D. Melchioris De Valentia iurisconsulti Hispani. Epistolicae iuris exercitationes. Siue Epistolae ad Antonium Fabrum iurisconsultum Sebusianum; cum eiusdem Anton. Fabri responsis

발행: 1647년

분량: 109페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

Epistola V.

dam partem , Errorum at solue Chiliadem , & si possibilhest, inter istos armorum strepitus tu pacem iustitiamque edocet animusque vicissim . . Aut curam imponat populis, aut otia musim, Nις tibi fusciat transmissa curia vitat tDumanum curare gems, quis terminus νnquam Praso vi Z Nullas recipit prudentia metas.

EXERCIT. VI.

Pupillarem seu stilurionem a paterna institutione diauersam ei nunquam coalescere , es quibus cassibus

hereditates patria,' fili separari posui, ita τι

una agnita altera repudietur.

1 Ed dum tu publicam, ecce ego priuatam rem ago.&edoceti cupidus ad Magistrum accedo. Exemplum in quod ex legatis attuli, ideo dissi inite esse selibis: quia cum testamentum ex institutione vires accipiat, i. quod per manus, i .vit. Dde ivr.codicil . consequens est, ut unicum testam e tum unicam institutionem praesupponati unde cum testamentum patris & filii unum esse obtinuerit,l. patet familias 28. D. de reb. auctorii. iudi. poss. l. patris de fili j in. D.de vulgar. necessario sequitur paternam quoque, εe pupillarem substitutionem v ni eam indiuiduaque censeri, ut ita eadem ratio no minus institutionum quam testamenti indiuiduitatem inducat.1 Quod in legatis diuersum esse scribis , ex quibus testamenti substantia non aestimatur, hincque fieri, ut legatarius, cui duo legata relicta sunt .alterum possit amplecti. alterum repudiare: heres autem qui institutus sit, pos-st institutiones scindere, & eiusdem iudiei, diuisionem, faeete. Ego vero ideo haec similia esse putaueram, quia noeiusdem institutionis eum, qui hereditatem filii repudiat. diuisonem facere credidi , sed eiusdem iudici j testatoris, ex quo cum verumst no minus diuersas circa duo legata quam circa duas hereditates dispositiones descendere,

72쪽

Exercititat. VI. 61

exemplo usus sum legatorum. A qua sententia , ne adhuc η discellerim, illud iacit, quod nondum filii substitutionem

patervae institutioni accrescere mihi perluaserim. Quamouis enim obtinuerit unum esse testamentum, j. igitur Instit. de pupillar. l. patris de fili j a o. D. de vulgar. & pupil. l. penult. D. luem a d.test. aper. l.in ratione I l .g I. D. adleg. Falcid. tamen controuersum & disputatum fuisse, diuersasque Iurisconsultorum Sectas diuersae sensisse constat, i. paterfamilias ad . D. de reb. auctor. iudie .pois.quod euenire no utique potuisset, si utraque institutio pro una haberetur: nam cum ex unica institutione unicum esse tectam eniti nec ellario ratio iuris suadeat, d. l.quod per manus , D. de iur. codic. nullus Consulto tu de eo via qua dubitasset, longeque difficilius diuersa et se testainent a censuisset. Quod cum aliter euenisse certum sit, non alia ratione fieri potuit, quam quia substitutionem lilio factam diuersam else, uel separatam a patris institutione decreue runt, tamquam si ipse filius sibi heredem instituillet, S. igitur inst. de pupil. Nam cum numerus testium, subscriptiones, subfgna- stiones, & eae terae solemnitates non aliter quam in unico testamento interueniant, si unica quoque censeretur institutio, quis ambigendi locus relictus est et2 Aut cuius rei intuitu testamentum patris,& pupillatem substitutione in Gaius, de Vlpianus duplex testamentum appellare potui Liant in Unduplicibus 79.ad leg Fale. l. i.*. I. D. si cui plus quam per leg. Falci d. si quoad inlli tutiones, de solemnitates non duplex, sed unum ellet λ Existimarunt ergo Con- ssulti diuelsas esse institutiones, nec solia Proculeiani, sed& Sabiniani ipsi, quibus unuin esse testamentum placuerat, d. l. paterfamilias i s. D. de pri v. cred. alias 26. D. de

