Nova clavis homerica cujus ope aditus ad intelligendos sine interprete Iliadis Odysseae libros omnibus recluditur. Interspersae sunt selectae clariss. virorum Camerarii, Clarckii, Ernesti, cet. annotationes & scholia. Opera Joannis Schaufelbergeri ..

발행: 1765년

분량: 343페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

-Selon mon gOsit particulier, volti te trait te plus fin. siqui ibit dans toute Piliade : rien n'est plus naturet queseriniage que te Poete nous presente de nos pavures fil- ,,les . qui se trouvant depuis asseeZ longiemps entre lesse mains d'un vainqueur, renouvellent leurs tarmes a l'o sicalion des nouueaux objeis de tristesse qui tes enui--ronnent, quoiqu'elles y priissent peu de pari. - nrrassotti Bissertat stir l'Iliade. Part. IV. Cisp. φ CLARΚ Hanc tam hellam sententiam etiani Latini Scriptores, in his Tacitus S VirgiΓos, imitati sunt: apud quos per occasionem aut praetextum alieni mali. lugent sua , aut moventur suis. Cons infra v. 339. ERΝ. Vid. etiam tal CLERICI Art Crit. P. II. S. I. C. X. R. IX g. 8. Dril.

Ἀποσκεδάζω, dissipo, dispello. h. L dimitto.

'Aδινῶς , consertim. a. miserabiliter. 3. sensim , pavulatim. ab ἁδινος. B. 87. Ανενεικιco, scit. Φωνῆν, emisit vocem , vel edidit gemutus. Supplet Museus, v. I72.

i. Diuitiam by Cooste l

82쪽

IN T ILIADIS.

νύ μοι ποu κνὶ συ , Certe mihi olim & tu JArripit deduci occasionem lamentandi Achilles Patroclum satis commodam. Invitatus enim a sex illis Heroibus ad edendum, erupit in querelas, a re praeienti exorsus ;quasi dicat: Non est fas, me in edendo Occupari, cui Patroclus deest , amicus ille meus , qui mihi saepius prandium adornabat simili tempore, videlicet si quando nobis in praelium erat prodeundum. Hinc pergit &domesticos praeterea luctus commemorat , patris nimirum , quem ante mortuum aut morti proximum sua fata lugentem miseratur, & cetera, quae sequuntur. SPOND. Δυσαμμορος, ου, o, i , infelix, qui fata babet dissicilia. ex δυς &-, satum.

Tui desiderio.

Aliter Elymol. M. in h. v. cui δανοe est mera sine sensu terminatio: ubi male laudatur li. T. ERΝ.--η, ον, horribilis, horrorem incutielis: quem omnes exhorrent: invisus : odiosus: pernitiosus. eX e taγες , , rigor, frigus; & δανος.

διἀ) τον , ze κ. Τ. λ. Vel propter illum, qui in Scyro &c.J Peleus , cum intellexisset, ceteros Graecos iu Trojam expeditionem adornare , dicitur filium

E 4 Achillem

83쪽

et CLAVIS HOMERICA,

Achillem ad Lycomedem . regem Scyri , insulae unius ex Cycl di bos. inississe, ut illic habitu muliebri inter Virgila s occuliaretur , & sic fatum effugeret, quod illi imp ndrhat, si ad Trojam cum reliquis proficisceretur. Apud eum Regem qu im diu fuit, dicitur illius filiam Leldam vim coni pressisse , ex qua Νeoptolemum istum,ce quo in pr.elemia Achilles meminit, suscepit. Vide

St.ιtu Achitreidem. SPOND. 2 κυζω - ἐνι le, in Scyro nutritur. v 328. 'Eωλπει, speraverat : sperabat. Attici Temporali audimento Syllabi cum insuper prapponunt. - Huc reser εικω, sinulis sivn: ελπω . spero: εeγω , facio: quae Attice sua Pra terita Media augent praeposito ε: ut, εοιμα pro οικα. st ολ- . - ,-- Et haec in plus quam perfecto augentur pra terea in medio : ut . speraveram , , fec ram ,' εω κειν, similis fueram. ELL. Gramm p. I γα a. Fi SUH. p. ISI. V. 329. Ἀπο, longe ab . V. 33 Ab οῦ , hie.

Σκυροθεν , e Scyro. J-, νῆσος μία, Κυκλαδων. Schol. V. 333. Δμως, ος , ο, servus, minister. V. 33 Kώὰ , prorsus , Omnino. V. 33S, . q

v. , tristitia afficio.

84쪽

V. 34a. Υἱ νον- ἐριον, Filia mea. Ἐποίχεαι deseris virum bonum. V. 343.MεμελεΤαι, curae est. pro item , bra, curae erat. S c. V Pisonam. τῆ aut ex idem quod μέλω , ex eoqrse factum. V. 3 6.A-τος, ου , O, ii, jejunus, impastus. ex . pr. & πα gusto, vescor.

v. 348. ΣΤαξον, Instilla.

aquila si iliti ab

' . V. 366. 'Eν - Δυέ, penitus subiit. v. 367. 'hes J Ut dictum ea - v. 364. A J Deinceps V. 37a.

