장음표시 사용
181쪽
166 TRAcr. DE SACRAMENTIS IN GENERE.
an ad validam Sacramenti receptionem necessaria sit eiusdem suscipiendi voluntas; a. quae ad idem starct .iose percipiendum desiiderentur dinpositiones; 3. an qui cum Obim Sacramentum recepit, clutaein gratiam sublato tandem obice recusecret; φ an & cui peccatori recusati possint Sacramenta .
De inrEntione ad Sacramentorum receptionem necessaria.
Constat r. nullam in parvulis aut perpetuo amentibus requiri inte tionem, ut valide recipiant Sacramenta Baptismi, Confirmationis, Fucharistiae, eu iuxta non paucos ordinis sacri. Haec ex dicendis, poetissimurn ubi de Baptismo, plenius constabunt. Alibi vero ostendemus nunc vetitum esse ne sacra synaxis ministretur infantibus. Constat α. ad validam Eucharistiae receptionem nullo opus esse interiori consensu ; quia cum Sacramentum illud habeat esse permanens, subsiliit ubicumque reponitur; etsi nullum, niti a rite disposito recipi tur, fructum pariat; quia mechanica eius perceptio non est lacramen talis in ordine ad gratiam. Quaeritur itaque an in adulto ad validam receptionem Sacramenti in usu positi, requiratur interior ejusdem Sacramenti recipiendi intentio, & qualis haec esse debeat . Qua de re triplex est opinio r prima Glossae in cap. Maiores, De Baptimo, ubi censet validum esse Baptisma
receptum ab homine, qui ore Profitetur se consentire, sed dissentit coris de . Secunda est Cajetani, qui in baptizato exigit solum capacitatem sine contrarietate, idest ut baptiZatus mere passive se habeat , neque u Iens, neque non volens baptiZari. Tertia est ceterorum qui ad validam Sacramenti receptionem requirunt positivum adulti consensum, seu actualem, seu habitualem vel interpretativum. CONCL o s Io I. Invalide recipit Sacramentum adultus seu omnino reluctans, seu qui mere negative se habet.
Prob. I pars, I. ex Innocentio III. cap. Majores 3. De Baptimo, ubi sic t Ille Uero qui nunquam consentiι , sed penitus contradicιt , nec rim, nec ebaracterem suscipit Sacramenti. Merito igitur iussit Gregorius XIII. e pungi Glossam . quae asserens valere Sacramentum ah εο qui corde dssenni, modo dicat o e se consentire, non tam Innocentii textum interpretabatur, quam subvertebat.
Baptismus & ordo gravem imponunt obligationem; ergo neutrum hoc recipi votest ab invito.
Dieret Baptismus etsi non quantum ad rem , quantum tamen ad charuct rem, cum invitis ct contradicentibus confertaer , ii saltcm ratione Sac amenti
ad jurisdictionem Ecclesiuitlicam pertinerent ; unde ad servandam retulim sibi Christianae forent rarionabiliter compellendi r verum id est Retivit ni Christ amecontrari m, ut simper invitus o penitus contradicens, ad recipiendam Cr semetandam C, Vtiannaum aliquis compellatur.
182쪽
CAP. II. DE COSIS SACRAMENTORUM. ID
quia per Baptis num validum adscribitur quis familiae Dei ; sicut per ordines inter Minithros eius adscribitur r atqui positive reluctans nec familiae Dei, nee Ministris eius adscribi poteti. Unde Concilium
Aurelianense III. an. 338. Can. 7. Si invitus quis, vel reclama is fuerit Oeia diratus, ab officio quidem deponatur, sita non a commNnione pellatur et 'scopus mutem qui inuimn avi reclamantem praerum erit oi dicare , annuali paenitentia subdius Missas facere non praesiuinat. Prob. a. pars, I. ex Conciliis . Carthaginense III. an. 397. c. 3 . sic. habet : AEgotantes, si per se respanse e non pisunt, cum voluntatis eorum ι stia monim, hi qui sui su . t. pe imis p pio dixerint, bapticentur. Arausicanum II. an. I. haec statuit: Subito sim vescens , prout status ejus est, bapti ari, aut pinnitentiam ace pere pol f i si υ luntatit aut p aere iis testimonium aliorum verbis habet, aut proen is in sua nutu. Unde sic Si valeret Baptisma homini negative se habenti collatum , haud potuisset negari aegrotis omnibus, qui ipsum nec petierant nec refecerant ; ex iis enim quorum occasione praedicti Canones conditi sint, multi erant in Christianaiti R ligionem bene affecti, quibus prodesse potuisset Baptismus; & multo plus Poenitentia, quae si expresse ab homine iam Chri litano petita non erat, certe nec reIecta r atqui tamen vetant Patres , ne vel illis Baptismus, vel istis Poenitentia concedatur; ergo supponunt utrumque valide non dari, si detur homini negative se nabenti. Prob. a. ex S. Augustino qui Lib. q. de Bapt. c. 24. sic loquitur r Ideo cum alii pro parvulis respondeant II valet utique ad eorum conmmationem Baptismus, quia