장음표시 사용
331쪽
Resp.ad I. neg. min. pro utraque parte. Ad I. I. neg. maj. etsi enim verba haec, Ite doc te baptirantes, non invicte Probant exprimendam esse actionem baptiZantis ; at eam tamen exprimendam esse probant, tum periculum ne expressio haec a Christo praecepta fuerit; tum constans &perpetua Ecclesiae praxis . Nempe vero poteth quisquis Deum timet, secum duplicem hanc ratiocinationem etformare. I. Forte quidem non
praecepit Christus, ut diceretur, Eapti: o ιe , sed & id forte praecepit pergo mihi & proximo pessime consulam, si id omisero, quod ad mistum
non nocet, praetermissum nocere possit; γ. Verba haec , Ego te baptiro, in usu erant sexto Ecclesiae iaculo, ut patet ex Sacramentario S. Greis
sorii, ubi referuntur in terminis; ergo & in usu erant saeculo quinto; Idem. dic de quarto, tertio, &c. alioqui probent adversarii ea sub illud tempus ab aliquo vel Pontifice vel Concilio instituta fuisset neque enim ea instituita Gregorius dici poteli , cum ab eo reserantur ut ritus in Ecelesia communis . Saltem ostendant positive fuisse tempus aliquod , quo Baptisma sine iisdem collatum fuerit i id enim ratiunculae & fictitiae paritates male admodum probant. Unde Ad a. a. neg. ant. tum quia si Deus sapienter praecipere potuit , ut infans , nisi quibusdam aquae guttis tingeretur, periret in aeternum p potuit & praecipere ut nisi per verba actionem Ministri designantia tingeretur , male tingeretur ; tum quia actio abluendi cum ad plura tu disserens esset, indigebat speciali determinatione r actiones vero vel docendi, vel proficiendi virgam , vel baculum ponendi super faciem infantis , nulla id genus determinatione indigebant ; tum denique quia in Sacramentis res strictius quam in alia quacumque materia accipiuntur.
Inst. I. Merito praesumitur verba, de quibus altum fuit silentium per priora quinque Ecclesiae saecula, in quibus tot motae sunt lites circa requi sita ad valorem Baptismi, iisdem saeculis in Baptismo usurpata non fui se et atqui de Verbis, Baptiro te, altum fuit apud Patres silentium, &e.
Rela. neg. maj. praeterquam enim non omnia scripta sunt, & multo minus Sacramentorum formae, prout dedita opera an. II s. probavit
R. P. Carolus Meriin, haud mirum videri debet nullum e priorum quinque seculorum Patribus scripsisse , necessaria esse verba de quibus contendimus in prasenti. Ratio est, quia nullus eorum condidit Rituales Libros; nullus adversarium habuit, qui verborum horumce necessitatem impugnaret. Tota lis fuit de invocatione expressa Trinitatis ; nulla an invocationi huic praemittenda essent verba , quae Ministri actionem
Inst. a. Non modo de praedictis verbis siluere Patres, sed & ea saltem generaliter reprobavere. Sic enim loquitur s. Augustinus Serm. 99. alias Homilia 23. inter so. in haec verba Christi Luc. 7. Remittuntur tibi peccata tua I fides tua te salvam scit. Medicus bonus agros non solum prae Iιntes fanabat, sed θ futuros etiam praevidebaι . Futuri enim erant homines,
μι dicerent, Ego Dccata d mitto , ego justifico , ego sanctifico, ego sano quemcumque bapti. : sed qui non patitur ut dicat homo homini, no peccata dimitto, non passias esset ut diceretur, Ego baptiro te, id est ad aeternam vitam abluo; ergo.
