장음표시 사용
301쪽
ratione materiae, quam eamdem in utroque fuisse probavimus, sed ratione gratiae , ad quam praeparabat quidem Joannes , sed quam soli
Christo conserre datum erat. Objic. a. Si aqua necessaria Hret Baptismi materies, non valeret Bais, ptisina in arena, vino e collatum t atqui valet tamen . Prob. min. exsTνῆ Nicephoro qui Lib. 3. Hist. Eccl. c. 37. refert, quod cum Judaeus per loca
P. C. ' arida iιer faceret , ac subito . I mmturus crederetur , ter superbusa in eum arena baptiotus est, idque valide , quandoquidem per bane tam insolitamo admirandam sanctorum mIsteriorum initiationem , imbecillatine omni tan
cum vinculo quodam siHuius , validius quam alii iter feeit. Baptismi quoque in vino collati validitatem agnovere , tum Siricius, qui in duo- , bus optimae notae MU. sie loquitur r Pre, byer , qui in vino baptior troi '' maxima noces tate . I pro tali re nulla ei culpa ascribarur I insans vero ille, si in XS. Trinitate bapti atus est, tin eo p/rmaneat . Tum & Stephanus ILqui idem ferme repetit in responso ad varia consulta , quod cdidere οιώ, Sirmondus Tom. a. Concit. Galliae i, & Labaeus Tom. s. ConcII. pag.
riae a Joanne Moscho primqm, deinde a Nicephoro & Cedreno rei re. Tum quia Cedrenus eam sub Antonino pio evenisse scribit; Nicephorus vero tempore Aurelii Imperatoris i tum quia Iudaeum arena baptiZatum Dionysio Alexandrino praesentatum esse scribit Nicephorus; Moschus vero Dionysio Ascalonitae. Dico a. historiam hanc , si vera sit , nobis in probationem cedo. re i sic enim pergit Nicephorus ibissi Postquam domum runt reoersi ,
rem illam ad Dionysimn Alexandria 'scopum retulerunt 2 Ille vero . . . Ecelsiam ea de re consueuit; cui visum est aqua insuper , iuxta Ecclesiis traditionem, esse abluensim . Idem narrat Ioannes Moschus i unde duo colligere eth I. Baptismum arenae reprobatum fuisse ut adversum E ebsiae truditioni : a. subitam virium resectionem quam sensit Iudaeus,
non ejus Baptismo, sed fidei ejus , ardentique Baptismi desiderio esse
Ad a. a. Resp. cum Iuenino, supposititium esse illud Stephani responsum t i. quia verisimile non est illud nesciisse Papam, quod nec min res Clericos latet, Baptismum nempe sola aqua Perfici; a. quia e ma anuscriptis tribus quae responsum illud continent, duo ipsum ascribunt Stephano II. tertium Siridio; 3. quia nec inter se in historica narrati ne conveniunt iidem Codices. Adde in eodem responsio sanciri, ut Presbyter, qui aquam penes se habens, baptizavit in vino. plectatur censura, quia contra Canonum sententiam ire praesumpsu i an vero sat habuisset Papa urgere Canones, cum Chrilli inititutionem , & Apollol rum Praxim urgere Poterat ' ergo poetensi optimae notae codices, sunt fidei admodum suspectae, ait Grandin P. 74. Ex iis colliges i. cum S. Carolo in Instruct. de Bapta materiam B ptismi esse aquam omnem, quae communi hominum sensu & usa est&vocatur aqua sine addito, si e ea marit fit, De Dii, sive palinit, sive putιi, sive fontis, quae sine ulla adjunctione aqua dici soler. Neque etiam resertlimpida sit an turbidas calida an frigida, dulcis an salsa, colorata, an
302쪽
CAP. LII. DE MATERTA BAPTISMI. agrsecus, naturaliter producta an per miraculum, modo haec conveniat cum nostra r neque enim educta e silice per Moysem aqua, minus in se ese mentaris erat, quam Iordanis undae . Idem est de sudore qui tempore nimboso e pavimento aut parietibus suboritur. Item & de aqua quae ex nive, glacie, & grandine resolutis conficitur. Dixi, restinis, nix enim, glacies, grando, nebula, pruina, ut Perse non lavant, sic nec qua tales Baptismi materia esse possunt, nisi saltem actionis tempore per manus calorem resolvantur . Ubi pondein randum illud, actionis tempore t si enim nix nonnisi post factam applicationem resolvi & fluere ineiperet , non staret Baptismus, quia tune Minister