장음표시 사용
51쪽
i 8 Osculetur me osculo Sc. cap. I. Vers. I.
ita de hoc mysterio loquitur, ac si illud A rito loquitur , quia obiectum s dei sem-
Conclusio. Existentia Euebaristia est euidetercredibilia. argumenta ad . e tera
fidei nostrae naysteria coprobanda cruri tur,nimirum ex scrip ura, ex traditione, de Eccle au storita t e. Damo. Primo ex sacris paginis est illud Io. 6. ex quo hoc Sacra metitu mi Deo reuela.
tum, & promissium colligitur; Na Chii-stus ibi occasione capta ex illo miraculo, quo quinq; panibus tot hominum millia satiauit primum eos ad fidem sui adhortatur. tum a fide sui apoltro pheni faei:
ad corpus suum in hoc Sacramento dandum . Et pauis,quem ero dabo, caro mea est pro mundi vita . inod vero non loqua. tur ibi Christus tantum de manducatio.
ne spirituali per fidem, ut haeretici falso
opinantur. tonstat primis, quia comparat,& praesertis mannae, quod typus Hie huius Sacramenti: non praeserret autem se man lae,si oel esset tantum sienum corporis sui, vel de sola fide loqueretur:
quia etiam Patres, qui manna manduca-uorun , fidem de Christo habuerunt. Secundo quia loquuturin futuro; Panis, inquit, quem ego dabo, earo mea est ; ut potὸ quia nondum hoc sacramentii instituerar; cum autem de fide loquitur ,
non in tutum, sed in praesenti, vel praete-
per est praesens. Praeterea si de sola ma-cucatione per fide loqueretur, sat Christo iuulet eicere, nisi me ipsum manducaueritis; cuin autem distinguit carnem, di sanguinem, per modum cibi.& potus, sanὰ hoc mysterium designauit apertiisι- me . spirat ualis enim perceptio Cluisti
per fide m non eget ilia dili incitonz,cum vno modo fiat, idem enim eii manduc re, di bbere in sumptione per solam mdem; ut benὰ notat Bellarminus lib. i. Glarmin. de Euclaari ilia c. s. Faciunt ad rem 1 o stram illa explicitae confirmationes, chro mea verὰ eu cibus, anguis meus veri est potus. Qia bus aperie indica ,se non lo-B qui de cibo metaphorico, qui sola fide
Tertio hoc ipsum efficaciter consi mat Iudaeorum lcandalum, qui de manducatione corporali Christi verba intelligentes dixerunt. Lati rus est hic fermo, quomodo potest hic carnem Dam ea re ad manducansum t Etenim si Chralius locu tus fuisset de manducatione spirituali Pfidem, tacillimE hoc standalum auterscpotitillet dicendo, non de manducatione corpora ii, sed de spirituali per fidem
hoc esse intelligendum. Uerum no modo Christus traditam doctrinam de ma- ducatione spirituali non explicauit, sed de manducatione corporali iureiurando Probatur ex tergemino C confirmauit: Amen, amen dico vobis; fonte, ex quo etiam alia 'Nili manducaveratis carnem fili' hominis, O biberatis eius sanguinem, nou habebitis viniam in Nobis. Io. 6. Imo. iarto Euata gelista Ioannes, qui in mytterisis fidei, praesertim quae in ultima coena peracta sunt,explicandis,diligen- . ttistimus fuit , si de hoc .enerabili Sacramento in praedicto capite non egi isset, . m. . cum alibi de illo ne verbum quidem se cerit, diminutus suilllae lariptor . quod asserere e ii absurdum , ut bene obseruat . Iurate Bellar minus lib. i. de Lucharistia c. p. . Augustinus lib. 3. de consen u Euangeliis Psiarum c. i. Et sanὰ necessariuiti fuit , ut Apostoli priusquam tantum Sacramentue manibus Christi in ultima ccima lumpturielsent, a Christo instruerentur . ne, ut in es. Matth. adnotauit Chrysost - α chmus, una postea erant audit uti, Accipi- soli. te, or manducate: hoc est corpus meum, urbarentur, ut iam turbara luerunt, lo. 6. Io n.6.
cum primum verba de hoc Sacramentua Cura o prolata audierunt. Quinto sequeretur nunquam de hoe Sacramento sumendo praeceptum Pro multatum esse, nullibi eius excellentia.& utili talem c Chri lici explicatam,ut de
baptismo praestitit; nam in ultima coena solum illud instituit.
omnibus sit notum, nullusq; de eius exi nentia ambigat; occasioncinnCbis praebet, ut aliqua de existentia,& estentia huius venerabilis Sacramenti expliceismus enucleatius scholaitica methodo; quod seruabimus, quoties huiusmodit iactationes cbpleta expositio iacti textus in his Canticis insinuabit. Sic et So
THEOLOGICUM De existentia , & essentia Sacia menti Eucharistiae.
An Eucharistiae existentia sit
I C O , existentiam venerabilis SM tameti ΑΙ-iar sese euidenter cre. dibilen .
52쪽
Disquisitio I. de Eucharistia I 0
Sexto exprimuntur hae veritates Mat. Matth. 16. th. 25. Marc. I l. Luc. ar. his verbis . - Hoc en corpus meum, hic es sanguis me :quae verba adeo vita sunt clara Luthero, ut cum maxime propensus esset ad hoc Sacramentum negandum, ingenud tallus sit, se non polle tam inanitello testimonio Christi repugnare, qui ut testatur impio illo opere de abroganda Missa,l5gam de hac re habuit cum daemone dis
putationem, qui pii illicis argumentis contendebat Christit m non adesse sub sacris speciebus, a quo tamen,ut ipsemed therus testatur, conuinci non potuit: Et certὰ si haeretici concedere vellent Christuin voluille suum corpus, id sanguinem consecrare, clarioribus verbis explicare non potuisset, quam quibus de iacto explicuiti aut igitur negent hoc
fieri potuisse, quod pleriq: non audent, aut eredant hoc factum esse conuicti tam manifesto Christi testimonio. Placet hic referre quod habet lib. a. Ecclesiae militatis de Trasubstantiatione c. 6. Petrus rivus Cc. Cotonus considerat. I. Tantum inquit o M. en intervilium, effr discrimen inter ina, Hoc est corpuε meam, O boe non est corpus me si, ut in mysterio tanti momenti, ae ponderis merito locus 8 diuinas litteris poscatur tam iaculentas, O expressus pro negante parte, quam multa clara, o contectata proriente proferuntur ν quemadmodum in νno dici. tur, Hoc est corpus meum, sie vel unus locus reperiatur, in quo M , Hoc non est corpus mewm. Uno in loco dicitur, Panis quem ego dabo, raro mea G; ubinam autem perstria latur, Panis, quem ego dabo , non est caro
deatur .s non satis rationi congruens petiario , proferatur saltem unica sententia, qua dicat, nis quem ego dabo est figura mea carinnis. ne vero simile. visapientia paterna compos, thesauros scientia omnes est leis ara, tam oblitus fui fuerit, aut imbeciuitatis nostra immemor, vi ne verbum quidem ea de re clarum, O perspicuum relι querat, quod sententis opponatur, quas multra, ct maui festas nos in medιum adduci usi cr in sacramenti . atq. leuamenti nuncupatione per
antiphrasim tolutus sit ;o Hoc est dixerit,
cum Hoc non est, vellet pSed aliquas expositiones nullo verita tis fundamento innixas in mediuiri pro ferunt haeretici supra verba Christi. Et
primo aliaui exponunt ponomen, hoc,
adverbialiter, pro hic, ut sensus sit, hie sedet corpus meum; expositio sanὸ irim sone digna. Et quis rem oculis praese te, cuiusmodi erat corpus Christi, Ap stolorum conspectui digito videndam
commonstrat 3 Exponunt secundo verbum, est, pro significare ; siquidem fami- 'vivi chariss--rra. Tom. I. liare, inquiunt, erat Christo uti verbo substantivo pro significatiuo Io. 1 s. Ego I sfum vilis vera, vos palmites r sed hoc reij-citur communiter ab omnibus, ut repugnans proprietati verborum, ut notat Naidonatus c. 25. Matth. I. nunquam ualdonia verbum substantivum in Scriptura acci- tus.
