장음표시 사용
51쪽
statuere posse Cum nusquam hoc nomine subulam a Menandro esse Composita in invenerim. 173 ενιας Scripserat Aristoplianes, e cuius fabula quae supersunt collegit in dorsius o et scen Graec. N. 324--341, et Nicochares. Con me inek. l. c. vol. I, p. 255. Sed hos antiquae eo moediae poetas non magis probabile mihi videt ut Turpi lium esse secutum, quam Antiphanem mediae quae dicitur Comoediae poetis adnumeratum, cons. Mei ne h. l. d. p.
30 sqq. ut satis credibile sit Diphili subula quam thenaeus VII, p. 30 f memorat Latinum esse sumptrim. Posidippi Παιδιον commernorat thenaeus III, p. 94 ;ωιλοπατορα Antiatii cista p. 9, Turpilii quoqe duae subulae isdem no in inibus citantur a Nonio. Ons Both. . . p. 89 sq. - Licinius scripsit Neaeram cons. Gellius N. . XIII, 22) et Ρhilemonis eodem titulo fabulam ab Athenaeo XIII, p. 590 a comi nemoratam haud scio an imitatus sit,
quiam quam Timocli quoque unum sic nomina tarn suisseide in Athenaeus XIII, p. 567 e testatur. Luscius Lanuvinus iste Terentii obtrectator atque adversarius Menandri Phasma dedit, oris. Terent Eunuch prol. v. in atque illuni eiusdem poetae iraeci Θησαυρὸν quoque Latine reddidisse sine dubio recte statuitur. Cons. scholiast ad Terent. Eunuch. Pol. v. 10 et Meine L. ad Menando et Philem. reli q. p. 80. - Afranius autem si ipse Comyitalibus confessu est, se a Menandro quaedam sumpsisse cons. Macrob. Sat. 6, 1ὶ hoc cum illum in togatis excelluisse sciamus non ad fabularum argumenta sed locos tanturn Singulos spectate potest. Itaque scribit Horatius Epist. II, 1, 5 . Dicitur Afrani toga conoenisse Menandro, et Cicero de Fin I, 3, P Locos quidem quosdam si videbitur transferam, et maxime ab iis tios nodo nomina, i quianzinciderit, ut id a 'te feri ossit, ut ab Idomen Ennius, Afranius a Menandro solet. - Terentius denique quos secutus sit e poetis Graecis si ab Hecrra discesseris neque dubium est et satis motum. Ex iis quae quidem pro eo quod nunc mihi proposi- situm est magis inchoavi quam pertexui id mihi videtur app'rere, quos nam inter poetas Graecos prae ceteris imitandos isses Latini fabularum scriptores praestantissimi
52쪽
duxerint, quidque statuendum sit de ieronymi testimonio Epist. ad ammach. Terentius Menandrum, Plautus et Caecilius eteres comicos sectiti sunt. Illi tamen quam quam egregiae paucitati non ita se omnes in perpetuum quasi addixerunt, ut nullam alius poetae subulam Romanis placituram esse putaverint. Gellius N. . II, 23 init.
scribit Comoedias lectitamus nostroriam Poetarum Sumtas
ac mersas de Graecis, Menandro ac Posidi mo aut Alexide et quibus dam item aliis comicis. Et Alexide quidem
saepius Latinos in rem suum usos esse exemplis probari potest. Inter sabulus enim quas ille scripsit memorantur
ἘπιστολV ab Antiatii cista p. 112 υγας ab Athenaeo V, p. 164 s VI, 229 Caecilii pistola nota est ex Prisc.
