장음표시 사용
341쪽
Ieguntur Can. 0. Si quis bapti Utvs et a Presbytero non baptιVIo, ct sancta Trinitas in ipso Baptismo invocata fuerit, bapti aius est. Plures non congeram textus , cum falcatur Calvinus Lib. . Institi cap. is. sibi adversari Traditionem , & multis abbιnc Dadis, adeoque ab ipso fere Ecclesiae extirdio usu recutum, ut in peritias mortis l.alai bapti Ent. Bene quidem, si dematur vox fere, quae subinsinuat faetam aliquando in puncto praesenti innovationem, cujus sane epochamnusquam assigna. bit Calvinus. N . q. Confirmatur tota Concitasio isthoc S. Thomae discursu r Inteν omnia Sa-M. . s. eνamenta maxιmae necogitatis est Eaptismus, quι est rix neratio bbminis in via tam spiritualem a quia pueris aliter omnino subveniri non potest , re adaui noupossunt at ter , quam per Baptismum plenam rem stionem consequi, ct quantum ad cu tm, O quantum ad pinam I adde, nec poste eos aliter jus habe re ad alia Sacramenta a , ideo ut bomo circa remedium tum necesi ιrium
doecium pati non 'ssit, institutum est a Christo , ut di materia Baptismi fit communis, scilica aqua, quae a quolibet de facili haberi pctes , ct minister
Bapti mi etiam fit in necessitatis casu, quicumque non ordinatus, ne propteresserum Baptimi homo fatalis suae dispendium patiatur . Huic quidem incommodo occurrerunt Novatores infantibus Coelum citra Baptismi opem reserando i sed quam irrito id moliti sint conatu, planum fiet ex dicendiS. Obsic. I. Ii soli haptizare possunt, quibus baptiZandi licentiam conacessit Christiis r atqui Christus nee laicis viris nec mulieribus licentiam fecit baptizandi. Iis quippe solis potestatem baptiZandi concussit , quibus dixit r Funtes dccete omnes gentὰs, baptirum s eos r atqui id solum dixit Apollolis, eorumque successoribus, non laicis, &c. Resin. ad I. neg. min. ad a. neg. maj. constat enim ex Scriptura Philippum baptiχasse; & is tamen nec Apostolus erat, nec Sacerdos, sed solum Diaconus . Constat iterum Apostolos prius baptiZasse , quam vel Episcopi vel Presbyteri serent. Unde non dixit quidem Christus Matth. Dir. laicis ut baptiZarent; sed jam antea viris adhuc laicis praeceperat
ut baptietarent Vide supra caP. 1. art. I. concl. 2.
Init. cum mendetino ; Quibus permissum non est publice docere in
Ecclesia, iis nec perniis tum est bapti Zare δε atqui laicis, praesertim vero mulieribus perimissum non est docere in Ecclesia . Minor constat ex Paulo I. Cor. Iq. V. 3 . dc I. Timor. a. V. II Maior non minus certa est, quia publice docere de Sacramenta admina strare pertinet ad idem ossicium.
Resp. Sst. maj. quibus permissum non est publice docere, iis permissum non est baptirare publice, solemniter , & quasi passim ad id munus deputati sint ex ossicio, C. iis non eis per mulum baptizare in casti necessitatis, N. Non enim magis in hoc casu baptizari prohibentur. quam in pari casu prohibeantur docere di atqui nulli bi prohibentur laici aut mu ieres docere in casu necessitatis; sed e contra : cum iis , sicut& ceteris mandaverit Deus de proximo suo. Inst.2. Si laici & mulieres privatim baptizare possint, & id publice poterunt i atqui falsum consequens. Minor est ex concessis : prob. inas. Qui plus potest, potest & minus: atqui plus est baptizare simpliciter, et iam
342쪽
eum solemnitate . Primum enim pertinet ad jus divinum; secundum autem ad ritus qui non sunt nisi iuris Ecclesiastici. Rela. ad I. neg. ma, ad a. data maiore , quae plerumque falsa est, neg. min. Baptismus enim solemnis & Baptisauim simplicem totum imis portat, & facros ritus, quos Ecclesia nonnisi a Ministris ad id deputatis peragi voluit. Objic. a. Ioannes Moschus .cap. 376. Prati spiritualis, refert laicos Imdaeo in itinere Baptismum petenti respondisse, Nobis non licet boc facere Isaeculares enim sumus . Augustinus vero Ep. 126. alias Iso. ut Pastores ab ineunda, tempore Vandalicae persecutionis , fuga deterreat, exponit luctuosam Gregis sortem , qui Sacerdote absente non habet a quo regeneretur fonte baptismatis, aut poenitentia reconcilietur r atqui haec absurde dicta essent, si laicis permissum esset