reb. aut.iud. Id quotum sectam laboleuus tequebatur l. a. in fin. D.de Orig. iur. idque, ni fallor,summa cum ratione, .ut tam ex ipsorum responsis quam ex tuis scriptis. qui mihi pro Papiniano, aut Iuliano es, comprobare comedam.

Nam cum instituere si successorem ponere , collocareue et in loco suo, vel ponendum collocandum ue Par se, i QR

73쪽

cs Epistola V.

possunt pro una haberi institutiones illae , per quas in

duorum hominum to eis, id est, duabus hereditatibus se ceditur d. g. igitur, instit. de pupil. Quamuis enim successor, vel inititutus unus de idem sit, institutio tamen, ve, successio una, duplexue , non ex heredis persona, sed testato iis aestimatur, l. hereditas 3 . D. de adquirend. Ierum dom. l. non minus 3 l . D. de hered .instit. 8 Nee dici poterit id eb potius institutionem paternam, di pupillarem substitutionem in unam eoalescere , quia ab uno eodemque testato te, nempe patre, factae sunt it a. D. de vulgar. Et si enim patri fuerit permissum liberis suis impuberibus testamen tu in facere, ne qui peI aetatem testam ex tum condere prohibentur, 3. praeterea, ins . quidi non est perruit . fac. l.qua aetate s. D qui testam . fac. pD s. l. I. f. plat)e, D. de suis & legit. ad necessitatem intestati redigantur, quod damnosum iptis, & ignominiosum estet,l. 9 & quia 6. D. de inter.ach. Taren cum pater filio pupillariter iubstituit. non suo, sed fili j nomine testamentum facit, unde non ipse, sed filius institutionem se cille videtur. gellille enim intelligit ir, qui per alium gessit, i. s. g. geias ille, D. de administ. de perie. tui. I i. j.deiecit se. D. de vi& vi armat. unde te ita torum causa duo et se testamenta, alterum patiis, alterum filii docui illa Iustinianum in d. g. igitur verba illa confirmant: Tanquamsi ipse filius labi hι- redem initi isset. 1 o Ideoque substitutione in pupillarem, etsi a patre ita s clam, Si filius meus intra puberi ae decesserat, Seius heres eii putam tamen institutionem esse docet Vlpianus in l. qui liberis i. in prine. D.de vulgar. quia institutio heredis ab illis tantummodo verbis incipit,Seius beres esto, craae omne testamentum filii continent, i. r. 6. qui neque, D. de her. instit. Se cum , filio prolata videantur, conditionem illam; Σι filius meus intra pubertatem ιDeelserit. habere non pollunt, quam institutionem ipsam praecessi Te certum est, de non iam factae institutionis conditionem ellia, quam faciendae, nec tam assectum institutionis, quisa initium suspendere

74쪽

Exercitatatione VI. c

Sisiliis impubιs deeriseris, sed testatur ante illum euentum testamentum filio ne ere nolui me, quia nec potuit. Vnde Irin Decad. 32. error. s. recte insers, ex pupillari expressa noinduci tacitam vulgarem. ne ex filii institutione heredem pater aecipiat,& sicut patet filio,ita filius patri testamen intum facere videatur.

Quod etsi ab sui dum sit, si duas esse institutiones fa-riteamur, ut toto illo errore docuisti, tamen si, ut nunc scribis, in unam & indiuidua coalescere concesserimus, nihil iuris rationi contrarium inducemus. Nec enim erit absurdum si ex propria & indiuidua institutione pater habeat heredem,& consequenter non filius patri, ted patet sibi ipsi testamentum condidisse videatur. Vereor itaque Illustiissime domine,ne dum unam esse institutionem, affirmamus , omnia ea quae de tacita vulgari ex pupillari ex prella non inducenda,ex te didici, a liquantulum eneruari videantur.