l. VI, p. 95, et de Exstile cons. Non. v. abscondit et Putare. Caecilianae fabulae quae Syracusii inscripta erat Nonius mentionem fecit, dulcitas, similitas, stare Alexidis
Συρακουσιον novimus per Stobaeum VIII, 47. Me inekius cum ex Athenaeo III, p. 120 b et olluce X, 13 constet Alexidis fuisse fabulam Σωοακους, hoc ipsum apud Sto-baeum substituendum putat Fragm . Om. Graec vol. I, p. 402, qua in re vereor ut vir egregio adsentiendum non sit, cum titulus Caecilianae fabulae non dubius facere crediderim, ne Alexidis comoediae nomen temere in dubium vocemus. Eiusdem Alexidis 1αsιπαδα et Λημητοιονο σιλεταιD0ν, de quibus sabulis constat ex Athenaeo XIV,
p. 654 s et VI, p. 241 b, caliger iam ad Varron L. L. VI p. 28 ed. Bi poni et Casa uti ad Athen. VIII, p. 338
iudicarunt Latine versas esse a Turpilio. - Plautus Demophili υναγον Asinariam fecit suum, ora L prol. V. 19Sq.; eiusdem poetae Latini Mostellariam emenandri Phasmate imitando expressam esse suspicatus est Gesne rus ad Plinii epist. VII, 27. Sed lautina fabula quae aguntur Cum, discrepetit ab argumento Menandreae sabulae quod exstat apud scholiastam Terentii ad Eunuch prol. v. 9, eine-kius Fragm. Com. Graec vol. I, p. 87 censet lautum Theognoti sabulam ασα - Φιλαργυoo commemoratam
ab Athenaeo III, p. 104 et XV, p. 7 a secutum esse non improbabile fore ei qui utriusque sabulae argumenta consideraverit. Conf. autem quae ' contra dixit olssius
53쪽
ad Plauti ulu l. p. 19. . A luuio autem si qui fuerit ut qui provocantes admorat Epist. II, 1, 58: Plautus ad exen lar Siculi Pro erare Picharmi
putarent Epichurinum quoque imitatione expressum esse, in quo numero est Grysarius de Doriens. Om. p. 300 sq. , a vera illius versus sententia aberrasse putandi sunt, quam alii recte hanc esse statuerunt: lautus cuius fabulae maximam partem sunt e genere motoriarum seria per ad eventum festinat, hac in re Epicharmi exemplum secutus. Cons. Elcher Ephem. Darmst ad a. 1830 I, p. 454 et Orest l. admorat C.' Quintil. X, 1 99: In comoedia maxime claudi Qu-mus - . Vix levem Consequimur umbram. Gell. N. A. I, 23: Comoedias lectitamus nostrorum poeta TV In Um-tas a versus de Graecis . Neque Cum legimus eas
nimium sane displicent; quin lepidae quoque et venuste
scriptae videntur, prorsus ut melius posse ieri nihil cen se as. At enim si conferas et Omponas Graeca ipsa unde illa venerunt ac singula considerate atque apte iunctis et alternis lectionibus committas, oppido quam iacere atque sordere incipiunt quae Latina sunt ita Graecarum quas aemulari nequiverunt facetiis atque luminibus obsolescunt. Non mirum esse potest horum scriptorum auctoritatem secutos inter recentiores quoque exstitisse qui de Romanorum comoedia salis iniquum tulerint iudicium. Cons.
Bern hardi ad umbrat hist liti Rom. p. 184 Mansonis script varii urgumenti p. 10 l. ' Huius viri verba sunt: MKein Sitic dieser eiden Manner Plautus uni Terentius kann fit originei und
ird, ann die Ollig rem de Sitte und Handiungs eis nichiumgestalten, nichi chamen leniichtergelsi erweisen. Plauti causam egit G. A. Beckerus de Comicis Romanorum fabulis maxime Plautinis Quaestiones p. 7 sqq. 33 Recte ut , videtur cita dransposuit verba Guyetus
54쪽
quae hunc in modum antea legebantur: Des γα essu μονος νων ἐμέων δειος. R Idem Guyetus ita hunc versum constituit. Confquae lolgius de varietate lectionis adnotavit. δ Bentleium ne versum Meliceret Graeca verba iam
- Ηunc Licinium plerique eundem habent atque illum a quo librum de Poetis scripturn esse Gellius testatur N. . XVII, 21. Cons. advig. ad Cic. locum quae adnotavit, ocellit nomost. p. 344, ei cher t. o et Lat. p. 436 sq.
