장음표시 사용
321쪽
3os TRACTATUS DE BAPTISMO . non in eollativo Trinitatis nomine reponi, sed in distincta trium pedisonarum invocatione.
Confirm. ex M. Patribus . Cyprianus cie. Epist. 7 φ. Quomodo, inquit, quidam dicant . .' Gentilem in namine Iesu Christi . baptitatim remissonm meratorum eonserim msse, quando ipse Christus Gemes baptirari jubera m plena or asinata Trinitate 3 origenes in cap. 6. EPist. ad Rom. Utique, ari, M. habetar legitimum Baptisma ini sub nomine Trinitatis; quia ipse Dominur dixit ad Discipulos, ut bapti arent omnes gentes in nomine Patris, flec. Basilius Lib. de Spiris. c. II. Sicut credimus in Patrem, o Filis , ct Spiritum sanctam, seo baptiramur in nomine Patris, o Filii, o Spiritus sancti. Ambrosius Lib. de Mysteriis cap. q. Nisi baptervius Derit Catechumenus in nomine Patris, die. remissioηem non potest accipere peccaturum. Augustinus Lib. 6. de Bam. c. 23. Certa sitnt Evangelica verba, sine letibus non potest consecrari Baptismus: quae vero sint illa verba declarat ibid. S. Doctor Lib. 3. e. Is . Si, in quit, Evangelicis verbis, in nomine Patris, ct Filii, re Spiritas sancti, Muracion Barismum consecrabat, integrum erat Sacramentum. S. Ioann. Damasce
nus Lin. q. orthod. fidei, c. ro. Nos, inquit, semel baptirari xecesse sis nomine Patris, deci qui in sanctam Trinitatem minime baptirati sunt, hi denus bapti entur necesse est. Ex quibus omnibus sic disputor Illud essentiale est ad valorem Baptismi, sine quo peccatorum rem imo nec accipi me obtineri potest; quo dempto Baptismus consecrari nequit; quod ita necessarium est in Sacramento , sicut necessarium est ut credatur in Patrem, Filium & Spiritum sanctum: atqui ex pradictis Patribus, re misso peccatorum sine distincta Trinitatis expressione haberi nequit; eadempta nec consecratur, nec consecrari potest Baptismus, &c. ergo.
Obiic. i. Conclusio nostra his precipue innititur Christi verbi si Ite, d
cete .u bapti antes eos in nomine Patris, &c. atqui verba haee nullatenus
probant necessariam esse explicitam Trinitatis appellationem. Non enim magis ex eo quod dixerit Christus baptietabitis in nomina Patris, Zec. sequitur pronuntianda esse haec verba in Baptismo, quam ex eo quod dixerit, Micietis dimonia in nomine meo, sequatiar pronuntianda fuisse hic ve ha, ficio te, daemon male, ur nomine Curisti: atqui hoc non sesuitur, &c. Resp. ad I. dis .ma, assertio nostra his precipue verbis innititur, juncta Traditione , C. his verbis solitarie sumptis , N. Itaque Novatores qui Traditionem omnem rejiciunt, nunquam emcaciter ex solitario Christi textu adversus Socmianos probabunt, neeeffariam esse in Baptismo distinctam Trinitatis invocationem: verum qui principii loco statuerit cum Catholieis, Ecclesiam hinc quidem in interpretandis Scripturis inlallibilam esse, inde vero praedicta verba, eo quo nos sensu semper interpretatam esse, seu per ipsam suam praxim, seu in Conciliorum suorum Canoni-hus , seu denique in nraecipuorum Patrum sententiis , is, inquam , si homo coriatus erit, sponte fatebitur detortam esse eitati textus explicationem, quaecumque a nostra diversa fuerit. Ad 2. neg. ma, eadem de causa. Si enim semper docuit Ecelesia, non posse sine eertis verbis consecrari Baptismum, numquam docuit sine certis verbis ebei non posse daemonia. Adde quod actus ejiciendi d mones, ita de se ad rationem ex eismi determinatus sit, ut non egeat per hec potius quam per illa verba determinari: at vero baptizandi actus, qui . de Di uita e
322쪽
CAP. IV. DE FORMA RAPUISMI. 3o de se, ad plura indisserens est, quique apud Iudaeos non ad aliam quam
legalem munditiam determinatus erat, qui demum suturus erat novae
Religionis prosessio, debuit quadantenus per praescripta a Christo verba determinari; eum haec & animos ad divinitatem quanta est , erigant ;& praeimi Religionis mysterii confessionem apertam complectantur.
