장음표시 사용
371쪽
exm mnmo aeterna D'utis periculo, juxta sacrilegam sibismaticorum eo uenefinem, inmersalis dogmatis antiqua veritate dimissa, unius hominis sectemur errorem, Praximve Periculosam.
Ceterum longe distat a Tertulliano Gregorius Naaiana. tametsi enim credidit expectandum , secluso mortis periculo , triennium, ut baptirentur infantes, quia sic fieret ut quiddam audire, ct respondere possint e quo etiam in puncto a ceteris Patribus desertus est ae nihilominus docuit simul, infantes propter inopinatos o sub tos ac repentinos periculorum
inpetus lavacro communiri debere, antequam ratio acer erit ; er vim hujus
Sacramenti satis intelluant; ergo S Doctor longe plus a Tertulliano di fert, quam disserat a nobis. Quin de Gregorius per seipsum impugnari potest, ut notat Estius in . dist. . ,28. si enim ob inopinatos casus post triennium differri non debeat Baptisma ; ergo nec ad triennium' differri.debet, cum quo imbecillius est eorpusculum infantis, eo grΡviora ipsi impendeant pericula. Co MCLusio III. Baptismus actualem nullam in infantibus supponiesdem, sed fixam & intrinsece inhaerentem cum gratia sanctificante Ecannexis virtutibus Producit. Prima pars est contra Lutherum eiusque aia sectas. secunda contra Calvinum & Calvini discipulos, qui homine non forma eidem intrinsecus inhaerente, sed per solam justitiae Christi, peccata nostra tegentis non delentis, imputationem justincari volunt.' Prob. i. pars, I. quia, ut bene Silvius ad *68. art. s. systema actua 'x s os in tium fidei repugnat experientiae, & nullum habet in antiquitate fundamentum. Et vero quod ad Mariae vocem exultavit Ioannes Ba rista in utero matris, iactum est singulari gratia, quae sicut non Pr at infantes hodie renasci , antequam nati sint, sic nec probat ipsos iisdem donari sensibus, quos expertus est infan& conceptus miracula, Nad miracula natus.
a. quia fides consistit in assensu revelatis praestito, secundum id Augustini Lib. de praedest. M. Credere, u bal aliud est, quam eum assensione co- itare φ atqui infantes nec revelationis percipiendae, nec consensus eidemibere praestandi capaces sunt. Quomodo enim divina, eaque intellecta
difficillima perciperent, qui nee Dumaηa adhue noverint λ ait August. Em I 87. alias sT ad Dardanum.
a. si quid insit fidei parvulis cum illico baptixandi sunt, utique comcipiunt quantum sibi ex tanto Sacramento bonum obvenire debeat ecur ergo vagitibus suis & clamoribus Baptismo obluctantur, cur notam sibi regenerationis gratiam quasi recusant λ cur, nisi teneantur, non ad aquam salutarem, sed ad ubera matris percurrant Ergo ait Lutherus male respondent sponsores infantem credere,
Rela. neg. sequelam; quia vox credo , non ad praesentem, quae nulla est, sed ad futuram fidem resertur , sicut vox abrenuntio satana re pompis ejus ', non indicat praesentem recessum a satana pompis, qui 2 prolam
cto infans necdum titillari potest,. sed futurum. Prob. a. pars : Ut parvuli fixam & intrinsece inhaerentem cum gratia sanctificante & annexis virtutibus fidem recipiant in Baptismate, tria sussiciunt, I. ut tulem parvuli Deo placeant ; a. ut nonnisi petr fidem
372쪽
CAP. VII. DE SvBIECTO BAPYISMI. gratia insermatam placere possint; 3. ut fidei huic & gratiae annecti
soleant aliae virtutest atqui haec tria constant. Et quidem x. parvuli per Baptismum placent Deo; cum vere renascantur ex aqua & Spiritu ''sancto, & ex inimicis Dei fiant amici eous, quibus jus ad regnum coe-laste, de supernam haereditatem competit; a. nec Deo placere possunt parvuli nisi per fidem gratia informatam; cum ex Apostolo Hebr. Ir. Impossibile sit me fide placere Deo; & fides per quam Deo placetur, sit necessario viva, ac proinde gratia justificante & charitate stipata; g. demum fidei huic & gratiae annexae sunt virtutes: nam quicumque sine obice Baptismum recipiunt, fiunt naturae divinae consortes, cohaeredes Dei, Christi & Ecclesiae membra, templa Spiritus sancti, & organa quihus data occasione usurus est ad operandum , prout ex D. Chrysostomo docet Augustinus Lib. I. contra Iulian. cap. a. atqui tot & tantae dotes sine virtutibus iniusis concipi non possunt; ergo eae in infantibus etiam, non secus ac in adultis, produci debent . Unde S. Cyprianus Epist. 39. um est, inquit , divini muneris aequatitas apud omnes sime infantes, sive majores natu et nam graiia qua bapti viis datur, non pro aetate accipientium major vel minor tribuitur, sed de pietate atque indulgentia pateὲ na aequalis omnibus praebetur .
