장음표시 사용
241쪽
tamen deberet facere . si actio Sacramentorum esset moralis ; ergo. Resp. dili. min. fieri nequit ut actio haec quatenus mala est. C. quatenus est actio Christi, eiusque nomine exercita, N. Si enim actus barizandi, sub primo respectu aliquid mali , est utique sub . secundo reia ectu aliquid optimi , quodque utpote Christi meritis grave & quin sicundatum, vim Dei movendi servat intactam. Obsic. q. Aliter movent signa Dei, quam signa diaboli r atqui signa
magica diaboli eumdein moraliter movent ; ergo signa Dei, quae sunt Sacramenta, alio quam morali modo movere debent. Rela. I. neg. maj. cujus robur totum in antithesi fictilia situm est. An enim quia Angeli mali hominum peccato moraliter cooperantur , di
cendum erit Angelos bonos bonis justorum operibus vi physica cooperari, ne par horum & illorum actio esse intelligatur Resp. a. neg. min. nam, ut bene observat Lugo disp. q. n. 67. daemon nativa sua indole fallax, mallet eum cui quidpiam promisit, ludificare, quam stare promissis. Unde non tam vi pacti conventi, quam propria mequitia movetur ad servandam fidem: neque hanc semper servat, quia id non patitur Deus t quo fit ut nulla ejus signa effectum habeant infallibilem. At vero Sacramenta & infallibiliter Deum movent, & per se ipsa tanquam totidem Christi actiones movent. Objic. s. Minister Sacramenti dicitur gratiam conserta ratqui si nonnisi
moraliter Deum moveat, non poterit dici conserre gratiam. Tunc enim
Minister habebit se ut creditor qui exhibita debitori syngrapha , hune
movet ad collationem pecuniari atqui creditor ille nulli bi gentium dicitur pecuniam dare seu solvere; ergo. Resp. ad r. dist. ma, dicitur gratiam conserre ut causa instrumenta- Iis, C. ut causa primaria, pari ve cum ea gradu concurrens, N. Sic diis stincta min. neg. conseq. Solutio patet ex dictis. Resp. ad a. dist. Minister se habet ut creditor , se, inquam, habet quantum ad aliquid, C. quantum ad omnia, N. Geminum enim est praecipue discrimen inter Miniitrurn qui Sacramenta, & creditorem qui schedulam exhibet. Primum quod Minister ex Christi institutione habeat vim certam obtinendi eL sectus; creditor vero saepe pius voces Obtineat, & nihil ultra. Secundum,
quod ad obiectionem mastis facit, quod creditor non possit dici solvere, quia solvit non qui jus habet ad debitum, sed qui debitum contraxit; contra vero Minister dici possit gratiam dare, quia nihil est in ejus persona quod huic dantis
appellationi resistat ; modo tamen nonnisi instrumentaliter dare intelligatur. sic. 6. Grande est vetera inter & nova Sacramenta quantum ad efficaciam discrimen i atqui si Sacramenta novae Legis moraliter solum, non autem physice agant, corruet discrimen illud, ergo.
Pro solutione difficultati hujus, sit
De scientio Sacramextor antiqua Legis.
Crea discrimen Sac mentorum novae & antiquae Legis . qua datri sunt de quibus Catholicos inter & Protestantes constat p
242쪽
C A P. III. DE EFFECT. I AC RAMENTO RU M. a 27 quadam de quibus Catholici cum hereticis, vel inter se disputant.
Conveniunt omnes differre utriusque legis Sacramenta , I. ritu externo I a. numero, qui apud Icidatos maror , brevior est apud nos ἔ 3. facilitate, Baptistii v. g. prae circumcisione; 4. nobilitate, quatenus no stra a Christo instituta sunt & promulgata, antiqua vero a Mose Promulgata. Uerum an sicut ritu, sic efficacia & juilificandi virtute differant, non ita convenitur.
Prima ea de re sententia est Lutheri , qui Lib. de Captim Babyl.
