장음표시 사용
141쪽
Quantum ad id, quod in hoc loco ad PRvDFNTIae ima- mim, naginem spectat,haud quidem obdubitarem, Politicum quendam magni nominis inter cermanos, si nondum obi jsset, me acriter obiurgaturum, eo quia una cum Pietate Austriaca Prudentiam iiii ciuilem collocauerim. Hic vir illustris,de quo loquor,licet ali- Nota. unde Austriacis Principibus maxima deuotione affectus, dicere tamen solebat, Domum Austriacam, a prudentia humana plurimum , ac identidem aberrantem, sola Pietate, ac Liberalitate '''s adhuc diuinitus conservari. Ipse aute probabo argumento poli tico & ad hominem, ut aiunt dialectici, omnem meliorem reruagendarum disciplinam reperiri, ubi Christiana Pietas viguerit.
Ferenne illud lilentium mihi Imponatur, quod Inclis mos mP c,iholi
ponendi illi erat,quem semel mendacem reperiebant,nisi ad haethesim etiam politicὸ, ne dum christiane enucleandam, demon- ma pota .. strauero, neminem posse aut prudentis,aut iusti, aut vere aman
iis suorum subditorum famam nancisci, quoties se in regiminea dulci Dei obedientiae iugo, &ab eius leui onere subtrahere minime erubuerit. Equidem prudens nequaquam teneri, imδhec dici potest, qui malo modo, in quo eius facinora versantur,no vult in mundo id perspicere,quod Sole ipso clarius est, nimirum incretam in eo esse Diuinitatem, quae ut possit propitia iuuare, nec non inimica damnum inferre, magno sane cum lucro impensa, assert, eam muneribus,delubris, libaminibus, & quod prodest magis,catholica, ad eius mandata adimplenda, volun- . . late, ac promptitudine eam sibi arrhabone destinare. Si rerum omnium conditor, qui DeuN absconditus vocitari gloriatur, non secus ae Apelles post depictam telam post totius V niuersi opo ram abtrudi omnino conaretur, adeo tamen propalam simul eluceret, ut nonnis qui caecus est dicere posset, eum non videre. Esse motorem unum, a quo omne bonum, omnisq; Principum omnium auctoritas , traditio Patrum in filios nequaqua
est; sed est veritas ipse, quaecum hominis capite inseparabiliter nascitur. Idem Athei si ossenderint,si lapsi fuerint,si pericla subluerint, confestim Deum,ut sibi auxilium pararet,vocant. Ipsam et crudelitas sola, seculis so. & amplius nationibus omnibus, adeo aliunde inter se diuersis perseueras , suadet,quin & fortius R 3 con
142쪽
Lib t. de recisia fide. Ad illudPro .cor regis in manu DA
r36 DIVIs Io III. conuincit, idem prorsus fore, velle sine Deo regnare, ac velle sine cerebro discurrere. Nihilominus demus gratis, Principem malum sub populorum oculis facinoribus suis suffcienter pro bare,se neq; Diagoram Milesium esse, neq; Abderitem Protagoram, neq; Bionem Boris enitam, ita ut illum, qui ipsum creauit
minime cognouerit, si etia quem cognoscit creatorem non tumet, min' qua antea se discurrisse ostederet,ut merito scribat ille.
UMagna profecto manis est Euangelio non credere, cuius veritatem sanguis MartTrum clamat, Aristiscae resonant voces, prodigia probant, mundus testMur, elementa loquunt-, Daemones cs Dentum Sed longe major insania, fide Euangeli, veritate non dabura, vivere tamen quasi de eius falsitate non dubitares.