Prob. a. ex Concilio Viennensi sub Gemente V. ubi sic Clement. unica De summa Trinitate , β. a. Se 3. Vsa quantum ad effectum B tisimi in pamulis reperiuntur Doctores quidam Theologi opiniones contrarias tabuisse: Quibusdam ex ipsis dicentibus, per virtutem Baptimi pamulis quidem culpam remitti sed geliam non conferri r Aliis e contra agerentibus , quod ρο culpa
eisdem in Baptismo remittitur , oe virtutes ac informans gratia infunduntur, quoad babitum, etsi non pro illo tempore quoad usum. Nos autem attendentes via neralem Ocaciam mortis Christi, qua per Baptisma applicatur pariter omnibus baptiUtis , opinionem secundam , quae dicit tam parvulis qui adustis conferri in Baptismo informantem gratiam ct virtutes , tanquam probabiliorem , o dictis Sanctoruo ac Doctorum modernorum Theologia magis consonam υ concordem, sacro approbante Concilio, duximus eligeniam.
Ergo, inquies, dubitatum aliquando fuit in Ecclesia an parvulis infunderetur gratia. Resp. id primo intuitu colligendum videri ex his citati Concilii ve his r Quibusdam dicentibus per virtutem Baptismi parvulis quidem culpam remitti , sed gratiam non conferri . Atque hoc lensu praedicta verba intelligere videtur Estius in 4. dist. q. β. s. cum ait e veteribus Scholasticis circa tempus P. Lombardi quosdam putasse non infundi par- 'γ'vulis gratiam ct Virtutes, sed tantum imprimi characterem i Alios vero, quorum fit mentio in movensi Concilio , existimasse per Baptismum pametulis remitti quidem peccatum , sed non infundi gratiam ct virtvtes, quod& de circumcisione respectu Iudaeorum sensit idem Lombardus ἐν Sed 9 Me sententia , ait idem Estius , cum veritate fidei Catholica non
Sunt tamen qui credunt nusquam dubitatum esse apud orthodoxos, an parvulus per Baptismum mente renovetur ac spiritalis εJciatur, vereque Misi Abiti itur non sola peccatorum remissione , sed ea justitia quae υ.vum Dei Am-brum, ac Dei filium tita aeterna dignum est,stitueret ; sed solum deT -lb Tries. Mor. Tom. IV. Zi 3 qua-
373쪽
qualitate seu habitu gratiae ct virtutum p a leout utriusque classis Theolo agi ex aequo sateremur in infantibus baptiZatis produci aliquid internum, 'xum ct ab actibus d stinctum per qMI ID maliter retenerentur: sed contenderent primi , iiqne numero pauciores', illud fixum & ab actibus distinctum , non elle verum habitum , aut qualitatem inhaerentem permotum habitus. Ita idem Ellius ibid. seu bene vel male sibi constet,& Tournely de Bapt. p. 397. quem tacito nomine perstringit L'herminier p. 287.
