장음표시 사용
271쪽
216 TRACT DE S AC RAMENΥIS IN GENERE.
t Caeremoniae dividuntur T. in ditinat, que Deum ipsum auctorem ha hent, tales sunt eae quae recensentur in Levitico , vel quas in adminia strando Baptismate servari voluit Christus; & in Ecclesiasticas , quae ab Apostolis eorumque successoribus institutae fuerunt. Dividuntur a. in eas quae circa personas versantur , ut exor smi, insufflationes, aspersio aquae; Neas quae versantur circa aliud objectum, puta locum vel tempus, ut Templorum consecrationes , sanctificatio Quadragellinae & Vigiliarum, &c. Dividuntur 3. in generales, quae ubique, & particulares quae nonnisice tis in locis observantur, ut ieiunium Sabbati, quod Augustini aevo servabatur Romae , non Mediolani , prout a contrario lotio pedum post Baptisma, Mediolani erat in usu, non Romae. Dividuntur A. in temporales, quae ad tempus institutae sunt, ni abstinentia a sanguine & sufiscato I dc perpetuas, quae perpetuo Vigere de
hent , ut ritus essentiales Sacramentorum.
Dividuntur s. in essentiales, integrantes, & accidentales. Essentiales sunt ritus, qui sine rei interitu omitti non possunt , quales sunt qui circa materiam, formam, intentionem, personam &potestatem Ministri versantur. Integrantes eae sunt, quae haud quidem integrant Sacramentum,
ruasi illud iis omissis nullum sit ; sed ad solemnitatem eius complenum graviter praescriptae sunt, ut in Missa oblatio panis di vini, minio aquq cum vino, celebratio cum certis vestibus , di certo in loco peracta. Accidentales demum sunt qui nec spectant ad essentiam, nee sensu mox exposito actionem ministerii complere censentur, sed adornare, ut cruces, genuflexiones, tunsioneSpectoris, elevationes manuum, &c. Iam tria quςruntur, I. an Ecclesia cetremonias instituere possit; a. an
qiis de facto ab ea institute sunt, pie & laudabiliter instituis fiterint;
g. an liberum sit sancitas ab Ecclesia cetremonias pretiermittere. Primum di secundum pari ad imperitiam furore negant Calviniani & Protestantes, non omnes tamen, ut infra dicam. Tertium saltem in praxi asserunt boni vel mali Catholici complures , qui vel sacros Ecclesiet ritus nesciunt, vel absiciunt pro nutu quasi rem nullius momenti. Sit CONCLus Io I. Potuit & pote it Ecclesia sacros ad Dei cultum ritus
Prob. r. Non minor est in condendis ritibus potestas Ecclesiet Cath licς, quam olim fuerit Synagoget Iudetorum, & etiamnuna sit Synagoget Anglicans aut Luthera ne r atqui potuit olim Synagoga Iudaica sacros sibi ritus instituere ; idque se etiamnum posse existimat Anglicana &Lutherana Synagoga. Minor quoad Synagogam Iudaicam patet ex c. P. Lib. Esther ubi instituitur festum sortium, de quo utique nihil pretceperat Moyses; ex cap. I 6. Iudith, ubi nova sancitur solemnitas in memoriam prostrati una cum Holoferne Assyriorum exercitus; ac demum ex Lib. I. Machab. cap. q. ubi indicitur solemnitas dedicationis Templi, quam Christus ipse celebravit, ut videre est Ioan . IO. v. 22. nulli porro sunt in Ecclesia ritus majoris momenti , quam ipse Festorum celebra
tiones; ergo si id non inculpate solum sed & laudabiliter facere potuit Synagoga, potuit & Ecclesia, nisi hoc eidem a Christo prohibitum fuisse demoniirctur, quod proiecto nusquain demonstrabitur.
272쪽
C AP. IV. DE C AEREM. ET SACRAMENU. as
Eadem minor non minus evidens est, quoad Synagogam Anglica-mam & Lutheranam. De Anglicana res patet ex duplici Liturgia quae an. Is p. & Is 33. edita eis sub Eduardo VI. hic enim etsi de pta multa, ut candelae in Felio Purificationis , Cinerum de Palmarum usus in utraque die cui nomen est a cineribus di palmis . tamen & rete ta multa, ut sestivitates aliquae, deiunium quaiaragesimale, vel his sace dotales, & alia id genus plura , quae videris in Libro cui titulus: Lassiitu gie Angloist, ou is L:υre des pieres pubiu ues, de ramissication δει Sa
ventus , & ii quoque suos, eosque in essentialibus pessimos ritus h sent, ut scite animadvertit P. te Brun Tom. . Explicat. Misse . Hine illud; sed mendaciter dictum, Consessionis Augustam; : Se vantur apud nos Lutheranos inιata egremonia sere tranes. Hinc etiam I Fabricius Jurior apud Pichlerum ibid. Existimus cum Baptimo conjunctus in nostris EGaelestis νrtinetur, quia sic placuit Eccleis Catholica jam inde fere a temporibue psuorum, &c. Prob. a. Id potest Ecclesia, cujus faciendi exemplum accepit a Christo, ah Apostolis, eorumque successoribus viris Apostolicis r atqui E clesia a Christo , Apostolis , eorumque primariis successoribus accepit exemplum exercendi ritus quosdam ad cultum Dei, fideliumque inititutionem a Christo quidem a is enim licet absque ceremonia ulla tam mentes quam corpora sanare poterat , id tamen sub certis ritibus alia quando pretititit. Sic Apostolis daturus Spiritum S. infusiavit 4n eos.
