Praelectionum theologicarum Honorati Tournely Continuatio, sive Tractatus de universa theologia morali .. Tomus quartus, continens tractatus 1. De sacramentis in genere; 2. De baptismo. Opus ad juris romani & gallici normam exactum

발행: 1749년

분량: 465페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

eum oratione; 6. cu praebcbatur degustandum, di aliquando panis quidam benedictus, qui Cathecumenorum panis vocabatur. q. Edocebantur Competemes maxima Christianae fidei principia, Symbo. luin nempe, quo Trinitatis & Incarnationis mysteria continentur, orationem Dominicam, necnon ea quae ad Baptismi, Confirmationis, re Eucharistiae Sacramenta Pertinent. s. Catechumeni cum primi tum & secundi gradus, nulli addicebantur speciali poenitentili secus quoad Competentes, qui ut majus concipeis rent odium nefarie, quain ut plurimum duxerant vitae, duris poenitentis laboribus labiiciebantur, ut constat ex citato Tertulliani textu. 6. Non ante ad Baptismum admittetantur Competentes, quam scrutinii publiei ope constaret, eos bonum ubique nomen sortiri; nec este qui de eorum moribus & vita conquevi legitime possent. Scrutinia hetc septem numero iuisse tradit ordo Romanus. Quantum vero temporis singulis Cathecumenorum classibus pretiixum fuerit, definiri non potest, quia diis spat iuit ea de re pro locis & temporibus disciplina. Auctor Epistolae, quq S. Oementi ascribitur, trimestre spatium requirit.. Synodus Eliberitana, eos qui in Gentilitate bona fuerint conversationis, post biennium ad Baptismi grasiam admisit. Agathense. Concilium m. scio. Iudios per octo menses probari praecepit. Alii aliter senserunt, & id inculpate fa etiam .est, quia res tota prudentia: h Piscoporum commissa erat a Conocilio Nicaeno Ι. - Ceterum eae probationes cedebant in bonum tum Ecclesie ipsius, quai cavebat ne sanctum daret canibus, & margaritas proficeret ante Po cos; tum & Catechumenorum, qu, si ad Baptismum accessissent impa. rati, gravis se reos fecissent cacrilegii. Si cui . tamen habente Catechimenatus stadio mors imminebat, is, etsi per infinita tempora n quam ad

Eecti sitam accesserat , non excludebatur a Baptismoe ut habeti Canon.

s. Concilii Illiberitani

Quaeret an usitata primis Ecclesie tempori vis instruendoruin Cato-chumenorum serma hodiedum sit aut esse debeat in usu. R. Negat. cum jam a sexto Rculo statio Competentium ad inter vallum solito brevius contract4 fuerit. Quoniam vero qui ritus.& di sciplinam mutat Ecclesia, non mutat spiritum, idcirco Missionariis , qui in exteris, Tunkini, v. g. dc Cocinctias, Regionibus laborant, im-μnὶ cavendum, iὶς, prout a non Ilis factitatum conquelli sunt Π-Iust. Episcopi Heliopolitanus. & Berytensis, obvios quosque vix explorata

illorum, Uadumale, ET una. aut aItera in actione contenti., Dero Baptismi fonta abluant. Quamobrem, alunt iidein Prisules, etsi h die Sacerdotibue commu tatur judicium de Catichumenorum eruditione, alisqM.necessariis conditionι

hus, adeoque di de tempore Catechismi ferendum, uι iis sanctum Bapti a

conseratur ἰ rectius ιamen re securius notus υ sum est cum Putritas , ct ConciIiis Catectomi tempus non brevwri quam quadraginta dierum spuis vulgo donire, nec alios ad Baptismam amitendον esse, nisi qui anu εxati savia dies nomen dederint . cum etiam experientia, q- μοιs Carionibus cm.1sinat , satis notum sit, diuturniorem moram osse perinilem σε obsinendam is Christiana fide posemraatiam : atque aleo Me in re habenda eris ratio Um

rueritum ad Menas sis enim laudabilem antea Uitam duxerint, ferentquν me

392쪽

CAP. VIII. DE PROPRIEτAT. RAPTISMI. 377s docilitarem oe pietatem, praedicti temporis institutio eis sufficiet, ac interdumbre Dior, si tamen antea sat bene institati sint , er, quod rarissime eontingit, u entinma necessitas postulabit . Sed diutius probari debent rutiores, ct obluis foris tardiorisquo ingenii, servi item, oe qui temporalis panis vitandae gratia, fidem videntur amplicti velle, aut sperant se aliquid lucri aut commodi cons cuturos ex eo quod Christiani fiant; ii denique qui Imis 9 inconstantis antaei signa aliqua dederint. Addunt iidem Episcopi incredibile dictu esse quantum in numerandis mustis

