장음표시 사용
261쪽
iam vero inter traditiones divinas proprie dictas, S pure apostolicas istud intercedit essentiale discrimen , quod postremae istae non constituunt per se ipsas aliquam fidei regulam, sicut illam semper constituunt traditiones divinae proprie dictae: nam universim illa sola traditio potest esse fidei regula, per quam immediate cognoscimus aliquid , quod a Deo revelatum est; at vero per traditiones pure apostolicas non cognoscimus immediate quae a Deo revelata sunt, sed ad summum subinde mediate tantum, nimirum hoc sensu , quatenus traditiones hujusmodi possunt esse, & sunt aliquando indicium veritatum Illarum , quae divinitus revelatae fuerunt, idest quatenus subinde manifestant doctrinam aliquam Divino Dominicam, vel Divino Apostolicam : sicuti est celebratio Paschatis die Dominica sequente ad diem I .
Lunae Martii, in quo non amplius Agni typici, sed
eo quia in una qualibet revera
continetur tam cibus quam potus et atque hine est quod Ecclesia modo unum , modo alterum Observavit modum praebendi
fidelibus Corpus , & Sanguinem Christi, semper tamen libere,& sine aliqua obligatione ad alterutrum observandum , S licet apud primos Christianos
viguerit consuetudo , ut iideles communicarent sub utraque specie , attamen consuetudo ista neque viguit semper , neque suit unquam communis . &universalis , nam moribundis
dabatur ita primitiva Ecclesia sola speetes panis, & cum perurgebat persecutio non deportabant domum , neque domi sumebant Eucharistiam , nisi sub specie panis, ut patet ex Tertulliano . ex Clemente Alexandrino , ex Cypriano, & aliis e praeterea infamibus dabatur subis inde sola species vini et ut te Statur S. Cyprianus in Serm. de Baptis. ex quibus fit perspicuum , quod etiam fideles primitivae Ecclesiae crediderint modum sumendi Eucharistiam Ecelesiae relie tuis fuisse I ac proinde tam a Concilio Constan-llensi Sess. i 3. quam a Tridentino iure ac merita di huitum suit Laicis communionem sub
utraque specie non esse neces.sariam .
262쪽
Metio II. αρ. I. 243 Christi, qui Pascha nostrum immolatus est, mysteria sacra recoluntur.
Nunc, ut ad traditiones humanas progrediamur, istae nihil aliud sunt, quam notitiae & instituta majorum ab hominibus minime divinitus inspiratis ore tenus & sine scripto testimonio ad posteros derivatae r& dividuatur in Ecclesiasticas & civiles, seu politicas , prout nimirum vel ab Ecclesiastica, vel a civili , & politica auctoritate originem habent. Traditiones Ecclesiasticae sunt institutiones , & o
Servantiae majorum nostrorum, vel ab Ecclesiae auctoritate , vel ab usu fidelium ab Ecclesia probato circa res sacras, S religiosas primitus introductae ;sicuti est v. g. Observatio plurium dierum sestorum in honorem diversorum Sanctorum, & jejunium in illorum vigiliis : item abstinentia ab esu carnium in diebus Veneris, & Sabathi a atque etiam mos consecrandi Ecclesias , & Altaria per Sanctas Martyrum Reliquias, de quo more in Concilio VII. Generali
Can. 7. praecipitur qui autem templum consecravit sine Sanctis Reliquiis deρonatur, ut qui Ecclesiasticas traditiones transgressus Sit. Traditiones civiles suu politicae continent res gestas , S adjuncta illarum , quae ad rem, vel publicam , Vel privatam Regnorum, Civitatum, domorum vel familiarum pertinent.
extra qΜadragesimam , et qua tuor jejunioriam tempora absti. mentiam a carnibus Sabacta non
fuisse praeceptam , inde liquet, quod nuιιωι , si non fallor , veterum eius meminit . Ita doctissimus Mabillonius In Praes. ad saecul. V. Benedict. 6.num. II 6. ubi etiam paulo ante notaverat eodem saeculo X. lnmemoriam, & honorem Bea intissimae Virginis Mariae paulatim instituta fuisse; primo absti nentiam praedictam a carnibus
in die Sabathi r seeundo ossicium , quod parvum nominatur I& alia ejusdem geneti .
