S. Pontii Meropii Paulini ... Opera ad mss. codices Gallicanos, Italicos, Anglicanos, Belgicos, atque ad editiones antiquiores emendata & aucta, nec non variorum notis ac dissertationibus illustrata; nunc vero primum quatuor integris poematibus quae

발행: 1736년

분량: 625페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

131쪽

PAUL IN I EΡISTOLA XVI. EPISTOLA XVI. I

BDrum eurismum virum qui fato ac fortuinaemtiIta tνibuebat, duri provιdentiae αι -- omma sub acere. Eadem de re Iam ad eum scripserat, foNe carmen xl x. Evindem collaudatam ob infin-m victrinam atque e ouentiam , a PMUUM um mone deis terret, ct ad sacrarum scripturarum te Lo

fidio patriam de Campania, quam

nostri gratia accessere , petentibus, non libere unanimitati tuae , contra Omcium di affectum putavi: non ab eo tantum prae cavens ne viderer communis obbervantiae

studium insolita a te mihi negligentia praeterire , sed multo etiam illud magis , ne de tua in Deum mente secus crederer i dicare , si omnem scribendi tibi occasionem diligens , per viros religionis in lalutatum te , tamquam a sanctis hominibus abhorrentem , praetermitterem , cum certe studiosus Christiani nominis , comprobator-oue propositi etiam nostri amore doctaris. Suscipe igitur libens , non illos ex meis litteris, sed litteras meas de illis probans, qui lumina idipsum sanctitate curarunt, ut religioni haberent vel patriam te no radeundo revisere, vel te sine meis striptis adire. Apte amem mihi visa est ad id quo-oue hujusmruli tabellariorum perloaa con- ruere , ut aliquid de pristina illa epistola responderem tibi , quam tu ad illas mihi litteras , quibus manifestum citumae pote lastis in elementis , di curae ei rea nos ,-nc ficium pradicaveram , retulisti. Nam pro. secto retines me de tuis scriptis, id de quotum gratulans responderam , comperisse . unde tuaseram, ne casibus Dei munus ad seriberes a & a set te magis quam Numine arbitrareris argentum illud sancti commeriarii inter hibernos turbines & nautas avaros, amisso custode, servatum , in illud potissimum littus ejecta navi , in quo familiare nobis oppidum , tibi patrimonium tuti mi, rem nostra sinibus exceperat . . a. Sed tu iterum mihi de tempestatis injuria magis querulus , quam de ci

mentia Dei gratus , omnes motus elementorum, inter quos divina tantum manus humanam salutem tueri valet, actus.

que nostros, quos summi Domini potestas

Λ regit, di pro nostris mei; t Is vertit aut di- A N. 3sq. rigit , vacuis satorum fortunaeque . numi- εnibus, tamquam aemulis Deo potestatibus. subdidisti. In quo ne te existimes Deo de . tulisse , eum iniuriose potius , ut erat, Dei beneficium esse nolueris ἔ dicens ideo haeea diuina potestate secerni oportere , quia casum magis quam Deum deceant mala. Id autem sine dubio malum esse , quo perieulum saepe homines aut damnum capel- sint. In quorum malorum , ut video, nu' - iB mero tempestates locas , quibus aut in ter Muli,e tara agrorum saepe vastitas , aut in navi tram. nauis agorum aerumna capiatur. Sed hane sententiam video de illis obortam magistris ι in. a. M.

qui sapientia sua superbi . sapientiam Dei

uaerere dedignati . a finibus veritatis exisules agunt, agertores opinionum suarum, qui missis per inane magnum mentibus e . nuertini , se ut scriptum est , & probatur, in eo et in omitis suis a & pro suis arbitriis opera Dei & eonsita finxerunt. Illis mare C vel coelum casu regi commoverique vide tur , qui mundem istum aut sine rectore acuum, aut otiante Deo neglectum, sese tuitia lapsibus volvi disputant I aut nullo autore compositum , saut ut principii, ita sis

nis expertem e quod corporea , qua mundus iste cuius snguli portio sumus, nat ra non obtinet; quia omnis compago res lubilis r aut quod stultius est , ex semetis ipse ereatum volunt, tamquam ulla res ipsa sibi possit esse causa naseendi, ut si ea et, dem creator pariter & ereatura , id est , opifex & opus ῆ quae ut nomine, ita & misnete ae statu diserepare perspicuum est. Quis enim non videt mundum istum corpo. reum vi incorporea gubernari , totamque molem, infusa atque permixta magno uni versitatis corpori divini spiritus , mente qua facta est , agitari ad vitam 3 temperari ad usum e contineri ad statum die ordinari ad diutuminatem 3. Cum ergo constet , quod cera Itur, R aut sentitur , alienae opis, ut eonsstat &maneat indigere, non potest ambigi, alium de etiam ut crearetur eguisse . Quod cum ita fit omnia ex Deo orta sateamur necesse

est. Quia nisi prosanis in dubium venire

non potest, mundum Deo autore eonfectum rproinde ventos, & omnia quae intra munis dum partes molis ejusdem, &quas viscora corporis a sunt , non ad alterius regimen esse reserenda a quia neque regi continerique paterentur di Winorum operum viris

a n. . vera lectio, quae insta nfirmatur n. 4.

132쪽

A tutes, hoe est, substantiae naturarum omnium in tanta discordia sui, nisi ab ea ta

tum natura atque virtute , hoc est . Deo uno omni m eonditore , a quo uno fieri ordinarique potuerunt; de euius leges nisi servarent . statum suum non obtinerent uulto autem ineptius est ullam eulpare naturam, & malam dicere: quoniam si a Deo omnia, de Deus bonus est; omnia prosecto quae fecit Deus, bona. si qua autem sunt in areanis statutorum ejus altiora sens bus & cogitationibus nostris, etiamsi ra- Btionem eorum consequi di colligere non possimus, tutius tamen nobis est magis o cultas esse rationes, quam nullas, ered a re. Quia noci ambigendum, omnia Dei a. eis nobis noci sint perspicua, tamen esse

consulta.