sic loquitur cam de Bsptisino e Frror est Sacramenta nova Legis differrea Sacramectis Ueteris Lexis penes licaciam significati is , idest quoi nα baeficaciter fient e.it faciendo quo. t figurant , non illa . Idem hodieque tuentur Lutherant: Nub ater , ait Bechmannus pag. mihi ' O. contra Pontificios docent Sacra nenta O. T. fuisse esticacia organa conferendae gratisi θfallit,s. Lut ranis consentiunt Calviniani, ut liquet ex his Calvini ve bis Lib. q. Instit. cap. I . nu. ar. Penitus explodendum est MMassicum it uddogma, quo tam LVim discrimen inter veteris ρο novae Teg s Sa rumenta notatum, phrinis ac si illa non a ud quam Dei gratiam adulabrarent, haec vero prae entim conferrem. Addit subinde veteres suis in Sacramentis paremn disici percepisse Christi gratiam. Constat duo involvi in hae Novatorum opinione , quae culpanda sint. Primum, quod ut vetera sic & nova Sacramenta solius fidei exiscitativa esse velint. Secundum, quod parem veteribus Sacramentis gratiae mensuram attribuere videantur ac novis r haec enim gratiae aequalitas licet a Calvino rejecta, ejus de fide sohim excitata systemati admodum coheret. An non autem culpari hinc etiam debeant, quod Mosaica Sacramenta perinde ac Evangelica ex pacto & promissione Dei vir tis al:quid habuisse contendant, unde hominis justitiam operare tur, non una est Caliolicorum opinio. Inter propositioncs duodecim ab Illust. Baiocentium Episcopo die s. Maji praescriptas, erat haec num. V. stra sciu συιer.s Legis Sa pamma propter suum Auctorem tali escacitate Ananzur, ut non modo gratiam eont mant, ureum etiam digne sol emtibus eam coincrahi ex Lp. e oper ito ς quae quidem thesis a citato Praesule dacunata est ut falsa, temera ia, erronea, o Decreto Eugenii m contraria.
Ex adverso R. aruat praedictae conclusionis vindices in Lpistola quae an. I7o8 juris publici facta est . sua inque hanc opinionem ab Aug ab.-stino, Gregorio Magno , Bernardo, Innocentio III. MNO , Durando, ' i Caor ele B.el, H gone Victorino, Estio, Salmerone, Pererio, Lorino,
Luxo. Α Lorio, Soneto item propugnata ra fuisse contenderunt. Addi- T frn.
dissint sane nostris diebus eam a T ruelyo pro Catholica habitam fuisse, ut quae & a maI:i, Sebilusticis Ddioribus defensa, te melo Dιcreto,
nulla Canone reprobata fucrit. Secunda igiDir op .nio eorum est qui gratiam in veteribus Sacrame tis collatam fuisse volunt non tantum ex merito operantis, sed etiam praeter illud. scia ex opere operato. Ita Palladanus & Durandus in A. diis.1. q. s. qui tam n censet Sacramenta qu dam minus proprie dicta , dequet delim, balitur ad effectum cuius ad affecurationem gratia necessaria non erat, cuiuimodi erant legaIes expiationes, gratiam non contulisse. Tertia opinio est S. Bonaventure, qui cum Durando agnoscit vetera P a Sacra-
243쪽
H8 TRACIT DE SACRAMEN UIS IN GENERE.
Sacramenta gratiam ex opere operato coimilisse ; sed addit id ea nos secisse per se & primario, sed per accidens solum & indirecte: quia nec dire te ad aliud quam ad futurorum significationem instituta erant, nec annexam habebant Dei de danda gratia promissionem, cuia tamni, ait Estitis cui S. Bonaventurae opinio plurimum placet, Sacramenta illamabant id quod fides eredit, in eorum susceptione erat fidei piorestitis , atque idcir o per accidens cir secundario haec Sacramenta justificabaist. - Quarta opinio eorum est qui de Circumcisione aliter ac de ceteris
Sacramentis sentiendum existimant ; adeout illam vel ex opere operato, vel quasi ex opere operato gratiam regenerativam saltem infantibus contulisse velint; cetera vero Sacramenta nonnisi ex opere operantis.
Quinta demum opinio eorum est, qui ne ipsam quidem Circumcisionem per se gratiae productivam fuisse sentiunt: & hi vel negant illam in remcdium peccati originalis a Deo suisse institutam; vel si id fatentur, totam ejus cfficaciam a fide Ministri, parentumve aut suscipientis suspensam suisse volunt. Ab his omnibus quantum ad alia a Circvincisione Sacramenta re-eessit Magister Sententiarum qui Lib. 4 dist. I. ait ex o ribus legis neminem Duel catum fuisse, etiamsi ex fide oe charitate si rint ; quia imi osuerat ea Deus in servittit m, non in justificationem, o ut Mura juturi essent. Uda certioribus ad dubia magis progrediamur, sit
CONCLUsio I. Sacramenta Legis antique in usu gratiam consere bant quocumque tandem modo.
