, habet se per modum subjecti& patientis; potest autem quis solum interpretative volens, Vel etiam non volens, Sacramenta quadam recipere, ut pater in infantibus, qui valide baptizantur: at vero qui Sacramenta conficit, habet se per modum agentis, cui opus est ut rem de se ad plura indeterminatam determinet ad oste sacrum i porro actio haec & determinatio, quae liberum Ministri influxum requirunt, veram quoque requirunt intentionem, quae saltem virtualiter subli stat; ergo. Objic. s. Intentio interpretativa lassicit ad peccatum & peccati poenas, ut patet in eo qui inebriat se , praevidens se in ebrietate que jam esse occisurum; ergo eadem intentio ad Sacramentum sussicit. Resp. I. neg. ant. adsensum conclusionis: siquidem in conclusione intentio interpretativa non ea est qua quis vult effectum in causa; sed ea qua quis rem voluisset, si animadvertit 6et eam fieri posse vel debere i haec autem intentio, vel potius ad intentionem dispositio , etsi habitualiter mala, non sussicit ad peccatum actuale: unde qui hostem occidisset, si cognovisset, sed nec occidit, nec Voluit occidere, quia non cognovit, non est actualis homicidii reus, nec censuris contra homicidas latis subiacet. Ceterum, di id ut pote qdod cxtra rem sit, obiter annotaverim , non constat inter Theologos, an qui peccati causam voluntarie ponit , c nonicas ejusdem poenas semper contrahat. Id quidem concedit Lugo ead. disp. 8. n. IIo. de peccatis quibusdam, qualia sunt inprimis ea quae justitiae adversantur, ut homicidium, combustio alienae domus, &e. quia, inquit , justitia non modo prohibet ne fureris , sed & ne quid facias unde secuturum noveris proximi damnum : quapropter si in iniquis eiusmodi facinoribus annexae sint censurae , easdem contrahes, etiamsi, dum ea perpetras, non sis jam rationis compos . Verum una docet idem Theologus aliud esse de blasphemia v. g. & perjurio; quia haec a religione non prohibentur nisi ut sunt humana , eaque vel injuriosa vehmendax contra Deum locutio; qualia non sunt dum ab ebrio aut dormiente proseruntur: quod quidem ego de perjurio tacilius admitterem. quam de blasphemia; prout etiam docet Sanchez in Decalog. Lib. I 6.
Re . a. neg. conseq. quia cum malum sit ex quocumque defectu, bonutis vero cx integra causa, quod ad prius sussicit, non ideo ad posterius laseris est, praesertim cum alia est supremi Domini voluntas, prout in praesenti esse constat ex unanimi Ecclesiae sensu . Quare fi Sacerdos, qui sciat solitum se cum dormit, conlectatoria verba pronuntiare in panem . eo fine dedat se somno ut eadem verba pronuntiet, eaque ex tunc ad consecrationem valida esse velit, haud tamen consecrabit de facto. Ee vero unde sciet, quantum ad Sacramenti certitudinem necesse est ,
148쪽
se ideo praedicta verba p nuntiasse , quia haec ante somnum pronum tiare voluit Adde quod in homine vigilante 4 licet distracto , semper reperitur aliquid, quod consese libertatem, expeditasque ac minime ligatas facultates denotet; nihil vero est in homine dormiente nisi lugatum pConfirm. Actio Ministri est actio dispensatoris, quae proinde ratione sui
humana & libera esse debet ratqui ad peccatum non requiritur actio ratione tui libera, sed sumcit ut eadem sit li ra in causa, prout diximus in Tract. de Peccatis; ergo quod lassicit ad peccatum, non lassicit ad actionem Ministri a Conchosio II. Ad Valorem Sacramenti non requiritur intentio
actualis, sed sumoit virtualis. Ita Rituale Romanum post S. Thomam