Sed qualiscumque suerit priorum Theologorum opinio, potuit ab ea Cirta recedere Viennensis Synodus p prout a sententia S. Cypriani circa Ba- - sc, ptismi ab haereticis collati invaliditatem recessit Ecesesia; praesertim
cum opinio haec jam a plerisque reiiceretur tempore Innocentii III. ut Patet ex cap. Maio es 3. De Bapt. &c. Se ubi profundius examinata est, minus dictis Sanctorum consonare deprehensa fuerit. Prob. 3. ex Concilio Tridentino . ubi sic legere est Seg. 7. Can. II. Si quos dixerit pare ulos, eo quas adium cretensi non habent , Iuscepto Baptismo inter Miles computandos non esse ἰ ac propterea cum ad annos discretionis pervenerint, esse rebapti andos, anathema sit, & Sess. 6. Can. II. Si quis dixeriis homines justificari vel sua imputatione justitis Christi , vel sola peccatorum
remisi.one, exclusa gratia ct charitate, que in cordibus eorum dissun titur, atque
illis inhaeret, anathema sit. Unde sic : Fx Tridentino, quicumque justificantur, ut indubie per Baptismum justificantur parvuli, & fidem, licet ab actu divisam & gratiam una cum charitate in cordibus suis diffii-fam, illisque inherentem recipiunt: atqui ubi est tum fides ab actu divisa , tum cst gratia cum charitate inhaerens , ibi est fixum quid &permanens; quod per nomen habitus, quia deest vox magis comm da, exprimere solemus; ergo. Prob. q. ex Patribus. Chrysostomus Homil. ad Neophytos. Baptinnii effectus his recenset verbis : Ecce Iibertatis serenitate perfruuntur , quiten bantur paulo ante captivi ; ct c.Ues Ecclesiae sunt , qui fuerunt in peregrinationis errore ς 9 justitiae in furte versa ur , qui fuerunt in eonfusione peccati. Non enim tantum sunt tibi ri, sed γ functi ; non tantum sancti , sed crjusti ; η, fidum justi , Ied 9 filii ; non solum filii , sed θ haeredes p nons lum haeredes, sed θ fratres Christi; me taurum fratres Chrsti sed Ercoharedes : non solum G, cdes, sed θ mdmbra; non tantum membra, sed CT lcmplam ὐ non tantum templum , sed or organa Spiritus. Vides quot ser prisma is largitates , nannulli diputant cirlistem grat am in peccatorum
tantum rim spone con stre : Nos autem bunores computavimus decem . Hac
de causa- etiam in artes baptiqamus . V ut eis detur . I sanctitas , justi sis, adoptio, hariditas, fraternitas C risti, ut sint ejus membra. H xc Chrysostomus, quae ab Augustino totidem verbis recitantur Lib. contra Iulianum I. cap. 6. Addit S gratiae Doctor Lib. I. de peccat. merit. c. 9. Christum occultissmam fui spiritus gratiam latenter insundere ρο par Pulis . Idem uno concentu docent ceteri Patres , qui gratiam quibuscumque conseratur, vocant animae sanitatem, vigorem , Dei filiationem , nati-Vitatem novam, ac regenerationem r atqui eae tanti momenti praerogativae, & denominationes per aliquid mere externum explicari non POL sunt; ergo.
374쪽
CAP. VII. DE SvEIECTO BAPTISMI. 3ssobjic. I. auctoritatem s. Hieronymi, qui Lib. I. adv. Pelagianos c. 8.se habet i Si Baptismus statim iussim facinet, ct omni plenum jultitia, nequaquam Apistolus Mophytum re utaret et B ip imus igitur vetera pectata eo scindis, noWas virtutes non tribuit; ergo Baptismus delet quidem peccata, sed virtutes nullas tribuit. Resp. dili conse a. non tribuit virtutes adsensum Pelagii, C. ad sensum fidei catholicae. N. Itaque pugnat eo loci S. Doctor contra Pelagianos,
qui hominem per Baptium lic justum θ homini planum just tia fieri eontendebant , ut repente virtutis cujuslibet quantumvis arduae actus eli. cere constanter , & ideo sine peccato temper vivere posset. Sensum hunc merito impugnat S. Pater, ut fidei pariter & experientiae contrariam i quia etsi Hapti sinus habitus virtutum tribuit, non tamen etiam
adultis, de quibus & id notandum sicut & de parvulis loquitur Hieronymus, stupendam hanc largitur facilitatem, quam per ipsum invehi existimabant Pelagiani r at non ideo negavit S. Doctor virtutes quoad substantiam infundi baptietatis; cum nec apertam ea de re Traditionem ignoraverit οῦ nec sua contra Pelagianos opera intermiserit , nisi quia vidit & miratus est Augustini ea de re opera, in quibus Ecclessae doctrina traditur apertissime. Inst. Atqui Augustini in ipse nullum in parvulis habitum fidei aetn vit; ergo. Prob. subs qui docuit parvulos non a fide propria, sed a sponsorum aut Eccieliae fide fideles vocari , ille nullum verum in parvulis fidei habitum agnovit: atqui Augustinus docuit Prob. min. I. ex Epist. 98. alias a 3. ubi sic legitur : Cum respondetur parυulus credere , qui fidei nondum habet affectum , respondetur didem tabere propter fidei S cramentum , & infra : Itaque paruvlum , etsi nondum fides illa, quae in credentium Doluntate confissu , jam talen ipsus fidii Sacramentam fidelem facit; ergo.