Prob. t. si Sacramenta Mosaicae Legis nullam , saltem ex opere ope rantis , gratiam producebant, nihil prorsus merebantur Judai ad eae cum fide & charitate accedentes, prout innuit Magister Sententiarum , nisi benigne & forsitan violente expliceturi atqui falsum est id & erroneum . Omne enim virtutis opus , si charitate insormetur, bonum et & meritorium δε atqui usus veterum Sacramentorum, sicut & eorumdem collatio, erat opus virtutis; scilicet actus latriae, quo supremo enti alia
quid debiti honoris pendebatur ; ergo polito quod fieret se ut debebat
Prob. a. ex Canone Missae in quo petimus ut Deus sacrificium nostrum, idest actionem qua sacrificium peragimus, acceptum habeat sicut acceptavit munera pueri sui Abel, & facrificium quod illi obtulit Abraham, & summus Sacerdos suus Melchisedech : atqui actiones Deo gratae & acceptatae non potuerunt esse sine merito , nec proinde sine gratia quae merito responderet. Jam vero haud deterior fuit conditio fi crificiorum quae sub Lege , quam quae ante Legem oblata sunt ia Hina toties testantur Scripturae piorum Iudaeorum sacrificia suavissimi coram Deo fuisse odoris, ut Levit. r. 3. 6. Sc 26. quod & ipse Deus, igne cci litus emisso victimas consumens , pluries testatus fuit, ut Levit. 9. ILReg. 6. R 24. III. Reg. 8. & 18. ubi de sacrificiis ab Aaron, Davide. Salomone, & Elia objatis agitur; ergo.
Et vero, ut bene arguit S. Bonaventura in q. dist. I. s. quis a M. rito vacuam existimet actionem qua B. Virgo par turturum in templo
obtulit, Sc id tamen dicendum foret, si legalium usus nihil iis profui Gici, a quod ςx ude etiam di cliaritate usurpabatur L . I
244쪽
C A P. III. DE E FFECT S AC RAMLAT OECUM. 219 Prob. 3. quia gratiam meretur quisquis pie divinis lagibus obsequitu diatqui divinis obsequebantur legibus Iudaei cum Sacramenta suscipiebant;
ergo merebantur. Unde Beda tu caP. IO. Marci, ait, quod Sacramenta meieri, Legis suo tempore custodue, vitam conferebat a ternam e porro, ut animadvertit S. Thomas in A. dist. I. qu. L art. s. qu. 2. nihil ad aeterisaeam vitam pcrducit, quod non sit meritorium; ergo.
Objiciuntur duo, i. quod Lex Vetus suerit in jugum & onus imposiata ex Act. Is. ac proinde non in Iustificationem ό a. quod nullum opus inutile possit esse meritorium et Porro animalium occisio prorsus erat inutilis. Verum haec stivola .sunt quam maxime. Unde Resp. ad i. quod qui onus sibi a Deo .impolitum ex animo & charitate subit, Dei volpntatem implet, ac proinde sine merito esse nequit.
Ad a. equidem victimarum occalio de se inutilis erat; sed quatenus ud cultum Dei, Dei ipsius sussu ordinata , potuit, si rite fiebat, esse
utilis 3e meritoria.. CONCLUsio II. Sacramenta Legis antiquae , praeter Circumcisi rem de qua speciatim loquemur , non conferebant gratiam ex opere
Prob. I. quod gratiam operatur ex opere operato, hominem justificae efficaciori quo potest fieri modo : atqui vetera Sacramenta non Iustifi-rabant, & multo minus justificabant essicaciori modo qui concipi possit. Quae enim erant partes Legis secundum se totam infirmae & inutialis, non justificabant pinstantiori modo : atqui Sacramenta erant partes Legis secundum se totam infirmae & inutilis, quaeque nihil unquam ad Persectum adducere potuit. Prob. min. ex Hebr. 7. ubi sic loquitur Amis holus: Reprobatio quidem fit praecedntis mandati propior infirmitatem ejus ct inutilitatem nihil enim ad perfectum adduxiι Lex . Quibus verbis praeci ditur evasio eorum, qui Legem infirmam a S. Paulo vocari volunt, non quia talis semper fuisset, sed quia talis erat ex quo per Christum fuerat abrogata. Hic enim non dicitur inutilis Lex quia reprobata; sed reprobata, quia inutilis de infirma: porro quod reprobatur ut inutile M infirmum, per se iustificare non potuit. Prob. 2. ex ejusdem Epistolae cap. 9. v. s. & Io. Munera ct hostia offeruntur, id est olim offerebantur in antiqua Lege , quae non p. ssunt juxta conscientiam perfectum facere servientem, suummodo in cibis oe potibus, ct v
xiis baptsmatibus 9 justitiis carnis usque ad tempus correctionis, seu Legis novqquae veterem in aliquid melius mutatura erat, impositis. & cap. 4Ο. I misso ibiis ot sanguine taurorum hircorum auferri peccatu . Ideo ingreditns mu
eum dicit Christus : Nisam ct oblationem mutilii. Unde sic t Quae per se,
seu ex opere operato iustificant, auserurit peccata , nec carnis modo,
sed & conscientiae justitiam tribuunt i atqui antiqua Legis Sacramenta nec peccata auferebant, nec conscientiae sed carnis tantum tribuebant justitiam; idque ante adventum Christi, & factam ab eo Legis abolitionem ; cum jam a primo suo in mundum ingressu testetur Christus Deum huiusmodi Sacramenta , hostias & oblationes noluisse , seu non acceptasse quasi quae ad peccati emundationem inservire possent. ergo. Nee dicas citatos textus intelligi debere de veteribus Sacramentis Prout a Christo sejuncta erant, ita ut in se sumpta, egena larent &in
245쪽
23o TRACT. DE SACRAMENTIS IN GENERE.