85쪽

R 374. Υκ δ' μα,ευΘε σελιμ γενεΤ', ejus autem in longinquum fulgor ibat.

V. 37s.' 'Eκ πονΤοιο - φανείη J E ponto flamma relucet , vertit Clar-kius, quasi in aqua maris videant relucentem flammam. Sed est potius , in mari nautis famina cernitur. Surgit enim e monte , late conspicuo. Sic ἐπιστολῆς est insuperficie. ' 'Απο γῆς vel , tu terra , de quo egregia observatio est Dorvillii ad Chatiton. p. Ios. ERN. V. 377-ὲν οιοπαλω, Loco in solitario. v. 38 a. Περιησείον', quassabantur : circum movebantur. V. 38I - 383. Crisa ut plurimum pennis aut pilis ex cauda vel jubaequina detonsis compta erigebatur idcirco memoratur λοφος , ι πιουσια , Ita Hom. h. I.

- haec autem tanquam Asia refulgebat Setis equinis comans galea : circum autem movebantur crines Aurei, quos Vulcanus posuerat crisam circum frequentes.

Vulgares milites cristas minores gestabant; praecipui vero praefecti ac viri genere clari majoribus plumis eminebant,& non raro duabus , tribus , quatuorve gloriabantur. Suidas contendit , Geryonem tricipitem apud Poetas celebrari hac sola de causia . quod ejus galea tribus cristis decorata effeti Virgilius cassidem Turni ad hunc morem describit, addita figura Chimaerae. 2 erat. Lib. VILυ. 78s. Cui triplici crinita juba galea alta Chimaeram

Sustinet. - - -

Hujusmodi galea appellabatur , plumis in oris hem cincta ἀμισίφαλος : quatuor vero adornata τεΤραφαλκ. Sic Antronius Argonaist. Lb. II. U. 922.

φοίνικι

uulgebat imposita cum quatuor bullis V crisa rubra eassc

86쪽

His utebantur Veteres ad terrorem hosti incutiendum;

hinc Homeri verba, Iliad. r. 337.

- δεινον δὲ λοφος ενευεν

- horribiliter autem crista aesuper nutabat.

Eundem in finem Pyrrhus Rex Epiri , praeter sestuosam

cristam , capri cornua in casside gestabat , ut refert Plutarchus in Pyrrho. Non inficior. Suidam nos docere, quod τρίχωσις aut ipsa crista frequenter vocetur POTT. Tom. II. p. 23. A. t v. 38 . , seq. Genit. Tentabat. seq. Ace. v. 38S. Eι οι ἐφαρμοσαιε, An sibi apta essenti accommodo , adapto , concinno. a. congruo , conVenio , quadro. 'EνΤρέχω, faciles in iis moverentur. artus. V. Curro inter . a.) h. l. convenio, quadro. V. 386. TM r ἀυτε γένsi', Ei vero tanquam alae erant. J

Bien loin d'etre pelantes, elles soni comme des alles qui Elevent ce Heros & te rendent plus dispos & plus leger. Et tout ce miracle , c'est pour dire poetique-ment une chola tres- simple , que ces armes soni si justes & si proportionnees h la tallte d'Achille . qielles ne rembarrassent pol ni du tout. DAC. . attollebant. V. 387. J Deinceps., ιγγος, ἡ s h. l. tlaeca . vagina seu receptac tum hastae.. V. 393. - εαν, Circumposita eranti 'Eν --, immiserunt. Xο λινοι , ου , ό, frenum, habena. 'V. 39 . Κῶα - , extenderunt.

V. 398.

87쪽

Pleonasmo του ε, ab inusit. iam, ex significat autem idem quod πληροω , satio , impleo.

autem sub jugo allocutus est pedibus celer equus, J somnium absurclissima naaximeque ridicula Achillis equi fabula in ore hominum loquentis visa est iis , qui penutiores Homericae sapientiae recessus pervadere non valent; verum id non Homero vitio vertendum est , si a quihusdam non intelligitur, sed ipsorum mei inscitiae imputandum , qui illum non intelligimi. Rem igitur ad eos erudiendos paulo accuratius expendamus. Achillis equus, Cui nomen Xanthus , interfecto Patroclo , quem ille Curru vehebat, graviter a Domitio increpatus, quod non servasset incolumem, Junonis ope, quae vocem ei tribuit senis distinctam, erumpit in verba & a se ipso obje tum crimen amolitur; mox vero furiae, non autem Juno, quo minus amplius loquatur, inhibent, eique, ut Plautino verbo utar, vocem occludunt. Ac primum quidem hominum mores vocemque non solum brutis animantibus, sed rebus etiam sensu carenti res affingere, acum Poetae tum oratores ipsi solenne habent. Cujus rei tvel ipsae Divinae Litterae praebent exempla , ut verbi lgratia lepidissimum illum cardui cedrique apologum. 4.