Itaque s totum mundum Deus quἱ condidi i , de gubernat; quo in loco, vel cui creaturae easus, & fatum, aut fortuna dominabitur 3 si de motibus vel ordinibus astrorum, ut quidam volunt, pendent, de Cigniculis non solum Deo, sed & mundo ipso minoribus, immo etiam mundi ipsus

tertiam partem ministerio famulae lucis oris nantibus, illam, quam Deo aemulam facis, potestatem trahunt. Nam certe divinae potestatis est elementa turbate, ventorumque xκ vistia violentiam vel excitare positam , vel m-1 - eitatam refrenare, & furoribus tempestatum vel videre vel eripere mortalis. Qua pote

nium Creatoti subdita, quomodo iis divi- D- s. s. .. na viis di potestas datur quae non solum

nomine Creatoris, sed etiam cieaturae sp ela carent, vacua non spirituum neque eorporum nomina gerendis vel fgni scandis r bus apiata e si quidem de sors verbum d bitantis si ,&satum profaniis ex prcssio, de casus significatio eadentium uel accidentium. tamen ab usu erroris antiqui ob ignorantiam Dei, rationis inopes, easti nomina,

tamquam ideo numina quoque sint, in spe- . . cim ' corporatam stultis cogitationibus E. .' fingunt a stultiusque quam finxerint , donant honore divino: unde de Spes, de Nemesis, de Amor , atque etiam Furor in Gmulacris coluntur; de occipiti calvo sacratur incaso, di tua ista Fortuna lubricom

. te nitia globo , fingitur . Nec minore meam dacio Pata simulantur vitas hominum nere de calathis, aut trutinate de lancibus. Quod

deliramentum ne vulgo imputemus, aut numium Philosophos admiremur , Platone etiam delirante narratur , qui in gremio anus pensum Neeessitat is exponit, Ee tres ei filias addit . concinentes , de versantes su- sum, de per fila ludentes ; hoe stilicet lania fieri autumans eas conficere res hominum. de tempora cuique signate detexere . Tam tum abusus est humanis auribus arrogantia inanis secundidi , ut ridieulam anilis tib sae eantilenam non erubesceret scriptis suis, quibus de divina etiam natura quas eonislcius disputare audebat, inserere. Sed no. bis in illo sermInis tantum Attiei comitas, non inanis fabulae spectanda concinitas r suae demulcendis tantum auribus edita unt, non debent sensuum fundamenta eo Duellere. s. inin potius, ut ratio & veritas docet, omnia operum Dei, in quibus cons stimus,& quorum ' pars sumus i omniaque munerum eius, quibus inter vitae istius fragilis de caducae incerta regimur atque larvamur, ad ipsum reseramus ; nihilque ab illius potestate nostro removeamus errore , quia velimus, nolimus , ipse nostri, ut omnium, 3e ereator di Deus est . Et quia quantus quantus est, bonitas , de sapie

tia, de origo rationis est, nihil nis ratione eonstituit, de ad ' materiam suae bonitatis erravit. Ipsi omne quod sumus, inpendamus , de quae illi placita sunt , studeamus

diseere, & facere curemus. Tunc defaecata mente purius intuentes, videbimus hane ense veritatem , ut a Deo sint cuncta quae sunt; de hane esse consequentiam , ut omnia Dei secta pulcherrima snt a de non se maluin, quod bonum habeat autorem, qui cuncta per mundum nostris usibus praeparavit , de nostris utilitatibus agit; de ita istius universtatis opus condidit, ut alia ad serviendum , alia ad exercendum , alia ad dominandum ereaverit . Iraque eormis reis animalibusque naturis homines ratione dominamur . Sed ne ipsa potestatis nostrae licentia resolvamur, utiliter exercemur avi verss , aut spiritibus daemonum , aut dis. ficultatibus negotiorum , aut ipso ra smpe elementorum motibus; videlicet ut exagitati , curis , prudentia , de metu Divinutatis acuamur . A quo nos , quae deberet magis gratificos Domino aeterno secere, se

curitas negligentes sicit. Unde de Magistera Ne M . vi . Ali eo eri addebam σε, sed hoc

verbum expunximus utpote superfluuiu . A N S. codex vaticanus, fio νδεών. . sic emendauimui ex biss. dicitas Reg. vim. Ae edis . schin i Nostraque eooeee io praetem eo firmatur ex mat is lib. 2. de Reputesca. sub finem, hia

d 3is. Reg. eum editis Bad. & Grav. fe e. . . sie edit. schol. Vide epia. x s. ad se erum

n. Ia

sentium

merum tiam .

133쪽

hi S. PAULINI EPISTOLA XVI. si

γ' gentium Apostolus ait, arcano divinae pie- sententiam, verte neundiam . Nam animi h: in ratis consilio, de magno humanae salutis emo- plii losophiam non deponas licet, dum eam lumento optoni quosdam obices cursibus fide condias dc religione I consertis utare nostris, dcaaverse secunda mutari, ut mor- 1apientium, ut sis Dei Philosophus. 3: Dei hos, damna, discrimina; quia tribulatio pa- vates ; non quaerendo, sed imitando Deum, tientiae robur operetur , patientia probatim sapiens; ut non tam lingua quam vita er nem fidei pariat, de praemium gloriae con- ditus, tam disseras magna quam facias. ferat. Quod certe virtus capere nisi victrix V. Esto Peripateticus Deo, Pythagoreus non poten , non habitura victoriae iacuit, mundo : vetae in Christo sapientiae praeditem , nisi eum aliqua prius difficultate cet- cator, de tandem tacitus vanitati, pernicio. taverit. sam istam inanium dulcedinem litterarum, 6. Quod cum prudentiae tuae , quam & B quas illos patriae obliteratores de baccarum ingenitam Sc eruditam habes , litteris quo. suavitate Lotophagos . Ac Sirenarum caseque ipss , quas utinam iam , ut audicio , mina, blandimcntorum nocentium cantus ita de studio sacris Litteris poli haberes, po- vita . Et quia licet quaedam plerumque de tuerit intimari , quibus egregie clarorum inanibus sabulis , ut de vulgaribus aliqua in a ducibus aut philosophis virorum virtu- proverbiis , in usum veri ae serii sermonistes ad nobilem famam, non nis per labores assumere , dieam non litteras tantum, sed de pericula emicuisse memorantur , admo- & omnes rerum temporalium species nobis dum miror, eur in veritate perspicua di via esse Lotophagos vel Sirenas . Nam de vo- ni muneris ita volueris caligare, ut mirabi- luptatum pestifera dulcedo , patriae nobis lem illam navis iactatae salutem, de eviden- oblivionem facit, cum homini Deum , quitibus fgnis procuratam nostrae rei divinitus C est patria omnium communis, obliterat; 8c terra marique custodiam , fortuitis eventibus dederis , tantamque oecasonem divinaetra dicationis effudetis . Erige in suminam ipientiae mentem tuam , de ipsum veri tu minis fomitem Christum pete . qui fideles animas illuminat , de pectora eam per habitur . Quod de te ita semire docuisti, licet pro excusatione praetenderis imparem te adhue , di ideo ι non capacem Dei, quia te renis rebus de curis obsessus, ab altiore sus pectu ecelestium quas nubibus interpositis arcearis . Sed utinam ista tam vere possis MObtendere, quam facunde potes. Arguit sim ipsa facundiae tuae doctrinaeque secunditas , voluntatem tibi potius in sacris litteris patera , quam aut vacationem aut su- cultatem abesse . Non enim, opinor, do miens , aut aliud agens tantas oris aut pe-E oris divitias coegisti. Cmnium Poetarum fioribus spiras , Omnium Cratorum suminibus exundas, Philosophiae quoque sentibus irrigaris , peregrinis etiam dives liti ris, Romanum os Atticis savis imples. Qui Eso te, ubi tune tributa sunt, cum Tullium de Demosthenem perlegis y vel iam ustati tum de saturitate fastidiens lectionum, Xenophontem , Platonem , Catonem , Varronemque perlectos revolvisi multosque praeterea, quorum nos serte nec nomina, tu