non vere ablueret. An aqua e resoluto sale sussiciat, conir vertitur. Assirmant plures, quia ut grando est aqua frigore condens ta, sic & sal aqua eli condensata ardore solis; ita HenriqueZ, Bonaci na, &c. Negant alii , ut Silvester, Grandin, &c. quoniam sal , ut &alia mineralia, videtur mistum perfectum- Unde infero aquam hanc in casu necessnatis adhiberi Posse, non extra. Colliges a. cum S. Thoma 3. P. q. 86. art. . quod si forte aqua admiasce itur in eam parva quantitate alicui corpori , t ut compositum inde resultans, magis sit aliud quam aqua, sicut lutum magis est terra quam aqua, mn potest f/ri Baptismus t secus si aqua tantopere praevaleat, ut re & omine adhuc aqua dici possit, ut aqua lutosa. Colliges et . a tortiori non valiturum Baptisma collatum in vino, I Ete, oleo, saliva, sanguine, lacrymis , sudore, urina, ptisanna, Offa, jusculo aut cerevilia bene decoctis , lixivia persecta, succo ex pomis,
puris ceratisve expresso. quia haec morali hominum judicio non reputantur aqua usuali S. Unde consultus Innocentius IIL an ratum foret Baptisina propter aquae Penuriam in saliva Collatum, negavit valere, c. s. De Baptismo, &c. ut autem valet aqua per sulphureos meatus transmissa, sie & valeret transmissa per cineres . Imo nec valori Baptismatis
obesset ratio lixiviae aut etiam jusculi in quo coctae sunt carnes, aliave hujusmodi, ni fi Drie, ait ibid. S. Thomas ad a. sit facta tanta resolutio corin Porum lixatorum in aqua , quod aquor plus habeat de aliena substantia, quam de aqua, quod ex 'διudira perspci potest. Si tamen ex liquore ruit pissato expriis matur aqua sublitis, potest ex ea fieri Eapsimus , sicut 9 in aqua, qine exprim sur ex luto, licet in luto Baptismus fieri non possis . Idem de atramento non crasso sed tenui dixeris; quia majori conitat astrae copia quam aloes, alioru iue ingredientium et unde uisi. sorte spissius erit, vera est aqua licet nigra, sicut aqua turbida, turbida licet, vera est aqua . Utraque quidem corpus foedabit, sed & utraque animam abluet An idonea sint Baptismi materia aquae e vitibus verno tempore stil- .lantes guttatim; an eae item quae clibani ope e rosis aut herbis ex- primuntur, ambigunt Theologi. Negat S. Thomas ibid ad s. de aqua 'rosacea, cetcτisque liquoribus alchymicis. Ex adverso pugnant Puteanus, Tannerus, aliique viri graves, qui proinde in his, si alia deficiat materia certior, & urgeat necessitas, sub conditione baptizandum esse icensent. His & nos ad Iungimus t I. quia in extremis extrema quaeque rein 'media tentari debent, atque ea proin quae dubia sunt non cipcrce nulla. .
. Porro tales videntur aquae de quibus agitur in praesenti a I. quia existi-
303쪽
mant Medici, Chymici, & Philosoplai plures, elementa vere & form1 liter manere in mistis; ergo hinc seu solis ope, ut in vitibus, seu medio clibano, ut in stillatitiis liquoribus educi possunt; tumque hλud inj-nus censeri naturalis aqua; quam verus sit ignis qui e silice per motum chalybis educitur ἔ a. quia quae ceteras aquae proprietates habent, ad minus aqua dubia reputari possunt atqui , ait Dicastillo Tract. a. cie Bapt. disp. 3. dub. 3. Vidi aliquando amphoras bene grandes aquae breDissimo tempore ex vitibus colligi, nee in colore, sapore, aut odore deprehendere potui, in quo differrent ab elementari aqua. Differt quidem aqua rosacea pe nai Odorem & saporem ab aqua vulgari r at accidentium diversitas subitantiarum diversitatem necessario non arguit . Nam & differunt sulphureae balneorum aquae quoad colorem & saporem ab usualibus aquis I & tamen inficiari nemo possit eamdem utrasque inesse naturam. Plura vide apud Henricum a S. Ignat. c. q. & ex his infer liquores in ollae opercu