Objic. a. auctoritatem S. Ambrosii, qui Lib. I. de Spir. S. c.3. sic loquitur rQuemadmodum ει unum in sermone compreh. Mas, aut Patrem, aut Filium, aut Spiritum fandium; fide autem nec Patrem, nec Filium, nec Spiritum sanctum ah Ies, plenum est fidei Sacramentum isa etiam quamvis o Patrem, o Filium, o Spiritum dicas, si δει Patris, aut Filii, aut Spiritus sancti minuas potest tem, vacuam est omno mysterium. Et instar Nunc eonfiderems utrum quem admodum in Claristi nomino plenum esse mysterium legimus Baptismatis Sacramen tum , ua etiam sancto Datin Spirisu nuncupato, nihil desiit ad m erv plenum dinem. Ru ionem sequamur; quia qui unum dixerit, Trinitatem ρgnificavis. Si
Christum dieas, or Deum Patrem a quo unctus est Filius, ct ipsum qui unctiues Filium , ct Spiritum quo unc tus est , designasti. Unde sic νε Qui docet valere Baptismum , etiamsi solus nominetur Pater, quia nominato Pa tre, Filius & Spiritus S. sussicienter per fidem nominati censeantur, ille ad Baptismi validitatem expressam trium personarum invocationem non requirite atqui S. Ambrosius docet valere Baptismum, etiamsi, &c. Respondent aliqui hanc reipsa fuisse S. Ambrosii mentem, quae Eccle sae fidei nocere nihil debeat, cum haec a corpore M. Patrum , non ab
uno aut altero contra ceteros sentiente repetenda sit. Ita Simmonet
Tom. I. p. 3o3. sed quia durum est , nisi premat necessitas , Patribus
Myoneam opinionem impingerer aliunde vero, ut monent in hunc locum
Benedictini, Ambrinus i e sexcensu locis tri- personarum prolationem ad verum Baptis in necessario requiri asseυerat, idcirco textum ejus etsi difficia Iem benigne interpretabimur , prout secere Bellarminus , Iuenin , Η beri, Tournely, &c. Itaque Resp. dist. maj. qui docet valere Baptismum, etiamsi nominetur solus Pater a Ministro Baptismi , ille, &e. C. maj. qui docet valere Baptis mum, etiamsi nominetur solus Pater a subsecto Baptismi, seu a persona bapti Eata, N. maj. sic distincta min. neg. conseq. Itaque ut ex objecto loco nihil colligi valeat, unum sufficit, nempe ut Ambrosus doceat tantummodo Baptisma, suum plene esse in sortiri posse, tametsi ille qui baptietatur, interrogatus, ut moris erat, an credat in Patrem, &Filium , & Spiritum S. responderit unice se v. g. credere in Patrem , aut Spiritum S. modo dum unam ore confitetur personam , in ceteras corde credat: atqui hoc solum docet Ambrosius , nec ultra progressus fingi potest, quin Eg contradictionis arguatur, & erroris capitalis in fide. Arguetur quidem contradictionis, quia alibi saepius contrarium d cuit, potissimum citato supra Lib. de Mysteriis, n. ao. arguetur & e roris a quo prorsus abhorrebat. Scilicet definitum erat, & apud C
tholicos omnes tempore Ambrosii receptum , Ministri fidem ad eει-ctum Baptismi necessariam non esse; ac proin & infantes & adultos quandoque justificari per Baptismum collatum ab haereticis i atqui si loquatur S. Doctor de persona baptizantis in textu objecto , jam contrarium tenere debuit cum Donatistis. Sic enim expressa haberr He-
323쪽
fatearis: β unum neges, totum subruer . Et iterum: Quamvis ct Patrem re Filium, Spiritum S. dicas, si Patris, aut Filii, aut Spiritus Dum minuas potestarem, vacuum est omne m sterium . Sane vacuum recipit mysterium , qui uuam e tribus personis negat: sed an vacuum confert mysterium, qui in trium nomine baptirat infantem Confirm. I. quia ex S. Ambrosio ibid. Eunuchus Camiscis Reginae, quia
credebat Christo plenum m erium consecutus est: secus de Ephesiis illis, qui sine fida Spiritus fundii bapti P ν με ant; ergo perspicuum est S. Doctorem hic loqui de professione facienda a baptizato, non autem a baptiZante oonfirm. a. quia si eo loci disserat Ambrosius de invocatione a Ministro Baptismi facienda, non autem de fide N professione suscipientis, necessiim est ut ratum habuerit Baptisma in solo Spiritus sancti nomine collatum di atqui nemo id unquam somniavis e Catholicis Doctori-hus, praeter Magistrum Sentent. a quo omnes hac in parte recesserunt ergo neque id somniasse censendus est Ambrosius. Inst. Sic pergit Ambrosius n. q.&qs. Si Sporitum dicas, ct Deum Patre a quo proces t Spiritas; ct Filium, quia Filii quoque est Spiritus nis pasti. Et
in ratιonι eopuletur auctινιtas, in Spiritis quoquν recte nos bapriori posse Scri-AE' plura inicat, dicenta Dominor Vos autem bapti abimini Spiritu sanctor atqui