a se bapti alis tura, in excolandis incuria re segnities, in deIectu nimia eredu- Iitas, praematura Baptismatis administrationa Uecerint fidei, bene , 'ut par est, stabilienda, necnon etiam nomini Christiano. Enim vero, inquiunt, comprobatum est experientia, Christianos pejores non inveniri, quam qui ante competentem in bructionem ad Eaptismum admissi sunt; quippe qui, qua facilitate rariasio nomen dederunt, eadem in plurimum nuntium ei remittant, &c. De his omnibus, quae ad veterem, novumque Catechumenatum pertinent, Plura videris apud Iueninum diaert. r. q. T. caP. 2. Per totum.

De ProprietatibM Baptismi.

plex est proprietas Baptismi , necessitas, eaque msupplebisis vel

ARTICULUS PRIMUS.

in . De necessitare Baptismio Not. r. rem Posse esse necessariam ad finem veI necessitate medii, veI necessitate praecepti. Illud est necessarium necessitate medii, sine quo etiam inculpate omisso finis obtineri non potest . illud vero ne celsarium est necessitate praecepti, sine quo inculpate omisso finis obtineri potest, alias non. Hinc utraque necessi alis species plurimum dis. crepat ab altera, sed praecipue in t ibus, T. quod omissio necessarii ne cessitate medii, possiς esse sine peccato, secus de omissione necessarii necessitate praecepti ι a. & consequenter, quod necessumn necessitate pra cepti sitiem er in potestate nostra saltem remote; secuso necesi trionecessitate medii; 3. quod necessarium necessitate medii, sit & necessa. rium necessitate precepti respectu adultorum, penes quos est medio illo uti, non e convertis. Vide quae dixi Tom V. de Fide, arti aridi sere a. . Rursus necessarium necessitate medii, vel est tala stricte & pro omnieasu p vel ri n. Necessarium necessitate medii stricte& pro onmi caser, illud est quod ita secundum. sei uiri, Ac in re seu in individuo adhiberi debet, ut nihil fit quod esus vices suppleati sic necessaria est intentia ad confectionem Sacramenti , de ad salutem grati3 regenerans unde rimque proveniat. Necessarium sed non pro omni ealii, illud est cuius a)i

quid aliud vicem supplere potest. Id porro quod vicem rei sirpplere potest,

393쪽

318 τRACT A CUS DE BAPτISMI. vel est votum ipsius rei, vel aliquid a voto distinctum . Iam quaeritur

an aliquo ex sensibus modo assignatis necessariuin sit Baptisma seu inis fantibus, seu adultis. Circa quod Not. r. Baptismi necessitatem a variis haereticis impugnatam fuisse. Ut enim Calanos & Quintilianos, Ascodrutas, Manichaeos & SeIeuci nos omittam, acre Baptismo bellum indixere r. Pelagiani, qui pecca tum originale negantes, Baptisma ad ablutionem eius necessarium esse inficiati sunt. Quamquam premente Augustino diverticula quaeritare coacti, docuere necessarium esse Baptisma ad ingressiim Regni coelestis, non vero ad possessionem vitae aeternae r quasi aliud sit Coeleste Regnum, aliud aeterna vita; a. Zvvinglius, qui Lib. de vera Ee falsa Religione, cap. de Baptismo, contendit Baptisma merum esse Symbolum externum, quod nullius ad salutem praesidii esse possit; 3. Martinus Bucer, qui in cap. 3. Matth. Baptismi necessitatem hinc reiicit, quod pueri praedotinati etiam sine Baslmo salvaettur, non praedestinati etiam cum Bapιimo damnantur,

η. Calvinus qui Lib. q. Instit. e. I s. num. 22. expresse aderit non arceri a Regno Coelormn infantes, quos e praesenti vita migrate continget, antequam aquam νθ datum Dei it: quod quidem de infantibus fidelium intelligit Novator r unde a Calvino differre videtur Bullinurus in Lib. de fidere Dei unico, ubi docet satis esse si parentes aliquando fideles fuerint , Iicet

Petur, tunc non sint, quando eis filii nascuntur; s. ultra Calvinianos , e 'A' Calvinianorum tamen principiis, proclivi & facili lapsu progressi sunt Sociniani . Hi nempe commenti sunt nullum extare in Scripturis Baptismi praeceptum δε aut eo, si quod sit, non omnes ligatos fuisse,' sed quosidam tantum, puta qui sub initium Ecclesiae, a Iudaisino vel Gentilitate convertebantur ad fidem; ceteris vero qui veI e Christianis n scuntur, vel in fide Christiana enutriti sunt, Baptismum rem esse adiaphoram seu indifferentem, quae citra salutis dispendium adhiberi possit, vel omitti, modo tamen adhibeatur sine scandalo, & exclusa necessit

iis persuasione.