lo densatos, quandiu nihil habent quo a communi aqua.discrepare judicentur, ut dubiam Baptismatis materiam assumi posse. In dubio an liquor qui manu geritur, sit aqua naturalis, non licet eo uti extra necessitatem di haec vero si instet, non licebit modo, sed de necessum erit dubia uti materia sub conditione; quia longe minus est malum si Sacramentum periculo nullitatis , quam si homo periculo,
imo & certitudini damnationis exponatur. Utique nan interveniι temeritas praesumptionis, ubi est diligentia pietatis, ait. S. Leo Papa cap. II 3. De consecr. dist. . Bene Scotus e Si possibilitas adis , via tutissima eligenda est: si non adest possibilitas, via tutissima proxima teneatur: cessante impossibilitate caute supplendum, quod impos ulitas Prohibebat. , Qui domi in necessitate baptiZant, curare debent ut aqua benedicta utantur, quia est id decentius, magisque accedit ad praxim Ecclesiae. In Baptismo solemni aqua esse debet chrismate permista, eodemqile an no in pervigilio Paschae aut Pentecostes benedicta. Haec nimirum est antiqua Ecclesiae praxis, iuxta id S. Basilii Lib. de Spir. S. Benedicimus aquam Baptismatis , ct Meum unctionis . Et licet in hoc a Latinis disserant Graeci, quod illi bis in anno tantum, hi vero quoties ministrandum est Baptisma aquam consecrent, haud tamen recens est apud Graecos consecratio haec, sed, ut videtur, ram ab initio usurpata. Hanc certe indicant Dionysius Lib. de Mesec hierarchia, Gregorius Nyssen. Orat. de Bapt.& Eucliologium quo ab annis amplius mille uiuutur Graeci . , Non convenit.an gravis sit obligatio praefriam aquam in solemni Baptismo adhibendi. Sunt qui in Mus omissione levem solum culpam inesse putent; quia, inquiunt, benedictio haec nec ad essentiam aut integritatem Sacramenti confert, nec grave quidpiam .mysterium significat. Alii grave hic peccatum admittunt i ita vel ipse Diana, & melius : I. quia aqua chrismate delibuta expressius Mignificat unctionem Spiritus sancti; a. quia Ecclesiae solemnitas in consecrando chrismate, ejusque. in eodem asservando cura, non levis obligationis indicia esse videntur quia graviter areus judicari solet , seu Episcopus qui non per fingulos atmos in Caena Domini chrima conficit, seu Parochus qui non recenti, sed i anni praecedentis chrismate, quod poli Pascha comburere debuerat, utitur, ut exireteri Canone colligit tantas v. Batemecas. 6.
304쪽
ea . quanto igitur delinquet gravius qui nec novo nec antiquo chrismate uti voluerit λ - - . .
.' Animadet ertat ergo Parochus , ait S. Carolus Boreom. in Instructionibus suis, ut.aqua, qua materia Sacramenti Hismι est, non solum vera nais turalisque fit, sed etiam eo ipso anno II benedicta in Sabbato Sancto, aut Sabis bato Pentecostes. . Quod si intra annum pro remporis diuturnitate adiave eausa illam eorrumpigontigerit, in Sacrarium prope Fontem Faroctas projicieι, starimque oe Fout purgabit ι er vero si in urbe est, ad Mirosolitanam; si in moecesi ad Plebaianam Ecclesiam venies , unde proprio vastulo nitido aquam baptismalem accipies , in Paractialemque Ecclestiam secreto ferat p ubi quamprimum. in Fontem affundet, baptismalique a tuae allatae tantum etiam aqua pura, nitidar recentis addet, quantum fatis erit. Hoc ipsum quoque praestabit, si etiam aqua bapti μmalis per annum aliquo modo desecerit. Et quoniam interdum accidit, ut in summa hieme bapti alis aqua Oi frigoris conglaciet, aut gelida nimis fiat, Iunc ut aliquo calore liquefacta aut calefacta. vi sui ad baptirandum in aram eo. possi, aliam aquam vase mundo calefactum immisiceri licet, qua aqua eatefacta longe paucior erit, quam iIla que benedicta est. sua in re etiam cavebit Sacerdos, ne quid aliud commisceat quani aquam puram σ naturalem, quamvis calidam. , Ne vero διmeraria manus abutatur aqua baptismali ad superstitionem or perniciem, Sacerdos Fontem ex praescripto bene communitum, sera etiam tiaviqiue Haudet, quam ne Clarico quidem eo utens, apud se custodiet pernixo.