Baptisma. Res'. ad r. Iaicos illos ex ignorantia responsum istud dedisse. Resp. ad a. neg. min. etsi enim multo plus possint laici circa Baptinmura, quam circa Poenitentiam, merito tamen fugitivos Pastores vel ex ipso Baptismi capite redarguit Augustinus ; tum quia ubi desunt Pastores, Baptisma cum solitis caeremoniis conferri nequit, quod grana de nialuin est , tum quia , cum Augustini aevo passim baptizarentur adulti, periculum erat ne eorum plures fine Raptismo decederent, aut temere tingerentur, aut Brtassis invalide; quia vel forma ab imperita plebe nesciri poterat, vel ii prae scrupulo rejici poterant, quos Pallor dignos iudicasset, aut fecisset: vel ii demum differri quos sagacior Minii ter credidistet admittendos. Obsic. 3. Assertio nostra qua parte non baptietatos Se mulieres spectat, praecipue innititur definitionibus Nicolai I. Concilii Lateranensis Se Florentini t atqui emissae ab iis definitiones ut minimum temerariae sunt. Scilicet enim temeraria est definitio quaecumque nullum habens in Scriptura, vel Traditione fundamentum : atqui allatet definitiones , prout non bapti Eatos Se feminas spectant, nec fundantur in Scriptura, ubi ne vestigium suidem habent; nee in Traditione, sed e contra. Prob. min. de non baptiZatis, I. quia Tertullianus, Hic ronymus de alii, ut Baptismum a Iaicis datum valere probent, hac utuntur ratione, quod ex aequo dari possit, id quod ex aequo acipitur ι porro Pagani Scsimiles Baptismum non accepere; ergo nec dare possunt; 2. CyprianuS cum suis supponebat non valere collatum ab hqreticis Baptisma, quia non valeret collatum a laicis , quales censebat esse ; vel fieri Presbyteros, qui vel in hqresi ordinati essent, vel hi resim amplexit atqui Patres qui contra Cyprianum disputavere, opinionem ejus deliaullitate Baptismi alaicis dati ne tetigerunt quidem, sed solum negarunt hereticos Sacerdotes ad laicam conditionum reverti; ut patet ex Dialogo S. Hieronymi contra Luciferianoq; ergo. q. sanxit illiberitana Synodus Can. 38. Casiacitmreum in necessitate i firmitatis potitum baptizari posse per Adlem, qua lavacrum suum integrum habet, nec sit bigamus; ergo non credidit laicum Baptismi expertem baptizare posse; Augustinus nihil ea de re vidcrat audierat ve ; unde nec quidquam definire ausus est, ut patet ex citato eius Lib. 2. adversus Epistolam Parmeniani , cap. r3. s. diu
343쪽
Φ gorius III. in taec respondit vertar Quos a Paganis baptiratos esse asseru Ρ' p, , si ita habetur, is denuo baptietes m nomine Trinitatis, mandamus ἔ 6. idem' deere verunt tum Poenitentiale Theodori Cantuariensis. cap. 2- tum Isisedorus circa an. 63O. qui sic loquitur apud Ivonem Be Gratian. c. 39. I q. I. Si qMis per ignorantiam ordinetur, antequam baptiUtur, deberer ab eo ba ptitati iterum bapta cari. His positis unum qu ro, nempe qui fieri potuerit ut Nicolaus L saeculo 9. & Gregorius IV. site. I s. validitatem Baptismia non baptiratis dati in Traditione detexerint- R. ad I. neg. min. qua plus quam temeraria est: eum decisiones veIab Ecclesia probatae: vel a Generalibus Conciliis emissae, nullam habere possint labem, ut alibi demonstant Catholici Doctores ia Utrum autem proposito quae Baptismi a Paganis dat, validitatem astruit, pincise sumpta sit de fide, Theologis expendendum relinquitur, ait Parisienfis D alabora. ctori lassicit enim ad propositum, quod sit certissima. R. ad a. neg. min. cuius falsitas veI ex ipsa Augustini dubitatione quae quarto loco oblecta est, ostendi valet. Constat enim L. S. D ct rem, qua etiam tempore plus de praesenti materia patiebatur dubii, invaliditatem Baptismi a non baptizatis dati propendisse, idque profectoi ob graves quasdam eausas. Constat a. eumdem existimasse rem istam F. - posse certo definiri auctoritate tanti Concilii, quantum tanta rei sussiceret.' Quid ergo mirum si Romana Ecclesia, quet propter suam cum ceteris mundi totius Echlesiis consuetudinem, longe securius. quid ubique terrarum observatum esset, aut observaretur, assequi poterat , quam vel