332쪽
C AP. IV. DE FORMA B APUIS MI. 317' Resp. dist. min. non passus esset ut diceretur tumida fronte, & heretica superbia, prout ab illis dicebatur, quos eo loco carpit Augustinus, C. Non passus esset ut diceretur nomine Christi, & a Ministro qui ut sit Plex ejus misericordiae instrumentum se gereret, N. Quod autem haereti- eos quosdam, qui insolenter gloriabantur, quali meritis propriis propriaque virtute alienas labes expungerent, increpet ibidem Augustinus, patet ex solo S. Doctoris contextu. Sic enim Christum inducit loquentem ro homo quando a Iudaeis putatui sum homo, dimissaemedii peccasorum fidei redirio haeretice eum siu homo, dicis: Veni mulier, ego te salvam facio, &c. 'Ex his colliges gratis fictum esse Morini systema, quo Baptisinum omissis verbis, Baptiro te, olim valuisse censet, nunc autem post receptam Alexandri III. Decretalem valere negat. Siquidem nulla cuJuΩquam Pontificis Constitutio emcere potest, ut Erma quain Christus va-lare voluit, non valeat semper; unde si olim valuit, necesse est ut limdiedum valeat. Confirm. Si serma hec, In nomine Patris , M. jam non lassicit, ut sussiciat ista, Ego te baptiro m nomine Patris , &c. necessum est ut haedue formae differant substantialiter; quae enim accidentaliter solum differunt, perinde valida sunt, licet non semper perinde licita sint; ergo auxta Morinum , post Alexandri III. Decretalem forma Baptismi alia est substantialiter, quam ante Decretalem illam fuerit ς ergo per D
cretalem illam lacta est mutatio substantialis in Baptismo; ergo potest aliquid Ecclesia in formam Sacramentorum , quod Tridentino directe
- Nec doctissimo viro prodest paritas e cIandestinis matrimoniis, que
Olim valuere, nunc autem non valent, desumpta r quia, ut alibi diximus, huiusmodi matrimoniis deest ratio legitimi contractus ac proinde ratio materiet ad Sacramentum , juxta Christi institutionem , lassicientis : at vero in Baptismo collato simpliciter in nomine Parris, &c. nihil, secundum Morinum deesset eorum qui Christus tanquam sussicientia instituit, non materia, non larma, non intentio Ministri . Si quid ergo probare velit Morinus, necessum est ut oIlendat Ecclasiam potuisse certas apponere conditiones, quarum desectu matrimonium fit nullum, eo etiam.casu, quo tota eius substantia a personis idoneis cum intentione debita poneretur a id autem nusquam probabit. Confirm. Si verba hec , Baptiro te, iam necessaria sint ad valorem Baptismi, vel ue pars essentialis sermi, vel ut conditio sine qua non . Si ut pars sorme essentialis; ergo semper in usu iuerunt. Si ut conditio sine qua non; ergo fieri potest ut non perficiatur Sacramentum minlitis etiam materia, forma, persona & intentione Ministri, quod di Florentino & Theologis omnibus adversatur.
Obsic. contra a. pari. Stephanus II. formam hanc approbavit, In nomine Patris metra ct Filii mεσο, 9 Spiritus S. mergo r atqui forma hq personam abluendam non exprimit.
Rel p. approbationem hanc nullo roboris aIicujus niri iundamento et ceterum si vere dana fit, prorsus esse improbandam. -. CONCLus Io IlI. Melius & tutius censent, qui particulam In , ad
333쪽
Prob. quia incertum est an vox nomiηe, eurrulem habeat sensum, quem vox in nomine. Affirmant quidem aliqui cum Coninck, Frassen, &c. quia qui significat se pretilare aliquid nomine alterius, significat se id in nomine eiusdem facere t unde, inquiunt, docent Grammatici ablativum absolutum eamdem habere lignificationem ac ablativum per pret politi nem in designatum . Sed reclamant alii, aiuntque variari senium, eo quod Minister dicens, Baptiῖο te nomine, insinuet se baptiZare vice Patris ἰ prout salutat alterius vice, qui ejus nomine salutat; ergo res dubia videri potest r in dubio autem plus sapiunt qui Sacramento provident. Ut ut est, fatetur idem Coninck graviter reprehendendum esse qui de industria voculam in omitteret. Imo docet Sotus eum lethalis peccati reum fare ; idemque ait de omittente coniunctionem γ, hoc modo, BaptiRo te in xwmine Patris, Rhi, Spiritus S. quam tamen larmam censent plures vale re, nisi qui ea utitur personas identificare velit; quod minus pret sumi potest, cum forma quasi posito inter singulas voces comate pronuntiaturi sic enim familiare est ut dicamus: Ita ten Mara ps Cyprianum, Ambrosium, Leonem, Sce. CONCLUs Io IV. Uocula nomine, ad substantiam Baptismi prorsus necessaria est i unde non stabit Sacramentum si quis vel in nomina Patris, dic. vel , in Patris, o Fibi, εια baptiZet.
