장음표시 사용
151쪽
lum iisdem itoine clivetitoriedignumis poenaves premio. vel ei actualiterpersebuitalca a poenam vel talepremium. AllIl. conclusio. Distinc tio huius dictioius deberi eosita in coclusione praecedeuno est erronea in fide. AV. conclusio. ix christi Limagines sunt adorandem modo quo eas adorat ecclesia.
XVI concluta. Modus adorationis imaginu&aucis que nut Petrus do Aquila Henrictis de Gandatio. Ioanos Guarra. Durandus. Robertus.OIchoth&comuniter oes Scotissae est ρhabilior modo que ponitd homas. XVII. conclusio. No propterea Q aliquis negetimagines esse adorandas eo modo quo ponit Thomas negatia consequenter eas esse adorandas eo modo quo ponitecclesia.
XVIII conclusi. Cum in deo sit plenitudo totius esse potestoriis quantum est ex se omnem naturam
hipostatizare. XIA.conclusio. Delaac quaestione uminaniraeurationesi defectu naturae suae repugnet assumptibilitas adcliuina natura in Unitate iuppositi ut credidit Henricus. an no ugnet: ut te net comunis via. potest catholicus ita esse dubius uino hiscat actu sinuu contratacendi opinioni Honfici. XX. conclusto. Positio negans assensum alicuius dicti non infert de virtute sermonis positiuum assensium dicti oppositi. XXI. conciti sita
Tota magia quae comuniter dicitur necromantia. Nomnino quaecun ars ves scieram si modo talia attes vel sciereat sunt dicedaequaeve I pactum vel comunione quoquo modo habetes daemonibus explicitu vel implicitu expfincipalives re annexo antecedenter C itanter aut es uetera omnino quocius modo id sitest res probrihil superstiuolatan topeoclinam dem . XXII. nclusio Scmailla quae minae, dicit Hepracticanaruralis ossipiae& qtae a uilielmo Pas iensi eca ne N a graecis omibus auctoressius dicit magianaturalis nihil coimetisse quod catholicae di orthodoxae fidesrephignet. XXIII. conclusio
Nullain scientia extendendo nomen scientiae ad reuesatas norcuriatas quae noscertificet de diuinitate christi alia ab euangelica doctrina discientia claristianae theolopia. . conclusio Inter scientias no reuelatas:sed quo ad omnes sibi partes humanitus inuentas ct aquilitas nulla est quae nos magis adiuuet in cognoscenda diuinitate clitisti lilia per quam
cognoscimus quid virtute agentitum naturaliutam sublunam Φc estium fieri possitiat comprehendamus deinde ex operibus christi fuisse eum verae naturae enm Nauctorem qui ea fecit virtute tia quae omnis naturalis potentiae recaelesiis Niciunae tesminos excedunt. XXV,conclusio Non obligatur fidelis ad utendum semper&in omnisua loquutione hoc terminosa entia citcst comunis ad scientias reticlatas cteno reuelatas. XXVI .conclusio Inter multas partes mentiae cabalisticae una est quae est de virtutibus corporum Giles
smiim XXVII. conclusio Haereses Oregeni attributae impiae sunt&detestandae di merito per ecclesiam conde natae XXVIII. conclusio Cum ita sit ψ vel Otigenes illas opiniones nuta credidit: sed ei ab haereticis fessio Byrunt attributae ut Molunt Rufinus Pamphilus rutilodius Dydimus B Hymon:
si eas credidit aliquando decis in fine penituit in vult Hieronymus des alute animae inus rationabiliter est bene credendi im&oppositum aedere non tenemur denectist
tale saluta. XXIXconclusio Actus dendi est ac iis liber. XXX. conclusio Actus credeticino sic est in potestate hominisq)PPosita propositane inere blam
152쪽
mmam di seli mi imperium voluntatis potest inteIIectus adhinere uni pam potius in alaeti. XXXLOInclusio Quacie tu hac proposivoneno est in libera potestate volantatis. Tedere fici iIumis des esse υctum quando sibi placet: Naedererit messe falsumquΣdo sib Iacet permittere laifum plicitum per praecedentem conclusionem no cirrat in fide. XXXII. eonclusio Accidentia in faciamento altaris in nullo sunt subiecto.
Possibile est depotentia dei absoluta existentam panis rorianere fame essentia: la subiectari accidenna panis:di hoc supposita distinctione reali interessentiam dieri stentiam. X lill eonclutio Qui credistissimi propositionem: quidixerit accidens existere non posse nisi inexistateuchangi poterit sacramentum teneretinam tenendo panis substantiam non remas nere polle verificari per id quod est dictum m precedenticonclusione non erratin fide. XXXV. conclusio Panetras no remanet in sacramento eucharistiae supposita a christo deo homine: seda uersione transit in elimna corporis christi. XXXVI conclusio Si teneatur cum communi ina. deus pol si suppositare quamlibet naturam possibile inlchristus assumit pane larem munitate diuini suppoliti: repossibile est in potale stippolita nem christus sit oraesens in altari ubi inpaeus: Nita in sine coitedione aut annihilatione panestatis christus sit in escarisiecudum possibilem critatem faciamen:
ci charisiis no quidem insututia christo ista possibilis instituti. XVII. conclusio
inii creditissitam praepositioncm vi doIicet ii teneatur inmis vis do possibilitate supin iitati rus adeo rospcetur citiuscunq; creaturae dico q, sine conuotioncsiit, statiae pas is incolpus chrisives paneitatis annihilatione fieri potcstutinaltari sit coapus chrissi secundum Ueritatem faciamenti quod sit dieiuna loci endo de possibili non desicelle permittere sensium explicatum in praecedente coclusione nocuatin fide.
