장음표시 사용
91쪽
QUOMODO IN ACTIONE SPOUI SIT PROCEDENDUM. 81 Iiato , qui spolii actione experiatur, exceptio opponi queat factae renunciationis ipsius Beneficii. Rem dubiam reddere videntur duo Iuris canonici loca, nimirum c.2. Uca 3. de ResituLs fiat. utrumque ejusdem Alexandri III. In illo rejicitur , in hoc vero admittitur renunciationis exceptio . Sed recte monet GonZaleZ in not. add. cap. a. lit. B. ducrimen esse constituendum inter rem cic tioinem Beneficii factam ante Dotam , ves m . Si enim ante I Eum renunciatio contingat, VI equaturi bum, restitutionis remedium non habet Acum, sed renunciationis exceptio aimittitur, quia gui antes Eum renunciaverat, nonpotest videri
dessisse pomere exspostatione. . . Luo cases procedot textus inae cap. s. Si veros EumJequattir renunciatis , contra interdictum Unde vi, non admittitur exceptis Dontanea renunciationis , tum quia ida exceptio respicit proprietatem, ante cujus insevisionem potatus resiluendus es. . renunciariosequens crediturfaeta ad ratificationem spolii ex eadem vi.
Eodem modo duos hosce textos,qui videntur inter se contrarii, conciliant Cujacius ad da. Cap. a. s. ta4. ubi ait: Hee asinctio a vero venit, di Arque mustas Interpretum asinctiones hac in remisere adlaborantium: & ZiegIen ad diu cap. 2. ει 3. Adde & Visner. A pluries tau Ioma I9. Upluridisequens. , qui alia quae hac in re occurrere posIunt dubia feliciter dissolvit. Nota vero, ideo non admitti exceptionem renunciationis , quae spolium subsequuta est , quia praesumitur non sponte, sed vi facta. Quocirca si ea probetur sponte facta, admittenda est. Sed hac de re di
92쪽
permna oriuntur Spoliati. Uidendum nunc, an aliqua a persona Spoliatoris oriatur exceptio, quae opponi possit. Inter omnes sane convenit , audiri regulariter nequire
spoliatorem, qui dominii exceptionem objiciat. Sed aciidem sit, si Spoliator hanc quam o icit dominii exceptionem INCONTINENTI probet, scissi sunt Doct
risui. II. q. 6. num. 28. Bacb . ad Treuiter. volum. 2.
In posteriorem hanc sementiam concurro & ego,& jure meritoque. Spoliator, de cujus dominio INCONTINENTI constat si rem restituere teneretuΓSpoliato actione spolii agenti, posset statim restitutione facta rem illam ab ipso Spoliato vindicare Sed nonne inutilis, imo absertius circuitus esset condemnare Spoliatorem ad restituendam rem illam , quam Spoliatus mox retrodare deberct ρ Ad hunc igitur circuitum
93쪽
QUOMODO IN ACTIONE SPOLII SIT PROCEDENDUM. S ivitandum admittenda in actione spolii est exemtio dominit . quae INCONTINENTI Probetur . Accedit, quod dolo non caret qui petit id quod Raum restituturus est, L. I3. 3. D. de Regul jur.
At dicet aliquis: Imperatores Ualent in. Theodog&. Arcad. in L. 4. C Unde vi ita edixerunt: Siquis in tantam furoris pervenerit audaciam , ut possessionem rerum apud Hi cum , is apis Homines quosvet constitutarum ante adis tum Dacialis arbitrii vitis rer inusserit . Dominus quidem
con tutus possessionem. quam ab Et, roditum possessori. G δε-
mimum eis em rei amittat. Si vero alienarum rerum postes fionem lavasit, non Dium eam 'fidentibus reduat , verum etiam ima Itonem earumdem rerum resiluere comedatur. Si igitur Spoliator, qui dominus est, amittit dominium, restitutione spoliato faeta agere in eum reivindicatione minime potest , & , quod hinc tequitur, locum non habet praefatus Circuitus, neque in dolo versatur Spoliatus, qui restitutionem Petat.
