De primatu solius d. Petri ac differentia inter ipsum & d. Paulum disceptationes apologeticæ auctore Antonino Diana Panormitano ..

발행: 1647년

분량: 233페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

nam cum Antiochiae orta esset quaestio, an G emtiles Christiani deberent circumcidi, & seruare legem Moysi, miserunt D. Paulum & Barnabam Hierosolymam ad Apostolos. Ergo Paulus . non fuit Pontifex cum Petro; nam si Pontifex eLset, Christiani Gentiles, & Iudaei acquiescerent eius determinationi . Venit igitur D. Paulus Hierosolymam, ubi ad illius quaestionis: decisionem celebratum fuit primum Concilium , de

quo mentionem fecit Synodus Constantita politana II. Collat. 8. in Conclusione trium Caputulorum . In isto vero Concilio adsuit Paulus ut caeteri Apostoli, & seniores . Petrus autem

ut Pontifex, ct Caput, dc ut Iudex quςstionem definiuit, ct abrogauit legalia. VndeL

cas ubi supra, asserit. Cum autem magna conquisitio fieret, surgens Petrus dixit ad eos i Wri fartres &c. Quasi ait D. Antoninus in Chroni

ca Gm tit-6. cap. 2. S. xo. explanans dicta verba , ,

Princeps Apostoloru,& Potis ex Ecclesiae, qui audita controuersis in utramque partem diseeptatione, hic eam primus quasi Iudex definiti undo mox eius sententiam sequitur Iacobus, ct alij. Quod etia obseruat hic Iacobus GagneiusTheologus Parisinus, Ioannes Lorinus, Gaspar San

62쪽

so DE PRIMAT V

dinalem Turrecrematam in Summa de Ee in a lib. I. p. s. Cardinalem Baronium Tom. I.anno Christi si . Salmeronium rim. Ita react 43. Sotum in diu. a Q. q. I. ar.2.cones.4. Christophorum Marcellum Archiepiscopum Corcyrae de auctor.Papa cotra Lutherum lib. I .ca ro, Et omnino videndum Ioannem Ba-gotium in Apologetico Fidei par. I.lib.q. disp.6.cap.

in Censura contra M. Antonium de Dominissiar. 2 ib. I. p. io fol.13r. Capellum de Pont. B. Petri di p. I.in cap. II. num. io. Panuinum de Primatu Petri

Sanderum de Claue David M. a. Agricolam

tonium Polum m Lucidario Potestatis Papalis lib. fL37. Pueronium de Aristocratia Regularitom.2.cap.3 num. 26. Qui omnes firmant,D.Petrum

in supracitato Concilio tanquam omnium C put

63쪽

sOLI VS D. PETRI. si put extitisse, &vt Pontifex lege lata, quid de

Circumcisionis praecepto,ac Idolotiiijs obserua- dum esset, praescripsisset. Et ideo D. Hieronymus Epist. o. inter Epistolas D. Augustini cap. recte asseruit, Petram fruisse Principem illius Durni. Et Tertullianus Id de Pudicitia cap.1 a. diXit. Petrum omnium spiritu instinctum de nationum vocatione praefatum . Et quod Paulus suerit praesens in dicto Concilio, tanquam Vnus eXApostolis, ct non tanquam Caput eorum, Ut Petrus, patet in supradictis Doctoribus, ct ex verbis Scripturae, & dixit Τheodoretus Em. ii 3

.AAd Iconem Papam, ubi ita ait. Si Paratus praeco verisari Tuba S. Spiritus ad magnum Petrum accurrit, ut ijs, qui Antiochia de legalibus in Histitis contendebant ab, ipse asserrent

solutionem, multo magis nos,qui absentes sumus,&pusilli ad Apostolicam vestram Sedem currimus &c. Quod etiam ex Sophronio Patriarcha

Hierosolymitano DEI. ad Honorium Papam . Obseruarunt Mauclerus de Monarchia , tom. I. r. a lib. cap. ia. ct BoZius de Iunis Ecclesiam. I lib. s. cap. 3. &ne deseras videre Rodolphum Cupres Tract.deia

Videat modo Anonymus, si Paulus fuit Pontifex simul cum Petro, & Caput Ecclesiae, ut ipse perperam vult, cum in dicto Concilio Hiero-D 1 solP

64쪽

ysa. DE PRIMA Tv

solymitano tanquam unus ex alijs Apostolis interfuerit, sub Principe, dc Capite Petro. Libet etia hic animaduertere Petrum immediate a Christo Episcopatu accepisse Paulum vero ab Apostolis, vel ut alij volunt, a Lucio, dc Mananen ministris Ecclesiae, ut patet in Aet