tiam volumina tenes 3 Ut istis occuperis, immunis, & liberi ut Christum, hoc est , sapientiam Dei discas , tributarius de occi patus es . Vacat tibi ut Philosophus sue ἔnon vacat ut Christianus Q. Verte potius

' illesebeae cupiditatum illam Sirenarum fabulam veritare eladis imitantur . Nam quod illae Sirena suisse finguntur, id verae strutillecebrae cupiditatum, & blandimenta viri rum . habentia in specie lenoeinium, ingustu venenum; quorum usus in crimine, pretium in morte nuiveratur . Has oportet ultra Ulyssis astutiam cauti, non auribus tantum , sed oculis obseratis de animo , qtias navistio praetervolante sugiamus, ne sollici, tali delectatione letifera , in criminum saxa rapiamur ; de scopulo mortis adfixi , na fragium salutis obeamus. g. Atque utinam vel nudis nobis ει istius mundi salo iterat evadere, si in tempore isto. quo in fiagilitate corporea, de possessionum lubrico, tamquam in navigii fatiscentis imfida compage fluitamus, exuere nos ad enatandum impedimentis an sentibus quas v

stibus madidis; de fidem salutarem , qua in virtute Christi Dei vexillo Crucis nitimur , nis tabulam perfugii meminerimus inv e ; ut de rebus fluentibus spem solidam

comparemus , fle de noxia cupiditatum materia aliquid ad innocentium salutemque rapiamus . I Quo videlicet ut Deo servientes, cupiditatibus imperantes , necessitatis modo des feria terminemus, de necessarios habentes habitus , non quaeramus superfluos apparatus; quia recordati admonemur nos ni - , nil intulisse in hune mundum, neque avfir. re posse . Quae veritas in tantum valet, ut

de gentilibus quoque philosephorum , qui

vel a extremas veritatis lineas celsioribus in.

geniis

134쪽

AD IOVIUM.

tantum , ne- Α creaturis consigeniis attigerunt, inquirenda tantum , ne- Α creaturis conspieuis, & in nominibus vacuis dum sequenda sapientiae vacari non posse casuum atque fatorum, vim universam, qua senserint, nisi pecuniarum onera, quasi ster- mundus agitur, constituit. corum , etiam in mare quidam projicerent. Tam se nataqtie renisvi, qua nescia veri. y. Sed tu divisonem cum Deo facito, Se ri. Tua vero mens, quae ignita de coel quasi mutuo benefieio redde summo patri sti semine diuinum jam spirat ardorem , ingratiam . qui tamen de iis quaecumque tibi ipsam arcem sarientiae Cnristum fide prae. donavit ingenita , aut adjecit extrinsecus , via dirigatur. Patior ex copia tibi in note tantum a te reposcit. Habeas licet tibi . stris quoque studiis . possidendam philos 3e tuis cuncta quae possides , tantum id c phorum facundiam , dum adversam veris ransh ut horum quoque largitorem Deum B desinas amate sapientiam . Melius est enim esse fatearis. Nihil enim habemus quod non tenere te potius divina quaerentem, quam

II. Tua vero mens, quae ignita de coele

sti semine diuinum jam l pirat ardorem , in ipsam arcem sarientiae Cnristum fide prae via dirigatur. Patior ex copia tibi in no stris quoque studiis . possidendam philos phorum hic undiam , dum adversam veris

esse fateatis. Nihil enim habemus quod non

acceperimus, qui in hunc , ut dixi, mundum nudi venimus. Ingenii autem tui seculistates di omnes mentis ac linguae opes Deo dedi ea , immolans et , sicut scriptum est , sacrificium laudis , ore facundo , & corde devoto . Illico ut ad superna penetralia aciem mentis intenderis . aperiet ad te sa-ciem suam veritas , teque ipsum reserabit tibi. Nam divinae veritatis agnitu, id quoque ut nosmetipsos noverimus , assequimur. CUnde enim putas tantam miseris mortalibus vel superbiae vel ignaviae perversitatem in levisse, ut non colentes Deum , daemoniis aut elementis subditis sibi serviant, aquas, ignem, sidera , arbores, & simulacra venerantes , cum impissima divinae majestatis i juria e Cujus nomine sive daemones, s vecreaturas colant, servos honorant: pro quo iis tenebris caecari mcrentur, ut quia Deum verum intelligere nolunt, etiam sui ignora tione seriantur: qua liberatur homo illumi- D natus sta, ut ordinem atque mensuram sui generis intelligens , Deo tantum , cuius unitas ineffabili Trinitate censetur, se esse se

tectum ἔ ceteris vero omnibus creaturis , .stationabiles sunt, parem ; sin verta corporeae , superiorem esse cognoscat. io. Qua mediocritate homo temperatus,

neque a salutis sorte delabitur, neque a dignitate naturae , fitque eonscius veritatis. ,

compos sapientiae, servus justitiae , libere roris, dominusque vitiorum; quibus anima Eia non Deo serviens servire damnatur : quae deinde ut proprii status exsul, per omnes cogitationum suarum , aut alterarum Uinionum devias vias spargitur, per . philos phos vaga , ac pex ariolas curiosa, supetis sitioni religiosa , religioni profana . spem

inter ac metum semper ambiguis assectionibus pendens . Hinc omni vento cujuslibet doctrinae circumlata, quia divini timoris v quaerere disputantem. Mitte illos semper in tenebris ignorantiae volutatos , in contemtionibus eruditae loquacitatis absumtos, &altercatione vesana cum suis phantasmatis famulatos, semper quaerentes sapientiam,&numquam invenientes , quia quem nolunte tedere Deum , intelligere non merentur . ,

Tibi sati, si ab illi linguae copiam de oris

ornatum, quas quaedam de hostilibus armis spolia cepisse ; ut eorum nudus erroribus,& vestitus eloquiis , sueum illum . secundiae, quo decipit vana sapientia , plenis r

hus accomodes ; ne vaeuum figmentorum , sed medullatum veritatis eorpus exornans ,

non solis placitura auribus , sed de mentibus hominum profutura . mediteris.