utilia; non autem prout a futuro Messia vim acceperant justificandi. Haec enim responsio cum Apostoli iuxtu cohaerere non potest : r. quia alioqui par foret veterum ac Christianoruin Sacramentorum conditio,
non quidem forte quoad gradum , sed saltem quoad substantiam iustificationis, cum aqua Baptismi v. S. a Christi virtute seclusa, nihil si nisi
aqua, di ad sanctifica. ionem vi propria concurrere non possit. Quo igiis tur recidet immensum illud disertinen quod inter utramque Legem conia
stituit Apostolus, in Epistola, quam Judaei ipsi nonnisi a viro Mosaica Legis peritissimo scribi potuisse confitentur Quomodo stabit quod docet de toties docet idem Gentium Doctor , vetera Sacramenta a novis eo distingui modo, quo umbra a veritate , veritas a figuris p Umbram enim habens Lex futurorum bonorum, non ipsam imaginom rerum, ait idem ibissi cap. Io. 2. vel virtus suturi Messiae veteribus Sacramentis annexa
erat ex institutione Dei, 'el non . Si I. ergo infirma & egena non erant , utpote quae ad perfectum adducere possent , 8c de facto eos a quibus recipiebantur, justincarent virtutesibi indita. Si a. ergo tam imis possibile erat ut per se jultificarent, quam impossibile sit ut aqua solutarie sumpta infantem vel adultum regeneret. Quidni vero, inquies, dicatur cum S. Bonaventura vetera Sacramen ta gratiam ex opere operato contulisse, sed tantum per accidens
Rela hane S. Doctoris expositionem gravibus de causis rejiciendam viderit & quidem r. quia nullum Pro ea affertur argumentum quod sumiar, ut deinceps patebit; a. quia censet S. Doctor vetera Sacramenta gratiam contulisse ex opere operato sine ulla Dei promissione: id autem interminis repugnat; cum id solum gratiam ex opere operato Parere va- Ieat, quod ad talem tantumque effectum ex divina institutione elevatum
suerit: porro ubi signum aliquod divina institutione ad effectus summaturalis productionem elevatur a Deo, ibi necessario spondet Deus gratiam iis omnibus qui tali signo rite & legitime usi fuerint; 3. quia gratia, quam S Bonaventura consequenter ad fidem per Sacramenta collatam esse crcuit, vel respondebat gradui fidei hujus, vel eo maNrerat. Si r. ergo seclula fide & charitate quae justificationem .proxime parere possent, Sacramentum justificationem operari non poterat; ac proinde quidquid de facto percipiebatur justitiae, pendebat ab Opere operantis. Si a. ergo verera Sacramenta sicut & noVa ex attritis v. g. faciebant contritos; ergo insuper adducebant ad perfectum; ergo iterum Lex tam potentibus munita mediis, nec infirma, nec inutilis, nec mundandae eonscientiae incapax dici potuit ab Apostolo. Prob. a. ex Patribus. S. Bafilius Lib. de Spiritu S. c. I . Quid, inquit,
confers lavacra cum Iacacris, quae solam nominis appella ionem habent communem, rerum vero tanta est disserentia, quanta est inter sumnia ct inritatem , inter umbras imaginesque, 9 inter ea με revera rub serent atqui quae conserrent gratiam ex opere operato ut & nostra Sacramenta , aliter cum iis convenirent quam sola nominis appellatione, neque ab iis ut a veinritate somnia, aut a realitate imagines discreparent; ergo. S. Chrytiostomus Orat. de Baptismo Christi, edit. nonae t m. a. P. 37 . Iudaica expiatio, inquit, nequaquam a peceatis librν, at, sed a corporis fordiabks tantum t m ira Nero talis non est nam 9 a peccatis liberat, o an
246쪽
CAP. III. DE EFFECT SACRAMENTOR v M. 23rm m emundas, o Spiritus gratiam largitur. Quae verba thesim nostram e presse continent. S. Augullinus in Psal. 73. Sacramenta , inquit , n m eadem in utroque Testamento, quia aba sum Sacramenta dantia salutem, alia promittentia Salvatorem. Sacramenta novi Testamenti dant saliuem , Sacramenta veteris promistiunt Salvitorem Mutata sunt Sacramenta, facta sunt faciliora , pauciora, salubriora, efficaciora, & quaest. Is . in Lib. Num. Si per se a tendantve antiquae Legis Sacramenta , nullo pacto p imi meieri r s autem res ipsaequa. um haec Sacramenta seu signa sunt inquirantur, in eis inbeniri poterit pumgatis peccasinum . Ea sane solum ex opere operantis prosunt, quae eos
