장음표시 사용
101쪽
ex istis miracula in libros' sacros inserre potuisset , pr secto hic esse debuit vel catholicus, vel haereticus , at qui de neutro depravatio ista merito Supponi potest: si quidem cum jam ab exordio nascentis Ecclesiae Christi libri sacri in omnium manibus versarentur , Si catholicus aliquis miracula in illos inferre tentasset, proviseeto hoc fieri non poterat, quin illud illico adverterent haeretici, ac proinde fraudem istam in catholicis improbarent: si autem haereticus aliquis id ipsum itentare ausus esset, non poterant ossicio suo deesse catholici, quin sicut omnes haereticorum erroreS Sem
per improbarunt, ita etiam istam illorum temeritatens palam redarguere,& improbare omitterent; atqui nihil plane legimus in fastis Eeclesiae, quo constet quem
quam haereticorum reum postulatum, quod miracula in scripturam sacram in trudere conatus Sit: ergo nonnisi temere, & sine ullo iundamento asseritur miracula in sacros libros aliquando ab imposiore aliquo intru a suisse , sed pergamus ad alia . Ad . kterum,argumentum dist. Magi Pharaonis se- aerunt similiter , ut fecit Moyses apparenter, & in aliquibus cone. Vere & realiter , atque in omnibus nego Utique verissimum est, quod miracula, sive potius prodigia illa, quae Magi Pharaonis perpetrasse leguntur Exodi cap. 7. ad imitationem eorum , quae perpetravit Moyses, non probant'. sed neque probare possunt AEgyptiorum doctrinam diuiuam esse , sicut hoc probant miracula Moysis .: nec immerito , isiquidem illa in infinitum fere, distane ab istis. quae , a Moyse perpetrata fuerunt :&; absolute loquendo , non erant vera miracula, sed fictia& apparentia r quod ut clare
perspiciatur, notari hic debes genEratim primo , quod
miracula. in .latiori . signisscatione accepta tribus modis fieri possint nempe primo, mδgia quadam , ut. unt naturali ; quando scilicet in. luco aliquo obscu-
102쪽
Sectio I. Cast. I. - 8 Iro accensis candelis cum ii cliniis , vel adipe anguium& aliorum animantium fabre saetis, vel succis diversarum herbarum delibutis , essicitur, ut illis ardentibus arte quadam naturali, occulta nobis , sed cognita illis , qui hac arte praediti sunt, ex ccrta causarum Se Cundarum combinatione appareant in umbris Vir daria , animantia , & a ia spectra ; & luec vocantur simpliciter Mira : cujusmodi mu'ta patrata dicuntur a Pico Mirandu ano, a Ficino, a Sarcha Sc. Secundo fiunt & fieri possunt miracula, sive ut rectius loquamur . mirabilia etiam ope & virtute daemonum , quibus sublunaria corpora, quantum ad motum pertinet , permittente Deo obediunt : sicuti cum oracula reddita suerunt a simulacris gentilium ; R ista dicuntur praestigia & ostenta, & quando vel cum ex preMa, vel cum tacita invocati ope daemonum fiunt
in damnum, aut nocumentum alterius, tunc vocantur
maleficia : Tertio tandem fiunt invocatione divini nominis , & virtute s*pernaturali, vel immutatione , Vel suspensione & interruptione legum naturae e & ista vocantur miracula vere & proprie dicta. Secundo notari debet, quod vera miracula a salsis multiplici titulo discernantur: nam primo Vera miracula fiunt semper in rerum substantiis , & producunt effectum realem , quem ipsa demonstrant: econtra vero ficta vel non pro cunt effectum realem , quem demonstrant , sed apparentem tantum vel etiam producunt directe effectum contrarium , sicuti contigit Calvino, qui testante Hieronymo Bolseco apud Bellarminum lib. 4. de notis Eccles. cap. I . volens fictum mortuum revocare ad vitam, Deo sic disponente constituit e vivo mortuum: atque ideo si e sepulchro v. g. excitetur mortuus, S corpus palpabile non habeat, erit Spectrum , & phanta ma, non autem verum miraculum :& generatim transmutationes hominum in lupos , in
103쪽
volucres, & in alia animantia, si tamen Poetae, qui ista narrant, vera nobis enarrant , nihil aliud suerunt , quam vel imaginationes phantasiae humanae, vel absolutae sensuum illusiones permittente Deo a daemonibus iactae. Deinde vera miracula durant perpetuo , salsa autem diu durare non possunt: sic Ex