i. T invitando te N exspectando de sessi sumus, neque nobis aut vota jam aut verba supersunt , suae toties precibus ae litteris frustra effusis adjiciam ua . Quod unum amicitiae communis , spe praesentiae invicem nostrae amputata , reliquisti, vel ba verbis tependimus ῆ & his saltem s latiis , quae fructum non habent , refoveri optamus: quamquam in his quoque paicus

esse coeperis , jam occasonibus nos r quirens , toto prope nos biennio suspenso quotidiana eonspectus tui exspcctatione eri elastio Nam vi illam assaicin , quae puer rum nostrorum ad te redditum consecuta eua , sapientiae caput non habet , quas . rum nostrorum aes te reoclitum conlecuta truncis sensibus , unde inici lectum rerum F ita clausimus, donoe hiems murciu&traliat, ubi sententiam statuat ignara ; cum . ret, ut omnem diem ad adventum nobisse frustra, omnibus coelo terraque regioniis tuum illucescere putaremus: scd quoniam neebus pervagata , cogitatione disraxerit, in indices tua dilationis advenerant , ea repu-

Disi tiroci by Coos le

135쪽

AN 'λ' ratione nos eonsolabamur, ut te neminem A Si sesellimus Martyrem veritatis , non opi- idcireo missse , quia ipse vel sero adfuturus esses, eonfirmaremus. Interea & hae aestate labente, spe tamen ea nos vel opinione palpante , Romam ad venerabilem solennitatis Apostolicae diem profecti sumus , concursum nobis illi e tuum debita quidem , sed

tamen sestiva meditatione promittentes . eum

decocta praesumtae spei gratia , quod ipse

non aderas, non tamen omnino nulla com-ner me solum statuendum huius culpae reum, qui spopondi quod eredidi: tu, quaeso, mi frater unanime de dilectissime, dum tempus est , videas ne tanto Constabri , tam mistentis statiae apud Christum Sancto, isse via

dearis inficias. Causari infirmitatem magis quam pigritiam , vel exceptionem personarum qui possis, nescio , eum intra annum eadem potimur , sumentes litteras tuas per homi- B pera ad nos potueris pervenire ac recurrere,

nem carissimi nobis viri , fratris nostri sabini : quem quidem primo minime moluischali caliga & veste mirati, cum praeterea facie non minus quam armi lausa ruberet, parum spiritalibus buccis , tune demum esse non nostrum scivimus, cum per ipsum tabellatii Dominum litteras a nobis reposce rem, necessitudine vos proxima copulatos esse comperimus . Unde de illum ante amicum eumulato nunc amore complectimur. qua Gallicanas peregrinationes tot annis fioquentas , & iteratis saepe intra unam aest tem excursibus Turonos & remotiora visitas . Non ' invideo , praedico magis devo- .

tionem tuam in Domino , quam in servis id si is admiraris & honoras. Juste fateor &merito Martinum frequentari; sed dieo, im juste pernicioseque Felicem ab eodem, qui illum honoret, promissis inanibus ludi, vel seeura promis iam ut aboliti dissimulatio

a. Reseribendi tamen ex Urbe saeuitas C ne eontemni. Qua fide speras Christi gra non nit , quam viv Meem dies vidimus

non videntes. & ipsum is temporis ante in ridiem in votis nostris, quorum cura ven ramus , per apostolorum 8e martyrum sacras memorias eo sumentes . Deinde ut ad hospitium redissemus , innumeris sequemtationibus occupati , quorum partim amicistia , partim religio contrahebat, viae ut vesipera solveret euetus, nosque laxareta neces.sario distulimus ossicium inopia vacati 7s. tiam in honore Martini, eadem Christi OL iam time in ossensione Felicis : . & tibi serstan mens sortior, & anima robustior, aut potens conscientia persectae in Christo dilectionis tantam ministret fiduciam , ut magnorum fidei & operationis tuae merito tum eompensatione delictum hoc , quo minum meum Felicem, quod abst, laeserἱ diluendum putes i quam tam de ipsus etiam tibi bonitate, quam de ipso, cujus spiritus Deinde regress domum , aliam moram ac- D est, Deo Christo largissimam habet, veniam

rtilua carnaliter aegritudo obtulit, nec pau cis diebus haud leviter nos examinavit. Sed, qui vita nostra de resurrectio est , visitavit in hono humilitatem nostram : & eum edis ans caligasset nos , morai nou tria dis . Miasta enim flagella nee roris , sed θὸν Mesa in Dominiam msericordia eis vidulis . Atque ideo verberati sumus ut peccatores, liberati ut sperantes in misericordia eius, qui sin

is enarritos raris, ct assuist contritiones eortim.

3. Haec igitur iam in virtute & misericordia Domini revalescentes, per carissimum in Lomino fiat rem Amachium , Domini &Patris nostri Delphini subdiaconum , quia ipsus octasio praesto erat, seripsimus: simul, quia se notissimum tibi esse asserebat, orportunissimum credidimus cui litteras ad te

nostras crederemus . Salutamus te tantum

ruantum diligimus in Domino , & adhucesideramus : nam revellere de an Imis no. tibi polliceriti & fideliter facis. Verum ego vel tam timidum me vitio infirmitatis meae, vel tam nimium amoris tui fateor , ut pro te etiam tuta timeam: & dum in omni San.

cto abundare' tibi gratiam Christi cupio, nolim te in eo potissimum, in quo Dei e litas est ins is & eminens, lapidem osse sonis incurrere . scio quidem , secundum divitias bonitatis Dei, & in Domino meo Felice viscera pietatis asiluere: sed tu, qua so, hoe eum magis diligas & timeas , quo melior est & indulgentior. Magnam tibi t lis sermido mercedem pariet, ut hine sollia citior ss, unde potes esse securior: id est,

ut tanto magis carissimum Dei metuas offendere, quanto promtius dignatur ignosce. re: quia majore impietate laeditur, qui nectit offendi ; & gravius vindicatur a Domi no , qui non expetit vindicari . Contice, quaeso te, eausam istam mutuae affectu fidei, di vide si debeas aut validus excusare , aut siti, spem istam necdum possumus, qua prae . sumimus te videndum amplectendumque no- s infirmus di fidere . Dominus enim nosterbis, dono Domini, in sede ae sinu ploximus ubique nobis est , qui dicit: Iani mei, communis patroni Felicis e cui vota omni lora , rim ista e loqueris, em is iam ἔ a tua toties eontestatus sum , & promissa re- Δ ait : Omnia pessibilia credrati. D. LAX.

citavi, quoties a te mihi cauta reminisceris A M. P. a.