Ista vestahoe est corpus meum eccaetcra omia christo prolata sunt significa etes tantur no materialiter. XXXV conclusio Ista eadem verba cum ab et Iangelico sacerdote secrantea seruntur maletialiter.crescitati tmetur non signi auue. XL. conclusio miracula claristi quantum rem Belana sunt gumentum infueruntfactam virtute diuina. XLI conclusio Misacilla christiquatum admodum tactedi sunt aratim enim sese Christus faciesvirtutem diuitilla se habebat no aliunde. XL .conclusio Deus perfectui limo modo cognitionis cognoscit disie omnia alia a se.
XLsΙ.conclusiolare est omnis perfectio simpliciter. XLmeonclusio Si utamur hoc nomme in testiualis secundum modu Dionysii ut dicit non m aps
Propria tam naturae angelicaesi tracionale dicit notitiam appromata natura: hum nae tunc improprie dicimus Q deussit intellectualis aut lintelligat.
XLV.conclusio Anima per illi id in ligerea itu quod est directu&pmanes seneadminiciiIosensus aut tantae seipsam lata actu didist Mintellist. XL I.conclusio Antilia permultiplices divinos alios actus suos varia di multiplicia alia ase intell1git.
153쪽
AleXandri. 1. pon. M inimi ad Io .Picu Milandillam: Concordiae Comitem Dilecto filio: nobili uno Hannis co: Conam Milandula .
Dilocte fili fallite Rapostolica linurictione omniti catholicol*qtutaec famae corsi: praserum quos gQicris nobilitas litteraru disciplina Uitae fidei moletlaodoxa: intcgritas cosmondar quatu cu deo Iicet sulimias Dudusiquide cuprima ad se. te. Innocentium papa oriatiu praede stare nosti u:&Romana chiria te tulisses: ec noningetas in theologia A aliis facultatibiis coclusiones ex pinillione praetin praedecestaris publice ut moris in dispiriandas affixisses:quassib apostolicae sedas conectione te sustentare os sciebas. Et dicthis praedecetIserinta illas ali as sidci 5 religioni nostior cotrarias errosneas:lcandalotas ct male sonantes: ac deno sana doctrina suspectas ab aliquibus intellexistet tu integritatifideicdsulere volens: ne sidelium mentes:&praesertim simplici; unae. qui ad huiusmodi piihIicas disputationes confluere solenta mimpctent. Non nullis venerabilibus si ambiis. tunc suis: nuc nostras episcopis:& aliis faciae theologiae ac imius iuris .psellacibi is p cu nominatis:n litteras sitas informa breuis comisit. Et madauit ut colenta in dictis costasionibus aminarent: an aliquae ex illis ex vivet ho=riimatae camolica dissenarent: aut haeresim saperent: set Idubiae ocantabiles aderros
una sensim trahi possent dii predecessisti referient: sicuti plenius in dicto breuic5finertiit habita fici sire atione Noportune abiuderet Qui quide episcopita es fores eide pici decestari retulcissi quas iasibi videri coclusiones iuspectas: ec ut assere bratta relim sapietes. Qtias in conclusisnes gratia tantu scholasticae disputationis ae sub apostolicae sedis correctione disiputandas publicaueras: di tales dem v eas teliabis Linum psellus es:quales a cunde praedecestare nostru iudicarent: iureiurando Minibetens cuicum declarationi quaipm praedecesseseiphoc facere contingeret astensum. Me vero per dictu prete cessore acc*to te quedam alvi ibruapologeticum edi disse: quo e decoclumes in meliore & catholicu sensum declaras inter retinaris: ec circa eas intellectu sincerae fidei explicabas. Idem praedecessesnepraemisse spositiones corda fideliu qquomodo corrupere interdixit lectione libellipraedictat oningeram coclusi onu.te tamentissa ob praemissa inciniis emtin1acionis nota: dociarauit: ut
in eisde Iris quaeptenore hic pro expres habcri volumus Iarilisco ei. Voveide p=decesseripolim aliquibus suggerensius praetextu didit apologetice. scpraemisso iura mento tuo cociauenisse te iugalijsagete ad curiam citari mandauit: cuius mactatis re iter enter acceptis ad Romana cum regressurus iterariqpuisti. Cunm in Italiam perues nisses ex beneplacito mitis praedecesibus inparcibus normitae stibstitisti Interim velo praemissis ad nostra noticta deductis: inquisitampnos totius negocij veritate. Copici inta praesem refereubiis Ven. Vento Geor.esto albane. ec Vlixi,onen. ac dilectis is ins Io. baptista de ursinis titulis me oluet.Io. NPzuili presbytero: NFi ancisco saneti Est: stachii diacono. Sa.uo. . cardinesibus. Quibus specialiter cGmiseramus ut adhibitos circitecto filio Paulo Genue. theologiae ac orclinis fiant 'iDnici psessore: di facii pa latii apostolici magistroue accurateinscii aret A nobis resciret. Nihil aliud postea cotra te actita Ocessiim s cu atteratu