ApoHoc cap. I 3. ver. I. 2,ct a. Et ita etiam docet C r-dinalis Bellarminus de Rom. Pontis lib. I. eap. 23. Vbi

sic ait: 'Saltem Paulum, quem Christus de Coelo vocavit, & Apostolum fecit, non Epistopum ordinauit, sed iussit ordinari per manuum imp ositionem ministrorum Ecclesiae, ut patet

Actor- I3. O ex Leone in Epis. ad Si corum, qua eri 8 i. iis operibus eius, sed in tomis Conciliorum 79. Vbi loquens

. Leo de ordinatione Episcoporum, exemplum hoc Pauli adducit: dc ex Chrysestomo, qui in . hune locum Actorum dicit, adeo veram fuisse Pauli ordinationem, ut in ipsa nomen mutauerit. Statim enim subiungitur, Saulus, qui de Paulus. Ita Bellarminus. Sed non desinam hic apponere etiam verba Patris Bouerij in Censura M. Antonij de Domi- . nis par. Σ. lib. 2. cap. 1. ubi loquens de Paulo, & Bamnaba , statuit illos accepisse Episcopatum e mani bus Apostolorum, de non immediate a Christo, ut perperam voluit Spalatrensis. Sic itaque

65쪽

Bonerius asserit: Cum Episcopatus,quaedam diagnitas sit, quae proprie Ecclesiae gubernationem

respicit sane ab auo Um nonpotes, praeterquam ab eo , eui miser sis Ecclesia gubernatio, in capiti credita es,

vel ab illo, cui ea potesas delegata Ai ; Christus quidem necdum in Caelum assumptus visibiliter decem Apostolos Episcopos instituit, ac undecimu Petrum omnium Episcoporum Pontificem creauit: quapropter, eo in Caelum assumpto, hoc creandoru Episcoporum munus in Petrum ve-

Iut Christi Vicarium, ct visibilem Ecclesiae Monarcham dranslatum seir; quod sane ad eum statum spectare debuisset , nisi singulari priuili gio, id Apostolis quoque a Christo coricesium,ac velut delegatum fuisset. Cum itaque hi Apostoli post Christi ascensonem tantum Episcopatum

acceperint, quando haec creandorum Epitcop tum potestas tantum Penes Apostolos manebat: hinc velut indubitatum statuimus, eos ab A po Bolis Episcopos ordinatos fuisse. m. Neque obijcere potes, hos Apostolos simul cum Apostolatu Episcopatum a Deo immediatis

accepisse: Nam cu- Episcopos creare ad Eecisae iuri L ctionem pertinem, postquam semel Christus Ecclesiae potestatem instituit, .eam nunquam postea

aut abstulit, agi diminuit; sed quae Ecclesiae pro initi' D 3 pri

66쪽

Sq . , DE PRIMAT V

pria sunt, Ecclesiae integra esse voluit; quae Ve-xo Dei, Deo perficienda reliquit. Ita sit, vili rum quidem electionem ad Apostolatum , ad quam Ecclesiae potestas pertingere non poterat, Deus per se ipsum praestiterit: Episcopatum V

ro, qui ab Ecclesiae potestate pendebat, ct ab ea perfici poterat, non per se, sed per Apostolos

ijsdem conferre voluerit. Hucusque Bouerius, egregie quidem pro casu nostro. Nec obstat dicere Paulum EDi 1 ad Gaiat. asseis rere, Apostolos nihil ei contulisse. Nam respondeo cum Henric ετ & Conditiis a Lapulaves infra, id intelligi de doctrina, dc Euangelio, hoc enim ipse a Christo didiAt , sicut Apostoli, quibus quoad Apostolatu aeqvidis suit: Scio Legio

fuisse ordinatum Episcopum ; quia illa manuunt impositio, de qua Textus ille loquitur ,indn sunordinatiua , sed deprecatiua; at communic n-tentia est in contrarium. o Et ratio est; quia nus quam legimus, Saulum, & Barnabam ordinatos laisse Episcopos, nisi hic: unde postea iras erσι Amri Oseq. inuenimus, Episcopalia munia Oijsise,ordinando per Ciuitates Presbytexos. Et nim. . t quam

67쪽

qua in Scripturis apparet Paulun praeter Apiastolatum, ac diuini Verbi disseminandi Potestatem aliud et Deo accepisse; nam si eius vocationem perpendas, quando is primo adfulam&Apostolarum a Deo accersit fuit, nihil amplius de eo scriptum inuenimus, nisa: Vade,quoniam Vas electionis est mihi iste, ut portet nomen meum cora gentibus & Regibus, & filijs Israel, ubi de solo Apostolatu agitur. Et idem Paulus, praeter Apostolatum, nihil a Deo se accepi sae commemorat, cum ait: Piulus Apostolus, non ab hominibus, neque per hominem , sed per Iesum Christum , ct Deum Patrem. O Dicendum est igitur, quod quia Christus ordinauit Apostolos Episcopos, hi alios , ct alios; ergo & Paulus ab iis ordinatus est; hoc enim postulabat ordo hierarchicus a Christo insitutus,