pi pro significare , sed accipi semper pro
unione extremorum, unde Grammatici,
cum multa verborum simplicium, & c positorum figurarum genera esse dicant, nemo eorum In verbo substantivo figura
esse dixit; sed omnem figuram esse iasubiecto,praedicato,vel verbo adiectivo,
ut patet ex iisdem exemplis, quae asteriit haeretici; nam illud, Petra autem erat chriasius, figura non esset in Iy, est, sed in ly,
petra, quae se tenet ex parte praedicati,na Christus dicitur petra metaphorice, quia est fundamentum Ecclesiae ide cum ostensa Herculis imagine dicitur, Hic est Hercules, figura est ly, Hercules, qui cupropri8 significet vivum,transfertur etiaad significandum figuram viui . Praeterea etiam si ly, est, esset capax tropi, adhuc tamen in casu nostro non esset troispus, ut sese ostendit Alan. lib. iae. ar. ex Alanus:
varijs circunstantijs huius actionis, de ex iis, quae mox subiiciam, etiam consta bit. Uideatur Bellarminus lib. I. deSa- Bellat muccramento Eucharistico cap. II.& Us- vas quis. queZ tom. I. in I. p. dii P. I 89α. 7. nil .s I.
Alii non in verbo, est, sed in nomine, corpus, tropum fingunt, ut nimirum hae voce non signetur corpus Christi naturale, sed aut musticum discipulorum, aut signum, de figura veri corporis Christi.
Alii demum pronomen, meum , exponuepossessive, ut sensus siti Hoc ostenso pane est corpus meum: Sed haec duo postrema commenta aperte refellunt subs quentia verba: Quod pro vobis tradetur, qui pro vobis efundetur in remissionem peccatorum I atqui non corpus, & sanguis Apostolorum, non panis a Christo creatus, sed corpus, de sanguis Christi pro
nobis traditum est.' Reliqua vero falsa esse indὸ constat. quoniam etsi interdum sit licitu uti meis
taphoris, in testamento tamen, legibus- que condendis nunquam licet, ne tr pis, de metaphoris mens testatoris, fleIegislatoris in dubium reuocetur: Unriastus autem in ultima caena leges praelariabebat uniuersales sacramentorum ad totam Ecclesiam: testamentumq; conindebat,in quo vit imam suam voluntatem declarauit,ergo tanquam Sapientissimus 'legislator verbis usus est proprijs, ne in dubium reuocari posset eius mens, ut in
aliis Sacramentis, de legibus secit, qua regulam mugustinus tertio de doctrina D. Autust.
53쪽
ro Osculetur me osculo Sc. cap. I. Vers. I.
Christiana cap. io. set uanda m docet in A guttinus, quamuis , inquit, non siι corpus diuino sermone, cum ad morum hone- chri M. si Eucharistia nihil aliud statem , vel ad fidei veritatem refertur . esset, quam purus panis sola Sacerdotis Adde, quod quando striptui a utitur me- benedictione sanctus,quid opus erat pa
taphoris, ex antecedenti Ous, de conle- Demiliuin benedicere, ut daretur cathς-quentibus conflat illam metaphorice I cumenis, aut cur hic etiam non appelle.
qui, hie vero nullum est signum figuratae tur corpus Christi Sexto denion str e talocutionis. calumniam, quam teste Tertulliano in V - . Secundo probatur Principaliter ve- Apol. c. 7. Gentiles Christianis impone. ritas exilientiae Sacramenti Eucharillici bant, quod ad infantem comedendum ex per tua,& nunquam interrupta tra- congregarentur. Ide test tur Averroes, nψπτος ditione, ab ipsis Apostolis ad nos usque quinos impios appellat, eo quod Deum
continuata successione, per manus ma- nolitum manducemus. Tandem Ostentorum delata, quae in omni aetate , Ac seculo viguit, cuius Oyposita sententia, ut
aperta haeresis a fidei bus semper habita, & oppugnata est. Huius traditionis primus oculatus testis fit D. Andreas Apostolus, in cuius vita ab eius discipu- In vis Nilis conscripta haec habentur. Ego omni potentι Deo immaculatum unum quotidιὸ facrifico, qui cum sit verὸ sacrificatus, verὰ a populo carnes eius manducata, Inle. Ier perseuerat, tuus. Secundus sit ιgnatius, qui Be ipse tute Apostolorum tempore, in cuius ad Smyrnenses Epi-K linatim stola haec scribuntur. Euchariluas o ob.