fitille hiod p in eode apologetico: qd in ord)odoxa fide tria cuiusuis suspicionis nota mente tuam apud oes res uaticla scripselas iudiciunt: ec determinacione Tisis pnedecestaris ac sedis apostolicae cui te humiliter submisisti tinue expediar amrmabas: Nin praemii Iarmissione di iuramento thiopei stiterisput mansitarcinaedis S denuo eua ymitus ideo nos bona Sintegra mente 5 sinceritatem fides: ac in nos Si sede apostolica deuo ne di obedierea tua paterno affectu plectentes:acte que euadiuina largitas variisvirtutibus illustrauit:pro potiosi caut salua ab es reani plurii :sique eua forsan indirecte dicto iurameto imo cuius forma hic haheret olumus P expres1b aliquo modo nauentedo incurrisses absoluetos 5 absolitnina sorte censentes causam comissionisJ1uiuImodi aduersiis te: di illius fiasi i iiii
154쪽
DE ENTE ET UNO MIRANDULAE FO LXII
dusem y represso etia habet ex quatus pedeat cora abusi urescibus ecisi sanctae
Romanae ecclesiae cardinalibus ad nos aduocates: motu Oprio oc ex certa scietis extanULiuitiis te noOde iurameto tuo psistente iuxta formali 1puis praedecesibiis nul am Oino δ' pier praemissiamcum fleextimationis nota:&ypter edit 1onem declarationum Scapologetici huiusmodi auialias nullam haeresis ecie vel suspicione aut nota Riistramcurniseseu in tamen vera vel fieti reIUsima diueraut poenas veIcensuras ita iure vel alias: contra haereticos Uel de haei est suspectos colentas siue latas quomodolis lici incurrille: similibus motu discienua alictoritate praefata a presentes decernimusta declaramiis inhibetes:distri 'iam invini sancta obmiecipe mandantes ordinariis loco nim dicomimis is ac officialibus quibuscul: etia haereticae prauitatis inquisitoribus ne te praemii iv occasione quomodolibet molestare seu ancylire praesumat decernetes irritu& inane: si sociis sus his a quot quavis auctoritate icirier vel ignoranter cotigetit attentati: pnemissis necno costitutionibus Scordina nibus apostolicis caeteris ri in trariu facientibus no obstantibusqhuibuscum. De quibus etia hic expresse facie aclitamcnuo sipecialis. Datum Romae apud salictu Petrusub annulo piscatoris die viij.Iunii. Μ.cccclxxxxij.pon.nostri anno primo. L.podocat harus. Ioannes Picus Mirandula. deente ex uno ad angelum politan
Arrabas milii superioribus diebus. Quae tecude ente e no Laurentissn medices egerat Cum aduersiis Aristo. cinus ni ethica hoc anno publice enarras Platonicor uinn1xus rationi sciis putareti essicari adeo viringes μnioec multi tinnutvideat factus ad omnia.sa quo illud praecipue admiror: ψcirin sit sempor in re. pu . occupares imus litteraricti emporaliqlaici aut loquit aut meditas. Ex quonia qui Art. distentire a Platone existimanta meipadisi latiunt.' lic5
corderiti iisq; facio ptii Jbphia. Rogabas quomodo ec defenderet in ea re Aristotes IesaPlatoni magistro cosmuret.Dixiqua: inc milii in mente veneriant cofirmanspotius quae tu Lauren reo inter disputandurespoderas:*nouu aliquid afferens .Sed noti
hi hocsa :essiaintas mi ut-de his fusius in ipsa qua adhuc parturio Platonis Arbstinest concordia sim si plurus:hiesii tamen ad te comentariolo perstringaea quae luctibi coram de hac quaestionestim locutus. Cum forte NDnicus beniuenius adesse Mes nostru psuadi doctrina Nintegritate caesisimus. Ego vero negare ubiqtita possum inrepraesierim li iteraria: socio pene daeci indiuiduo 'Liceataut mimi perte linguae polinoris vindice verbis uti qumti a nodufiorias e Iam iure donatis. Qitae tamCipsa rerum nouitas quaedam enecessitas expressit nee elega iis stili lenocinium quaeras: ut enim Malius inquit. Umaei res ipsa negat contenta docta. Fueruntigitur Idassus haec si rediem urii: de quibus sermonem habebamus.s Optu primum in quo platonicorum rationes narrat: Qitibus UOIunt a iere unu
academia cui placet Vnuesseprius ente: prius autem dicui ct simplicius &Platois de intelligi volunt&comunius. Quare dicteu cuius summa simplicitas ente reis' esse quide unu dicuti tame esse ens.Inna terminos ite Unius concIudi primo omnium attasi rude. illam Scinforme.QLiae in extra ut voluntentis limites est. Tum illuctasserunt no idem esse quod i opponatur reqvodens.opponi aute enu quide nihil:υniaute inultitudine: demigitur legequata opposita censeri duo illa.Ensct unum
irino hieru: nec respondere inuicem existimentur.
fCaput se dum quo quaerit ubi Plato Mente&vno stiloclitus: Ondi villius verba vel epotius 1niae dicetivntadcensaequalia Φhisa volvtvnu esse ente superius.