Sed facile est respondere. Missas facio eas, quas hujus legis I. interpretationes dederunt Pereet ad Coae Eb.8. triuia . mam. 28. Stris. AVDdM. privat. cap. 6. apiar. q. n. s. tum alii. Sed dico, Imperatores de eo loqui, qui cum rei vindicatione ageret, nondum a Judice prolata se tentia, possessionem rei de qua controversia erat, Violem
ter invasit . Verba illa : ANTE ADUENTUM J DICIALIS ARBITRII, evincunt de hoc loqui ImperatoreS, cum clarius quam oporteat Pandant rem in judicium jam fuisse dςductam. In ipsum igitur Imperato-L a res
94쪽
res a poenam statuerunt amissionis dominii rei, si erat dominus , & Plutionis aestimationis ejusdem rei, si non erat dominus, & summa ratione : OB SPRETAM IUDICIs AUCTORITATEM. Ergo si hunc excipias,
ca Hanc Legem . c. Nnde vi in desuetudinem abii me plures opinantur , &quidem ubique terrarum C arro. riar. resolui. libr. 3. resolus. l6. n. T. Sammiem. Setur. Internetat. libr. a. inter
Fractici conclus pari. I. conclus. El. u. 6. Contra vero eam vigere contendunt Sebilier. in Prax. 7M. ma . Exercit. II.rbes. 16. Hilligeri ad Donetl. libr. I S. eon mentat. 3o. lit. B. Ludveli. Exercit. ad restitui. Iustinian. is. tbef. q. sit. A. Par dit. in disputat. ad hane L. T. thes. q. f quent. Lmuerbach. de Privat. deli t. tbes 37. 3-vius deess. 9 s. n. q. pari. I. tum complures alii.' Ut quod sentio dieam, quaestio haec resolvenda haud est ex dictis Dociorum . Si contrarius usus huic Legi I. aliquo in
loco allegetur, is probandus est eo modo, quo in omni alia materia usus Legi contrarius probatur . Si ita non probetur, standum est d. Legi T. Vide Lasueribath. in colleg. Theoretici practici lib. M. itia. l6. q.ao. Mem decis. 9 s. v. s. para. . Neque sincit probare, plares vi invasin se vel res proprias vel res alienas, &pinnam ipsius Leg. . non subiisse , sed probare oportet pendente iudicio, Iudicisi reta auctoritate, invasisse , minimeque poenam subiisse, quia hic est easus Legis T. Plures circa hane Legem F. excitari solent quaestiones. De iis breviter agere
& ego mihi proposui, sed quidquid dicturus sum , restrictum volo ad casum a me adductum d. Legis r. Sc hic repetendum ', nimirum si pendente iudicio spreta auctoritate Iudicis vi oecupavit quis vel rem propriam , veI alienani
Lex haec T. quamvis generaliter in omnes. qui vi possessionem invaserunt, coniscepta videatur 3 nihilo tamen minus de multis quaeritur, an poena ab ca comm nata ii teneantur. Dubitatur de Parente & Patrono vi rem Filii ae Liberti i vadentibus . Si ius civile attendas, distin. guendum videtur, utrum rem Filii & Liberti invaserint vi armata , an privat vi, & in poenam huius aeris T. incidere priori ea su affirmandum , posteriori vero casu negandum, idque quia interdictoe Unde vi tenebantur illo in casu , nequa quam vero in hoc, L. r. q. 43. D. de vi es vi armata; & poena a Lege hae inflicta non potest habere locum, nisi in casu, in quo locus esse potest interdicta Vade vi
Ita distinguit Harpril . in eommenta . ad Instituti libr. . titti . t s. n. 4s. o' se quent. Sed Ba ovius ad Tremter. Nolum. a. a M. as. thes. 6. lis. A. B. in c. indistincte tenet, poenae huiusce Legis o noxios esse Parentem & Patronum . Cui sententiae accedo , vel maxime ego , quia de iure ea nonico, ut suo loco ostenis
di, actio spolii, seu interdictum Unde vidatur contra Parentem Sc Patronum,
