장음표시 사용
71쪽
docto videtur Athensus alios quosdam scriptores sequutus quorum scripta non tulerint aetatem. Nam ille induciarum. quas memorat Athenaeus, nullam facit mentionem, sed e . rum loco f*dus initum narrat pr ore Alcso in annos quinquaginta. Fieri sane potest ut fallar, neque est quidquam procliuius sed tamen hac in re non modo oleum, sed ne atramentum quidem me perdere arbitror: lego enim apud Thucydide de nono belli anno, in que incurrit Isarchi praetura.
omnia,si diem excipias, tradit Athenςus.Quod igitur alios a Thucydide scriptores quaeramus nihil est. Libet hoc loco quo res clarior sit atque explicatior, cadantque omnia, quQolgi, sub unum obtutum, subiicere tabellam temporum, Archontum,& rerum singulis annis gestarum, ρος quidems cient ad nostrum institutum.
Annus I cor χορ αρχαλὶ Isarchus Archonia , Inducie annue, quarummeminit non modo Athenςuru sed etiam Thucydides lib. iv. . Annus IH Α, ἰαρ Amynta S . Annus III κλκοαοe Alcςus Fςdus Atheniensium, Lacedsmoniorum,sociorem in a nos quinquaginta, seχ annis&mensibus decem seruatum Thucydides. Iustinus . . Annus IV Αχαἰ-,κAρἰσων Aristio,vel Aristo: Athenienses, & Peloponnesii ultro citroque tuto coimmeant. ThucydideS..
72쪽
-Annus I R'- λορ κ . Astyphilus vel Aristo- illa s. Lacedaemonii Niciae Atheniensium legati rogatu stdus
iureiurando confirmant. Fardus Atheniensium cum Elsix in annos. C. . Hippias Elcus sine ullo discrimine Athenis versatur. Plato in Protagora. Annus II A 'n'αν. Archias Athenienses opem Argivis contra Lacedaemonios t Ierunt . Annus III άντις . Antipho Fςdus inter Athenienses & Laced onios adhuc integrum, Annus IV. cuquee., Euphemus.
Fςdus inter Athenienses & Lacedaemonios adhuc inte
N SI G N E exempIum afferam in hoc ca- - te eius figurς,quam Grsci αλλειστητα, nostri variationcm appellant', imo exempla veritis: tria enim sunt in pauculis Ciceronis
verbis primo de Oratore o Percipietis etia illa excogwtιone iuris latitiamta voluptatem, quod, quantum prasisterem maiores nostri prudentiaceteris gentibus stilloniὸ intemigeris,sicum illorum Lycurgo, Dracone ins Solone nostras leger conferre volueritis. Dcredibile est enim quantum sit omne ius eiuιιe prater boc nostrum inconditum re peia ridiculum. De quo multa solis in sermonibus quotidianis dicere Au m hominum nostrorum prudentiam ceteris iaminibus, ta maximὸ Gracis antepono. Ceteris gentibus cum
73쪽
enim dixisset,illorum addidit, quamqua illu=um structura orationis postulabat,quod GrμM noecipue signaret. Deinde cum hominibus leges confere,cum legesa GH cis Ide a Romanis latς, suerint contendendae inter se. Postremo prudentiam hominibus anteponit,quod Romani prudentia ceteris gentibus,& maximc Grecis praestaret.Huic simile es quod
Dilexit Thebar, si Grscia vera, Menscciu , i. Oi i ni Orfn quorum sulcis legiones dentibas anguis ii ii ia I Cum clypeumrscuntur, ct horrida bella capessunt. λCum enim Griectam dixisset, quorum retulit, quod --ιώκωρ Graecos significaret. Scio esse qui legi malint, quarum,sed iis non assentior. Hoc autem dicit poeta: magna suit Menscei in patriam charitas, si Grςci vera narrant, qui sp- penumero falsa pro veris obtrudere conatur . adeo ut laeta dentium semente armatas legiones e terra subito extitisse prodant. Hoc autem loquendi genus, non debuit cuiquam inuiuatumvideri adiit nouum,qui locumillum Ciceronis legisset,quem supra descripsimus; vero etiam hunc Virgilianum e libro primo Aeneid.
in Di Je si ut ni murmim mathse VNon enim gentemata regionem Italiam dixerunt.Vt igitur Virgilius a regione ad populos, se Iuuenalis a Gr cia ad Gricos oratione deflexit.