Ioan. 2 o. sic elavatis manibus benedixit eis, Luc. 24. sic homines a det ni
Me possessos exorcizavit, Marc. s. sic ex sputo lutum secit, & digitos in aures misit, ut rico & surdo mederetur, Dan. 9. & Marc. 7. Idem Ecclesie exemplum pribuerunt Apostoli, seu cum prςceperunt. ut Gentiles ad fidem conversi, certis abstinerent alimentis , que de se nihil mali habent, suffocato nimirum & sanguine Act. Is . seu cum ea.
Mul ad decentem Sacramentorum admini lirationem pertinent, constituerunt; ut conitituisse infert S. Augustinus ex his l. Cor. ir. verbis. Cetera , cum venero, disponam p. qus S. Doctor de Eucharistia ante omnem cibum sumenda interpretatur Epist. 3 . alias II 8.
Idem denique prii titerunt puriorum Ecclesia 'culorum Pontific s. a quibus dimanarunt tot pristantes c remonii , quas videris apud Iustunum , Tertullianum, Origenem , Cyprianum, Basilium , Cyrillum in Cathecheabus, & Augustinum, qui ad probandum peccatum originale 'pius urget exorcismos, quibus ex Apostolica Tra trione Catechumeni ad Baptismum pr parabantur . Et vero quid aliud fuit celebsis circa diem Paschq disceptatio, quam controversia de puro ritu N Mc tamentanti visa est, ut eius finiende gratia potissimum convocata sit Nicςna Synodus, prout liquet ex Epiphanio hqr. ro. & Coui antini Epiliola apud Eusebium Lib. 3. de vita Conliantini. M. rito igitur Tridentina Synodus
Sess. 21. c. a declarat, bane potestatem perpetuo in Ecclesiia fuisse, us i . Sacramentorum diwe vitane, salvi eorum subolantia, ea statueret vel musaret, quae fuscipientium xtilitati, seu ipsorum Sacramentorum Ueneratiani. pso re um, sem sor- ο locorum varietate, magis expedire judicarri.
273쪽
' dis 3 TRACT DE SACRAMENUIS IN G E NERE. Coruchusio II. Ritus ab Ecclesia instituti , pie de laudabiliter instituti fuere . Ita Catholici omnes praesertim .contra Calvinianos, qui nudum cultum invexere ..His ex parte ad unxerunt se Anglicani, qui caeremonias plures longo taculorum usu approbatas tulerunt e medio;
ει tamen audacem Apologistam nacti sunt in citato iam P. F. le Cou.rayer. Sic ille in opere iam indicator L AMIetere dans la substitution dustituet d' Edouard au Pontifical Romam, na Dit auiro oboseque de revenis diu simplicite du Rit aηcim. & iterum e Les Deputes charbs de la composi-etion de la I.iturgie Anglicane , etoiens presque aulant elo nes d' un culteatissi nud θ aussi depouille que cerui que Calυin uouhit tabliν , que de Iamultitude des ceremmies qui semblent occaller te notre . Ubi dum impense laudatur Anglicana Ecclesia, quasi quae felici inter utrumque extremum gradu, ad primaevam simplicitatem redierit, impense redarguitur Cae tholica Ecclesia, quasi quae modum & terminos nesciat, Ze majestatem divini cultus caeremoniis abjiciendis oneret. Iam Conclusio , quae data
occasione sigillatim probabitur in operis decursu, hic generatim.