Res p. dist. maj. qui docet parvulos non a fide propria dici fideles, qui, inquam, id docet ut omnem prorsus a parvulis fidem excludat.V C. qui docet parvulus, &c. ut solum actualem ab iis fidem excludat , N. sic dist. min. neg. conseq. itaque Augustinus, & merito quidem, nullum in infantibus fidei affectum , nullam , quae in actuali credentium voluntatem consistat, filem admittitiat non ideo quamcumque etiam latenter & permanenter infusam fidem abnegat infantibus. Qui enim ast rit per Bapti sinum trajici in parvulos fidem, quam Ooluntate popria non dam habere potuerant: qui docet quod eos Dita spiritus in Christo regenerat Melas, sicut eos corpus mortis in Adam generaι peceatores, ille certe veram &fixam in parvulis fidem agnoscit : atqui Augustinus utrumque ipsissimis terminis docet Lib. 3. de peccat. merit. c. a. ergo. Cur autem parvulorum fidem habitus nomine non donet Augusti. nus, haec ratio, nec improbabilis reddi solet , quod ex Philosophorum usu, nomen habitus aliquid amplius importet, quam nudam ac veluti sopitam qualitatem; nempe facilitatem, ac inclinationem , seu expedi tam motionem ad agendum; cum enim haec non detegatur in parvulis, satius judicavit S. Doctor ab habitus vocabulo abstinere. Ita Estius ibid. g. 6. & alii. Objic. a. Si gratia parvulis infundatur per modum alicuius fixi & perma-
375쪽
; T RACUATUS DE RAPTISMO .nentis , necessum est ut fixum illud N permanens , sit vera qualitas' .ae proinde Verus habitus I cum ad nullam aliam ex qualitatibus ab Aristotele assignatis revocari queat o atqui gratia parvulorum nora potest esse habitus. Habitus enim est, juxta Philosophos , Qualitas & a subjecto dissicile mobilis, & agendi promptitudinem tribuens r neutrum porro com Petit infantium gratiae, quae amitti iacile potest, & nullam
supernaturaliter agendi facilitatem tribuere videtur. Resp. ad ι. I. neg. maj. etsi enim supernaturalia Dei dona inter bonas qualitates recenseri debent, haud tamen necessum est ut illa omnia stricte revocentur ad qualitates ab Aristotele enumeratas ; eum possit indubie plura Deus facere, quam Aristoteles Potuerit intelligere. Resp. a. dist. min. gratia parvulorum non potest esse habitus naturalis
vel acquisitus, C. infusus & summaturalis, N. Nihil porro impedit quominus habitus quidem inlusi deperdi facile queant, aut ita sopiti sint,
ut sine novo adjutorio in actum numquam erumpant. Atque id nimium, i proh dolori patet in justitia christiana, a qua , quidquid in contrarium dictitaverit Auctor recens, potest homo fidelis in ictu oculi excidere, prout Davidi contigit. Vide Tom. I. Moralis nostra, Pag. a.
Inst. Habitus, cuiuscumque sit generis , ad aliquid inservire debet atqui fides & gratia, quas supponimus a parvulis in Baptismo recipi, ad nihil inser viunt. Finge enim parvulum in silva baptizatum ; is ubi
adoleverit, nec Deum trinum credet, nisi de novo edoceatur; nec alterius cuiuscumque supernaturalis virtutis actum eliciet; ergo. Resp. ad I. neg. min. fides enim & gratia parvulos emciunt Deo intrinsece amabiles, coliaeredes 3t fratres Chriiti, sancti Spiritus organa. Quis porro tantos effectus nihil aut parum esse credat pAd 2. neg. conseq. aliud enim est virtutes parvulis insulas ad nilii Iinservire; aliud easdem per se solas non lavicere ad omnes effectus. Neque vero mirum est quod habitus parvulorum non lassiciant ad eli alendos fidei, aut aliarum virtutum supernaturalium actus I cum & ad id opus sit nova gratia; & eo differant habitus per se infusi ab acquisitis, quod hi, utpote crebris ac repetitis actibus comparati, ex se assimiles actus moveant de inclinent; illi vero, utpote in nobis sine no is his in infantia dati, nihil tale operari debeant. Unde si desit in lir ctio, & ad fit, ut frequentius adest , mala institutio, mens infantis facile perdet id quod line labore & conatu comparaVerat.