Quae cum mihi verissima semper visa fuerint, institu' i stiones has, quas diuersas esse dicebain, non poste in unam& indiuiduam coalescere probare pergam, idque ex te ipso, quem semper Iuris Magistrum agnosco. Pupillati sub stitutioni articulum tune adiici solitum apparet ex princ. instit. de pupil. l. r. D. de vulg. de pupil. i. fi ita scriptum 86.qui filio,D. de bon .ppsssec. tab. Qui cum exti emitate in temporis denotet,l. 4. D.de condit. α demonst. instri ut is haec non sub conditione nunc facta videri potest, sed pure tune fieri, cum filius intra pubertatem decesserit,ut sieeo tempore fiat, quo fieri ius patri permisit; adeo ut filio impuberi,ita substitutus se Stius impubes decesserit, ante impuberis mortem, nec sub conditione, nec ullo modo institutus censeatur Ni etiam in formula Gallij Aquili j con i tigit, in qua neposposthumus ita institutus: di filius m us

me viva morietur , tunc si quis mihi nepos, siue qua neptis, O tinatus, nataue eriι,heredes sumo, non antea institui videtur,

quam filius fuerit de medio sublatus, ne alioqui eueniret, ut veluti extraneo posthumo herede instituto , institutio nullius esset momenti, priueip.Inst.de bonor. post. atque

ideo

75쪽

c8 .. Epistola V. . Q

ideb Galli Aquillii constitum effectum sortiri non pol es

Quod ii 'ita est, ut fateri nec ilario oportet, quomodo in responso Nerati j in l. qui patri s y. D. 'adq. her. ubi pupillariter filio patrem subistituisse proponitur, poterit paternae institu Noni, quae iam vires acceperat de costiterat, institutio illa coalescere quae ante populi mortem no so-1 3 luna attendi, sed nec sacri quidem videri poteli 3 Nee difficultatem euadetis quis dixerit, pupillarem substitutionem postquam moriente filio initium acceperit, retrotta-hendam esse, ut paternae possit iungi, & simul in unam dein dialdutin institutionem coalescere. Nam cum, ut supra retul Imus, ex d. l.qui liberis S. D. de vulgar. non sub conditione substitutio a patre facta sit; sed ex conditione,tetro trahi nullo modo poterit, ne eo tempore facta vide tur , quo sit fieret, inutilis, & inualida fuisset, ut eleganti exemplis eius, quod scriptum est in leg. ei qui soluendo 88. D. de hered. instit. lib. 9. Coniecturatum cap. l. scrDpsisse re memini. I 6 Nee tanti debet esse uni eum Nervij responsum inis . Lqui patii, ut eo ratu in adducti, pro unica&indiuidua, imstitutiones has haberi assirmemus , quas diuersas esse , SE separari recte polle , plurimae aliae Iurisconsultorum auitates testant ut sed ne omnibus speciebus enumerari .dis immoremur, veru esse existimavelim duobuς casi ruus

exceptis posse semper heredem patris filio substitimina,

hereditates diuidere & alteram amplecti, alteram repudiare. Vnus est eum lqui solus heres institutus est iij tar stamento paterno idem filio substitutus est. Alter' vero-sus eum filio patri herede existente iuncta coepit esse he i reditas. Piimo casu repudiare paternam hereditate ide δsubiti tutus non potest,quia testamento patris destituto, Aconsequenter infirmato, tabulae quoq; pupillares evaneia eunt, quae ex eius viribus pendent, i. a. k adeδ l. sed si phidires . o. g. x asse, D. de vulg & pupil. unde ex illis herediis larem aditi non posse certu est. Secundo vero, uia here . ditate paterna a pupillo agnita in unam & indiuidua cum

eius hereditate coalescit, legsed si plures io. , filio, D. de

76쪽

Exercitatatione. VI.

vulg.l. palei familias i 3 D. priuileg et edit. v uicam autem hereditatem separare heredem non posse costar, nee par tem adire,partem repudiare, l. l . Je I. D. de adquir. hered.