74쪽
EFIG E R E obtutum in Plautinas fabulas,easque acri iudicio examinare non est necesse,ut quς minus ex arte facta sunt, depre hendanturised satis est si vel leuiter eas inspiciat homo in lectione poetarum versatus mediocriter, ct poeticis prςceptis imbutus, ut curuo possit dignoscere rectum. produnt enim seipsa,atque offerunt lectori aliud agenti ουτηιατα,si tamen hoc nomine sunt illius peccata appellanda, qui fabulas suas scribere voluit,vi collibitum est animost atque ut Achilles perinde se gessit ac si iura sibi nata non essent,sic se poeticas leges contemnere reipsa professus est . Eisy Amphitruonem dum percurrerem animi caussa, haec notaui , quae si minus eri a te facta sunt, at, aliqua excusatione plera ue tegi possint. et, I Sub prologi finem Mercurius de voro Sosia. i IlI. Iu iupol bil
a clam iam ego illane aduenientem ab adibus. Ades,ferit.
quide ad ides illi patuerit per illum Pseudos am: id enim
aestu primo rem totam nanasset,prout erat gesta ab Amphiatruone cum Taphiis, seque domum reciperet, ut heri imp rium exequeretur ; statim MercuriusAt at illisbue iturar est,ibo ego illi obuiam. dii; ego hunc hominem hodis adstis has sinam
Qui autem longe erat ab aedibus, necdum ad eas accesse
75쪽
rat, qui ianuam serire potuitὸ Nisi si ut apud Iurisconsultos, qui in eo iam est, ut se accingat, is censetur accinctius : sic qui paullo post ianuam pulsaturus est, iam dici potest putis areat Id Herculem preterea non solum antequam relatus in Deos,sed etiam prius quam natus sit, Sosia & Mercurius,ille admirans, hic iurans nominat. Sosia actu primo sc.
Nisi de antiquiore illo AEgyptio mentio fit ab utroq;,cuius famς luminibus obstruxit postea Grςcus, adeo ut res etiam ab illis praeclare geste huic tribuerentur. Autor Diodorus lib. tertio extremo. alii. III His adde quod actu tertio . sci prima Iuppitersie loquitur.
. Sed longe alia Iunt, atque a tam speciosis pollicitati nis aliena , quς Bromia ancilla Amphitruoni narrat aruiquinto scena prima.
Postquam parturire hodie uxor Oresitrua, Vbi utero exorti dolores, ut olent puerpers , Inuoeant Deos immortales, ut sibi auxilium ferant .
Audire hic mihi uideor puellam illam Terentianam cI
76쪽
yuno Lucina fer opem, serua me obsecro.
Aut igitur, quod familiaribus est familiare . id Bromia affrmat, quod i orat: aut Alcumenam Iuppiter parere tantum , non etiam parturire sine doloribus voluit. Vtut est , inepte Mercurius paterni consilii conscius Actu primo , scena secunda de Alcumena .
Hodie illa pariet filios geminos duos'. . E. Uno ut labore absoluat arumnas duas.
Qui enim labor , aut qus aerumns in partu sine des Ioribus
IV Nec verior, aut melior altera caussa est, cur illa esset geminos in lucem editura. L l. ir . H non STN Et ne in suspicione ponatur stupri. Nam turbs, quς deinde exoriantur, nemo non via
det. Amphitruo. Pudicitia huius, inquit, sutium me hinc abstem te est additum . Alcumena contra. Durare nequeo in adibur, ita me probri,
stupri,dedecoris a viro argutam meo.
Hoccine est in stupri suspicione non poni Sed cauit
sertasse Iuppiter , ne apud reliquos ciues veniret Alcumena in stupri suspicionem , maritum autem, quem l dos sacere parabat, fusilue deque habuit, exempturus illi extrema fabula omnem scrupulum, eumque cum UX re in antiquam gratiam reducturus. V Adhaec in fabulae epitasi catastrophen indicati non placet, ut animo pendeat auditor rei exitum expectans, &quomodo turbae illae in tranquillum sint conferends. Ioui igitur Actu tertio alia oratio tribuenda fuit: nam
77쪽
quae tributa est,ut vitiosa non sit, videtur certe superuacanea, cum eadem omnia ante Iouem Mercurius dixerit
Actus primi scena secunda. Sed fortasse quod spoponderat filius , patri erat assensu suo confirmandum. VI Erunt etiam, quibus primariam *minam diluculo ante aedes stare non placeat; stat autem Alcumena ,& quidem sine ulla familiarium sola ; nam Thessala , quam inclamat, intus erat. Sed his occini potest illud N est in Danae.
Desubito famam tollunt, si quam solam uidere in uia .
Et sane aliter sabulae non constarent. VII Extat etiam nescio quid in ea fabulae parte , qua Amphitruonem deludit Mercurius , quod reprehensione carere non videtur . Verum id quia turpe est, & versus illi Plautini doctorum virorum iudicio non sunt, missum facio. VIII Sed peccatum longe omnium grauissimum uid tur quod in unam diem septem menses coniicit. Quam immodicam cius licentiam castigauit ante me vir singulari doctrina & eloquentia M. Antonius Muretus lib. I . Var: qui tamen dum currenti calamo indulget, falso Heseculem decimo post mense, quam seminatus est, Alcumenam parientem facit. Nam mense decimo Iphiclus est g nitus , Hercules septimo . Hoc quoque tamen vetereSTragici non minus sibi, quam Epicis licere uoluerunt , Aristotele teste capitulo quinto p t. intrem.