Prob. quia ad substantiam Hrmet Baptismi, necessarium est ut & uni tas essentiet in divinis. & personarum Trinitas exprimaturi atqui si vel
dematur vox in nomine, vel ei substituatur, vox in nominibus, jam non exprimitur unitas illa; ergo. Confirm. ex S. Ambrosio Lib. a. de Sacram. c. 7. ubi sic Ioquitur et In uno nomine bapirare nos jussiι, Me vi in nomine Patris, &c. quia unumn mn, ubi est una substantia, una divinitas, una majestas . Consonat Augustinus Lib a. contra Maximian. c. 2 . his verbis: In uamine, non in .n minibus; hi enim ιres unum sunt i re di tres unus est mus. Quae res an valeat Baptismus, si usitatae larmae termitiis termini su stituantur a qu Valentes. Resp. I. non licet a Brma communi recedere etiam accidentaliter, nisi id graves exig*nt causae, quae vix unquam occurrunt. Tanis autem
quis gravius delinquet, quanto plus a trito itinere deviabit; nisi tarte excuset ignorantia, quae vel obstetricibus suis agari nequit, quia tene tur ex ratione officii sui larinam Baptismatis callere . Ita Silvius 3. p.
Re p. a. stare acramentum, si Hrmae terminis non substituantur nisi tormini vere aequivalentes ; unde si quis pluraliter loqui assuetus, pro Ea leto, dicat, Bapti mus, non nutabit Sacramentum, ut ex Canta inducet idem Silvius q. 66. a. s. ubi merito annotat ejusmodi vanitates. omnino fugiendas esse. Idem est si quis honoris male intellecti emta diurit, Baptio vos, vel cessitudinem instram . Item si dicatur, Bapti. Penum, vel Petrus baptixatur a me. Quin & tunc verum perficietur Mer mentum , et si persona praesens, non sit ejusdem nominis aut sexus; quia i quisquis baptietat, primo & directe intendit baptirare subrectum praesens, quod ex errore putat esse Petrum t unde verba ejus hunc habent set sum, Baptizo te, quem Petrum vocari existimo. Miunde est de matris monio, in quo contrahetudi, voluntas hanc signate Persorum afficit . .
334쪽
Rie eaute notandum fieri facile posse ut habeantur quasi sermae communi a qui valentes termini, qui eidem revera no muli aleant, unde, de id iam alibi observavimus, non valet Baptisma collatum in nostine SL Trinitatis, vel in nomine Dei unius & trini; etsi voces illae idem esse videntur quod Pater, Filius & Spiritus s. Item nec valet juxta S. Thomam I mare. q. 4O. a t. a. Scotum, Silvium 3. p. q. 66. art. s. de alios plures contra Cajetanum, si conferatur in nomine Genitoris, Genirι, re ab utrosa
spirati seu proeed mis; quia licet nomina haec item materialiter sonent. quod Pater & Filius , &c. non tamen la aliter. Pater enim, Filius,&c. ex usu communi significant hypostasim, ideoque & personam subsisten rem r Genitor vero & Genitus, defignane solum proprietatem, &modum originis unius personae ab alia. Adde a. quod vox Geniti latius pateat quam vox Filii; cum mn omne genitum sit filius; r. quod Chrillus voruerit, in Baptismo eas usurpari voces, quae ex communi po- 'pulorum usu institutae sunt ad profitendam aperte trium personarum fidem p unde & ipsi adversarii pro irrito habent Baptismum datum, seu in nomine Trinitatis, seu in nomine Ingeniti, vel Innascibilis , &c. lucet postrema haec duo ex accommodatione Patrem significent. Quapropter Baptisma sub his formis collatum, omnino iterari oporteret, sal- rem ut dubium t idemque est si datum esset, in nomine Genitoris, Nari, ct S. Flaminis; in nomine Patris, re Verbi, vel Patris o Christi et in nomia ne primae, secunda, ct tertiae persona. Standum ergo est Sc immobiliter stanis dum perpetuae constanti Ecclesiae praxi. Sane, aJebat S. Epiphanius hqr. 3. nmn dicit Christus, bapti antes eos in nomine senili re fingeniti, fed in nomine Parris, Sce. quod & iisdem pene verbis docet S. Athanasius serm
Sed quid de hae Brma, Bapteto τε in nomine Patris, in nomine Filii,
επ. eam approbant SuareE, Leander, di alii pilares p re confirmant ex veteri Baptismi ordine cum circa an. 53 o. conscripsit Severus Alexan Muisndrinus, ubi fic legere eu, Eapri unir talis in nomine Panis amen. D n
mine Filii amen: ct Spiritus sancti ad vitam saeculi saeculorum. Nestoriani ' ri
etiam in Palaestina dicuntur ter repetere voces in nomine . Nihilominus
eadem is a phiribus admodum dubia videtur, nec immerito e quia sicut Erma Baptismi, qua parte fignificat Trinitatem , eam significare debet voce quae Trinitatem significet potius quam unitatem ; ita qua parte unitatem significat, eam significare debet voce quae identitatem
potius fignificet, quam Trinitatem δε pom vox in nomine, ter repetita, non magis unum nomen fgnificat quam trinum.