LXX. v. N. Iul.

136쪽

9 AD VICTRICIUM.

EPISΤΟLA XVIII. - A tempore. quo nobiscum Risse eognosceres. η γ' i

fessorem ac mari rem in Iomentu prisAt

I. optantibus aliquandiu non contigerat, id repente insperantis bus, Domino donante, pr venit, ut occasio nobis ad venerandam sanctitatem' tuam seribendi per domest Ieum fidei, de eum

potissimum fratrem , qui in Domino tuus pariter ae noster . esset , daretur. Accidit enim Romae nobis ad Gleberrimum natalis iApostolici diem concurrere benedictum diaconum fiatrem nostrum Paschasum , quem praeter gratiam staterni in sacro ministerio contubernit, . eo uenerabilius amabiliusque suscepimus , quo de sanctitatis tuae clero, Ad corpore, de spiritu esse cognovimus. Sed fatemur violentiam nostram qua illum de Urbe ad sanctitatem tuam redire cupientem,

uamvis festinationem piam justissimi des

erti probaremus, tamen in tuo amore complexi Nolam perduximus ; ut de hospitium illic humilitatis nostrae quaedam per illius ingressum tui spiritus aura benediceret ; δe diutius quas quadam tuae gratiae portione

frueremur, videntus 3c tenentes tum, quem

de institutionis tuae discipulum: & viae eo- mitem, modestia morum, cordis humilitas mansuetudo spiritus, sides veritatis, Ae sermo in omnibus sale conditus f probabat . . Itaque da veniam fratri nostro in nobis, vel nobis in illo : qu Ia sive illius tarditas aris guatur , sue praesumtio nostra culpetur, mirumque delictum caritas Domini excusabit tibi , qua vel ille nobis parere compulsus

est, vel nos eum non timuimus invadere,& pro nostro iure retinere, non arrogantia

pervicaci , sed corde ptiro ct De nen Icta,

nostrum credentes cse quod tuum est: t que ita vicissim reputaturum non ambiger

tes , ut illum non I abfuisse tibi duceres eo Nam etsi regionum intervallis eorporaliter . disparamur ; spiritu tamen Domini, in quo vivimus ti manemus , ubique effuso

conjuncti sumus, ut unius corporis membra,& cor unum & unam animam habentes in s

a. Quamobrem spiritali speculo mentem

erga nos tuam considerantes, nosque connexos invicem tibi, de assectione nostri pectoris vindicavimus nobis , uti, unanimem 'B animum tuum in fratre retinendo , gratia

Domini quae tibi largiter data est id ipsum

operante, ut in corporis etiam tui membris di in vestimenti tui fimbriis diligaris; quamvis multos morarum illius dies perdiderimus, dum corripiente nos in sua miser cordia Domino, ad emendationem spiritalem Wal. o. s.carnali aegritudine verberabamur . Sed μὰ . 'consolistis homiles ἔ ct sanat eis rigor estae , consuestis V nos in praesentia fratris nostri

benedicti Paschasi: de qua dum refrigerabamur in spiritu, etiam eorpore reficiebamur : amicus enim bonus medicina cor dis est i de bene duobus in unum coactis M. M. as,am Christus interstat. 3. Neque vero in infirmitate tantum n

stra eontribulatus & compassus est, sed in nostri clarissimi filii Urs , quem comitem indivulsum peregrinationis sua habuerat, gravissimo languore diu confectus est . In quo Ae fidem eius & raritatem in Domino plenam perspeximus . Nam quantum ille laborabat in corpore , tantum hie in spirἰiu

macerabatur. Et ideo respexit illum Domi- IM. i. a. nus in hujus humilitate, cumulans de hoe beneficium , ut usque ad mortem insim

tus , sde tamen de labore Paschasi, quem Dominus experiri voluit potentiam apud , se sancti sui Consessoris dilectissimi selieia Domin ii nostri, de periculo inveniret salutem . Per hujus enim ipsus manus ὁ nitus, in lectulo bapti ratus redit. Praestabitidem Dominus, qui illum orationibus 1 san. 4cti fiatris nostri paschasi , & sollicitudini

eum eo nostrae , de imprimis ecclesae tuae te proeuldubio semper in tuis ubi libet positis respiciens, redonavit, perducat in conspectum tuum incolumem 3e silvum, di li- iberum peccato , servumque justitiae Non 'ambigimus & ipsum , si ad te meruerit pervenire, magna fidei incrementa sac urum I ι pare Paschalio, de te amborum magistro.

a bis. viem. s. os , mendose , cum ad Victricium iam Episcopum scripserit Paulinus non Eprstorvi. U.

s. Paulina Vii. e. so. n. I.

. Ita ras. Reg. di editi quatuor, αἰ. - - s. vatie. & vim. cum edit. Grin. visis i e-MM. Prine lectio nol, s verior visa in i ea ue confirmatur ex epist. s. ad se erum n. 3. ubi nonavita rei fi milia de victo.

S. Paul. T. I.

137쪽

acio

.. v. Nol. V

potueritia .

99S. PAULINI EPISTOLA XVIII.

. Notum enim nobis secit a Tychicus tuus carissimus frater & fidelis minister in Domino , non quidem te magis quam in te Deum praedicans , quanta Dominus perte lumina in obscuris ante regionibus a cendisset: qui ericem ntiles as extremo te rae , te quoque in lucem populi sui de ι ext Imo orbis eduxit, de elatum Diagaνia pluuiam uberem seris. Sicut terea Z stitia quondam ct Nephthalis , via minis trans Ioiadnem GA ae , ct qud sedebanι is

gram : ita & nune in tetra ' Morinorum situ orbis extrema, quam barbaris fluctibus fremens tundit Oceanus , gentium populi r motarum , qui sedebant in latebris, via maris arenosa extra Jordanem, antequam pinguesterent sines deserti in ea, orta sibi per tuam sanctitatem a Domino luce gaudentes, corda aspera Christo intrante ' posuerunt. Ubi quondam deserta silvarum ac littorum pariter e intuta advenae barbari aut lati nes incolae frequentabant, nune venerabiles de angelici Sanctorum chori urbes, oppida, insulas, silvas, ecclesis & monasteriis plebe numeross , pace 4 consonis celebrant. Quod quamquam in totius Galliae populis &ubique gentium Christus operetur, qui t tum orbem eis II quinens dunos se , ct prenotiones in animus functui se transeri , ct in os, e directionis ostendt se hilariter. θ --na prata entiis occurris amatoribus Ωis : tamen in remotismo Nervici littoris tra. ctu, quem tenui antehae seiritu fides ver talis aspaverat. t & potissimum in vas et E ionis excerpsit, in te f prima refulsit elarius , inealuit ardentius , de propius apparuit a de in quo sanctifici ret ill e nomen suum, & per cuius nomen etiam solis ab ocis casu in omnem terram sonus ejus exiret, assumst. s. Denique nune Rotomagum de vieinis ante regionibus tenuἱ nomine pervulgatum, in longinquis etiam provinciis nominari venerabiliter audimus, Ee inter urbes sacratis locis nobiles eum divina laude numerari. Haud immerito: cum totam illie, qualis in oriem te memoratur, Hierusales laetem apostol rum quoque a praesemiam meritum tuae sanctitatis arauxerit: cui peregrinam memoriis