di cap. 7. legimus, quod AEgyptii per septem dies
non potuerilit hibere aquam ituminis conversam in sanguinem , & coaeti fuerint sodere puteos ad obtinendam aquam potabilem : sic etiam ranae Exodi cap. 8.& locustae ibidem cap. 9. non recesserunt ab Hagyptiis, nec grando & tonitrua cessarunt ibidem cap. ID. neque tenebrae dissipatae sunt, nisi ad deprecationem Moysis factam ex condicto cum Pharaone. Tertio vera miracula liuat oratione , sive ut dictum est Supra, invocatione Divini nominis , falsa autem sussurrationibus, ct signis inusitatis, ac superstitiosis , de quare S. P. Augustinus in lib. 83. Quaestionum quaest. 79. inquit aliter magi faciunt miracula, aliter boni christiani, aliter mali Christiani: mari Per Prioa os contra etitis, boni Christiani per publicam iustitiam , mali christiani per signa publicae iustitiae: ouarto vera miraeula habent semper pro objecto honorem Dei , & juvamen proximi ; salsa autem fiunt vel ad nocendum . vel ad inutilitatis , & purae curi
sitatis incitamentum t ac proinde mira Omnia, quae aut curiositati tantum deserviunt, aut fiunt ad nocendum plane insontibus , satis per se ingerunt Suspicionem , quod non sint vera miracula. Quinto tandem vera miracula discernuntur a falsis , quia vera miracula neque sunt, neque fieri possunt, nisi in confirmationem veritatis , ct commendationem virtutis : siquidem ut testatur Paulus in I. ad Corinth. cap. I 2. U.3.
nemo in Spiritu Dei loquens , diest anathema Iesu . His notatis dissicile non est intelligere, quid vere
104쪽
sent tendum sit de operibus Magorum Pharaonis : ni mirum tametsi etiam virgae eorum verόα lint ἱn draeones Exodi cap. 7. U. l2. S mutaverint etiam ipsi aquam in sanguinem incantationibus suis, ibidem v. 22. 22 & eduxerint ranas, Exodi cap. 8. v. 7. In quibus omnibus aliquo pacto secerunt similiter , ut sucit Moyses: attamen liquet etiam ex cap. 7. v. I Exodi quod devoraverit Virga Aaron sicias eorum ,
& quod, cum ventum esset ad quartam plagam o nec
11 solent autem hic quae rere inereduli, unde aquam in
sanguinem verterint incantatoia
res AEgypti: , si tota aqua AEgypti in sanguinem conversa jam fuerat a Moyse s & saetus jam fuerat cruor in omni terra AEgypti, tam in fluminibus, quam intivis , in paludibus, & laeubus,
imo etiam eam in ligneis sis , quam saxeis Exodi cap. 7. v. I s. & quomodo ranas novas educere poterant, cum jam per Moysem undique eductae essent ibidem eap. 8. v. s. similiter unde Pharao equitatum conduis xit ad persequendum Israelem, postquam per pestem immissam quinto loco super equos , N ast nos,& Camelos,& boves,& oves,
mortua sunt omnia animantia. Iegyptiorum i ut legitui Exodi
cap. s. v. 6. sed haec nullius plane sunt momenti : nam prῖ-mo terra Gessen , ubi habitabant filii Israel, suit semper immunis a plagis , quas Deus immisit in AEayptios , ut patet tum ex eo, quia ubique annuntiantur Immittendae, vel su per AEgyptum , vel super AEgyptios, tum etiam ex eo , quia terra Gessen etiam expres e exempta pronuntiatur tam a plaga muscarum ,. quam ab illis. quae post istam secutae sunt lac proinde poterant Magi Pharaonis ex terra Gessen hauriseaquam , quam in sanguinem verterent; et accerae Ie rana rut affirmat S. P. Augustinus quae t. a . in Exodum dictus proinde inteLigendum esti rexIo
nem , ubi filii Israel habitabant, Fagis talibus non fuisse γε
eur am , et inde potuerunt ia- eantato aes vel aquam haurire , quam in sanguinem verterene, υeι aliquas ranas edueere ad solam demonstrationem magicae
potentiae . Quod autem pertinet ad equitatum eatet ex cap. o. per pestem immissam ' Intericlenda Ississe 'animansa , quae erant in agris, in quibus doncomprehendebat ut equitatus mi inlitaris , qui ortinarie nutritur Iastabulla'.