verba haec de baptizantis solius persona intelligi possunt; ergo. Resp. neg. min. Verba enim haec, utpote ambigua, intelligi debent sicudea quae Praecedunt; ergo cum ex Probatis, verba quae priecedunt, significent dumtaxat eum qui solum Patrem profitetur, plenum recipere i osse Baptismi fructum, sic & postrema haec verba tantum fignificant ab eo quoque plenum recipi posse Sacramentum, qui nonnisi Spiritum sanctuimpros sus fuerit. Haud equidem sensum hunc multum juvat citatus iste ab Ambrosio textus r Vos autem bapti abimini Spiritu sancto , sed neque etiam adversarios juvare potest: cum constet Apostolos, quando a Spiritu sancto baptizati sunt die Pentecostes, non Κ.ise baptizatos sacramentaliter. Et vero, quae tunc Baptismi materia, quae forma, quis homo minister Ori 3. Excitatis inter probationes nostras Patribus, non pauci id umimexigunt ad Baptismatis substantiam, ut invocetur SS. Trinitas: atqni haec invocari potest sine distincta trium personarua, appellatione; ergo. Conflam. a krtiori ex Si Bernardo, qu, interrogatus an in extremis valide baptizatus esset puer sub hac serma , Eapito te in nomine Deι, o sanctu ρο verae Crucis. Sic respondet Ep. 3. alias 3 o. ad Henricum Archidiaconum: Ego vere hunc bapti atum puto ς nes 'num vocis, veritati fidei, . ετ pietati intenιionis praejudicare potuisse. R. ad I neg. ma, qui enim Trinitatem in genere nominant, pene semper sui interpretes, tres ejus personas distincte recensent: qui vero id non fecere, id quod ubique fiebat dixisse censendi sunt; ubique porro Baptismus in distinctae trium personarum invocatione conferebatur. C terum aliud est suspicari cum Maldonato, valere posse Baptisma in collacti voatinitatis nomine datum; aliud eum Luthero docere valere idem Baptisma quocumque nomine conseratur , modo recipiatur cum fide tneque quia primum tolerabitur, licebit non execrari secundum.
R. ad i. talidai esse id quod docti cit. EPH. S.Bernardus , indulgendam
324쪽
eum ramen viro Sancto, qui si erravit, quod humanum est, modeste erravid, quod piorum esse loleti cum ergo locutus fuerit, ut ait ipse, sine praejudicio famus sapientis, dabit veniam, si ab eo recedamus , ne a ceteris divellamur. Coes cxusto II. Multo probabilius est nunquam valuisse Baptismum in solo Christi nomine collatum; valuisse tamen censerunt viri graves. Prob. I. pars. Si quando valuit Baptismus in solo Christi nomine, vel et i a forma haec de se sufficiens esset. vel quia cum Apostolis dispensatum erit, ut, omissa forma communi, ista sola uterentur r atqui neutrum dici potest. Non I. ut patet ex praecedenti Conclusione, ubi non unius tantum personae, sed trium invocationem a Christo praescriptam fuisse Probavimus. Non a. tota enim praetensae hujus dispensationis causa petitur ex Libro Actuum, ubi Apostoli in nomine Iesu Christi baptizasse . a. α quater perhibentur: atqui haec ratio parum aut nihil concludit. Ut enim io. ex ea ratione nihil aut fere nihil inferri possit, sussicit ut primaevi Patres , quibus notior esse debuit germanus horumce verborum sensus , vi non litteraliter, & ut sonare videntur, sed in sensu qui nostrum in. gludat, ut plurimum intellexerint: atqui sic res se habent. Prob. min. quia Patrum alii, de Christi nomine mentionem factam esse volunt , ut tota denotaretur Trinitas quam praedicaverat Christus. Sic S.Cyprianus Epist. 73. Christi, inquit, mentionem facit Petrus, non quasi Pater omitteretur , sed ut Patri quoque Filius adjungere M . Idem sentiunt Λnonymus Cypriano coaetaneus, Basilius, & alii plures: unde Eulogius apud Photium Biblior. Cod. 28o. Quod dictum est in Actis de iis, qui B stimum Ioannis accepissent, His audiis baptirati fiunt in nomine Domini Iesu et e vi quia baptirati sint juxta traditionem, doctrinamque Domini Iesu. Quareo alibi cum dicit r m Christo, vel in morte Christi baptirati sunt, eumdem sensum deb mus intelIigero Armstrari ; hoc est in nomine Patris, s Filii, re Spiritus faηcti baptigati sunt i sic enim docuit oe tradidit I in C. D. N. in Bamisma fieret. Alii vero Patres per Baptismum in nomine Christi, intelligunt Baptismum iis datum qui solemnem fidei in Christum prolaiasionem emiserant . Ita Sanctus Ioannes Damascenus Lib. q. orthod. fidei cap. io. idque in Scripturis fundamentum habet. Siquidem Αα22. vers. Isi haec Ananiae ad Paulum verba ἐν Exu ν o ba Rare , re ablue Uccata ina m vocato nomine ejus, mera istorum quae substitui potuissent, interpretatio videntur, Exurge ct baptiRare in nomine ejus. Ibid. cap. 8. vers. 36. Eunucho Baptismum petenti , respondet Philippus r.yi credis ex toto corde, licit baptiuare ter cumque respondisset r Credo F