- De materia proxima Eaptimi. iABlutio, quocumque tandem modo fieri debeat. est materia praxiama Baptismi, prout loquuntur Theologi omnes dempto Farvacior circa hanc proponuntur multa quae ad praxim pertinent: I. nimirum an ablutio haec per immersionem fieri debeat, an sufficiat facta per aspersonem aut infusionem; 2. an valeat, ablutio occiliva; 3. an & Valeae facta in quacumque corporis parte . Sit Cosc Lusio L Aaptismus solemnis ab Apostolorum aevo usque ad saeculum decimum tertium per trinam immersionem collatus est i valet tamen collatus seu per aspersionem, seu per infusionem successive factam. Prob. I. pars, I. quia non aliter baptizarunt Christus & Apostoli, quam
ipse Ioatines; hoc enim indubie ad Ioannem retulissent, & Hrte redarguissent Discipuli ejus, Christi aemuli δε atqui Joannes immergendo baptia Σabat; unde baptirabat in annon, quia aquae multa illis erant; & Christus postquam is iratus fuit, de aqua ascendisse dicitur. Matth. 3. hinc etiam ubi de Eunucho Candacis baptizando actum est, Philippus ct Eunuchus defendo
runt in aquamst quod necesse non ruisset, si tunc receptum esset ut Baptismus
aspersione vel inrusione conferretur . objicit quidem Simmonetus, Joannem ubique depingi qualiqui aquam supra Christi caput effundat. At id factum idetur, quia vix aliter decenti modo depingi poterat Baptismus Christi. Ceterum Pictaribus ut & Poetis, quidlibet audendi semper fuit aequa potestas. urveb Mees. Mor. Tom. IV. T a. Idem Disitigod by GOrale
305쪽
2. Idem serie non interrupta docens tam Graeci quam Latini Patres, ac praecipue Iustinus Apol. a. Cyrillus Ierosodymitanus Catechesi r. Basilius Lib. de Spiritu S. c. 27. ubi ait ter imme Ii hominem in Baptii - .mo; Theodoretus , qui Lib. q. Haeret. Bb. c. 3. Ennomium h reticum carpit, quod omnium priuatas contra Apostolicum morem , unam Protrina immersionem usurpasset. Quin & Apostolici Canones , qui licet Apostolorum scelus non sint, expressi tamen sunt ex amiquis Conciliis,
sic habent Can. so. Si quis Episcopus aut Presbyter , non t= inam immursim-rum' celebret, sed semel tantum mergat, deponatur. Idem e Larinis Patrihus tradunt Tertullianus, Cypriauus , Ambrosius, Hieronymus, δέ qui in occidente de divinis officiis scripsere, ut Alcvinus, Amalarius, malafridus Strabo, qui nono Ecclesiae saecula floruere. Quod autem ille triplicis mersionis ritus ad saeculum usque XIIL perduraverit, paret t. quia adhuc erat in usu tempore Petri Lomba di, wr an. II 6 . Obiit . Is enim de proxima Baptismi materia disserens, .altum sitiet de infusione, & sollim quaerit quoties immerfici fieri de beati a. quia S. Thonnas qui die T. Martii an. I 27 . diem clausit extremum, ait q. 66. art. . tutius esse bapti are per modώm immersionis, quia hoc habit usui communior, & art. 8. Gravit r, Inquit, pecearet, aliter quam trina tirimeri me baptirans, quasi ritum Ecclesia non observans. Idem teis statur qui eodem anno excessit e vivis S. Bonaventii a . Scribit tamenis in A. dist. 3. q. I. usum per aspersionem baptizandi in multis Eccle- sis, Gallicana pri sertim , invalescere . Utrumque vero aspersionis Mimmersionis ritum permittit Concilium Ravennense II. an. I 3II. habitum sub Clemente V. tit. II. Dixi in Conclusione, Baptismus solemnis, qui enim privatim seu Clinicis , seu aliis urgente necessitate .conferebatur , nec fiebat , nec fieri Poterat per iminersionem r de quo statim. Prob a. pars. Si non valeat Baptisma per aspersionem vel inlasionem collatum, utique quia praeceperit Christus ipsum per immersionem conis ferri, idque sub poena nullitatis r atqui nuspiam id praecepit Christus. Si enim praecepit, vel verbo vel exemplo i atqui neutrum dici potest. Non I. cum nullus citari possit Scriptur e textus, qui Baptismum infusione vel aspersione datum, viribus carere inlinuet. Non l. quia multa fecit Christus in Sacramentorum dispensatione, uuae non mandavit fieri, & multo minus sub nullitatis talia. Sic Apostolorum pedes lavit ante institurionem Eucharistiae, eamque in aetymo pane consecravid, &post Coenam porrexit Apostolis, nec tamen haec a suis fieri praecepit; ergo. Confirm. r. si immersio ad substanεiam vel integritatem Baptismi ex Chri iti instituto pertinuisset, indubie nec Apostoli aliter baptizassent quam mergendo, nec Ecclesia prioris aevi ratum habuisset Baptisma per infusionem aut aspersionem datum t atqui Ze probabile est Apostolos aliter quam mergendo baptietasse; & certo certius Ecclesiam ratum habuisse baptisma pet aspersionem vel infir sionem datum. I. quidem veri admodum simile est Apostolos aliter identidem quam mergendo baptizasse: ut cum nune tria , nunc quinque hominum millia, uno die Baptismum receperunt, prout legitur Act. a. & q. item cum baptiZandi erant seu infirmi in lecto decumbentes, qui citra vitae dis-
306쪽
CAP. III. DE MATERIA BAPTISMI. 29rpendium nec moveri, & multo minus immergi potuissent; seu homine
in angulo donus couclusi, ut cum Acit. io. - v. 33. PauluS & Silas totam custodis carceris.in quem conjecii erant, familiam baptizavere . Quod exemplum imitatus aliquando S. Laurentius militem unum, cui nosne Romano, aqua ex urceo effusa baptizavit. Idemque pluries factitatum
testantur acta S. Gratiliani, S. Bacchi iunioris, dic. Dixi, probabile est, fieri enim absolute potuit, ut Petrus seu per se, seu per alios quinque hominum millia immerserit ex urnis ubique fere ad Iudaeorum purificationem post is, ut advertit Illustr. Bossuetus unde Calviniani qui Baptismum inlatione datum valere putant, hanc ejus validitatem ex Scriptura, quam unam sibi esse regulam gloriantur, efficaciter probare non Poibunt. - . .