Nee nocet quod valeat Baptisma datum, in nomine Dei Patris, Dei Filii, Dei Spiritus X. quia in isto naturaedivinae unitas satis exprimitur, ver jy m nomine numero singulari semel prolatum. Parum autem obest forma vel a Severo Alexandrino praescripta, vel serte observata a Ne-sorianis. Hi enim ut in aliis pluribus, sic & in praesenti errare potu Tunir unde qui eas in partes mittuntur Missionarii, sedulo praxina hanc investire debent, Ze quos ad Mesesiae Romanae gremiuin reduxerint, si se baptizati mere, sub conditione denuo baptizare. Sospecta etiam videri debet haec, quae tamen Comitola non displicuit, Cam LBaptismi krmula , ab Itala quadam domi Puerum tingente usumata: L. . .
335쪽
Baptiyo te cum Patre, ct Filio, &c. quia hic vel male vel nullatenus exaprimitur naturς divinar unitas. Ita Henricus a S. Ignatio. Verba hqc, iam, abluo, intingo, Voci, Bapti o, lynonyma esse contendunt plerique Theologi. Unde, ait Murnely P. Io3. deserendus Innocentius IV. qui scribens in cap. I. De Baptismo, ait nullum fore Baptismum, si quis diceret, Ego Petrus, vel Ego Sacerdos te tingo , aut ab-uo, aut balneo, aut mergo . Sunt tamen qui Murnelyum lubentius hiς deserant quam Innocentium circa verba mergo , aut balneo , pret sertiineum Baptismus datur per infusionem. An enim vere satis dixerim meringi aut balneari a me infantem , cujus caput solum fluentibus quidem . sed paucis aqui guttis aspergo Ita Silvius eod. art. s. concl. 2. ubi tr λι vel ipsas voces, lavo, abluo, intingo, quas alibi cum torrente Theol
gorum lassicere docuimus, ad minus pro dubiis habere videtur ; unda concludas nihil hie innovandum.
EX dictis colligi facile potest validam & legitimam esse formam qua
Iampridem utuntur Occidentales; quia totam Christi institutionem servatr unde quod Schismatici quidam Graeci, eos qui a Latinis baptizati fuerant, rebaptiZare ausi sint, prout traditur in Concilio Lateranensi IV. cap. . vel summae ascribendum imperitiae, vel capitali odio, quo jampridem Romanam Ecclesiam prosequuntur. Iam quaeritur quae,
quam antiqua, & an fana sit Graecorum forma. Rem paucis expediemus. CONCLUs Io I. Graecorum forma non deprecativa est aut imperativa , Baptiqetur, sed indicativa, Ea iratur servus Dei N. in nomine Parris, &c. Prob. I. quia Leo X. in Constitutione Accepimus nuper, data I 8. MajiIs 2I. testatur morem baptiZandi Graecorum a Florentino Concilio approbatum, hunc esse, Eapti atur, &c. a. quia idem tradit Clemens VII. In Brevi die 26. Mali an. Is 26. quo confirmat praedictam Leonis Constitutionem, quam, inquit, in Secretaria nostra diligenter inspici π examinari fecimus, atque de verbo ad verbum transcribi ς 3. quia Ioannes Moschus, in Prato spirituali cap. I 6. narrat Judaeutra de quo supra diximus, in arena sub his verbis circa an. 63o. baptizatum fuisset Bapti- Iatur Geodorus in nomine Patris, &c. q. quia non aliam legere :est fota mam seu in Arcudio Graecorum rituum peritissimo , seu in veteribus aut novis Graecorum Eucliologiis, quae edidit P. Goarius. Ex quibus colligit post Farvactum Henricus a S. Ignat. hic n. 6 . in Florentina Armenorum institutione non esse legendum, Baptiretur, sed Bapti utur. Exillimavit quidem S. Thomas Graecos uti voce, mplicetur, idemque senserunt Theologi complures r at non mirum quod Grecorum ritus diu Latinos fugerit. Sunt utique facta haec ex eorum numero in
quibus & Sancti, & ipsi summi Pontifices labi facile possint. CONCLUs Io II. Perantiqua est', quae a Gracis adhibetur Baptismi
336쪽
CAP.. IV. DE FORMA RAPUIT MI. Prob. Formula quae jam ab ipsis S. Chrysostomi temporibus in usu
Disie uidetur. quam tradunt Auctor sexti saeculi, quam conceptis veria his reserunt Eucliologia ante annos plus mille conscripta, magnae antiquitatis esse debet i atqui iarmula Graecorum r. videtur in usu fuisse
jam ab ipsis L Chrysostomi temporibus , idest labente Geulo IV. sic
enim scribit S. Doctor Hom. I. in Act. Apost. Nun dixit Christus, 'στω bupleto Spiritu sancto , sed baptiUbimini , nos docens ut modeste de nobis sentiamus; a. eamdem exhibet Ioannes Moschus Auctor saeculi sexti, 3. hanc repraesentant omnia Graecorum Eucliologia, &c. Incertum tamen an isma hac ab initio usi sint Graeci; hane enim expresse Ermam tradit S. Gregorius Nazianz. oratisso. versus finem rBaptio te docens in nomine Patris, &c. nisi factum dicatur ut . istam alii e Graecis, illam alii sequerentur. Quaeres quorsum Graci in ea qua utuntur isma personam Ministri