Prob. I. ex rationibus quas urget Synodus Tridentina Sess. 2 a. de Sacrificio Missae cap. s. ubi sic a Cum natura riminum ea fit, ut non facile queat ne adminiculis exterioribus ad rerum divinarum meditationem sustolli, pro- p erea pia mater Ecclesia risus quosdam, ut scilicet quaedam submissa voce, alia mero clariore in Missa pronuntiarenιur, mituit. Caeremonias item adhibuit, ut nosticas benediectones, lumina, ibymiamata, vestes, aliaque id genus multa ex Ostolica disciplina ct traditione, quo re majestas tanti Sucrificii commendare-ιur, o mentes fidelium per bae visibilia Rebgionis oe pietatis signa ad rerum
estis arum, quae in hoc Sacrificio latent, contemplationem excitarentur. Item paulo latius evolvit Catechismus Concilii, Part. a. num. i6. juxta hac
sic argumentari fas est; Ut sacri Ecclesiae Catholicae ritus pie & lauda-hiliter instituti dicantur, sussicit ut ipsa antiquitate venerabiles sint tui ad divini cultus condecentiam & maiestatem conferant; ut Fidelium, eorum presertim qui rudes sunt, intelligentiam adsuuent; ut neminem non moveant ad pietatem; ut Catholicos ab Hereticis distinguere natisnti atqui tales sunt Ecclesiet Romanet ritus. I. quidem ipsa antiquitate sunt Venerandi. Ut enim, qui omnes in praesenti percurrere nec possum nec debeo , eorum quibusdam immorer, qui Calvinianam bilem acrius commoverunt , Ritus ii pretcipue consistunt in signo erucis, quo Fideles & Ministri se suaque multa conia
signare solent; in benedictionibus aquet & similium ; in exorcismis; in
processionibus publicis r in usu thuris, thymiamatum, vestium sacerdo- . . talium, &c. atqui horum rituum ne unus quidem est qui antiquitate sua pari. o. conspicuus non sit . De signo crucis res patet ex Tertulliano Lib. deipu. corona militis r Ad omnm progressum atque pro sum, ad omnem aditum 9 exitum, ad vestiuum ct calceatum, ad lavacra, ad mensas, ad lumina , ad cubilia, ad sedilia frontem signacula crucis terimus. Harum ρο aIlarum ejusmodi consuetudinem si legem expostulas Scripturarum, nullum invenies I traditio tibi praetendetum auctrix, consuetudo confirmatrix, oe fides observatrix. Consonat S. Hieronymus Epist. ad Eustochium illis verbis e Ad omnem actum , ad omnem incessum manus pingat crucem, & rursus, Cum os stomachumque signaret, &c. Similia videris apud Cyprianum Epist. 38. & Basilium , Cyrillum p
274쪽
CAP. IV. DE CAEREM. Er S ACRAMENT asylam, &c. En crgo signum erucis jam ab ipsis Tertulliani temporibus
traditione & consuetudine firmatum ., Idem nec immerito dixeris de benedictione aquae I similium , cujus normam Ecclesia accepit tum a Christo, qui panes benedixit, & benedicendo auxit, Luc. s. & Matth. I . tum ab Apostolo, qui L Timor. ait: omnis creatura Dei bona est , &c. Ductificitur enim per verbum Dei reorationem. Unde Ze is aque benedicendae usus a primaeva mundi Christiani aetate viguit, iuxta id S. Cypriani Ep. I x ad Ianuar. Oportet mM dari er sanctificari aquam prius a Sacerdote: 8c Sc Cyrilli Catech. 3. Sicut mu di cibi fiunt immundi inυocatione diaboli, ita. aqua simplex sit Saneta inυocatione Dei. Idem habent Apostolicae Constitutiones Lib: 8. cap. 29. vel 3 s. ibi sic t Benedicat Episcopus aquam ct oleum; fi absit, benedicat Presbyter agitente Dracono. Idem cap. sequenti de primitii& de decimis praescribitur, Zeaffertur usitanda tune benedictionis forma. Quod ad exorcismos attinet, ii etiam tantae sunt in Ecclesia antiqui tutis, ut ubique Gentium qu 1rto Ecclesiae seculo usurparentur, unde de ex iis peccati originalis exillantiam probavit Augustinus contra Pelagianos. Constat, ait J. Fabricius, supra laudatus, quod Augustinus peta tum originis probat in infantibus, quod universa Ee Iesia ubique exorcismos Bais mimis parvulorum praemittat. Atque hinc tales exorcismos haud negligi debere probant ex prolata Lutherani contra Calvinianos , ut videris apud Bechmannum Controv. 6. de Baptismo. Quod autem ad Processiones spectat, eae pene statim ut Ecclesiae pax. data fuit, in usu esse coeperunt, seu eundum erat ad Martyrum tumu-Ios, seu ad indicta diebus jejunii loca, seu transserendae erant Martyrum Reliquiae: de quo adi P. Le Brun & Auctores ab eo citatos Tom. I. P. 86. . Longe antiquior in locis Deo dicatis luminarium usus, qui ab Ap