E Scholasticis quidam, salta ducti miseratione, quae ut graviter animadvertit Bellarminus, pa/υHis jam defunctis nihiι prodesse potest, existimarunt fidelium infantes, quibus per Baptismum subveniri non possit, nouex privilegio tantum, sed ex ordinaria lege Dei, per parentum precesti' vota salvari posse ; si quod praesertim exterius adhibeatur signum, quo voti huius applicatio fiat. Opinionem hanc adeo parum fidei con- Ionam iudicavit Pius V. ut ipsani ex altera Commentariorum Caietani editione susserit expungi. Censuerant alii quidam, non salvari quidem de Iege ordinaria, parvulos etiam fidelium sine Baptismo ; sed hortandos tamen esse parentes ut pro iis apud Deum intercedant; quia fieri possit, ut Deus mea haec misericorditer exaudiat, vel suppleat essentiales Baptismi desectus, si qui ex parte materiae, formae, vel intentionis Ministri occurrant. Ita

Durandus, S. Bonaventura, Gerson, c.

Quae autem sit sors infantium sine Baptismo decedentium, an subjaceant poenae damni & sensus; an illi, non isti; an non naturali quadam beatitudine perfruantur, expendimus pro modulo in Tract. de Peccati Part. z. Sit Iam

394쪽

Coucet Usro L Baptismus neque parvulis, neque adultis necessais eius est necessitate medii Pro omnI casis. Prob. Illud sine quo tam infantes quam adurti salvari possunt in aliquo casu, non est necessarium Pro omni casur atqui infantes ut & aduliati sine Baptismo salvari possunt in aliquo casu, utrique scilicet in eam martyrii; adulti vero insuper cum voto Baptismi, prout constabit ex dicendis; ergo. Co&ccosio II. Baptismus in re parvulis omnibus necessarius est extra casum martyrii. Est de fide. Prob. i. ex celebribus Christi verbis apud Joan. c. 3. Nis quis renatur fuerit ex aqua o Spiritu sancto, non potest introire in regnum Dei . Unde siet Ut citata verba demonstrent Baptismum parvulis necessarium esse necessitate medii, tria sufficiunt, I. ut eadem Verba de vero aquae B ptisino intelligenda sint; a. ut ad parvulos etiam extendi debeant; 3. ut in iis vera medii necessitas exprimatur r atqui haec tria conliant. Et quidem I. verba haec de vero aquae Baptismo intelligenda sunt e tum quia verba Scripturae in obvio & litterati sensu intelligi debent , quoties nihil ex eo timendum absurdi , prout cum Augustino fatentur ipsi Calvinistae e porro quod citata verba in litterati & obvio sensu intelligantur, nihil habet absurdi , nihil quod e tradictionem implicet e tum quia qui universam hominum massam , Protoparentis peccato deformem, memis cruciatibus addicere potuit, potuit salutem eius ext riori signo, ut apud Iudaeos sic & apud Christianos alligare; tum quia adeo primaevam apud Ecclesiam vigebat litteratis eorunidem verborum expositio , ut Pelagiani , quorum supra modum intererat dictum Christi ad metaphoricos sensus detorquere , nusquam id tentare ausi sint ;tum denique quia Calvinistae ipsi , sibimet pro immutabili Novatorum more , parum constantes , illa hac eadem verba pro insantium Baptismo urgeant contra A baptistas, eaque proin de vero aquae Baptismo

interpretantur . .

a. eadem verba ad ipsos etiam parvulos extendi debent; quod enim indistincte dictum est, indilhincte, nisi quid obsit, intelligi debet r a

qui . I. Unde S. Ambrosius Lib. 2. de Abraham, cap. 12. Utique, inqui nullum ex sit Christus, non infantem, non aliqua praeventum .necessitate. 3. demum eadem verba nonnisi veram medii necessitatem in infantibus indicare possunt; non enim indicant necessitatem praecepti , cum parvuli sint praecepti cuiuscumque incapaces ἔ non necessitatem , quae per votum Baptismi suppleri possit , cum votum hoc in parvulis esse .

