장음표시 사용
141쪽
- , Δωρ ος, ως Γροξίαλος. Sita erat non Ion ge ab Arado, utiapparet ex Ptolemaeo, qui eam non Δωρον, sed Θαρω appellavit, ait enim illor
γ Κα, προιαν ις J Formisis 1cribendum, Est enim nostro non insuetaphrasis; supra in Δωδεν,1 inquit: Διὶ 'ει άΔω
-. Praeterea in MS Seguleriano legebaturo , & sic quoque Epitome repraesen tat: verum Geographi verba libro sexto decimo exstare, jam olim magnus monuit Casau bonus
in commentariis ad illum auctorem.
δ8.Tον Δυ ζίασί--Verba Strabonis ab hisce paullulum disserunt, &in ejus vulgatis hodie hunc in modum concipiuntur: - ζο
εις πιαυτίαν δε τον &c. Ex hoc Strabonis loco Si phanus est emendamus, di vice versst Geographus ex Stephano. Rescribo pro τον Δε-Zμ ετ γ ν confidenter, τον ήγάρ ζ ίω ε- ν:haec indubitata est lectio ; nam conjunctionem adversativam librarii proprio nomini alleverunt, quod non decuit. Uerum gravius laborat Stra-- , in quo pro Δωροι fecerunt Δορθοκb, quae vox est nihili. Si mei arbitrii res foret, ejus verba sic emendarem: Καλλ* n Ata re ν Δῶροι. eo iam Ar Μιγω ςίω - φυννὼς, Bνιας rita Ε'ρωγήρει βυομενίαι αφοhν. Correctionem hanc amplectatur lector, donec certius aliquid ab aliis sit allatum. 'P .
OAia e- cistimo nostrum Oriτ Esnκων opus innuere , quod etiam in Epitome
142쪽
Ia mirifice horum verborum sensum turbat: vetarum qui in Stephano paullo est versatiori facilli me animadvertet reponi debere, ει ιν τύ δ γραπτυ- ροτακτη Θίωσα δει, eamque lectionem esse' verissimam , quam etiam nunc Epitome agnoscit. i3r A 'ραξ οσd Ab Araxa urbe Lyciae non pottest deduci gentile in L ; nam alio modo Lycii , 8c alio circa Persicum sinum habitantes gemtilia sita terminam' Certo certius est hic mendam latere, quam facile emendabis, si reposueris gemtile, derivatum a celebri, quodam oppido, Ec in Δυ desinens. In voce Niscs Epitomato enumerat gentilia Nιας ὸς , Σωρ ος, Ταξ ους, Καμ οδο-: itaque ferme rescripseram T ωος, verum 8c illa vox insana est, di pro ea repono Tαξιλίωος, quam etiam non incommode hic pro Ayαξίωος sunstituere post . Haec si minus placet, scribe. κλαρί--, vel elige aliam proxime vulgatae lectioni respondentem. 33 Δωεμον, μία π πιων. J Compendi riam hane de Dorio se stomator exhibet descriptionem: Δωριον, πολις ορ-υς. Καὶ Πολεὸν , η Δω ον. ΔοA eis αυτν τῆ -λ φη ν U- Θαμνεν ἀ- ρεθί-έ - Δώρμον-- ἐθνιγρον , Δωεμ .Q, Δωω g, Δωρ ας. - , υν Δω . Qui dam hic ex Dositheo commemorantur, de quibus in genuino hoc Stephani Fragmento, nulla reperkur memoria, uti mox apparebit. 33 Ω'ν Ο μηρο- ρον, μουναι. J Articulus ων non
erat in antigrapho. Homeri locus in Catalogo
143쪽
O'ιγιλια, Πνὼ ς ρ' Εὐρώ- O'Rαλιη . 334 Δικαίαρχο- δι τετλιαριας J Vide Vossium de Histor. Graecis. Hujus rei nulla in hodiernis Diacaearchi tamentis exstat memoria. - u= Μερο- πι-τ e. πιδ 'J Libet hic misereri isti imperium in clarissimorum scriptorum opera, & temporis injuriam in literas dc monumenta historica , quod ipsum hoc genuinum Stephani fragmentum sertum estum ad nos pe venire non potuerit. Nam hic duarum paginarum , ut in antigraphodegebam, quae discerptae eranu, ejusdem vocis mentionem habentium, hiatum excipiebat tertia ejusdem quoque argumenti . Superest tamen, quod valde miror, locus apud Epitomatorem ex Dositheo scriptore vetusto, quem ad hunc hiatum pertinere existimo: Δοm ia dia Ui τῆ φησὶν VTro Θαρυυ ει Gρεθί- αι πόαν-αε μαρνίαν. Malo in istis verbis legere, 'ἀτη-, vestigiis Eustathii insistens, ita enim ille ad locum Homeri a Stephano circa initium hujus tmematis allegatum:
αρε α τἰώ Δωεμον ἀρμονίαν min Distinguebant rantiqui Harmoniam sive modum in Dorium, Phrygium, Jassium, & ctiam aliter. Locus .hanc rem egregius est aquil Thombstium oratione x 1x: Κα --R Iari s γαυ-
144쪽
νον. Insignem etiam horum modorum descriptionem apud Apulejum in Floridis legimus. Tibicen quidam fuit Antigenidas, omnis vocula melisus modulator, is idem omnis modi peritus modificator ; seu tu Gelles 2Eolium s lex , seu Passium varium , seu Lydium querulum , seu Phruium religiosium, seu Dorium bellicoseum. Ita hic locus est legendus , qui varie in variis editionibus circumfertur: In nonnullis legitur rasium, in aliis Lassium, dc in quibusdam Asum. Nos veram ex Themiliis testionem indicasse,