263쪽
Si Traditiones considerentur ratione materiae, idest penes doctrinam ipsam, quam continent; tunc dividuntur in sacras , & profanas , prout res vel sacras vel pro sanas respiciunt. Traditiones sacrae, nam de profanis hie nihil agimus , vel respieiunt res fidei , & tunc vocantur dogmatica ; vel vitana recte agendam secundum Dei legem , ct tunc nominantur traditiones morum ; vel denique habent pro objecto res agendas , idest ritus& observantias Ecclesiasticas; & tunc dicuntur ira ditiones dise*linares . Traditiones dogmaticae sunt doctrinae illae omnes, quas Apostoli circa ea, quae credenda sunt, Viva voce potius, quam Seripto testimonio, vel absolute, vel magis explicite Ecclesiam docuerunt . Dictum est vel obsolute, vel magis e licite, quia inter hujusmodi traditiones aliae sunt , quae in Scriptura nullatenus continentur, aliae vero quae licet in ea contineantur, egent tamen etiam orati Magisterio , ut extra omnem controversiam repO
Inter illas autem praecipuae, & quas Theologus
ignorare nullatenus debet, sunt sequenteS, nempe
Prima dari in Deo Triuitatem personarum in ejusdem essentiae seu naturae unitate subsistentium , &Proinde sibi consubstantialium , sicuti definitum suit primo in Synodo Alexandrina anno 3l9. contra S bellium ; postea in Concilio oecumenico Niceno I. anno Sas. contra Arium, ac tandem etiam in Concilio Generali Constant mo politano l. contra Macedonium anno 382. Tametsi enim articulus istu de unitate naturae , & Trinitate personarum in divinis satis clare haheatur in Scriptura Sacra eXpressus,
uultibi tamen hoc fit ita dilucide , ut haereticorum
264쪽
Sectιo II. Coρ. I. a s sophismata penitus diluta maneant, nisi in subsidium Sacrae Scripturae vocetur traditio 3 . Secunda Traditio dogmatica est Spiritum Sanctum a Patre , & Filio procedere tanquam ab uno principio : ut definitum fuit primo a Nicolao I. Summo
Pontifice, contra schisma graecorum , cujnS auctor fuit Photius Constantinopolitanae Patriarchalis Sedis invasor anno 86s., & deinde magis explicite a Co cilio Scumenico Lugdunensi II. anno I 27 . ac tandem etiam a Concilio Generali Florentino' sub Eugenio IV. Summo Pontifice anno I 438'Tertia Justos ex hac vita sine ullo reatu culpae aut poenae decedentes mox consequi aeternam beatitudinem, & assumi ad intuitivam Dei visionem : sicuti
definitum suit a Concilio praedicto Lugdunensi II. in Prosessione Fidei, & deinde etiam a Florentino in
Decreto Fidei, ac tandem a Tridentino Sem. 2I. c. 2 . ubi breviter notandum est, quod Joannes XXII. Summus Pontifex , qui etiam ipse inter alios sui temporis doctores huic dogmati contrariam fertur tenuisse sententiam , morti proximus illam retractaverit; ut testatur Raynaldus continuator Baronii ad annum Quod hie dicitur de mysterio Trinitatis , intelligi debet de omnibus sere nostrae fidei mysteriis , nam revera vix ullum plane est, quod non ejuraverint vel antiquiores vel
recentiores haeretici, ut Obse vatum filii Sess. I. cap. 2. in
Probat. ad primam Propositionem , ad quod proinde dilucide
statuendum necesse non sit ad traditionem descendere I ac pro
inde jure Bernardus Lamy in suo Apparatu Biblico lib. a.