soluin a peccatis purgant , qui in iis rem per ipsa lignificatam sedula inquirunt, aliunde vero nec dant salutem , nec uillo pacto mederi Possunt i atqui ex S. Augustino sic se habebant antiquae Legis Sacrame
Prob. 3. ex Decreto Eugenii IV. quod habes Tom. I 3. Concit. pag. 33 . ubi sic et Noe e Letis septem bunt Sacramenta .V qu e multum a Sacranae uis diffr.mι antique ogis . Illa enim non causalant grviram, sed eam solum per D uem Christi duniam esse Murahant ; hae vero nostra ρο con mentvat rei, O iplam diye Dic pentibus curse unt; ergo opinio nostra, eis E cletiae Ronanae doctrina, ut notat Habere cap. a. q. q. quam idcirco docet Cate hilinus Romanus pari. et n. 27. ei proinde adherendum, non quidem ut articulo fid i neque enim , ait Murnelytis, mens Eugenti To. fuit uet totidem fidei articulos Armenis ad credendum praescriberet sed I- R. ut sentcntiae, que ab ipsa Ecclesiarum omnium matre plurimum habet commendationis. Oblic. 4. Sacramenta novae Legis gratiam per se operantur e atqui Scriptura de veteribus perinde ac de novis loquitur . Nam Iacobi s. de Unctione- hxtrema dicitur r Ore,t Presbyteri super eum , ct mutis fidei salvabit infirmium. Ast. 8. v. ι7. de onfirmatione e Tunc impones ans APO-- stoli manus super eos, b accιpiebant Sp rittim sanctum i atqui haud absimi-- libus verbiS exprimit Scriptura veterum Sacramentorum emcaciam. Sic .enim MVit q. vers. 28. Si peccawrit anima per ignorantiam re cogη verit navium suum, i eret capram. v. ys. Rogabit pro eo Sacerdos, re pro . peccato ejus, ct dimit etvr ei. EM Deuteron. 3 . v. 9. IVM replatus est Spiritu sapientur, quia Moyses posuit supra eum manus suas . Sic quoque Reg. I. c. io. Saul vi unctionis libi per Samuelem factae mutatus ηὶ in alium
Re . ad 1. I. neg. min. nunquam enim de novis Racramentis dictum est, quod eis non delectetur l eus; quod infirma sint, inutilia, & ideo reprobandat atqui id de veteribus dictum fuit. Primum quidem a Psalte Psalm. sin secundum autem ab Apostolo intextibus supra citatis. ergo. Resp. p. diis. min. iisdem verbis exprimit Scriptura veterum Sacramentorum emcaciam respectu poenae & immunditiae legalis, ut docet S. Ti, maS I. I. R IOI hanc enim legalem maculam , quae quatenus talis in exteriori imputatione sita erat, remittebat ex opere operato, C. relae ctu gratiae sanctificantis, N. Si enim vetera Sacramenta & Sacrificia vim habuissent expiandi peccata quoad culmm dc aeremae Poenae rearum, duo contigissent I. ut expiatio haec non soli tribueretur contritioni, sed
247쪽
& simul sacrificiis; a. ut expiatio haec ad omnia prorsus peccata se e tendisset, etiam cum seiuncta erat a contritione perfecta, prout in Sacramento Paeniteratiae contingit r atqui utrumque falsiinr est. Primum quidem, ut patet ex citato Psal. O. ubi Propheta: Holoeaustis non delectaberis : sacrificium Deo Spiritus connibulatus, &c. Secundum vero, ut liquee ex iplis qui objiciuntur textibus. Hi enim diserte indicant nonnisi singulare peccatum, furti V. g. aut ignorantiae, per singula lacrificia re nussum filisse. Imo nulla, ex 'Augustino, erant pro superbiae peccato sacrificia, quasi insanabile judiaverit M ses hoc scelus illa dum axat curatio. ne, quae pir sacrificia gerebatur, ait S. Doctor q. ai. in Lib. Nuin. Quod spectat ad obseetos textus de inauguratione Iosue R Saulis , ii ad rem non faciunt quia hujuscemodi ritus non erant sacramenta psed transeuntes caeremoniet , quq pertinebant ad gratiam miraculorum apud Israelitas non infrequentem. Inst. I. Sic habet Moyses Levit. 6. . v. 6. & 7. Osfret arist m, re dabir
eum Sacerdoti qui rogabit pro eo coran Domino, d.mittetur illi tuo si uIix quae faciendo peccaυit; ergo Omnia Peccata remittebantur per sacrificium. arietis.