Adeo ut licet pupillus fuerit abstemus, substitutum tamenon posse hereditatem patris separare, responsum fuerit in d. lipat ei familias. Cui non obstat, lex Iulianus q 2. D. de adqui . hered. reiecta enim Cui acis interpretatione lib. s. quaest. Papinia. in l. i 2. D. de vulg. rectissime doces de err.

Psagm. Decad. .err. l . notam illain Marcelli ad Iulianu, quae in d. l. 2. refertur, non tam Marcellum, quim Tribonianum aequitatis praetextu iuris rationem lubuertentem

redolere . Excipe hos casus, siue heres patris hereditatem I omittere , filii autem agnoscere velit, sue e contra patris agnoscere, fili j repudiare, utrumque ei facere permis lumest. Nam s duo a patre heredes fuerint instituti, quorum .

alter filio substitutus si Maleellus ad Iulianum notat, &ipse Iulianus scripserat polle eum, qui filio substitutus estsne metu onerum paternorum impuberis hereditatem

amplecti, l. quaesitum o. D. de a s luitend. heredit. l. ita tamen 27. f. qui suspectam, D. ad S.C. Trebel. Atqui si institutione paternam, & filii substitutionem in unam coa- descere verum esset, disti unione illam Mareelli. an a patre heres institutus, idem aue filio substitutus coheredem habeat, an insolidum ad hereditate vocatus sit, quam Ulpianus elegantem e in scribit, falsam esse dicendii suillet,

cum etiam cohet ede dato ex pluribus partibus heres institutus no possit unius testatoris institutione diuidere, Separtem agnoscere, partem repudiare, i. si solus so. D. de ad i. her. Quod si veram eam & elegantem tantorum Iuris Coi, sultorum auctoritate adducti coeelserimus, fateamur necet se est non minus diuersas esse has institutiones , qua hereditates, Je personas, quae per eas repraesentatur. Hinc iocolligi ia in illud potest, quod initio suscepi probandum, Sabinianos ipsos, qui testamentum patris & fili, pro uno haberi allit malunt, d. l patris & filii et O. D. de vulgar. d. l.

77쪽

o Epistola V.

Sabinianus suit, eum Iabolenum Sabinianae Academiae

sectatorem magist tu agnoscat, l. i. D. de manumisi vindic.& tamen in d. l. ita tamen. f. qui suspecta. D. ad S. C. Trebel. ea ratione docet heredem filio substitutum, & de hereditate restituenda grauatu si tu spectam dicat patris sue cessionem , non tamen ideo pupilli hereditatem restituere compellendum: potuit coherede ade me,quamuis ipse patria omisisseι he euitatem, exobstiιutione adire Quae equidem ratio diuersas esse institutiones praesupponit., t Sed iam ad illam speciem , quae sola reliqua est, transeamus , in qua a patre heres institutus eius hereditatem amplectitur, pupillarem vero admittere recusat. Quod cum ex tua sententia minime heredi eoncedatur, ex Pauli tamen responso in l. s . S. qui principale,D de his quae ut indigia. permittitur, vel b i Consulti sunt: Oui principale

