장음표시 사용
361쪽
ter credul e strages , suse & eleganter recenset in vernaeula Fanatitar Historia Franciscus Catrou e Soc. Iesu. Interim holiedum perseverat Anabaptismus, & pluribus in locis asseclas habet. . Michael Servetus , qui in fine Libri De regeneratione , puerorum . Baptisma in horrendam abominationem , ac Christi abnegationem
s. Socinia ii, qui a Baptismo excludendos infantes oensent, nisi obsithonum pacis, & quaedam scandali vitandi necessitas. Circa quaestionem secundam, an nimirum omnino licitum sit baptizare infantes, an non satius, decentiusque fuerit eorum Baptisma differri,
non una suit veterum opmio. Alii nempe eos non ante octavum a naistivitate diem baptirari voluerer ita Fidus in Africa Episcopus, Epist. 39.
apud Cyprianum. Alii non ante triennium t ita S. Gregorius NazianZ. oratiqo. qui tamen & mortis periculum excipit, & in eos graviter inis vehitur, qui Baptismum ad extremam usque senectutem protrahebant. Alii denique non ante rationis usum ; ne conversis in malum moribus peccent contra Baptismi promissiones, & patrinos suos falsae sponsionis periculo ingeranti ira Tertullianus Lib. de Bapt. e. IS. ubi vult Baptismi dilationem in iis praesertim locum habere, qui, ut innuptiS contingit, gravius in carne tentati, graviora subeunt lapsus & ruinae pericula. Circa tertiam quaestionem, quae est de fide infantium, prima opinio est Lutheri, qui, ut bene probat Bella inus hic Lib. I. cap. io. eo nixus principio quod Sacramenta non implantur dum fiunt, sed dum oreduntur, actualem in infantibus admittit fidem, non quidem productam vi Sacramenti, sed per orationem Ecclesiae & fidem eorum qui infantes offerunt baptizandos. Et vero , ait Novator in Libro contra Cochlatum edito an. I 323. ut quid baptizans interrogat Parvulum an eredat, A certum est eum non eredere, ut Cochlarus contendit. & infra: Asserimus pam Ios prorsus non esse baptirandos, fi verum est eos in Baptismo non credere ς
quae pol trema verba telle Musculo Anabaptistis occasionem dedere errandi: hi nempe satius judicarunt Padobaptismum rejicere, quam actualem in parvulis fidem admittere. Magistri sui opinionem temperasse videntur discipuli ejus, qui cum Philippo Melanchione fatis esse docent ut teneatur dati infantibus Spiritum sanctum, qui efficit in eis nows motus, novas inclinationes ad Deum
pro ipsorum modo . Ambiguis i iste vocibus inhaeret Bechmannus , Loco I 3. de Bapt. Controv. I. ubi ait per Baptismi actum accendi iidem in infantibus, in credant in Deum Patrem, Filium ρο Spiritum S. Secunda opinio fuit veterum quorumdam Theologorum , qui existimarunt parvulis nec fidem infundi nec gratiam , saltem per modum habitus inhaerentis, sed solum characterem, cujus ope postmodum adulti gratiam & virtutes consequerentur. Qua de re ambagibus plena lege talum in A. Sent. dist. q. g. 3. Per totum.
Tertia opinio, seu potius Ecclesiae Catholicae fides docet gratiam justificantem, eique annexas virtutes parvulis ire ipso Baptismatis actu in
ροὰ Luther. Lib. de Captiv. Babylon. cap. De Baptismo. ' θ Uvollaneu, Mustulus Dicuis apud Lotharineos natus aut Iω . e Catholicis Lutheranus, e Lutherano Iectator Minglii, obiit Beruae an. Is 6s.