ἐium Dei esse Iesum Christum , Philippus baptiravit .vm i ubi non dicit textus pro solito more , Ea traυit stum in nomine Domini ἰ quia in nomine Domini baptiratus intelligebatur , qui Domini fidem prosessus erat . Alii demum Patres per Baptismum in nomine Christi datum , nihil aliud intelligunt, quam Baptisma Christi prout a Ioannis Baptismate distinguitur , di ipsius Christi nomine seu auctoritate confertur. In nomine enim idem est saepius ac in virtute ; ut Act. 3. ubi Petrus sanans claudum , ait : In nomine Iesu Cissei Nararent , surge er ambu Ia . Atque hanc explicationem , quae facilis est & obvia , sicut & praecedens amplectitur Theophilactus in cap. 24. S. Lucae, ubi sic : Quan--neb Theri. Mori Tom. IV. V 3 dod Diqitigod by Corale
325쪽
do dicimus Ruptima fieri in nomine Christi, non dicimus quod oporteat vi soliis Cissei nomine fieri; sed quod Cisisti Bapti a spirituale Au mn Judaicum e n qua quais Ioannes in paenitentiam 'linm, sed θ communionem ηιrisus sancti,
ct remisponem peccatorum conferat.
Confirm. I. ideo volunt adversarii Apostolos in lo Christi nomine baptietasse, quia cum i s dispensatum fuerit ut sic baptirare possenti a qui dispensatio hete fictilia est, nec ulla quet sussiciens sit, ejus ratio assugnari potest. Ajunt nempe id factum ut inter fideles inclaresceret notamen Christi. Sed numquid non ipsum satis illustrabant miracula virtute ejus perpetrata, crebre erus predicationes, professio ejus ante Baptismum requisita, & associatio temo Patri. Certe, ait Silvius hie q. sctare. 6. si in Baptismo meminisse Christi eonveniebat, hec poterat usurpari forma, Ego te baptu in nomine Patris, re Filii ejus Iesu Christi, o Spiritus focti. Confirm. a. quia hec S. Petri Verba Act. a. v. 38. Bapti nur unusquisquν vestium in nomine I. C. non diriguntur ad SaptiZantes qui utique Baptismi formam non ignorabant sed ad baptietandos ; ergo genuine Aenaturaliter explicantur de postulata a baptizandis in Christum fide. Confirmant aliqui I. quia miratur Paulus Αα I9. quod baptizati quia dam nescirent, an esset Spiritus sanctus; & ab iis repente quirit, in quo ergo baptirati sinit atqui, ait doctiss. urnely, quislioli e supponit solitum fiusse exprimi in Baptismo nomen Spiritus sancti, sicut Patris & Filii; ergo.
Verum, ut dicam quod res est, probatio hqc parum urget, I. quia male Spiritum S. edocti filissent, qui nomen ejus nonnisi obiter audiissent,& sorte nec audiissent, dum simul in aqua mergerentur; a. quia cum Mysterium Trinitatis ante explicandum foret de credendum , quam quis sacro Fonte tingeretur, palam erat eos qui nequidem sciebant an essed
Spiritus sanctus, Christi Baptismo ablutos non fuisse. Addi quidem potest cum Silvio , eum qui preceperat ut Gentiles Trinitatem edocerentur , iussisse simul eos in nomine Trinitatis baptizari r sed redit dissicultas, an non scilicet eo in pri cepto dispensatum esset. Jam Prob. a. pars, nimirum quod Baptismum in solo Chris i nomine datum pro rato habuerint viri graves. Sic enim sensere I. Angelicus Doctor 3. p. q66. art6. ad I. ubi hic habet: Ex speciali Christi revelatione Amapoli in primiiiva Ecclesia in nomine Christi bapti abant, ut nomen Christi, quod
erat odiosum Iudaeis ct Gentibus, bonorabιle redderetur ἰ I. Doctores Irrefragabilis, Seraphicus , & Subtilis ; 3. ulterius progressi eamdem formam hodiedum sincere iudicarunt Hugo a S. Victore , Magister Sentent. &aliquando Venerabilis Beda in cap. io. Act. Apost. q. idem indubie tenuit Nicolaus I. ut liquet ex celebri elus ad Bulgaros Responso cap. Io . ubi de iis qui a Iudeo vel Pagano tincti erant, sic loquitur r M plost. Eo si in nomine SS. Ti initatis, ιιι taηtum in nomine Christi, scut in Actis A stolarum legmur, bis terati sint unum quina idιm lue est ut Sanctus emponit Ambrosius constat eos non esse denuo bapti andos. An autem, ut hic male Ain stolorum Acta intelligit Nieolaus , sic
non male Ambrosuun explicet, ambigunt eruditi. En S. Doctoris textum ex citato superius eiusdem locor IN Christi nomine plenam esse mysterium issimus Baptismatis Sacramentum. Iis quidem verbis nituntur Scotis Λ ;
sed purperam, cum ex dictis coostare debeat obscurum hunc, quo de- ceptus
326쪽
CAP. IV. DE FORMA BAPTISMI. 3rxceptus est Nieolaus I. Ambrosii locum, non de Hrma a Ministro pro. ferenda, sed de invocatione facienda a baptirato intelligi debere.