testamenium arguit, sir asecundu ι bulis repellentius e II, item a codιcillis ad leuamentum fa&ιs, licti non consirmatis. 2 on idem sequendum est se fecundas tabulas, vel codicillos coarguit: quia non mumque hoc casu inprobasse videtur. Non igitur paterna, & pupillaris eadem institutio esse censentur, ita ut qui paternam agnouit, pupillatem quoque inuitus admittere compellatur. Si quidem Paulus scribit eum, qui pupillarem substitutionem non repudiat tantum, sed im- Pugnat,a testamento patris minime submouendum, quia non utrumque hoc casu improbasse videtur. 22 In prima enim huius f. parte non ideo qui principale testamentum coarguit, pupillarem quoque substitutionci improbasse dixit Consultus , quia paternae coaluisse exiis stimarat. Sed quia is qui scit patris te ita mento destituto pupillares quoque tabulas corruere, d. l. 2. f. adeo, d. l. sed

si plures io .f. ex asse, D.de vulear.& tamen testamentum patris oppugnat,cum utrumque destruere voluerit,utrum.

que impugnasse videtur. Quae ratio tacitavi si non solus intellamento paterno, sed cum alio quis beres institutus sit, diuersae responsum fuerit in d. l.quae suu o. l. I. de adquiri her.& in Lita tame a .g.qui suspecta, D. ad S. C. Trebel. Hoc enim casu, cum coherede adeute testamentum patris

78쪽

Εxercitat. VI TI

eonfirmari possit, & consequenter tabulae pupillares vires accipiam, i .apud Iulianum i I .f. idem Iulianus ad Senatusconsulium Trebellianum. Qui partem suam repu-aadiat, non tam testamentum euertere , quod scit repudiatione sua non destituit, quam sibi prospicere voluisse videtur , id edque ad secundas tabulas admittitur. Nec obstat, dict. lex si plures t o. F. ex asse, D. de vulgari , ubi coheres filii, ipsi substitutus non potest hereditatis pater nae portione omisis filii hereditatem amplecti:cum tamen coli stet sui heredis existentiam, non minus quam extranei aditionem , testamentum patris, & secundas tabulas confirmate. Nam respondetur , alia & diuelsa tatione ida Iutisconsulto responsum fuisse, nimirum , quia pars repudiata pupillo coheredi accrescit , & eius hereditati iungitur,cui in unum corpus commista repudiari pio pat- te non potest, ut supra ex d. l. Io. filio, referebam. Nee exemplum militis heredem Titium in pagani eis r bonis, Semproniu autem in castrensibus instituentis sententiam mutare compellit. Fateor enim posse milite duas. ae veluti duorum hominum relinquere hereditates . l. si Certarum 17. S. I. D. de testament. milit. adedque ut in illis non sit locus iuri accrescendi, sed ut deficiens portio venientibus ab intestato deferatur. l. si duos 37. D de testament .milii .l.filius 4r.3. castrensium,alias f. Papinianus, D. de bon.libertorum,l. I. x x. C.de testam .milii .efficien in te id nimitum priuilegio militati, quod pro parte, tam rei quam temporis, testatum & intestatum militem decedere permittit,d. l. si duobus 37.l.miles ita 6 I. D.de testamenta militis. Sed cum ita suetit eostitutum non ex ratione iuris, sed a 3 ex singulari priuilegio cotra rationem iuris, i. I.l.a. de toto titulo, D.de testam . milit . facile, ut nostri loquuntur, ad ius commune fit regressus, & duae istae militis hereditates Pro una habentur, ut reuera sunt, priuilegio militari cessante.Quod accidit. si vel miles priuilegi uin excluserit &altero omittente, ad alterum totam redire voluerit here-dixatem,d .l. si duobus a 7 .vel si damnum terti j alicuius pii-

79쪽

τα Epistola V.