362쪽
fundi , tanquam fixum quid & permanens r an autem fixum istud &permanens lit habitus, aut qualitas, disputant etiamnum Theologi , uevidere est apud T rnelyum , Pag. 34o. quem consule . Si hanc facti quaestionem amas, sit Iam Couchosio I. Infantes Baptismi capaces sunt, & ideo valide baptirantur . Prob. I. pars I. ex Scriptura : Illi ad Baptismum admitti valide possunt, quos nedum excludat Scriptura aBaptismo. hmo ad ipsum admi tendos esse suadet: atqui I. Scriptura nulli hi infantes excludit a Baptismo, ut solide contra Anabaptistas probarunt Zuingliani in Tigurino in.rsas. Conventu, & nos infra probabimus in responsionibus ad obiecti
nes; a. suadet eadem Scriptura admittendos ad Baptismum infantes. Et A isi. id quidem, ait Murnelyus quadruplici argumento confirmari potest. Primum sic paucis proponitur: Praecipit Christus Matth. 28. ut baptizentur omnes gentes in uomiae Patris , &c. atqui praeceptum hoc ad ipsos etiam infantes pertinet r I. quia indefinitum est de generale ἔ a. quia scopus Christi eo loci est ut doceat modum colligendi & conservandi Ecclesiam in terris usque ad consummationem 'culorum; cum ergo Ec- cIesia non adultos tantum, sed N infantes complectatur, modus ille ad utrosque pertinet accommodate & apposite ad eorum conditionem, ita- ut adulti prius doceantur quam baptizentur; infantes vero prius baptizentur , tum suo tempore doceantur; 3. quia id postulare videtur tacita Christi antithesis . Is enim ejus est sensus r na, εἰ iam apud omnes gentes facite, id quod hactenus apud omnes & solos Judaeos factum est; ergo & Ecclesiae meae eos aggregate ex gentibus, quos ex Iulaeis olim licuit aggregare Synagogae; ergo rursus cum ex Iudaeis non adultos tantum, sed & infantes Synagogae per circumcisionem aut aliud remedium aggregare liceret; nunc non adultos modo, sed& infantes Ecclesiae per Baptismum aggregare licet. Secundum sic urgetur r Qui sunt capaces Regni Coelorum, ii quoque capaces sunt Baptismi sine quo ad Regnum Ccelorum perveniri non potest i atqui infantes capaces sunt Regni Coelorum; & ad istud sine Baptismo perveniri non potest . Minor pro secunda parte expresse re clitur a Christo his verbis r Nisi quis renatus fueris ex aqua oe Spiritu S. non potest introire in regnum Dei. Prima vero ejusdein minoris pars ex
his ejusdem Christi verbis conficitur e Sinite parvulos , ct volite eos γέ - i. tu rubete ad me venire ἔ talium est enim Regnum Caelorum. Ii enim de quibus I iis. oquitur Christus, in sensu litterati & historieo veri erant infantes, non humilitate solum . sed & aetate; unde vox graeca βρέ, qua apud L
cam I 8. v. s. exprimuntur, inlantem in cunis positum, tenellumqueae plurimum lactentem significati atqui si tamen rus habebant ad Regnum Coelorum ἰ ergo,
Tertium sic proponit citatus Theologus r Qui capaces sunt effectus Baptismi. ii capaces quoque Baptismi ipsius censeri debent; quibas enim res significata convenire potest, iis & signum rei huius potest communicari r atqui insantes sunt capaces essediu Baptismi , nimirum gratiae regenerantis. Minor prob. I. ex II. Act. ubi postquam dixit S. Petrus v. 3ου. Baptizetm unus uisque vestrum in nomine Iesu mi isti, in .rimilliorum Fcratorum ι sic pergit vers. 39. Vobis enim es remisso er filiis Vestris. qitigod by Corale
363쪽
3 8 τRACTAT UT DE BAPTISMO . Ergo quae iacta est gratiae & remissionis peccatorum promissio Iudaeis,li e & Iudsorum filiis facta est ρ ergo utrique perinde remissionis peccatorum capaces sunt , ac proinde medii seu signi practici, quod ex instituto Christi necessarium est ut remittantur Peccata; a. qui capaces sunt originalis peccati, debent & gratii qua peccatum illud auferatur capaces esse δε atqui infantes obnoxii sunt originali peccato. Minor pa. ret i prob. ma . quia alioqui plus posset primi parentis culpa ad perdendos homines, quam ad eos servandos gratia Christi, quod aperte pugnat cum Apostolo dicente Rom 3 v. io. ubi abundavi ι delietam, fuisperabundat it gratia r ut sicut regnavit peccatum in mortem , ita o gratia regnet per justitiam in vitam artemam per I. C. D. N.