non valeat; ergo. Prob. a. ex Patribus e S. Irenaeus Lib. 3. cap. I9. generaliter di simpliter docet Baptisma hominibus esse meessarium. Tertullianus Lib. de Bapt. c. Q 2. Prascribitur, inquit, nemini me Baptismo competere salutem , ex illa maxime pronuntiat ora Domini, qui a i , Nisi natus ex aqua quis erit , non bulet vitam. Augustinus Lib. 3. de anima, &c. c. s. Niti, inquit, credere, noli dicere, noli docere, infames, ant quam bapti enim morte m Uentos,

pervenire posse ad Originalium in lentiam peccatoram, fi Cis esse Catholicus, di Epist. I 66. alias 28. ad Hieronymum: Quisquis dixeris , quod in Christo vivificabuntur etin parvuli, quisne Sacramensi ejus, Baptismi, participa-

395쪽

tione de vita exeunt, bis profecto ct cintra Apostolicam praedicationem mnit. Cr totam condemnat Ecclesiam, ubi propterea cum baptιrandis parvulis fessi tur 9 curritur, quia sime dubio ereditur , aliter eos in tam is vivificara ιmnino non posse. S. Fulgentius Lib. de fide ad Petrum, c. 3o. Fi si et ne, ait, exceptis illis qui pro nomine Christι, sua sanguine bapti antis , nurulum homiMm, etiam infantem uti expresse dixerat c. 27. accepturum via

am aeternam , qui non hic fuerit per Baptismum liberatus . Unde sic rIllud ad salutem necessarium cst necessitate medii , sine quo, etiam a parvulis ac proinde inculpabiliter omisso aetema vita obtineri non potesti atqui tale est Baptisma ex citatis Patribus; idque tam constans est tam apertum , ut a nemine qui Catholicus esse velit , negari queat ;ut qui contrarium teneat, avertat Apostolicam praedicationem, & totam condemnet Ecclesiam; ergo. Atque hinc sane Innocentius I. his ad Milavitanam Sytiodum verbis scribebat Ep. 2s. Illud vero quod eos, Pelagianos, vestra fraternitar asserit praedicare , parvulos aeternae vita praemiis ,

absque Baptismatii gratia posse donari, perfatuum est. Prob. 3. ex Conciliis. Carthaginense sub S.Cypriano in Epist. Syn

dica ad Fidum, vult ut infantes etiam ante octavum a nativitate diem baptiZentur: verba eius retulimus supra. Mileuitanum, cui an . Io. interfuit Augustinus: Quicumque , inquit ,

Can. a. parvulos recentes ab uteris matrum bapti andos neIat, aut dicit eos G. nihil ex Adam trabere originalis peccati , quod regenerationis lavacro expietur . ,

anathema sit. Idem definierunt alia Concilia , quae contra Anabaptistas protulimus; & quibus coronidem imposuit Synodus Tridentj a Sess. s.

Can. . his verbis, quae totius retro antiquitatis doctrinam exprimunt rSi quis parvulos recentes ab uteris matrum bapti andos negat, etiam fuerinta bapti alis parentibus orti anathema fit.

Prob. q. rationibus Theologicis . Prima sic paucis proponitur Qui nascuntur filii irae, ii, nisi per medium a Christo constitutum iustitiam assequantur, salvari non possunt: atqui, ut alibi fit se probavimus, i fantes omnes propter Adami peccatum nascuntur filii irae; ergo iidem infantes salvari non possunt, nisi per medium a Christo institutum justitiam assequantur : jam vero medium illud dempto mar rio nullum est extra Baptismum: ergo. Secunda se habeti Constat in Ecclesia semper praeter omnem modum sollicitos fuisse seu parentes, seu Pastores ipsos, ut infantibus, iis praesertim quibus mors instaret, Baptisma quam primum conserretur ; s cundum id Augustini supra, F sinatur re curritur: atqui illa haec anxi tas per omnes Christianismi Plagas dissuta, publicum est quoddam necessitatis Baptismi argumentum ; vivaque ac spirans catholicae veritatis traditio. Unde enim sollicitudo tanta, si creditum esset tunc temporis , Baptismum rem esse adiaplioram, aut quae fidelium saltem imitantibus necessaria non esset.

Tertia i Nullum constantis & ubique receptae fidei certius est argumentum , quam opinionis contrariae, ubi primum haec caput extollit , publica & repetita proscriptior atqui statim proscripti sunt, & pro Novatoribus habiti, qui Baptismatis necessitatem variis temporibus impugnavere , ut secundo saeculo Calani, tertio Manichaei, quarto Ascodrutae & M.