Augustinus, vel privatus quivis Antistes, id tandem definierit, quoa Augustinus dudum erediderat posse definiri , imo quod & ipse demum
σου p. definierat citatis suprae verbis: Non dubitarem λ . εν Nec opponas , Nicolaum L quo Decreto sanxit valere Baptisma vi Iudaeo collatum, sanxisse simul valere di illud quod datum esset in nomine Christi. Inde enim firmatur assertio nostra di certum enim est hanc Decreti eJus partem nec a ceteris Ecclesiis, nec a Romana ipsa Echlesiastici confirmatam. Cur Porro nisi quia anceps nimium & aequi vocae visa est ea de re Traditior ergo perinde recta esset pars altera, nisi Ecclesiae omnes eam sensiti suo, suaeque praxi consentaneam judicassent .. Ceterum etsi movet nos, ut pars est, Nicolai I. Decretum, movent multo plus Lateranensis 8c Florentini Concilii Decrera. Iam ut obiter selvamus singula, quae in probationem secundae minoris congesta sunt se R. ad I. dissi mai. Tertullianus & alii quidam hac utuntur ratione se quod ex aquo accipitur, &c. nec loquuntur exclusive, C. secus, Nia Quemadmodum enim qui dicit r Sacerd9s occurrens homini Ietialiter percu oo pinnuenti, diaet eumdem a censoris peccatis abf lvere, quia Patre est . non negat moribundum hune ab alio quovis Sacerdote, qui Pastor non,
. sit, esse absolvendum;. ita & in proposito, qui dicit; Laeus iste bapti gatus est; ergo ct in casu necessitatis bapirare debet . non negat bapti Zare poste eum etiam qui baptietatus non fuerit. Ruin 8c bene expensa Tertulliani propositio alium plene sensunt indicabit: fie enim ex ea dis Gxere licet; qψω ex aequo accipitur, ex aequo dari potest: atqui Baptismus ab omnibus indiscriminatim valide accipitur r ergo & ab omnibusti iscriminatim valide accipi potest. Favet aperte haec ηusdem Tertulit anx
344쪽
CAP. V. DE MINISTRO BAPTIS MI. 3as
iani consecutior Proinde oe Buptimus aqua Dei consensu at omnibus exere vi potest. Si ab omnibus: ergo etiam a non baptizatis. Et vero aliter intellecta Tertulliani ratiocinatio malum habet sensum , qui viro perspicaci sine gravi causa affingi non debet. Quis enim hune serat discursum Hic Presbyter est ordinatus ; ergo alium ordinare potest . Quis ilium λ Hic homo non est justus i ergo nec alium ope Sacramenti I
R. ad a. neg. min. I. quia aliud est propositionem aliquam non redarguere, quod sepe fit, ne novae suboriantur ambages ; aliud eam silentio suo comprobare, prout perperam supponit oblectio; a. quia Co cilia quae contra Cyprianum eiusque sequaces disseruere, itabiliendo nec fidem, nec probitatem in Baptismi ministris requiri, satis ostendunt nihil esse cur non valeat Baptisma a non baptiχato collatum ἰ 3. quia Augustinus, quo nemo plenius Cypriani systema concussit, & cuius pene solius Scripta contra Rebapti Eantes ad nos devenere, non modo Principium eius non approbavit; sed & in id propendit totus ut falsum tu Iud opinaretur. Nec nocet id quod objicitur ex Dialogo Hieronymi contra Lueiseri nos et neque enim hic ex propria sed ex adversariorum mente disputat S. Doctor, eosque illa argumenti specie, quam ad bominem dicunt, hunc in modum exagitat: Relicitis ordinationes ab Arianis iactas, quia, luxta vos, ordinatus ab Ariano, ordinatus est a Gentili; ergo & Baptis num ab Arianis datum reiicere tenemini; quia juxta vos non valet Baptisma a Gentili collatum: non reiicitis porro; ergo pugnantia loquimini. Αt, inquies, loquitur Hieronymus ex propria mente , cum ibid. ait rNovam rem asseris, ut Christianus quisqvam factus sit ab eo, Di non fui ι Chrisianus: atqui haec verba indicant non posse quemquam Christianum fieri, ac proinde baptiZari ab eo qui baptiEatus non sit; ergo. R. neg. min. quia hic Christianum fieri, non est baptizari simpliciter, sed recipere fidem christianam r porro uni ossibile est, ut , qui Arianis consentiens, ab iisdem se baptizari sinit, christianam fidem recipiat. Id vult Hieronymus, & nihil ultra ; unde sic pergit: χαedens ad Arianos in qua fidae bapti atus est nempe in ea quam habebant Ariavi ; ergo nec Christianus dici potest, prout Christianum esse, idem est ac fidem habere o R. ad 3. Canon Illiberitanus, eum docet fidelem, qui