Quartum sic habet δε Licet id lacere quod primi omnium secere Apostoli, quibus dubio procul notior fuit quam Anabaptistis horum Christi verborum sensus r Docete . I baptigantes r atqui Apolioli ipsos etiam inuntes data occasione baptizarunt . Qui enim integras baptiZarunt familias, ii & infantes, qui pars sunt familiet baptizare debuerunt: atqui Apostoli sic Αct. I 6. baptizatur tum Lydia purpuraria, tum custos carceris Philippini, uterque eum omni domo sua; sic Ι. Cor. I 6. narrat Paulus a se baptiZatam fuisse Stephanae domum porro verisimile non est nullos in iis domibus infantes fuisse. Confirmatur tota thesis a paritate circumcisionis . Scilicet enim tam possunt infantes in nova Lege baptietari , quam in antiqua potuerint circumcidi r atqui I Minor patet i prob. mal. I. quia eadem est Baptismi necessitas, quq circumcisionis ; 2. quia Baptismus Circumcisioni in novo Foedere successit juxta Apostolum, qui Coloss. 2. V. II. N I 2. in Baptismo agnoscit circumcisionein non manu factam ζ 3. quia unus est utriusque finis ; cum non magis possit quispiam Ecclesis adunari citra Baptismum, quam quis olim Synagoget citra circumcisionem; εquia gratia Dei parcior non est, imo longe abundantior in novo Testamento; ergo sicut non obstabat puerilis qtas , ne quis apud Iudet per circumcisionem, aliudve Medium qquivalens justificaretur, sic nee obesse potest ne quis per Baptismum regeneretur . Hactenus & iisdem' stre terminis Doctiss. Durnely. Non desunt tamen e Catholicis, qui argumenta liqc peremptoria esse negent, eaque solum habeant pro plausibilibus momentis, quq Traditi 'Tq. 3. ne fulciri prorsus indigeant. Ita Tournely ipse, qui ut Traditionis necessitatem probet, querit ubi in Canonicis Libris scriptum sit infantes ba. yirandos esse. Ita recens Theologus qui nullam in Scriptura Psdobaptis-
Gerard. mi mentionem deprehendit. Ita demum cum aliis pluribus Controversi-T stis Tyrinus, & Pickler, qui cautius docent infantium Baptisma clare cr; L, determinate in sanctis paginis non exprimi; quibus succinit Bosmet Mel. T. i. p. densis in Gallico Tractatu de Sacra Synaxi sub utraque specie. ' I . Et vero cum Zuvinglius armis e sola Scriptura petitis Anabaptistas impugnare voluit, vicerunt illi, vel saltem victi non sunt. Reponebant scilia
me est fonde en l' Ecriture : imais iis n'en rapportent aucun Pasiue precis, & iis argu mentent par des consequences tres eloignees, mur ne pas dire tre inouinus cs, x memo
364쪽
CAP. VII. DE S VEIECTO BAPTIS MI. 3 sttet aut reponere non omitino improbabiliter Poterant, ad i. praeceytum Bapti sint ad eos solum spectare qui praecepti capaces sint: Ecclesiam constare ex iis qui credere & amare possunt, non ex membris r tione destitutis; antithesim Christi, quae in obiectione supponitur, fictitiam esse; eum Christus expresse mandet, ut Baptismo praemittatur doctrina : Docete, bapti antes. Ad vel loqui Christum de iis qui infantium docilitatem habent, ut indicat vox ralium, idest, similium ; vel de infantibus jam a peceato mundatis per circumcisionem, aut aliud remedium, quorum reipsa erat Regnum Ccelorum . Ceterum verba Christi generaliter intelligenda uota esse ; ne alioqui omnium infidelium infantes bapti Eandi esse
Ad 3. non hic inquiri an infantes a peccato mundari possint , si Deus velit ; bene vero an id de facto voluerit Deus r non probari porro ex obiecto S. Petri textu id Deum voluisse : unde , inquient se haec verba, Vobis est νερ, omisso ct filiis et Hir s , easdem in filiis quas in parentibus conditiones supponunt, nempe doctrinam di fidem. Ad confirmationem ibidem adductam, dicent innumeros esse infide-bium infantes, quibus ob ignorantiam , vel malam voluntatem parentum applicari non possit Baptismus; & tamen plus posse gratiam Christi, quam Adae peccatum; ergo a pari in proposito. Ad 4. mille in amplis urbibus baptietari posse familias , absque eo quod baptizetur vel unus infans necdum adultus ; nihil ergo colligi posse ex eo quod tres, quatuorve familias integras baptizasse dicantur Λpostoli. Et vero, ajebant Anabaptistae in celebri sua cum Zvvinglio collatione, in Samariae civitate , ubi ingens baptizata est multitudo se baptiIabantur non omnes passim, sed viri oe mulieres, Act. 8. V. I a. Ad paritatem e circumcisione desumptain, eam haud magni esse debere momenti r quia in his rebus ratio facti est voluntas facientis. Et vero an quia parvulo circumcisionis incapaci per aliud remedium succurri poterat in veteri Lege , ideo nunc parvulis per aliud remedium succurri poterit. Si v. g. desit aqua se Ic. Nullamne igitur, inquies, vim habent educta superius e Scripturis ratiocinia λ Habent sane, sed quae per se solam non sufficiat ad stabiliendam fidei veritatem. Unde haud redarguendi sunt Theologi, qui eadem citant ut plausibilia r sed redarguendi Novatores , qui Script eam sibi ad omnia fidei capita satis esse opinantur. Quapropter Prob. a. & melius e Traditione. Illud dogma incunctanter admittendum est, quod unanimi calculo ad nos transmisere Patres & Conci Iia r atqui tale est dogma Paedobaptismi. Maior constat ex Tract. de Locis Theologicis. Prob. minor I. ex Patribus Graecis. S. Dionysius Lib. de Eccles. hier. cap. 7. Divini nostri duces, inquit, probaverint m-ι fantes