quamvis spolium vi privata sit commim
Implexior est quaestio, numquid haec Lex assiciat Filium familias, qui spoliavit Posse storem bonorum *dventitiorum, quorum usus ructus erat apud Patrem Negant Molin. ad consuetud. Paris titia. I. q. a. gloss. a. num. 23. Factia. conir vers. Dr. libr. s. cap. 47. tum alii. Aω- mat
95쪽
QUOMODO IN ACTIONE SPOLII SIT PROCEDENDUM . 8s Spoliator poena d. L. I. haud tenetur, potestque , si liquidus , & manifestus dominus sit, rem quam Spoliatores ituit, illico vindicare . Vides hinc , excepto casa d. L. . qui particularis es, circuitum illum adeo vitandum , Iocum hahere ε & in dolo esse Spoliatum Petentem re-
inat ver5 post antiquos Erenesi, de Priis vilee. Parent. O Liber. privileg. 4. cap. . num. I. Non dissitetur H iure t. ista comment. ad Institui. libr. q. tui . s. q. 6.num. 48. negantem opinionem ferme communem esse , & ab ea in iudicando dissiculter recedi. At ipse eoncurrit in assirmantem sententiam , eamque pluribus rationibus confirmat, tum evertit fundamenta omnia, quae e parte contraria afferri solent , ut ex min. 94 σFur. sequent. In quaestione etiam est , num Lex taee . comprehendat 3t eos, quibus Ius ignorare permissum est. In hoc omnes con veniunt, quod si hi vel armata , vel privata vi occupent rem alienam , poenam ipsius Legis evadere nequeant; idque quia inferre iniuriam & occupare alienam rem repugnat iuri. naturali , a quo ipsi haud excit tantur . L. 38. h. 2. D. ad Leg. 7H. de Adulter. O L. a. c. de inius vocando. At si rem propria in occupent , Rissi inter se firni Doctores . Sed
nega cum Harprea. loco modo citato n. 6.
Sunt & alii, de quibus controversia est , an Lege hac T. comprehendantur . Sed ne nimius sim, vide qui de histeaηunt Ha re' fora poster ritus, tum etiam ravata. de Interdict. ad bane ipsam Legem T. num. 9. Fur. sequent. In casu , in quo haec de qua differimus Lex 7. locum habet , quaeritur utrum Invaiar dominium amittat ipso jure , m seruentia Iudicis Haec mihi semper a
risit sententia , quod amittat non ipso Iare, ted Iudicis sententia . Ratio est, quod Lex I. eodem Deo jubet , uti opportune ait Harpreα loco pluries citato num. 2.eum,qui rem invasit, simil-rem ressisut
rum, in dominiam rei amittere. Hae et nim tam una stratione in unam Personam
eonjuncta sint, quod in altero membro intelligitin, necesse est etiam in altero intelli
hibetur . . . . Ergo in eum eodem eontextu
iubemur dominium amittere, bre quetque per direm intelligere debemus . admissaeonsequens, est ur, nisi a radice petitum sit ,
ut qui rem invasit, dominium transferat , apud invasorem dominium maneat , nee
quicquam de eo Iudex amplius statuere ρλ' sit. Confer hie etiam Donesi. ad bane
De hoc etiam in casu huius te is quaesto est, utrum dominium pertinere debeat ad Piscum, an Privato, cui erepta res est Magna sane eit in qti aestione haedissensio. sed ad privatum illum, eui res est erepta, pertinere debere sentiunt, .&quidem recte, Donea. ad L L. T. nnm. T. di confutatis Citiario,Hestio, aliisque, Ha mea. ubi supra num. 42. idque quia eX L. ultim. D. de Litigios. eruitur, quod po na pecuniaria a Lege propter aliquod delictum inflicta , nisi nominatim tribuatur Fisco , cedere debeat be inficio
Privati in Iatium injuriae ei illlatae , Si damni , quod passus est .