IR ι uiones non admittunt, quod non conmean tur Eucharistiam esse carnem Saluatori .qua
pro peccatis nostris passa est. Tertius sit
moment clemens Romatius Primus huiuS nomi- . rq R. nis Pontifex, de quartus D. Petri successor lib. 8. Apost.constit. c. II. ubi Deu alis loquens, Rogamus, inquit, ut mittas ULritum Sanctum tuum super hoc facrificium restem pal num Domini Iesu, ut o Itendat hunc panem corpus cbνIι tui. o bune e licemsanguinem Corini tui. Et c. 2 I. Per c ιο, inquit, corpore, oe ρretioso sanguine bra licte. Alios telies huius traditi nis, qui per singulas aetates illam conis risum. firmarunt, refert Bellat minus lib. I. de Sacramento Eucharistiae. Hanc Ap stolicam traditionem confirmat praxis
Ecclesiastica , quae semper diligentissimam se exbibuit in pertractando hoc sacram n O. Nam primo antequam fideles sumererit, adorabant, non vi re. Praesentas tantum, sed ut vere continens
Theodoret. corpus Christi, ut Theodoretus dixit haec mysteria adorari, non quia significane, sed quia sunt quae creduntur. M. cundo illud inuocabant. Tertio dili. gentissimὰ cauebant , ne quid frustuli in terram caderet. Quarto non permitte bant illud videri ab infidelibus , sed cathecumenis. Quinto signum huius veritatis est antiqua caeremonia, cuius me I , Ανr. . minit Augustinus lib. a. de peccatorum meritis c. 26. quod benedicebatur panis, ut daretur cathecumenis,quem saninctum, Sacramcntumq; appellabat Audunt tot miracula, quae Deus in diuersis locis, tempor bus, ic personis ad hanco veritatem confitendam, di confirmanda operatus est, quorum exempla passim leguntur in historiis, nisi pertinaciter
velimus omnem fidem historiis de
Sa . , 2 Terrio probatur prinei paliter ex definitione Ecclesiae, de Concit.Generat.ezinentia Eucharistiae, seu realis praesci tia corporis, de sanguinis Christi iubspeciebus panis,& vini. Quod primum docuit hanc veritatem, fuit Nicaenum concili amPrimum sub anno 33 o. in cuius actis haec leguntur. Π ram etiam hic in diuinamenti ne humatiter intenti simus ad propositum panem, o peculum, sed actostenteria meniem, Me intelligamus situm in sacra in
menta agnum illum Dei tollentem peccata mundi, incruent/ a Sacerdotibus immolatu,s' pretioquin ipsius corpus, O sanguinem nos νeiasumenter credere hac esse nostra resurrectionis Ambola. Secundum est Ephe- sinum in Epistola Cyrilli ad Nestor. ab Concilium ipso Concilio approbatam, quae habetur zph si
iiοβ fanguinis chi illi omnιum nostrum Sa uatoris paroicipes effecti. Et paulo post . .
eqAd emm illam, νι carnem communem
suscipimus , sed tanquam verὰ vitii cam, ipsi que Verbi propriam. Tertio exori haeresi Berengar ij, qui primum circa an- num Ioso. publice praetentiam Christi in hoc Sacramento negauit, definita est
haee veritas in tribus Concili S, in Uer- - ..cellensi sub Leone I c. 8e duobus Roma, vE .Hia:
nis sub Nicolao II. de Gregorio VII. per de Romam publicam consessionem fidei, de abiurationem contrariet haeresis ab ipso Berei gario facta, ut habetur de consecratione dist. a. cap. Ego Berengariuroc. Quarto definitur haec ipsa veritas in Concilio Lateranensi sub Innocentio lII. ean. i. - his verbis. Verum christi corpus, cronis guis in Sacramento Altaris fas spectilus panis, est vini veraciter continetur tia ubis
54쪽
Cene ium iennense. conellium conam.
Disquisitio I. de Eucharistia as
M potestate diuina. Quinto eadem verti A num , O fides, longe ιdustrius, nobiliusquetas stabili tur in Concit. Uiennensi Generali sub Clemente V. ubi statuitur ieis
stum Corporis Christi , & adoratio illi
debita contra Beguaidos, & Begulnab. Sexto eadem confirmatur in Concit. Cois
stantiensi generali sub Ioanne XIV. ubi
sess. II. sub paena excommunicationis prohibetur laicis comunicatio sub utra quὰ specie . ci m firmism8 , inciuit, credendumst, o nullatenus dubitandum cbriis sit corpus, unguinem tam sub specie ρ nii, quam sub specie vini veraciter coni ne ri. Septimo eadem definitur in Concialio Florentino sub Eugenio IV. I oratri, inquit, verborum virtute substantia panis
μιι Manna Iaeramentum apud Hebrosa
ternum Sacramenιι pertinet, manna panem
pretio, er dignιtate multis par ιιbus supera uit; unda νero a rupe scaturaens longe alis mirabilior omni νι no. Secundum tibiar cum, quod apud omnes maximam vim
habet, & hae teticos falsitatis conuincere debet, est intolerabilis error idolola triae, qui Christus ab incunabilis suae nascentis Ecclesiae usq; ad finem mundi, quousq; duraturum est hoc sacrificium,
permius let in tota Ecclesia, ut .in puro in corpus,er subfun:ia vini in sanguinem B pane, & vino adoraretur eius corpus, dcconuertuntur. Postremo haec veritas ex sanguis
prolesto sancitur contra haereticos nostri temporis in Concilio Tridentinoseis i 3.
c. I. his verbis. Principio docet Sancta Synodus, O veria, ae impliciter prositetur, Daλο Eucharistia Sacramento , pos pams,
Cr Mai consecrationem. Deum verum. atque homin , Ne . reatιteν , ac substant taliter
sub specie illarum rerum sensibilium contine
ri. Ri ibas verbis quattuor haeretes co- sutantur. Prima voiquistarum,asserentium Christum adesse in hoc Sacramenisto non virtute conlecrationis, sed ubi. qaitate coiporis Christi. Secunda Sacram ei tariorum negantium Christum
Confirmatur, quia quando Christus
instituebat hoc Sacramentum, si re vera noluisset sub illo suum corpus relinquere, sed signum tantum corporis sui, iam indὰ praeuidiiset Ecclesiam in hune errorem lapsuram, ει quIdem rationabilio ter mota ex verbis ipsius hoc satis aper id significantibus, undὰ tenebatur ab hoc errore Ecclesiam suam liberare,vte-
do verbis, ex quibus posset eoIligi illum metaphoric8 loqui, quod cum non fecerit , immo ex toto contextu constat Opis
positum, manifeste sequitur, de facto seu corpus in hoc Sacramento consecrasse viverὰ esse in hoc Sacramento, sed tantum C verba ipsa signi sca nt. ut in signo. Tertia Caluini assiimantis Christum non esse in hoc Sacramento realiter, sed soli in fide apprehensum. Quarta Caluinistarum docentium Chri- sum non esse in hoc Saeramento substantialiter, sed per quandam virtutem
accidentalem, qua nobis coniungitur.