nemo in dubium vocabit: Elt enim urbs Carica, quae Γα ς dc Γ Minoin appellatur, unde haec Harmonia nomen sortita cit. De hisce Harmoniis Sc musico concentu etiam legito Aristotclem lib. VIII 'Polit. cap. v : Lucianum in Harmonide: Clempntem apud Eusebium Praeparat. Evang. lib x: dc e recentioribus in comparabilem Salmasium ad Solinum Sc Hist. August. Scripto
145쪽
U Anna HAMI BER RELIII t Λωνεες ri Te iris itari Πελασγι J Sunt verba Homeri ex Odyss T transtripta: Sed murum est. hunc versiculum adduci a Stephano, ut rebet Cretenses etiam Dorienses dici; cum tamen id inde , nisi aut praecedens, aut pars sequentis ei connectatur, nemini, licet in geographia versatissimo dilucide constet: ex quo ὶuspicio mihi orta, ignaviam aut ἁ-ωam- deis scriptorum nobis hic quicquam praeripuisse. Ιnteger Homeri locus sic se habet: -
Hos versus Sebastianus Castalio foedisssime deo pravavit, dum non intelleXiit: nam UΡεκροπι &tanquam deducibus, populis/ seu tribubus Cretensibus exposuit: Cum priores indigenae , sive οωτο νες intelligendi essent, id est. Κρῆτες arim. Posteriores autem Tein i ες, quos etiam non intelligit, ad Dorienses applicandi, uta pote qui tripliciter divisi essent, quomadmodum Poeta alio in loco de AEthiopibus dixit οι Ahiamq) bifariam divisis. Nam eorum inter pretatio perspicua est, qui existimant ideo dici, quod tres gentes Graecanicae Cretam incoluerint, sic enim Etymologici Mag. Auctor . hac de restribit. Η-δο- δε---αυτὴς
fra confirmatam videbis. Didym seu quisquis est
146쪽
ANIMAD PERSIONES. Gest alius Graecus ille Homeri interpres ropinio, de generali Graecorum divitione agens, etiam non videtur amplectenda, ita enim ille ad locum citatum: Tλωρεθενπς, ὀι y Ευζο- --
ρυ ικι. Lege Ἀρυθαικι θ εἰσὶ A' οιιρέφους. Repone Πιλοφους) οι Jai τους oras ἰς Emenda ορχηsας) barathnοιαν. Scio Ciceronem in Graecorum lingua Sc institutis peritissimum, orat. pro L. Flacco, tria tantum Graecorum genera statuisise, Atheniensium M Jonum gentes, A oles alteros, Dores tertios, sed qui haec Homeri versibus applicant, cum Didymo graviter hallucinantur. I R IDO ὼν Θρει Α, ὁ νων J Hic Andronis locus non quidem iisdem verbis , sed eodem plane sensu prostat apud Strabonem lib. x: Tου. - D
Tεκσαφοντ Δωρον F EHic aliquid latcre quod est a mala transcriptorum manu, tam certum est, quam solem ipso meridie lucere. Tecsaphum in tota antiquitate non reperies. Tectaphi meminit Dionysius lib. xv Baliaricorum apud Epitomatorem Stephani in
Et Nonnus in Dionysiacis lib. xxv i :
Verum cum animadverterem hujus genealog giam
147쪽
so ABRAHAMI BERΚELII giam esse incertam, & sic meam non procedere conjecturam , tentabam reponere τύ cra pi, quod a vulgata striptura non longius recedens, primo intuitu speciosum videbatur, nam pedestri itinere Dorus e Thessalia in Cretam minime pervenire poterat. Denique auctoritate Eustathii permotus, Κέρην φον corrigendum censui , qui ad Odyss Τ, voce Tm,iκες interpretata, perhibet, Pelasgos cum Cercapho ex Phthiotidem Cretam venisse , ita enim ille: Πελασγάς ιγε φασὶ να, λεγε - . Κερυψου εις Κρητί- γ-κι-
Diomede hiitoriam : nam is post captam Τr jam ex Calydone, ubi Agrium cum liberis interfecerat, Argos navigans, tempestate cum sociis quibusdam , inter quos plurimi numerabantur Dorienses , in Jonium in mare ejicitur. Venit ad Daunium Dauniorum regem, qui tune temporis cum Messapiis bellum gerebat : rogat Daunius . promissa in matrimonium filia dc ditionis parte, ut contra Messapios auxilium ipsi suppeditet. Accipit conditonem Diomedes, cumque praelio fusis Mellapiis agrum esset consecutus, Doriensibus eum , quos secum habebat, dividit. Sed liquet ex Androne non omnes in Italiam pervenisse. Vide Antoninum Liberalem Fab. xxxvi i: dc Justinum lib. XX cap. I. Πευ Θεωκλῶ F Αιικτου.J Video ultimam vocem male sanam esse , quid autem substituam non video: nam Τhessalus Atiatem patrem non habuit, sed Asmonem, uti ex Rhiano in voce Aιμία evidenter apparen Nisi a vulgata lecti
148쪽
ANIMADvERSIONES. sine longius recederet, reponerem: et Θεμαλουζ-Malo tamen oditam lectionem retinere, quam temere & sine fide codicum vestutiorum aliquid immutare.