β A Cicerone hoc carini ne quam fabulam fuisse sine idonea causa suerunt qui opinati sint plurium Latinorum scriptorum et haud scio an poetarum tantum Comprehensas esse virtutes et laudes tum verba illa: Tu quoqiae, tum ipse titulus non obscure mihi videntur significare. 21εέμων enim cum primitus id significet quod Latini ratum dicunt ad eas res non raro a Sophistis transfertur quae vivido et hilari colore ornatae et quasi obdu Ctae sunt. Cons. Jacob sius quae adnotavit ad Achillem Tatium p. 7 et 486. Itaque quibusdam inter Graecos Convenientem sci licet argumento titulum an quirentibus placuisse hoc modo libros suos inscribere et per se mirum esse non potest,
et testantur linius . . praes. 18, et Gellius N. A. epilog. qui ibid. 8 reser fuisse quoque qui ratum librum suum inscripserit. Et Suidas de Pamphilo memorat:
εγο αφε AMA ωνα, στι ὁ ποικιλων περιοχζ. Scripserunt autem iam ante Ciceronem nonnulli dedita opera de Poetis Latinis de quibus exposuit advigius opus C. Cadem. p. 107. Non similis autem esse ratio Caesaris versuum mihi videtur, neque hos ampliore quo dum Carria in Compreheus os esse putaverim. Itaque liber quoque non memoratur, unde transscripti sint. Sed respexit Caesar sine
dubio Ciceronis verba, id quod mihi quidem vel propterea certum videtur quod utriusque de Terentio iudicium ab isdem ver his initium capit. Neque quisquam suci ledixerit alterum alterius esse imitatorem, quod in tali re ab aliis non raro factum esse constat, et haud scio an huius ipsius generis satis apertum vestigium exstet apud Ausonium Commem Profess. itir i Tu quoque in
55쪽
aevum Crispe futurum, venies. Sed immutat quod a in modo Caesar ea quae Cicero iudicarat, neque ii, pretio Terentii poetae Constituendo solam orationis facultatem esse spectandam non obscure significat. Veniunt hic in mentem Ciceronianus Cato et Caesarianus Anticato
cons. Quint. I, 5, 8 Gell. IV, 16 Iuvenal VI, 337, alios ,
quamquam horum rationem ni iam esse probe scio.
' Virtutem neque in dici comicam perspexit tostendit F. A. Wolfius scrip t. var. argument. p. 452 Sq. 7 Ea ipsa res quod Romani si ab satira discesseris
omnium Ceterorum poesis generurn qua colebant argument a Graecis fere desurnebunt quotiens pro gravissimo documento allata sit, huic populo a natura omnem poeticam indolem et ingenium denegata fuisse, in vulgus notum est aec tamen opinio haud set an nusquam inagis inveteraverit et valuerit, quam in re scenica. Et tragoediam quidem Romae pro usus neglectam iacuisse ita omnium fere consentiens et quasi explorata sui sententia, ut in rem ipsam utrum re vera ita se habuerit non ta in inquireretur, quam argumenta populi Bomani aut graviter vituperandi aut qualicunque modo excusandi cupidiusquam verius anquirerentur. Qua in re quod iam aliquanto
melius videmus opera Langi et elckeri flectum est Conserantur illius Vindiciae tragoed Rom. quae insunt in eius scriptis varii argumenti p. 16 sq. et quae hic docto et copiose scripsit in libro qui inscribitur: Die Griechia schen Trago Hen mi Riac sicht auis en Pischen Cyclus v
η Cotis verba F. A. Wol si quae in scholis de Ho- moro habitis locutus est ad Iliad. I, 299: Die Lateinergingen haustisachlic da on aus, dams in UebersetetungNational er Sein und aher alles scien Genius de Dracheund Nation adiecit sterius Belei ligende egbleiberi miisse. y e das Original anet haben olite, must te es in der Urache lesen. Quam rationem Cicero in hoc genere inierit ipse indicavit atque exposuit de Ptim gen dic.
i' η Terentii scripta sunt in hoc genere elegantissimue plus adhuc habitura gratiae si intra trimetros stetissent.