Prosecto nihil aliud quam Rex stultus a suis subditis illa
crederetur, qui in regimen vix ingressus, arcem meliorem hodiet demolitur, cras vero columnas, quibus eius Domus substent tur, prosternit,cognationibus, unde egregium nobilitatis emo lumentu comparauerat, abrenunciat, custodias, tutum ipsum
reddentes dispergit. Eodem quoque modo insanire videtur qui turpi rebellio supremae Dei maiestatis obliuiscitur. Est etiam Deus Regum forta litium inespugnabile, cum flens Hieremiade Rege, abeometiam profecto, assirmet, Dereliquit Rex arcem suam. Est quoque uniuscuiusq; Regni basis , supramum piissimi, V carissimι imperi, vestrifirmamentum est Christus, inquitD.Cirili scribens Theodosio. Est, inqua, cognatus ominb pprinquior, quos bonus Princeps habere poterit, docente Sinesio, Deum a cana quadam necessitudine religiosum Principem sibi conciliare. Deniq; ipse est, qui suorum Uicarioru custodis semper inuigilat, ut Te misti' suppositit, Cor si is, ait, inpalma Deisateditatur. Ille ergo, qui de Deo, cuius prouidelia potest ipsum custodire, nobilitare,
reggere,in securitatem ponere,parum,aut nihil curat,quomodo prudentis nomen acquirere merebiturὰ Quomodo instar ocula
tissimi felicitatis Reipublicς inspectoris tenensest,qui feliciore omniu populoru fine despicit, unde principia ac media omnia cuiuscumq; regiminis, laude digni, mens humana, nomine & re Dei cultrix, abunde & sine ulla deceptione coprqndit Θ Nonnisi mente captos alios nunqua vidi irritare Leones, qui eos dii niare possunt, igne dare cuniculo, qui eos sepelire debet,trahere ex se suos in humeros molarem lapidem, qui eos potest deterere. Neque
143쪽
137 Neque sit qui hoc in me aliquam Christiani cordis teneritudinem existimet. Primum monitum , quod AuEusto suo Me
cenas dedit, ruit hoc , Diuinum numen omni modo, omni tempore gyeole, , lata, colunt esce. Id quod antea Cambises Cyro con cenatis mo. suluerat, inquiens, Dei esto amiciu , δ' in eundem pius, nihilque τοῦ ἡ Α Α' msteo implorato aggrediaris. Quotquot , statuum Vtilia decernen taxesib=b6. do, optimi regiminis prεscripsere regulas, legesque sanciuere, studuerunt prius, talem de sese populis fidem parere, ut inter ipsos, & diuinitatem aliquam faedus intimum, siue correspondentiam nimis domesticam extitisse, crederentur. Ita habiti veridissim; sunt celeberrimi antiquorum iurium conditores, unde Omilis politicorum disciplina tanquam a pluribus fontibus abundeae feliciter emanauit. Habuisse legem, quam tradidere ZO Min. pieiti. reaster Persis ab suo Horomasi, Trismegistus AEgyptijs a Mercurio,Minos Cretentib' a sumo Deoru Numine, Licure Lace- demonib'ab Apolline, Drago Solon 6 Athenientib' a Minerua, Numa Romanis ab Egeria Nimpha, Maumethes A rabis a Gabriele,Zamalsis Scithis a Dea Vesta, scriptores tradidere. Mundus totus, ne dum Theologus unus NaZianZenus fatetur, scientiam, seu peritiam gubernandi homines artem esse omnium artium, quam plene, ac perfectὸ quidquid Deus non est, poss- .dere non potest. Neque credendu, secretum tam pulchrum suis dissidentibus velle Deum ita faciliter comunicare. Quisquis de semetipso talem conceptum alijs peperit, ut palam se male cum Deo stare adnotetur, vulpis, & non Elephantus, scilicet astutus, siue malitiosus Italice furbo) dici quidem potest, non autem sapiens, aut prudens. Adnotantur interdum in negotiorum, totam unius regni quietem concernentium directione errores adeo enormissimi, ut cogent Politicos conclamare usique ad astra, eo quia eorum axiomata parum observentur, eoru institutiones plurimum contemnantur. Dent tamen sibi pacem, acquiescantque, nam si mali regiminis effectus cognoscunt, veram causam neutiquam sciunt, neque vaticinantur. Nimis faciliter cerebrum perdit, qui Deum perditi Abs Dei timore Omnis sapientia, sed eo deficiente, omnis inscitia expectanda.