155쪽
Is illi rationibus inniti int: qtras pestifc9 dissolitainus no ab re fueritqiuid de
liutast in ad liquidum ueram unde a m dogma istuis modi ascribamus: ceraeliba inter doginaucos non est cesendus quippe qui totus nihil aliud dialectica quaeda acinatio:cuinyae Lentet tin abest ut ista aialogi verba res agentur: ut nullae extentia agis A arbitratiae diviolentae enarrationes:* quae ab his allatae sunt quialio sensu interpretari parmenides latonis volucrunt: scd omittanius omncs interpretes. Ipam insticlanius dialogi me quid ordiat quo tendat: quid Pinittat: quid ex uat .Porro ita se habet:in ab ea disputatione inunc sint oia an sint multa quae sunt: Socrates ad ides diuertis Iet multaq; stiperlatia parmenidesciscitaret: Resipodet parmenides placere sibi impetu illlim:.ppensionem animi ad res alnissimas definiedas:cetcrii collige inulteipsum diligentius ite duiuuenis es in ea iacultate exerce: quae inutilis multis videtur L sneccsulide ab illis nugacitas siue garrulitas nucupata: alioquin veritas te fugiet. Consenum aute apud omes quodWsequetia manifestat:p haec verba ab illo dialec tam significari post quae uita palmi Me Sociales interrogetqtus exocitationis huius modus si parmenidescrespodet illeptimo eu esseque azenone audierat: tu pateticulanus de haeae docons admonet it pspicaci solertia circuspicianno solum quid sequat si res alia sit: d&quid essequatvitaind sit:tuin videat:quid c5ssequaturaerni IIana qua esse aut non ei lepommus ut se resipicit utalia: quid ite alia ut ut illam resipi ibi cum plura ille in hanc sentcntia:tu sociates ita: Arduu opus essem nec te omino intelligo.Sed cur m ali ud nonponis almisto quem modo piractas: quo mihi diluesctor hinus restiatintellectustrespodetparmenides hoc sibi seni elaboriosum.deni Mnoncssidur, enide hoc diei AIeparmenidiqn in paucossim tu est alioquin parum decore ait huiusmo
ilionis uix di quaeda in celes titate muIMI; tractat a sene qamVotusquisin nouerit tractationem lecti , diffla- huiusimodi Neuagatione ad veritate adipiscenda ellen cessariam ficii mi vel hae cisis xat docere bazenonis plenam fide estisqddiximus .stdeni parmenides tractat inis est. le est stoedimus Mnoni uino sit palam multo81cos suasime tractadu: at si utilli voIuntde diiunis ordinibus deprimore' omniam principio in quae mulatio seni cogruetior aut erubescecla minus: sed citra m est cotrouersiam: nilinosipsos velimus fallere. Idcirca quod versaturiis crat parmenides dialecticum sic negocium necnaliud in eoia
crates postulauerat id autem iuuenil potius st senilis ossici 3 et eno iudicat rerat. Qtii bus cream testimoniis sino credimus ipsum pocurramus dialogu. Videbimus inniqua ah Laidam a1 Sed ubicis solum quam hoc si iit. Qiud consequet. luidit si O Ri0dς ' non sit. Occasioneni aute suae lentetriae declite uno hicacademici aucupati sunt ltomicosita quidna con
' sequat respondet futtinam ut illud u quod ei seponimus: sit impartibile:sit inflastum: fatis sit 5 cuid genus multa enumeret asseriti hoc inter alia. buturU. s. ut illud uncino 11 tens. Atted autem effatu haec dialeoticano sit exercitatis. Sed Monte uno dogma tradat: quanta haec dissiciant assercie .s. Unus Mens essedi hoc assercte futuruuli omia sint unum: illud ucns no sit di de palmenide fatis. Enim vel o in phiste Q st; soplis in hanc sentetiam potius loquit esse unu Nens aequalia Φ esse uente supcitus. Hoesie dicat de enim ubi explicet no imienio. Illud multilatiam significat ut per haec verba. Nam ita ciue oc uno cosiderans cofiteris necessariueste eis qui aliquid dicit unu aliquid dicere et anox vero quilio alis 1 luit necesse est: neci; Vnuqd. i. nihil dico e.Haec ille:Eqtialia ergo apud euimo eadesunt no vnuta nihil aeqtialia ite unu ex aliquid. Post haec ite . at dici non postrino ens esse unE. Atinita colligit. Ens nocincino accidit: cigo unu no accidi inomu loquit aut uno quod supra dixerat aequale cilicet quod est aliquia: videtur υ
156쪽
tiri pio ses o habet evnu est cens.Sed esto demtts Platone hoc affirmasse quod erihil lita affiniauit. Age aminemus inque sensum dici Veie potiterit: ipsius prima
arisitotelica sentcntiae in huc modusundamenta iacientes.s Ophiticitium in quo declarat quomodo accipiat ens ab Aristotele cum ipssim viciaequali atqioia ambiens facit. IIuo haec eris. de qua ambigitur uni ne aequaIis sit:duplice accitis uamoσd dup6t.Pirmus est ut cuctis dicimus:oine id intolligam Uscideri tra nihil .Qhiomodo ustis est Aristotcles cu uniciis aequale fecit. Nec dictione ab ratione sic usurpauirina ut vere dicis sime quid ut pauciloqui aut ut pliaresectemus. Sentimus enire opinamur nobis: Ioquimur alijsa.multituami: ati pideo loquamur ut intelligamur.Vulgus aut quicum c mcdio ita saccipiututoriae id clica