cap. 8. Inter regulas , quibus Sacrae Scripturae Lector , ad verum illius sensum deducitur , primam & praecipuam omnium
esse statuit illam nimirum e Extraditione , υel interpretatione Sanctae Eeelesiae , ex deeretis
Coneiliorum , ex eonsensu Sanetorum Patrum intelligenda sungilla seripturarum loca , in qui
265쪽
333 . num. 37. Si tamen Verum est quod narratur, sunt enim qui de facto isto valde dubitant, aiuntque Ioannem XXII. fuisse quidem procliviorem in illam sententiam, quae affirmabat justis deserendam
esse beatitudinem usque ad suturam corporum resurrectionem , nihil tamen determinatum de ea restatuisSe. Traditio Quarta dogmatica est Parvulos omnes etiam ex Christianis Parentibus natos vere contrahere peccatum Originale , ac proinde eosdem baptizandos esse etiam ante usum rationis, ut capacas fiant consequendae aeternae salutis si sorte moriantur : ut definit Concilium Tridentinum Sess. 4. de Peccato originali contra Anabaptistas. Quinta traditio dogmatica est existere Purgatorium , & animas ibi detentas suffragiis fidelium in hae vita viventium adjuvari: ut iterum definivit Concilium
Tridentinum edoctum ex sacris literis , ct antiqua Patrum traditione ut legitur Sess. 2 s. in decreto de Purgatorio adversus Lutheranos , & Calvinistas. Sexta Traditio dogmatica est Ecclesiam Christi esse infallibilem in omnibus fidei, & morum controversiis definiendis : ut constat ex tota antiquitate, & constanti fidelium omnium consensione. Septima est Beatissimam Dei genitritem Mariam perpetuo Virginem permansisse, non Solum ante, sed etiam in partu, & post partum. ut iterum conm
stat eX tota antiquitate, & unanimi Sanctorum Patrum consenSu: Sane enim ut alios taceamus, S. A
hi osius in lib. de instit. Virginum cap 6. R 7. contrariam opinionem vocat sacrilegam , S in piam, S blasphemavi; & S. Epiphanius haeres. 78. ubi eos, qui eandem post partum Salvatoris, ex Joseph alios suscepisse liberos affirmabant, cum Helvidio , & alijs
266쪽
Seelio II. cost. I. 247 antiquioribus quibusdam haereticis , appellat Ant dieomarianitas
octava est Beatissimam Virginem Mariam ab omni actuali peccato fuisse semper immunem: ut constat ex Concit. Trident. Sess. 6. c. 23. ubi legimus e Neminem posse in tota vita Peccata omnia etiam
penialia vitare, nisi ex speciali Dei Prioilegio. quemadmodum de Beata Virgine tenet Ecelesia , Scex S. P. Augustino in lib. de Nat. , & Grat. cap. 36. ubi ait de Virgine Maria propter honorem Domini, ubi de peccatis agitur, nullam Prorsus solo habere qumtionem . Traditio nona est Sanctos cum Christo regnantes orationes suas pro nobis Deo offerre: ac propterea bonum esse , & utile illos invocare : item illorum
Ad versus traditionem is tam visum est quibusdam sae re , quod S. Basilius seribit in homil. in Sanetam CHisti re.
merati amem I ubi expendensula Uerba Math. cap. . versa ultimo non enim eo noscebat
eam , donec peperie filium saeum primogeuitaem de Beatissima Vir. gine Maria inquit jam autem
ρον Spiritum Sanctum sareae pu
νe infrevivit , tum dammm eon. sueta nuptiarum opera non deonerasra et ad quae Uerba ejusdem S. Doctoris Patres Mau rint tu editione operum ejus anni i7 1. T m. a. pag. 6 O. apponi curarunt in marginem postillam istam , nempe caute ιegendum I verum si omnia ,
iste Doetor non separatim , sed conjunctim expendantur, videtur valde probabile, quod ita
locutus sit, non in propria. sed in aliena sententia: siquIdem statim ibidem post laudata verba nulla prorsus interposita mora , de quasi de sensu suo pronuntians subjungit dicens Nos autem etiam1ε Mepietatis doctrinam nihil laedit. siquidem ad dispensationis res que ministerium neeersaria erat Uirginitas , quod υero poste -enit, id rareo minirier i eurio. rius inquirere non eooe r eum stamen ovisti amantes audire non saestineant , quod Deipara aliquando derieris esse Uirro , testimonia illa suseise arbitra mur , profecto enim in et eos .