144쪽
I DI visio III. Amplae equidem sagacium consiliorum prouisionis magno re- . gimini opus est. Quamuis eis humanum abundarit ingenium, nunquam tamen quantum sussicit ex ipsis habere omnino pol ' rit. Ac propterea qui impietate,ac dissidentia in exaustae Sapie tiar thesauros, ne suae defectioni ab eadem suppleatur, detinet, ex frequenti eventuum aduersitate pro insufficienti habitus, nec non & absque nauigandi pagina vesertaque iam creditus, nonnisi ab habentibus voluntatem se perdendi posset in Nautam desiderari, ac eligi. aeui enim sibi malus est, cui bonus esse
Multis literis imbutus si studuerit pro Principe, si generosus Miles sub eo certauerit, possetne, vel unus, vel alter id essicere,aut pati,quod pro eo Christus effecit,aut passus estὸ Quomo- do ergo minus sibi tribuentem, si magis sibi tandem non amplius curat, curare Princeps vellet ' quomodo benὸ eum aspicere, si ita male ipse Auctore despicitὰ Qui unicam Omnipote tiam, a qua momentis omnibus vel ut Saul Darmonibus conflanari, vel ut altera Iezabel canibus proijci, vel ut Manasses serreis catenis tradi,vel ut Sedecias oculoru lumine priuari, suis pedies sine ullo pudore conculcat, quid non ignominiae, & contume bar eis pareret, a quibus nullam peiorem vindictam potest e pauere, quam interius animo ab eis odio haberi, vel ad sumum in amicorum, ac confidentiorum receptaculis liberius de suis facinoribus obloqui Θ Non ab Eremis Tebaidae, siue Nithria
Lib. s. Polit. in aulicorum caetus hic doctrina tranblata est. Aristoteles ipse 'ξ 'j multo ante eam docuit, Bion quoque legibus, quas Prienensibus scripserat, maximopere Principi iniunxit, eius onus, accuram esse debere, ut ab omnibus se rerum diuinarum amat Et praeherea rem cognosci faciat, alioqui, aiebat, si Deum illi non reueretur, νό μ' - ' non cur ab eo in in se impetraturos homines speravi. Christiani sunt, qui Principes, Deum timentes, amantes, ac honorantes, s. ur. i , ,. Etsuam potestatem Maiestatι eius Famulam facientes, selu extimant. Ciuit, .s p Sunt etiam & Barbari huic opinioni conformes, cum hi quoque, ubi suos Principes viderint infelices, autument, propterea eos tales esse, quia sunt Deo parum grati. Gentiles Graecorum
145쪽
n m aliunde aduerterunt, strenuissimi atque fortissimi Timothei facinora omnia in peius ruisse, ac deteriora effecta esse, nisi Et plutati ex quo, reddens ille Populo rationes, quaecunq; abs se feliciter gesta carmine illo intercalari, Atqui in hac re ortuna partes fuerunt nudae, iam sibi soli impudenter tribuerat. Spreta sub fortunae nomine Prouidelia,seuerissime eum hςc vita est, queadmodum N lulium quoq; Cesarem, quem prudentes Romani eo die perditum ac derelictum credidere, in quo Aruspici sibi nuntianti, . i. Ex te nonfuisse bona, respondit, Erunt bona cum olos ac tacitὰ annuit, se non amplius Diuina dependentia indigere.