lavacrum suum integrum babet, 'sse bapti are nereissatis tempore, non negat infide'em id facere posse; sed cupit id fieri a fideli r adeo ut fi plures adsint, qui baptizare valeant, baptizet fidelis prae infideli, & e fidelibus praeseratur , qui visa & moribus dignior fuerit, qui nec sub euerit poenitentiae publicae , nec bigamiae desectu laboret. Ita in hunc Canonem Mendosa, re eruditus Aureliane nsium Praesul Al spinaeus R. ad 4. patet solutio ex dictis.. R. ad 3. Gregorium III. praecepisse ut denuo baptizarentur, qui im-ti fuerant a paganis, Vel quia hi formam non ferumerant, vel etiam, idque multo Probabilius est, quia intentionem non babκerant bapto andi ἡ auz egitimum erat dubitandi fundamentum an non ea caruisset t. Qua e
iam de causa idem Pontifex iterari subet Baptisnum a Presbytero I vi muci ιι caelatum. Et vero quis credat Sergium v. de Nicolaum L
345쪽
tao π RACTAT US DE B AF π IS MO. sequenti post Gregorium III. inculo aliud definiisse, quam quod ab eo
dem Gregorio definitum esset. Dixi, multo probabilius ς tum quia qui mandat denuo baptiZari in nomine Trinitatis, supponere videtur in eo nomine bapt Zatum suisse ; tum quia non ignorabat Bonifacius nullum esse Baptisma sine invocato Trinitatis nomine datum ; adeoque nec de hoc Gregorium interrogasset ; tum quia iubet Pontifex iterari Baptisma ab idololatra Presbytero collatum e is autem non ignor abat Ecclesiae Hr nam ; atque si eam ex malitia vitiasset, facile id detectum esset ab astantibus ; unde
rursus necessum non fitiiset ut consuleretur Gregorius III. Resp. ad 6. verba haec ρο omnes quor bapti avit , vel interrogationem complecti, vel falsam alicuius opinionem , cui illico opponitur vera his verbis i Sed Romanus Pontifex non hominem judicat. qm b i irat, sed Spiritum Dei subministrare gratiam Bapimi, licet Paganus sit qui b iptirat. Et apertius Lib. s. Capitularium c. q. quod ex Concilio Compendiensi descriptum iudicat Baluzius in notis ad Gratianum p. 487. Si qus bapti- ratus est a Presby ero non bapti ato, CV sancia Trinitus in ipso Raptimo in-cata fui, bapii catus est, sicut Sevius Papa dixit: ubi idem Baluatus proe Sergio vult Stephanum legi. Inli. Probando alteram minoris partem , in qua de mulieribus agitur : Veteres quicumque seminas a facro ministerio , proindeque & a Baptisini collatione exesuserunt; praecipue autem Tertullianus, & S. Epiphanius. Prior quidem Lib. de Bapta cap. II ubi sic r Petulantia mulieris grae usurpavit docere, utique non etiam tingendi jur sibi parieti nisi si quae nova bestia evenerit similis pristinae, Quintillae scilicet, uι quemadmosum illa Baptismum auferebat, ita aliqua per te eum conferat. Posterior vero totus est ut contra Collyridianos feminas a Baptis ini administratione procul arceat. Sic ille haer. s. n. 3. Etsi Mariae tantus bonor est habitus , ut gremio suo Dei Filium exciperet nihilominus ne baptιζania quidem Diestas est illi factat a Joanne basti ri Iuit. Reip dist.anta Ueteres excluserunt seminas a sacro ministerio, idest a a minitierio quod palam & solemniter in Ecclesia exerceretur, C. idesta sacra quavis sunctione, quae etiam privatim fieret & in cam necessi. tatis, N. Nempe Veteres exesuserunt seminas a baptirandi sectione. sicut & a iunctione docendi: porro nemo unquam commentus eii Veli tum esse seminis , ne quempiam etiam in casu necessitatis doceant ea quae ad salutem spectant. Unde Act. I 8. Aquila Sc Priscilla uxor eius, Iudaeo cuidam, Apollo nomine, di vatius exp suerunt Uiam μmini. Porro Tertullianum eas solum insequi mulieres , qtur publice, & citra necessitatem tibi ius baptietandi arrogarent , liquet ex Lib. de praescript. cap. 4 I. ubi hAc loquitur: Ipsae mulieres haeretice , quam procaces qua ardeant do ere, contendere, exorcismos agere, curationes repromutere, forsiti
an π tingere . Ubi de his evidenter auitur, quae tota Sacerdotii jurae usurpabant ; prout fiebat apud Pepuzi mos , qui testibus Epiphanio
haer. 69. N Rugustino Lib. de haec c. 27. tantum dabant muIieribus princi
patum, ut Sacerdotio quaque apud eos honora, entur.