quadripartitam fuisse norunt omnes, qui vereris geographiae paullo sitnt callentiores. Vide cadere Strabonem lib. I x, dc Stephani Epitomen in Φθία. Ex Etymologici Magni Auctorc locum producam, ut obiter a nobis emendetur, ita enim scribit in Talis uM. T riαρ- μγερων οντων ρ ΘΗΗα-
λασγιωπι, KQ . Ultima vox corruptillima est , repono confidenter vel rωmωm, ut habet Herodotus lib. I , dc noster hoc in loco , vel E Qαια πν , ut Strabo lib. I x exhibet : utroque enim modo antiquis vox prosertur. i 7 δυσμαν τ ΓΠνύω.J Lege ,-Aσμγων
ΤΨ3 Δωρος, πολις Φοιν 1ς. J Hanc de Doro sectionem Hermolaus hoc modo compendi fecit.
non accurate describat, etiam tot scriptores illustres silentio negligit. λψ9 Mab in η πάλ--J Dubito vehementer an non composite citerendum sit: lilii . t ἡ Παλαιλυς, νων δε Δωρορ καλει M. Sic nimgeographi sepissimc loqui amant. Stephanus:
149쪽
sa ABRA HAMI BER KELII libro v cap. primo allata exempla continentur. Sed mirum est hoc opus ita appellari, cum aliis in locis libri I ουλιAcili aemολογέσω a Stephano Ci- tentur. Vide in Γαύα, 8: Γαύοι. Sic etiam et ' ἀλούσως libri aliter ab auctore nostro insignivn
ωμολ. sed verba allegata non inveni: hic itaquo latere mendum certissimum est. rv Κλαυδὶ I'sAE . J Variis modis hujus scriptoris cognomen in Stephano Zc alibi exu tum conspici , fusius diximus in commentariis . ad vocem Α'κη. Supervacaneum duco illa hic repetere , cum ad finem totius operis properemus. ν-α γαλων. 4 In littore urbem fuisso exstructam etiam manifeste apparet ex nummo Trajani, cujus instrinionem Clarissimus Sphan- hemius nobis ex gaza regis Galliarum suppedit vit. Δ Ω P. I E P. ACΥΛ. ΑΥΤΟΝ. N ΑΥΑΡ. h. e. Dorafarra, inviolabilis, suis legibuι, -- marchidos. Hanc Navarchidis appellationem
non nisi urbes maritimae sibi vindicant. Πορφυρας-J Linus Phoenicicum ubique purpuris tacundum fuisse, auctores antiqui satis perhibent. Praecipue tamen circa Τyrum earum piscatio instituebatur, quae eodem tractu sita erat. yy Tεμνορφοι et πιπας. J Sic etiam descripta exemplaria exhibebant: sed corrigendum est i
150쪽
tiores doctorum conjecturas desiderare. Non censeo tamen Stephanum hic loqui de facili vocis pronunciatione, sed soli terraeque fertilitate. Objiciet Lector, oppidum in saxoso littore conditum futile, quod nullam omnino terrae fertilitatem promittit. Fateor plurimas maritimas urbes pcr orbem terrarum in rupibus dc saxis aedificatas esse, quae tractum tamen versus mediterranea fertili stimum pol Iident. Tyrum, Berytum, Byblum, Cauaream, Joppen, aliasque Doro vicinas urbes in saxoso littore sitas fuisse, multorum testimonio evinci posset, cum tamen tractus mediterraneus frumentum , oleum, vinum aliosque fructus copiosillime proferebat. Anonymus in E ξηγη ni ζ ολου Ἀσμοου, postquam de urbibus jam supra nominatis loquutus fuerat, ita scribit: Πῶσα
Aτω, οινω ἰλαωω o c. Fortallis levi mutatione totus locus ita est constituendus: οἰδεα rei, T ευ i ,σφορου, καλειν αρκῆν, Δούραντιι πόλιν. Quasi Graeci urbem hanc opulentam nominassent, quia circumjacens regio valde fertilis, M ad omnem fructum profercndum accommoda fuisset. Verum haec mera conjectura est,