396쪽

leuciani, quinto Pelasiani, aliique deinceps qui horum novitates exto to vel ex parte suscitare moliti sunt ἔ ergo. Obile. r. non magis verba haec, Nisi quis renatus furrit, Scc. probane Baptisma infantibus necessarium esse, quam verba ista Joan. 6. Nisi manis ducaveritis camem Filii hominis . .' non babebitis vitam in vobis, probent iliadem necessariam esse Eucharistiam: atqui verba ista, Nisi manduca Deritis, Secis Resp. neg. maj. I. quia verba haec, Nisi quis renasus fuerit, dcc. utpote indefinita ad omnes prorsus extendi postulant; haec vero, Nisi manducaveritis, &c. utpote in secunda persona, ac proinde restricta, ad eos solum diriguntur, qui eorumdem intelligendorum capaces sint, quales soli sunt adulti; z. quia verba , Nisi quis renatus fuerit, in eos omnes cadunt, qui per peccatum mortui, ex aqua & Spiritu renasci indigent. atque adeo tam in infantes, quam in adultos: eontra vero voces, Nomanducaveritis , dcc. ad eos solum stricte pertinent, qui jam viventes

gratiae, nutritione indigent spirituali, ut gratiam servent ; quod adu torum est; 3. quia in iis quae absolute pendent a Christo, inquirendaeli Christi voluntas in Scriptura se Traditione: porro ex utroque lan te constat Baptismum semper habitum fuisse ut necessarium ad salutem

non vero Eucharistiam; ergo.

Nee dicas citata Chri iti verba , Nisi Diis I Sce. ad adultos restricta

suisse a Doctoribus quibusdam Catholicis, puta Gersone, Caietano, do aliis quos supra appellavimus. Absit enim ut novos, licet non obscuri nominis Doctores sequamur, cum ab immotis Scripturarum , Traditi nsque regulis discedunt; prout eos de quibus agitur, fecisse liquet tum ex modo diciis, tum ex dictis ubi de Peccato originali. ,

Obiic. a. ini independenter a Baptismo sunt filii Dei, independenter, a Baptismo salvari possunt: atqui filii fidelium V Prob. min. Filii fidelium sunt independenter a Baptismo semen Abrahae r sed qui sunt semen Abrahae, eo ipso sunt filii Dei. Sic enim loquitur Deus Genes. I

λro Deus tuus o seminis tui; ergo.

Rei p. ad I .neg. min. ad a. dilf. ma, filii fidelium sunt independenter a Baptismo semen Abrahae, semen, inquam, carnale, esto : semen promissionis, ut loquitur Apostolus Rom. p. v. 8. N Utique enim filii Christianorum non magis sunt semen Abrahae sanctificatum, quam David te S. Paulus, qui sanctorum filius erat, ut ait ipse I. Cor. 12. atqui tametaneuter ab ipsa originis conditione habuit eam Dei filiationem, quae justitiam involvit; cum prior agnoscat Psalm. so. se in peccato conceptum esse, polierior vero fateatur Ephes. a. sis natura filium fuisse irae, sicut deeranu ceteri omnes I ergo ut quis sit filius Dei, non lassicit nativitas sola ex Abrahae semine, sed requiritur nativitas ex fide qualem habuit Abraham, secundum id Rom. q. v. I 6. Ideo ex fide, ut secundum gratiam

suma fit promisis omni semini, non ei qui ex ιν est solum, sed O ei μι ex fra. fibrabos r porro infantes nonnisi per Baptismum fideles evadunt in nova Lege, prout nonnisi per circumcisionem , aliudve medium aequivalens fideles fiebant in Lege veteri. Quamquam si Hebraei infantes ci ara medium exterius fidem 34 justitiam consecuti essent, nihil inde colligi posset contra neces fitatem Baptismi pro nova Lege r eum haec pendeant ab una Dei voluntate, cujus nemo consiliarius fui*αὶ Infla

397쪽

38, TRACTATUS DE BAPTISMo.

Inst. Illi ratione nativitatis solius sunt semen Abrahae quantum ad promissionem, qui ratione eiusdem nativitatis sancti sunt non autem immundii atqni filii fidelium V Prob. min. ex Apostolo I. Cor. 7. v. r . ubi sic r Sanctificatus est vir infidelis per mulierem fidelem ; ct sanetim euia est muliὸν infidelis pre vii um fidelim ι alioquin filii vestri immundi essent, .une autem sancts sunt. Et vero, ait idem Apostolus Rom. II. Si radix sancta est, ct rami. Resp. dist. min. filii fidelium sancti sunt sanctitate destinationis, & quasi praeparatoria, C. sanctitate formali, N. Ibi quippe comparat Apostolus sanctitatem filiorum cum sanctitate viri vel sponsae fidelis, quos per suam cum fideli comparte cohabitationem sanctificari dicit : atqui constat virum infidelem non sanctificari Ermaliter ex eo quod cum spodissa fideli cohabitet; ergo & constare debet filium non hinc vere & is maliter sanctum esse, quod ab alterutro vel utroque fideli parente editus sit ; ergo iterum sanctitas de qua loquitur Apostolus , nihil aliud est