105쪽
possent educere Sciniphes, compulsi fuerint sateri digitus Dei est hie Exodi cap. 8. v. I9. ex quibus aperte colligitur, quod virtus magorum comparative ad virtutem Moysis & infirma fuerit , R insufficiens,ic proinde particula illa si liter nihil aliud significat, nisi quod Magi conati sint facere, quae faci Bat Moises , non autem , quod etiam effecerint; quod non obscure etiam inde colligitur, quia particula ista
sititillier adhibetur quoque cap. 8. v. ι8. quando reuera conatibus suis nullum plane produxerunt effectum , nempe fecuruntque Similiter molesci incantauionibus suis, ut educerent Scin heS, 2 non Potuerunt . Quamobrem univeream coucludendum cst, quod opera magorum non erant vera miracula, sed 'ficta; & quae non consistebant, nasi vel in solis apparentiis rerum , vel in substitutione earum a daemonibus facta, vel denique in naturali quadam causarum secundarum attemperatione, quae artem dae-
. moniorum nou. exccdit . . . . .
Idem judicium surri debui de miraculis gentilium:
nimirum etiain istae universim' loquendo , neque enim v cat singularia prosequi, vel fuerunt penitus contacta: sicuti est illuminatio coegi, tam illa facta a Vespasiano apud Tacitum lib. 4. quam altera iacta ab Adria..tio, apud Spataianum: Vol etiam suerunt mera praestigia ope daemonis facta cas) sicuti i sunt primo , qu e
sis Quia iam saepe hic Incidit serino de potestate daemonum , ut pateat , quod illis corpora soblua Aria , quantum . ad. movum severa obediant ,sqod aliquoties' jam assicina vitamus . Opus non est alia demonstratione ἰ quam illa . quae continetur in historia Iobi patientis siquidem ex ea elare innotescit, quod daemonum opera eidem direptae fuerunt pos-iessiones Omnes, depetdita omnis illius substantia . interempti eius filii , & postremo et amipse ulcere pessimo a planta pedis usque ad verticem capitis percussus fueriti quae isne per Diuitig Cooste
106쪽
Sectio I. Caρ. I. 1 37 narrantur de Iside , de .ssiscissapio , & de Apollonio
Tyauaeo , quem postremum insignem praestigiatorem fuisse ostendit Eusebius contra Hieroclem , & cujus historiam describit Ρhil astrius ; quem omnes insignem
pariter fabulatorem esse suspiciunt: secundo daemonum quoque Operationes esse Videntur, quae narran.