suis urbem, affectu sanctorum spirituum &effectu operum diuinorum , sedibus suis eoii parant , qui in te ipsum aptissmum sibi di

versorium repererunt. Juvat videlicet amicos

Dei & principes populi veri Israel, id est populi apropinquantis sibi, in ea urbe rem,

. In quibusdam Riblii, legitur sis , in nostis eo

A rari & eooperari tibi, in qua eum angelis sania AN Etis continua diebus ac noctibus Christi Domini praedicatione mulcentur. In qua illis per devotissima fidelium corda famulorum, plurimae virtutes amicae gratam requiem, & ti- miliare metantur hospitium. Ubi quotidiano . sapienter psallentium per frequentes ecclesas inde monasteria secreta concentu , eastissimis ovium tuarum ti cordibus delectantur & v cibus . Et nunc illos intemerata virginitas in sacri corporis templo tenet ut in viseeribus B pudicis requiescenti Christo hospites faciat. Nec minore eosdem voluntate sanctis operiis bus de pio ministratu inexpugnata , noctu diauque famulantium viduarum pascit integritas, vel subjugatorum Deo conjugum arcana ge manitas , quae orationibus scis ulis laetum in operibus suis Christum ad visitationem non jam maritalis tori, sed fraterni cubilis invitatι eum ipso Sanctisque ejus vieissim mixta, . concubitu a castitatis spiritibus visitantum immaculato amore confunditur. Nunc vero per C miserieordiae viscera reficiuntur, de in filiis pietatis atque iustitidi conquiescunt; te in omnibus eruditionis tuae filiis diligentes, dein te Christum amantes, ac per hoe virtutes Dei, id est potentiam in Christo suam in tua

potissimum civitate, ut consortem te suum t stentur, operantes,

6. Gratia illi de gloria, qui opera manu

um suarum non omittens omnem bominem mitILoom fieri, ct in agnitionem veritatis venire ὁ de pedibus Evangelii toto orbe disturrens, te - quoque speciosum verbi sui pedem facere, in quo exstillares set giga, ad νrena m tiare &in praeparationem Evangelicam pacis suae vestisio calceare dignatus est , ut Der te qum io . is Ique supra alptim edi bomiscvim ambutiret, et 'Na .so. 3. concuti ret leonem O draconem. Ac ne tam illustris lucerna sub modio taciturnitatis obseura latitatet, se te' apostolicae sedis evectu . v. es. quas super candelabrum sublime eonstituit, n. a. ut tota domo multorum illuminatione luceres. 7. Sed ei uibus te itineribus ad viam suae v veritatis adduxit Carnalibus muniis ad spiria talia suae virtutis instituens, creavit initio militem, quem postea elegit antistitera; flepassus est militare te Caesari, ut Deo disceres militare; ut dum labore castrens cor ris r bur exerces, spiritalibus te praeli Is roborares, consessioni spiritum firmans, de passioni compus indurans. Quod divinae prouidentiae circa te suilla consilium ingens postea exitu tuus a militia, Ae ingressus ad fidem docuit. Cum primo Christi amore succensus , ordinante ipso Domino, quamdam operis suis i

ι Edd. a. . ...a sia . Utiaque lectio bona . Altera verior visa ea pom.

138쪽

ra V. Nis

io, AD VICTRICIUM.

pompam , per insgnem concilio militari A

cilem progressus in campum es , totvi illo quem jam mente respueras, muniminum bellicorum praec uictus ornatu ; cunctisque mirantibus accuratissimos in te habitus ae terribiles apparatus, repente obstupefaetra conis versus is exercitu , ante pedes sacrilegi Tribuni militiae saeramenta . permutans , a ma sanguinis abiecisti , ut arma pacis induentes , eontemnens armari ferro, ι quia

adinabaris Christo . Et illico antiqui se pentis invidia eoncitato in furias Tribuno, Bdistrictus in uerbena , di vastis fustibus fractus , nee tamen victus es, quia Crucis liagno innitebaris . Geminataque mox corpori poena, acuto testarum fiasmine laniata immanibus plagis membra 4 subtritus es, tunc mollius fulciente Christo , cujus tibi gremium lectulus erat , de dextra pulvinar . Unde ad majorem hostem , necdum vaen tibus obductis, accensa potius eorum dolore quam fracta virtute reparatus , sortior

prout uis i et oblatusque Comiti, de poten- Ctiore inimico gloriosus triumphasti. Nec Iausis ultra diaboli satellitibus superara inserere tormenta , capitalemque sententiam meditantibus , ut vel fine carnalis tuae vitae

vinci a desinerent , Diniatis nομν seriis optem, o latinos in maeho, eonspicuis mirabilibus pectora quamlibet obdurata eo fudit. Nam carnifex , qui in itinere, quo percussorem tuum sacra victima sequebaris, cervicem tuam insultans minaciter attingendi temeritate violaverat, quasi ictus sui locum D praecurrente gladium manu palpans , ex cussis illico oculis caecitate percusius est. OChristi inessibilis bonitas, quantum in suos ostendit assectum. Iniuriam Confessoris sui non tulit impunitam , qui suis crucifixoribus rogavit ignosci: eontumeliam Martyris statim ultus est, qui passionem suam noluit vindicari. Sed ea ipsa irai pietatis est . Idcim eo enim unus calatus est, ut plures illumianarentur ἔ Ze ipse sorstan qui oeulos carnis amiserat. lumina mentis aeciperet . Statim Ra denique majore doeumento , qui feraliseustodiae ministerium triste curabant, quas ipsi arctius innodatas N ad ossa deprellas , vel exiguo rogantibus vobis benesteio rela