267쪽
Reliquias venerandas esset atque imagines Christi, Desinparae Virginis, S aliorum Sanctorum retinendas, eisque debitum honorem , & religiosam venerationem exhibendam esse: quae omnia definita suerunt a Concilio Tridentino Sess. et s. in decreto de Inooeatione Sanetorum , & quod ad Imagines pertinet Concilium Nicoenum II., seu VI I. generale Can. 7. ita conci dit : Regiam piam incedentes, ct Sanctorum Patrum doctrinae insistentes , ct catholicae Ecclesiae, in qua Spiritus Sanctus inhabitnt, traditionem observantes definimus cum omni diligentia, ct cura senercndas
Decima est Septem esse novae legis vere , & proprie dicta Sacramenta: eaque omnia a Christo ipso instituta suisse: ut definit Concilium Tridentinum Sess. 7. Can. I. de Sacramentis in genere.
qui Christi amantes sunt , &qui audire non sustinent , quod Deipara aliquando do ierit es. ee Uirgo numerari debet S. Basilius ipse ἔ atque ut nemini de hac sua propria fide remaneret aliquis ambigendi locus , explicat, paulo post verba alla
ta, etiam particulam donee in praec itato Mathaei loco , Osten. dens eandem accipi debere de tempore indefinito, non autem de delinito, ita ut per eam Significari doceat, quod a Joseph
Beatissima Virgo nunquam carnaliter cognita suerit, dum ibidem prosequitur quod quidemottinet ad iιιud sunt Verba
eam donee peperit Alium ouum ,
respondemus inderi illud donee multis locis aliquod quidem tempus desinitum indieare ; sed e meo indefinitum υere significat, quale est , quod dictum est a
Domino , ecce ego vobiseum sum usque ad eonsummationem saeculi e non enim futurum erat, ut Dominus post hoe saeculum non amplius cum sanetis υ saretur ἰ sed promissio praese iis denotat perpetuitatem , non
rescindit futursm r eodem igitur modo bie etiam ilιud donee aereytum fuisse dirimus ; quibus mani teste demonstrat , quod idem intelligere voluerit , quod S. Hieronymus Comm. in cap. r. Matii. dicens Scriptura quod factum non sit ostendit .
268쪽
-' seetio II. cop. I. g49 Undecima vero et Ad cujuslibet Sacramenti valorem,& essieaciam requiriri determinatam materiam, &verborum formam una cum intentione Ministri faciendi quod facit Ecclesia: ut iterum definit Concit. Trident. loco citato . Duodecima denique ex praecipuis dogmaticis trais ditionibus est, quod omnia, & singula peccata mo talia in Sacramento Poenitentiae necessario Sacerdo
ti aperiri debeant; & quod Consessio auricularis sit divinae institutionis ; sicut definivit praedictum Concilium Sess. I 4. c. 6. & 7. contra Novatores, qui confessionem laudatam , sicut a Coucilio ΙV. Lateranensi . anno Ials. praecepta suit ab omnibus Christi fidelibus semel in anno iacienda, ita etiam tunc primum institutam fuisse assirmant. Traditiones morum sunt practica quaedam instituta majorum, quae ad mores, & vitam recte agendam pertinent sine scripto testimonio ad posteros derivata , ut est , v. g. Abstinentia ab operibus semvilibus in diebus festivis: item inclinatio capitis, Ralia signa reverentiae religiosae dum transimus ante
essigiem Christi crucifixi , & genuflexio, ante Sanctissimum Altaris Sacramentum. Traditiones disciplinares sunt institutiones majorum , quae ad ritus in sacris peragendis & Sacra mentis administrandis, aliasque Ecclesiae, & Ecclesiasticorum virorum caeremonias, & observantias pertinent , sicuti est v. g. Trina, vel immersio baptirandi , vel infusio aquae super eum in collatione Baptism
tis 3 item tonsura , & habitus Clericalis ; benedicti nes domorum &sunt caetera huiusmodi plura , tam ad