stolorum aevo ad Judaeorum normam incepit. Erant lampades copiosae incisenaculo ubi ad tangendum panem eramus congregati, ait S. Lucas Act. 2C- nec dubio procul tam copiosae ad proi,ellendas noctis tenebras necessaria erant. Hanc fidelium pietatem insi ni miraculo circa an. 2IO com
probavit Deus; cum enim in magna PMehae vigilia oleum Mnistris deesset. Narcissum Ierosolymorum Antistitem ferunt mandasse iis quibus cura eras lacernas accendere, ut aquam ex quodam propinquo haustam puteo ad se deferrent: quod ubi dicto citius impletum est, oratione super aquam facti , jussisse dieitur Dora in Christum fide, in eam lucernis infunderent. Quo itidem peracto,
unt aquam contra morem natura fine, mirabili quadam ae diυina virtute in
olei pinguedinem esse conversam ita refert Eusebius Hist . Ecel. Lib. 6 c. 9. Mis: Neque solum ad illuminationem, sed te non rarta ad mysticas signifi- Q. Reationes accensa sunt luminaria , quidquid in contrarium dixerit D. 37 Claudius Le Vert. Per totas Orientis Ecclesias, ait S. Hieronymus Epist. adversus Vigilantium, quando angelium legendum est , accenduntur lum uaria jam sole rutilante, non utique ad fugandat tenebras, sed ad signum talia iis demonstrandum . V ut sub typo luminis corporalis illa lux oendatur, da qua ini Psalterio Iegimus r Lucerna pedibus meis verbum tuum , DO-
Etsi thuris adolendi consuetudo prioribus quatuor Ecclesi, iaculis frementari non debuit , ne dum impiis fumabant vaporibus pseudonuminuav
275쪽
delubra, id viderentur sacere Christiani, quod Gentiles ς constat tametrex Liturgiis SS. Iacobi, Basilii, Chrysostomi , ex S. Ambrosio, & aliis. Huribus, usum thuris flatim ac sine periculo induci potuit, in Ecclefia viguisse. Neque id factum, quo saetor propelleretur, ut somniavit Claudius Le Vert, sed ut quasi oculis exhiberetur bonus Christi odor, qui ab altari profluit ad fideles; atque ut ii etiam enixas funderent orationes, quae sicut incensum in conspectu Domini dirigerentur Et vero si depellendi istoris causa thus a ebatur, cur ab ipso Episcopo adolebatur 3 cur non adolebatur nisi benedictum p cur toties circa altare cur . in templis amplissimis non secus ae in ceteris . Sane acerra hinc Seinde per totum templum dispositae, multo efficacius quidquid ex fidelium multitudine tetri odoris nasci poterat , abegissent , quam effusa quaecumque a Ministris thura. Pro auruenda vestium sacrariam antiquitate sumetat id adduxisse S. Hieronymi in EZech. cap. 4 . Relgio divina alterum bab. tum habet in m mste
roo, a terum in usu vitaque mmmuni. Ante Hieronymum iam commendaverat S. Gregorius NaZianz. splendorem veltimentorum Clericalium ;nec vestitum Episcopalem a Saeculari distinctum fuisse iam ab an gi 3- dubitabit, qui haec perpenderit verba orationis quam habuit Eusebius in denicatione Ecclesiae Tyriel sis : Amici oe Sacerdotes DN, qui facia tuni-
ea tauri induti estis, &c. Eulcb. Lib. IO. cap. q.
a. caeremoniae ad divini cultus decentiam si lendoremque eonferunt rhic quidem mundanam pompam redarguunt Calviniani Ministri, sed an iure, expendemus paulo post. Interim si quid pompae damus, damus
praeeunte puriorum temporum exemplo. Norunt omnes quam aegre se
ret Iulianus Apostata, eum, quem contemptim vocabat filium Mariae, aureis valis coli, &c. 3. rudium intelligentiam adjuvant, ut docet Augustinus Epist. s s. alias 119. tum quia sacri ritus sunt imperitis loco scripturae se picturae; tum etiam quia ex iis quandoque melius persuadentur quaedam Ecclesiae dogmata, quam multis testimoniis: sic melius intelligent rustici ex exorci
mis in Baptismo adhiberi solitis parvulum esse sub diaboli jugo, quam