ipsi resp ndere non possunt . At si pro eo, qui re pandere potest. latius respondeat, non itidem valet, iuxta illud Evangelii, AElum babet, ipse pro se loquatur. Unde sic: Non valet Baptisma illius qui pro se non respondet, cum potest, aut potuit: atqui non respondet pro se, qui negative se habet. Qui enim habet se negatio , nec pro se facit, nec contra se; ergo. Prob. I. Ex. S. Thoma quem alibi adduximus contra quartam Sertii objectionem. Prob. ex Rituali Romano, ubi vetat Paulus V. ne adultus, qui in iamentiam, subitumve morbum inciderit, baptizetur, nisi prius, cum sui compos erat, Baptismuin expetieriti idque sancitum conformiter ad haec S. Thomae verba q. 68. art. I a. Si nulla Voluntas suscipiendi Baptismum in eis a paruit, dum favae mentis essent, non sunt bapti andi. Huc faciunt rationes pro prima Conclusionis parte addume r neque enim niagis decet ut ullatenus volenti, quam ut simpliciter invito, grave onus imponatur. Oblic. r. S. Augustinus Lib. . Consess. c. q. narrat amicum suum, cum diu sine sensu jacuisset, baptiYatum suisse i atqui tamen is Baptismum non expetierat. Imo, ait Augustinus, a fide vera, quam non germanitus, ct penitus adolescens tenebat, deflexeram eum in supentitiosas fabellas, oper-mciosas, propter qu is plangebat me mater ς ergo. Rela. I. argumentum hoc plus probare, quam velint adversarii. Hi enim etsi Baptisma invito vel nolenti collatum, quod characterem Valere putant, haud tamen illud gratiae productivum esse censent i atqui tamen magnam & uberem gratiam in amico Augustini peperit Bapti iama eidem sensibus destituto collatum. Sic enim pergit Augustinus: Sta
183쪽
157 τRAcr. DE SACRAMENTIS IN GENERE
tm ut primum cum eo loqui potui potui autem mox ut illa potuit tentaυδ apud illum irridere, tanquam ct illo irrisum mecum, Eaptimum quem accep vat, mente atque sensu absentissimvs V At ille ita me extimuit ut inimicum ς
admonuitque mirabili ρο repentina libertate, ni si amicus esse vellem, talia sibi dicere delinerem. Unde Resp. g. min. & dico Augustini amicum , etsi non nihil ab eo coris Iuptum, probabiliter expetiisse Baptismum, seu dum staret incolumis se seu cum sensit ingruere morbum, qui serium quid porienderet. Certe, idque nobis ferme lassiciat, contrarium probari non potest. Obiic. 2. Valuit ordinatio Epiplaanii, Augustini, imo & Macedonii instetae, quorum priores duo inviti, postetior etiam nesciens sacris initiatus est; ergo. Resp. haec a nobis expendenda esse ubi de ordinet hie sat fuerit druxisse, vel eos de quibus agitur, nonnisi secundum quid invitos suisse , vel; si prorsus inviti fuerint, non fuisse vere ordinatos, quod de M
cedonio censent non pauci. Objic. 3. Innocentius III. cita cap. Majorer, haec habet: Tunc chara cter m facramentatis imprimit operatio, cum Obicem contrariae voluntatis non in
menit ob 1lentam et atqui nec dissentiens nec consentiens non obsistit se
Res p. dist. maj. cum non invenit obicem voluntatis contrariae, id- est voluntatis quἴ contraria sit intentioni, quam quis prius habuit, recipiendi Sacramenti , C.. idest voluntatis quo se habuerit semper, &actu se habeat pure negatio , N. Itaque docet Innocentius , & cum Innocentio nos , eum qui antea baptizati voluit, & dum baptiratud actu, contrariam voluntatem non habet , valide baptizari, puta si imamentia vel phrenesi abluatur et sed non docet eos, qui ita non contradicunt, ut nec consentiant, nec unquam consenserint, valide bapti- rari ; imo in ea de qua loquitur non eontrarietute, supponit inmbvi postivum, saltem qui pr cesserit, voluntatis consensum: alioqui vere nota diceret eum, qui nunquam tunsentit, nec rem nec characterem suscipere Sacramenti ; quod imen expresse definito Obsic. q. Qui vult tantum exteriorem & materialem Sacramenti ritum recipere, non habet veram Sacramenti suscipiendi intentionem;. ut patet ex iis quae superius dicta sunt de interna Ministri intenti ne r atqui tamen vere Sacramentum recipit, qui nonnisi materialem ejus ritum recipere Vult; ergo ad Sacramenti receptionem non requi ritur vera intentio. Resp. neg. min. sicut enim Minister Sacramentum non conficit, nisi caeremoniam saltem ut in tali societate sacram peragere velit; sic nec Sacramentum recipit valide, nisi qui caeremoniae huic ut apud Christianos sacrae se subjicit. Unde si ficta & illusoria sit intentio ejus, non magis intus consecratur, quam intus consecret Minister, qui cum ficta hac intentione operatur.