Res p. id factum I. quia existimarunt istud sapere magis chrissianam modestiam, prout indicat citatus mox Chrysostomi locus i & haec ratio parum urget, quia qui in solo alterius nomine baptizat, merum se ejus instrumentum profitetur I a. quia misera aemulatio qua vexati C
Tinthiorum alii dicebant, Ego sum Cenae, alii, Ego sum Apollo, Graeciam
pervaserat, imo & Africam : huic autem ut patrio morbo occurrerent Orientales, Ministri personam quasi seposuerunt. Quod in oecidente, unde eadem aegritudo exulabat, fieri necesse non fuit. Sic olim propter Iudaizantes aliquos vetuit S. Ignatius Martyr . ne quis Sabb to rejunaret extra sanctiorem hebdomadam ; eosque qui secus agcrentChrillum denuo cruci affigere docuit ; nec tamen inde quis colligere potest Latinos Christum crucifigere . De his late & erudite disserentem vide Areudium Lib. I. mP. 8. CONCLUsro IlI. Valet citata Baptismi krma. Prob. I. quia Latini nullam unquam ea super re litem movere Graecis; a. quia Eugenius IV. in Instructione Armenis data, post approbatam Latinorum formam sic pergit: Non tamen negamus, quin oe per illa verba r Baptiretur seu ut legendum diximus, BaptiUtur talis servus Chripi in nomine Patris, &c. vel Bapti viur manibux meis talis in nomine Patris,
Sc. verum perficiatur Baptisma; g. quia cum summus ille Pontisex de quo Ioquitur Albertus Magnus in vi dist. 3. q. a. in id propendisset ut denuo baptizarentur Dalmatae quidam , qui licet Romanae Ecclesiae subditi a Graecis Graeca forma baptizati erant; re tamen ponderata maturius eoiadem rebaptizari prohibuit. Prob. I. valet sorma cui nihil essentiale deest: atqui Et siquidem formae nihil essentiale deest, quae exprimit externam Ministri actionem, ablutionem scilicet, & praecipuam interioris Baptismi causam , nempe Trinitatem distincte designati atqui Graecorum serma utrumque iacit; ergo. Dices: Ad valorem Baptismi necessum est ut exprimatur persona Ministri: atqui haec non exprimitur in serma Graecorum . Major patet ex cap. I. De Baptismo, ubi Alexander III. declarat non fieri Baptismum, nisi quis dicat, Ego te baptiro. Minor non minus aperta est i cum enim Graeci sua utantur formula, ne Baptismum sibi attribuere videantur, constato Garnely THOL Mor. Tom. IV. X em
337쪽
eos ne implicite quidem personam complecti voce, Eap i atur. Si enis, ut aliqui volunt, supplendum esset, a me, Vul n.a bui meis , Iam suum liunc modulti e N humilitatis scopum non assequerentur. Resp. ad I. neg. mal. cum Suare disp. 21. seci. a. nam requiritur qui dem ut actus bapti Zandi explicite declaretur in forma r verum haud opus est ut ipsa Ministri persona exprimatur. Nec nocet Alexandri IlI. Decretum p quia , ut notant post Clossam Doctores, voluit solum ille Ponti sex ut nihil duceretur Baptisma non expresso Ministri actu collatum; quod ut ostii eret, Latinorum forma, quia apud Romanos communi, ulus est, non quia quoad' expressionem perionae omnino necessaria. Ceterum dici possit Ministri personam implicite contineri in Graecorum sermula r utique enim continetur in ista Phraia , Baptilatur N. mr ibus meis, quam a quibusdam Graecis admissam esse liquet ex Lugε nil IU. Decretor atqui vix quisquam credat Graecos formis adco disparibus iis esse, ut ab alia Minittri persona prorsus excludi vellent, ab alia minime; ergo. Et vero Graeci dum vestes induunt albas, a)unt ι Induitur se s Dei; prout ibidem notat Arcudius; hic porro, Bnduitur, idem est ac induo me Stat tamen eos utcumque obviam ire schismati olim suborto apud Corinthios r quia tam obscure Ministrum indicant, ut Vix a plebeis, qui soli adeo hebetes esse possunt , ut de Baptismorum Praeeminentia contendant, intelligantur. Utra alteri forma praeserenda sit, expendit SuareZ ibid. de Graecae praesert Latinam; tum quia haec magis consentanea est his Christi verbis, BaptiUxtes eos, quod fatetur Arcudius ς tum quia melius exprimit Baptismi causas, di ipsum baptizandi actum ut actualiter exercitum.