Ceterum, ait hic Gonet disp. r. n. Ios. licet Nicolaus revera arbiιratus D, quod tempore suo valeret Baptisma in nomine Christi, hoc tamen non decreia uu ut summas Pontifex, sed ut Dinis particularis, tanquam opinionem quam mistavit esse Ambrosii. Summi namque Pontifices quod extra Coacilium decernunt, non semper eonstituum tamquam articulam fidei, maxima quando Aucto rem citant; θ' ideo non obsitante test decreto , sequi debemus contrariam doctrinam . Certe
cum hanc Nicolai opinionem renovasset Caietanus, eam e Scriptis ipsius in editione altera Romana eradi iussis Pius V. Objic. I. contra I. pari. Tam vox ista , in nomine Christi, in Actibus Amae signifieat Hrmam sola Christi invocatione perficiendam , quam
apud Matth. voces in nomine Patris, &c. krmam significent in nomine trium personarum perficiendam: atqui voces istae, in nomine Patris, &c. Resp. neg. maI. I. quia verba Christi apud Matthaeum dirigebantur ad Apostolos , quibus baptiZandi serma praescribebatur r at vero verba Actuum Apost. diriguntur ad baptirandos, qui non indigebant edoeeri
quo ab Apostolis ritu baptisandi essent ; sed quid faciendum sibi seret ut
plenum reciperent Baptismi effectuin. Quid autem certius praescribi m. terat , quam ut ejus quem aflixerant cruci , nomen supplices invoc rent. a. quia Traditio vocem in nomine non eodem intellexit sensu in Actibus, quo apud Matthaeum. Oblic. I. S. Stephanus Papa ratum habuit Baptisma in solo Christi nomine datum, ut tradit S.Cyprianus Ep 73. ad Iubajanum, ubi sic: modo ergo quidam dicum foris extra Eeclesiam, imo o contra Etaesiam, modo in nomine Iesu Christi, ubicumque o quomodocumque Gemilam bapteratum rems fionem peccatorum consequi posse, quando ipse Christus Gentes ianirari jubeant in poma ct adunata Trinitate λ ubi opponit S. Doctor Baptismum quem approbabat Stephanus , Baptismo in plena & adunata Trinitate collato ratqui non staret oppositio illa, nisi Stephanus Baptismum in solo Christi nomine datum approbasset; ergo. Resp. ad I. Deg. ant. ad a. I. neg. maj. quia incertum est an hic I
quatur Cyprianus de Stephano ; tum quia verba haec , quidam dicunt. quae Cyprianus non explicat, ut Stephano sic & aliis applicari possunt; tum quia id quod citato loco resert Cyprianus, legerat ipse in Epist la ad Jubaianum scripta, & ad se ab eodem Iubasano transmissat a qui probari nequit Iubaianum ullas unquam a Stephano Litteras accepisset nec credi facile possit Pontificem , qui Decretum de non reb ptizandis haereticis recta miserat ad Cyprianum , ad alium misisse tapistolam e usdem Decreti expositivam ; ergo . Sed dato quod de Si phano loquatur Cyprianus. Resp. a. dist. ma3. opponit S. Doctor Baptismum quem approbabat Si phanus, id est quem errore facti a Stephano approbari credebat Cypri nus , C. id est quem de facto approbabat Sanctus ille & Summus Ponti- sex , N. Itaque per Baptismum in nomine Christi collatum , si tameniis ternninis usus sit Stephanus , nihil aliud ille intelligebat quam Baptismum virtute & auctoritate Christi datum; idque apposite ad statum controversiae quam cum Cypriano habebat, ut emcacius oranderet B
327쪽
at, TRACUATvS DE BAPπIS .ptismum, modo sit ipse Christi Baptismus, vim suam non a Ministro.
