장음표시 사용
161쪽
acutum edem clangorem. v. ληκεω, sono, reddo sonitum , resono.
v. I46. Υπ' ,κ κατ-, subter per viam publicam. 'Auαξίia , si, 31, via vehicularis seu plaustraria . per quam agitur , vel agi potest currus seu plaustrum. 2.) via publica. ab-M, η , currus, plaustrum. δ' ικανον καλλιρροω, Ad scaturigines autem pervenerunt pulchre fluentes. v. 148. erumpunti
fontium mentionem nou fecise demiror , eum alioquin lavari lcalida frequenter induceret. Videlicet quia medicina tunc nouerat haec quae nune aquarum perfugio utitur. Livre XXXl.
Θέρεῖ προρεει, aestate profluiti Θερος, εος, το, aestas. a Θιρω , calefiicio : quod eo tem
pore maximus calor vigeat. V. IS a. i
lus, crystallum, lapis pellucidus. IV. IS 3- ὶ
162쪽
Πλυνεσκον J La re solebat. Πλυ νω, lavo. propri de vestimentis. ut λουω , de corpore : ν ω, de pedibus V m nibus. V. I 7. τῆ ἐαJ Ea utique - . Ea, inquam se. Παροδρομετην, praetercurrerunt. Φευγων , ό δ' - alter fugiens , alterque &α H9. Ἐπεὶ ουκ βοειην , non victimam', neque tergus bubulum csc. capto. Cic. ad Attic. I: I. ex Hom. Iliad. X. IS9. prov. quo utuntur . qui rem magnam agi dicere volunt: Non rem levem V inanem peto : non res levis agitur. ERN. Clari Cic. in Ind. Graeco- Lat. Eπει ά - ἰερηῖον - 'ΑMa περὶ ψυχης J Virgil. Nee enim hesa aut ludicra petuntur Praemia , sed Turni de vita V sanguine certant. n. Xll. 76 -, quod proprie est sacrificium. significat etiam quod is animal, quod in cibum mactatur: Aρεῖα sunt απλῶς τοι , pecudes grue --ctantur in Gum V in es hominibus ι animantes, qua umvescimur carnibus- Νeque certe aliter fumi videtur haec
vox apud Homerum, in loco illo insigni Iliad. X.
ουχ βοείην κ. Τ. λ. Dupora. Praelis. in Theophras. p. 9. sunt animantes, quarum vescimur carnibus. Atqui non aliter veteres Grammatici illud Homeri interpretantur : επει , Recteque notant iidem , dici απλων τῶ Θρεμ μα'α , pecudes & qua cunque esui solent esse mortalibus. Osub. in Athenaeum, Lb. I. Cap. II. CLARΚ. Utitur h. l. Lucianus in Eunucho , c. 3. ubi vid. lnit. ERN. . BοεἰηνJ Schol. MS. Leid. Το-παλαον ἐν αγῶνι άγωσι
163쪽
'ΑρνυΘην , Adipisci conabantur.
v I 63. Τρωχαω, ω , curro. 'D. pro τροχάω, idem quod ex eoque factum. Κει- ἀεΘλον, propositum est praemium. V. I 6 . 'Aνδρο e καΤαφεΘνειῶτοs , in honorem viri destincti.
Eκφορος, De Hectore. . A primis mundi seculis homines nec statuis nec templis Deos colebant, sed in aperto aere manus supplices coelum versus tollebant. Mos autem erat tum Graec rum , tum aliarum gentium . in editis locis sacra facere.