De Mimst, o Eapi mi. T H qu stio ista , quae non Modicum habet dissicultatis, secundum
Not. I. Baptismum administrari posse vel solemniter, puta eerto anni tempore, aut cum certis quibusdam ritibus, qui ad Sacramenti substantiam necessarii non sint; vel privatim, ita ut tunc ea solum ponantur aut poni dcbeant, quorum defectu corrueret Baptissem subitantia Not. a. duplicem distingui Baptismatis Ministrum, alium in emnitatis; alium necessitatis. Posterior ille eli qui nonnisi in defectum alterius ad hoc deputati baptietat, & inter baptiZandum ea solum adhibere debet, quae ad validitatem Baptismi requiruntur : prior vero is est cui, utpote ad id muneris deputato, ritus omnes ab Ecclesia in Baptismate ii su pari consuetos adhibere competit: & id quidem Vel cuipiam competere potest absolute & sine ulla ab alio dependentia , vel nonnisi dependenter a voluntate Superioris. Nol. 3. Sacramentum quodlibet vel valide simul & licite administrari, cum nempe in collatione eius concurrit quidquid seu ad substantiam
338쪽
seu ad modum actionis necessarium est; vel valide & illicite, eum etsi nihil ex parte subitantiae desit, deest tamen aliquid ex parte modi; ut
si quis vel in peccato constitutus Sacramentum adminii iret ς vel illud cum iis solemnitatibus conferat, quarum usus Superiori reservatus sit. Iam quaeritur quis seti solemnis, seu privati Baptismi Minister sit: qua de re extremae suerunt hodieque sunt heter Oxorum opiniones: I. enim fuere, qui admissis in Sacerdotii partem mulieribus, easdem Baptismi etiam solemnis administrarracos constituerint: ita Marcion, qui, teste Ese Phanio haereti a. n. . Mulie, culis bapi andi potestatem facit; ita Sc Collyridiani, ut patet ex toto eiusdem Epiphanii discursu ibid. haer. 79. a. alii in oppositam partem enixius deflactentes, nec mulieribus nec Iaicorum ulli, sed iis solum . qui Ecclesiae ministerio deputati essent, permisere ut in ipso etiam extreme necessitatis casu quempiam baptizarent. Ita Calvinus Lib. . Instit. cap. I s. g. 2o. an autem collatum iis in circumstantiis a Laico B.iptis Da nullum reputari debeat, an illicitum
dumtaxat, non convenit inter Novatores. Pro validitate certant Wirach tus Controversia de Bapt..q 3. c. I. Georgius Abbas Anglus, apud Volsium; I teste Casebauno in Respons. ad Epist. Card. Baronii , Ecclesia vel potius Synagoga Anglicana . Pro nullitate contendunt BeZa, qui '. 164. de Sacramentis , Baptismum a satana in Ministrum publicum trant verso praeponit Baptismati a Laicis adininistrato. mollebius Basileensis Prosellor, qui in Compendio Theologiae Christianae Lib. I. c. 23. n. q. sic lo luitur: l pt senum a primis aut muli re almimst aura ut fit in Papatu ratu n. non bab us. Idem de Baptismate a Gentilibus dato tu tur Vossius disp Io. dc Dapt. thesi tr. ad hos, teste Arcudio Lib I. de
Ba Pt. ca P. I l. accedunt pur totam feme G.aeciam, Ruspia η υ Mus et iam GDecanici ritus sectato ras, qui . absente Piesbytero permittere malunt ut - 1 an es sine B ptismo e vita dceda.t, quam eos salutari lavacro abluere; quod existiment sibi iacis ne in nices. e. rvid m licere hoc munere fungi.