Personas quam ad res pertinentia. Rursus traditiones in genere spectatae, & quate nus sunt doctrinae a majoribus nostris, sine scripto testimonio ad nos derivatae possunt , & solent
269쪽
a plerisque expendi primo ratione loci, & extensionis: & vocantur, vel universales, vel Partieu
Traditiones universales sunt, quae ex instituto maiorum ad universam Ecclesiam pertinent, Seu quae fideles ubilibet existentes ex aequo assiciunt, sicuti est, v. g. Traditio, ut a jejunis accipiatur Sancti simum Corpus Christi ordinarie loquendo . Partis Iares autem sunt, quae ex instituto majorum . vel Ecclesias, vel coetus tantum particulares respiciunt 3 sicuti est v. g. In Ecclesia latina traditio conficiem di Eueharistiam in pane aEymo . Secundo traditiones expendi etiam possunt ratione modi, quo fideles tangunt: & sic vocantur, Vel
necessariae, vel liberae. Neces/ariae sunt, quae ex instituto majorum ex praecepto innotescunt, circa ea quae agenda. R Observanda sunt: sicuti est, v. g. admixtio aquae cum vino in consecratione calicis , Hua Secundum mysticorum interpretationem significatur unio humanitatis cum divinitate in Christo , & de qua Sanctus Martyr Cyprianus in Epist. 63. inquit r Admonitos
nos scias , ut in enlice Osferendo dominiea traditio 3ersetur, ut eatis mixtus vino offeratur. U- hercle vero sunt, quae ex instituto majorum innotescunt circa illa, quae sunt liberae devotionis, neque praecepto. sed consilio tantum commendantur, Sicuti est, V. g. Ritus aspergendi frontem aqua lustrali benedicta in ingressu Ecclesiae , item usus recitandi numeratas preces in honorem, & devotionem Beatae M/riς Virginis , idest Coronam vel Rosarium. Tertio expendi possunt etiam ratione temporis; idest ratione durationis illarum et & tunc dicuntur, vel Perpetuae, vel temPorales. Traditiones Perpetuae sunt instituta majorum circa
270쪽
Metis II. Cap. I. 2s Iilla, quae semper in Ecclesia observari possunt, ct debent; sicuti est, V. g. Celebratio Paschalis, quam ab Apostolis institutam fuisse supra dictum est, ac propterea ex instituto, & traditione majorum agendam esse in Ecclesia Christi die dominica proxime
sequenti ad lunam decimamquartam solemni decreto statuit Concilium Nicaenum I. ut non Iudaeorum, sed Christianum Pascha celebrare videamur. Te orates autem sunt, quae respiciunt observantias ex instituto majorum ad certum tempus limitatas, S definitas e sicut erant in Exordio Ecclesiae legalia, quorum observatio ab Apostolis permissa fuit, antequam Evangelium esset sufficienter promulgatum ; Sc sicuti nunc sunt collectae , quae ad certum tempus ab a ctoritate Ecclesiae fieri jubentur. Postremo expendi quoque possunt per respectum ad intrinsecam illarum naturam , & constitutionem:& tunc dicuntur, vel immutabiles , vel mutabiles. Τraditiones immutabiles sunt statuta majorum, quae pertinent, Vel ad rectum Ecelesae statum, Vel
ad dogma aliquod fidei ab intrinseco , & ex integro
constituendum , aut confirmandum: sicuti eSt, v. g. ordo Hierarchicus ministrorum Ecclesae , Sine quo ministerium ipsum persectum nec esse, nec ConSiste- .re poteSt: item commutatio sanctificationis Sabathi in diem Dominicam, in qua novae creationis. &completae redemptionis humani generis mysterium inmemoriam revocatur: mutobiles autem sunt statuta
majorum circa eas observantias , quae pro temporum , locorum , & personarum circumstantijs utiles Sunt,& salutares , sicuti sunt omnes illi ritus, caeremoniae, & observantiae minus essentiales, quae ad decorem magis, quam ad essentiale constitutivum E clesiae , vel etiam ad constituendum. & confirmandum ab extrinseco tantum dogmata fidei aliquo pa-