Eadem est mens Epiphanii , ut invicte Probant haec, quae Pric dunt, esus verba: Si Sacerdbtium mulieribus mandatum fotsι, aut Canonicum quid-
346쪽
mElm prastare us E .clem eis Ilans7, n. χili p tius quam Miri e , illud in M. το Testamento rem mittι Sacerdoti csseium deisit; cus tantus honor , &c. ut supra. Idem , nec essicaciter minus altruit haec Epiphanii ratior Pro pinea nee loqai qxidem in Ecclesia muἰieri . . . . facta Littestae re mittunt. Ut
vero istud erroris portentum ab Ecclesia Romana procul esse demo stremus, sit CONCLUs Io II. Episcopus est ordinarius Baptismi Ministeri est &Sacerdos, sed cum subordinatione de dependentia ab Episcopo. Prob. I. pars : ordinarius Sacramenti Minister ille dicitur , qui sin- ulariter & ratione ossicii sui ad idem Sacramentum administrandum epulatus esti atqui Episcopus .... Ad Episcopos enim eorumque su cessores primario & singulariter a Christo dictuni est: D cete . m. b
Confirm. Quisquis Baptismum recipit, in membrum Ecclesiae, & ejus privilegiorum communionem admittitur e atqui aliquem ascribere in membrum Communitatis alicupas. eique illius privilegia communicare, pertinet per se & primario ad Principem illius Communitatis, de Episscopus quilibet est Ecclesiae Princeps in sua Duecest; ergo per se & primo pertinet ad Episcopum quemlibet in sua Dioecesi baptietare. Prob. I. pars e quia is etiam ordinarius Baptismi Minister dici potest, qui ex vi consecrationis suae habet, quod passim & ordinarie ad baptizandum deputari possit et atqui talis est simplex Presbyter . Min. Prob. tum ex praxi Ecclesiae, tum ex eius Decretis , in quibus de S cerdotibus quasi ordinariis Baptismi Ministris agitur. Sic Lib. 3. Constit. vulgo Apostolicarum cap. II. legitur simpliciter: Neque reorvis Clarieti potetatem is inandi facimus nisi tantum Episco 3 o Presbyteris, ministrantibus Diaeonis. Sic de Gelatius in Epist. ad hpiscopos Lucanis ,
α resertur dist. s3. mp. I 3. Dιaconas propriam constituimus feret ara men -νam . . ' nihil eorum suo mnasterio mitus applicare, quae primis indiuibus proprie decretiit antiquitas. Absque Epis opa vel Presbtero ba etare non aud at pnisi praedictis fortam ordinibat longius constitutis nee spatas extrema campellat . Sic Isidorus cap. 19. De eonsecrat. diit. . Constat Baptisma solis Sacerdoti basesse ii Elandum . Sic demum Eugenius IV. in Decreto r Mini lar hujus Sacramenti est Sacerdos, cui εx vicio Omp tit boticare. Ne quis vero hic ad equale parem Sacerdotibus ac Episcopis baptizandi potentiam tribui
Prob. I. pars, I. ex diserto Tertulliani textu quem paulo ante addu- , Icimus , a. ex saneto Ignatio Epist. ad Smyrneos, ubi ait non esse Iieitum sine ' copo baptiῆare, ves Maepen cflebrare ἔ 3. ex S. Hieronymo, qui Dialog. adversus Lucifer. hic habet: Inde vinit ut fine Episcopi jussione , n que Peco'ter, neque Diaconus jus habeat baptinandi. a. quia si Sacerdotes independenter ab Episcopo facultatem haberent baptiZandi, ius illud sibi non reservassent priorum temporum Episcopi ratqui illud tamen usque adeo, saltem pro solemnioribus diebus , sibi Teservabant, ut vix iisdem diebus , Sacerdotum quispiam Baptismutui conserre auderet. Hinc Ephesini Clerici in Epist. ad Photium & Eusta
rium directa , ut Ibet Episcopi sui reditum citius obtinerent , urgcne Potissimum proximitatem suo ii diei Pasbviis, in quo, inquiunt, propter
347쪽
331 TRACTAT UT DE BAPrISMO . eos qui digni sunt sancto Ba smate, opus est ejus praesen: ia. Hinc & s. 'amlinus in vita S. Ambrosii, Erat, inquit, in rebus divinis implandis fortissimus, in tantum ut quod sustus erat circa bapti andos implere , quinqua Astea Episcopi odi implerent. Hinc demum, ut alios omittam plures, Hincm rus de Bellovacensit Ecclesia , quam invaserat Odoacer Laicus , si is, inquit Epist. a. tunc temporis sine emonico Baptimo reIicti fuerunti Quia