88쪽

14. illumque alium non minus elegantem de arboribus Regem sibi postulantibus, Dd. 9. Deinde fa- 'ma vulgo accepta omniumque sermone celebrata, Phryxiarietem olim esse locutum, ferebat. Praeterea Achillis equi genere erant immortales , ut idcirco non sine decoro

mente intelligentiaque praeditos Vates fingat. Post emoprobabile ducimus , veram asinae Balaami historiam, Num. 22. quae aliquando divitio miraculo locuta erat. Homerum non latuisse , ad ejusque similitudinem fabulam hanc commentum esse. Eritne igitur sannis excipienda . & ineptis sutilibusque anicularum fabellis accensenda, an potius ut sapientis ingenii nobile inventum demiranda 3 Sed quod ad rem noli ram facit, argumentumque, quod nunc tractamus, confirmat, mecum perpendite, - equo illi facultatem quidem loquendi ab Junone

tributam , at non item mox ab ea ereptam esse. Quomodo enim Juno, quae utpote Dea aeris vocem creat,

vocem destrueret 7 Destruant sane, & in faucibus opprimant Furiae; quandoquidem tam funesta res est vocis extinctio, ut nonnisii Furias deceat tetrum ministerium illud obire. Accedit ad haec, quod juxta Ethnicorum the Ologiam quidquid adversus naturam fieret, ejusque firmatas leges offenderet, illud e medio tollere , atque ex. 'hominum societate eliminare, pertineret ad Furias. Quapropter cum nihil scelestius naturam pervertat & pessiim-det , quam mors parentibus a liberis illata , quod facinus Omnium est immanissimum ac teterrimum ; omnia enim divina atque humana jura perfringit, eos, qui patrarint, tradiderunt poetae, a Furiis flagello taedisque instructis exagitari, quae nusquam illos consistere patiantur, eo nempe Deorum consilio , ut ceteri omnes a tanto scelere deterreantur. Quanquam, ut recte interpret tur Cicero, Orat. pro S. D c. inver Furiarum nomine

sincera significatione furor ille intelligendus est, qui patricidas consequitur , intestinusque vindex justo plect tsupplicio. Nolite enim putare, , quemadmodum in fabulis Idem mero videtis , eos , qui aliquid impie scelerateque commiserint . agitari V perterreri Furiarum taedis ardentibus. Sim quemque fraus est sum terror maxime vexat s Duim quem,

89쪽

que scelus agitat, auuntiaque incit; siιae mala cogitationes eo Iolentiaeque animi trerent. Hae sunt impiis asiduae rimesticaeque Furiae , qua dies noctesque parentum paenas a conscelerati semissiliis repetunt. RICC. Dius Hom. Tom. II. p. 79. sqq. V. 4OS. Hμυια - , inclinavit caput, vel nutavit capite.

, reddidit.

de latiaverint se pugna, vel satis exegerint pugnae. Ἐν his inter.

dirigebat. v. sq.

90쪽

IN Υ. ILIADIS

V. 3.

ρωσμος, si, o, tumulus, locus eminens vel editus, qui velut e terra subsilit. a Θρ - , salio.

Homerus h. I. Τhemidem refert jussu Jovis Deos ad concionem vocare , & in mimo in Iovem seorsum cum Jove sedere & crebros cum eo miscere sermones. s inissus Calaber Lib. XII. eandem narrat Deorum pro Trojanis & Achivis pugnantium contentionem diremisse. ΗOMBERGΚ Themis. p. SI. Deorum concilia diversorum generum fuisse constat ex notissimis Virgilii versibus . Georg. Lib. I. υ. a S. Tuque adeo quem mox quae sint habitura Deorum

concilia incertum es. - -

Tria potissimum videntur fuisse : primo omnium omnino Deorum, Coelestium , Marinorum, Fluvialium & Sylvestrium. ita h. l.

Plura apud Hom. aliosque suppetunt exempla : Secundo videtur concilium fuisse ex duodecim majorum gentium Diis cum octo Selectis ita dictis a Varrone in fragm. p. I. Tertio denique loco Censentes , sive illi duodecim maj rum lgentium Dii, soli convocabantur . illique iovis consilium constituebant. D'ARNAUD de Diis Παρέδροιο Comment. IO. A. 9 cujus Synopsin exhibet Cel. I

V. S.

Ab J Proinde, ut jusserat Iupiter v. 4. CLARΚ.

v. T. Nisφι h. l. praeter. V. s.

SEARCH

MENU NAVIGATION