curens cuind deest esse 5 cid dici nihil voec non potest. Sed ei qui habiti sapientissimi apud hos ipsbsu traientiat ductione hacita usos inuenimus. Parmenides enim Pygthagoreus cit dixit desse id quod est. Deu intellexit. Si simplicio credimus aIη nmums qui lucia pannonide voluntaducisus eos: qui illa calumniat. uasionania dis meritost evnu una nivoce respodent nunci creditu a Parmenideno esse in rebus diuisione: multitudine: pluralitate. Qua ipse alibi in iis poematis aperte cofitet: sed cum dixit Unu est quod est iudicatu abeo illud cui vcicentis appellauo congruit: ecqHod vere stes evnut . quod unum deus est. Quare si Parmenidi credimus ausis defensoribus etia platonicis unu supra res essend pdi nisi si t supra deli: m abest ut deum siems iactat.Pannonides tit solideo vera entis appellationcm cooedat. At vita prista aetationis Platoni In Iulio nobis obiter occuirit. Sed Dionysius Areopagita: qui coli a nos dis utat fautore sitae sententiae faciunt no negabit Vcre a deo apud
Mosen dici ego sum qui sum . quod grae ita legimus Wi Ei MiO - .L sium Cras. uin s mercu dicat nihil filio non cris opponienti siccit multitudo opponitiar uni. cedent necessario illud quod no os ictas esse nihil si ueno cias. Siculo no est unu es multu si uomuIlitudo quarc si eadestritat lcgem Iocationis fateant oportet deum aut
nihil elle quod aures is ae formidat aut piscens. Hoc modo inscii accipiti Iliad primuaxiomata uniuersale ploquium statuimus de re qualibet necessario dici aut ede eam aut esse: de nulla aut unum simul aut dici aut cogitari posse. Cum crgo extra omnia nihil sit praeter ipsum nillil silaoc modo acceptuens solu nihil a se recludit Omnia am: hiat xculdubio necesse est inlate plura eo ambhevnia non potest niti ipsum ambiat Dilailqd Plato negatui sophis . Cudicit nocias siue nihil unu dicit no posse sinciuam hit pauciora ut ipsi volunt:aequalia ergo&cns Unu.s Optitqu' id in quo declarat quomodo ente dici aliquid superius possit. plicauimus altera ex his modis quibus accipi cnS poste dicebamus: quo e qui unitariqueadmodu recte uti positi niveiissimc astirmantnihil esse te cdmunius. N.estat alterue Iicenavis iuxtaque erit manifestu posse nihilosminus: Nucro dicitae aIlud 4d supra entis eminetia collocet. Nominum alia Ocreta alia abstracta. Cocteta calidium luces cadidum homo. Abstracta calor lux cador humaraitas. Est aut laaec vis illoNS ditiositas ut quod abstraeiudicit Idnotet sida se tale esno ab alio. Cociauexaduerso id significet quod no a se: sed alici ius beneficio tale est Sic luces lucelucet. Candiducadore cadidii est.&hoin olivanitateinho.QUvero nil ut sicipium participat: q; eade cossitio cidereia se*aIisius plicipatioeinesse potScquit ut dabstracta dicit a coaeto denominari no positi re no Cogrtie dicit cadorcadid bis est:nigredo nigra est: imo ridiculus esitu talia enun tiad quia cadorniger sit aut calor frigidus: sed quia tin&illea nigredine: Schic abest a frigiditate ut ire cunq; cadida sint illo cadida linti quaecu cal ita uius iticipatione calcari . iupedam ergo negamus rei tripla incise autila ille nGhabet: ut ca dicimus nigru no oste album aut quia excies lention aiora: ecpsectiori ratioe habet: qua nos habet cca taIllocutioe
dissidentia Cocreta de abstrat his P
157쪽
si titii canatus: ut cuncgamus albedine esse alba no quia tugra sit: sed liri no Iu ideoni est nigra quia est alba qd ide est diei inqtua habet albedine. Sed quia1pa albedo est. veniamus ad nostra ens cocretinois facie habet Ide mimidi quens&id est.Cuius abstrae uvidet haec dictio esse: utcns dicat cidit mesto pticipat.Sicut luces dicit quod lucenticipat videns cui incit ipm videre. Ad hac ergo exactam entis significantiam
si iespiciamus illudes Iregabimus erismo solusid non est: quod est nihil. sed illudia qhiodadco sit ut sitis melle' id ascoc exsiccst: ex cuius plicipatione olastini: sicutito, id ibi ut negabimus es localidu quod est expers calorius eas ipse Ior est. Tale autemn Q ονψς δ' - qi sit totius es leplenitudo u soliis a se est&a quo solo nullo intercesente me dio adesi eosaaecesserunt.Haci troneVere dicemus deundeste ens: sed si sperens diente aliquid elle si citus laoceu desiit m: cui qm Unius dat appellatio cdneques inde
ut unu HIPraens elic fateamur. Vocamus aute tuc deuou:no tam enuciates quid sitcbqud si tota quae est.&qtio ab ipo alia sint Vnuenini inciuit Dionysius dicitur deus quia unice estola. ursus Unudicit quia ita pricipitioimeu quae sunt sicut omniunii Vnu quare mero principia Unitas est. Quaproptet si utrolut Academici Plato in primapositoedeo attribui parmenidis atticinat unu esse ente supcuus no eritillud unus1ud Φ deus: qd ipsi fatur . rcnt cdmunicosensu adesierates de primo re otiar principio ibi a Platone tractat At