S mitat hodiedum Mediolani aliquod veteris hujus disciplinae vestigium . Hic enim infantes ipsa ante Festum Paschae & Pentecostes he domada editi , ad praecipuam Urbis Ecclesiam deseruntur solemni ritu ab Episcopo baptiZandi. Fatendum tamen iis enim temporibus collatum fuisse a simplicibus Presbyteris Baptisma , I. iis qui longiori intervallo distarent a praeciapuis urbibus, quae Episcoporum sedes esse consueverant; prout indicat id S. Hieronymi ibid. Non quidem abnuo hane esse Ecclesiarum e ruetudinem, ut ad eos, qui longe in minoribus urbias per Presbyteros .' baptizati sunt, &c. a. etiam praetente , sed licentiam dante Episcopo, prout exis
preste tradit Palladius in vita S. Chrysostomi. Obiic. Sacerdos dum consecratur, recipit ordinariam baptirandi pote statem; ergo non est cur eam deinceps recipiat ab Episcopo. Resp. dist ant. recipiat ordinariam potestatem, idest vi cujus assumi ponsit in ordinarium Baptismi etiam solemnis Ministrum , C. idest quam illico & pro nutu exercere possit, N. Sacerdos enim tantum se habet ut adiutor Principis: adsutor porro vocari debet, & ad ea deputari , quae Princeps ab ipso praestanda budicaverit. Et vero Sacerdos dum consecratur, recipit Potestatem absol vendi a peccatis; & hanc nihilominus, ne valide quidem exercere potest, nisi a Superiore approbatur. Inst. Episcopus Sacerdoti conferre non potest iurisdictionem, quam ipse non habete atqui Episcopus nullam habet in baptigandum iurisdiactionem; cum nemo nisi ratione suscepti iam Baptismatis Ecclesiae subjiciatur; ergo. Resp. dist. min. non habet iurisdictionem absolutam; quia non potest invitum baptigare , C. non habet jurisdictionem conditionatam , N. Habet enim jus, ut qui intra territorii sui limites baptizari volet, vel a se, vel ab eo solo quem deputaverit, baptiZetur. Idem servata proportione dicendum de Parochor is enim statim ut ab Episcopo approbatur tanquam hu)us officii capax , sufficientem accipit baptirandi licentiam , quae jure communi adeo stabilis est , ut ea jam sine iusta causa privari non possit. Quin & Parochus alium Sacerdotem
ab Episcopo approbatum , ad id obeundum munus committere valet, di commissionem revocare pro arbitrio. Ex dictis colliges r. reum esse gravis peccati Sacerdotem , qui extra
necessitatis casum sine jurisdictione vel commissione baptigat seu soleamniter seu privatim ; quia etiamsi vi consecrationis etiam solemniter bapti Zare possit, id tamen ipsi gravibus de causis prohibitum est, putane turbetur pax & ordo: & id a paritate rationis colligi potest ex iis
quae an. o 23. sanxit Calistus IL apud Gratian. xVI. q. I. cap. IO. Quod
autem de simplici Sacerdote diximus, idem quoque intelligendum de Parocho , qui alterius territorii infantem absque proprii Pastoris licentia
348쪽
CAP. V. DE MINISTRO BAPTISMI. 333baptizare praesumeret: esset enim istud quoque remeraria di gravis aliena iitrii dictionis invasio. Neuter tamen censurae subiaceret aut irregularita. ii , quia neutra haec poena contra delinquentes imposita est de aure communi . Docet quidem Grandinus Monachos citra licentiam baptizantea subiacere excommunicationi latae Clement. I. De primisI. at ibi ne verbum quidem est de Baptismo & poenae non sunt extendendae. Plus t men peccaret Monachus bapti Eando quam Sacerdos citam alienus , ut
colhgit Henno ex caP. I. Tvl. q. IaColliges a. peccare etiam seu infantis parentes, seu adultos Catechumenos , qui cum ad proprium Pastorem , eiusve substitutum. recurrere possint, extranei opera utuntur: quia & Ecclesiae pacem turbant, & ab alio exigunt, quod citra gravem noxam ab ipso praesentari nequit.