Inst. Si res ita sit ficti id genus homines censuris plecti non possent ratqui tamen plectuntur; ergo.
Resp. dist. mas. plecti non possent, si constaret de fictione, C. secus, N. Ita Fe si constaret Ecclesiae quempiam ficte latuin & dissimulanter sacro
184쪽
CAP. II. DE CA USIs SACRAMENTOR v M. IGse ritui subjecisse , jam eum censuris plectere non Pomi I quemadmodum si constaret aliquem intus di Mnsisse a votis, quae ore protulit knihi ν jam ei in vim stat te obedientiae praecipi potat a Superioribus rquoniam vero moris est eorum quos taedet jugi, interiorem , quem re-
ipsa non habuerunt , dictnsum allegare , ideo Ecclesia , non secus ac Respublica saecularis, huic institit regulae jurist Quι tacet, consentire via detur, utide & agit ex suppositione praestiti veri consensus, donec eum defuisse probetur . Si tamen , quod hodie rarum est , ageretur de Baptismo, conferendus iterum foret sub conditione ob dubium I prout d
cet S. Thomas q. 68. art. T. ad 2.
Objic. 6. Si recipientis intentio ad valorem Sacramenti necessaria foret, jam Sacramenta non perficerentur tribus , materia scilicet , formati intentione Ministri i atqui tamen his perficiuntur ex Synodo Fl
Resp. dist. min. Sacramenta tribus his per iuntur ex parte Ministri, C. ex parte subjecti, N. Itaque Eugenius eo loci non recenset nisi quae ne-eetaria sunt ut Minister Sacramentum valide conficiat ἰ quae vero ex Pa te subjecti requiri possunt, non attingite alioqui animadvertere debuissed non omnia ab omnibus recipi pota Sacramenta, puta ordines a seminis. His adde I. suscipientum quadantenus includi in materia relative ad Sacramenta quae consistunt in usu ; cum haec confici non possint nisi in aliquo qui ea recipiat, nec misit v. g. esse Baptismus, nisi sit qui bapti-2etur; a. reipsa intentionem ex parte subjecti non. requiri in Sacramentis omnibus; cum hec ad Baptismi, Confirmationis, vel Eucharistiae validam receptionem necetaria non sit; 3. nec eam eodem requiri modo in recipiente, quo in Ministro requiritur, ut patebit ex Conclusione U. q. demum Sacramenti persectionum , etsi a subjecto pendet tanquam ae Conditione sine qua non, proprie tamen pendere solum a Ministro; qui, solus Minister habet se per modum causae efficientis: ubi porro de activa rei alicuius confectione agitur , ea solum spectari debent , quae aa confectionem hanc per modum principii concurrunt. Inst. Quod in uno non pertinet ad substantiam Sacramenti j nota potest ad eam pertinere in alio . atqui intentio suscipientis non pertianet in infante ad substantiam Baptismi; orgo nec in adulto. Resp. conc. totum: non enim dicimus suscipientis intentionem pertunere id substantiam Sacramenti; sed solum habere se per modum condietionis nec tariae, non quidem in omnibus, qui Sacramenta susciquant sed in adultis r cur vero quod in his necessarium est , non requiratur in aliis, repetendum est tum a voluntate Dei, tum & ab ejus sapientia : nem po vero exigebat haec ut amentes & parvuli independentur a propria intentione justificari potant ; adulti vero nonnisi volentes in via iustificationis constituerentur, secundum id Augestini, Qui creaυiste fine te, non falvabiι te hine te is . FHic revocandum quod diximus supra, haud requiri , quo sacramen- tum valide suscipiatur . voluntatem adeo liberam , ut ab omni metu i a Metiam gravi immunis sit ; excepto tamen , neque excepto semper Matrimonio, de quo vide dicta Tom. III. ubi de Dispensationibus in ii.