dicet quispia hac alte experte discors erit Alistoteles apta. Q hiod Arestoteles nu*iciens accipit ut sit siti, Uno doti m no coprelaedat quod Plato secit. Hoc qui dicut Aristo. Nologei sit: tacitoni Scipia hoc: Alonge clarius o Plato Nasexto p1imete philosoplaiae libro ait diuidiens inens pso:dcens pace es. ens psem. X. genea ad innuIIuaru honos interpretes sub hoc crate deui15 cociner1: qui nco est ens p accides neq; sub ullo. X.generiaco etur in quae diluditur ens per se. Vulgata ite apud peripatheticos estillasciua-diiudi in substatia& accides-cum sit ita accipimus-ut Mut&i elae, supra ens sit:es no sit subente queadmodum docet Thomas primo libro comentariorum in theologicas sentetias. Adiicia&hociniuria gloriari quosdam Platonicos: quasi mystciiti habeat Aristotelii notu cudiculduas cnegprias dei appellationes unum
ticos quomodo supra ens deus intelligi possi:possumus di hoc ostendere duo inpiis mis haeaenosa boni. . di ius deo Arutotele dedisse. na. xij. libro primae philosophiae Des h oheth postide toto ente scparatisq; nactibus disputauit. Quaerit postremo quasi post omia,poeil, ide, addolblius 4 piletat iniicstigandas c5vieris an praeterbonii quod quali inexercis unum Rho tirinentiu Universitalces . sithonualud separatu quasilia duce huius exeicitus idines nutri sedeterminat Q bonum deus est: de quo cdsequetereodecapite unitatem probat inebus testimonium post validas rationes illud etiam citans Homeri Et σω ρι-οσEσωεic Ei s. Vbi eigo falsus: ubi difficors a Platone est Anstoteles ubi prophanus ubi de deo minus o deceat honori e senties, fCaput quintum in quo declarat qua ratione multa deo adscribant petipatheticiqire dc eo negant Platonici docet I quonam pacto pe1 quattuor Padus ad caliginem ases damus qua dcus inhabitat. Oluam his nucroes Platonico': bus no eo modo: cui Sc nos cocordamus: s scd abs tute adueisis Atilio. viiii cotediit este ente superius αδ hsatis ex Lupioribus soluta sit primaro: ci dicebat deus uino mens. fuerit tii ope e pretiis digredi saviis ut Osredamus chirnolbium adiueisis utpote pIatonicis S per aftheneis sed ab eo te tape auctore de deo:&v ei castament B vere negent. Deus omia est A eminetissinae atq; psistisiurae estola. Q ano erit nisi ita in se audat oimplectones ut quicud ad inresectiones ec stat in rchus a sereiiciat possumus aut quic climpsecti ionehabetin his qsiunt duplicicapite definire. Alte cucuudini ecst quingenere illurtarei minus afectu est. Alterii cunfectu suos de ingeneiecst: sed ideo no simplicu
terstfectu: qnwnius Miletis psectione habet: δ multa sunt extra ipm genera Hiis a
158쪽
sul itauiano trita .ait Cos ni ite huma ira qionalis dicit imi secra cognicio est: a vasino inlis l.iboriosa adde intellectuale co nitiorae iraculi diuinam: quasithoos logi oi .uangelos is a eua impfecta copiamo et t. Ves obiclialte quod exti a se quis ritqiti id intra te. f. pleneno pollidet hoc eli veritatis luce seget, qpticit. accipe vita. Vita ea Pl est in pl'itis imo in o1 corpore est. No ideo Golui pheta avitare in ecnocognitio sed aano pura vita: potius aut vivificano sida ab ala in coipias derivata sonanlities sema admixta morti. Magis deniq; mors Vocada writa Incipimus enat si irae nescis Nuc mori cu primuincipii aus Viticie ex moi s cum vita Fredit: tucq pri mu desininius mori. ita corpore mortis luitus 2 carnis morte absoluimi sed nec piscitavita si angelore i isi pennitervivificus radius diuinae lucis fouerct in nihil si tota dilaberet cacie ratio in cariciis cii Q go dcu cognoscete deu vitiete facis: illud primu attede ut vitata cognitio quae illi asci ibit. his Oibus denimens libo a intelligat. Sed nolio fatis. Resiarcnes altera impie lio cuius exoptula oc. cipe vita perfectissima quae. i tota sit vitaec pura vita nihil habeS mortale nihil mortis admixturquae nullo egeatextrasse per dulci stabilis, permanoat. Ne ite conmione qua Nolati simul perseelissime cognoscant. Ad Jccei hoc cognoscete. in scola haec cognoscere: Mino extra sequanat critate: qua cognoscat sic ipse ipsas it ventas adhuc horffiitrumq;Φ suo in generea fcctillamne tale ut is ad uesseno possit. Sic tame acceptu ab inuice distinctum cleo indignisi cli deus enim omnimodauinfinit ape ectio est sed nOideo tatu Omnis Dioda infinita: quia ocs particolares petis Ilioncs atq; infinitas tales insccoprchens lat. Γιscones ne ii ipsiecit et sina pliciisnuis: nem msinita essent:quaeua colunt: seu es Ict
re aut cogitarc dc deo .ppi Lin Uesia At vero si vita quae perfectissima quide vita est. Ses, ita est i ithim &no e1t cogniti'Iteq; si appetitio sue volutas perfectissima qfiide vos liannis sica oluntastat Limo no Uinanein cognitio est. Similiain aliam deo collocetur manifeste fluit uti est ut diuinavita filiitae sit perfectionis: quonia ea habet pci festioneqvitae ino habet ca lciae cognitionis quae appetetiae tollamus rogo avitatio id soluin
quod caimperfecta vita facit sed quod Deitea vita latam Δ a cognitione similitorali it 3 noibus inubus deu appellamus: tuc laquod ex o bus remanebit necessario tale erit quale des intesti volumus unu. cpti sectulsimu infinitu simplicissimis. Et quoniam Uu. ms qiloddaira est farieua:item ens quoddana pafiterinct iusticia iitim si pa1 ticulastitatis, terminationis coditionem his adimas equod supercist non hoc aias illud SA . . .