Bonomum , maiorumque nostrorum obseruator, custos prout a s ς nobis tractatus est, ita nos i tractat. Principum munus, seu ossirium genus quodam est nobilissimae Agriculturs, per quam mala germina ab Horto Reipublicae sunt euellenda, ac bona placidis beneficientiae imbribus, ut feciliter crescant, irriganda. Sed
Ars agriculturae fere ista a caelo perficitur; quod maxime Principes Ση Chosin. adnotare deberent, na teste Apostolo, Neq; qui plantat est aliquid, Lia corint meque qui rixat, sedqui incrementum dat Deus. Ut non amplius, Dei prorsus obliti,secure regiminum prosperitatem saper aurum, ac honore, nec non&super exercitus funditus collocarent. Auis Chri iamim, etsi totus Mundus ei subijceretur, tueripossit eum qui a Deo '
expugnatur ' Rudiores Populi &ipsi qu magnam illam Aru
stotelis veritatem, nempe Promorem se Deum iis eos,quι eum maxι- thme colunt, proculdubio attingunt. Usque dum contuentur, eo- ενς
rum Dominium sidus cum eo pepegisse, qui mortis, & vitae,annonae, siue pinguis, siue macilentis, honoris, & ignominiae elaues habet, sub eius umbra omninδ tuti,nultu discrin re sciunt formidare. At tunc vltricis Dei Iustitiae ad asperrima flagella ii a terga parant,cum qui eos innocetia tegere debebat, inlaetis suis criminibus insuetas punitiones in ipsos irruenter prouocat. Dum Princeps intuetur quae sub ipso sunt, consideret Iub quo ipse em Gx glib. Clamat enim interna ratio, i quinquest isti subjciat, a quo habet misit. Hac de re Imperator Emanuel Paleologus primum monitum, quod Ioanni filio reliquit, hoc fuit. Copia boni diuinitus instar plu- ' t
146쪽
minimo quadrante, quam porrigere solebat, suam beneficien- ese, ausus suerit. Nec non & parum dignus Per-
tinax, ut bona seruitus ei praestaretur, cuius liberalitas verbis totum abundans, rebus omnibus indigebat. Cyrus, Anaxilaus, Alexander, & quilibet felix Mundi dominator hanc cu Traiano percepit veritate,nimiru, ulla maiore esse Principis felicitate, quam jecisse helice, intercessisse inopiae,fortuna micisse, ω dedisse homini noua am. Queadmodu esca capitur piscis,ita homo beneficientia.
Divisio III. imperat. Et ut breui omnia clauda, quae de Prudelia in prssenti afferri possunt, dica, antiquu Comicu in dicterio illo, Deu cole,es
omnia lacus recte, tanqua alteruEuagelista locutu esse. Idcirco fatetur Sozomenus, SolamPietate Regibus' ere adstitem sine buxussus esse momenti exercitus, robur Imperi=,-reliquum Vparatum.
Cui addenda illud Claudiani. Nunquam libertas, quasub Regemo. Li3ER ALITAs in hoc loco non me cogit, ut de ea prolixam orationem impenderem. Propterea quod ex bonis quamplu, rimis, cornucopia Pietatis Austriacae Stirpi comulatissime distributis, & in III. Gentilitio enarrandis,tortis ac aureus nexus inter eadem Pietatem & Liberalitatem non secus ac inter ipsa mei,& Prudentiam concinne apparebit. Imo idem demonstrabitur, ii hic factum de Prudentia, Pietatem nihil aliud in Principibus esse, quam caelestem Liberalitatem. De hac seripserat ille Iustiniano Caesa ri, Solus beneficientiae thesaurus stabilis est. Virtus Pietati iuncta ea est, qua ret, essema confidit munisicus Imperator , lucratur enim gloriam, cum dat pecuniam reuersm am. Ne
quaquam verum esse, sufficere ferrum, ut tutum fieret Imperiu, Politicus quidam Aureliano iam suaserat. Si ferrum requiritusi Vt timeatur, ut ametur aurum est ei necessarium, aiente Seneca, Melius benefici,s Imperium custoditur, quam armis. Sint prorsusim fructuosa illa bona, quae profectib ad aliud, quam ad multos amicos comparandos valere solent. Unde merito Rex Siciliae Dionisius Principe gnatum increpavit,quod apud ipsum quamplurima, ac varia, & omnia a Patre sibi missa, sed a filio Mi retenta, adinvenisset munera ; illorum planὸ, quibus nescierat aliorum gratiam, eamet alijs largiendo, ut fas erat, lucrari eu im dignu vere existimans. Sordidus Galba, du fronte inuerecunda
147쪽
ΤRIvMPHI PRO sp BCTVs. Is quotquot imodica alicuius fundandi firmandiq; Imperij cupidine exarserunKAugusti artes prius experti sunt: Cui non alia , unde leue fuit indomitam Romanorum libertatem pauco labore assuefaciendi,nisi quod pronus cum esset ad omnium auxilia,
Militem strenuum donis, Populum annona, cunctos dulcedine oci. Taeti lib. Lpellexit. annal.