Male ergo gainuel Maresius in Antilirino, eui titulus : Ti 3lom erichesea nσυα ε'. mi , in Tirinum & Pontificios invehitur , qui ipsi , inquit, se corbi ibaptis asis probant Paedobapti sinum ex Scripturis. Μalesius pag. mihi ει P Hane iste ceteros addueo , non quia indubie priorem ceteris , se quia aeta eis dubiae ἱ prout secit M P. a S, Marula in Gallicoe de Coi. stilione Tra a contra
365쪽
S. Iraeneus Lib. 2. adversus HaereseS caP. 22. alias 39. Dominus, inquit, omnes venit per semetipsum salvare : omnes, inquam , qui per eum renascuntW , infanses er parviuos, o puero , 9 1uvenes ρο seniores . Origenes Hom. 34. in Lucani r Pat Uuli baptῆantur in rimis em peccatorum. & in cap. 6. Epist. ad Rom. Ecclisia traditionem ab Apsolis suscepit, et am parvulis dare Baptismum. S. Gregorius NaZianZ. orat. o. in sanctum Baptisma r Quid autem, ait, de iis dices, quι adhuc tenera aetate sunt m eos quoque bapti abimus p ita prorsus, si quod periculum urgeat. S. Chrysostomus Homil. ad Neophytos r Etiam infantulos bapti amus, ut non simi coinquinati peccato. I ut Spiritus habitatio fiant, &c.
a. ex Patribus Latinis, Tertullianus Lib. de Bapt. cap. I 8. etsi exiprivata opinione Baptisma infantium differri vult ad aetatem adultam, ne ipsi deinceps contra promissiones in Baptismo factas peccent , tria tamen indirecte docet , quae Catholicae sententiae admodum favont a I. valere Baptisma etiam ante adultam aetatem collatum ; 2. & illud licite dari, cum imminente morte jam timendum non est ne infans
promissa sua violet; 3. & hanc sui sie s culi sui praxim , ut passim scindistincte bapti rarentur infantes . Unde S. Cyprianus, licet de cetero impensus Tertulliani admirator, in Epist. 39. ad Fidum diserte docet infantibus necdum dies octo natis dandum esse Baptisma; prout paulo post dicturi sumus.
Idem tradunt Ambrosius Lib. 2. de Abraham cap. I r. num. 8 I. ubi
ric t Nec senex proselytus, nec infans vernaculus excipitur ρ quia Omnes aetas peccato o noxia , er ideo omnis aetas Sacramento idonea. Hieronymus L. R.
contra Pelasianos , adducto Cypriani textu ex Epist. ad Fidum i Si
unum , inquit, ct in parvulis er in magnis babetis Baptisma , etiam infantes in remissionem peccatorum bapti andos.'.' credatis. Idem in Epist. ad Letam eos sceleris redarguit, qui Christianorum infantibus Baptisma recusaverint . Augustinus Lib. Io. de Gen. ad Lit. cap. 23. Consuetudo, inquit, matris Acissa in bapti andis parvulis. .' Apostolica est trad:tio. Lib. I. de peccat. mer. & remis. cap. 26. Parvulos bapti andos esse conceiunt Pelagiani, qui confra auctoritatem univeris Ecclesiae , procul dubio per Dominum θ Apostolos t. aditam innire non possunt. Lib. q. de Bain. caP. XI. Quod traditum tenet universitas Ecclesilae , cum pard χἰi infantes bap icantur, qui nondum possunt credere corde ad Ditiam , oe ore confiteri ad salutem raramen nullus Christianorim dixerit eos inaniter bapii ari .: & Serm. ITI. alias Io. de verbis Apostoli ἐν Nemo, inquit, vobis susurreι doctrinas ali nas. Hoc Ecclesia' semper habuit, semper tenuit; boc a maiorum fide accepit ἔhoc usque in finem perseveranter eumdit. Merito igitur S. Bemardus Epist.24 I. quae est contra Henricum haereticum , haec scribit e Pare His Christumorum Christi intercluditur vita, dum Raptimi negatur gratia. I Quid, να- so, quid invideι parvulis Samatorem paret Hum qui natus est eis p invidia hac diabolita es, &c. 3. ex Romanis Pontificibus . Siricius in Epist. ad Himerium cap. a. haec loquitur : Infant bus, qui necdum loqui potuerint per aetatem, vel his quibus in qualibet neeesstate opus fuerit sacri unda Bapti imatis, omni volumus
ciliritate succurri . Leo L Epist. 86. A pasDu o recens nato , inquit ,
366쪽
CAP. VII. DE SvBIECTO BAPTISMI. 3st
que ad decrepitum senem II nullas probibendus est a Baptismate. Innocentius III. eap. Maiores 3. De BV:. sic scribit: Raptismus qui successit Deo ipsius,
circumcisionis, tam adultis quam parvulis est conferindus.