185쪽
*firitur actualis aut virtualis intentio, sed lassicit quandoque habitualis vel interpretativa. sora Prob. quia ex Conciliis & Ritualibus baptirari debent moribundi sensu destituti, si antea Baptiseni desiderium exhibuerint: atqui tamen in hujusmodi personis nulla est intentio actualis, aut virtualis proprie dicta, sed solum habitualis; ergo hςc ad Baptismum sussicit, & pari jure ad Confirmationem. An ad Eucharistiam quoque vel Poenitentiam sussiciat, suis, Deo dante, in locis discutiemus. Quod ad Extremam.Unctionem spectat, satis esse videtur intentio interpretativa: unde, ait Lugo disp. 9. nu. Iaa. conceditu Sacramentum
illud eis, qui subito morbi impetu, rationis usum perdidere ; quia qui Christianus est, & vult in Ecclesia Catholica vivere & mori, vult etiant Sacramentis esus juvari debito tempore. Et hec debita temporis circumstantia probat invalidum fore ordinem collatum dormienti, etiamsi is ad Ordines ante suspirasset: si enim iis initiari voluit , at non voluit extra tempus, & hominis ratione utentis statum initiari. Sed quid si Catechumenus Christianam Religionem nuper amplexus & necdum edoctus Baptismi necessitatem , prout ii ferine erant de quibus Act. I9. sensu interclusus animam agat, poteritne baptigari. Affi mat Lugo ibid. n. I 3 o. quia qui absolute hanc Religionem amplecti vo-Iuit, voluit & ejus ritibus quicumque ii forent gubernari; ergo & gen ratem habuit voluntatem, quidquid ibi ad salutem prescriberetur, ainplectendit porro cum dubium sit an non lassiciat confusa hic voluntas;& in extremis dubia huetque tentari debeant, multo securius est conse re Sacramentum , quod forte non proderit, quam denegare forsitan pr Tam. 6. laturum. Favet id Augustini Lib. t. de adulterin. conjug. cap. 26. Etiam- . Α - f inluntas ejus Catechumeni inceita est, mesto satius est nolenti dare, quam
volenti negare, ubi velit an nolit sc non apparet, ut tamen credibilius sit euri,s Asset, vel e s potius fuisse d cturum ea Sacramenta percipere, fine quihus jam
erediit non se oportere de cyrpore exire.
Sunt tamen qui ob incertitudinem Baptismum hune sub conditione dari velint ; ex quo sequitur, qgrum, si convalescat, denuo baptiZam dum esse sub conditione, si non es bapti atus, &c. Gravior est dissicultas an muti & surdi a nativitate baptigari possinio
Consultus ea de re Gibertus, occasione Mauri cujusdam, rebus utrinque diu jactatis, respondet tandem Tom. i. consuli. 27. de Sacramentis, enitendum esse, omni qua fieri potest via, ut id genus homines Christum, Christique legem edoceantur, & eam , per exempla que potentius movent, in praxim redigere affuefiant r tum ubi quid sit Baptismus, etsi impersecte admodum , didicerint, baptiZentur δε quia plenior & magis explicita fides non est necessaria iis qui ejusdem habendae incapaces sunt. Addit idem Canonista haud denegari debere cetera praeter ordinem Sacramenta, mutis qui jam tincti fuerint; tum quia ad ea jus habent vium recepti Baptismatis; tum quia hec ad pie vivendum necessaria sunt.
Ex his a contrario sequi videtur, surdum, mutum se caecum ab infantia baptizari non posse, ut qui nec consensum ullum manifestare, nec fidem etiam confuse edoceri queat . Sunt tamen qui eum baptizari velint
sub conditione f es capax. Nempe, inquiunt, ta hujus quoque salute
186쪽
vult Deus , & consequenter gratias largitur, vi quarum mutus iste gegeneratim velle possit quidquid ad hanc salutem necessarium est, & de commissis a se peccatis sincere conteri: porro cum incertum sit an non sussiciat haec voluntas ad Baptismi Validitatem, & in extremis extrema quaeque tentanda sint, quidni fiat er a miserum , quod nocere nequit,& prodesse potest Θ Quoniam tamen haud sufficit vel muto, vel alii cui
cumque homini, ut intus illustretur ab eo qui illumnat omnem hominem venientem in hune mundum; expenderem ego an ii de quibus agitur, duvinae gratiae obtemperent; an non Passim agant ut equus Ac mulus quiabus non est intellectus: uno Verbo de arbore judicarem ex fiuctibus; neque opimos exigendo, quos solus Chriltianus ferre possit; neque eos admittendo qui nonnisi vitiatum fundum redoleant.