96쪽
q. X X. Quod si dispositio hujus Legis T. generalis fisisset, minimeque restricta ad illum, qui judicio pendente iudicis spreta auctoritate rem violenter invasit, locus naud
fuisIet quaestioni huic, an in spolii judicio opponi possit exceptio dominii, quae INCONTINENTI probetur, sed
omnes Convenissent, Invasorem hunc violentum dominium, si habuisset, rei illius amisisse. Sed nulla in quaestione magis , quam in hac , inter se Certant Doctores . Hinc certe confirmatur, restrictam esse dispositionem hujus Legis . ad hunc , qui pendente judicio, spreta auAoritate Judicis , rem violenter invasit. Recte ser Pterea Bacb . adTreurier. δὴ t. a s. rhef. s. H. C. monuit:
INEPTA ESSET DISPUTATIO . Sed ecquis sit casus
hic, neutiquam ipse expressit ; at alius esse nequit, nisi a me adductus .
Momenti nec est ita objicerer Praedo etiam est secundum juris rigorem restituendus, ut hisce verbis inquiit Agexander III. in cap. s. de Resistit. 1 fiat. At contra apertam hanc iuris uispositionem non restitueretur Praedo, si admitteretur exceptio dominii , quae lNCONTINENTl probetur. Non est igitur, quod locus ei in actione spolii esse possit. Ρlurifariam oriectioni huiC desumptae ex d. cap. s. responderi solet . Sed mihi haeCIlacet responsio , quod hoc cap. s. de Praedone illo in te uigi debeat, qui spoliatus ab eo sit, qui liquidus & maniscitias
97쪽
QUOMODO IN ACTIONE SPOLII SIT PROCEDENDUM . 8 νfestus dominus haud est ; ut species in eo proposita indubie ostendit. Quocirca inepte in casu allegatur , in quo Praedo spoliatus ab hoc sit, de cujus dominio SINE
Futile magis est hoc opponere , quod si exceptio dominii, quae probari incontinenti potest, in judicio spolii reciperetur, occasio daretur delinquendi. Disti guendum est civile judicium a judicio criminali Ut ah- solvendus in judicio civili sit Spoliator, qui INCO TINENTI dominium probat ; tamen tenetur actione criminali, quae descendit ex Lege Iulia de vi publica vel privata, prout publica vel privata vis fuit
Haec & alia, quae e contraria parte afferri solent, am menta omnium optime diluit Baciam ad Treuisen d ruat. Zy. Ges. s. ELC. Sed & exceptioni dominii, quae incontinenti non prohetur, locus in pluribus casibus est. I. si spoliatus possetarium & petitorium cumulet, cap.6. de caus. st brin. G pr Fiet. Sed conser hic Martin. γωri rudent. ciuit ci criminia fibra 4. titia 1 s. l. 6. num. 26.
II. Si con1entiat Ooliatus de hae ex ptione cognosci, cff. r. de Restitui. Eou. Consientire porro dicitur, II hac st spoliatore opposita exceptione haud replicet . sed de ea cognosci patiatur. Hoc ideo quia e Leptio
Per replicationem eluenda est, quod nisi nat, ex ptio
98쪽
88 C A P. VIII. effectum debet χrtiri. L. a. s. i. D. de Exception. Martim Puri ruci. civit G criminat. libr. q. titia. I s. q.6. n. sa. Ichner. decis I 3. num. II. rom. s.
Ita propterea monet, & quidem probe, ZiegIer. ad Lancelloti. Institui. Iuri canonic. libr. 3. tit. IO. t. 396. Atque hinc cautio est, ut Actor quantas videt Reumisgredi , Pudicium proprietatis satim conualcar, A Wω setur, quoci audientius illi non sit antequam ipse fuerit resis tus ... Νωβ cere tamens plicem contrairitonem , sed a pellationem interponen am esse, taI A diaes Personafis deaui-μβ. possess. num. 98- , quod tamen necessarium non videtur, mDDum m- ι proresatisne inserposita jus Protesantis, II 'udex eum , quem superprobassicinibus non audicit, condemnare vis queat.