Animaduertendum tamen, quod licet Valerius fatis ad propositum doceat, Liberalitatis duos est. Iontes, merum iudicium,et Μ i 'o honestam beneuolentiam, nihilominus Errat si quis exs/mattaa' , , is a. cilem rem esse donare. Donare facile est, at donare benὸ nequa- BGef. ''.quam. Opus est hoc proprissimum, ac connaturale Principi, attamen absque plurimis circumspectionibus peractum, innu- meras penitudines, doloresque secum affert. Subitae LVitionis min. lib. 7. comes estpaenitentia. Quotidie enim probatur, verum esse illud, fine hoc aelectu beneficia magis proqcimus, quam damuae. Sine hoc bEhefieij, 'delectu illi sane, qui nunc mutuo, nunc dono , nunc minu omnιa Cι- idem Etita 'Mm bona rapiebat, pleriqueprodigι Principes, qui etiam runde non hςμφις ε vortet accipiunt, atque in hoc'unt istiberales c tibi ralitas enim ait D. Arist0 Hieronymus, liberalitate sterimur 9 in dies conformantur. Adeo ci pudeant dicere cum Theodorico, Muni scentiam nostram nudi Apud Cac lumus extare damnosam, ne quod alteri tribuitur, alterius dis Enrisi :':: V ' iis licetur. Haec irregulata largitio si fuerit alijs nociva, latroci-handi adgaudebit titulo: aut alijs nocent, ut amys liberiales si Vt, in cleer. lib. a. eadem sunt iniustitia, ac qui in cluam rem aliena conuertunt. Si a d Per- -ς φλsonarum circumstantias, dum munifica fuerit, non respexerit dicatur largitori, maiora odia consequeris eorum, quibus ademeris, ΤΣh 34'quam auores eorum, quibuae dederis. Addaturi, AEuidquid contristat, i ulter deletur lassias enim in marmore scribit bem ο-rum vero memoria cum fructu consumitur. Si absque ulla Persona-Wm exceptione munia sua porrexerit, equidem illi, qui hanc 'd ceptione cuperent, neque grata haberent munera, neque mu-pificu datorem amarent. Si crediderit comunem beneuolentia hoc pacto lucrari, sane decipitur, quotiens indignis fauerit,nam tali modo causa effera extitisset, ut benemeriti indignarentur. Aia prodigalitetem transierit, eius natura, quae vitium beneflau
148쪽
stulti Principit m delitiae. Mart. lib. 1. Plin. in Pan.