56쪽
0 Haec est scriptura libri embini, vulgo legitur negligi; aernus coniecit cati ter Benti eius ludier, editores Bi pontini laediar 'lothius dedit claudere.
Scripturae quam Fuernus dederat Guvetus et Benti eius suis codicibus substituerunt hanc: E re natae, inconsiderat oli in ei ne hi quoque probatum Schol insta vulgatam non male tuetur dum scribit 'Sic proprie dicimus de iis
quae contra volu ritatem nostram CC iderunt ut nunc vitium
virginis Ergo e re nata est vitio virginisJ. Sic Lucilius P. 1, 1 Hic e re nata sic eius dedit haud malus est. Et si maluit dicere , cum non Aeschino culpam sed potius casu attributam vellet. Est autem ordo: Nihil potuit me lius e re nata fieri, qua in id quod factum est, hera , ut quando quidem vitianda erat virgo ab eo vitiaretur qui erat expetendus ad matrimonium. Locutus est eodem modo scholiasta teste Lucilius , sic locutus est lautus Trucul V, 70 . Ut rem natam vide hoc acci 'iundum est
quod datur Cas. II, 5, 35; Bacch. II, 2 40 neque alitePdixit Scipio ille Africanus quocum usu ac familiaritate coniunctus erat Terentius. Cons. Fest. p. 258 : Quatenus significat qua sine ut hactenus hac fine. At quatinus quoniam, sed antiqui qua te nos dicebant, ut Scipio Africanus in ea oratione quam scripsit postquam ex Africa rediit:
Ut negotium natum erat quatens castra ita munita erant ut Posses artem exercitus abducere. ' Vix opus est ut
moneam magnam inter Terentii et Africani locum intercedere similitudinem. Quem ad modum enim illo verbis: re nata accuratius definiendis addidit quando fritim oblatum est, si verba quateno castra ita ianita cet. explicationi quodam modo inserviunt eorum quae antecedunt mi negotium nutum erat. Hinc infringuntur atque concidunt ea quae erati eius contra dixit 'S E re nata eum Donato explices e vitio Nirginis haec verba quod supra uncis appositis iam significu vi non sunt veri illius Donati, id quod confido nemo non fore ut verbo monitus
sentiat), quid cum illo facies quod sequitur: quando et itium Oblatum est si quidem bis idem dicetur. Non ita dissimile igitur est quod plus semel Cicero scripsit, Pro re
nata cons ad Auic VII, 8, 2 VII, 1a, B XIV, 6, 1 et illud
57쪽
e re nata adamavit Apuleius antiquitatis assectator, cuius locos qui huc faciunt congessit ipse Benti eius. Quod autoni in omentum in hac re facit, a Terentio illam legem videmus observatam, ut ilium fliam diceret gnatum gnatam, nunquam natum natam. Ons Nae kii opus e philol. p. 18 sq. Illis quae ut metricum inter Latinum poetam et Graecos discrimen probaremus exempla uitulimus aliquam lucem mihi videntur accipere Quintiliani verba supra adn. 19 transscriptu, de quibus saepe multumque disceptatum est. Longe aliter enim iudicarunt de hoc loco Bur mannus, Benti eius de metris Terenti unis p. Ill edit. Lips. et qui hunc secutus est Spaldingius, Mans in libro quem inscripsit Vermischte Abhandiungen und Aussa tete, p. 101 Beria hardius udumbrat hist liti Rom. p. 104, N. 350.