. ex Conciliis. Ceteris praeibit Carthaginense cui praelait ann. as 3. Cyprianus & interfuere Episcopi 66. hic nempe agitata fuit quaestio a Fido proposita, an infantes non ante octavum a nativitate diem, juxta Iegem esteum fonis antiquae, baptizandi Hrent. Eia Coucilii responsionem apud Cyprian. Epist. 39. In hoc quod tu putabas esse faciendum, nemo eonsenia sit,sed universi tritus judicaυimus nulli hominum nato miseraeordiam Dei egi d
negandam. & Ini a r Si a Baptimo atque a gratia nemo etiam vetus pecca tor prohibetur; quanto magis prohiberi non debet infans, qui racens natus nihil peccavit nisi in Adam . Hac porro sanctione non conditum est deeretum
novum, sed servata Eccleste antiqua fides, ut ponderat Augustinus Epist.
Sequitur Concilium Mileuitanum II. cui an. qI6. cum Episcopis ad
minimum 6o. interfuit Augustinus. Placuit, a)unt Patres Can. a. ut qui- eumque parvulos recentes ab uteris matrum bapti an ugat. .' anathema sit.
Succinit Concilium Gerundenses an . 3I7. quod Can. s. statuit, ut Paris vult, si infirmi fuerint, ct Iat maternum non appetunt, citam eadem de, qua nati sunt cr baptizεηrur. Idem supponit & docet Synodus Bracarensis III. an.s 2. Can. 7. Ex quibus obiter colliges quam male scripserint malafridus Strabo Lib. de rebus Eccles. c. 26. & Ludov. Vives ad Augustini Lde Civit. Dei c. 27. neminem nisi adultum antiquitus solere baptirari. Istas particularium Synodorum definitiones confirmarunt Concilia duo cecumenica . Prius , quod est Viennense an. I 3ir. sic habet Clementina unica r Credimur Baptisma esse tam adultis quam parvulis communiter perfectum remedium ad salutem. Posterius, quod est Tridentinum, postquam Sess. s. Can. q. idem ad Verbum repetit quod sanxerat Milevitana Synodus, sic decernit Seg. 7. Can. 13. Si quis dxerit pamulas, eo quod actum eredendi non habent, siuscepto Baptismo inter fideles computandos non esse; ac propἰerea cum annos discretionis pervenerint, esse rebaptirandos; aut praestare mittι ebrum Baptisma, quam eos non actu proprio credrntes baptirari in sesa fide Ecclιsiae, anathema sit. Prob. 3. argumentis Theologicis , quae si contra Anabaptistas haud multum valent; Catholicos tamen in antiqua side confirmare possunt.
Primum sie habet : Non est pejor quoad justificationis possibilitatem
conditio infantium in Lege gratiae, quam iuerit in Lege Mosaica r atqui si infantes justificationis per Baptismum recipiendae incapaces serent, esset eorum conditio infinite Pejor, &c. ergo. Secundum sie emcitur a Qui vult sincere finem, non potest a mediis ad finem necessariis positivo decreto excludere, ut ex terminis liquet: atqui Deus omnium, adeoque & infantium salutem sincere vulti aliunde vero Baptismus est, generaliter loquendo, medium ad salutem hujus aetatis necessarium: ergo fieri non potest ut Deus infantes positivo decreto excludat a Baptismate . Excluderet porro, si collatum ipsis Ba- Plistria, non illicitum modo, sed & invalidum constituisset. Ceterum conchasio nostra ad ipses infidelium infantes extenditur, ita-
ut valeat etiam Baptisma iis collatum : quia vel ad validum Baptismum
367쪽
non requiritur alia quam Ministri voluntas , vel suisicit voluntas fidelium & Ecclesiae, ut docet Augustinus Epist. I9s. alias I s. quae volt notas nunquam deest. Oblic. I. Non valet Baptisma nisi juxta Christi institutionem collatum a atqui exigit Christi inititutio, ut Baptisma iis solum conferatur, qui iam instructi fuerint & credentes, quales non possimi esse parvuli. Prob. min.