An infantes omnes bapticari possint. ΙNfantium alii adhuc materno in sinu delitescunt, alii jam soras pro . diere. Ex his quidam aliquando monstri speciem habent; ceteri nihil pinserunt ab emgie humana alienum ; & hi rursus vel a Christia. nis oriundi sunt, vel ab infidelibus. Porro infidelium non una est conditio : alii siquidem baptizati sunt, ut Haeretici & Αpostatae; alii, qui strictius infideles vocantur, nusquali
baptuati sunt , ut Iudaei plerique i dc hi vel nullatenus subditi ine
376쪽
CAP. VII. DE Su BIECTO BAPTISMI. 36IPrincipibus Christianis , vel iisdem subditi sunt, seu civiliter tantum,
ut communes Regum subjecti, seu serviliter, ut mancipia. Sit 3am CONCLusio I. Parvuli in sinu materno penitus absconditi, non sunt capaces Baptismatis.
Prob. quia ad validitatem Baptismi, non sufficit ut infans originali labe laedatus sit, sed necessum est ut physice aqua ablui possit: atqui
aqua physice ablui nequit, qui secundum se totum latet in utero matris; ergo. Vide que supra dixi cap. 3. t. a. pag. 299. Obiic. I. Qui natus est in primo Adam potest renasci in secundo tatqui infans de quo loquimur , iam natus est in primo Adam ; cum eius peccatum contraxerit; ergo . Et vero Joannes Bapt. & forte Jeremias jam ab utero matrum ianctificati sunt; ergo. Resp. ad I. neg. min. nam infans ille conceptus quidem est in Adam , sed nondum proprie natus. Alioqui triplex admittenda Hret infantium nativitas, prima in utero , secunda ex utero, tertia ex aqua dc Spiri tu sancto; quae tamen ultima solet simpliciter secunda nativitas appellari. Ita S. August. EP. I 8 I. Nee nocent allata Ioannis Bapta & Ieremiae exempla ; quia quae extra solitum providentiae ordinem sunt, in exemplum trahi non debetnt. Ita & bene doct. TOurnely. Objic. a. Partus est aliquid matris; ergo saltem baptirata matre i fans censebitur baptizatus. Resp. dist. anta partus est aliquid matris , idest sena nam habet cum matre connexionem, C. idest se habet ad matrem, ut pars ad totum, N. Ita fere S. Thomas. Inst. Tam licet matrem pro puero baptigare, cum is ablui aliter non potest , quam vivum pro mortuor atqui hoc postremum licet . Prob. min. ex Sancto Paulo qui I. Cor. I s. v. 29. haec habet ἐν Alis- quin quid facient, qui bapti antur pro mortuis , si omnino mortui non refuria
Re p. ad I. neg. min. ad textum Apostoli, quo nullus sorte obscurior est in Scriptura, itaut viginti ad minimum modis explicetur ab Inte pretibus, Dico hic per Baptismi nomen intelligi aerumnas de cruciatus, di per vocem mortuos, infideles, eosve qui gratiae per peccatum mortui sunt. Unde is est Apostoli sensus: Si mortui non resurgunt, ut quid EVangelii piscones, ut spiritualiter mortuos ad gratiar vitam revocent, se te tot conviciis & cruciatibus objectant, dec. habet quidem expolitio haec duplicem metaphoram , sed quarum neutra sit siue exemplo. Sic Christus ut suam de Apostolorum passionem exprimat , Potestis, inquiuMarc. Io. bapnsmo , quo ego baptior, bap:i ara r ut Vero peccatores Scmundi aflectas designet et Dimuis , ait Matth. S. mortuos sepelire mortuos suos . Quis porro metaphoram a Christo usurpatam, a Paulo usurpari potuisse neget Vide Ma tium differt. q. Obyc. 3. Deus vult omnea homines , adeoque & infantes nondum editos in lucem, salvos fieri; ergo de iis de remedio ad salutem neces sario providit. Ilia et Resse dist. ant. Deus vult voluntata antecedente, 3e cujus effectui o,
Liare possunt cuLusiiui Mu: loci δή temporis . V C. vult voluntate a
377쪽