Quarto probatur principaliter exili tia venerabilis Eucharistiae, quae est prae. sentia cor poris, 'e sanguinis Christi sub speciebus panis, de vim,ex duplici absurdo. Primum,si Eucharistia non esset nisi purus panis , Ecclesia Christi excedereiatur in sacrificiis ab antiqua sinagoga; nahaec praeter sacrificium Mistae nullii aliud Ex dictis conficitur haec demonstratio moralis . Implicat obiectum illud esse salsum, quod habet ea signa credibilita
tis, quae euidenter moraliter ostendunt.
quod sit a Deo reuelatum ; sed my steriuvenerabilis Sacramenti habet ea ligua dic. ergo implicat illud esse falsum; Co sequentia sequitur ex recta forma syll gillica; Minor ctistat ex omnibus signis, di rationibus, quas hactenus in confirmat ionem huius veritatis attulimus,quet omnia simul sump a faciunt euidentiam credibilitatis , quod hoc Sacramentum sit a Deo reuelatum .
Maior probatur, quia ad Dei proui- habet, quod diuinam recognoscat ex- D dentiam spectat, non permittere tot mcellentiam , cum illa etiam multas, &varias habuerit oblationes, de victimas, quas diuinae libabat maiestati: Coris ruerent antiquae prophetiae, quibus semis per aliquid maius, & excellentius pro mittebatur in sacrificium Ecclesiae post
aduentum Messiae, quam antei nunquasaerit,Malach. I. Zachar. 8. Lege D.Tnomam q. s. art. I. Raare rectECoton
lib. s. Ecclesiae militatis de transubstanistiatione cap. q6. considerat. io. Si aliud
inquit nimii sit in fuera mensa a Christo
in testamento nouo inlit tuta, quam panis, vi-gna credibilitatis in confirmationem rei falsaei cum enim naturale sit homini in rebus,quarum euidentiam non habet. eas amplecti ut veras, quae maiora, &euidentiora habent signa credibilitatis, si in confirmationem rei salsae tot signa credibilitatis permitteret Deus . quibus redderetur euidenter credibilis res
salsa, censeretur moralis causa erroris,
cum abundὰ non possit homo de salsitate obiecti fieri certus. Nec dici potest, quod fieri possit certus discursu naturali, quo naturaliter apprehcndit im
55쪽
ra Osculetur me osculo ct c. cap. I. Vers.
plieantiam huius mysterij, quoniam in Λ disp. 41. sect. 3. & aliorum apud ipsum Suarea.
rebus fidei, cum superent capium nostri Intellectus , prohibemur uti discursu, Mnobis iniungitur, ut captivcnius intellectum in oblequium earum, alioquin multa alia mysteria nostrae fidei essent nefanda, si ea obliqua lance humani discursus essent examinanda,& probanda.
Quid sit Sacramentum Eucharistiae, seu quae partes intrinsece componan thoc Sacramen
Voniam verba haec , Osculetur me oculo oris fui, quae ad Augustissimum Altaris Sacram in si diis riguntur, iuxta D Ambros. & Theodoret. suis
nem nobis praebent , ut paulo ante diximus, indicandi aliqua de huius Sacramenti existentia, di ellentia; disquisitione vero praecedenti cu de existentia ege- Ibidem,S. Dicendum vero cit, qui vel expresse id alierunt, vel affirmant Sacramentum Eucharistiae conliare ex Christ icorpore, sanguine,& speciebus, qui m du, loquendi aperte significat Christi
corpus,& sanguinem elle partem eiusdem Sacramenti.
Probatur primo; Corpus , M sanguis Christi in tecto, de in quid praedicantur
de hoc Sacramento, et go sunt pars es sentialis illius r. Consequentia constat, quia nequit in recto, & in quid praedicari, nisi quod est essentiale constitutivum
rei, antecedens passim docent Patres. Ignatius ad Smyrnenses Eucharili 'am D. Itmelu. appellat carnem Saluatoris. Ambrosius D. Ambr. de his, qui niysteriis initiantur cap. vlt. In illo inquit, Sacramento Cbrιstas est,quia corpus eti chrim. 1 t lib. 4. de Sacra metiri c. s. Amecivam consecretAri panis ere; ubi autem verba chriBή ahuecesscram, corpus est chrim. Et colligitur ex vel his s lita sit lO. 6. Caro mea νeri ut cibus . furiati Io ' o. meus vere eIt polus: Si ergo vera eli haec; coirus c hi ilii est cibus ,eli etiam vela sua conuertens; hic cibus est calo Clitisti, ut conliat ex summulis . Probatut secundo; id , quod spiritualiter nutrit homines, aut eli Sacramentu
Eucharistiae, aut est eius pars; sed Chri-rimus , retiae ut hic aliqna attingamus e sti corpus per modum cibi, & sanguis
ad eius essentiam spectant laNotandum, multa concurrere ad hoc Sacramentum perficiendum panem , &vinum,ut materiam remotam: verba co-secratoria; actionem traiilubstantiativa in corpus, & sanguinem Christi, quae consecratio dicitur, quia Per eam consecrantur speetes, quae consecratae sunt proxima materia huius Sacramenti: Christum sub his speciebus realiter contentum; sumptionem Eucharistiae; gratiam Sacramentalem , quae nobis media sumptione daturi Certum est auteprimum, & vltimum non ingredi esseniatiam huius saeramenti; tum quia gratia est esse ius, qui solum concurrit, ut teris minus ; tum quia materia remota nullius Sacramenti essentiam ingreditur : Dereliquis sunt variae sententiae, qua in re, ut breuitati studea, plura omittam, quaevitque, Videri post uni apud Vasque Et om. 3. in Cardua.de 3. p. disp. 157. Cardinalem de Lugotom. LRI . a. in 3.p. disp. I. de Sacramento Eucha- μὴ η ristiae isect. a. usq; ad sedet. septima, Suar. Coelusio reet tom. 3, in I. p. disp. qa. Corpui, Se Dico primo et Christi corpus, v san- fatuis Chri guis sunt pars sacramenti Eucharistici. si tum p rs Est S. Thomae in . dist. 8. qu. I. art. I. Euehi, st; quaestiuncilia 1 . secundum. UasquerD T iis cit. rum. dij. 167. c. 6. SuareZcit. tom.