quam sanctitas praeparationis & destinationis, prout pluries exponit Augustinus contra Pelagianos, qui non secus ac temporis nostris Novat res eodem Pauli textu abutebantur. Ad textum ex cap. II. Epist. ad Rom. dico eum omnino esse extrarem ; cum rami de quibus ibidem agitur, sint Iudaei, & quidem pro

maxima parte reprobi, quos, ne a Gentilibus qui in Christum crediderant, despuaerentur, dicit Apostolus sanctos esse, non quidem ratione sui, ut patet, sed ratione Prophetarum , & Patriarcharum, qui ut radix sancta, qualemcumque sanctitatis umbram in omnes posteros suos diffundebant. Solutionis huiusce veritas ex sola obiecti Capitis Iectione constate unde merito annotant hic Catholici Interpretes , neque hanc, neque alias multas, quibus abundat Scriptura, comparationes ad vivum resecari debere. Objic. g. ex ApostoIo Rom. s. v. Io. ubi abundavit delictum, superasinis davit Irratia: atqui si Baptismus ipsis etiam parvulis necessarius sit ad salutem , non superabundavit gratia, ubi abundavit delictum. Tune enim non superabundat gratia delicto, cum delictum certius & facilius nocet , quam prosit gratia r atqui posita Baptismi necessitate, delictum . . Prob. min. Quod nocet omnibus, & nocet sine medio , certius & facilius nocet, quam prosit id quod non prodest nisi dependenter a medici plerumque impossibili r atqui delictum & omnibus nocet, & nocet sine medio; aliunde autem supposita Baptismi necessit.te, gratia non prodest nisi dependenter a medio pIerumque impossibili. Siquidem nec semper prasto est aqua, nec ubi suppetit, semper applicari potest, ut liquet in

infantibus necdum ex utero materno progressis; ergo.

Resp. ad I. dis . ma I. ubi abundavit deIictum, superabundavit gratia, quatenus gratia Christi & a pluribus liberat malis, & plura inducit bona, quam mala invexerit peccatum Mae, C. quatenus eadem gratia pluribus efficaciter communicatur, N. Itaque Apostolus gratiae prae delicta superabundantiam non hinc commendat, quod gratia pluribus efficacia ter communicetur , quam delictum ς cum ipse pauIo post totus sit ne probet Deum misereri, cujus vult , & doceat Christus paucos esse qui

salvi fiant: duplici ergo potissimum ex capite vim gratiae supra vim de-- licti

398쪽

licti extollit Doctor Gentium t r. quod Adam unicum ad posteros peccatum transmiserit quo etiam, saltem iuxta plures, minime transmisso, filii Adae venialiter atque etiam lethaliter peccare potuissent Chrustus vero & ab eodem peccato, & a celetis omnibus nos per gratiam suam liberat; a. quod gratia Christi plura inducat bona, quam Adae peccatum invexerit mala; cum peccatum Adae sola nos originali justitia privaverit; Christi vero gratia & jacturam hanc reparet, & majorem

virtutum omnium copiam, intensionem, dc augmentum tribuat , quam

siet in statu innocentiae; imo & largiatur virtutas, cujus idem status incapax fuisset, puta martyrium, virginitatem, Apostolatum, & dotes religiosas. Hunc porro esse Apostoli sensum manifeste indicant haec eius

verba v. is. & seq. Sed non sicut deIιctum, ita ct donum. ' nam judicium quidem ex uno delicto in crandem tionem; gratia autem ex multis delictis injustimatiunem. Si enim unius delicto mors regnavit per unum , multo magis abundantiam grat a ct donationis re fustitia accipientes, in vita regnabunt per