a. ratum habuit prioris puriorisque aevi Ecclesia Baptismum per abi tionem aut infusionem collatum I & id quidem. liquet I. ex exemplis modo allatis; a. ex variis Conciliis quae Clinicorum seu eorum. qui inlueto jacentes abluebantur, Baptisma validum agnovere, ut Romanuman. as I. sub Cornelio, in quo liauci reiectum fuit Baptisma quod Novatianus in lecto decumbens receperat; Neocaesariense an. 3Iq. Can. II. Edis.
ubi si qus in aegritudine fuerit bapt ratus, ad bon rem Presbterii promoveri Paras. vetatur, nisi. forte propter sq-ens studium ejus o fidem, atqae hominum x, si ' ritatem talis possit admitti r si .autem ad Presbyterium admitti poterat, ergo valide fuerat baptizatus. Idem decernunt Synodi Antimodorensisan. 378. Can. I 8. Mati iconensis I l. an. 38 s. Can. 3. Parisiensis VI. an. 8a'. ubi innovatur Decretum Neocaesariense. His consonant Patres t Tertullianus Lib. de Poenit. cap. s. ut ostendat quam grave tardo tepidoque Catechumem discrimen instet i Quis, ait, tibi tam infida pamitentiae viro adsperginem unam cujuslibet aqua commodabit
ergo supponebat dari quandoque Baptismum per unum aquae adspergi-iacm. Cyprianus Ep. 69. Elit. Pearion. 76. Edit. Pamelii, respondens Magno, a quo intcrrogatus fuerat an Clinici babendi finia legit mi Christiani, eo quoi aqua salutari non loti sint, sed persus: Apparet , inquit, asperasorum quoque diquae instar falatris Iamcri obtinere.. Augustinus Tract. 8o. in Ioan. me, inquit, verbum fidei, idest Trinitatis invocatio, tantum valet in Ecclesia Dei, ut per ipsum G tingentem etiam tantillum , mundet infantem; si . infandem, ut mundetur, tantillum tingi sussiciat; ergo necesse non est eum immergi. Confirm. z. quia ad valorem Baptismi non requi fiuit Christus nisi aquam pro. materia remota, iuxta illud, Nisi quis renatus fuerit ex aqua p& ablutionem proprie dictam pro materia proxima , juxta istud : Euntes docete omnes gentes, baptiῆarites eos . atqui, ut bene S. Thomas ibid.art. 7 ablutio fieri potest non solum per modum immersionis, sed eιiam per m dum a per is υρι dfusionis. Unde & vox Baptismi, quamvis ut plurimum immersionem significet, non raro tamen simplice in aquae effusionem exprimit. Sic Lucae II. Pharisaeus, qui Christum ad mensam invitaverat, coepit intra se cogitare, quare idem Christus non esset baptizatus, id est manus non lavisset ante prandium. Sic Marci T. V. . di citur Pharisaeos non comedere, cum a soro redeunt , nisi baptirenturς additurque apud eos vigere baptismata culic Pr ct Iectorum. Si enim qu - T a ties
307쪽
ties redibant a sero, immergebant se aqua Pharisaei, quod creditu dis-ficile est, certe lectos non immergebant, sed aspergebant tantum. Prob. 3. DarS, quia ad BaDtismum requiritur vera & proprie dicta ablutior atqui nisi aquae contactus successive fiat, jam non erit ablutio v ra. Unde qui una audaltera gutta non defluente aspergitur, poterit quiadem diei madefactus, at vero nullibi ablutus aut Iotus dicetur; ergo. Objic. i. Ritus qui primis Ecclesiae temporibus necessarius fuit, hodieque necessarius esse debet ratqui immersionis N quidem trinae ritus, primis Ecclesiae temporibus necessarius fuit,' ut patet ex citato Canone so. in ter Apostolicosi aliisque quae congessimus testimoniis; ergo. Resp. dist. ma, ritus qui ab initio necessarius fuit necessitate praecepti divini, hodiedum necessarius esse debet, C. ritus qui necessarius fuit ne-eessitate solum. Nareepti Ecclesialfici, N. Sic dist. min. neg. eonseq poraro contendo neque ritum immersionis trinae , neque ritum immersionis simpliciter usquam necessarium misse necessitata praecepti divini. Ali qui enim nusquam aliter baptizatum esset quam per immersionem, eamque qui tantisissent, necessario trinam admifissent: atqui nee semper baptiZatum