Nare noluerant catenas , conversa in conspectu ipibrum prece vestra ad Deum Christum , sponte cie manibus absolutis quere viderunt; nee ausi renectere quod Deus sol. δη verat, ad Comitem pavidi eucurrerunt , veritatem Dei pro Confessoribus confitentcs . Quod auditum religios de creditum , Comes prineipi suo eum testimonio militum retulit. Et, ut ipsius quoque repentina ad clementiam de sui ore conuersio inter mir bilia Dei numeraretur, iactus est in te praedicator Christi ι in quo iure devoverat per- isecutor. Puto & ipsum tamquam Saulem i. - 1ν. aliquando Spiritu sancto Dominus implu- 13. Verat, quia de te seut David suum dilia mgebat: ut scut ille Rex quondam, dum ad Prophetas persequendos prosciscitur, Pr pheta estinus est, ita de Comes ille respersus gratia Domini, quae de fidei tuae abui

dantia redundabat, qui ad puniendum Confestorem venerat , & ipse consessus absceis tideret. Credidit enim ; fle quos saeviens praedamnarat ut reos, laudans emisit ut sanctos; de testimonium perhibuit heritati , qui tostes fidei punire cupiebat. s. Quid ergo miremur tam potentem t esse meritorum, tam di vitem gratiarum, cum hoc tibi fuerit virtutum in Christo rudimentum , quod longorum laborum paucis consummatio est ρ Dubitonus etiam nunc an periectus sis, qui de persectione coepi- si & si legitime coronandus sis agone o

curso, cum currere coeperis a corona ritu daret nilis pennas sunt colimbis , o solis e- ι- sε mas ad te . O rciti lusere retis in conspectu sanctitatis tuae ; coram in ore tuo Christum Deum admirantes atque venerantes , tereremus capillia pedes illius in tuis pedius, de lacrymis rigaremus , de in illis ei. ' 3ν catricibus tuis quasi Domimicae passionis i m. pressa vestigia lamberemus . Suisti Ora e mstini votiera amici, qtiam oscula inimici. Vae a 3. 4. bi msera peccatori immtinia tibia bulentι , Acui fructus ille non contigit, cum in manu fuerit. s. Meminisse en in credo dignaris , quia sanctitatum tuam olim Viennae apud be tum patim nostrum Martinum viderim, cui te Dominus in aetate impati parem se- eit . Ex illo igitur , licet brevi notitia ieattigerim , tamen magna dilectione complexus sum , te quanta tune licuit copia voneratus sum sanctitarim tuam ι & me aemees , qui te absentes , tamen quia iungente Christo unum sumus, per me vide

a N S. cathede. Ecelesiae Roeomat. de Colletiatae S. Nisae de Rotunda Rotomu . necnon Breviatium

mus. ut pene quae nit itur meliorum codicum autoritate. a Tie, iidem codice , a sta/... 1 mm .h Iidem codicea, ιν rar tua .

ripa

G a bant,

Dissiliet os by Corale

139쪽

5. PAULINI EPISTOLA XIX.

bant, commendavi in aeternum tibi I gaudeoque nunc , quod hoc saltem mihi gloriari licet, quia faciem tuam in carne via derim r sed lugeo negligentiam inselieitatis

meae, quod occisionem tanti boni ignarus amiserim a fle contenebrantibus me illo tempore non solum peccatis, quibus etiam

nune premor , sed & euris huius seculi , quibus nucic propitio Deo liber sum , sacerdotem te tantum , quod in medio erat, iderim ; & quod inerat insignius , Martyis rem vivum videre nescierim. BIO. inmineris, quaeso te, nostri in illa die , qua ad te innumera meritorum tuo rum cohorte comitatum , ornamentisque s licibus eointum , & insulis pariter atque adoreis cor num , de niveas sacratorum antistitum vittas , Ae floridas eonsessorum

purpuras Occurrentium manus asserent angelorum, teque ipsum ut is earum igne ex .

minartim , di auram in forulare seculi hujus risistim . Ipse summus auri sui argenti-

Beatissimo & peculiariter domino . semper

in Deo Christo nobis patri DEL pulNo,

geria litterarum tuarum ἱ & anima 143.ε. nod setis terra su aqvia , sitientibus in tua

verba praecordiis anhelabat: iam enim pro pe biennium defluebat. ex oua nobis percontamulum Cardam tem modica licet, dae eissima tamen oris tui stillicidia tora veras; nee iam interim sperabamus vel guttula tui sermonis aspergi, quia per totam aestatem 'VNI irrita non venientis Urani exspectatione suspensi. multo nugis tempus hibernum ciue pursator accipiet,& ut pretiosam dia- C in tuo nobis flentio transigendum putaba Gemati suo margaritam Rex aeternus apta- mus . Et ecce riserum et miserator --.ntis , qιὲ dat eleam esurientiris. Se confla- άγT, J-.

bit: nec tuarum tibi tantum praemia se debere virtutum Judex iustus agnoscet, videns innumeros circa te sanctorum utriusque sexus greges, quos illi quotidie institutis tuis generas . formula omnibus pers, virtutis & fidei; sicut & frater Paschasius ostendit, in culus gratia de humanitate quas quasdam virtutum gratiarumque tuarum lineas velut speculo reddente edit simus . Vere tu beatus tot beatorum parens , tante messs sator , centesimum , &sexagesimum, ae . tricesimum fructum Deo secunditate tuae terrae asserens, & mensu tam parem de variis partuum tuorum Du.ctibus recepturus . Te Altissimus inter re ni sui maximos nominavit , cui eoncessit fac o di quare sermonem a ut de doctrina ti-hi vitae tuae si, & vita doctrinae. Quo fit. ut nemo se audeat excusare discipulus velut disse ullatis imperio , cum prius adstringa tur virtutis exemplo. rών humiles, de μυοι est supra quam speramvis, vire nobis q- d fideramus, inspera i tibus quidem , sed optantibus repentino ,- ,

iterum Cardamatem nostrum supcrventu I . .. io intulit nobis a de tit finis ed per eum vi , sitit tmnis itiae in is νιδώι nostras , exstiti ias gaudio cor nostrum, de Omma ossa n duae uni: Domine quis Vbi tibi ρ quid est his., militas nostra quia memor es ejus , es Bisi. d

O torerere voluptatis itiae putaui uos . . Rώ- π mitias tibia nostra Θmaam vespere, mane, iri.& meridie. Cantabimis, ct pseu mas Domi- mno, si Maa triuit nais. Misit enim niam , α,, tiam Matim vi terra longinqua . quo dulci s-mide carissimi patris & sospitatem agnovimus, de et nonem accepimus . Unde eo

versum est cor nostrum a tristitia sollieitu dinis in gaudium securitatis : de versa in melius anxiae assec ionis vice , in illo die nobis per litteras tuas sesto , desectati δε- is .mas pro Hebus quovis nos hamiliatierat diuia,

turnitas taciturnitatis tuae.

a. Cen teamιν itaque Domino mise-ον- ἀὼι εθυι, ct imaeolemvis ei hostiam latitas, qvila saturavit animam inanem , non quidem, quod νι 'iη- propitio ipso dicimus , gratiae eius vacuam, sed desiderii nostri fructu jejunam et eum solatia litterarum tuarum diu esuriret, quae jam, ut dixi nobis pene biennio negabantur . Non statuat illis Dominus in pecca. uri. 14.1,. tum praevarieationem suam , quorum iota uas mensita est sisi , ερ longa ab oris tu, panibus fame tabefecit animam nostram.