erit bia ipsumens sed simpliciterens: sed uniueis Meens: no praedicationis mersis P litate: Ied pellectionis similitin sapientia bonit quod da est: quia hoc scilicet bonu quod osti apicnuatano est illud boni quod est iusticia: tolIe ut inquit Augustinus hoc. Tollo illisd.i. particesilaret lictolle Iimitationem per qua sapientia ita est bonia quod est sapiciuia quod no est bonu quod cst iusticia. parit ei in iusticia sic habet iusticiae honitate:
it no habeat eam quae est sapietior. Tuc tu uenigna alcfacie dei videbis .i. omne bona qui im bonum simpliciter bonum omnis boni bona Ita vita sicut ens quoddam cit: ita clitonu quoddam cstcn1 pcifectio Vna pariter sapientia peifectio una est.Abiice particularitatem remanet non hoc autillud Vnu.sed ipsum Unu A simplicita Vnum. Ca out rcigo deus illessit: qui sita principio dicebarnus lata omniuimpetrectione omni aest. omnia Cci te cum a1 chus omnibus ecquaesiui, suo genere impei sectionem di siti generis particii laritatem abdicaucris id quod remanet deus est. deus ergo ipsum ens : ipsum Vnuipsi imbo uti similiter ta ipsium veru . Duos iam gradus Τmouimus ad caliginem ascedentes dii deus intrahitat a diuinis nominibus Onane pugnantes maculam: quae ex res
rueit signilicatam imperfectione. Adhuc duo stipen rugi adus quosse altei nominu
159쪽
arguit deficientia altei nostrae uitelligentiae accitfiat initiaraitatem. Haec nomana rasve . riuN UNUN PIHIm concl ulinquid dicimio quassi participanam . quare rursus dico
I Q q 'Q dolim superens stipctuci ii ira: supci x nu sit pci bonuelse quia. spm esse est ipsa 'i ritas ipsa mitra ipsa bomias. Venim adhuc ita luce stimus:deus autem posuit tentabras latibulum sitium Addeutago nondupumtuost: donec mi quod de deo dicimiis etiam intestigimus di coprcheditariis in luce versati dicimur: retato minora de deo ecloantur di siriminuis quato infinita suadiuuartate capacitas nostrae intelligetiae minor cli.Ad quartu igit gradu scendetes miremus ignota Iacciri: ct diuitu splendoris caligine exoctuati clamemus cum Ppheta.Desecim atriis tuis domine.Hocvniana de
deo postremo dicetes csteipiar intelligibiliter&ineffabiliter isti domne qhiod nos de peti Ultima vel loqui possumus vel concipem Tunc sit ipsam ctia 6 conceperannis unitate bonitatem veritate Supermipsum esse deis inens limo collocares: huc respiciens Dionysius Areopagita postea omnia:quae in symbolica theologia in thoes logicis uastitati nibus. ecquae deduunis nominibus&demssica scripta at theolos gia postremo in calce citatae libri quasi qui1am caligincesset: Ucut poterat de deos an
nobi cussi meloqueret sic post quaedam alia ad 1 demat uncialia exclamauidinco Veritas est: cog sonQ nem regnium: nolispherea: neminu:nel unitas neo deitas authonitas:neq; spiritius PQ est quantuscire ipsi possumus: neq; filii neci pams si denominatio nem aliud aliquid ex liis quae nobis alit altem cui minudo sum cognitanem aliquid eo quaerio sum: ncq eoru quae intestmel ea q1 ut1llasciui sicuti pa est neq; sciti aqsut sicuti suinem sei Inoi pius est:nem nomenes scienaa1em tenebrae: neg Iuxeit: ne error nem Veristas:nea est iplus vlla omopositionem abIatio. Haec vir ille diuinus ad verbu. Recolib- - gam qdiximus Videbimus Fin primo nos gradu disicere uno esse corpus ut epis DR δ' a Ze aegyptii ut stabitPIutar.existimarunnec Varro theologus Romanus undeuuis magnusemetillaesamae: utalibideclarabimus stata quid sui experipatheticis adcostolidi ut echae veram di itotelis sentetiam esse tirmet.Vide qu1tua vera hides cognitione deficiunt.In carcere quasi in calce quiescetes: B tuc se ad dei fastigia dentes pervcnisteriun humi adhuc iaceres pedem Vasius cunodum moueriit:sic ni necnfecti deus vita:ne cnspicetu:nem Plaetus ena es letintellectus: sed plana hanc op9nione unia dcxade nostrae cordiae late incestitimus. Discimus inscca gradu: quod paucior reeteast equuntair:S in quo falli possimus magis si a vero intellectu paululum deuiaucrimus: scum. f. nec elicinna nec intelle 'id ne sintelligibile:sed meliusaliquid atq; praestatilis Oibus his. Nola enim haec ota particulare dicuntpsectione qualis nulIa in deo est. Niod respicientes ta Diony.8c deinde Platonici in deo ex vita ei inς Deo nulla tellectu ei sapietiam:arephis similia esse negat: sed quonia tota horunsectionem : quae ς xyς tr in his multa di duilla est. Deus ipse suaviai capsectione quae estia infinitas suadestasPς Q Π itiae, ipse est 1 ni unit ex colligit: nosi tui ex illis multis: sed Untim anxilla milita. Ideo quidam alij praesiertim peripatia et in quos quatum Iicet fiere inoibus imitatur Pat illeses theologi. Haec omia in deo esse cocodunt. Qtiod dicetes a δ' taedetes non solui coieci 1 lirius Scaedimus iacuis cocorditer qui illa negant. si illud nobis semper Atriclij Rug. fuctitante oculos sapietiarici 116 plus esse sapietiacbiusticia:8 it isticiam Dei unita, dei no plLrs et Ic iusticiaqIasia pie iam. Vitam pariterno potius in eo esse vita*cognitione n cognitione magis cognitioneinvita. Oilaeni haec in deo fiunt Unu no P confusione aut mistione aut quasi diutin Isim utua penetiationein: scd per sinapii n1umma ineffabile incale Unitate. In qua omisaetus Oinis ima omis p cito sicut mpsimo eminetis limo duce penitissimis di itinae infinitatis thesauris ita super omia Sex naoia excellenter si coclusia ut sit inno Qtu Othus inama:scd magis uinciroibus