. ex id quoque oluti in disputationem vocatum est an valeret Baptilina seu ab Haereticis, seu ab iis etiam qui baptizati non essent, administratum . Ut a praedictis, quae per excessum& defcctum pugnant,
errorem portentis Huo pede recedamus, sit
CONCLosio I omnis viator homo , seu vir, seu mulier, fidelis aut infidelis, baptiratus vel non baptizatus, in casu necessitatis potest lieite baptiZare. Prob. ι. pars de laicis hominibus t a. quia . Ananias Paulum baptiZavit Act. s. atqui probabili sititium est Ananiam merum fuisse laicum;
tum quia ita docent Constitutiones Apostolicae, quae, demonstrante Be-Veregio, magnae sunt antiqui paris; tum quia bapriratus est Paulus anno a Christi pallione p imo i porro Calvinistae . qui omnia ex Scripturis Probant, nusquam probabunt ullos hactenus, ordinatos fuisse Episcopos vel Sacerdotcs praeter Apostolos έ aut Diaconos Praeter sePtem; ergo. Ita ferme Bella inus Lib r. de Baset .ca'. 7.: Reponit Wendetinus i. laicum dici non posse , qui a Deo vocatus fuerit ad sacrum Baptismi conferendi munus ; a. ex Ananiae facto secuturum, quod negamus, laicos extra necessitatis casum baptiZare debere. verum haec Parum Obstant. .
339쪽
Non et . quia is solum extra laici statum constituitur , qui juxta misceptum Ecclesiae morem initiatur ordinibus, prout suo loco demonstrabitur. Non a. r. quia urgebat jussio divina , atque e re christiana erat ut eontinuo baptivaretur Paulus , cuius conversio quo celerius Datnasci quasi in theatro proditura erat, eo plus stuporis hostibus nominis Christiani erat paritura; r. quia ipsa multiplicandi fidelium gregis necessutas, videtur tunc iuisse ratio permittendi, ut facilius conferretur Bapti sina ab iis qui Sacerdotes non essent. Sic; ordinante Deo, baptiZavit Philippus Diaconus Eunuchum , qui facile ab Apostolo quopiam baptiχari potuisset. Sic probabilissimum eth tria hominum millia, qui uno in die baptiEati sunt ante Diaconorum electionem, non solum ab Apostolis, sed de a fidelibus laicis tinctos fuisse; 3. quia antium fuit ut Spiritus sanctus qui futuras Calvinianorum novitates praevidebar, rata dem multiplici facto jam ab initio Eccletiae, ob summain rei gractatem confutaret. Atque hinc forte S. Petrus, qui Cornelium eiusque s miliam per se haud difficulter baptizare potuisset, iussi eos baptizari , utique per fatres qui secum venerant , A quos vel Apostolos, vel saltem Diaconos fuisse probari nequitis Prob. a. ex Patribus e Tertullianus Lib. de Bapt. cam. II. Dandi, inquit, Baptismi jus babet summus Sacerdos, qui est Episcopui; dehine Presvis teri oe Diaconi, non tamen me 'scopi auctoritate propter Ecclesiae Nnorem , quo fulvio silva pax ei r alioquin etiam laicis jus est unde reus erit laicu&perditi homini , ii sit persederio praeliare quod libere potuit . Quo in textu nota tantum inest laicis baptizandi potentia , sed &, urgente periculo, necessitas incumbere declaraturia Idipitim docet S. Hieronymus Dial. adversus Luciferianos: Si, inquit,. nec4ptas cogit, scimus etiam licere Laicis bapti are: nt enim a cipit quir, ct d re potes . Concinit Augustinus Lib. a. contra Epith. Parmcniani cap. II. his verbis: Laicus nu.la necessitate cogente si baptiZet, alieni muneris niturpatio est, si autem necessitas urgeat, aut nullum aut Ceniale peccatum est. Sed etsi nulla necessitate usurpetur , ct a quolibet cuilibet detur, quod datum fuerit nos potest dici non datum, quambis recte dici possit illic te datum Nec nocet dismuctiva haec quam obiicit calvinus, nullum aut venise peccatum et hac enim verba , ut bene notat ibid. Bellarminus, significans
peccatum esse veniale, cum laici .non adhibent omnem diligentiam ut Sacerdυtem inveniant, qui bπιidi I nullum autem esse peccatum, cum adhibita diligentia, o Sacerdote minime inUento ipsi baptiranto inde, ut bene notat idem Camdinalis , quod addit ibid. Augullinus , nescire se an pie quisquam dixerist