361 TRACTA TvS DE BAPTISMO . soluta, N. Solutionis expositio fusior pertinet ad Tractatus de Attributis & Gratia. Quaeres an matrem statim morituram aperire liceat, ut infanti per BaptIsmum succurratur. Resp. matrem nunquam aperiri posse cum certo vite periculo . quia non sunt Mienda mala ut eveniant bona ς Rom. 3. Excipiunt aliqui cum e . a Grandino, nisi mater rea sit, & damnata ad mortem: tune enim, in ρ. ss. quiunt, serVato Iuris ordine Posset caedi, si tantum ob prolis incolumi tatem mors differretur. Verum longe humanius sentiunt, qui executionem, imo de sententiam ad partum usque differri volunt, ne quid mali obveniat puero ex desperatione vel moestitia matris . Ceterum gravida mulier, statim ac extincta est, aperiri debet, ut extracta proles baptiZetur, nisi hanc jam mortuam esse constet. CON ex Usro II. Monstra quae sunt mulierum partus, baptizari aliquando debent, aliquando non . Probatur , vel potius explicatur Conclusio . Nempe monstra haee in triplici sunt differentia δε quaedam humanam speciem certo excludunt, ruaedam certo habent, quaedam ambigue . Porro prima bapti Eari non ebent; debent secunda; tertia indigent examine. De his autem judicium presertim sumendum est ex capite, quod rationis & sensuum sedes stimatur. Si caput humanum est , vel humano propius , ea baptirari oportet ; licet membra sint ferinar si autem serinum sit caput, ceteri vero artus humani ; tunc, siquidern ex viri & seming congressu prodierit, baptiχandum est , absolute quidem Juxta Comitolum Lib. r. Resp. mori q. 8. conditionate Vego, juxta alios plures, propter dubium an sit homo. Sin vero prodierit ex semina & bruto, non poterit baptizari , quia satyrus sit, non homo , nec descendat ex Adam , utpote non conceptus ex semine virili . Ita Henriquea qui S. Thomam citat , Possevinus, Bonacina disput. & q. a. punct. 6. num. 3. Henricus a Sancto
Major est difficultas de monstris, quq ex homine & sera prodierint. De his duo statuimus , T. recurrendum est ad Episcopum , si tempus licebit; a. si res moram non patitur, conlarendum erit sub conditione Baptisma iis, quq in pricipua sui parte humanam speciem prςkrunt: quia satius est decem Baptismi incapaces bapti Zare conditionaliter, quam capacem unum excludere: Porro etsi vel omnino, vel fere in-. , auditum sit, quod ex tali congressu natus sit homo, non est id tamen pror-Τ'' sus impossibile. Vide eumdem Hemicum a Minut. n. I47ωSi monstrum , undecumque illud natum fingatur , postquam creverit, extraordinarie repugnet Baptismo, dispiciendum erit, an repugnantia hqc a libero voluntatis usu procedat, an non a demone, qui suum
sibi eripi mancipium indigne serat . Si I. negandum erit Baptisma , ruod nolenti dari non potest . Si a. non negabitur, cum obstare non ebeat malitia demonis, ne cuipiam de remedio ad salutem necessario
Sed quid si infans certas corporis geminas habeat. Resp. in primis si gemelli sibi invicem sint adnati, seorsum uterque est baptizandus, idque absolute; quia non unus, sed duo homines fuerint.
378쪽
CAP. VII. DE SUBJECTO BAEPUISMI. a
Si autem partus non fuerit proprie duplex, inspiciendum erit quae pariates itot geminae. Si monstruin capita gerat duo , duo & Niora , duplici donandum erit Baptismo , & id absolute , licet mόmbra cetera limplicia sint . Si autem duo quidem capita, sed unum habeat pectus,
in uno capite semel baptizandum erit absolute , in altero rursum sub conditione, Si non es bapti atus, &c. Ratio est, quia in primo casu, ubi prκcipuae geminantur corporis partes, duplicem agnoscunt animam faniores Thcologi; in secundo autem casu haerent & suspensi sunt. Unde in primo casu, si periculum urgeat, dicendum erit simpliciter, 'o mahaptiZo; in secundo addendum erit, in quantum Naces estis, aut aliud simile. Legatur ea de re S.Carolus Borrum. q. parta Ast titi suae Par ebus in Baptimi minstratione animadvertat. ἰEx his inseres non debere baptizari carneam massam , quae nullam habeat organorum dispositionem . Et vero Rituale Pauli V. cui in haere credendum magis, quam quibusdam medicis contra ceteros seu meiadicos seu philosophos pugnantibus, prohibet ne foetus ante vitalis moiatus sisna bapti Zetur . Neque id mirum , cum ubique receptum sit non ante infundi animam corpori, quam istud certa organorum dispositione informatum fuerit . . Quaeres an baptiZandi sint amentes & suriosi.