ipsa sint si cum deficilii .pfecto; et balc minus omnino effatuconcipit. Sed videmi Angcle quae nos insalitateneat. Amaicdeu dum sumus in corpore plus Potitimus l
160쪽
xii e quives cognoscere. Amando plus nobis psicimus manus laboranat Is: illi magis
Ubic tria nil r. aluna ustiassem p rqtimedon cognitione nuci inueniresia quaei mi is Philoisphoq: ain .ido pol facie. Id quodno amando frustra etiamueniret sed redeanicis ad nostra rumiana i uideto tibi iam patet quonam pacto cum deus alias dimens intellectas di vita sapunt ramicirpcturi rursus aliquado super haec omnia collocci . VtruncF tamen-Ve Dedeo PIa
r c, c61 Ono compi obetur Noe Ipterea Platonem ab AristoteIedii imine: quod1lle to re Aristo In sexto dcrepv. libro deum quem ibi vocat ideam boni super intellei tum ec intelligi talea non dis bilia sitatarat dante illis quidem ut intelligat.His aute ut intelligatur. Hica sitem scilicet, nussu Atilio. aepe delita intello tum Nintelligetem Nilitelligibile Vocet. Nam ct Diony. areopagit acutaeni dicat Q plato: norante negabit etiam cum Aristotele deum siet pax Saliano ignorare. iare si intelligit Nintellectius di intelligibilis cst. cognoscit enie cognoscitur necessario qui seipsum cognoscit: S tamen siquiasi palliculares ut dixi has plecti es accipiamus: aut caintcIIectum dicimus natatram significemus quae ad intelligibile quali ad aliud tra se tendat: nihil minus in Platonici Aristoteles etiadesstamici lectui x intelligibile eitccosianuis me sit negareuus.In tertio duplius aliqui inobis dum tenebris. Ipinquabamus illi ixit: ut nos blumndimns Uec quasi mancualiqiii dens deuimpia cogitatione finganius quale esset si vel corpus Vel core oris antavciconii tutu excis aiat diceret: tamine particulare alteid genus ΦΦpfectis imu quasi humanas,pietes ea taciamus ut si vel vita dicamus vel mente: vel rone: sectetia eo quUnurinfalci iudicat nota quae ola ambiutvno .f. Meroent di bono mclius esse cognosscamus. in uno gnadu nolis lusupra illa: scd supra omne nonaeqd formari supra oem notione quae cocipia nobis pollit ipsumcise sciebamus Tu primuipum aliquo modo sciet cucu oino nesciebam is . Ex quibus colligi illud pol no sola esse deu:ut dicit AnsicImuς si nilial maliis cogit ari potest. Sed id cite qa infinite maius est omico des pol Deo sisentissicxcogipali: ut, cic dixiniti Lixta hebraica littera Dabud rpheta Tibi silentiu laus. Haecae ibi utronepta marronis dixciimus: unde magna etiam aperit fenestra legitimae iii tellixen e librosue: Dionysii quide mystica theologia Sc decliuinis noibus uisci ibi ni Anus bus illud Cauedd:nc aut minora faciamus Φ sint sille scripsit Lunt aut maxima aut laputi existimamus oestis itelligimus sonia nobisct inexnicabilia cGmeta coiingamus. creuisextu in quo secadam coluit ratione Natonicohrcle prima. f. matella. Vod vero obiiciunt deprima materia filuolui est. IIIaeniqtentriens estote Materia priq nus una est nimmo si Platonis sectari verba ad ungue volui: ocedat opor ina magis ieiunitis illa habereminus rone lentis.Nemeni Plato vulteam esse prsius nihil aliosn linodo receptaculuBrmam modo nutrix simodo natura quaedare reliqua ciis quae ea ei Ie in thimaeo ille cofirmat. Noestigit nilail .i. no orio entis expers si Platoni credimus: qtutii eande in philebo vocat nos esu multitudine quae tit ipsi vos lunt opponit uni: sicilinitul opponitenti sed infinitu. Multitudo aute si sitfinita non
Oino fugit rationes unitis:qm qua finita est Una est: at infinita multitudo ita omino iiis naturam non habet fictu nec termini. Hateria ergo pi ima scaem Platone magis ensq; una: ita qui tradisputant ut unucii te superius coprobaretens no esse: di tamevnu esse dicebant.lamblicus ite Platonicus in eo Iibro quem lacit defeetapylla ori Iambliciis materiam prima vocardualitate eo Q dualitas prima sit multitudo direliquaru omnisi immultituli11uradix Materiae optima secudueu qui magni adeo inter Platonis r es. i, icos eii ut diuinus vocet:no solat Una sed multithido 1edraclinois quae in rebus muls d. at iactitardinis est. Haec diximus sitia illis obiectantes. tersit nem unitatis expers omino est illa lictitrari: elle. Exaeia aut Unitate ab eadea qua Neste recipit for a. praeterco qUaede Uni ate ius Uel assiimatiua vel negativa disputant quae omia his notissima: quiveiuna cu Atintotele deambulantiuculam secet into
alniis primuin quo tertia sel uitione platoni Nde multitudine:ostedit dicentibu4 vlud cite ente conivmius aliquid esse cedendii quod Plato negat.