Resp. neg conseq. in eo enim loco non agitur de omnibus peccatis, sed solum de omnibus certPspeciei peccatis, hartis scilicet, ut ex ipsa pri rum capitis versuum lectione mani sestum est. Et vero cur tot alia pro peccatis ceteris instituta fuissent sacrificia, si omnia solo arietis lacrificio perempta fuissent λ cur tam generaliter pronuntiasset Apostolus immissosse esse ut auferantur peccata hircorum & taurorum sanguine λErgo, inquies, inutilia erant sacrificia, quq exemplo veterum P tria charum, obelis, Noe, Abrahς, &α tanto cum apparatu obtulere minvid. Onias & alii, idque non modo pro viventibus sed & pro mortuis, ut patet ex II. Machab. c. ia. adqui absurdun .consequens. Resp. neg. mal. quia quq ex virtute propria non prosunt, ex pietate'
operantis prodesse possunt, & de facto proderant plerumque in V. Tob Christi aliquando paliuri fidem, quam in se occasione Sacramentorum accendebant, , solemni quodam ritu. protestabantur Iudei fideles . . Ceterum satis fiequens erat ut sacrificiorum virtus ad effectus meretemporaneos se extenderet; quales fuere cessatio tuis diret quq Iudeos, depopulabatur, de ad sacrificium Davidis cessavit; vita Heliodoro reddita ob lacrificium Oniet ; remissio mens temporalis in altera vita a mortuis Iud is luendet. Ita doctiss. Tournelyus. Inst. a. me habet S. Paulus I. Cor. ro. de veteribus Hebr is : Omnes
eamdem est.m spiritalem manduc iverunt, ex omes eumdem puum spiritalem bi-bcrunt: bibibum autem da θ.ritali confecturate eos pelta, petra autem erat Christus.
Unde sic : Spiritalis esca, spiritalis & potus a Christo profluens, nihi, aliud esse potuit quam gratia sanctificans : atqui Iud i di escam &
cum spiritalem in Sacramentis suis reperiebant ex Apostolos ergo necessium erat ut Sacramenta hoc gratiam parerenT sanctificantem. Resp. I. neg. mal. hic quippe per spiritalem escam 8c potum intelligit in Ium Apostolus manna & aquam de rupe scaturientem , qui eo modo
spiritalia dicuntur, quo petra ipsa licitur Christus; quia nimirum utrumque vel indicabat potentiam Chri iti Israelitas tu. deserto nutrientis , Vel
248쪽
CAP. III. DE EFFECT SACRAMENTOR v M. vel ejusdem aliquando venturi, & fideles corpore ac sanguine suo resscturi signum erat, quod a fide sola non autem a sensibus percipi set . Et vero qui locum hunc obiiciunt Protestantes , gratis iupponunt Iudaeos eamdam non molo cum Judaeis atris. sed & cum Cliristianis escam spiritalem manducasse; nec id gratis tantum, sed Sc contra Dei Vernum supponime. Enhn vero si H braei eamdem nobis ni spiritalem escara manduca.knt, dedisset eis Myses panem de coelo verum, quem Christus dedit nobis: atqui falsum consequens ex Christo, qui loan. s. V. 3I. ait expressur Non Mnes dedit vobis panem de cHo, sed Pater meus
dat vobis panem de caelo Peaum.
Praeterea dato quod hie loquatur Apostolus de esca sipiritali quam cum Christianis communem habuerint Iudaei ; unde , quaelo. ostendendescam hanc Iudaeis ex opere operato prostiisse λ An non quoad substantiam communis esse potuit, quoad modum vero communicationis i signiter discrepare Resp. z. g. min manna enim & aqua de rupe proquens, nec erandRec esse poterant veri nominis Sacramenta , de quibus hic loquimur; tum quia alioqui lacne decies per diem Sacramentis resecti essent Iudaei , quod ridiculuin est ; tum quia mannae & aquκ de petra mana iis, idem omnino erat apud Hebraeos usus, qui cibi de potus alio tempore sumpti ; Sacramentum autem nonnisi religioso modo tractatur ptum denique quia Sacramentum ritus est stabilis; manna autem Iudieis nonnisi ad breve tempus inservi tr.