tum ex Matth. 23. Euntes docete omnes gentes, baptirantes eos, &c. tum ex
Marci 16. ubi ait Christus i cui crediderit ρο haptiratus fuerit, fulvus
erit; cui oraculo consonat istud Pauli Rom. Io. Corde creditur ad justitium, ore einem eo spo M ad salutem. Unde S. Petrus Act. a. Poenitentiam agite, inquit: θ bapti etur vissiluisque vestrum; ergo. Resp. data, non concesta inal. ex qua colligi possit non valere Baptisma adulto male credenti vel poenitenti collatum, Resp. ad i. dilh. min. exigit Christi inllitutio, ut Baptisma nonnisi instructis & credentibus conferaiatur, exigit, inquam, ad hoc ut valide conferatur, neg. min. ad hoc ut constratur licite, subd. ut conferatur adultis; qui doctrinae, fidei &paenitentiae capaces sunt, C. ut conferatur quibuscumque, N. Itaque exigie Christus, & exigimus omnes, ut nemini adulto conferatur Baptisma nisi post apertam fidei professionem, & mores in melius compositos ; quia alioqui nocet Sacramentum, nedum prosit r sed nunquam probabunt adversarii Christum exegisse hanc fidei, morumque conversionem, ut Bais piisma vel valide conferatur adultis, vel licite infantibus r cum nec hacteivis ullum, qui infantes tangat , Scripturae textum adducere potuerunt; nec ipsi, quod sciam , adultos in haeresi baptizatos rebaptiZent. Addunt aliqui cum Dumelyo Graecam Matthaei vocem , quam per verbum, docete, reddidit Latinus Interpres, idem esse ac facite discipulos. Sed quid inde an qui mille apud Sinenses baptizaverit parvulos, discipulos mille Christo peperisse dicetur Init. r. Exigit Christi institutio ut nemo infidelis baptigetur r atqui
infantes sunt veri nominis infideles; cum fidem, quae est ex auditu, habere non possint; ergo. Resp. diit. mas. exigit Christi institutio ut nemo positive infidelis ha- miratur, transeat; ut nemo infidelis negative, subd. ut nemo infidelis
negative, qui fidei actualis capax sit , C. qui incapax sit hujus fidei,
N. Itaque cum margaritae ante porcos prolici non debeant , constat
Baptismum, ne iis quidem dandum esse adultis, qui infidelitate negativa laborant: hi enim etsi characteris capaces esse possint , nondum tamen capaces sunt gratiae regenerantis, quam praecipue intendit Christus. At non ideo a Baptismate excludendi sunt infantes , in quibus defeetus fidei, non est culpa, sed impossibilitas . Et vero si iis nocere potest personale peccatum Adami, quidni ipsis prosit fides aliena Ecclesiae, accedente Baptismi Sacramento pDixi, transeat, quia indubie valet , licet non prosit, Baptisma infideli positivo collatum, modo ei volenti & consentienti applicetur materia & forma. Inst. a. Quisquis regeneratur , congruas ad gratiam regenerantem din
368쪽
c Ap. VII. DE SvBIECTO BAPTIS MI. 313
Resp. dist. ut supra r afferre debet congruas dispositiones, si possit,
C. secus, N. Itaque adultus, qui fidei & poenitentiae motus, adjuvantegratia, parturire potest, eosdem Baptismo praemittere debet, ut poti rem ejus effectum percipiat; quia, ut bene Augustinus, sivi creavit te sine te, non salvabit te fine te: sed non continuo easdem exegit Christus dis positiones, a parvulis, qui earum incapaces sunt. Certe qui ad ruinam sne propriae voluntatis motu habiles fuere, ad reparationem sine eius. dem voluntatis motu habiles esse possunt. Ergo, inquies, poterunt pari Iure infantes ad Eucharistiam admitti;
Resp. I. id olim factum esse, & posse etiamnum fieri, nisi obstetrici sae eonsuetudo, quae quod sapienter instituerat, sapienter immutavit. Resp. a. infantes longe magis indigere Baptismo, quam Eucharistia unia sine hae salvari possunt, sine illo non item. Adde quod Euchariseia sit alimentum spirituale , ad reparandas , quae quotidianis lapsibus
imminuntur, animae vires institutum e porro quandiu in ea sunt aetate nullam virium- imminutionem possunt experiri. Vide Concilium Trid.
obate. r. Nemo nifi volens legibus gravissimis obstringi potest r atqui infantes Baptismum recipiendo gravissimis obitringerentur legibus, &quidem non volentra. emo.