COMcLUsto III. Diaconus est etiam solemnis Baptismi Minister ,
Prob. Ille est solemnis Baptismi Minister , sed extraordinarius tan. tum , qui ex ordine suo habet,. ut ad baptigandum solemniter deputari possit, at non passim , sed in casibus tantum extraordinariis r at qui Diaconus r. deputari potest ad baptizandum, ut hinc patet, quod Philippus Simonem magum, & Eunuchum Candacis Reginae, huncque Aa. s. Deo evidenter approbante, baptizaverit ; a. deputari potest ad baptistand .im solemniter ; quia id indicant haec quae in Pontificali Romano
habentur ab Episcopo ad futuros Diaconos vertar Diaconum Opartet mixturare ad stare, bapti rare , m praedicare ; ubi Diacono singularis erga Baptismum tribuitur potestas , quae inferioribus Clericis non tribuitur. Et certe nemo dixerit. hic solum concedi Diaconis, ut privatim in. x tranaae necessitatis casu baptizare possint z cum potestas illa omnibus , etiam laicis, ex institutione Christi competat; 3. demum Diac nus non passim , sed in casibus tantum extraordinariis ad baptizan
dum deputari potest . Si enim de via communi ad id muneris destin ri posset, jam esset simplex Baptismi Minister, sicut Sacerdos . di ut Evangelium canere sine speciali Episcopi vel Parochi licentia potest . sic di. sine speciali utriusque licentia solemne Baptismum administrare posset r atqui Diaconus nec ulli bi dicitur simplex Baptismi Minister ρ si is cuin jus illud proprium esse Sacerdotis indicet Eugςnius IV. in Decre- marg. οἰ & expresse vetet Gelasius ubi supra, ne Diaconi absique Episcopo υρι im.
Facerdote bapti re audeantς ergo.
objiciuntur quatuor, I. quod Patres aliqui, ut Tertullianus & Hier nymus Diaconos cum Presbyteris comparent in administratione Baptis. mi; z. quod citata mox Romani Pontificalis verba ordinarium Baptismi non secus ac altaris Ministrum exhibeant; . quod Diaconi sint de hie Tarchia , utpote quae iuxta Tridentinum Sess. 23. Can. o. constet ex uiseopis, Preibyteris ρο nimis: porro cum hierarchia sit sacer 'rincipatus.& qui principatum exercent, Sacramenta solemniter ministrare valeant,
consequens est id posse Diaconos circa Baptismum; nihil habiturum Diaconum pre inferioribus Clericis; & hi enim ex dispensatione bapti- rare possunt solemniter, cum λIemnitas illa fit solum juris humarii.
Resp. ad I. Diaconos a Patribus comparari cum Presbyteris quoad Ba
statina, in quantum utrique nonnisi dei denter ab Epistopo baptizare
349쪽
debent, non autem quasi utrisque ex aequo Baptismi ministerium eo mitti possit. Resp. ad 2. verba Pontificalis sic intelligenda esse ut Ecclesiae Romanet
traditioni congruante porro semper in Ecclesia Romana cautum est, ut Diaconi non baptizarent nisi in desectum Sacerdotis ; eosque qui suam hane mensuram non servavere, serio redarguerunt Itontifices Romani, ut patet ex citato Gelasii textu. Resp. ad 3. non eumdem iis omnibus ex quibus constat hierarchia inesse potentiae gradum et unde licet cuncta eius membra prae emineant,& suo modo principentur, alia tamen aliis inserioribus sunt δε an porro mirum quod inferiora membra minus possint quam superiora. Resp. ad 4. non leve Diaconos inter & in seriores Clericos esse discrimen νhis enim ut baptizarent necessaria foret dispensatio Rom. Pontificis, quae rarissime, si unquam, conceditur ; illis vero sola Parochi deputatio issicit. Unde medii sunt Diaconi inter Clericos inferiores, di si plices Presbyteros et Presbyteri enim passim & sine causa a Parochis
committi possitnt; Diaconi ob causam sed a solo Parocho; alii Clerici asoIo Papa; & hi tunc precario solum agerent, non ex ossicio. Ex his eoiliges i. quod cum hodie non desit Sacerdotum copia , peccet Parochus, qui , contra hodiernum Ecclesiae morem , licentiam indulget baptizandi solemniter extra casum non quidem extremae , sed verae cujusdam necessitatis . Censetur autem necessitas , cum aegrotat Parochus, nec suppetit Sacerdos alter, qui committi possit. Item eum multi sunt qui egent Baptismo , nee sine incommodo notabili differri possunt di aut cum Parochus, si ad Ecclesiam remotam baptiZatum eat, magna quaedam ossicii sui munia praetermittere tenebitur. In his autem m. V. aliisque ejusdem generis casibus, obtineri debet consensus Episcopi , si ad eum recurri possit. Colliges I. graviter peccare Diaconum, qui extra casum necessitatis, nec ab hpiscopo vel Parocho ausis, solemniter Baptismum confert; quia
alienum munus usurpat. Qua etiaru de causa ex communiori Theologoorum sententia irregularitatem incurrit. Negant id quidem aliqui, quia caput I. De Clarico non ordinato, &α cui irregularitas illa innititur, eum dumtaxat serit, qui bapta averis, aut aliquod diυinum oscium exercuerit non ordinatus; quod, inquiunt, de Diacono dici nequit , cum ad baptiza dum consecretur. Quia tamen ambiguae leges usu & praxi explicantur;& aliunde ordinatus non est Diaconus ad baptiZandum in casu communi, haud reor a trito itinere esse recedendum. Hac decisio videtur extendenda ad eum etiam Diaconum, cui collatum esset Beneficium Parochiale r quia Episcopus illud conserens , etsi supponi potest dedisse ius concionandi, non tamen nisi positis ponendis Ius baptizandi, quod multo plus est Sacerdotale. Solvuntur dubia circa Mini um Eaptismi. Quaeres I. an & quis inter Ministros Baptismi servandus sit ordo iaeasu necessitatis.