illius per modum potus , spiritualiter nutrisit homines,ut patet ex pluribus i cis Euangelii, ergo Christi corpus, &sanguis, aut sunt Eucharistiae Sacramentum , aut eius pars: sed non sunt totum Sacramentum, ut constabit ex lubiequeti, di aliis conclusionibus, ergo par, S
Obiicies primo: Q od est res, & SM 1. Obi cramentum non poteuel se pars Sacra, ctπι- menti, ut constat inductione in reliquis siquidem character, qui iii Baptismo, Confirmatione, di ordine es res, di Sancramentum, non est pars laci ament i, sed eius effectus ἔ Atqui in Sacramento Euo charistiae Christi corpus est res, &Sa-V eramentum , ut communiter alierunt Theologi, ergo non est pars Sacramenti Eucharistiae. Respondeo negando maiorem, neque, sponsio enim inductione in reliquis Sacramentis constat id, quod est res,ti Sacramentum, non esse partem Sacramenti. Nam id , quod in Sacramento significatur tatum, dicitur ies 'acramenti tantum, quod aut significatur, & significat, dicitur res, & Sacramentum. Quare cum contritio in Sacramento poenitentiae fi-gnificetur per externam consessionem,
de significet gratiam , ideo contritio in eodem
56쪽
Disquisitio II. de Eucharistia 23
eodem Sacramento est res,& Sacramen- Λ Probatur secundo ratione e species obiectio tu; sic igitur corpori ,& sanguini Curiasti ex huius Sacramenti institutione conuenit significati, nempe per verba comsecrationis, de significare gratiam, & sic conuenit eidem Christi corpori, de sanguini esse Sacramenium, siue partem S cramen i, de rem Sacramenti; characteri autem Baptismi, Confirmationis, & O dinis , non conuenit nisi esse rem Sacramenti, quia illi non conuenit nisi significare gratiam. Obiicies secundo: Sacra metum est Ggnu sensibile, ergo pars illius debet etiaeste sensibilis: Christi autem corpus, ta sanguis non habent in Eucharistico Sacramento esse setabile,ergo non polluat 2 esse pars illius. sponsio. Respondeo distinguendo hanc propositionem: Christi corpus non habet esse sensibile in Eucharillia per se, concedo; non autem hab t esse sensibile per aliud,siue per alteram compartem, id est per species consecratas ipsum significantes , de nego: esse autem sensibile modo praediisto sufficit ad rationem partis Sacramenti, cuius rei apertum est argumentum, quod etiam dolor internus de peccatis in Sacramento Poenitentiae,licet non sit sensibilis per se, sed tantum per aliam compartem, idest per eonfessionuexternam, adhuc tamen est pars huius Sacramenti. a. obiectio Obij cies terti5:Christi corpus cotinetur in hoc Sacramento, ut Concilia, de Patres traduntAErgo hristi corpus contradistinguitur ab eodem Sacramento, aliis in eo non contineretur. Respondeo contradistinguiturii Sacramento inadaequatὰ,siuὰ ratione com partis, concedo; conuenit enim fingulis partibus distributive sumptis cuiuslibet totius, ut illa ratione contra distinguan- tut i suo toto: contra distinguitur Christi eorpus i Sacramento Eucharistiae adaequate, de nego. s. cluso Dico secundo: species sacramentales Faesponsio Sacramentales concurrunt ad constituendum hoc Sacramentum, prout est signum sensibile gratiae per modum nutrimenti spiritualis, ergo simpliciter sui pars huius Sacramenti; sicut enim Sacramentum secundum se, de essentialiter est
signum sensibile, ita quod constituit Sacrame um in esse signi sensibilis, est pars
constitutiva Sacramenti ; Antecedens satis patet, quia Sacramentum Eucharistiae per ipsas species formaliter habee esse sensibile signum nutrimenti spiritualis, neq; enim id h ahetur formaliter , dc immediat ex per verba consecrationis,vel pec aliud a speciebus. Probatur tertio ri Sacramentum Eucharistae est essentialiter sacrificium,sed ut sacrificium essentialiter constituiturn i sollim ex corpore Christi. sed etiam e speciebus, ergo etiam ut Sacramentit: Maior patet, quia est realis repraesentatio sacrificii cruenti in ara Crucis consummati , ut constat ex illo, quotiescunq: feceritis, in mei memoriam facietis. Minor habetur in Canone , Hoc est, de conse cratione, dis . r. ubi dicitur, hoc sacrificium duobus constare, visibili aliment tum specie, de inuisibili Domini nostri carne, & sanguine. Sed obiicies Patrum propositiones eomia oblectio . muniter asserentes cot pus, Se sanguinemo Christi esse Sacramentum Eucharistiae, hae autem propositiones non videntur posse veriticari, si species sint pars eiusdem Sacramenti, sicut nec νοὰ dicitur.
materia, vel forma est totum . aut compositum.
Respondeo, in illis propositionibus, Rς Ponti in qitibus dicitu ,corpus,vel saguis Christi est Sacramentum, tunc Sacramentum praedicari de Christi corpore, vel figurate, ut totum de parte, vel non per m dum totius proprid constantis ex partibus, sed per modum entis con notativi,
ita ut sentiis fit, corpus Christi est idem cum substrato Sacramentalitatis, sicut pro ' sunt pars Sacramenti Eucharistiae.*Est D cum dicitur, paries est albus .fignifica- D. Thomae s. p. qu. 7 .art. r. ad a, dc δή. εα uia Suarer tom. 3. in I. p. disp. 4 .sect. I. S.
charistiae. 3. vasqueZ tom. I. m 3. p. disp. ID. ND.Thomas est communis inter Theologos. SuV . Probatur primhi Id. quod est Sacra- 'R mentum tantum , seno integrum Sacramentia est, pars Sacramenti, sed species Sacramentales ex Innocentio III. c. 3. de celebratione Missa rusunt tantum sacramentum, sed non integrum sacramentum , ut constat ex praecedenti eonclusone, in qua diximus corpus, de sanguinem Christi esse partem Sacramenti,
ergo dic. tur parietem esse substratum albedinis; ex hoc autem non potest colligi species
Sacramentales non esse partes Sacramenti, sicut neq;ex praedicta praedicati ne albi de pariete , non sequitur albedunem non esse partem albi. D co tertidi verba consecra tionis sui t. clusio pars intrinsece constituens Sacramentu I bacon Eucharistiae. Haec conclusio est quam plurimorum Theologorum simpliciter eonstituunt dicentium verba conte crationis ita e se sacramentuMrmam Sacramenti Eucharistiae, ut sint Euabaristis
illius intrinsece constitutiva ; pro hac parte sunt Suareχ tom. 3. in 3. p.disp.42.
57쪽
rq Osculetur me osculo ct c. cap. 1 vers. I
sect. a. Ualentia tom. q. in s. p. disp. I. Α hoc Sacramentum
de Eucharistia sect. q. ubi existimant hac esse communem antiquorum Theolog rum . Est tamen contra alios a SuareEloco citato relatos , de contra VasqueElom. I. in 3. p. disp. 357. c.3.qui uniuerissapter docent verba consecrationis co currere ad hoc Sacramentum, no vi formam intrinsece componentem, sed ut
principium formale essectivum.