Prob. quia intentio ad Sacramenti valorem sussiciens, debet quo m-que in casu Ministro sui compoti esse possibilis; alioqui & Minister de suscipiens innumeris obnoxii essent scrupulis, semperque anxii, an hic
di nunc adfuisset ea intentio, quae non semper adeste posset i atqui, ait ibid. S. Thomas, habere intentionem actualem , non vi totaliter pinuum in fominis potestate; quia praeter intentιonem , cum homo vult multum intendere, incipit alia e irare, secundum illud Psalmi et Cor meum dereliquit me; ergo. Est tamen plurimum commendanda actualis intentio ; cum tanta sit Sacramentorum dignitas , ut sicut cum magna mentis attentione , sic di cum actuali voluntatis intentione ea peragi maxilne deceat. Quare 'omittenda est alia quaevis intentio, quantumvis pia, quae actualem in '
Sacramentorum cpnfectione intentionem expellere valeat . Hac utcum que de causa Pontalius v. Pricre, cas. a. juniores eos Sacerdotes reda
guit, qui inconsulta devotione, varias Missae Canoni preces , etiam iaactibus fidei, spei, & amoris positas interserunt . Hi nimirum cereorumaeonsumptores, ut loquitur Guillelmus Paris.& adstantium corda sua prolixitate arefaciunt; & spiritum suum Ecclesiae spiritui substituere periclitantur. Ceterum ut pia & expressa formaretur intentio a Sacerdotibus proxime celebraturis, concessit Gregorius XIII. indulgentias recitantibus formulam, quae incipit, Ego volo eriobrare Missam: quae oratio utinam fletapius & sanctius a multis persolvaturi Prob. I. pars, quia ad Sacramenti consectionem aliqua requiritur i, tentio r atqui nec requiritur intentio actualis, nee lassicit habitualis vel interpretativa; ergo superest ut requiratur & sussiciat virtualis. Et vero illa intentio satis est, ex qua Minister eo modo agit, qui sibi m raliter possibilis est: atqui ex Intentione virtuali agit homo, &α ergo. Objic. Si quis per procuratorem matrimonium contrahere velit, Vali de contrahet, etiamsi tunc sorte ebrius sit, imo in insaniam versus ratqui tamen nulla hic est intentio actualis aut virtualis. Res p. I. matrimonium juxta plures non valere, si mandans insanierit, aut iuret e caeperit, priusquam illud contraheretur; quia ut morte, se & amentia mandantis extinguitur mandatum, juxta id Leg. 7. E. De acquir. vel omiti. haeres. Furios voluntas nulla est. De quo contra Sanchea Lib. 2. de Matrim. disp. II n. ra. vide Molinam lom. a. de I nitia disp.sset. in fine, & Pontium Lib. 2. c. I . n. I . Resp. a. neg. min. hic enim interest consensus di actualis in procur
149쪽
et 3 TRACT. DE S AC R A ME NT IS IN GENERE.
tore, qui agit nomine mandantis, & Vimialis in mandante, qui, quem mandatario impressit motum, continuale censetur, donec cum de iure
vel de facto revocaverit. Et vero Procurator unam cum mandante perissonam emcit; ergo cum profert verba formaliter & practice significantia, mandans ea proferre censetur ; quod ad validitatem matrimoniis cit juxta leges; nec tamen ad alia Sacramenta iussiceret. Ex his colliges I. saltem venialiter peccare eos . qui voluntarie diastrahuntur in conficiendis Sacramentis. Quin & culpam hanc latius fuerit habere pro gravi ad minus dubia. Ecquis Christi corpus tam familiariter tractari ferat, ut ab eo, quo initanti iii et se praesens , . quasi
ab objecto momenti pene nullius avertantur mentis oculi pColliges a. eum qui formam sine intentione inceptam cum intentione prosequitur, nihil emcere; quia necessiim est ut intentio in Brmam totam influat. Sic quoque nihil 'operatur, qui absolutionis krmam quam attente incepit, non perficit nisi somno oppressus; quia dormiens humano modo non agit. Idem est si λrma perficiatur revocata intentione.