tur de Vestalibus, nimirum de Claudia , quae eX Ua' lerio Maximo lib. 8. de violata pudicitia, falso accusata, ad probandam suam invocentiam navim in medi0 Tiberi haerentem , ita firmiter, ut nulla vi adhibita inde dimoveri potuerit , solo suo cingulo ad solitam navium stationem petraXkse perhibetur: atque de Tu - .cia, quae ex Varrone apud S. P. Augustinum in lib. 22 de Civit. Dui cap. L 1. de eodem crimine salso accursata aquam e Tiberi cribro haustam ad forum . φρον deportasse sertur, quin quidquam aquae per per usa se ramina in terram desiuxerit, quod daemonaM oppiteri potuisse lax presse supponit l O. citato num. 3, idemc S. Doctor z. quie 'cum it sint, Mirum plane CSSς-uon debet, quod tam magorum PharaoniS, quam gen--tiiturn praestigia, nihil iconser es possint ad conciliai dam i sibi, vcl. suae doctrinae uian dicam divi ain,
sed ne quidem humanam auctoritatem , nam opera mendacia nullam plane , possunt hc0nfirmaret Veritatem.., ' Ad postremum Hssi jMiracul QC isti narrantur ab
Apostolis Amieis & Discipulis . Christi . cuM illis..cir-
107쪽
cumstantiis, quae ipsae per se veritatem illorum ma nifestant cone. secus nego licet verum esset , quod
soli Apostoli Amici atque Discipuli Christi, & non
etiam alii, miracula Christi promulgaverint , quod tamqn salsum est, nihilominus summa illis jure ac merito praestari deberet fides, nam promulgarunt sacta publica omnium oculis exposita , quae facillime poterant ab omnibus de salsitate redargui, si quaedam subesset, & inter alia promulgarunt factum S Ieinne , & antea omnino inauditum, scilicet factum resurrectionis Christi a mortuis Vid. Not. 32. &quod omnem humanam.fidem superat, promulgarunt illud ea animi constantia , sortitudine, ut omnes
propter testimonium resurrectionis acerba morte crudelissime necati fuerit i quis aute in sanae mentis Sibi Persuadere poterit, omnes Apostolos in isto testimonio asserendo adeo constantes & unanimes futuros suisse, si ipsum scivissent esse falsum Z quis prudens testimonium istud falsu in esse reputare potest, Si animadvertat , quod factum resurrectionis , non una ta tum'vel altera ratione, sed multiplici, non per brevem aliquam horam , vel per unum aliquem diem, sed per dies quadraginta constanter Apostolis in iam tuit: ut patet ex actis cap. I. v. 3. Pubi legimus de Christo morbuit seipsinia vivum post Passionem auam in mullis argumentis per dies quadragini amarens eis , O loquens de regno Dei; ct conve-σcen3 Praecvit eis ab Ierosolimis ne discederent . Atque si insuper expendat, quod non in Secreto, sed palam , O videntibus illis eleontus est Sinus
suscepit eum tib oculis eorum.' Acti c. I. V. 9.
Dictum tamen est salsum esse, quod soli Apostoli miracula Christi promulgaverint: & jure merito et nam etiam sanati a Christo praedicabant illa palam Scoram omnibus : ut patet de caeco nato Joan. cap. 9
108쪽
v. I s. qui coram universa Synagoga seipsum a Christo sanatum fuisse professus est; neque soli Apostoli fuerunt testes resurrectionis Christi: nam risus πιι Plusquam quingentis fratribus simul ut testatur
Paulus in s. ad Cori tuli. cap. I s. v. 6.
Sed inquiunt increduli, Apostoli erant intimi Amici Christi, S Discipuli ejus Z quibus respondemus;
nunquid unquam historicis Graecorum & Romanorum quisquam fidem denegavit propter hanc solam rati 'nem, quod essent Patriae suae amantissimi P minime vero : igitur ratio ista nulla pariter est, vel esse potest , ut de miraculis Christi ab Apostolis promulgatis quoquo modo jure dubitari valeat. Ad primam Confirmationem dist. Judaei non crediderunt miratulis Christi, si sermo sit de . multis cone. si sermo sit de omnibus nego. Principio licet ab initio neque Judaei, neque Gentiles omnes credidissent miraculis Christi, hoc tamen inficiari nequit, quod neque Judaei, neque geutiles unquam ausi sunt eadem absolute negare: nam illi tribuebant ea daemoniis ex Joan. cap. 8. v. 48. ubi introducuntur Pharisaei dicere Christo nonne bene dicimus nos quia daemonium habes : & ex cap. 9. v. I s. ubi ψunt in Beelzebub prine e daemoniorum ejieit daemonia et Gentiles autem adscribebant illa arti magicae; ut patet ex Celso apud Origenem lib. i. & ex Juliano Apo- stata apud Cyrillum lib. 6. contra eum . Deinde certum est, quod in principio Ecclesia Christi non co lesceret , nisi ex solis Judaeis ad fidem conversis, ergo permulti revera crediderunt miraculis Christi ;& hoc est, quod Pharisaei & Sacerdotes ipsi palam