sed ab ipso Christo habere. Et vero an Stephanus , qui nihil nisi quod traditum esset, innovari volebat, a Erma per Christum expresse tradita, & de qua ipsum inter & Cyprianum nulla movebatur quaestio, gratis recessisset, ut dubiam proponeret Hrmam , dc se novis extra rem ambagibus implicaret. Confirm. quia hanc esse Stephani mentem usque adeo persuasum habuit Firmilianus, ut licet extra metam omnem addictus Cypriano, parumque propensus in Stephanum, iis huius sententiam reddideriti Illud quoque absurdum, quod non putans quaerendum esse quis sit ille qui bapt qaυ rit , eo quod qui bapti την fu , gratiam conbequi potvoriι invocata Trinitate nominum Patris θ Filii re Spiritus sancti. Inst. Non aliunde melius erui potest Stephani sensus, quam ex maxuesusdem di atqui constat Stephanum in solo Christi nomine baptiYasse
Ferunt enim Acta passionis eius, quae teste ad an. 239. Baronio, plenain merentur fidem, eum in nomine Domini nostri I. C. centum & octo tam viros quam mulieres baptizasse; ergo. R. ad r. neg. min. ad a. dist. larunt eum baptiχasse in nomine D
mini , id est Dominicum Baptisma contulisse, C. id est sub hac bapti-rasse Brina, δε nomine Domini, N. Contrarium quippe ex iisdem. Actis liquet, ibi enim resertur Nemesium militiae Tribunum, sub hac tinctum esse χrma, In nomine Patris, ct Filii, o Spiritus sancti baptino υ - Ita. serme doct. T rnely . l. 3. cum Henno auctoritatem S. Hilarii qui Lib. de Synodis n. 8sia haec loquitur: Apostoli baptirare in nomina Patris, o Filii, o Spiritus M. f., tantum in Iesu nomine bapti aUerunt ἰ ergo. R. dist. tantum bapti Zaverunt in nomine Iesu, si Scripturae textus Q corticem sumatur, ut aliquando sumi non debere probat Hilarius , C. tantum baptiZaverunt in nomine Iesu de facto & in rei veritate, N. Totus est ibi Hilarius ut probet non esse improbandum, quidquid vitiose intelligi possit. Id ut astruat S. Doctor, uarios congerit Scripturae te tus, quibus pronum sit abuti ; eumque inter alios ubi Apostoli , licerbaptiZare in nomine Patris, &c. jussi sint, tantum in nomine Iesu baptizasse leguntur ; ergo, iuxta Hilarium, textus ille vitiose intelligeretur . si de dato ab Apostolis in solo nomine Jesu Baptismo intelligeretur. Et vero vitiose intelligitur textus, cum ex eo sequitur Apostolus divina iussionis transgressbres Bisse e porro fi jussi baptizare in nomine trium personarum Λpostoli, in solo nomine Iesu baptizassent, iam divinae juiasionis fuissent transgressores. Quis porro Apostolos ab Hilario in divinelagis temeratores.traductos existimet p ajunt Hilarii Editores. O . S. Basilium qui Lib. s. adversus Eunomium cap. s. docet Gentiles in Trinitatis nomine, Iudaeos autem in nomine Christi bapti Z
R. Basilii seopum esse *md eadem sit Christi virtus N auctoritas , quae Patris & Spiritus sancti , eadem quoque Spiritus S. cuius divinit tem totus hic asserit S. Doctor quae Patris & Filii . Id ut astruat, ostendit operationes quae indubie Dei sunt, T. g. regenerationem a Peccatis,
nunc Filio, nunc Ssiritui b. ascribi; quandoquidem ex regeneratis alii in
328쪽
CAP. IV DE FORMA BAPτIS MI. 3r 3 in Christo, alii in Spiritu S. baptizati dicantur: sed ne uno quidem vel ho indicat ad sormam Baptismi sufficere ut vel Filius solus, vel solus Spiritus S. a baptizante invocetur. Certe non valet illatio haec; Spiritus sanctus, perinde ac Filius justificat in Baptismo; ergo sola vel Spiritus S. vel Filii invocatio ex parte Ministri lassicit ad substantiam Baptismatis.
Objic. s. Concilium Nemausense an. a 284. titi de Bapt. haec habete Idem dicimus, scilicet infantem baptiῆatum esse, si bapti ans dixit, Baptiῆo te in nomine Christi; ergo. Resp. neg. conseq. privata enim illa synodus, nullum traditioni praejudicium inferre poteth. Certe haec Bertrandi Nemausensis opinio, vel ipsi suo Auctori suspecta videbatur, cum nolit suam hanc formam lai cos edoceri, ne, inquit, a forma statuta per Ecclesiam recedatur.