νηum Jesum Christum. Hinc patet vocem, piares, in hoc Apostoli textu, Musto magis gratia Dei .. in pluies aluntaret, non sumi comparative , quasi pluribus gratia communicetur actu, quam peccatum; sed simpliciter, quatenus qui in Christum vere credunt, & qui jam multi erant, cum scribebat Ap stolus, plus a gratia recipiunt boni, quam ex Adae peccato tulerint nocumenti: unde graece habetur, in multos. Atque id prae ceteris fateri debent Calviniani, qui a gratia Christi eos omnes excludunt, qui ad gloriam praedestinati non sint. Iam vero posita hac solutione, vanescit reliqua obsectio. Unde Ad a. neg. ma, etsi enim peccatum Adae certius communicetur quam Christi gratia , haec tamen prae illo abundat ad sensum Apostoli, quia non a sola originali noxa liberat, sed ab omnibus; & hominum corda pluribus replet bonis, quam a quibus exciderat per Adae peccatum. Objic. . Quod satis fuit infantibus fidelium in Lege veteri, satis esse debet infantibus fidelium in nova Leger atqui fides parentum satis fuit ad salutem infantibus fidelium in Lege veteri. Minor patet ex Tertulistiano Lib. de Bapt. c. I 3. adversus Cajanos , Gregorio Magno Lib. q. Moral. c. I. Bernardo Epist. 77. ad Hugonem de S. Victore . Prob. itaque major: I. quia fides non minorem habet in nova Lege essicaciam, quam habuerit in veteri; cum & eadem sit quoad substantiam, & plenior per merita Christit a. quia alioqui deterioris essent conditionis infantes Christianorum, quam Iudaeorum e quod absurdum est. Resp. ad T. I. neg. min. quia, quidquid crediderint aliqui Patres, muIto certius est, & receptum magis , filios Iudaeorum nonnisi ope medii exterius applicati justificatos fuisse. Quin εἰ exterius illud medium nullus Patrum diserte excusit, plurimi vero, & inter alios Augustinus, di

serte exegerunt.

Resp. a. neg. ma, quia, ut pluries diximus, in hisce materiis tota ratio facti est voluntas facientis . Unde cum lex tingendi, eaque universalis, data sit, ct forma praescripta, pessime sibi consulunt, nec melius argumentantur, qui Deo taltem implicite dicere audent : Quare sile fecisti Ad I. confirmat. nego cons . ob rationem mox allatam : etsi enim

fides

Tertuli.

399쪽

fides Christiaua ejusdem sit essicaciae cum Iudaea . quoad hominem mi inest, non tamen quoad alios: quia velle potuit Christus , & de facto voluit ean non prodesse, nisi per Baptismum applicaretur. Ad I. confirmat. neg. ant. imo vero longe favorabilior est Christianorum quam Iudaeorum conditio, cum illi itatim ab ortu iustificari possint per medium , cujus emcacia neque a fide neque a probitate Mini. stri aut parentum dependet ς isti vero, suppolita oblectionis veritate, justificari non possent nisi per fidem . utique veram & sinceram, quae in populo durae cervicis, cordisque incircumcisi . & qui Spiritui sancto semper resisteret, rarior erat quam fingi possit. Vide quae dixi in Tradi.

da Sacram. cap. 3. art. r. sub finem.

Quin & si fides vera, qualis ad justificationem alterius requiri videis tur , tam communis fuisset sub veteri Testamento, quam rara fuit, ita Di per eam infantes plerique iustificari potuissent, non ideo melior esset Hebraei quam Christiani conditior quia utriusque populi comparatio non

ex uno aut altero capite , sed ex tota rerum congerie desumenda est. Porro quot apud Iudaeos onera. quae ut circumcisonis jugum, vel ipsis robustiorum humeris intoleranda eranti quot praeceima , quorum trans. pressores morte plectebanturi quam parca ibi mensura gratiae, ejus prae sertim quae consolatur nos in omni tribulatione nostrat quam facilis ad vitia prolapsus; quam dissicilis inde reversio lΙnst. I. ex Augustino Epist. 98. alias 23. ut possit regenerari parvulus per officium voluntatis alieme, cum coertur consecrandus, facit hoc imus Spiritus, ex quo regeneratur Gaius ς ergo infantibus prodest ossicium voluntatis alie-Dα; ac proinde iideiri ex aliena fide sanctificantur. Unde S. Bemardus Epist. 77. seu Trach. de Baptismo i Ad Dei spectat benignitatem, ut quibus fidem aetas dane at proprium, gratia prodesse craee ι alienam .V Nec dubium quod macula contracta ab Dis, aIiorum quoque fide meseat, vel debeat emundari. Resin dist. conixq. ergo infantibus prodest ossicium voluntatis alienae. cum Sacramento, quando scilicet infans ossertur consecrandus , C. prodest sine Sacramento , N. Nihil dubio procul ab Augustini mente alienum magis, quam quae hic ex verbis ejus eruitur consequentia. Ecquis enim

fidem parentum vel Ecclesiae, parvulis ad vitam fine Baptismo sussicere crederet, qui toties judicia Dei suspicit & demiratur , quod phrumques sinantibus parent bus o paratis Min stris, ut Bapsimus p.rvulo detur, ille tamen non detur, ita ut infans in aeternum pereat