ex efficacioribus Scripturae argumentis. q. movent ad pietatem, & animum per visibilia erigunt ad hi visibi lia. Nescit Catholicorum nemo e sacris ritibus plures esse, em Praese tim qui per maiorem seu sanctam hebdomadam exercentur, quibus du- . Hora quaeque corda ad lacrymas moveantur. Hinc Auctor Libri eui ti- tutus, Religio medici , etsi ex haereticorum grege , In Processene solemni, inquit, quandoque abnarantius fieri, cum qui Arte una aderant contradicendi studio, o prinusicio caeci, immodico risu disquerent. His adde cum Bellarmino ibid. cap. 3 i. quod nis quotannis repraesentaremur variis caeremoniis Domini orsum, Epiphaniam, Passonem, aliique steria re temptionis, facile mandarentur oblivioni tam infiignia beneficia. Adae rursus cum eodem , quod ubi ingredimur Basilieas ornatas, Crucifixi, aliisque piis- imaginibus instructas, dic. devotionem fac: le concipii uas contra vero cum ingredimur haer
licOrinia templa, ubi praeter nudos parietes nihil nisi sedem ad concionandum, & mensam pro ecena videre est, non Dei domum, sed pr lanam aulam nobis videmur ingredi I, d
276쪽
CAP. Ir. DE CAEREM. Er SACRAMENT. 26r . s. demum e remoniarum usus Catholicos distinguit ab H inicis , iisque ex singulari Dei providentia suam exprobrat novitatem. Qui taquis enim vel ipsum Dei exterius colendi morem in Balilicis Catholic rem de OIvinianorum templis intuitus fuerit, sic secum facile discurretrvera est Ecclesia que ab Ecclesia primet vadescendit; salta est a contrario, quq sui nonante sqculum XVI. creatrix fuit ramui Ecclesia Romana descendit a prime va, Calviniana vero non ita pridem sui creatrix fuit. Nempe vero in Ecclesia primetva erat Iuminarium& thimiamatum usus, erant &, statim ut esse potuerunt, splendida ad Dei cultum o namenta , distincti a profanis Ministrorum habitus, aquς, olei, Ze similium benedictiones, fixet in ossiciis divinis lingus usurpatio i neque hic mutari passi essent fideles, qui a divinis nativo quodam istu ariscent novitatem; ergo prinM Ψ eit antiquitatis Ecclesia in qua hete h diedum servantur; ergo econtra nova est & novissima Ecclesia, que nihil horum habet. Ita ferme Marinus des Maliis e Calviniano Ministro Canonicus Aurelianensis pari. caP. T.
Objiciuntur quinque potissimum a Calvinianis, I. quod Ecclesia C tholica cultum suum mundana pompa vestierit ἔ 2. quod noster cultus tot dissiuat Wremoniis , quot Iudiorum Synagoga ς 3. quod Christus exteriorem, qui certis in locis fiat , cultum aboleverit his ad Samaritanam verbis JOan. 6. V. a L. Mulier crede mιhi, quia Uenit hora, quandomque in monte hoc, neque in Ierosolymis adorabitis Patrem sed venit hora est nuηe est quando veri adoratores adorabant Patrem in spiritu oe veritate. Nam ct Pater tuis quaerit, qui ado ent eum. Merito igitur opusculum cui titulus, Artiries de sol de ι' 'libe d'Angleterre, approuws par Ies dein mam-bres du Parinens, Sedani editum an. 16yI. hqc habet cap. 2I. pag. --hi 78. Muinienant Aus r angite, in la priere ni aucum arare parite du Seris
vice divin n est attaciae 4 aucun lieu, ni rendue plus agrialis a Dieu par te Iunauguel elle est Dite ; q. quod Catholici in majori rituum suorum parte impios Ethnicorum ritus renovent; s. quod ignota lingua in ossiciis suis utantur Romani. Postremum hoc Caput, quod a Mumelm pe tractatum fuisse nesci expendimus Torn. III. p. 627. omittamus in pri-
senti. Iam igitur Resp. ad I. maledici pompam sata , id quod non ad hominum, sed
ad Dei gloriam refertur. Ecquis argentum, aurum 3c gemmas ad Ornatum hominis solius creata fuisse existimet , non etiam ad cultum Dei, qui iis Tabernaculum suum adornari pricepit . tarte nemo unquam paupertatis & simplicitatis amantior fuit quam Christus, & is tamen laudavit, & in Orbe toto laudari voluit facinus pie mulieris qui effudit Dyr caput Has alabastrum unguenti pretios , quod poterat Uenundoeri plusquam ιre. ensis denariis , π dαι pauperibus . Et vero an sapientiores ,
an siinplicitati Evangelici magis addicti sunt Calv niani, quam tot eximie sanctitatis Episcopi, qui sub Constantino florebant , & qu
rum pluribus defuerat martyrium , potius suam ipsi martyrio detuin seni r atqui hi tamen singularem Constantini in extruendis ornandisque Basilicis munificentia debitis extulere laudibus, nedum ut simplicitatichristiane adversam redarguerint. Absit pauperes, si que urgeat necessicas, priferendos esse negamus: at huic ossicio non defuere Ambrotii. Pau-