78쪽
Romanam historiam 4 Graecis fuisse fabulis inquinatam.
Vt nesciunt qua religione in populi R oma
ni rebus prodendis Graeci quidam versati sint,discent ex hoc capite:& limul intelliget, quamquam falsum est Grςcos omnes esse mendaces,atque hςc per summam iniuriam nobilissimae, & optime de nobis meritae genti inuritur calumnia; quosdam tamen in fabellis condendisne poetis quidem concedere. Declarabo id una & altera historia e Suidς collectaneis hausta. Cum Romanis alieno cubo vesci probro esset, Romulus sibi conscius sortunae sue, ut una cum fratre expositus a lupa non sera, sed homine suisset educatus,curandum putauit,ne quando hoc sibi obiici posset;aut obiectum ad omnes aeque patres, plebemque Vniuersam pertineret. Aequum igitur, imo necestarium dictitans ali Senatum a rege hieme saltem,cum a bellis quies cs.set,epulum de suo vocatis ad unum Senatoribus dedit,eos. que ad eundem modum praebere iussit militibus prandium, quod appellauit Brumalium,quae vox Romanis alieno cibo ali significat.Hςc est Graecorum Suidae verborem sentctia,
79쪽
λοτρίων τραφῆνα. Hanc mythistoriam apud eos, qui Rint accurate Romanas antiquitates proseouuti non facile inuet nias.Quod utinam Suidae venisset in mentem docere, undet has nugas hausisset, ut sciremus,quis ille esset, cui latum deberet Romana historia corrupta & decepta posteritas. Nucille,ut solet,cum autoris nomen omiserit, nos rcm ipsain putemus. Hanc esse fabulam licet ex eo intelligere,quod, ut dixi,a nemine est prodita Latino aut Greco note melioris sci iptore .Praeterquam quod nihil hoc consilio,mea quidem serentia, promouis et Romulus, neque eluisset maculam suae longe enim est aliud aut a rege Senatum, aut a Senatu milites semel & iterum vocari ad coenam I & a suis expositum
tolli,& educari ab alienis. Ecquis unquam audiuit, aut cui poterit persuaderi, brumalia cibum alienum Latine signis caremam alia quidem productio nominis est,quam habent
etiam Saturnalia, Matronalia, Consualia: bruma vero certia
est armi tempus,non cibus. Nisi forte ex Grςci Grammatici sententia,aut eius unde ille hoc hausit,Bρουα & αλλορ veIάαλοῖος in unum coierui,& ex eis conflatum est a Latinis Brumalium, quod nullo modo obtrudi mihi patiar, cui Brum lia a bruma fuisse appellata suadet etiam anni tempus, quin illa dicuntur celebrata comituta , quae si Ruinalia aut Ruminalia dicta esse assirmaret, crederem illi placuisse nomen sortita a ruina, idest mamma aliena.Nunc & brumalia appellat& ad delendam suae calamitatis memoriam excogitata arumat a Romulo. Sed hac missa veniamus ad alteram palmariam fabellamad Furium Camillum nemo ignorato te dicta a L.Appuleio Tribuno plabis propter prςdam Veicianam
abiisse in exsilium,& Februarium mesem dierum. viii & xx. anno RomuIi additu a Numa,& nomen sortitum a Februis.
At longe aliter Suidas iue quisquis est, unde ille descripsit,
rem narrat: Februarium mensem a quodam Gallo Romae cosule accepissenornen; eum cum Furio Camillo de Tyranis triumphanti inuideret, clamasse e rostris, Romanorum sortunae
80쪽
tunae acceptam victoriam esse reserendam, non Camilli virtuti,quem sibi esset compertum cogitare de inuadenda Tyrannide.atq; ut id popula persuaderet facilius, supposititias epistolas,& cornuptos a se testes exhibuisse: populum concitatum pepulisse Camillum in exsilium sed urbe a Gallis diruta & incensa non reuocasse modo,verum etiam eius auspiciis deleto Brenni exercitu patriam recuperasse: Quo beneficio adhuc recenti utendum ratum Camillum aduersario die dixisse,collata in eum caussa eius calamitatis, quam ceperat respublica, damnatumque & neruis probe cς sum urbe exegisse.Verba Suidae si quis requirit, haec sunt. ΙουΗιος.ουτω
In hac narratione plura sere sunt peccata,quam verba. Nam quo anno triumphauit Camillus, non consules, sed tribuni militum consulari potestate administrabant Rempublicam, nec Gallus qui squam per ea tempora magistratum Rome gessit:nec ab homine ullo, sed a februis nomen Februarius mensis accepit:& iam inde a Numa reliquis breuior a nemine postea decurtatus fuit:nec de Tyrannis Camillus, sed de Veientibus triumphauit; neque ivit in exsilium ob inita de tyrannide inuadenda consilia, sed ob inique diuisam Veientanam praedam. Hanc ipsam fabulam leuiter interpolatam inuenies