Arist. . Polit. Hist lib. LLib. L. Ann.
ad Niciam. Tassoti. lib. a. quaei II.
r x D rvrsio III. videtur,nonnu qua fieret sacrilega. Ipsa nam esset, quae Principu
delicias, ut sunt moriones, siue stulti, aut scurrae, mimi, para' sitos, adulatores, lenones, cantatores,& cantatrices obscenis simas, & in id genus similia,cumulatissime foueret, nutriret, sita' stetaret. Ipsa,inqua,in qua recte inueheretur ille, iud stultius qua quod libenter iacias, curare , mi id diutius facere non posis y Nam noad eam, sed Ad Liberal talem, quam ipsa destruit, pertinet, sta trιbuat, mi pauciora sibi non relinquat. Quaeque debaccanti phrenesi, dum bona Principu depopularetur, simul eos honore spoliaret, adeo ut politice dici possit, in in gentia nimia coustitutos deiectos nimis animo esse. Impulitque Tacitum, ut Principes alloqueretur, Faduntur quibus luxurias'ecie liberalitatis imponit , peradere multi sciunt, donare nesciunt. Et alibi huius luxuriae perniciosissimum crimen, experimentis quotidianis adhuc probatum, hisce verbis detegit, Arariu, quodper ambitione exhauseris, per scelus seupplenduest. Ipsa demu esset, qua peior fieret Princeps ac si auaritie culpa assiceretur. Quid turpius, quid criminosius auaritia in his qui praesunt Θ Nutrum est mitium turmae auaratia, prae enim ια Principibuου , e, Rempublicis gubernantibus , habere enim quaesis
Rempub. non modo turpe est, ste celeratum etiam, ac nefarium. Scio
Philosophum probare, ac definire, illiberalitatem incurabilem esse, nam senectus ,& omnis imbecillitas redde re illiberales via detur;magisq; qua prodigalitas hominib'ipsa eoru natura insita
est.'Et in fine illius capiti ait, Merito mero istiberiaitas cotraria liberalitas ι propto ea esse dicitur , quod marin maia, quam prodigalitas est, magis ; in ea peccant homines qua prodigalitate, de qua erius ia diximus. Nihilomin' allatae propositioni respondetur cu quodam Politico moderno Italo ac magni nominis,qui hoc modo suam sententiam explicat.
Dicerem ipse, inquit, prodigalitatem vitium longe peius ac damnosius auaritia Principi esse. Na ut possit prodigus Princeps impendere, ac donare, ad media illicita, ac tyrannica proculdubio cogitur recurrere. Hac de re Bians legibus, quas tradidit Brianensibus, iussit,nunquam Prodigo publicum regimen dandum; Prodigus enim , aiebat, aut Regnum destruit, aut Tyrannus euadit. N cc Aristoteles huic doctrinae aduersatur, cum locis
149쪽
TR iv M pHI PRos PECTvs. 8 Ii locis citatis disseruerit de priuatis tantum personis, ullum in , alios dominium habentibus, ac in ordine ad correptionem, quam, si non admiserit auaritia, admittit prodigalitas. Qua de causa idem Auctor stiperius dixerat, prodigum auarum si- mul esse, atque illiberalem. Huic, cum bona sua male ipse con- Vbi trui sumpsisset, nemo compatitur. Infensiores prorsus prodigali- . tale extitere Gaius, Nero, Eliogabalus, quam auaritia Galba,i Vespasianus, Pertinax. Insuper prodigalitas non solum Prin-eipi, verum etiam status utilitati magis obest, quam auaritia. prodie enim thesauros ac diuitias Regni cosumens, passimq; corons bona oppignerans, sibimet nocet,quia urgente belli ne, cessitate, quo modo sibi prouideat, nescit, ab omnibus dese- . ritur, atque eandem necessitatem successoribus, qui prorsus omnia exhausta reperientes, ubi se voluerent, ignorarent, de- relinqueret. Princeps autem illiberalis, seu auarus, dum th sauros accumulauerit, potest eisdem uti, ac semetipsum defen- dere, ubi&quando oportebit. Quod si opus non esset, mag- num deinceps fundamentum relinqueret succelsoribus, ne po- pulis dura gravamina imponerent. Affert Auctor exemplumi de Ludovico XI. ijsdem verbis italicis, quibus ipse quoques assero. Lodovico Vndecimo Redi Francia suffimato Principe Pru Eremst dedistissimo , est leue ae lui , Ae baueua inguis rastratie sestes di corte, citia eiu Aesiseruiua det Barbiere per Ambasiciatore, e dei Medico persegrata rao,