Ceterum hic loquimur de forma secundum id quod essentiale habet spectata. Si quis enim vocem hanc Ego, in Brma Baptismi sine intentione Iserat, & illico facti poenitens, cum intentione dicat, re taplixo,
it Sacramentum , quia vox 'o , non est essentialis. Aliud est de pronomine hoe in serma Eucharistiae, ut bene Sair Lib. I. cap. q. q. s. 'Colliges 3. valide consecrari hostias, quas quis consecraturus in pi-xide super corporale reposuerit; etsi earum oblitus, ne quidem pixi. dem aperuerit in decursu actionis r quia hic insiuit primaeva intentio. Idem est, ut docet Lugo nu. II 3. si hostiae quam Sacerdos paraverat, alia eodem inscio substituatur : quia non sic suam hostiae primat intentionem alligavit, ut hanc solam , non vero aequivalentem consecrare
volueriti sed de his plenius ubi de Eucharistia. Colliges quid sentiendum sit de ordinatione eorum , qui cum imregulares fini, censura ligati, dimissoriisve aut legitimo titulo destit ii, manuum impositionem recipiunt ab Episcopo , qui per se vel Ministros suos declaravit, talium ordinationem a se non intendi. Si enim declaratio haec sit solum comminatoria & ad terrorem, subsistet utique crdinatio. Sin vero abloluta sit, non stabit eadem r quia hic nulla o curret intentio suffciens. Non actualis , quia Episcopus contrariam actualem habet intentionem, nempe tales minime consecrandi. Non vi mi alis, quia haec fundatur in actuali praecedente non revocatae porro
vel nulla praecessit actualis tales ordinandi intentio, vel quae praecessit. revocata est; quandoquidem Ocialis intentio in individuo determinata derogat generali. Unde quidquid circa praedictos exercet Episcopus imanus Imponendo, porrigendo instrumenta, Sc. materiale est, non a
tem formale, ac proinde nihil operatur. Sed unde iudicari poterit an Episcopalis illa declaratio, sit commin toria tantum, an absoluta Prosecto non aliunde melius quam ab Episcopo iplo, qui proinde si adhuc superest, consuli debet: si obierit, po deranda erunt verba quibus usus est. Quod si ex iis defuncti mens ceristo colligi nequit, iteranda erit sub conditione ordinatio tanquam dubia. Ceterum eiusnodi declarationes de futuro intentionis deiectu, quae
150쪽
CAP. II. DE CAUSIS SACRAMENTOR v M. I 3s nullum in Pontificalibus sundamentum habent, iure improbantur a Lu. go ibid. D. II9. ob gravia que hine exoriri postunt dubia Se incommoda i fieri enim potest ut quis tali ligetur impedimento, illudque ignoret, vel oblitus sit; item ut deinceps dubitet an non eo ligatus fuerit
tempore recepti ordinis, &c. Colliges eum qui duas simul habet contrarias intentiones, quandoque OPerari Sacramentum , quandoque non . Operabitur quidem , si Praevaleat voluntas operandi, ut in eo praevalere censetur , qui ex erin re ratus Missam non esse Sacrificium, vult Missam facere, non tamen Sacrificium : non operabitur vero , si utraque voluntas sit plene aequalis, ut si quis aeque velit & facere Missam , de non facere Sacrificium. Quae postorior hypothesis n scio an in praxi admitti facile possit faltem quoad Sacramenta a Matrimonio distincta . Qui enim vult facere Missam , vult sane enicaciter id peragere quod initituit Christus , ae proinde Sacrificium. De his adi Lugo disp. d. sect. 8. per totam, ubi gravem de Abissinorum matrimonio controversiam expendit. . III. An intentio debeat esse abfHuta. Revocandum in memoriam sacramentum vel absolute conserri, vel sub conditione, eaque de praeterito, de praesenti aut de suturo. Iam
tria quaeruntur , I. an Sacramentum sub conditione datum conferatue valide; 2. an licite; 3. an conditionem exterius exprimi necesse sit. CONCLUsro I. Valet Sacramentum collatum sub conditione depra
terito aut de praesenti, si purificata sit conditio; non valet vero colla tum sub conditione, libere futura, nisi sorte in casu matrimonii. Tres
sunt parteS. Prob. I. Pars r Valet Saeramentum eollatum absolute t atqui Sacramentum sub conditione de praeterito aut de praesenti collatum, confertur absolute, si conditio purificata sit, idest si vel extiterit de facto , vel existat actu ; quia voluntas conditionalis, posita conditione transit in absolutum. Hine Iustinian. Instit. De Uerb. obligat. g. 6. Cond3tiones , quae ad praesens vel p/aeritum tempus rest, untur, aut statim infirmam
obluationem, auι omnino nou d frunt: veluti si filius Con bl fuit; vel si M vius Vivit, dare spondes r nam ct ea ita non sunt . nibit valet obligatio et sinautem ita se haberii, statim valet I ergo valent Baptismus & Poenitentia sub his sormulis collata r Si non es ἶaptetatus, ego te bapti. ς Si mi is, ego te a fulvo; po:ito quod infans baptizatus non fuerit , aut poenitens
Sed quid si eognitionis existentia naturaliter resciri non possit; ut si dicat quis : Ego te baptiro, s sis praetistinatus. Divisi sunt Theologi ε alii
sic collatum Sacramentum valere putant, vel non valere, prout lubsistit conditio coram Deo, vel non subsistit; quia Sacramentorum valor non peniet ab hominis cognitione vel ignorantia r unde valet Baptismus sub hae Hrma collatus i Baptiro te, si non es bapteratus ι etsi ignoretur an conditio posita sit. Alii idem Sacramentum valere negant , quia, inquiunt, non valent Sacramenta eo collata modo, qui per se dc necessario certitudinem humanam excludat; cum sic a Christo instituta suerint;