Josephi Weissenbach ... De eloquentia Patrum libri 13. in usum ecclesiasticorum. Volumen 1. 9. Volumen 7. operis librum 10. complectens

발행: 1775년

분량: 430페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

Titulus XXVIII. De Odio m. Capres II. 3ra

taurierit istactus tuus.

misi' se Mem militum talentorum debetiore

conti a bonum Reipublicae. dermone S 6. alias q8. de diversis, fuse. mone s8. alias homilia φλ. ex ς .ermone I9. de temyore, nune 5a. appendicis. Sermone 3 . alias V. de diversis.

322쪽

si et De Eloquentia Patrum LIBER X. lS. EsARIUS ARELATENsis homilia I. de diligendis inimicis. S. JOANNES CLIMACUs gradu 9.S GREGORIUs M. homilia 27. in Evangelia, de oratione pro inimicis: Et Libro XXIL Moralium. capitibus pluribus, de alaetore inimicorum. a. S. ANTIOCHUs homiliis I 3. 54. 57. 7I. 72. S BERNARDINUs SENENS1s Tomo L Sermone 23. V 26. Adde Titulos: Amor proximi. Pasio Domini &C. Sed & omnes fere Patres, qui dominicam in Orationem scripserunt, hic consuli utilissime possunt Petitione 6.

De Parentibus, & eorum in Liberos ossiciis.. CAPUT I.

Loci.

Omnia, quae deliquerint filii, de parentibus requiruntur. ORIGENEs ereditus Libro I. in Iob, ad caput I. S. CYPRIANUs. ut horrorem parentibus incuteret, ita eorum liberos ad Deum iudicem loqui docet: Ρerdidit nos aliena perfidia. Parentes sensimus parricidas. 1lli nobis Ecclesiam matrem. illi patrem Deum negaverunt. Libro de lapsis, propius initium. Quomodo castigabitis liberos, cum vos incastigatam vitam atque incompositam vivatis 3 S. BA- si Lius M. homilia I 4. in Ebriosios. S. GREGORI Us ΝΑZIANEENUs inter alias laudes parentum S. Basilii M. Mihi tamen, inquit, maXi

323쪽

ΗOs tamen res ipsa nobis exhibuit, ut qui tales quidem ipsi fuerint, ut etiamsi talium liberorum parentes haudquaquam extitissent, sibi ipsis tamen ad nominis claritatem suffcere potuissent: rursum autem ejusmodi filios in lucem extulerint, ut etiamsi ipsi non tanta virtute fuissent, omnes tamen sobolis felicitate superaturi essent. Oratione 2O. propi;

' Quid poterat filia de adultera matre discere nisi damnum pudoris. S. AMBRos Ius Libro III. de Vi

ginibus, post initium. , IAmarae liberos dulce, & impensius amare prae dulce; sed frequenter amor ipse patrius, nisi mo derationem teneat, nocet liberis; si aut nimia imdulgentia dilectum resolvat, aut praelatio uniuS Ceteros ab affectu germanitatis avertati Plus aquiriatur filio cui fratrum amor aquiritur. Ilaec praeclarior munificentia patrum, haec ditior haereditas filiorum. Jungat liberos aequalis gratia , quos junxit eadem natura. Lucrum pietas nescit pecuniae, in

quo pietatis dispendium est. Quid miraris, si propter fundum, aut domum oriuntur inter fratres

jurgia, quando propter tunicam inter Jacob sancti filios exarsit invidia Τ Quid ergo Τ reprehendendus

Jacob, quia praeferebat unum ceteris Τ Sed nec libertatem possumus auferre parentibus, ne eos plus diligant quos plus credunt mereri nec filiis resecare debemus studium plus placendi. Denique & /Jacob illum plus amabat, in quo majora Virtutum, insignia praevidebat , ut non tam filium pater praetulisse videatur, quam Propheta mysterium, mim toque Variam tunicam fecit ei, quo significaret, eum diversarum. virtutum amictu fratribus praes rendum. Idem Libro de Iob h Patriarcha cap. a. magnum depositum habemus, filios nempe. Curam ergo eorum habeamus, nihil non agamus,