E duo la sua morte su trouata ne ' libri desiastes di casa et a partita dii a d. soldi per sepaio di maniche nuoue, mese ad inglubbone mecchisi det Re , ein astra H Ir. quattram persa si racconciar Ilistiuab. DL, ees: Caesar, ac magnus Alexander, alijque magis prodigi, qVδ ou αουά, liberales, eo vivendi modo gloriosa facinora, admiranda sane, latissitii imitandam posteris dereliquere. At haec instantia parum urget, nam tyrannum fieri aptiorem esse auaritia liberalitatem absque ullatissitatione affirmandum. Non sic auaritia, quae, ut status aliquis siue tyrannicus, siue legitimus conseruaretur, melior proculdubio creditur. In bello quoque ubi manubis, multis spoliarum copiis consertar acquiruntur, ad militum amorem, cos 3 mita-
150쪽
aeit de Vitellio. Sen. loco citi Ealutarcho Lamp. in s
De. CORONA Iauti Austr eae Pietatis capiti imis posita.
II. Coronaiarum genera. Corona Obsidion. ex gramine.
Uitatumque seruandum, non solum esse liberalem, sed etiam prodigum necesse est. Ubi vero impensio fit propria omnes m-ti ablatione finiti prodigalitate quamcitius finitur. Ipsemet
Alexander nec ignominiae notam aufugit, quandoquidem pro seruitijs nullius fere momenti nunc illam Civitatem, nunc ista Insulam donaret. Et quamuis putarit verbis aliquanto asperis, Non quaero quid te accipere deceat, sed quid me dare , excusare exces.sum, attamen audire statim meruit, si istum non decet accipere, nec te dare. Verum Cesar ad Romae tyrannidem aspirans, idemque Macedo suorum militum sanguine A siae regna nanciscens, utrique,ad suum finem assequendu,munera sine mensura exerci tibus elargita maxime quidem conferebant. Quemadmodum comemorato Ludovico, statum haereditarium bene fundatum, ac tutu Filio relinquere cupienti, certe auaritia magis ac magis
opem ferebat,quamprodigalitas. Et ideo optime de dissipatore
Vitellio ait Cornelius, inerat tamen sim'bcitas, , liberalitas, quae nι modus adsit in exinum mertuntur. Ad quem modum respexit
illud Donabit aut bonis , aut , , quos facerepost bonos. Proptere Diogeni primo talentum, deinde teruncium unum Antiocho expostulanti, respondit Rex. Talentum plus este, quam Cynicis petere deberet , denarium se minus, quam quod iaceret Regem dare. Quotiens ergo ea parsimonia imoderatae elargitioni opponitur de qua loquitur Lampridius in Alexandro Seuero, aluod erat a
aurum costgendum attentus , ad seruandum cautus, ad inueniendum
Iosiicitus , fled me cui quam excidio , melius quidem est, ut Prin ceps sit parcus, & illiberalis, quam absque mensura liberalis Quando autem auaritia iniustitiae, & crudelitati iuncta est,non dubium, quin ipsa in mostrum non sufferendum vertatur. CORONA ex viridi contexta lauro triceps Austria Pietas
circundarur, & multa cum ratione. Fuerunt apud Romanos septem generum coronae, quae in magno pretio habebantur.
Prior ordine, S: dignitate alijs longe antecelluit. Obsidionis eimet immediata, ac sub numero sexto posita, ab obsidione liberatis ex gramine, decerpto inde, ubi ille, qui eam merebat, eo quod obsessos liberauerit, dabatur. Ouica vero Ciui a Clua