277쪽
261 TRACT DE SACRAMENUIS IN GENERE.
lini, aliique primi nominis mittites, qui dum suum materi libus te
piis honorem asserebant, teneram in egena Christi memora charitatem partiebantur. Vide Librum cui titulus, Defense d. cutρ . xt neur de ι' ο
gisse Cathotique, Auctore N. Brucys Montispessul. no, reei 3. sim. Res p. ad a. longum est discrimen ritus inter Mosaicos &Christianos, seu numerum spectes, seu rerum dissicultatem, Cu I uenas ta Q his
ribus intentatas, seu parciorem, que ud S cumcisa cita . gratiae II cnsuram. Unum nobis eth sacrificium, in tu vera pene Itid .enerant; unum Iudaeis templum quo ex remollisimis pari ictus italo tempore eundum erat, nobis Basilicae in villis Se urbibus Judaei ad 38'. prataepta tene-hantur, Catholicis quinque aut sex incumbunt praecepta Ecclesie . Lex maledictionem de saepe mortem his comminabatur, qui in umqιrsis esus operibus non permanebant , adeo ut lapidibus obrutus fuerit, qui duo
vel tria ligna collegerat die Sabbati , nihil tale in Ecclesia occurrite Missae ritus & disci facile postulat, & sine gravamine ullo executioni mandari, &c. Adi eumdem Brueys sect. q. Res p. ad 3. abutuntur hic inde, ut immutabiliter solent, fulviniani verbis
Scripturae: neque enim vel templa erigi vetat Christus Ioan . . vel his specialem reverentiam haberi; sed id docet unum . Videlicet futurum paulo post, ut nemo vel Ierosolymis, Vel in monte Garitim duntaxat adorare teneatur. Statuant ergo Anglicanae Curiat parem esse domus Dei rationem , quae profanae et nos Dominum in templo sancto suo singulari quadam ratio. ne &residere, & coniunctis fidelium votis praeito esse arbitrabimur, cum S. Chrysostomo. Sic ille Hom. 24. in Act. A poli ο/a e domi possimus, aiunt ire homo decipis, ct in magno ei re versaris et nam etsi dore orandι datur facultos, tamen fieri non potes, ut domitam bene ores, cum in Eclesia. Basilicar, as bae Auctor Lib. de Eccl. dogmat c. 7s. eorum. Martyrum, n0m.nλις appellatas, welut loca saneta divino cultui mancipata, asse. lupi spmo π devotione fidei sim. i ad. undas medimus. Si quis contra hane sententiam hecerit, non Christianus ,sei filmomianuso Vigilarulanus, de Calvinianus vel Anglicanus crεditn . Brueys sect. s.
Resp. ad 4. malum quidem esse, si quis Gentilium rirus imitetur in eo quod inverecundi habent ex parte materiae, formae vel finis; seciis si id solum ex iisdeni ritibus arripiat, quo legitimum numen rite coli possit rhve autem fuit Ec lesiae sanctae agendi ratio . Instituerat sibi diabolus templa, aras, sacrificia , Sacerdotes, sacerdotales habitus , thymiama tar quid sanctius fieri potuit, quid magis cedens in dedecus simie Dei, quam si haec ad Dei cultum transveherentur Quamquam nec sic imitabatur Ecclesia cultus Gentiles, sed quod e vero Dei cultu solis Iudaeis comito abstulerant Graeci & Romani, vero Deo restituebat. Plerique enim Ethnicorum ritus, nihil aliud erant quam Iudaici cultus imitatio i imo, ut erudite nuper probatum est, inultae eci remoniis Molaicis ante Moysem erant in usu, & pene cum ipsis mundi exordiis inceperant. Sic ab initio obtulerat Abel sacrificia Deo accepta. Sic Jacob altare extruxerat& fuso desuper oleo quasi dedicaverat. Et vero an non templis uti licebit, quia templis usa suerit Gentilitas 3 An abiiciendi sacrorum Ministri, quia Ministros habuerit Iupiter an nefas sucrit tot priorum temporum virginibus se castas exhibere Christo, quia Romae Vestales habuerit diabolus p imo an non indulgendum lint aliquid Ethnicis , qui a Christia-
278쪽
nismo nudo abhorruissent, & quos ad eumdem magnifico Sanctuariorum nostrorum apparatu adducere voluit Constantinus Magnus p Id equidempto Imperatori in culpam vertunt Novatores: sed non vertissent Apost ii, qui ne Iudaeos a fide deterreret, ciborum quorumdam alioqui Iicit rum usum Gentilibus interdixere. Vid. eumdem ibid. sess. 6. & quod hic missum facere cogimur, repete ex Bellarinino Lib. 2. de Sacram. c. 22. CONCLUs Io III. Peccat inortaliter qui essentiales vel integrantes ritus omittit; qui vero solum accidentales aliquos, venialiter tantum, nisi adsit scandalum aut contemPtuS. Prob. I. pars, quia qui ritum essentialem omittit, Sacramentum facit irritum, ac proinde gravem tum ipsi Sacramento, tum & illud suscipienti iniuriam iacit
Prob. I. pars, quia licet partem solum integrantem omittens, Sacramentum non faciat nullum, trant reditur tamen Ecclesiae legem in re graviter imperatam. Hinc peccat lethaliter qui in Sacrificio omittit oblationem; qui in loco profano, vel sine sacris vestibus celebrat; qui Holliae vel Calicis clevationem sciens & volens praetermittit. De quibus alibi. Prob. 3. pars, quia ritus pure accidentales remote solum concurrunt ad Sacramentum, nec graviter ad actionem miniiterii conferunt. De his consule Gavantum Part. 3. tit. D. Dixi I. incidemules aliquos, qui enim omnes sere aut quam plurimos Misse ritus, eos prisertim qui in Canone continentur, ex culpabili negligentia omitteret, gravis esset culpet reus iuxta eos etiam qui a rigidioribus opiniunculis abhorrent. Dixi 2 Seclusio eυnIemptu: is enim, ut alibi diximus post S. Bernardum, Tam neoni Uenit in crimen gravis r bellionis, n-um suis levem simplicis transirisonis. p. ς