Inst. Seopus Apostoli est ur Christianos monear, ne deficiant ab operibus bonis, sibique satis esse putent quod Baptismum & Euchari Riam habeant; quandoquidem veteres Iudati , etsi pluribus adluti m
diis omnes pene perierunt a atqui comparatio haec absona Hret, nisi uenova, fic & vetera Sacramenta gratiam sanctificantem contulissent. Statim enim remondissent Christiani, se prae Judaeis salvos fore; quia Iudaei umbras solnm, Christiani malitatem haberent; ergo. Resp. negis mal. & min. quia tota oblectio ratiocinationem Apostoli i vertit di neque enim hic argumentatur Apostolus a toto ad totum , sed a parte totius unius ad partem rotius alterius t idest non discurri d. a populo Iudaeo ad Christianum , sed ex iis que magnae Iudaeorumtparti contigerunt, non autem ceteris , colligit cavendum esse ne dum
C ristiani plures faluti sus bene consulant, multo plures ejusdem detrimentum patientur . Hse igitur est, non contorra, sed genuina Paulini textus interpretatio . Judeti Parres: mstri omnes sub nube fuerunt , o nes mare transierunt , -- M se bapti ari Faent , omnes eam lem escam spiritalem manducaverunt ;-noo im pIuri HM . um bme placitum es ιDeo , qui idcirco pro irati sunt in in Mo : et qui in si is a faeta sunt nobi ; ergo si malorum eoncup en, ab vius sicut re illi , si idololatra , ficat quidam ex ipse , &α etsi paria inter nos habeamus falatis media . longe disparem sortiemur exitum , nec minus puniemur quam Iud i imo magis; quiλ datoriora meretur supplicia , qui sanctioribus abutituC
Inst. q. Ex Augustino iis P Im. 77. Item ire masti io Iud esum se ietibus er potus, cyιi noster: atqui non idem Milat Judsorum eibus qui noster v
249쪽
α3 π RACT DE X AE R A ME NT IS IN GENERE. ster, nisi & cibum habuissent cum Christianis communem; de cibus ille
eodem in ipsis quo in nobis modo operatus tasset; ergo Resp. dist. max idem Iudaeorum cibus fuit & potus, qui noster, idem , inquam . significatione, C. idem virtute fc evicacia , N. Itaque elim manna significaret panem verum ad nos in temporum plenitudine misissum e coelo; aqua vero scaturiens e rupe percussa. Spiritus Sancti do na quae nobis e Christi latere in Cruce percusso fluxerant ; constat ci-hum & potum Hebraei populi fuisse signum cibi & potus Christianis ali- uando praebendi r sed nec idem filii utriusque gentis cibus quoad subantiam, nec idem quoad virtutem; idque & nihil aliud docet S. Αugustinus , sic enim pergit: Significati ne idem , non specie t quia idem i e Christus, illis in pesta figuratus, nobis in carne manifestatus. Inst. s. Augustinus Tract 26. in Dan. haec habet di Ueteres eamdem
nobiscum stititualem escam manducaUerunt, nm eamdem corporalemr i it manna, nos aliud specie visibili, quod tamen hoc idem initi caret virtute spirituali. Et q. 84. in Levit. Moyses, ait, fandi cabat . b. tibvs Sa ramentis permin sterium suum. Unde sic in larma et Signa , quae licet a nostris materialiter diversa , eamdem cum nostris spiritualem virtutem habeoant , adeo ut per ipsa Moyses sanctificaret populum Dei , hac. inquam, signa a nostris penes vim & emcaciam non distinguebantur 1 atqui ex Sancto Augustino , signa seu Sacramenta Judaeorum έ licet speeis visibili seu materialiter a nostris diversa, eamdem cum nostris spiritualem vi tutem habebant, &c. ergoia 'Resp. neg. min. ait quidem Augustinus, mannam & aquam quibus nutriti sunt Judaei, idem spiritualiter significasse, quod species panis Si vini in Eucharistia significant, nempe corpus Christi manducandum, & bi-hendum ejus sanguinem; sed non ait eamdem fuisse mannae & Euchariastici panis virtutem e alioqui enim vetera Sacramenta; nec Sacramentae tantum, std & communia Iudaeorum alimenta , non solum promisissent Salvatorem, sed & salutem dedissent; quod supra negavit Augustinus. Unde. quod scribit S. Doctor q. 8 in Levit. Moysen vimilibκs Sacramentis sanctificasse, non de interna, sed de legali dumtaxat sanctitate in elligi debet. Et vero sanctitatem a Moyse collatam opponit Augustinus sanctitati per Christum collatae. Momes, inquit, sartificat it .sibilibus stir mentis p r ministerium suum r Dominus autem inusibili gratia per Spiritum
farim , ubi ni tinus friccius etiam visibilium S a romtoris . . .