Confirm. in Baptismo initur Deum inter & hominem contractus onerosus et atqui ad valorem hujusce contractus requiritur spontanea utriunque partis consensio, prout docuimus Tom. I. Moralis nostrae; ergo. Resp. I. neg. mal. vel enim Parvuli ex fideli prosapia orti sunt, vel ex infideli. Si i. non est opus eorum consensu ut addicantur Ecclesiae; cum quicumque in aliqua civitate nascuntur, iissem, quibus parentes, legibus obnoxii sint. Si a. non equidem possunt obstringi , nisi is qui e rum voluntatis dominus est, eos independenter ab ipsorum voluntate obstringi posse voluerit a porro Christus , eo ipso quo parvulorum Baptisma validum esse voluit, voluit quoque eos Ecclesiae legibus obstringi posse etiam non volentes. Et vero quidni velle potuerit, eum id totum in grande parvulorum honum vergat λ Unde
Resp. r. dist. min. parvuli gravissimis obstringerentur legibus, sed quae inevitabiles sint homini suam salutem volenti, C. secus, N. Ad confirmat. dist. ma, in Baptismo initur contractus Deum interia hominem, quatenus Deus aliquid homini spondet, & homo Deo, C. quatenus potest inculpate homo id quod Deus exigit vel reiicere pro nutu, vel amplecti, N. Sic enim Deus pactum suum , pactique conditiones ordinat, ut quoties praecipit, toties homo, velit, nolit, obtemperare teneatur. De ceteris adi Bellarminum Lib. i. cap. s. ubi 36. solvit Ministrorum Transilvanorum argumenta . . Atque hinc inseres male scripsisse Erasmum , infantes postquam adoleverint , interrogandos esse , an ratas habeant promissiones per eorum sponsoressa ias ἰ ct si recusaverint eas confirmare , proprio arbitrio esse relinquendos . nee ad Christianam vitam euendos. Quasi vero non potuerit sancire Deus, ut qui etiam puer recepisset Baptismum , uni versae Christianae lenis implendae debitor foret Quasi insuper interrogarentur Hebraei nurneb Geol. Mur. Tom. IV. 2 ad
369쪽
adolescentes, an receptae in infantia circumcisionis pactum servare vellent Iure igitur ac merito citatam Erasini doctrinam suo confixit anathemate Synodus Tridentina Ses T. Can. Iq. de Bapr. CONCLUs Io II. Non tantum licet, sed di expedit parvulos ante rationis usum baptizare. Prob. I. ex antiqua Ecclesiae praxi, quam supra ut Apostolicam Muniversalem exhibuere Patres Se Concilia; & contra quam, licet id ex eorum re maxime iset, nusquam insurgere auli sunt Pelagiani. Prob. a. quia ei Praxi conlianter inuitendum est, quae N plerumque necessaria est infantibus, & iisdem, ubi etiam necessaria non est, prodest quam maxime : atqui talis est praxis pueros tingendi ab infantiarr. enim plerumque necessaria est infantibus ; cum inopinis casibus rapiantur quotidie eorum plurimi, quibus, nisi res iam acta seret, nulla arte vel diligentia posset succurri; et & iisdem maxime prodest Pae totaiaptismi praxis, cum etiam necessarianop est. Tum quia minus a daem ne infestantur, qui iam daemonis membra non sunt ἰ tum quia iuvante, quam uberiorem recipiunt , gratia , fidei ac pietati firmius inlic erent; tum denique quia si adulta aetas ad Baptismum expectaretur, multi mala eskrmati; aut voluptatibus dediti, vel Baptismum recusarent omnino, vel susceptionem ejus in senectam di senium usque differrent; quin& plerumque non baptiZati morerentur . Atque hinc est quod Ecesesia Clinicos, eos nempe, qui se non sinebant tingi nisi morbo premente, olim ab Ordinibus excluserit tanquam irregulares, . prout suo loeo dein
Objic. r. Si iniantes licite baptizari possent, indubie aliqui a Christidincipulis baptizati essent: atqui falsum conseq. cum nullum extet in Scria pluris facti hujus vestigium p imo & ibidem insinuetur non baptizatos fuisse tunc temporis nisi viros & mulieres, prout diximus supra. Resp. ad 1. neg. min. cum enim, ut fuse probavimus, a primis Eeclesiae taculis viguerit infantium Baptisma, pro certo habendum est usum bunc ab Apostolis dimanasse, prout docuit nos Augustinus. Nec nocet silentium Scripturae; cum hic, ut in aliis pluribus, altum loquitur traditio. Et quot circa vitam & mortem Apoliolorum ubique indubia, quae nonnisi per viaim traditionis ad nos devenere. Nec nocet rursus id quod dicitur Act. 8. v. I a. de baptizatis viris &mulieribus; tum quia qui unum dicit, aliud non negat I tum quia ubi tanta se offert baptietandorum multitudo , longe satius est rem ordiria viris S mulieribus. quia & hi infantibus, si forte ex morbo pericliteiarur , opitulari pollunt. Orite. 