Hinc Iupiter h. i. de Hectore loquitur:
- qui mihi multa boum femora adolevit . , in in Idae juris multos vertices habentis, tum etiam
Nam Trojanorum templa in illis excelsis locis fuere. Sic& apud Athenienses & Romanos templa in arce erant augustissima , ut omnes norunt. De Persis id diserte observat Strabo, Db. XV. etsi illi neque altaria, nec imagines Diis statuerint: Πέρσαι τοι , ἀγάλ- Τα υῆ βω-
nec salvas erigunt, in loco tamen excelsio sacrificant. Sic CD Ius apud Xenophontem Ub. VIII. sacra facit mi ΠHeωω,
164쪽
Iovi Patrio. U Soli, V aliis Diis, in summis montium jugis , qui Persis sacri'Pandi mos es. Cons Herodotus. Db. I. Cup. XI. Vicini Judaeorum in excelsis locis solebant etiam sacra facere , ut passim docent Scriptoresi Sacri. Balahus Rex Moabiticus Balaamum tum ad Bahalis excelsa , tum ad alios montes duxit, ut ibi offerret sacrificia. & lsraelitas devoveret. Num. XXIII. Addam alterum exemplum, quo hujus moris antiquitas patebit. Deus Abrahamum jussit , ut filium in excelso monte mactaret Tolle , inquit , unigenitum tuum, quem diligis, Isaae, M oster istum in holocausum , super unum montium, quem monsraisro tibi. Atque hinc excelsiores montes Diis plerumque sacri habebantur, praecipue quidem Jovi, aut Saturno. sed tamen aliis aliquando Numinibus. Homerus 'inno in Apodinem juga montium ei quoque Deo persaepe sacra fuisse docet v. IM. ubi sic Poeta Deum alloquitur:
Omnes enim specula rarae , V vel lices summi
Ceterum quae fuerit prima hujus moris origo, haud facile dictu est. Id vero constat, Ethnicos opinionem habuisse , quod a summis montium cacuminibus propior esset ad Deos aditus, ut qui coelos incolerent.
Hinc in Annalibus Tacitus de quibusdam excelsis monti' hus ait . eos maxime locos coelo appropinquare, precesque mortalium a Deo nusquam propitis avdiri. Et Lucianus , ut e Graecis testimonium addam . tradit, sacrorum ministros ad loca ex celsiora se contulisse, Θεν ε rix κουμιν οι Θεοι , quod ibi Dii In eces e propinquo exaudiant. Persae. etsi in montibus facra fecerint, id tamen peculiare habebant. quod nulla apud eos Deorum tem
haec caussa fuisse dicitur, cur Xerxes templa Graeciae igne devastarit, quod Persis impium & absonum a ra-
165쪽
tione videretur. Deos parietibus includere , quibus d herent omnia patentia esse ac libera, quorum hic munisdus omnis templum esset ac domus : ut loquitur Cicero Iub. II. de Legibiu. POTT. Tom. I. p. mi. A. add. FEiTH. L. I. C. III. S. VIII.
Θάeri &αJ Porphmius in ΜS. Leid. hos duas versus a nonnullis reprobatos ait, ob dubitationem e verbo, quod acceptum esset, tanquam significaret καΤώσπουδήν. Esse autem πρὸ in hoc loco pro . ut aliis Homeri locis . si κο - , άn a k-λεγωκαία. Mirari subeat, quare non firmandae interpretationis causa attulerit locum e 23. ubi Jupiter ait: ors --ἐθέλοιμω , fi me lubido capias, si pro imperio velim agere, &c. ERΝ.
V. I 8s. oκη δή τοι νοος ἔπλεΤο, prout tibi animus est. . I 88. Κλομων , urgens sequebatur.
AάΘησι , lateat. ΛωΘνσι καὶ με- ὐ--Verbum hoc elegans de timore ab Homero dictum , certatim optimi scriptores usurparunt, quod proprie de contractione avium in anguitum se propter timorem colligentium, & hinc ceterorum animalium dicitur. Hinc , ut opinor , etiam latini. in primis Cicero , contractionem animi & similia dixere. ΠΤη σειν habuimus supra T. V. Sed ille locus dubius est. ERN. trepidans, metu perculsus.. consternor, perterrefio. yertimesco. 'Υπὸ , sub arbusto.J Θάμνοι καλῆνΤαι ει συμφυ ορ
166쪽
. vestigia lego . pervestigo , indago, pers quor. ex ἀνἀ &-, vestigo, vestigiis consequor.
Eμπεδον, h. l. Perpetuo. πυλαων , impetum sumeret ad portas-. J
'o τον, hic illum. Oe, ille.. διώκειν, assequi, consequi.
'E, δ' di9ει δυο κῆρεJ E mente veterum . unicuique erant sua fata , quae si contraria essent , ut h. l. Ηeci ris & Achillis , apud Virgilii in aeneae & Turni, minora Vincebantur a majoribus. Vid. P. Bin mannus ad Ovid.