Idem sibi velle videtur S. Ambrosius Lib. I. in Luc. n. 166. cum enim alti Sandii aDit Lex, juss.ficat gratia, sanctificationem justificationi opponere videtur: quod si cla sanctificationent m. intelligatur, probar, non Poterit eam luxdia ipsum ex ope inmato peractam esse objic. a. S. Leci Serm. a in die Lenaecostes sic loquitur et Sine hae Spiriatus sancti gratia nulla sunt instituta Sacramen a, nulla unquam celibrasa myst ria, ut eadem δεπεν fuerit virtus Garismatum , quamvis non eadem fuerit mensura danorum. Unde sic : Quae non distant a Sacramentis nostris misnes virtutem agendi, sed solum penes meosuram gratiae , haec gratiam ex Opere operato pariunt ut & nostra Sacramenta r atqui ex S Leone Sacramenta vetera nou distant a nostris Penes virtutem , Sin. ergo ἀIdem docet S. Doctor Serm. 3 de Nativi
250쪽
Resp. neg. min. quae S. Leoni perperam attribuitur. Totus enim S. Ponati ficis scopus est, ut ostendat Christi gratiam omnibus omnium aetatum hominibus propositam fuisse in salutem , adeo ut per eam Patriarchae, Prophetae & Sacerdotes, eodem afflati fuerint Spiritu, quo Apostoli sub
nova Lege; sicque mysterium Pente HS nm fueris imboatio muneris , sed sis. .d. adjectio tingitatis ς nee minas adepti set qui credidere Christum promissum, quam Natim qui suscepae donatum. Unde rursus: Nan itaque, inquit, eonflio Deus rebus humanis , nec sera miserar ε eo Huity Ied a mnstiturione mundi uram eam lemque omnibus Laum Diuris instituit. Gratia enim qua semper est unit. fias justificata Saηclarum, aucta es Gristo nascente, non empta. Hic quidem gratia , juxta s. Leonem , quacumque occasione pia diffundebatur , adaeoque non in Sacramentis tantum , sed Ec in mysteriorum celebrationibus a verum an ex opere operato a Sacramentis & mysteriis prod Ceretur, ne minimum quidem expendit S. Doctor. Certe si ita sensissee
B. Pater , Iam non modo Iudaicos ritus pro infirmis & egenis habere non potuisset, sed & sub Lege parem, nisi ma)orem quam sub Christo gratiam datain fulsisse confiteri debuisset . Cum enim de mysteriorumeelebritatibus perinde ac de Sacramentis loquatur , & innumera forent apud Iudaeos Sacramenta, mysteria Sc figurae, horum multitudo facile supplevisset, id quod unicuique Sacramento speciatim sumpto deesse potuisset virtutis & emaciat. Fuit ergo, juxta S. Doctorem, eadem viristus charismatum seu donorum, quia tunc sicut & hodie justificata est universitas μηctorum, nec minus vere futura praedicebant Prophetae veteres, quam novir sed non fuit eadem vis instrumentorum'; aut faItem eam dem filisse ex textu objecto probari non potest. oblic. 3. plura rationis momentar I. quod Sacramenta populo Dei data essent ut media salutis, prout nos ab initio consessi sumugi sed saululis media non fuissent, nisi potuissent gratiam vi sua conferre; a. qui Sacramento pie utebatur, plus recipiebat spiritualis lucri , quam qui eodem non utebatur, aut qui per signum a Sacramento diversum & arbitrarium , fidem suam profitebaturr atqui tamen aequa fuisset utriusque
conditio nisi Sacramenta vim habuissent justificandi; ergo. Resp. ad r. dist. Sacramenta vetera erant media salutis, sed media sui generis, infirma scilicet, & quae per se sola non sum rent, et media
de se essicacia , N. Itaque nec conferri cum nostris possunt vetera, Sa- .cramenta, nec tamen si secundum annexas sibi appendices spectentur,
pro signis inere indifferentibus haberi debenti I. quia instar Legis, cujus Partes praecipuae fuerunt, totidem erant Paedagogi, ad Chrilium deis ducentes; a. quia monebant Iudaeos ut ultra iustitiam legalem , aliam quae cordis est, justitiam inquirerent; 3. quia religiosam eorum freque tationem remunerare potuit Deus largioribus gratiis, haud quidem debitis operi exercito, sed ejus oceasione per summam Dei misericordiam concelus. Unde concipi potest judaeos ritibus externis ad fidem & pietatem motos fuisse, Deum vero quasi motum hac pietate, ad eam ultra condignum, si ita loqui ius est, remunerandam. Ad a. neS. min. qui enim signis a Deo institatis pie utebatur , pietatis & fidei merito meritum iungebat obedientiae I hoc autem merito Carebat, qui vel arbitria usurpabat ligna, vel nulla.