ne illud nobis malignus ille auferat. Nunc autem U 3 a nobis

324쪽

314 De Eloquentia Patrum LIBER X.

a nobis contraria omnia praestantur. Ut ager sit Optimus omnia facimus: ut fideli viro tradamus, ait narium, mulionem, procuratorem. & dispensatorem, qui sit Optime affectus. quaerimus. Quod autem Omnium nobis pretiosissimum est, ut filium alicui ctammittamus, qui possit ejus castitatem tueri, id negligunus; quamquam id prae omnibus praediis nobis carissimum esse debet. Cetera enim omnia ad hoc possidentur. Praedia illis danda curamus; illos autem minime. Viden ' rei absurditatem y Primo filii animam exerce, & haec postea aderunt. Nam si illius anima bona non sit, nihil eis pecuniae proderunt: sin autem proba, nihil ex paupertate laedentur. Vis illum relinquere divi tem y doce illum eise probum. Ita enim rem familiarem augere poterit: & si non augeat, non in deteriori conditione erit quam ii qui plurima possident. Si autem improbus fuerit, etiamsi innumerahona ipsi relinquas, non custodem reliquisti, sed miseriorem reddidisti iis qui in extremam pauperta

tem devenere. Filiis enim non recte instituti melior est paupertas quam divitiae. Paupertas enimi illos vel invitos in virtute retinet; divitiae vero nevolentes quidem temperantes ella linunt. S. CHRYSOSTOMUs homilia 9. in L ad Timotheum. Et ad matres conversus: Matrest Filias vestras recte componite; facilis vobis est hujusmodi cura. Vigilate ut domi maneant. Ante omnia autem ad pietatem illas instituite, & ut honestae sint ac pecunias spernant, ne cultum & ornatum nimis curent.

Sic illas nuptiis tradite. Si illas sic efformetis, non ipsas tantum, sed etiam virum, qui illas ducturus est servabitis; nec virum tantum, sed filios: nec filios solum, sed 'epotes. Nam si radix sit bona, surculi quoque in melius proficient, & eX-

tendentur, horumque omnium mercedem accipietis. Ut igitur non unius animae utilitati prospi

325쪽

Titulus XXXIV. De Parentibus Ue. Cap. L 3i scientes, sed multarum per unam sic omnia faciamus. Ita enim. Oportet istam ex paterna domo ad nuptias pergere, ut Athletam ex palaestra, omni scientia accuratissime instructam. Idem eadem homilia. , Multi patres ut bonus equus filio obveniat, &ut aedes magnificae, ut praedium magni pretii: cuncta faciunt atque moliuntur; ut autem anima ejuShona fiat, & pium propositum nullius pensi ha-hent. Et hoc est, quod totum mundum subvertit. Idem homilia in illud: Vidua eligatur &c. . Tomo DL Monifauconi. . Liberos minus quam pecudes curamus: de asinis & equis magis soliciti sumus quam de filiis. Mulum ii quis habeat, multum curat, ut agasonem illi optimum provideat, non improbum, non

furacem, non temulentum, non artis suae imperitum : si autem filiae paedagogum dare opus sit, casu & sine delectu obvium quemque eXcipimus; etsi hac arte nulla sit major. Quid par illi artiquae dirigendae animae & efformandae juvenis menti& indoli incumbit 3 Qui tali instructus est lacuutate, plus diligenti .exhibeat Oportet, quam qui- is pictor, aut statuarius. At nos id nihil curamus; sed id unum spectamus, ut linguam ediscat: illudque satagimus tantum opum . acquirendarum causa.

Non enim ut loqui valeat, sed ut pecunias collugat linguam ediscit; ita ut si absque loquendi facultate possent ditescere , nihil hanc disciplinam Curaremus. Vides quanta sit pecuniarum tyrannis, hominesque trahat quo velit 3 Idem homiIia 6o. in

Si nos jubemur vigilare pro animabus eorum, tanquam rationem reddituri: multo magis pater qui genuit, qui educavit, qui cum illo domi sem-Per manet. Quemadmodum enim in suis delictis non potest ad excusationem & veniam confugere. ita