Probatur nostra conclusio communi-Cone. Flo. ter ex Concilio Florentino in decreto
Eugenii IV. ubi pontifex tractans de Sacramentis in communi asserit illa pei fiet materia , ec sorma , & postea agens de Sacramento Eucharistiae definit verba
Obi cies primo ex Uasqueet disp. supra cit.c. 3. Eugenius IV. in decreto su-Pra allegato eodem modo assignat m teriam , 8c formam huius bacramenti; siquidem simpliciter, di absolute loque do assignat materiam, & formam eiu iadem Sacramenti dat qui non assignat materiam , quae sit intrinsece constitutiva, vel pars huius Sacramenti, iiquidem Pro mate ria eiusdem a gignat panem, ocvinum,quae sunt materia remota, di ex
trinseca eidem Sacramento: ergo similiter dum praedictus Pontifex pro forma Sacramenti Eucharistiae assignat verba consecrationis, recte potest intelligi deI. blasti. consecrationis esse sormam eiusdem Sa- B forma extrinseca,quae videlicet sit prin-cramentit Haec autem dolarina ut maianifeste constet, debet verificari saltem de ipso Sacramento Eucharistiae in fieri. Probari etiam potest auctoritate Ca- Catethi αν techismi editi iussu Concilij Tridentini,
P j V. de Pii V. parte 2. c. I. num. I F. ubi dicitur quodlibet Sacramentum confici ex materia, & sorma, quam dicit esse verba, forma autem est pars rei, quae ex illa constat. Et perpendendum est, quod Pontifex simpliciter dicit verba consecrationis esse formam Sacramenti Eucharistiae; similiter Catechisinus absoluiste, de simpliciter asserit formam cuiusliabet Sacramenti esse verba, forma autem cipium et ficiens eiusdem Sacramenti. Respondeo negando consequentiam: Resporico
ratio discriminis fisi, quia per formam non potest intelligi principium effectivuSacranaeti, ut constat ex supradictis; pet materia vero pol intelligi, iuxta comune usum Philolophoru,tum materia pro xima , tum remota , quae scilicet praerequiritur ad materiam proximam : Per materiam enim mixti v. g. iuxta sententiam negantium elementa esse actu inmixto, poliunt intelligi elementa, di Iignum potest dici materia ignis . nec in men elementa respectu mixti, aut lignurespectu ignis est materia proxima, sed simpliciter accepta est forma intrinsecὰ C tantum remota, de extrinseca
constituens rem . quam causat, de cuius
dicitur forma : siquidem forma non alia ratione potest causare, quam per modsi Partis, siue informando subiectum, vel
naturam , 8e communicando formaliter.
S intrinsece se ipsam rei, cuius dicitur esse forma. Probatur ratione conclusio: Definitio Sacramenti, nempe elle signum sensibile gratiae, non conuenit speciebus Sacramentalibus secundum se sumptis, neque
ipsi corpori Christi secundum se, neque
toti constanti ex speciebus Sacramentalibus, de corpore Christi, praescindenis do a verbis conlectationis , ut per se pax obiectio obiicies secundo ex eode Auctore rsignificatio, de ei ficacitas instrument ria Sacramentalis primario, di proximὰ vel conuenit tantum speciebus Sacra mental ibus, vel constituto ex speciebus, dc Christi coi pore, non autem verbis,vel constituto ex verbis, Ze speciebus; qua uis enim verba significando ponant cor
pus Christi sub speciebus, non tamen sitagnificant, aut efiiciunt gratiam Sacramentalem, ut per se patet, ergo nullo modo verba consecrationis sunt pars Sacramenti Eucharistiae. Respondeo neq; species Sacramenta sponsio ἀles per se sumptas immediate significareret; sed definitio Sacramenti conuenit D Christi corpus, vel gratiam Sacramen
toti aggregato ex verbis, speciebus, Zecorpore Christi, ergo verba sunt pars Sacramenti Eucharistiae: Consequentia Patet, a tecedens quoad hoc, in quo est dissicultas, probatur; quia species Sacra mentales , praescindendo a verbis , non significant corpus Christi, Et consequenister neq; gratiam nutrimentalem i simili. ter nec corpus Christi prae se indendo a
verbis. licet existens sub speciebus, habet huiusinodi signifieationem, idest Sacramentalem, ergo verba consecratimnas , tanquam forma, de pars constituunt talem, neq; hanc sensibiliter significaria composito ex speciebus,de Christi corpore , praescindendo a verbis, ut pater,
sed illam significari i speciebus imme
diate . quatenus conflant unum aggre
natum eum verbis , de Christi corpore; sicut igitur hoc lassicit, ut species Sacra mentales sint pars Sacramenti Eucliariastiae, ita etiam, quia verba una cum spe ciebus, di corpore Christi fignificat gratiam Sacramentalem, id suffciet, vi ve
ba consecrationis snt para i Sac tamenti Lii charistiae.
58쪽
Disquistio II. de Eucharistia as
Obiicies temo ex eodem Alictore: Pars liai malis, siue causi sol malis , di
causa essiciens ei uiacm compotrii non Pollunt identificari, eigc .erba conse
menti Eu hacntiae , non pollum ulla ratione esia toc malis causa, hel ptis illus. Re spondeo negandi antecedens: patet , quia verbum diuinum eli causa et ficiens compositi, quod est Chritius,& tamen idem verbum respe diu eiusdem compoliti, se hab itan qu pa s formalis, ergo idem potest verificari eriam de verbis consecrationis , respecta Sacramenti Euclianitiae . Alii assicunt aliam
honam instantiam de anima rationali,
quae et causa formalis. le ericle is partis de nouo additae homini per nutritione, vel augmenta ionem.
Dices, verbum non est propriὸ pars formalis Christi, ergo initantia allata
Respondeo, nos non dixisse Uerbum esse propriὰ partem formalem Christi, sed tanquam partem formalem illius,
hoc est, constitutivum inadaequatum, instrumentum, Se persectivum lautus co
positi, quod ei Christus; & causam etficientem eiusdem, nempὸ uni cum reli quis diuinis personis, a q, hoc sumete
pro inflantia , quia si repugnaret caulam ei scientem rei esse partem formalem eiusdem, non alia de causa repugnaret, nisi quia principium intrinsecὲ coultitutivum rei non potiet esse causa e si iens illius, eo quod causa i iiiciens videatur esse necessario extrinseca rei, cuius estelliciens, atq; hoc eis naxmselie talium, ut constat ex instantia allata. Obii ies quartor Sacramentum Eucharistiae in hoc d Fert i reliquis, quod
illud sit pes mine n .transactis enim verbis perseuerat diu Sacramentum, ergo non conitat intrinsece ex verbis , alio. qu n illis transactis, non maneret integrum Sacramentum, sicut ablata anima,
Respondet hiate obiectioni Ca dinals de Lugo dicti disp. i. sect. q. S
cramentum Eucharistiae permanere quidem 'ransactis verbis. quoad id , quod dicit in recto, non veto quoad id , quod dicit in obliquo; sussicit enim manere id, quod ineludit in recto , ut dicatur
perseuerare sacramentur quare cisim Eucharistia solum significet in recto corpus Christi sub speciebus consecratis . licὰt
verbi consecrationis transierint, verum
est manere Eucharistiam . quia manet corpus Christi sub speciebus consecratis. 8c in eodem sensu verum est dicere,
Eucharistiam esse in Altari, lices no sintris i Eucbaris. Amr . Tom. I. Α ibi verba ; de sicut Ooiectum cognitu vere denominari potc ii a cognitione etiam praeterata, & abse uti, ita etiam speciescol ecratae possunt sic denominari a ver bis praeteritas.