Resp. cum S. Thoma q. 63. arr. II. Circa amentes re furiosos est distinguendum. Quidam enim 'ut a nativitate tales, nulla habenses lucida intervilia, in quibus etiam nullus rationis usus apparat: ct de talibus, quantum ad Baptismi susceptionem, videtur idem esse judicium ac de puerir , qui baptirantur in fide . Ecclesie . '.' Alii vero sunt amentes, qui ex sana mente quam habuerunt prius, in amentiam inciderunt: ct taler sunt judicandi secundum voluntatem quam habuerunt , dum fame mentis existerent: re ideo si tunc apparuit in eis voluntas suscipiendi Baptisma , debet eis adhiberi in furia ετ amentia constitutis; etiamsi actu conι adicanti aIioqui si milia voluntas susci tendi Baptismum in eis apparuit , dum sanae mentis essent, non sueti bapti andi. Quidam vero sunt, qui, etsi a nativitate fuerint furiosi, vel amentes, habent tamen ἀqua lucida intera valla , in quibus recta ratione uti possunt : unde si tunc bapti rari voluerint, baptiori possunt , etiam in amentia constituti, oe debet eis tunc Sacramentum conferri, si periculum timeanr t alioqui melius est ut tempus expectetur in quo fini fame mentis , ad hoc quod devotius fuscipiant Sacramentum . Si autem tempore Iueidi intervalἰi non appareat in eis voluntas suscipiendi Eaptimum , hapi Uri non debent in ament:am constituti . Quidam Uero funi, qui etsi noncmnino fame mentis existant, in tantum tamen ratione utuntur , quod pusun de sua saevie cogitare, ct intelligero Sani amenti virtutem: er de talibus idem
est judicium, sicut de his qui fame mentis existunt , qui bapti antur volentes ,
Si tamen, ait hic Silvius, amentes & furiosi, quo tempore lucida hahentes intervalla , Baptismi desiderium exhibuere , retinebant voluntatem perseverandi in concubinam, vel alio peccato mortali, lam ne in periculo quidem baptirari deberent, sie enim egent indigni Ra imo, quem suscipe, ent quidem valide, si illis ministraretur, sd inutiliter; quia judicandi sunt se ututammiamtatem, quam habuerunt cum essent extra Iur am vel amentium. Sed de hisa simili rursus ubi de Poenitentia.
379쪽
Circa tertiam dissicultatem quae filios infidelium spectat, supponendum I. contra Durandum parvulos quorumlibet infidelium , invitis parentibus valide bapti Eari, quia ad Baptisini. validitatem sussuit hinc quidem capacitas subsecti, inde autem materia & is a cum debita Ministri intentione ; quae omnia occurrerent in praesenti . Deesset quidem parentum voluntas ; sed hanc nec Scriptura nec Traditio requirit ad valorem Baptismi. Non enim, ait August. Ep. 98. alias 23. scriptum est, Nisi qui re ius fuerit ex parentum voluntate ἰ sed , Nisi qui renatu fiserit ex aqua ct Spiritu.
Supponend. a. filios infidelium , qui fidem iusceperunt aliquando , sed ab ea desecerunt, posse invitis etiam parentibus baptiZari ψ tum quia potest Ecclesia parentes ipsis ad servandam fidem cogere , atque si pertinaces sint tradere brachio saeculari , proinque & ipsis auserre potestatem quam in filios habent; tum quia filii eo ipse quo nascii tur ex parentihus Christianis, ideoque & Ecclesiae subiectis, ipsi quoque Ecclesiae subsecti sunt , ut alii infantes . An autem hujusmodi pueros haptiZari expediat, cum parentes in regionem infidelem transmigrarunt, colligetur ex insta dicendis. Supponend. 34 infidelium filios, si rationis usium habene , & Baptis-muiri sponte petant, posse etiam, non obstante parentum renixu ablui;
quia in iis quae iuris sunt divini, & ad aeternam salutem hertinent , suiliunt arbitrii, suae & electionis. In dubio an puer qui Baptismum expetit , rationis usium habeat, audicandum in favorem Baptismi, si septennium compleverit; imo etiamsi non compleverit, si periculum sit ne deinceps, deficientibus Ministris baptizari non possit. . Supponend. q. puerum , si parentum alte ter consentiat, reluctante alio baptiZandum esset I. quia talis consensus ab eo datur, qui jus habet , & quidem potius , utpote divino juri congruum magis ἔ a. quia idem conssensus vergit in utilitatem pueri & favorem Religionis r porro