Me nunde enim quamquam ut Marius Victorinus p. 2500 resert In comoediis frequenter 'continuatis lumbi cis versibus ad trochaicos transit, et rursus ad iambicos redit, vex iis tamen quae supra posui Exemplis patet trimetris iambicis a poeta Latino no ita varo substitutum esse aliud metri genus. Atque hoc ipsu in haud scio an rhetori displicuerit hanc potissimum Ob Causam. Iambus frequentissimus est in iis, quae dernisfo et humili sermone dicuntur, sunt Ciceronis verba orat. C. 58. Itaque simplici ac perspicuo dicendi generi et placido nequabilique
flumini novae comoediae aptissimus iudicabatur. Reliqua autern ne tri genera, quorum ibi fere rectus usus est, si oratio solito magis assurgat atque concitatior fiat, eo
minus videri poterant Quintiliano sedatis lenibusque
vocibus quibus Terentius Graecas sabulas Latine expresse rat ne Corrian Oduta esse, curn hae in re ut vidimus exemplorum Graecorum vestigia poeta Latinus adeo dereliquisset. 74 Ciceroni hunc rationem non prorsus Probatum esse
videtur significari verbis Tusc. Dis p. III, 27, 5 'Quid ille
COnf. or Serm. I, 2, 20 sq. Sed hoc ex illo studio
prosectum est Latinis ostendendi, eorum litiguam non ita esse pris Graeca inopem quum multis videretur. Cons. Cic. de in I, 3, 10 . Ego autem satis miruri non queo, undes hoc sit tam insolens domesticurum rei uiri fastidium.
58쪽
Non est omnino hic docendi locus, sed ita sentio et saepe disserui Latinam linguar non modo non in Operti ut vulgo putarent sed locupletiorem etia in esse quam Graecarn. Seribit Donatus in simili re init argum in Adelph. : Has fabula delphi palliata ut ipsum indicat nomen, o plurali nurnero cum sit una, et masculino genere cum sit comoedia, et Graeca lingua cum sit Latina censetur. Potuit eam Terentius Fratres dicere , sed et Gra se ei nominis euphoniam perderet, et praeterea togata videretur, ad summum non statim intelligeretur Menandri esse quod Terentius inprimis lectorem scire rapit. Neque vero plus offensionis habet Heautontimorumenos quam aevii Agrvonuntes Turpilii Paraterus Caecilii Anagnorizomene Hamazomene Boethuntes Polumeni Afranius Atellanarum scriptor habebat sane, cur fabulam unam inscriberet Fratres; attamen L. Pomponius quoque fecit Adet hos omnino hac in re tenendum est tum temporis Graecae linguae facultatem Romae non exiguam fuisse, ita ut non pauci historias adeo Graece scriberent, in quibus fuit A. Postumius Albinus consti a. u. c. 603. Conf. Cic. Brut 21, 81:
Gel l . . . I, 8; Olyb. XL, 6 p. 15, Schweigh. P. Corn. Scipionem Africani maiori filium dulcissitne scripsisse historiam Graecam dicit Cic. Brut. 19 77. Fabii
Pictoris annalium Graecorum mentionem fecerunt Cic. de
Divinat. I, 21, 43 Dionys Halic. . . I, 80 83 IV, 30:
II, 70. Cons. raus Hist. Rom. p. 132 Lachmann de fontibus Hist T. Livii II, p. 15. De L. Cincio limento, qui itidem Annales Graece scripsit, cons. Dionys Hai. I, et Lachm in n. l. c. p. 16 et 17. - Hinc facitis est ut Ennius Plautus inprimis Lucilius suis carminibus fabulis satiris
Graeca verba atque de totos versus sine suae aetatis hominum offensione insevere possent, id quod Horatium scimus gruviter vituperasse , et quae Ciceronis de hac re sententia fuerit ipse sutis declaravit Tusc. Disp. I, 8, 15 his verbis 'Dicam si potest o Latine, scis enim me Graece loqui in Latino sermone non plus solere, quam in Graeco Latine. δεῆ hies singius opp. vol. ΙΙ, p. 402 sq. edit Lachm. sive Vol. XIII, p. 263 sq. ed Carolir. veritus, ne scholiastae verba
59쪽