est per immeraonem, iiec qui eam adhibuerunt, trinam necessario admitti debere credideruut . Quod non semper per immersi nem baptizatum sit, patet ex probationibus secundet partis Conclusimnis nostre. Quod autem qui immersione usi sint, eam non adhibuerint ut omnino hecessariam, probatur, quia cum bonnulli Hispaniet Cath Aci , in odium Arianε perfidiet, qui ut triplicem in Deo naturam dem aret, triplici lubens utebatur immersione, unicam tantum immersi nem adhibendam decrevissent, consultus ea de re, quς turbas in Hiia vaniis moverat, S. Gregorius Magnus, . his respondit verbis Lib. r. iit. I. alias 4r. Quia nunc huc usque ab Hereticis infans in Raptfmatos rito mergebatur, fiendum apud vos hse non censeo, ne dum mersiones num
rant, divinitatem dividant p ergo sentiebat sanctus , aviteque fidei retinentissimus Pontifex, ebensibile nullatenus esse , infantem in Baptimate Uel ter, vel semel meigere, ut ipse ibid. diserte testatur. Porro hoc Gregorii Magni Decretum contra pertinaciores aliquos antiqui ritus defeniores vindicarunt, di ainplectendum decreverunt Patres Concili, IV. ata. 63 q. apud Toletum habiti. . . Non diffitebor hane Hispanorum immutationem erroris ab Alcvino insimulatam fuisse : at immoderatiorem.Αlcuini telum repressit ConcuIium Wormatiense an. 868. Can. s. ubi Gregorii Decretum, quod eidem Papet falso attribui, falso contendebat Alcvinus, approbat, & suum facit approbando. Neque vero rem novam fanxerat S. Gregorius, sed --
hcserat decessoris sui Pelagii II. vestigiis, qui Baptisma a Bonosiacis sub
una mersione , modo in nomine Trinitatis collatum approbaverat, ut patet ex ejus ad Gaudentium Rescripto, tit. De Bapt. cap. Io I. Nec nocet intentata Canone so. Apostonico depositionis poena; tum quia depositione mulctari potest , qui a ritu antiquo, se ubique recepto, privata auctoritate discedit; rum quia suspicari est eos qui trinam mersionem tunc temporis omittebant, omisisse & invocationem Triniatatis. Idque indubium erit, si predictus Canon feriat Eunomianos i hi nempe cuia Magistrγ suo statiebaiat, nm oportere in Baptaino invocarae
308쪽
CAP. III DE MATERIA BAPπISMI.τrinitatem, sed semel bapti are in Christi mortem, prout commemorat The doretus Lib. . Haeret. tab. cap. 3. Ceterum collectionem Canonum qui
falso inscribuntur Apostolici, cum antiquioribus ignoti fuerint, Gel sus Summus Pontilax in Synodo Romana an. 694. declaravit else U-hrum apocry um. Inst. i. Ritus ab Apostolis ipsis dimanans, non Ecclesiastico solum. sed & divino jure praescriptus eii r atqui trinae immersionis ritus ab Apostolis ipsis dimanavit . Minor patet ex regula S. Augustini Epist. 3I8. ubi qua toto terrarum Orbe observantaer, nisi ab aliquo instituta Concilio deprehendatur , quod immersioni , Conciliis omnibus antiquiori. non convenit, ab ipsis Apostolis statuta esse dicuntur . Prob. itaque m jor, quia si semel labefactetur principium istud, ea nimirum iuris esse divini, quae ab Apostolis praecepta sunt, jam probari non poterunt paris
vulorum Baptisma contra Anabaptistas ., suffragia Pro mortuis contra Calvinianos, dcc. ergo
Resp. ad i. neg. ma, si enim quidquid ab Apostolis factum est, aut etiam praeceptum, juris sit divini, nec suffocato vesci licebit, quia id prohibitum sit Apostolis, nec Bigamos ad Ordines admittere , quia id vetuerit Paulus ἐμ atqui utrumque falsum est. Ea igitur solum juris sunt divini , quae Apostoli ut divini praecepti promulgatores praetcripsere equae vero ab itidem tradita sunt ut spectantia di iplinam, etsi temere mutari non debent, mutari tamen possunt, si quando id graues exigunt causae, non quidem a Privatis, sed ab Ecclesia, cu)us insuper est
decernere an haec vel illa Apostolorum traditio fidem aut mores sp etet, an tantum disciplinam.