An in Baptismi forma exprimi debeat actio Ministri, &c. SEnsus quaestionis est, an siciit in Baptismo necessarium est, ut Trinitas distincte nominetur, sic di necesse sit, ut proserantur ista, 's
baptiP te, quin & aliqua movetur dissicultas de voculis, in nomine. Pro solutione singulas voces scrutabimur. Quod spectat ad verba, No te baptiro, aut aequivalentia , haec citra Sacramenti dispendium omitti posse sensere veteres quidam Theologi, ut Petrus Cantor, Praepositus, Hugo a S. Victore , Petrus Lombardus, ac praecipue Stephanus ex Abbate sanctae Genoveis, deinque S. Euvertii apud Aurelios, Episcopus Tornacensis, qui in Epist. s. ad Pontium Ct romontanum Antistitem, a quo ea de re consultus fuerat, evincere e natur ratum esse Baptisma, sub his solum vocibus, In nomine Patris, e Filii , &e. Opinionem hanc ipsa Stephani Tornacensis aetate, sed per Constitutionem a Stephano probabiliter ignoratam reprobavit Alexander III. circa an. Ii 7s. Censet porro Morinus Lib. 8. de Poenita c. I 6. n. et r. post promulgatam & receptam huius Pontificis Decretalem, non valitisse amplius Baptisma suppressis verbis, Eeo te baptu, veI aequiva-kntibus collatum a verum hoe antea valere potuisse sui picatur. Unde de huiusmodi Baptismo idem ferme judicium haberi vult ac de Matriis moniis clandestinis, quae ante Synodum Tridentinam rata suere, at post
Co MCLusio I. Ad validitatem formae baptismalis haud necessirium est ut vel pronuntietur pronomen Ego vel Verbum Eapti s active Pr
Prob. I. Pars, quia Verbum Bapteto, eum sit indicativum primae persone, implicite includit illud pronomen. Haud tamen illud omitti debet, ne a trito Ecclesiae usu recedatur Prob. 2. Pars, quia ex dicendis Baptisma Graecorum ab Ecclesia Romana comprobatum est et atqui tamen Graeci verbum, Rapti. . non ad hibent active ς ergo. CONCLUs Io ΙΙ. Haec Verbae Bupti te, aut alia miri valentia, citra
periculum nullitatis in fornu Baptismi omitti non possunt. Duet simu
329쪽
Conclusionis partes, prima respicit actionem Ministri per verbum B pei o, aut aliud aequivalens exprimendam i secunda respicit subjectum, votula G, aut alia simili designandum. Utraque simuF ves seorsim probari potest. Prob simul, r. ex cap. I. De Baptismo, ubi sic rem definit Alexander
III. Si quis puerum ter in aqua immerseriι in nomine Patris, &c. 9 non dixerit , Ego te baptiro in nomine Patris, &c. non est puer bapti alus.
Nec dicas Decretalem hanc haberi posse ut privati Doctoris senten- ouis tiam, sicque de facto habitam fuisse a Stephano Tomacensi, qui etsi
AI x. viginti poli Alexandrum III. annis obiit, haud tamen ratum habere deis Iti. ση. siit Baptisma sine praedictis verbis administratum . 3 Nam quidquid sit de natura Decretalis ab Alexandro III. emissae, constat eam & a Romano Pontifice, eoque in antiquitate versatissimo pr diisse; & nihil habere quod valori Sacramenti non faveat, quae ratio in moralibus summi ponderis esse debet, constat proinde in ea tradi opinionem quam non modo simplex Abbas, qualis tune Aureliae erat Stephanus, sed & privatus quilibet Episcopus opinioni suae praeferre teneatur. Merito igitur supponimus virum pium, qualis suit Stephanus To nacensis, Alexandri III. Decretalem nesciisse : neque id mirum, cum in- . numerae id genus Summorum Pontificum resolutiones, ut plurimum ad homines privatos directae, nec ante innotuerint, quam a S. Raymundo in unum corpus redactae; nec ante certi iuris vim habuerint, quam a Gregorio IX. fuerint confirmatae. Et vero si Stephanus humiliter testetur profundere se Umiones, non assertiones, paratumque summi o Catholici viri Domini Mauritii Parisiensis Episcopi sequi instigia; quanto lubentius Romani Episcopi vestigia secuturus confici potest. Ut ut est, constat nec Mauritium, nec Pontium Claromontanum idem sensisse cum Stephanor uterque enim Baptisma sine praedictis verbis invalide conferri judicavit; Pontius vero Hymam vocat consuetudinem sic baptizandi, seu , ut i quitur undo di, quacumque tandem id ex necessitate fiat. Prob. a. quia in Sacramentis ea debet necessario teneri forma, quae& tutior est, & antiquitati consentanea magis: atqui talis est forma quae Ministri actionem relative ad subjectum exprimit. Quod tutior sit nemo in dubium revocat ea enim posita, si forte necessaria non sit, non Periclitatur Sacramentum