Raod si Wrgeas; In aliis Sacramentis, Inflantiatam tot ma , quam materia importantur
in tecto. Baptismus enim est ablutio,& verba,& nc de aliis; ergo in Euclaaristia tam torma, quam materia debent importari in recto, & per consequens etiam si detur corinis Christi sub speciebus , si tamen modo non dantur vel ba, non dabitur modo simpliciter Sacrame tum Euchari itiae. Respondet idem Auctor, quod licet in B aliis bacramentis sit vera doctrina tra- 'dita, in Euchailitia tamen patitur exceptionem; nec enim Eucharistia supponitur in recto pro forma et rationem autem liu us exceptionis desumendam esse ex eo, quia it ud importatur de connoistato. quod significat ii r per modum ait
ri adiacentis, scu habiti ab alio: ex quo fit in Eucharilita verba importari de co-
notato, non vel o in aliis Sacramentis; cum enim in alijs Nacramentis materia proxima sit aliqua actio transiens, ut abis Iulio , unctio, εἰ c. non bene importaretur ut subiectum verborum, quia una actio non bene concipitur ψt sub i. ctum alterius actionis, nec esset maior ratio C de una, quam de alia; at vero Hi rucharistia materia proxima eli res permanens , & ideo aptius significatur vi acciapiens, di habens denominatione a verbis transeuntibus . Sed contra hane doctrinam duo occurrunt. Priinum est, quod quodlibet L pvIM: totum etiam accidenta te, sumptum proprie ut totuin , dicit in recto omnes suas partes, nen: aliud di se in recto nili partes sua se hoe autem natet, quia verὰ diiscitur, totum, quod est album, nihil aliud est, quam subiectum, L albedo inhaeis rens simul semota . sunt totum, quod est album . Ci m igitur totum accidentale praee icetur in recto deonin bus suis 'a
D tibiis eoilectiuε sumi pNs, & omns illius partes collectiuὰ sumptae praedicen ur in
tecto de ipso toto, sequitur quodcunque totum acciderale importate omnes suas partes in rector unde patet . quod si t tum im 'ortet ali iii id . non tamen in recto illud sit Importatum, non potest dici
pars huius totius: sicut ν. q. no entia Wisiua non potest dici pars huius totius, quod est caecum, nec lux potest diei pars tenebrosi , quia potentia visua ἡ caeco. At lux i tenebroso importatur solum in obliquo: sic etiam tempus vespertinum, quia importatur a coena in obliquo, non
59쪽
Osculetur me osculo ct c. cap. I. Vers. I.
potest dici pus coeatq; nullus enim dicet, sum, clivi suinpsit omnes p rccs coenae, sumpstitu etiam tςmpus vespertinum. pcφterea si vel ba praetcrita conlecrationis pol sunt dici pars Sacramenti Eucham Itiae, quiδ importantur in cbliquo, seuee connotato, etiam aliquii dicet, quod
si indi modo Sacerdos legitime ordinatus poturit dici pars , ac quidem sorma-Ii , dc iam a saςrmenti Eucharistiae, quia importatur in obliquo ab eodem
aer medio, re a sorma consecrationis,
liue form eiusdam S cr Menti, quod falsum elle conliat, nisi impropriis limeloqui velimus. inare cum praedictus
Auctor concedat .erba consecrationis,mportari de coanotato, seu ia obliquo in Sacramento Lucharistiae, non videtur proprie saluare, quomodo propciξ l quendo verba consecrationis sint pars conititutiva intrinseca Sacramenti Lu-ςharistiae Secundum, dissicile intelligi potest,
quomodo simit pollini verba cunsecrationis esse pars intrinsece componens Euchari iliae Sacramentum , de non Permanere aliquo modo in eodem Sacramento ; nec omnino satisfacit dicere, quod ideo dicunt te pars Sacramenti verba consecrationis, quia ab illis transactis rςmanet denominatio in speciebus consecratis, sicut elle cognitum retinet denominationem non a cognitione pri- senti solum, sed etiam a cognitione praeterita; uam ly oela cognitum in obiecto non habet rationem partis intrinlece c polientis. Respondem aliqui recentiores diuer so modo, nimirum concedendo verba consecrationis simpliciter accςpta, scilicet secundum suum elle actuale reale , este partem Sacra trienti Euchari itiae in fieri; eadem vero verba sic smiliter su. pta, praescindendo ab omni alio, non est e partem Sacramenti Eucharistiae in esseermanenti . cocedunt vero eadem vera, secundum suum esse virtuale morale, et se formam, siue partem inrmalem Sacramenti Eucharistiae in elle permane ti. Quod non possint verba consecrationis su iapta secundum sui ina esse actuale reale, prae se indendo ab omni alio, eisdpars Sacramenti Eucharistiae, sic pr bin : quia verba illa consecrationis, Huc eIi corpus meum, quod autem de
his dicitur, intelligendum est etiam de verbis consecrationis calicis praecisdsumpta secundum suum esse actuale reλ- Ie , non significant Christi corpus esse, vel permanere sub speciebus panis pro tempore consequenti ad instans, in quo fuerunt absoluta, Ze completa,ergo ex viporundem verborum ea ratione sumpi rum, Christi corpus non est sub speciebus panis pro tempore praedicto, ergo eadem verba secundum suum esse a 'uale reale , non componunt Sacramentum
Eucharistiae in esse permanenti, nequὰ si int pars illius in eodem eo permane ii , quia eadem sunt pars Sacramentit quatenus significant Christi corpus contineri sub specibus panis; quare si non significant idem corpus contineri sub iisdem speciebus pro tempore Perm nentiae Sacramenti, neq; sunt pars Sa cramenti Eucharistiae pro eodem tem pin ea utraq; conlequentia eli manisella; Antecedens patet, quia si verba illa, Hoes corpus meum, praecisὰ sumpta lecundutuum eil. actuale reale significant Christi corpus este sub speciebus panis etiam pro tempore consequenti ad inllans,quo completur Sacramentu na , id esset, quia sensus illius propositionis esset hiarismo
di, Hoc ell, ec et it corpus meum . ut ma
niselle patet; at quia propositio ilia non habet huiusmodi sensum, vel significationem; hoc autem primo constat ex ipsis verbis, nam aliud est dicere, Hoc est corpus meum, aliud est dicere, Hoc est, deerit corpus in m : illa enim est unica propositio de praesenti; in hoc vero duplex propositio continetur , alter det praesenti , altera de futuro Secundo idem probatur, quia verba illa licet i Sacerdote proserantur in per sona Chri isti, nihil tamen aliud significant , nisi id, quod Sacerdos intendit significare per illa verba, ut certum est; Atqui Sacerdos per illa verba non intendit per se loquendo significare, quod Christi corpus etiam erit sub illis speciebus pro tempore conleque uti ad inllan comple tiuum eorundem vel rum; nam