140쪽

AD DELPHINUM

a Remaneant ubi volunt, quia nolunt ubi Ainalle debuerant. Faciam quod eis lacer ,quia non saeiunt quod expedit . Nobis accessio talium , ut nihil eonferre potuisset boni ita nihil detrahere poterit Utinam a peciscatis nostris ita nullum nobis fieret detrimentum , si de ipsa cum talibus proximis

elongaremur a nobis per multitudinem misi, rarionum ejus, qui non sectinia in peteriis no-

μὰ istris e nubis , sed fletis mseretur pistis fini sit , ita miserarin k tinentes nomen Im vim , de sperantes in misericotata sua; quo- Brum participes sumus, quia adventum ejus& diligimus miseri spe misericordiar eius,& horrescimus pereatores timore iustitiae eius. Sed orationibus tuis propitiatus filiis tuis, non intret ita judicium cum malis sera via suis; quorum primi nos ita , ut bonorum ultimi sumus . Qui & hane ipsam gloriam, qua te in Christo& a Christo patrem rege

nerationisaccepimus,. in eumulum damnati

nis convertimus; quia nihil te patre dagnum Domino, altissimo serve inuriles de filii de- Cyneres exibemus , qui etiam nune insiliacem naturalis oleastri duritiam spinoso in corde servamus , cum iamdudum, bonitate Domini a eognationis nostrae radice diuulf, in arborem tuam videamur inseni: de qua pinguedinis tuae succum medullis anhndi duisceremus. ,. & spiritu mansuetudinis in via pacis radicati , bonae est vae germina ' esse genetosis fiuctibus agnoscitemus .

3. Nunc vero pet abundantiam vitiorum nostrorum inopes pate motum bonorum , . I quomodo disponemus sermones nostros in die recognitionis , non assecuti, virtutes. tuas , & nullam, de tua ita nobis. stispe similitudinem praeserentes e qua recognoscamur tui P Quis nox eripiet ab ira ventura quis nos a nobis ipsis erueti ut emundatia sens bus nostris, abit eoelestis materia s- de purgante vacuemur. In nobis enim inesse

sentimas cautis. poenarum, mernarum , vi

ventibus in, enses nostro radicibus spin xum atque tribulo ra . Nam prior vetu satis nostrae propago , ut vinea Sodomo rum, fellis uvam acerbis carealis vitae fi ctibus praeset i, & iram aspidum venenis malitiae ebrias mens vomebati sed fecit -- his misgna Di pNem esse missu AE eorti et lia her sis no . misit mi te misericordiam suam,& renouauit suciem tereae nostrae , 3e fecit plantationem tuam esse nos sta in vinea sua. Propterea , pater benedicte & venerandiss-- , perpeti cura & assidua prece dicere te oportet Domino , ut respiciat de coelo , de vi stet vitri istas quas plantavit dextera tua; ut ais xi in vera vire, vivamus non ad ignem amputanda, sed ad fructum putanda sarme

ta. Dirigat nos ipse qui es h ct sita est, in omnem disciplinae suae regulam veritatis, I a .ε ruam nos is sepem scis Dis per eloquia tua casta de pia , & tam ignita quam dulcia . ,, 'i'

Sermones enim tui guttae sunt illius Numis uia. ε .ae. voluntariae , quam segregistis Detis hereduistis .e, qui descendit in vellus , ' tacito scia . . licet in Virginem fusus allapsu . Ipse est in ,, cujus stillicidiis laetamur , cum exoritur in 4. M.

nobis a & animam renaseentem primo noti- lx ' ζ q

tiae suae rore distillat , ut sanet emara tan- s.

: γοπι ηομοι. Rox enim qui ab Illo est. s, I: 13' 3 nitas est nobis ; quia Ipse est soli et his qui 2'

misu oratam sitim , ct senistae nos Noe Dei Verbum, de quo pluvia voluntaria est; quia non necessui te subjecti, sed Dei aequalis essensu, de pietatis ossicio obediens Parri Filius riti ,.. timilias a se Utie ala modi emeracis, sicut di- νω s . .. xerat per Prophetam e Votiararie scrisi lotiti. Quia idem Dominus sacerdos & victima semetipsum pro nobis obtulit , dc pr pria Potestate animam suam & deposuit i tum sit. Et ideo pluvia haec voluntaria, quae Nisu. io

se sponte profudit aremibus terris , ut po- t. netet desertum in sumina Quomodo au-

tem infirmata si, docet ille qui dieit: c in

confirmata & . posta si , in eodem habe,

quoniam, inquit, civit ex visitire Dei 4. Hunc tu Dominum ora donec exores, ut vellera nostra , quae in aqua resectio, nis manibus tuis lavit, non patiatur iterum precatis nostris maculata sordescere, de rur- ID. 1 a.

, sus in phoenicium vitiis tingentibus infe- ha conuerit; sed eustodiat excubiix citati, hi um num tuarum gratiae suae munus in nobis; de

perationem manuum tuarum non omittat

in nobis, donec maturet & perficiat de n bis fructum te eoronam tibi a ut in illa die veniens in exsultatione, & repleto sopor N Lians manipulos tuos , posss etiam de nobis in tua prole de messe . numeratis dicere; . Etie ego Domine, O Deri quos larius mihi. IR. s. it. Sed jam admonet metus fatigationis tuae; non ibium auro , sed & metus peccati, quod de multiloquio non effugitur , ut imponamus frenum ori nostro, ot ostium verisbi , licet tardo , epistolae fine claudamus. . Sit nobiis clausina commendatio Cardamatis, a M. I o. 3 quem gratulamur de benedictione manus tuae ita esse renovatum , ut in eo ante ridiculam mimici nominis levitatem, nunc assumta de exorcistae nomine gravitas reverentiam dederit . Magis tamen admirati , eo gavisi s mus, quod etiam pristinae conditionis ingenium religioso mutavit ossicio: nam assiduus mensulae nostrae particeps, ita se ad mens ram nostri gutturis arctavit, ut nec oluscula nec pocula nostra vitaverit ; quod pol

Di siligod by Coos lu

SEARCH

MENU NAVIGATION