Neque alia est obsecto in loco mens Augustini t cum & eontendat ibid. Naunium naturale fidelibus ad Eucharistiam accessuris praceptumniisse ab Apostolo , & illud tamen juris esse Ecclesiastici fateatur . Ita benin , T rnely, &α Inst. x Ille ritus non ut merum disciplinae caput , sed ut aliquid ad Baptismi substantiam pertinens , ab Apostolis dimanavit , quem qui emisere, invalidum dedisse Baptisma crediti sunt i sed qui immersionis
ritum neglexere, &c. Prob. min. L. ex Cornelio Papa, qui cum Romana sua Synodo Baptismum Novatiano in lecto decumbenti collatum reis Probavit; a. ex Canone T. Concilii I. Constantinop. ubi sic loquuntur Patres r Eunomianos, qui in unam demersionem bapti aruur, ut Gentilis acceptamus , ct tum demum eos bapti amus : profecto qui post acceptum in una demersione Baptismum habentur ut Gentilis, de rebaptiZantur, haud creduntur valide bapti Eati. 3. ex Pelagio II. qui in Rescripto ad Gaudentium, Baptismum a Bono liacis datuae. improbavit; quia hi contra praeceptum Evangelicum unica mersione baptizarent. Et vero qui mitius hac in parie sentiebant, serio dubitarunt an valeret huiusmodi Bipti L. ma : unde Magnus cum aliis nonnullis L Cyprianum consuluit , Babendi situ Iegiιimi Chrstani, qui acuta fuari non sunt toti , sed 'Uini. Et licet Cyprianus in huiusce Bapti imi validitatem propenderet, misit tamen ut aliter sentirent, quibus alitur videretur esse sentiendum.
Resp. ad I .neg.min. propter excia Ma& auctoritates paulo superius allat .
309쪽
Ad r. a. nego Baptismum Novatiano datum per infusionem, reje.ctum a Cornotio fuisse . Verba Sancti Pontificis quae dissicultatem mo vent, deprompta sunt ex elus ad rabi uin Antiochenum Epistola, ubi sic loquitur Cornelius apud Eusebium Lib. 6. Hiit. Eccl. cap. 43. Dum jamjamque moriturus creditur Novatianos , in ipso in quo jacebas i Lis peris fusus, Baptismum suscepi I si tamm hujusicemodi Bapt Drum s psse dicem dus est r atqui verba haec non indicant dubium de valore Bapti sint , sed solum de ejus effectu r a. quia nec per transennam insinuat Cor nelius , Novatianum alio indigere Baptismo r id sane non omissurus, si prius Baptisma irritum judicasset ; a. quia conqueritur Cornelius . quod neque Eucharilliam neque Confirmationem pro more illius teminporis recepisset Novatianus postquam convaluerat e Sed neque , inquit, postquam liberatus est morbo , reliqua percepit , qua juxta Ecclesiastiarum rigulam percipι debent st neque ab Episcopo consignatur est . Hoc autem si inaculo minime percepto, quo tandem modo Spiritum sanctum potuit a cinis N p Supponebat igitur Cornelius geminum noc Sacramentum a Novariano recipi potuisse & debuisse r atqui neutrum a quopiam recipi potest de debet, nisi valide bapti Eato ; ergo supponebat Cornelius v Iere Baptismum a Novatiano susceptum ; ergo tantum de eff)ctu eius dubitabat; & jure quidem ac merito r quia qui Baptismum non amore, sed solo mortis metu , & Mrte iam sui parum vel nihil compos receperat; qui sanitati redditus nihil eorum secerat, quae consueverant
pie baptizati , is in magnam haud recepti Spiritus sancti suspicionem
veniebat. Atque hinc querebatur Cornelius quod huiusmodi homo ad Sacerdotii gradum promotus esset; a quo quisquis, etiam sancte sed in extremis baptiZatus , juxta aevi illius disciplinam, quae etiamnum viget. ra. excludenduS erat ut irregularis ; quia , ut alibi ' docuimus post Con- .-cilium Neocaesariense Can. II. Fidos illius non voluntaria , sed ex necessitato 349. esse judicabatur. Ad a. r. dist. rebaptiZabantur Eunomiani propter defectum trinae demersionis , eique inhaerentem legitimae sori nae desectum , C. propter desectum trinae demersionis simpliciter, N itaque etsi Ariani plures rite baptizarent, ut colligitur ex cap. 3. Epist. I 8. Innocentii Papae I. constat tamen Elinomianos, qui non infimiam inter Amanos locum tenebant , praescriptam a Christo krmam resecisse sub tempora Concilii Cap. I. unde in odium SS. Trinitatis N iemel tantum mergebant, di ut unica hac mersione suum astruerent errorem , non mergebant in nomine Patris, & Filii , & Spiritus sancti, sed solum in hrilli mo tem. Idem, ait Theodoretus de Eunomio loquenS L h. 4. Haeret. fab. cap. 3. sancti etiam ApDImatis Ietcm sim a Domiho ct Apistolis ti aditam ευε ιιι, o contrariam sanxit, non oportere d eos Ier illum moDio qui ba; Dr ur, βω.nA nee invocare Trinitatem, sed semel bapti ara n Christi mortem . Adclit, quid inibi quid obloquatur Juenin , mala Arcuuii citatione decep is , S. Epipha- η nius haer. 76. sub finem, Eunomianos γε main baptirii se in nomine Dei increati, ct in nomine Filii creati, o in noxm .e 'nitus sanct mantis, at Me aereato Filio procreaιi. Sed neque Baptisma hoc, etsi trina immertione datum esset, ab Τcclesia potuisset adna .iti.