uilegio loeum negauerit, cuius proprium est ne cum alterius iniuria conferatur, i. ex facto ε 3. D. de vulgar. & puri l. l. rs. f. merito, S , si quis a Principe, D. ne quid in loco Publico, cum alijs: utrumque autem in d l. si certar una i7. f. i. D. le te itament .militari concurtit, nam si vel casti e sta bona. vel pagnica et ii alieno. D d ex ea caula pendet, non sussiciant de licitum suillet heredi ex altera parte instituto , partem deficientem repudiare, maxamum credi totibus, quibus illa bona non suificiunc, damnum accideret, & miles in ea parte sine herede decederet, nemine venientium,ab intestato damnosam hereditatem adire volente. Qui sienim hereditatem ideb repudiatam, quia acti alieno non iuste cerit, adite velit, de te creditoribu , Cbligare, onerabusque Eereditat ijs adlii ingere 26 Voluntas itaque militis hei ejem, & iuccessorem ha bete cupientis, simulque caeduorum damnum fece iunt, ut in d l. si certarum, s. lino ex priuilegio militari,aut sin gulari iure, sed ex communi de recepta iuris ratione, collescant duae illae institiuiones in viam,& d inet lae illa: ii diuiduam constituant hereditatem, cum unius hominis Pelsona per eas repraesentetur. Quod in nostio caesu diuersum longe est, in quo ipsa Iuris communis ratio indiuiduitati hereditatum, de institutionum coniunctioni repugnat. His igitur rationibus adductus diuersas esse hasii stitutiones , adeoque ut nunquam in unam coalescere possim . existimavi, nec aliam in illis indiuiduitatis causa:n inueniti credidi, quam quod ex unius homi is iudicio, & voluntate descendant: quam cum etiam in legatis esse animaduerterim, eoque oe agis, quod unico sui e controuersia testamento relinquuntur, exemplo legatorum vias sui, ut comprobarem duas circa diuersas res dispositiones, quamuis ex unius hominis iudicio originem habuerint, recte tamen posse diuidi, naque agnita, alteram repudiati.

80쪽

Exercitatione VII.

EXERCIT. VII

Aduersis Anton. Fabri sententiam de pacZis contractitasstrictis iuris a tectis obiectiones aliqua, de cobarentia contractas, spa B.

Sξd am , inustiissime domine , ad secundam tuarum

litterarum partem accedo , in qua quaestionem de 'pactis in continenti appositis adeo mirabiliter , tau more, explicuisti, ut mihi, ellem etiam ii Vlpiano auctior, tamen tibi, qui Papinianu iplum excellis, manus dare laonorificu. & glorioium futurum sit. Quid enim maius ambire potuissem, quam a te edoceri, Iuris prudentiae nostrae, fremant licet omnes tyranni, Principe. Velim itaque ut siquando sententiae ilatim tuae non acquieuero, nou tam . contendendi studio, quam discendi auiditati tribuas. Exu- pluit, esto h Me nostra de pactorum vi disputatio, in qua contrariae opinionis assertor ecce in tuam sementiato libens transeo, quam tali uni & aequitati conuenientem agnoseci. Sed restant in huius disputationis progressu aliqua, ni fallor, ostendicula, quae rettoe edere fortassis mafeci Lsent, ni finem tuae sentetitiae. & scopum attondens, in via aliquando saltuatim processitnm. Primum illud est, quod ineste contractibus.& ineste iu- rdie ijs, adhue idem e sie milii videntur:ea enim pacta, quae

iii l. Iurissentium 7. 6 'uinimmo, D. de pactis, Vlpianas

scripserat iudicijs in elle, Papinianus in l. pacta con utaria 72.D.de c5trab. empl. contineri eontiae .de inesse dixit. Vnde fit, ut vel Vlpianam iudicia pro conti actibus accepisse, vel conseque vili hare & synonyma esse, pactum inesse conti actui , de pactum inesse iudicio dicendum arbitret. Si enim etiam ut iu sat et is pactum inesse contractui cst partem ipsius contractus estici, necessario sequitur. vi & iudicio insit, & actionem tarmet, ne alioqui actio noex contractu nasci verum non sit, si non ex solido conti actu, sed ex eius parte nascatur, argumento textus in l. recte dieimus as D. de vel bor. significat. In est enim ita Pa- Ff clum

SEARCH

MENU NAVIGATION