De Dispositiovibus ad Sacramenta recipienda necessariis.
Not. r. Sacramenta recipi possunt vel valide simul & fluctuose, via infructuose quidem sed valide, vel demum & infructuose.
Nol. I. Sacramenta vel sunt mortuσrum , quae conserunt gratiam pruniam , idest quae hominem transferunt a statu iniusti ad statum iusti;
vel vi rum, quae gratiam secundam largiuntur, seu hominem ex austo faciunt justiorema am duo quaeruntur , I. an ad validam Sacramenti receptionem.r quiratur fides ; 2. an ad Ductuosam eius receptionem necessariae sint Praeviae ex fide ac pietate dispositiones. Sit CONCLUs Io I. Ad recipienda Cetera priter Poenitentiam Sacramenta, non requiritur fides. Prob. I. Pars, tum quia Non magis necessa videtur fides in recupiente quam in Minilim ; tum quia nullibi reperitur Baptisma colla tum Anabaptistis , etsi ii iam adulti , adeoque 3am a vera fide devii baptizentur ; tum quia id expresse docet Augustinus Lib. 7. de Bam.
c. I . ubi sic r Me interes , cum de Sacramenti integritate O sanctitate tractatur , quid credas, o quali fide imbutus sit ille qui accipit Sacramelaum. δε- terest quidem plurimum ad salutis viam, sed ad Sacramenti qMemouem nih.l imieres: fieri enim potest ut hamo integrum habeat Sacrammtum cI prversan stis dem . Unde quod supra docuere Gamacia s 8c Grandin, liisperitim esse debere Baptisma a Iudeis aut Atheis receptum, non cadit in detectum fidei, sed in defectum intentionis legitime prssumptum. Prob. 2. Pars, quia ad poenitentiam pri requiritur contritio saltem imperseriar atqui h c sine fide subsistere non potest; ergo. Objic. I. Concilium Arelate e I. Can. 8. statuit , ut Afri in Ecclesium redeuntes denuo bapticentur, fi interrorati non responderint Trinitatem; ergo fides Trinitatis ad validam Sacramenti receptionem necestaria est. Resp. clistant. si non responderint Trinitatem, idest si non risi, derint se in nomine trium Personarum fuisse baptizatos, C. idest, si circa Tmnitatem errare deprehendantur , N. Imo vero , si p terni, a urit ira tres, orna in Patre, re Hlla ρο ' ritu sancto bam arum esse, manus eι tam
187쪽
eum imponatην , ut accipiat Spiritum sancium ζ seu ut loquitur Synodus II Arelatensis, cum Chrismate i , manuι impositione in Ecclem recipiantur , pinqνam fidem nostram ex toto corde eo es fuerint.
Ceterum iis temporibus ex fide bapti Eati plerumque colligi poterat .an rite bapti Eatus esset, quia qui alieno ritu baptietabant, male Ne
phylos suos erudire consueverant.
Obile. a. id Augustini Lib. 7. de Bapt. c. 33. Valet Baptisma receptum Die simulatione re cum aliqua fide; ubi non intentio solum , sed & fides
ad Sacramenti valorein requiritur.