Resp. ad 1. affirmaz. quia aquum est, ut ille aliis praeseratur, qui mi
350쪽
. CAP. V. D E MINISTRO BAPTISMI. 33sinis distat ab eo quem Christus ordinarium Baptismi Ministrum consti
tuit. Unde Resp. ad a. hune ordinem ceteris paribus, servari debere, ut preeat 1. Parochus, si adiit; a. Sacerdos, 3. Diaconus, Subdiaconus, 3. Clorici inferiores, 6. Laicus, T. Femina , 8. Fidelis, aut a censuris liber, Infideli vel excommunicato. Ita serme Catechisinus Romanus, & S. C rolus Borrom. uterque ubi de Baptismo. Dixi, citeris paribus, quia prae ictus ordo graves obeausas inverti de beti sie obitetrix ritum Baptismi bene edocta, anteponenda est imperito mari vel infideli, quin & Parocho, propter indecentiam, si infans necduin omnino editus fit. Idem est de Diacono respectu Sacerdotis . si is vel simoniace prettium exigat pro Baptismo , vel juste prisu matur eum administraturus in statu peccati, aut censure , a qua absolvi
Porro Ordo mox assignatus obligat sub gravi & Subdiaconum prisen.
te Diacono, & Diaconum. Presente Sacerdote; quia ut Diaconus Sace doti, sic & Subdiaconus Diacono gravem infert iniuriam, cum Ius o dinis ipsius, ab ipso Christo magis aut minus principaliter annexum usu pat. Haud tamen, Politis, ut nunc sunt, rebus , graviter peccaret Saacerdos, qui prisente Episcopo baptizaret aliquem , cujus neuter Pastorseret; quia ut Episcopus sic & Presbyter habet ex ossicio quod baptirare possit δε imo ait S. Carolus ubi supra, norit Sacerdos mi licem baptia are etiam praesente suo Episcopo. An vero graviter quoque peccet laicus homo vel obstetrix, si prsseniatibus Subdiaconis baptiZet, controvertitur; negant alii , quia Subdiacmnus nullum etiam inchoatum in ordinatione sua recepit ius baptitiandi et unde ei non nisi levis infertur injuria ab iis qui coram &prq ipso baptizant. Αsserunt alii, quia hetc agendi ratio graviter subvertit ordinem a natura ipsa constitutum, qui exigit ut longe dignior ceteris priseratur'. Hic ego dubium mortale admisero, nisi excuset bona sides, instantia casus, dic. Sed quid si Sacerdos ex futili quadam urbanitate jus suum cedat laico prisenti, poteritne is baptiZare Non poterit, quia facultatis hujus acceptatio duci invehit mala, alterum quod Sacerdotali ordini iniuriam faciat ; alterum quod ad minus negativam erga Sacramentum irreve
eres a. an liceat extra Ecclesiam bapti Zare, ubi nulla urget necessitas. Ctimant. R i p. negat. P e senti prohibemus Edicto, ait Uiennense Concilium sub δή μClemente V. ne quis de cetero in aulis, vel cameris, aut estis privitis domibus, hyri sed dumtaxat i tabuit , in quires sunt at me Fontes specialiter deputati, ac proinde non in sacellis domesticis, aliquos, nsis Regu n vel Principum
Iiberi exiiserint, aut tal f neo1ptas emeiseiit, propter qu:m nequeat ad Ecιυ-fam ab que periculo propter hoc accessus habiri, audivi H Iicare. Qu aut m focus praesumpserit, ut suam in hoc poesextium exbibu it, ta iter pe spiscopum suum castigetur, quod a ii a tentare similia non praesi ant. Sunt qui Principum nomine eos omnes intelligant, quibus temporanea in alios iurisdictio
competat. Sed absurde prorsus. Ecquis simplicem pagi aut oppidi Tin i , parcham Principis titulo, nisi frigidus adulator, lalutare velit eterum qui sine expressa Episcopi licentia infantem baptietant domi, multis in