summum esse rationem quae pro Religione facit, ubique receptum est, ut P . . . L. I i. tet ex Leg. 3. st. De religiosir oe sium ib. funer. 3. quia sic sanxerunt Con- . cilia & semini Pontifices: Filii, ait Synodus Toletana IV. Can. 62. qui retulibus, Iudaeis stilicet, qui Christianas mulieres duxere , nati existunt, Iidem ex conditionem matris sequantur. Similiter θ bi qui procreati sunt ex mulieribus infidelibur, ct fidelibus viris, Christianam Relixionem squantur. Idem constituit Gregorius IX. cap. z. De convers infides. Quin & , teste Silvio ad qu. 68. art. Io. concl. 6. dicitur Gregorium XIII. statuisse , ut puer , rem baptizari volebat avus patemus, baptiZaretur invita matre I aea , quae marito superstes erat; quia scilicet in avum tanquam patrem recidit nepotum cura. Id tamen limitandum , si puero jam utcumque grandi certum immineat periculum seductionis a parente infideli , a quo separari non possit: hoc autem periculum semper gravius est in rogionibus quae reguntur a Principe insdeli. Supponend. s. infantes , qui sum vel injuria a parentibus infidelibus avulsi sunt, & tam procul ab iis distant, ut jam iis providere non pos sint, nec ipssis moraliter recipere, Posse etiam baptietari. Ratio est , quia paterna jura, quae iam a parentibus exerceri non valent, ad eos
transiere , qui puerorum curam gerunt; prgo & iis uti possimi in bonum Pucri
380쪽
CAP. VII. DE sv BIECTO BAPTIS MI. 36spueri & executionem divinae legis. Quod si ι ait Silvius ibid. concl. 3. filii essem injuste separati , -er vel parentes moeηι mus i , υel p reri illis remitti , alte utrum e set faeiendum e quia cum sparatio fuerιι injurissa, nullum jus ablatum est a parentibus. Verum huius decisionis veritas a sequenti pendet . Supponend. 6. infantes de quorum vita moraliter desperatur , bapti rari posse, sine consensu, modo tamen sine contumelia parentum; tum quia hec agendi ratio sic consulit infantium saluti , ut parentes vere non offendat; tum quia cum Sacramenta in gratiam hominum instituta
sint, non econtra, longe citius est Sacramentum tenuis irreverentiae P riculo exponi, quam hominem certo damnationis periculo.
Quin & censent Theologi non ignobiles probabile csse quod Sacerdoti liceat quoscumque infidelium infantes, insciis omnino parentibus bapti Eare . Rationem dant I. q9M tunc nullum subiit periculum profanationis formalis Sacramenti, quidquid de materiali esse possit ; a. quoapcriculum subvertionis, cujus timor hie moram injicere pollet, utcumque compensatur probabili spe mortis ante subvertionem; cum ex computatione facta Hispali, quae populosa est Hispaniae civitas, deprehensum sit tot ferme mori infantes ante rationis usum, quot intereant eodem obtento; & Londini compertum sit per schedas, quas mortalitatis vocant , ex infantibus centum non superesse post annos sex nisi sexaginta
quatuor, & post sexdecim annos, solum quadraginta; 3. quia si conseruntur Poenitentiae & Eucharistiae Sacramenta aegris probabiliter , imo& longe probabilius rela pluris ; quidni & detur Baptisma , quod deinceps dari non poterit, infanti forte hinc salvando , si moriatur; iste etiam , si vivat, potentiori qua juvabitur gratia bene usuro. Ita pol Farvactum Henricus a S. Ignatio ibid. n. I . qui & hanc opinionem ex S. Francisci xaverit Litteris erui posse opinatur. Mihi quidem in his casibus constituto , tria haec, quantum nunc anfectus sum, facienda ducerem : I. recurrerem ad Sedem Apostolicam, aut viciniores locorum Praelatos , & precarer ut in itinere scopulis hinc & inde obsito , docerent me viam rectam & bonam ; 2. si deesset id auxilii, Spiritum sanctum interrogarem supplex, ejusque nutibus obsequerer; 3. cum iis qui in hae materia diversa sentientes, diversa facerent, viverem pacificus ἰ quia constat utrosque solam Dei gloriam inquirere , quam alii in probabili puerorum plurium salute intuentur , alii in agendi ratione prorsus oppolita . Interim nunc in Farvacti opianionem Propendeo.
Supponcnd. T. cum Plerisque contra paucos, infantes infidelium, qui Christianis Principibus serviliter subiecti sunt, posse atque etiam debe re invitis parentibus baptizari. Quod posi, liquet ; quia cum Partus
sequatur ventrem , Pirvuli nascuntur mancipia sicut parentes ; sicque eum possit dominus illos vendere, a parentibus separare, ac aliis tradere educandos in fide catholica, poteli consequenter eos ad Baptismum efferre, sine iniuria parentum, & periculo ne profanetur Baptismus . Quod autem debeant, non minus tertum est; qu qui succedit in locum
patris, emsdem officio iungi debet, si citra grave incommodum possit; ac proinde ParvuliS ministrare necessaria, non ad vitam corporalem s