Adde ilI. ex Μartis. Puri rud ciciae G criminal M.q.ώIul. I s. q.6. m. a T. es 3O. c, Meschnen decis. IS. num. 2s. εὐ 29s. tom. 3. si actione spolii agat, qui ex L. ii. C Unde vi, de qua alibi diximus, pro spoliato habendus est , quamvis spoliatus vi haud sit. Sed est quod dubites de opinione hac, idque quia Imperator Iustinianus in citat.
De aliis casibus, in quibus attenditur exceptio dominii, quae incontinenti non prohatur. consule Praefatos Martim fis misitare locis modo lutidatis . Transeo ego ad alias peremptorias exceptiones. Admitti profecto debet ea exceptio, quae si rejiceretur, justus subesset tis
99쪽
QUOM DD IN ACTIONE SPOLII SIT PROCEDENDUM . 39mor lethalis peccati. Hac de ratione in iudicio spolii a Viro contra Uxorem instituto Innocentius III. in cap. de Resistit. Spoliat. admisit exceptionem consanguinitatis quam Uxor allegaverat, & incontinenti probaverat. Neque contrarius est Alexander ili, qui in cap. IO. d. tit. neglecta exceptione consanguinitatiri restitutionem demandavit. Intelligi Λlexander lil. debet de casu, in quo haec consanguinitatis excePtio non incoutinenti probetur , sed altioris sit indaginis .
Locus etiam est exceptioni damni irreparabiIis. Fit hinc, ut Mulier non statim Viro sit restituenda, si de imsidiis vitae structis opponat , sed interim sequestranda,
cap.8. d. ntui. Nec quicquam refert, Mulierem causam insulis dedisse , ut si adulterium aliudve faCinus admiserit . Subveniendum est metuenti, quamvis culpahilem causiam dederit, Henricus de Cocces de Foemia. seques,. p. 4. Oportet vero insidiaS incontinenti probare , Qu- tus Aucior Aco modo citato. Restituenda tamen est. r cepta , ut inqitit Alexander lil. in d. cap. 8. sufficienti eam rionae, quod tar non debeat a uod malum inferra.
Sed qualis esse debeat sussiciens haec cautio . tum an semper recipienda sit, quaeri solet 8 P ut, inquit idem Ructor eodem loco, certa regula satis nequit, qualis fritiarequa Iur ad hoc ut dupositio a. cap.8. de Resistit. Splaiat. Α- cum inseruat Aed D ex arbitrara debet, an fit tanta ilia, ut non posszι - σι providera remedro cautionis . . . ita nec rma regum Grr potes, quaenam cautio pro idoneast habenda, cumeavim quibuyuas circumsantus probe perpenses pro ratione s.
100쪽
vitiar, minarum, V ofensionis exigi debeat . . . . Hoc tamen certum , quod cautio de non ofendendo neces a b ves per pia νυ , -υσδε jussores debeat praesari .... noscit tamen Juratoria cautio , quanias timor non es mamus ... ve*Vir es bomo discretus es emendatae vitae ... vel quando Uejustores, aut pietnora haberi nequeunt vel denique si Uxor juramento Mariti fidere uefit . . . Luando autem Maritus: adeo crudelis es, ta periculumst, ne a fenituΥ ab eo, caditione non ob ante Viro non es restituenda, qualemcumque etiam cautionem prae- siserit .... Siquidem alias cautio fragilis G periculosa res est.... nec malevolum propositum mutat
Admitti exceptio debet de damni gravis , si oriturum ipsiun sit non tantum et , qui spoliator dici- . tur,. sed α Tertiis innocentibus . Vide quod asserunt exemplum huc pertinens Schoen Sistimat. Dr.esset Mnas. titu 16. q. q. &. Mevius decis. Io. num. s. part. 9.
Scandali exceptio recipienda quoque est , si evidens sit, quod Iudicis arbitrio relinquendum. Evitandi ergo publicum scandalum receditur a Regulis juris , maxime si scandalum Ecclesiae metuendum sit. Confer Boebmeri. Dr. Ecclemis. fibr. a. istuc a 3. C. s. rata Pur. cantam no section. I. Irtun a s. q. 262, qui de hac scandali ex- CcPtione , tum de exceptionibus aliis in judicia spolii admittendis, disseruntia