2 Ea circa Baptismum sequenda est praxis, quam suo nos exemplo tacuere & Cluillus, & sancti pietate ac fama celebres et atqui Baptismisis differendi praxim docuere nos , I. Christus ipse , qui nonnisi circa trige limum atatis annum tinctus est ἔ a. viri sanctissimi. Sic ut Constantinum & Ualentinianum Imperatores omittam , Gregorius Naaianz. etfi piissimi Episcopi filius, non ante baptiZatus est , quam ex Ephebis exiisset. Sic Basilius Magnus licet a puero sermatus ad virtutem , nonnisi in aetate virili tinctus est. Sic demum Joannes Chrysost n.us, Parentibus, ut verior habet sententia, hristianis satus, poli annunx Pri
370쪽
primum & vicesimum; sedenique Hieronymus, Ambrosius , & Augustinus, Christianis parentibus oriundi non ante trigesimum aetatis annum suere baptizati; ergo: Ita obiicit Carolus Maria Du Veii Metensis, Commentario in Adita SS. Apostolorum, Londini edito an. I 68q. ad V. 37. cam 8. Resp. ad a. neg. may aci sensum objectionis: multa enim fecere Christus de Sancti, quae necessario ad imitationem ducenda non sunt. Sic Salvator ante sacrae Cinae inititutionem pedes Discipulorum lavit; nec tamen credimus abstergendos pedes eorum qui ad sanctam synaxim accedunt. Sic& idem Apostolos post Coenam corpore suo resecit, quam praxim, Iticet ab Apostolis quandoque servatam, nemo hodie servare ausit. Ad confirmationem ex quorumdam . Sanctorum facto petitam, dico ex ea solum sequi non omnes omnino idem circa unum aliquod disciplinae punctum sensisse , quod mirum non est i cum quotidie contingat ut quod uni factu optimum videtur, alteri displiceat. Ceterum quod nihil in gratiam Anabaptiliarum e praedictis factis colligi possit, pr bant invicte duo r primum quod ne unus quidem .sit ex eis de quibus loquitur obieetio, cui dilatum sit Baptisma, quasi eiusdem oci tenellam aetatem incapaci; secundum quod eorum plures male & extra rem citentur. Sic Augustinus matre licet piissima satus, patre erat Gentili,
qui probabiliter filium iuuin baptirari passus non esset. Sic Ambrosius, verba sunt Raronii ad an. 377. factus Epistopus, se fecissa, id est Baptismum distulisse doluit, θ ab aliis ne in posterum fieret vehementer admonui . Ceterum eo usque improbabat Ecclesia eorum praxim qui Baptismum differebant diutius, ut eos ab altaris ministerio excluderet; prout non
Inst.. Saltem credidit Tertullianus protrahendum esse parvulis Baptisma eique consensit S. Gregorius Nazianz. En verba Tertulliani cit. Lib.
de Bapt. cap. I 8. Veniant ad Baptismum dum adolescunt; veniant dum dis- eum, dum quo venant d'eρntur; fiant Christiani , cum Christum nosse potu rint. Qud festinat innmens aetas ad remissionem peccatorum rint petere salutem, uι petenti d disse videaris.
Resp. non credidisse Tertullianum ab iis peccari qui infantes tingunt, sed melius esse & utilius, ut iis differatur Baptisma ; quod etiam extendit ad innuptos, in quibus, ait, tentatio praeparara est tam virginibus permatu itatem, quam viduis per vagationem, donec aut nubant, aut continentia
eorroborentur. Uerum etsi magna suit aliquando Tertulliani auctoritas, hanc eius praxim rejecit Ecclesia, ut patet excitata Cypriani ad Fidum
Epistola. Neque id inconsulto tactum, sed prudentissime. Quoti enim, stante hac opinione, periissent infantes quoti , deficiente Baptismi &proinde Confirmationis gratia, turpiter lapsi essent λ quoti expectando
an vidui fierent, aut continentiae corroborati post viduitatem, ante obtiniant diem ultimam, quam fuissent regenerati λ Non ergo objicienda contra praxim Ecclesiae auctoritas Tertulliani, sed vindicanda contra Te tullianum praxis Ecclesiae. Unde hic, si unquam, vigere debet id Uincenti i Lirinensis r Quidquid unus vel alter Patrum, quamvis ille Sanctus, cim.
quamυis Episcopus, quamvis Confessor re mare, praeter omnes , aut etiam mon. r.eontra omnes senserit, id intεν ο proprias ct occultas ct privatas opiniuncη-las , a communis, publica ac generalis sententia auctoritate secretam βις nee