Quod ad S. Bernardum pertinet , stopus eius est ut ostendat. necesis isariam non esse parvulis actualem fidem , iisque proin sussicere fidem alienam e sed nihil affert S. Doctor; unde colligi queat alienam hanc fidem per se solam & independenter a Baptismo lassicere. Inst. a. Ad Dei benignitatem spectat, ut qui aliena labe inquinantur sine medio, aliena fide sinp medio sustificentur i atqui infantes sine me dio inquinantur, &c. Resp. id solum ad benignitatem Dei spectare, quod ad eam spectare declarat Scriptura vel Traditio, non autem idquod factu melius videtur humanae imbecillitati: alioqui enim facile dicetur, spectasse ad Dei benignitatem ut Protoparentis lapsum impediret, aut saltem ut Adam non consti tueretur morale posterorum caput in quo Omnes peccarent: atqui t/men &ς.

400쪽

Ceterum sapienter pro more observat Tournelyus, longam, quoa Taum. influxum , esse disparitatem inter Adae peccatum, de parentum nostr λ λι s. rum fidem. Haec nobis prorsus extranea est, sicut& iniquitates eorum ,

illud vero propter rationem Capitis in quo continebamur, unusquisque nostrum, ineffabiliter quidem, sed tamen vere proprium est 3e intrinsecum; ergo istud per se nocet; illa vero prodesse non potest, nisi fie eonstituerit Deus: porro probari nequit constituisse Deum ut pare tum fides prodesset infantibus. Inst. 3. Docent Scriptura & Traditio , Deum velle sincere salutem omnium, adeoque ic infantium , qui baptiZari non possimi e sed qui vult sincere salutem infantium qui baptizari non possitiat, velle debuit ut iis per fidem alienam succurri posset. Qui enim vult finem , vult di medium sine quo finis hic be nunc obtineri non potest i atqui, cum impossibilis est Baptismus, fides aliena est medium, &c. Et vero quot alioqui misere perirent infantest Ita ferme Cajetanux. Resp. r. cum Goneto disp. 3. n. a I. difficultatem hanc contra Castianum militare i quia innumeri sunt, non infidelium duntaxat, ut satis liquet, sed ει fidelium infantes quibus per fidem parentum succurri nequit; seu

quia praefocantur in utero materno , dum etiam nescitur an animati .sint, krteque an existant; seu quia inopino casu statim post ortum rapiuntur. An ergo dicet Cajetanus Deum horumce salutem nou velle Resp. a. Praetermissa malore, cujus examen pertinet ad Trach. de Gratia. R. inquam, ad L. neg. min. ut enim Deus censeatur velle sincere Talutem infantium, non requiritur ut iis actu tribuat quaecumque salutis

media, sed sufficit ut iis congrua eiusdem salutis media praeparaverit ratqui, ut alibi docent Theologi , Deus ipsis etiam infantibus qui ante ortum sutacantur, congrua salutis media praeparavit; quia pro iis sicut pro ceteris instituit Baptismum p quem si eorum plures non recipiunt, debet id imputari vel negligentiae aut malae voluntati parentum , vel

causarum secundarum actioni, quam Deus invertere non tenetur. Cur vero ex duobus parvulis pereat alter, alter per Baptismum salvetur, Noli dijudicare, si non vis errare, ait Augustinus. O alιiιvdolAd a. neg. maj. intellectam in sensu obsectionis. Non enim ad sinc ram finis voluntatem requiritur voluntas medii cuiuscumque alioqui Deus eorum dumtaxat salutem vellet, quibus efficacem perseverantiae

gratiam largitur, quod haereticum est: sed sufficit ut Deus praeparaverit medium sufficiens, idque sincere applicari velit, nisi quid voluntati eius obsistati atqui rem ita se habere probabimus in Tractatu de Gratia, ad

quem ardua isthaec materies secundum se totam pertinet,' ergo- CONCLusio III. Baptismus in re vel in voto adultis omnibus necessarius est necessitate tum medii, tum praecepti , extra martyrii casum. Tres sunt partes.

Prob. I. pars. Illud ad salutem necessarium est, sine quo vel in re vel per implicitum votum suscepto salus ab adultis obtineri non potest; se rest autem cum illo voto, ubi deest Sacramenti realiter suscipiendi facultas: atqui salus ab adultis obtineri non potest sine Baptismo vel in re .VNemo enim salutem adipisci potest, nisi regeneretur, & fiat membrum

Christitatqui regenerari nemo potest, de heri membrum Christi, sine timeb TMes. Mori Tom. IV. Bb Baptis-

SEARCH

MENU NAVIGATION