per se loquendo intendit significare tantum id, quod eadem verba per se sonat rverba utem confecrationis non sonant
illud , sed tantum quod Christi corpus de praesenti sub speciebus panis sit, ut
patet. Praeterea potest contingere, ut Sacerdos pronuncans verba consecrationis mentem omnino abstrahat a tem-Pore consequenti, ita ut de ipso nihil
Plane cogitet ,&tune per eadem verba consecrat, ut certum est, ergo Sacerdos
per verba consecrationis per se loque do non intendit significate, quod Christi corpus erit sub speciebus pro tempo re consequenti ad instans complet imi in verborum. Deniq; probant idem antecedens, quia aliis Deus non posset absq; falsitate verborum consecrationis stparare post instans tei minatiuum prolationis eorundetii verborum Christi cor
60쪽
Disciuilitio II. de Eucharistia ar
pus i speciebus Sacramentalibus. atque A consecrationis, Hoc est corpus meum, prae. ita non pollet Deus dicere, nolo amplius elle Christi corpus, v. g. sub his numero speciebus conlecratis; se tamen si hocaiceret,atq; ita separaret Christi corpus ab iisdem speciebus, nemo diceret, Deudistile falsum proserendo per Sacere tem illa verba, Hoc es corpus meum, qui- , verbis prius eaedem species essent consecratae . sicut si Deus dicat de lapide , Hoc est lapis , de immediate post conuertat lapidem in lignum , vel de lapide dicat, Hoc non e it lignum, remanentibus lapidis accidentilius , censebitur in utroq; calu dixisse verum, quia diacere, hoc est lapis , vel hoc est lignum, cisὰ sumpta secundum suum esse actualereale, non significant Christi corpus esse, vel permanere sub speciebus panis pro tempore consequenti ad instans terminaturum prolationis eorundem verbo rum . Nam contra hoc est, quia verba,
quibus Christus usus est in institutione Sacramenti Eucharistiae, significant existentiam sui corporis, & sanguinis sub speciebus panis, & vini per modum nutrimenti spiritualis animaei ergo verbiisti bstantivum, est, in illis verbis, Hoc ea corpus meum, Hic est calix sanguinis mei, significat Christi corpus,& sanguinem eme sub speciebus panis, & vini, non δε- non est dicere, hoc erit lapis, vel lignum B lum pro inllanti terminatiuo prolati etiam tempore consequenti,vel hoc semis per erit lignum, vel lapis,donec eius a cidentia permaneant , sed illud est tantum dicere, hoc de praesenti est lapis, vel lignum. Porro ijdem Recentiores explicat esisse virtuale morale verborum consecrationis consistere in carentia, leu negatione reuocationis eorundem verborsi;
quare dicunt Christi corpus non conteruari praesens sub speciebus panis ex vi illorum verborum, Hoe est corpus meum, prout habuerunt esse actualiter in te, quod esse praetetiit, sed ex vi eorundem verborum post initans terminatiuum ip-nis verborum consecrationis , sed etiam pro tempore consequenti ad illud instas, donee species Sacramentales perseuerant. Antecedens probatur ex sacris Paginis,& primo ex illo, Accipite, Crmanducate, Hoc est corpus meum, Se ex illo, caro mea veri est cibus, edi sanguis meus ve-ia est potus. Io. 6. Consequentia proba- Ioni. s. tur euidenter, nam in instanti terminaistiuo prolationis verborum, Eucharisticu Sacramentum non potest in actu exercito esse nutrimentum spirituale animae,
sed tempore subsequenti, quo comestio, sin sumptio fieri potest. Plura contra praedictum fundamentum videri possunt serum virtute, e moraliter permanem C apud Cardinalem de Lugo dicta disp. i. Cardin. detium, quae pro tempore ad illud instans
consequenti dicuntur manere virtute,demoraliter, quatenus tunc est negatio reuocationis eorundem verborum, in qua negatione verba ipsa aliquo modo manent, tanquam in aliquo sui, siquidem eadem negatio reuocationis aequivalet iisdem verbis, prout ipsa habuerunt esse actuale reale in se, quatenus Deus intuitu eiusdem reuocationis verborum, Chriasti eorpus primo positum sub speciebus
ex vi verborum secundum suu esse actuale reale sumptorum , conseruat sub iliadem speciebus pro tempore ad instans terminatiuum ipsorum verborum conse-sect. s. anum. I. L γ. a te praedictae obiectioni, quae in Or- solutiord ine quarta est , Respondeo verba consecrationis secundum suum esse virtuale morale, esse formam,siuὰ partem formalem Sacramenti Eucharistiae in esse permanenti: Hoc vero esse virtuale moraledico non consistere in carentia, seu negatione reuocationis verborum eo modo, quo recentiores aliqui , ut vidimus, explicant, sed quia verbum, en, substantivum in illis verbis, Hoc ea corpus meum,
Hic en sanguis meus. ita significat poni praesentiam corporis, & sanguinis Christi sub speciebus, non solum pro instantiquenti, de pro omnibus eius instantibus, O terminatiuo prolationis verborum Sa- donec species panis perseuerant,& quais tenus eadem verba praedicto modo manentia pro eodem tempore, Sc eiusdem instantibus nos mouent ad cognoscendum Christi eorpus esse sub illis specimbus, sicuti vel ba ipsa secundum suum esse
actuale reale mouebant ad cognoscendu
Christi eorpus esse sub ijsdem speciebus
pro in stati terminatiuo prolationis veris horiam Sacramentalium.
Sed inhaesententia nullo modo placet, quod tanquam fundamentum , cui innititur,asteri ,'nimiru quM verba illa rimati Eucharist mores. Tom.I. eramentalium , sed etiam pro tempore ad illud instans consequenti, donec species Sacramentales perseuerant. Faued huic nostrae opinioni plures Theologi, asserentes species Sacramentales esse de ratione intrinseca Sacramenti Eucharistiae , & haberi formaliter per verba, ut significent corpus, & sanguinem Christi. vel gratiam, quae significatio competit speciebus etiam dum Sacramentum est in esse permanenti. Hanc autem permanentiam morale, e virtuale verborum cosecrationis post