Ut cum ipse Petrum, & Apostolos ordiriarit, ea teri omnes ab eis, vel eorum Succesbribus ordinarentur; ct ita, ut dixi, docent communitcr Doctores; ut videre est apud Cornelium a Lapide , & apud Ioannem Lorinum, ubi fu ὰ, in Am o L. cap. a 3. quibus omnibus adde sapientisii

tor in sit Poematis principio Ab i. insinuat, Saalum, & Barnabam ordinatos fuisse Antiochiae

68쪽

a Beato Petro, dicens: si

Spiritus accensam verbo radiante lucernam Sub modis lucere vetans , cernite Saulum l l im μι Dixit in oris opus: quem mox facrauis euntem ε ιπε - -

Imposita Petrus ille manu. cessermo mussiri Omnia posse dedis.

Quae, si vera sunt, colligimus, Petrum post liberationem carceris Antiochiam venisse, quae e

tra Herodis Agrippae ditionem posita erat, ct ubi Marsas Syriae Praeses parum gratus Agrippae gubernabat. Quod si ille non adfuit; profectd non deerant iam multi Episcopi per Apostolos promoti, qui Paulum, dc Barnabam possent ad

sacros Presbyteratus , & Episcopatus Ordines promouere. Vnde ει Oecumenius existimat Saulum, & Barnabam accepisse manuum impositionem a Lucio, & Manahen Et cum Spiritus sanctus tantlim iussisset segregari Barnabam, ct Saulum: at illi addiderunt ieiunia, & preces, ct imposuerunt manus, docebantq. in ipsis E clesiae exordijs quid posteris es et faciendum, . Ita Salmeronius,cui etiam adde Gasparum Sam

Videat modo Anonymus, si possit Paulum Pe

69쪽

tro in Pontificatu coaequare, dum suerit o dinatus Episcopus a Ministris Ecclesiae, vel ab Apostolis. Patet igitur ex omnibus supradictis, Paulum, secluso Apostolatu,in ordine ad Potestatem Regiminis, non fuisse aequalem, sed inferiorem D.

Petro . Merito itaque dixit BZouius is Romano Pont.cap. 34. Neque Paulus, qui plus omnibus laborauit, neque Ioannes, quem Cbristus prae Caeteris dilexit, neque Andreas maior natu, nequo aliquis Apostolorum alius,sedsolus unicus Petrusia

ues accepit

Nec aduersus supradicta obstant primo, Ve ba nimis urgentia D. Cypriani lib. de Unit. Ecclesasserentis. Hoc erant utique caeteri Apostoli,

quod erat Petrus, pari consortio praediti, & hQ- noris , ct potestatis. Quod etiam habetur in

eap. loquitur Dominus et . quaesta. Unde Innocentius III. in cap. Per venerabilem, qui fili λι legitimi, asserit, Paulum . accepisse plenitudinem potestatis . Respondeo , magnam esse disserentiam inter potestatem Pauli, dc aliorum Apostolorum , dc inter potestatem Petri. Ideo Anactetus Epis. a. sic ait: Caeteri Apostoli cum eodem scilicet Petro pari consortio honorem, & potestatem acceperunt, ipsumque Principem eo

70쪽

cum esse voIuerunt Et Melcbiades Papa Epict. ad I piseopos Hi pania. Inter Beatos A f,6 Italos fuit qu dam discretio potestatis; & licet cunctis paresectio foret, Beato tamen Petro concessum est, ut & alijs praeemineeet Concedo igitur ApostoIos habuisse quidem Potest atem in uniuersum Orbem , sed extrao dinariam tamquam delegatos; Petrum verὼ h buisse Potestatem ordinariam tanquam Capue, ct ex ossitio . Itaque Potestas data est Petro, ut per successionem perpetuδ in Ecclesia duraret ralijs vero Apostolis solum data est per modunia eurissam legationis, dc personalis muneris finiendi cum vita eorum. Insuper haec Potestas ,

quoad actum secendi leges, in Pe ro erat simpliciter superior, ct independens; in Apostolis vero , inferiori m6do, &cum multa disserentiata; quia Petrus poterat suis legibus , vel praeceptis alios etiam Apostolos obligare,' & nullus poterat eius leges reuocare: alij vero Apostolε nec Petrum obligare poterant, dc Petrus in rigore poterat eorum leges non admittere, seu reuocare. Et ita docet respondens ad Textum D. CP priani) SuareZ de legibus Lb. 4. cap. 3. num.I. 8. O cio cui adde Acugnam in Decretum Gratiani. Iuria.

SEARCH

MENU NAVIGATION