fatentur, dum Joan. cap. I 2. v. I9. inquiunt ecce mundus totus post eum abiit et quod autem permulti etiam non crediderunt, mirum esse non debet,
nam hoc contigit, & contingit, quia odio S invidia
109쪽
xeostfiti adversus Christum .& vana spe temporalium
'honorum decepti, expectabant, & nuncietiam expectant Messiam promissum in lege eorum , ventum inesse ut regem potentissimum, qui terrena bona orni. nia , ct commoda hujus Vitae ipsis apportare deberet & debeat. . Ad alteram Confirmationem disr. non solum Ju- sed etiam milites custodes sepulchri negaverunt Chriqium resurrexisse immerito , & sine omni landamento conc. Secus nego , Fidem resurreationis Christi a mortuis evacuare nullo modo potest, quod il-
Iam negasse perhibeantur cum Judaeis, etiam militeqcustodes sepulchri 3 nisi prius ostendatur, quod illam jure & merito negaverint : quod prosecto nulla ratione ostendi potest nam quis est A qui per se non
videat, quam, parvam , 'imo vero quam Mullam fidem mereantur milites isti ili comparatione Apostolorum, Sc quingentorum fratrum, qui omnes,s ut supra dictum est , non semel, Sed Saepius Spatio quadraginta
dierum Christum redivivum Viderunt , 3 ex quibus etiam tempore, quo Paulus scripsit ad Corinthios suam primam Epistolam, malit vivebant, ut in illa
Epistola cap. Is. V. '6. affirmat Apostolust Praeterea
certissimum est, quod meque milites , ncque Judaei indicaverint unquam , vel . indicare potuerint locum alii. quem, in quem eorpus ChriWi exanime ,' ab Apostolis furto sublatum, ut ' mendaciter supponebant, repositum postea fuerit, quemadmodum aliquem indi-Ware oportebat , ut laetus ipsum se jure negare Ustendere possent: Hue accedit quod milites isti ta tentur se obdormisse, Alium interim accusant Apost Ios , quod corpus Christi sinuraverint : sane enim qui dormit, non potest esse testis idoneus illorum, quae interim peraguntur a 'vigilantibus , ut propterea etiam iure S. Augustinus eorrat ' : in Psalmia 7s. Judaeos
110쪽
Metio I. Cap. I. 91 refellat dicens O infelix astutia . . . . dormientes testes adhibes 3 vere tu ipse obdormisti, qui are tando talia defecisti.
De Medio, quo nobis tam scriPtura sacra, quam integra fides certo innotesea. Postquam ostendimus adversus incredulos, non solum quod divina reveIatio sit possibilis , & necessaria, sed etiam quod revera existat in volumine illo , quod sacram scripturam nominamus , contenta , ordo postulat, ut adversus haereticos accuratius inquiramus, ct Simul ostendamus , quodnam sit medium in fallibile , sive certa & insallibilis auctoritas, mediante qua tam ipsam Sacram scripturam , quam reliquos omnes articulos nostrae fidei certo pariter agnoscere, atque discernere valeamus. Ut autem quaestio ista rite pertractetur, necemar
est praemittere , quod fides catholica i de qua hic
tὶ Magnum est diserimen liea satis non est , ut suerit Inter Istas propositiones: est de divinitus revelatum , sed re fide , & en de fide catholiea et quiritur insuper, ue ex aucto nam Mior cespicit veritatem ritate legitima ,. sive medio alI- aliquam in se spectatam , qua- . quo certo, S in saltibili nobis tenus vere est una ex divini- notum sit , quod vere divinitus revelatis : ac proinde ut bus revelatum fuerit: ut atten- aliquid sit de fi3e, hoe habet a dentibus patet; ex quibus in- Deo revelanter e contra autem telligitur, quod absolute ali altera propositio respicit ean- quid possit esse de Me , quamdem vexitatem relate ad nos e vis non sit de fide catholica , ive quatenus id , quod a Deo eo quia potest aliquid CS e r
revelatum est, certo nobis in- velatum, quin certa auctoritate Rotescit . quod vere divinitus constet & innotescat, quod vere revelatum' suetit: ae proinde ut revelatum sit .