Resp. dist. anti valet cum aliqua fide, Iatius aut strictius sumpta, C. cum aliqua fide sumpta strictiori sensu, N. Equidem ad valorem Baiaptismi requirit Augustinus, ut qui eum recipit, aliquid de eo credat; puta ut credat ritum hunc a Christo institutum esse , aut saltem pro ritu religioso haberi apud Christianos i id & nos exigimus ς neque prorata haberemus ablutionem, quam quis exciperet , volens quidem , sed plane nescius hanc esse religiosam apud nos caeremoniam . At non reis
quirit Augustinus in subjecto Baptismi fidem Theologicam cum sciree& fidem illam non vigere apud Arianos, & Arianos pro valide baptizatis haberi ab omnibus Christianis praeter Donatistas. Ecquid aliud sibi velle possimi nitida haec ejus verbae Fieri potest in bomo integrum
habeat Sacramentum, oe perversam fidem. objic. 3. S. Ambrosius Lib. I. de Spiritu sancto c. 3. sic habeti Plenum est Eaptismatis Sacramentum, fi Patrem ct Filium, ηιritumque fatearis . Si
unum ne es, totum subrues, tuncque vacuum est omne mysterium. Unde sic rNon valet sine fide quod subruitur, & vacuum redditur desectu fidei eatqui ex S. Ambrosio Baptisma, &c. Resp. dist. min. Baptisma defectu fidei subvertitur & vacuum redditur quoad effectum, C. quoad substantiam, N. Itaque eum Baptisma eo sie
institutum fine, ut hominem regeneret, ac Coelestis regni haeredem constituat, non immerito subrui dicitur & vacuum reddi, cum necdum istos Pariat effectus, parit oppositos, ut in iis parit qui sine fide & ullo pietatis sensu adipi in accedunt. At non ideo ex omni parte invalidum est, Baut iterari possiti nec probabitur unquam aliter sensisse S. Λmbrosium. v An circa punctum hoc erraverit S. Optatus Mileuitanus, non conve nil inter Theologos. Alii eum, quoad caput istud , Traditionis praece dentis mentem non fuisse assecutum existimant cum Nat. Alexandro dissere. 23. in Histor. saeculi III. & Iuenino q. s. in fine . Alii eum eodem volunt explicari sensu , quo mox Amnrosium interpretati sumus . Ita doctiss. Toumely, qui haec Libri ejus s. contra Parmenianum verba adis duciti suis fidelium nesciat, singulare Baptisma, Sirιutum esse vitam, cristismum murtem, M. bus res unicuique non ejudem rei operarius, seu Minister,
sed credentis fides 9 Trinitus praestat. Verum ab ea facti quaestione temperandum arbitramur ἰ quia quidquid senserit Optatus, manet incolumis nec iam controversa Ecclesiae fides. CONCLUs Io II. Ut Sacramenta vivorum cum fructu percipiantur, pratrequiritur in subiecto gratia sanctificans. Prob. I. pars: quae Vivorum Sacramenta dicuntur, quia supponunt vitam spiritualem , haec utique praerequirunt statum gratiae, extra quem
188쪽
non est vita spiritualis r atqui eetera praeter Baptismum & Poenitentiam Sacramenta, ideo vivorum Sacramenta dieuntur, quia vitam spiritu tem supponunt; quod utrum quoad Unctionem Extremam restringi debeat, alibi discutiemus; ergo. .
Atque hinc colliges mortalis sacrilegii reum fieri, qui ad hujusmodi
sacramenta accessurus, dispositionem pro gratia habituali comparanda requisitam omittit. Excipiunt equidem aliqui casum, in quo sumina necessitas non permitteret tempus debitae contritioni; ut si Parochus ne infamiam jncurrat, neve plebs omittat sacrum in die festo, Missam celebrare hie & nune teneatur; aut Sacerdos hostiam secram deglutiat , ne irruentes Calviniani eam conculcent, vel in cloacam Projicianto Verum i& in his quoque casibus, ei qui sentit se etiamnum adhaerere gravi peccato , aut qui quacumque tandem de causa debite conteri non potest, arbitramur a re sacra abstinendum esse o Ecquis Parochum a fornicati ne vel incestu recedentem, illico ad aram conscendere sinat, quia alio alibemicabunt populi iurgia N oblocutiones. Imputet sibi effectum, qui posuit causam; & pare celeri poenitentiam agat, si forte remittatuν ei actio Act. L. ejus nequam. Quod si ciuis in alia hypotheti sentiat se rite contritum, poterit aliquando rem sacram facere, etsi a Confessario, qui ex fructibus judicar, non ex verbis, absolvi nondum possit. Quod spectat adsceundum hostiae profanandae casium, nulla respectu, Christi impurior est cloaca, quam cordis lethali peccato sordidi. Sed num confiteri. debet , si potest , qui reus luttialis culpae. accedere debet ad Saeramenta vivorum ρ . lResp. affirmat.' & id quidem constat primo de Eucharistia, ob expressam Tridentini Concilii sanctionem Sess. i 3. c. 7. di Can. II. Sed neque seria , quidquid opinentur aliqui paulo laxiores , de ceteris Sacrame tis potest moveri dissicultas: I. quia ex Augustino, in rebus ais Dialem
animae pertinenIibus, certis iηcerta praeponere , quis dubitet certissimum esse pec
cuium 3 atqui cenis incerra pra ponit, qui neglecto certo sese Deo per eonfessionem reconciliandi medio ἡ dubium de arduum contritionis pu sectae, prosecto rara iter arripit. Quis enim, ait Catechismus Romanus
P. X. cap. I. q. 3 a. ignorat illam qua peccata delentur contritionem, adeo velamentem , acrem, incensam esse oportere, xι doloris aterbitas cum ρε Ierum magnitudine aequari conferrique possit λ - quoniam paucι admodum at bune gradum pert eniunt, dec. 3
a. quia Tridentinae Synodus praeviam Eutharistiae consessionem extingit,i ut vitetur periculum indignae receptionis i atqui ratio haec pro aliis quoque Sacramentis valet. An enim quia haec Eucharistiae inseri ra sunt, licebit ea profanandi periculo se obiicere. 3. quia quod aiunt adversarii consessionem non pr cipi pro ceteris extra Eucharistiam Sacramentis, falsum est o Sic enim habet caput Isis Herardi Turonensis Archiepiscopi qui collectionem suam ann. 8s S.