Ep. l. 28. Virgil. IX. I 36. XII. 7a . ERN. Signi fu
167쪽
Significanter h. l. latum esse in Iovis potestate, & ex
ejus arbitrio dependere Homerus ottendit, dum ejus manu libram sustineri tradit . qua alterutrius maximorum heroum . Flectoris scilicet aut Achillis, mors decernatur, cum belli extremum discrimen singulari certamine de- pugnantes essent subituri. Jupiter . inquit, aureaisi a ripit libram , ejusque lancibus hinc atque illinc duo injicit fata . unum Hectoris, alterum Achillis, ac deinde libram furnam attollens eorum pondera explorat. Ac fatum quidem Hectoris graviore sibi impresso momento alteram lancem depressit, quae ad Orcum descendere visa est. Quibus peractis Apollo, qui Hectore aderat, viaresque suppeditabat, fato cedens, i. e. Jovis decreto obsequens per Minervam . i. e. Dei sapientiam, quae favet Achilli, executioni demandando , protinus eum deserit, mortisque potestati permittit. Hunc locum eleganter quidem , sed pene iisdem Homericis Xerbis expressit
Virgilitis c. eid. XII. nam cum moriturus est Turnus, antequam moriatur, Iupiter ipse duas aequato pondere lances Sustinet, ac fata imponit diversa duorum . Quem damnet labor , U o vergat pondere lethum.
Ceterum praeclaram hanc librae imaginem e manu Dei dependentis manifeste liquet perquam fuisse familiarem orientis populis. In Balthassaris , Babyloniorum regis,
historia memoriae proditum est, funestam manum, quae in adverso pariete convivalis aulae nigris notis sententiam mortis adversus regem descripsit inter alia verbum Theeel expressisse , quod significabat, ut ipsae mei divinae Litterae perhibent Dan. V. 27. Appensus es in satera. Uinventus es minus habens. Sed haec imago adhuc dilucidius in Esthera libro expressa est. cx Io. Et duas , inquit, sortes esse praecepit, unam populi Dei , alteram cunctaram gentium. Ea quoque usus est-, VI. 2. Utinam appenderentur peccata mea , quibus iram merui, V calamitas,
quam patior . in statera. Et rursus XXXI. 6. Appendet me in satera tuintia , V agnoscet perfectionem meam. RIC Laius Bom. Tom. II p. II 6. A.
168쪽
Προπροκυλινδο ενος, Advolvens se pedibus. v. προπροκυλίνδομαι, majoris emphaseωsi gratia , pro προκυλύνδομαι. pr
volvor ad pedes alicuius , more supplicis. Coni. D'AMNAUD LM. Graec. p. 23O. A.
ΛωσονΘ', Supplicabant, supplices orabanti
169쪽
, ῆς, ii, parsimonia. a φείδομαι, parcinu. 2 7. Κερδοσύν' ηγη - , astu praeivit. Κερδοσυνη, ης, ii, aliutia, versutia, dolus. a κερδος, εοδετὸ, lucrum, quaestus. a. astutia, dolus. v. a in Φοβη basiati , fugiam. F. 2 I. Δίον, fugi : ἐδιωκομην, εφευγον. Schol. v. 2 2. Expectare te ingruentem. v. 233. 'Eλοιπι κεν, η κεν ἀλοίην , interimam certe , vel interiamur. v. 2 4.
Θεύο --, Deos testes faciamus.. V, a S. Ἐπίσκοποι J εφοροι, Sehon 'Aeμον-. ιμ, η, compages: concentus, harmonia. h. l. pactum. ab , apto , congruo. v. ' 2 6. Εκ-γλον ἀεικιώ. immaniter deturpabo. , indecenter aliquem tracto: contetmelia adficio. i. v. . a T. Καμμονιη , pro rasi αμον- , - , perseverantia : h. ι victo ria , quae fortiter constanterque permanendo paratur. a constanter permaneo.
ψας a, acerbissime.J-, δεινὰ λεπίλης ἀ Aλασος, η, propri non obliviscendus , cujus i delebilis & perpetua est memoria. h. l. intolerabilis, gravis : qui mala αλας α intulit. Dor. pro αλητος. ex α pr. &N1otii, lateo. λήθομι , Obliviscor.
170쪽
Κακὰ φρονεου , mala cogitant, hostili animo lanti
omnem virtutem exprome.' Hoc hemistichium apte usu pat Cicero Att. l. IS. ERN.
v. 27 'Τπαλυξις, εοις, ii, effugium, evitatio. v. ὐ-λυ κεν, subin