t ea vero sublata, si necessaria est, nihil conficitur. Quod autem antiquitati magis consentanea sit, patet, quia ubiacumque tradita est distinctius forma Sacramentorum, haec tradita inve nitur, non ut ritus recens, & qui pro nutu omitti posset, sed ut aliquid yuod ubicumque constanti usu observatum erat, prout scilicet observari .mM, Olent , 9uae Pertinent ad Sacramenta . Sic nude & simpliciter sermatuam z. han C referunt S. Gregorius Magnus in suo Sacramentario, Auctor O dinis Romani, antiqua Liturgia Gallicana a doctiss. Mabillonio edita, di Rituales Libri omnes, quos edidit R. P. Martene , uno dempto G. meracensi , non antiquiore trecentis annis , in quo voces, BaptiSo te, suppressae sunt, forte quia iis in partibus invaluerat opinio Stephani Torisv Obiis nacentis. Eamdem formam clare subindicat venerabilis Beda ' Lib. vari n. 73s, m. q. 24. his verbis : Si quis dieat. Ego te bapti' in Christo Iesu, re non dicat, In nomine Patris, &c. scin Dominus instituit, non est verus Baptimus et
330쪽
CAP. IV. DE FORMA BAPr ISMI. is
tibi obiter animadverte Bedam ab ea quam olim tenuerat circa val rem Baptismi in Christi nomine dati, opinione recessisse. Antiquius dabunt argumentum Acta passionis S. Stephani Papae, si genuina sunt, ut maxime genuina censet Baronius et de quo supra. Prob. 3. ex Censura quam an. t 69α tulit Alexander VIII. contra Pr 'Dofitiones multas, quarum haec est n. 27. Valuit aliquando Ea imus sub hac forma collatus , 'In nomine Patris , &c. Raetemssis illis , Ego baptiro te. Ejusdem doctrinae vel umbram a Dioecesi sua ablegavit an. . 7 . Illust. Bajocensium Antistes. Prob. . ratione S. Thomae hic q. 66. art. s. ad a. quae sic proponi potest: ad valorem Baptismi necessum est ut actio abluendi in Baptismo habeat significationem sacramentalem: atqui ut actio illa significationem sacramentalem habeat , requiruntur haec verba Eapteto te , vel aequivalentia. Uel enim actio abluendi significationem habet sacramentalem a se sola, vel a sola Trinitatis invocatione , vel ab eadem invocatione
his conjuncta S. Thom. verbis, Baptiro te r atqui non I. cum ablutio b minis in aqua propter multa feri possit, puta ad refrigerandum corpus, ad abluendas eius sordes, &c. non I. cum& ipsa SS. Trinitatis invocatio multos ob fines fieri queat, lino & omnia in ejus nomine facere debeamus, ut bantur Coloss. 3. ergo luperest ut actio abluendi lacramentalem significationem ab , iis mutuetur verbis, Ea go te, &c. . ideo δε non exprimatur actus Baptismi, vel per modum nastrum, vel per modum Graecorum non perficitur Sacramentum. Prob. I. pars. Non Valeret absolutio sub hac sorma , --ἰ- , vel Datur absolutio in nomine Patris; quia absolutio non in individuum vagum cadit, sed in certam detenninatamque personam et atqui eadem ratio militat in Baptismate. ergo. Confirm. ex Florentina Synodo, quae ut probatam sibi Graecorum sommam exhibeat, non habet simpliciter, Baptiqetur Iervus Christι, sed BaptiVtin talis servus Christi: ubi tesis perperam auderetur, nisi subjectum baptizandum distincte designari oporteret. Objic. r. Illud solum ad valorem Baptismi necessarium est, quod a Christo praeseriptum fuisse probari possi : atqui probari non potest, verba haec, Ego te baptico, a Christo praescripta esse t imo probari potest eadem non debuisse praescribi. Et quidem I. probari non potest verba haec a Christo praescripta esse. Tota enim id asserendi ratio in iis sundatur
verbis et Ite, docete . V bapte antes in nomine Patris, &c. atqui verba haec
nihil probant. Non enim magis probant, ab eo qui baptizat, dicem dum esse, Baptio te, quam probent ab eo qui docet, dicendum esse. Doceo te et atqui , &c. a. probari utcumque potest, verba haec a Christo praescripta non fuisse. Quia nimirum ubi manifesta est actio operantis, nemo Lapiens praescribere potest ut hane ille verbis suis indicet . Certe tam ridiculum est, ut qui baptizat, moneat se baptizare, quam ridiculum fuisset, ut vel Moyses, cum, jubente Deo virgam suam projecit ut serpens fieret, diceret, Em virgam meam pi .cio et vel Giesi, cum iubente Eliseo, baculum suum super pueri suscitandi faciem poneret, Iis, quali novi quid edocturus, utenetur verbis, Ego baculum meum pono super facism pueri r atqui hujusmodi declarationes in re tam aperta ridi ule suissent; ergo.