compegit: M RIum ad Confirmationem veniant . . ut maneantae eonfessionefacere prius , is mundi donum G Spiritur valeant recipere . Idem Odo da' -
Sulliaeo Parisiensis Antistes, qui an. Frs6. obiit, his sa it verbis i. Γ' μSi confirmandus adulιns fuerit , confiteatur prius , π postea confirmetur
His nota aliq sed phira concordant Germanie , Angliet & Gallig
189쪽
iri TRACU. DE SACRAMENTIS IN GENERE.
Concilia, quae fiise recenset Giberi. consuli. I. de Confirmat. Idipsum decrevere posterioris temporis Synodi . Sic Rothomagense Conciliuman. I s 8 I. Episcopi Sacramentum Confirmationis, nonnis confusis, o pro lentibua Ombolum Apostolicum tradant; ubi pricipitur Consessio non secus ac Sym-holi notitia. Idem in Conciliis Turonensi & Remensi an. Is 83. Bituriis censi an. I 38 . Aquensi an. Is 8s. constitutum est. q. quia nitide scribit S. Antoninus , quod Ordinandi confessionem praeia mittere debeant, ficut, inquit, fieri debet in omnibus Sacramentis, excepto B ptimo, quod est ianua aliorum . Eadem fuit quoad ordines Ecclesiae Romanae praxis, prout colligere est ex Pontificali Romano, juxta quod olim M tropoIita deputabat aliquem Hscretum de sua Ecclesia GHessorem, euieonsecrandus peccata sua confitebatur.
Quod ad Extremam Unctionem attinet, hetc habentur in antiquo Codice Siculo sex saeculis antiquiori: Antequam uuatur infirmus, eonfitem
in omnimodis Deo ct Sacerdoti.
obiiciuntur aliqua, r. Synodum Tridentinam non praecipere praeviam consessionem nisi respectu Eucharistiae: unde Sess. 24. c. I. de Reformat. futuros conIuges hortatur quidem , sed non obligat ad praemittendam matrimonio consessionem; a. Rituale Pauli V. de Sacerdote Sacramenta
administraturo, sibique conscio lethalis culpae, iis solum verbis loqui: Si
habeat copium Confessarii, γ tem ras laciquo rasis ferat, CONVENIT eoaefiteri, quae verba consilium important non obligationem: quod autem per conia
filii modum dumtaxat explicuit Paulus V. id prκcepti instar imponi non potuit a Synodis quas tanto apparatu congessit Gibertus; 3. ex iis Synodis esse nonnullas quae ad confessionem solum hortentur, non autem eam praecipiant, ut constat ex Concilio AVenionensi an. I 394. 4. nullam esse ex iisdem Synodis, quae generalem in Ecclesia auctoritatem habeat; s. grave onus, quale est confitendi hic & nunc, imponendum non esse sine gravi causa , qualis , ait Henno, nulla est in praesenti. Verum absit ut leviuscula hac a tutiori parte retrahant nos in materia quae ad debitam Sacramentorum receptionem spectat. Unde Λd r. Tridentina Synodus praviam susceptioni Eucharistiae consessi
nem exigendo, non negavit eam ceteris vivorum Sacramentis praemitti debere. Imo ratio cui innixa confessionem exegit ante Eucharistiam, ne scilicet tantum Sacramentam stes me, atquP adeo in mortem oe tondemnarimem sumeretur, sat superque insinuat, eum qui se contritum credit, non es se per hoc de sua cum Deo reconciliatione securum; nec proin ordin riam fidelium contritionem susscere ad vitandum morale periculum re
cipiendi indigne Sacramenti; quae utique ratio ut pro Eucharistia, si e &Pro ceteris Sacramentis valet. Ceterum ideo dumtaxat de Eucharistia iermonem secit sacra Synodus, quia inter articulos a Patribus commissis examini Theologorum, decimus iste fuit, Solam fidem esse Iafficientem dis
stimem ad Eucbara tiam, neque ad id confessionem esse necessariam, prout resert Palavicinus Lib. II. cap. r. nulla vero ab hereticis mota est quaestio ci ca necessitatem confessionis praemittendae aliorum Sacramentorum susceptioni . His adde quod sicut ante definitionem Concilii necessaria erat consesso pro Eucharistia , sic & ea necessaria esse possit ad cetera S
cramenta independenter Ad emsdem Concilii definitione.