In his porro materiis contemptui qui valere videtur gravis incuria seu in addiscendis, seu in exercendis sacris cetremoniis r atque utinam h clam inisequens sit, quam esse debeat. Sed quoti proh dolori Sacerdotes verba non jungunt actionibus, e remonias dimidiant, cruces sic eListinant vel deserinant, ut muscas abigere tantum videantur
Dixi 3. π m duis: quia vet ei per quem pr sertim in rebus tanti momenri scandalum venit : huius utique scandali reos se faciunt, qui novos in Missa ritus instituunt, aut ab aliis institutos imitantur; pr ut non ita pridem factum est in quibusdam locis. Si quis tamen dixerit,
receptos ct approbatos Ecclesiae Catholicae ritus in solemni Sacramentorum adminiis stratioηe adbi uri cursurios, avo con emni, aut sine peccato a Muri lcis pro libito illi, aut innums aerus ser quemcumque Ecclesiarum Pastorem mutati pise, anathema strita Tridentinum Sess. r. Can. 33. & Sess. 22. Can. 7. Si quis dixerit caeremonias, vestes, ct externa signa, quibus in Missarum celebratione Ecclesia Ca-ιbolica utitur, irritabula impietatis esse magis, quam victaaletatis; matbema fit.
SAcramentalia sunt res ad cultum Dei religioso ritu ordinate, de excommuni quadam fidelium persuasione ad hominum sancti ficati R nem
279쪽
M TRACW DE SACRAMENTIS IN GENERE.
nem speciali modo inservientes. Per res hic etiam actus intelliguntur, ut statim patebit. Sacramentalia, etsi plurima numerari possint, cum iis etiam accenis seri queunt Chrisma, oleum sacrum, Agnus Dei, &c. Sex tamen Praecipue recensentur hoc expressa versiculo. Oram , tinctus, edens, confissin, dans, benedicens. Orans, indicat orationem Dominicam, ad quam reducunt aliqui preces in Melesiis solemniter consecratis fusas, alii etiam pectoris percussionem. Tinctus, denotat aquae lustralis sumptionem, vel receptionem tempore aspersionis.
Edens, panem benedictum, qui & Eulogia, vel panis Eulogiarum dictus est ab antiquis. Confisus, designat inses nem quae publice fit Feria V. in Genx Domini; vel iuxta alios, eam quae fit initio Missae, Se quandoque alPrimam & Completorium. Dans, idem est ac largiens eleemosynam. Benedicens, Episcopi aut Abbatis benedictionem exprimit. Et haec quidem dicuntur sacramentalia, non quia ad Sacramentorum integritatem, aut sacramentalis ministerii complementum omatumve inserviant; sed quia quamdam cum caeremoniis in Sacramentorum administratione adhiber, lolitis similitudinem gerunt i mirum tamen quod oratio Dominica, ω largitio eleemosynae, quae non sunt ritus ab Fcclesia instituti, sed opera moralia, sacramentalibus annumerentur. Utut est, de iis alibi dicimus. Circa alia Sacramentalia quaeruntur duo , I. an antiquu& sit eoru usus; a. an gratiam per se ipsa producant. Rest . ad I. affirm. & quidem constat a. benedictionum morem, cujus-cumciue legis tempore fuisse observatum . Sic Melchisedech benedixit Abraham, Gen. I 4. sic Deus ipse Leviticis Sacerdotibus Brmam benedicendi Israelitis praescripsit, seque eorum benedictiones confirmaturum spopondit, Num. 6. Iuxta hanc institutionem data est tam in Graeca quam in Latina Ecclesia benedictio non ab Episcopis tantum, sed & a
Presbyteris ἱ eaque non ram evidentibus miraculis confirmata est. Constat x morem benedicendae aquae esse vetustissimum, prout supra
disertis testimoniis ostensum est. Et vero duplex est Graecos apud & L tinos benedictio aquae; solemnior altera 'ue fit ad. lantes baptismal est altera minus solemnis, quae Dominicis diebus. Prioris institutio assigna. ri nequit, unde juxta regulam Augustini, a Apostolos videtur esse rea ferenda ; de posteriore habetur mentio in antiquioribus quibusque tum Latinorum Sacramentariis, ac praesertim Bobiano ante annos mille scripto; tum Graecorum Euchologiis . Lustralis hujus aquae effectus satis exprimunt preces in ejus benedictione recitandae ; nec dubium quin δε- eutior ad eam concurreret populus, si de his ut par est, erudireturia Hinc qui vim ejus melius norant antiqui fideles, eam secum deserebant ad aspergendos cibos, agros, pecora, ita laque eorum. Ea etiam alistare ipsum aspergitur, ut abigantur daemones, qui Ministris, dum i in sacra maron attentione egent, insidiari consueverunt. Haufi tamen
280쪽
CAP. IV. DE CAEREM. ET SACRAMENT. a
aspergitur altare, cum expositum est Sacramentum, quia Christi praesentia fugantur intemae potestates. Itae Instructiones Blesenses Parr. I. pag. 2 8.