310쪽
CAP. II. DE MAUERIA BAP ISMI. . 29sAd 3. a. eadem eth resi)onsio i scilicet reprobatum est Bonosiacorum Baptisma, quia, ut ait Pelagius II. bapti baci solummodo in mortem Christi una immersione; ergo apud eos immersionis trinae defectus , erat a gumentum emcax ucsectus formae r neque duas illi mersiones omittebant, nisi ut secerneret se a Catholicis, qui ad quamcuinque mersionem unam SS. Triaitatis personam invocabant.
Ad id quod de Magno additum est, negamus Magnum dubitasse an valeret Baptisma infirmis prr inlusionem datum . Quaesierat scilicet a Cypriano utrum qui in infirmitate re languore gratiam Dei confiequuntur , ter Baptismum , babendi sivi Ieritimi Chrilia .i , eo quod aqua salutari nonti sunt per immersionem , sed pe fusi: sed qui supponit homines illos
gratiam consecutos esse per Baptismum inlusione collatum , ejusdem Baptismi valorem non inficiatur ; ergo sol tam dubitabat Magnus, aciqui sic baptizati erant, segitimi Brent Christi mi , seu an iis compet rent jura omnia, quae legitimis Christianis competunt. Dubitandi ratio haec erat, quod qui sic baptizati essent, immundis aliquando to querentur spiritibus , quibus tamen nihil in persectos Christianos suris esse posse videretur. Ad hac vero quid Cyprianus Reponit r. in nullo mutilari ct debilit ri posse ben ea divina. Quapropter, inquit, in Sacramentis salutaribus,
necessitate cogente per infusionem datis , totum eredentibus Δυina eo erunt compendia .... Et idcirco quantum fide concipere θ sentire nobis datur , mea sententia Lee est, ut Chii iams judicetur legitimus, quisquis fuerit in Ecclesiaelige ct jure flet diet inam gratiam consecutus. Reponit a. expertum se rebus ipsis , ut necessitate urgente in aegritudine baptirati π gratiam consecuri , careant immundo spiritu , quo antea movebantur Econtra saepe nonnunti de illis qui sani bapticantur , si post nodum peccare coeperint , sp ritu immundo redeunte quotiuntur ς ut m festum sis , diabolum in Buptimi fide credentis excludi ; s vero fies postmcdum defecerit, reverti ἰ ergo S. D ctor & ratum habet Baptisma moribundis per infusionem collatum , & qui sic baptizati fuerint , vult pro perfectis haberi christianis . qui proin ceteris adaquandi sint , nec invidioso Clinicorum nomine d
At, inquis, permittit Cyprianus, ut hujusmodi denuo baptizentur ;ergo adhuc ambigebat an valide baptiZati essent. R. dist. ant. permittit modestiae causa , & ne aliorum fidei dominari videatur : uno verbo permittit ut id fiat , postquam egregie probavit non esse id faciendum, C. permittit quasi rem quam ipse facere velit, aut ab aliis faciendam existimet, N. Imo si verba quibus indulgere videtur S. Doctor unicuique licentiam id faciendi quod volet , attente pensentur, ea non tam rebaptiZationis approbatio, quam improbatio reputabantur: Ostendit, inquit, quid nos quantum in nobis est sentiamus, neminimescribentes, quominus statuaι quod putat in quisque Praepositus , actus sui rationem Domino redditurus. Certe his plane verbis utebatur Cyprianus , quando iis qui aliud a se circa Baptismi ab haereticis dati valorem sentiebant, Permittebat ut rebaptizarent vel non e & tamen inficiabitur
nemo S. Doctori fuisse persuasissitnum denuo tingendos esse qui ab her licis baptizati essent. Deinde quis post repetitas Ecclesiae definitiones per-T mitte in Dipiti Esd by Corale