perperam intelligerentur, aut con singentem vel aut con ingere et legendum esse coniecit. Sed a loci vera sententia ipse mihi videtur paulum aberrasse dum haec scribit: Dies Periori ho inte eicht ehr falSch erstandem Verrin. Nehmliam ena man si s versiehen Olite, ais bio natus auch das fur et as ungere te hielle, comicum aperte argumentum Confingere. Unidas si doch die Meintingdes Donatus gar nichi. Sonderu er illisagen es turde ungeretur tu ri, wenn de homischeiichter, da erueinen Stoisi
vermieden.' arn eas quas supra memoravi coniecturas
proponit. Sed vir egregius verbo consiligendi salsam subiecit notionem i/weniendi, Cum si lingua qua vulgo utimur dicendum est potius sit: erdichten. Neque ad vim quae adverbio Perte subest satis atteridit Comoediam enim cum veteres ipsi imitationem vitae Peculum consuetudinis imaginem veritatis esse dixerint, scholiasta absurdum esse statuit verte argumenta confingere veritatis vitae nulla ratione habita. Ea quae de Terentio commentatus sum cum iamdudum confecta et absoluta essent, ad me Quaestiones Terentianae sunt perlatae, quas Guil. fine ud summos in
philosophia honores in academia Rhenana impetrandos scripsit. In quibus si erunt quae respicienda videantur, in his adnotationibus breviter commemorandi Opportunitas erit. Et diligenter ille inquisivit in sententiam, quatit r. Hermannus loco supra dicto proposuit p. 31 usque ad finem. ' Benti eius, apud aeria uiri cum legatur ne graHere, e codice embino sine dubio profectum, in omnibus suis libris esse ne ruoare testu tur Sic alibi' inquit 'saepe:
60쪽
ne nega ne crucia te, eamque scripturam ipse recepi in verborum contextum. Servius ad Virg. en. VI, 544 et Laur. Valla elegg. III, c. 28 talia quale est Virgilianum l. c. ne saeν antiquis et poetis magis probata es Se statue runt, Rulankenius autem dici ad horm. IV, 3, 5 et Burmannus ad vid. Art. aniat. I, 343 ne clama magis
Latinum esse quarti ne clames pronuntiaverunt, in eandemque sententiam scripsit Zumptius Gram Lat. p. 49 sedit. Octav.): Die weite Person Pras. Conj. negatio is in derclassischen Prache eis selten d ais nichi e clam e S Sonder nur ne clama noli clamare. Paulo aliter nuper hac de re Schul g. quoque praecepit Bibl. criti c. a. 1843 p. 94. Nunc non id ago, ut horum neminem non satis accurate ac subtiliter de imperativi et coniunctivi usu et discrimine praecepisse demonstrem, quod in eo positum eSt, utrum scriptor vehementius et maiori cum vi quid quam fieri vetet, an lenius agendum censeat, neque aliorum scriptorum qui in hoc genere usus fuerit exquirendum mihi nunc proposui; sed satis habeo ipsius Terentii rationem tantum habere, et tot eius locos afferre unde pateat eam
scripturam esse recipiendam quae maiori librorum auctoritate commendetur, neque orationis contextu reii Ciatur.
Dixit igitur ne nega Andr. II, 3, 10; eaut III, 3, 3;
Phorm V, 3, 20; ne saeo Andr. V, 2, 27; ne crucia te Eun. I, 2, 15; ne lacruma ne retice ne vereremeaut. I, 1,
32 et 33; ne clama Phorm. IV, 3, 59. Sed Andr. IV, 4, 50rae me attingas Eun. II, 3 97 Nerum ne Post conferas culpam in me; ibi d. V 5, 18: here ne me Pectes. Itaque cum huc accedat quod illud ne grac ere aliquid commendationis hoc loco ab se et ab scholiasta quoque accipit qui adnotavit 'ne te dissicilem praebeas' hoc praese
λβ Faernus in libro embino scriptum esse HeceSSVS u 28 diserte et plane fidem fecit. In scholior urn Terentii farragine haec sunt: Nisi quia necesse fuit necesse est
nomen. 3m necessus necessis et necessitas et neceSSum
lectum est. Benti eius qui de suis codicibus nihil memoriae tradidit, ita ut lembino hac in re videantur non recedere mavult necessum cum cita saepe apud lautum