Constat 3. Eulogias seu panem benedictum , veluti quoddam Euch ristiae supplementum a prioribus Ecclesiae faculis viguisse- Huiusmodi panem ad LPaulinum Nolanum milit Augustinus, ut patet ex ems Epist.
3I. alias 34. qui rursus Lib. 2. de peccata merit. &c. cap. 26. Quod a cipiunt fideles, inquit, quamvis non sit corpus Christ , sanctum est tamen, sanditur, quam cibi quibus alimur, quoniam Sacramentum es , idest, aliquid pio ritu consecratum . Hinc Nannetensis Synodus, quae circa an. 8o
habita est, vetat ne qua benedicti huius panis mica in terram decido. re permittatur. Hinc quoque pecoribus dari non debet , et si iis pabula juxta alios ritus benedicta praeberi possint. Hinc demum idem cibus a fidelibus pie recipi debet , prout gerens Eucharistiae vices se & ordia natus ad fovendam inter diversa Christi membra charitatem. At nunet frequenter, ait Parisiensis Theologus, signum hoc unitatis ambitio convertit in eausam divisionis & scandali; dum qui parum de Eulogia solliciti sunt, de multo minus de rebus per eam fgnificatis, impense sollici ii sunt quo eam ordine recipiant; & innumeras ea de causa lites movent . Interim, ait Ferriere in Gallico Tractaru de Iure patronatus ,
3. pari. e. P. tunc usu indubio confirmatum, est ut patronis ante ceteros.
dein dynastis altam, ut loquuntur, iustitiam habentibus, tum & iis qui mediam vel infimam possident, praesentetur panis benedictus. x Quod spectat ad ritum confitendi peccata publice & generatim in Cinna Domini, statimque recipiendi a Ministro eam benedictionis Osciem , quae absolutio dicitur, Gallice r Abs te ι is, inquam, ritus est. series & umbra caeremoniae antiquioris , fecundum quam publice poeni tentes Feria IV. Cinerum ejecti e templo, ut hodiedum fit Coenomani, die Coenae reconciliabantur, publicaque post peractam poenitentia
donabantur absolutione. Is porro ritus , quanquam primaevae non est
antiquitatis, nihil tamen habet unde a Novatoribus carpi merito pota sit Quod enim fideles palana se reos agnoscant, quod veniam Petant supplico, quod pro iis oret Ecclesia, quod demum eos per Ministrum suum benedicat; utrique pium cst & ad sincerum cordis dolorem provocare idoneum. Ita idem qui supra Theologus
Resp. ad 3. I. nulla esse Sacramentesia , quae veniales etiam culpas ex opem
operato dimittant. Itae vulgo Theologi contra Sotum & alios quosdam , qui virtutem hanc amet benedictet tribuere dicunturis Ratio in I. quia opinio contraria gratis admittitur, utpote quε nullum in Scriptura, Traditione, aut ratione ipsa fundamentum habeat a. quod Sacramentaliae ab Ecclesia instituta sint, ac proinde quidquid virtutis habent. receperint ab ipsa: atqui Ecclesia non habet potestatem veniales culpas , tam diate, & citra Sacramentorum opem delendi , ergo nec 'irtutem hanc sacramentalibus impertiri potest; λ quia deletio culpe est interior op ratio ad tollendam labem quet animi inli rere atqui Ecclesia. indemi denter a Sacramentis nihil in anima potest operari; ergo. Ita Silvius ita 3. pari. q. 87. arr. 3. atque hinc merito Piklar ubi supra, invehitur in Lu-
theranos, ciui ita Augustana Confessione & aIibi passim arguunt Catholicos, quasi doceant hominem Per eiusmodi ritus promereri iustificationem.