Baptismum hunc esse repetendum, non est vox dubitantis, sed per oratoriam phrasim asierentis nonnisi impie posse dicr huiustriodi Baptismumesic repetendum. Et vero quis firmam assertionem non deprehendet in his verbis: A quolibet- a datum suerit, non putet dici non datum. Hinc illud ejusdem Patris Lib. 7. de Bapt. c. 33. Non dubitarem babete eor Eaptismum sequi ubicumque ετ a quibustumque illud verbis Em elicis eonsecrarum sima suasmulatione or cum aliqua fide Iuscepissent . Haud profecto dubitanter loquitur, qui se asserit non dubitare. Prob. I. ParS de mulieribus , i. ex triplici quem mox eitavimus
340쪽
CAP. U. DE MINISTRO BAPTISMI. 31s
atrum textu. Qui enim indistincte docent valere Baptismum a lateis taceum, ii, nisi feminas, quae sub hominum nomine seu in Scriptura seu in Traditione intelligi solent, diserte excludant, comprehendisse censentur et atqui laudati Patres indistincte docent valere Baptismum a laicia
datum, nec ullibi excludunt feminas, sed potius includunt diserter cum Baptismum ubicumque θ a quibuscumque datum valere pronuntientst ergo. u. ex Romanis Pontificibus, Urbano II. & Eugenio IV. quorum prior in Epist. ad Vitalem Presbyterum sic scribebat an. circiter I md .asur nobis respondendum ut re Ea senas sit, si insimie necessitate femina pue- Gν. . .. eam in nomine Ginitatis bapι merit. Posterior sic habet in Decreto ad e. Armenos i In causa necessitaιis non solam Sacerdos ct Diaconus, sed etiam Iaruos vel mulier, imo etiam pagemus o haereticus bapti are potes, Summodo fommam semet Ecclina, ct facere intendat quod facit Ecclesia.
3. possunt mulieres id quod sibi nulla lege interdictum est et atqui I
Non lege naturali; neque enim intrinsece malum est aut indecens. quoi mulier infantem aliquando tingat; sicut nec indecens fuit quod Sephora filium suum circumciderit . Non lege divina e haec enim lexcitari nequit. Non lege Ecclesiastica a cum ex ea potius inferatur conis
Prob. 3. pars de infidelibus . Infidelium , seu eorum qui fide carent. alii baptietati sunt, sed haeresim profitentur, ut Calvinistae; alii nee b
mirati sunt, nee proprie haeretici, ut Pagani complures: atqui valet B ptisma ab mirislibet collatum ei. quidem valet si collatum sit ab haeretiacis, ut fuse contra L Cypriani mentem probavimus Tractatu praecede ei ; 2. valet & a ceteris infidelibus collatum ; etsi nonnunquam id in dubium vocavit Augustinus: I. enim id aperte docet S. Leo paucis post Augustini obitum annis ' Sic ille Epist. m. alias 91. ad Rusticum Nara ' - - . nensem, quae refertur c. 38. De consec. dist. q. Hi . et qui se baptiosos sciunt, sed e in fidei fuerint qui eos bapti cmere, se nescire profitentur, quois libet modo Diniam Baptismatis acceperim, rebapti andi non sunt . Idem an. 866 edocuit Nicolaus I. in Resp. ad Consulta Bulgarorum apud Gratian. ibid. c. a . ubi sic : A quodam Iudaeo, nescitis utrum Christiano, an Paia Iano, multos in patria vestra baptiratos asseritis, o quid de iis is agendum eonsilitis. Hi profecto, A m nomine sancta Trinitatis . I baptizati sunt.' constat eos non esse denuo baptigandos. Idipsum tradidere tum Concilium Lateraianense IV. sub Innocentio III. ubi definitur, Sacramentum Eaptismi a quo μὴ qua rite eodlatum proficere ad saliam; tum Eugenius IV. in citato mota Decreto r atqui haec Romanorum Pontificum Decreta non privatae, se istius, atque adeo etiam Orientalis Ecclesiae doctrinam exhibent. Siquidem a Photii temporibus magis magisque inquisierunt Graeci occasiones recedendi ab Ecclesia Romana; & mordaci dente, quidquid in ea sibi saperet minus, imo multa quae ne speciem quidem haberent mali, aviis de carpserunti atqui tamen iidem Graeci nihil unquam hae in parte baecerunt Latinis, seu dum ferveret discordiarum aestus, seu dum pax resarciretur in Conciliis Generalibus Constantinopolitano IV. Lugdunensi
M. & Florentino; ergo. . Prob. q. pars de non baptizatis, tum ex iis quae modo dicta sunt de po-