190쪽
Nee obest quod additur de Matrimonio i I. quia Tridentinum ibi
generatim loquitur de iis omnibus, qui matrimonio conjungendi sunt; .porro tam certum est confessionem haud esse iis omnibus necessariam. Iam certum sit non eos omnes mortali peccato gravari; z. quia Triisentinum non loquitur ibi de sola confessione, sed & de communione quae quia precepta non est , adhibere debuit Synodus verbum quoa exhortationem sonaret , non strictae legis Praeceptum I 3. quia mens Concilii fuit ut haereticorum eriores proscriberet, non ut solveret quaestiones inter Catholicos motas ; etsi satis aliunde indicaverit quam in
Ad 2. Paulus V. ambigua voce uti potuit . ne Iitem pure Theologicam dirimere videretur. Ceterum, cum Paulus idem sayeret ac praeis decessores sui, in eam partem inclinare debuit , quae iisdem arriserae magis r atqui pars quae mortalis culpae deos ante vult confiteri quana Sacramenta vel minilirent vel recipiant, Romanis Pontificibus qui ante Paulum fuerant, longe plus placuerat quam opposita . Romanum enim Catechismum approbarunt S. Pius U. Gregorius XIII. & eum iis plures primi nominis Antistites , quos inter S. Carolus Borrom s . Porro Catechismus Romanus hqc habet pari. a. c. s. Si quid salutis v strae ratio postidet eonfideremus, nos Io quoties martis periculum imminet, vaaliquam rem tractare aggredimur, cujus tractatio homini peccatis contaminas non conveniat, vehet ι cum Sacramenta administramus aru percpimus, ιοι sconfessio praetermittenda non est.
Quod additur non potuisse a Sinodis pricipi , quod non pricepit
Paulus V. aeque ridiculum est & falsiim . Neque enim vetuit Paulus Rne id praeciperetur, sed tantum abstinuit ipse a Pricipiendo , non tam ne prςciperent alii , quod pene ubique preceptum esse noverat, quam ne quemquam Catholicum damnare videretur. Et vero si ita consilium impendere voluisset, ut excluderet pretceptum , jam proprii sus Eccle- sis Catechesim reprobasset. Ad 3. Synodi, vel magis Synodus, quq ad eos sionem hortari satis habet , de iis intelligi potest, quos non remordet gravioris peccati co scientia, & quibus tunc confessio non necessitatis est, sed devotionis. Deinde quis uni tantum Synodo, quam ceteris omnibus credere malit.
Ad q. allegatet a Giberto Synodi cum Galliet, Anglii, Italiς , Gera manis & Belgii consensum indicent , fiat Ecclesis totius disperse consensum indicant, ut ab iis nemo salutis suet studiosus vel latum unguem
deviare possit. Ad s. mirum & plusquam mirum sensato cuilibet videbitur , quod ducentorum & supra seu Conciliorum seu Ritualium auctoritas, idonea non sit que Belgam Theologum moveat. Ceterum inducite movebitur. si coram Deo pauca hete penset & libret in statera cordis, r. raram admodum esse contritionem, quet per se solam mortale peccatum diluat; 2. vereri merito quemque ne id non habeat in se quod raro habetur; 3. haud licitum esse accedere ad Sacramenta sine eo quod me
rito pr sumi potest deesse, presectim cum suppetit via & facilis de ce nior, qua id haberi possit. Couc Lus Io IIL Non prerequiritur status gratis, ut Sacramenta