326쪽

316 De Eloquentia Patrum LIBER X. ita nec in iis quae filii deliquerint. Idque rursus beatus Paulus declarat. Cum enim ille lege sanciret cujusmodi esse deberent ii, qui aliorum principatum adeunt, cum aliis omnibus quae illis necessario inesis debebant, filiorum quoque curam eXi- 'git, quasi nulla jam reliqua spes veniae sit si .illi perversi fuerint. Et jure quidem. Nam si ex natura vitia hominibus inessent, merito quispiam ad excusationem confugeret; quoniam autem eX proposito & improbi & probi esticimur, quam tandem ille excusationem poterit obtendere, qui quem Omnium maXime diligit, perverti atque impro, hum fieri permisit 3 At nemo qui pater sit haec di-Xerit; cum natura initet, ut ad hoc Oilicium illum excitet. Sed irte non potuit Τ Neque hoc dici potest; nam quod eum tenerum acceperit, &quod primus & solus in sita potestate, & sibi commisseium habuerit, sim perque domi versantem, facile

ac nullo negotio iplum moderari potuit. Itaque nulla ala de causa perversi evadunt liberi, nisi quod patres circa praesentis vitae commoda infamant. Cum enim ad illa solum respiciant, nihilque eis praeferendum , censeant, & suam pariter & liberorum animam negi gere coguntur. Hos ergo patres quod nemo tamen ira commotum dicere existimet filiorum occilaribus sceleratiores esse dixerim. illi enim corpus ab anima separant; isti &animam, & corpus gehennae ignis tradunt. Illam porro mortem naturali lege subire necesse est; hanc vero effugere licebat; nisi ipsam patrum negligentia intulisset. Ad haec mortem adveniens re- - surrectio cito delere poterit; animae vero interitum nihil solabitur. Neque enim salus illam eXceptura est. verum immortales ille poenas necessario luet. Itaque non injuria patres hujusmodi filiorum occisoribus deteriores esse dixerimus. Idem Libro 3. adversus oppugnatores Dita mona ca.

327쪽

Titulus XXXIV De Parentibus Ue. Cap. I. 3IT An illud ut fugeret monuisti, & leges a Christo hac de re politas ipse legisti 8 An tu ipse ne si

existant quidem nolit 3 Quonam ergo modo poterit ea filius perficere. quorum nec pater ipse. qui illum erudire debuerat, leges novit. Idem ibid. Atque utinam hoc solum damni adesset, quod nihil utile patres consilii darenti non tantum utique malum esset. Nunc autem eos ad contraria prorsus impellitis. Neque enim aliud patres audies cum fallis tractare, cum eos ad liudia literarum hortantur, nisi Verba hujusmodi: ille, inquit, humilis, humilique loco natus eloquentia adeptus summos magistratus Obtinuit, divitias acquisivit ingentes, uXorem duXit opulentam, splendidas con-1truXit sedes, Omnibus terrori est, & gloria fulget. Alius rursum, ille inquit, latina lingua eruditu S in regia clari stimus est, cunctaque intus ad mini strat. Et alius alium rursus ostendit, cunctique eos, qui in terra insignes sunt memorant; coelestium autem nulla unquam mentio; imo si quis illa commemorare aggrediatur, ut qui cuncta pervertat ejicitur. Cum igitur a principio haec illis occinatis, nihil aliud eos quam omnium malorum materiam docetis, duos violentissimos amores infirmantes, pecuniarum dico, & qui longe iniquior est, vanae

inanisque gloriae. Horum vero piter uter per se solus cuncta pervertere potest: cum autem ambo in teneram juvenis animam confluunt, quali quidam torrentes conjuncti bona omnia corrumpunt, tantam vim spinarum. & arenae, tantam colluviem Contrahentes, ut animam illam sterilem, infructuosam, bonisque omnibus vacuum efficiant. Horum testes esse possunt exteri quoque Scriptores, quo rum unus alterum affectum non cum alio junctum, sed per se solum arcem, alius caput malorum appellat. Quod si separatum arx est, & caput: cum alius longe gravior, & potentior accellerit, insana

nempe

328쪽

313 De Elo uentia Patrum LIBER X.

nempe gloriae cupido, & cum illo violenter irrum rit, radiceSque posuerit, atque juvenis animum

occupaverit, quis demum ejusmodi morbum amo vere possit, cum maxime patres ipsi non ut evellantur, sed ut firmiora sint haec mala germina ni hil non agant, & dicant 3 Quis igitur adeo stultus est, ut non desperet de salute pueri ad hunc modum instituti Τ Optandum est animam contrariis

rebus imbutam a malitia se subducere : quando autem undique illiciunt pecuniarum praemia, & scelerati viri ad imitandum proponuntur, quaenam sam lutis spes superest Nam eos, qui pecuniarum amOre tenentur & invidos & improbos, & multum juranteS, & .perjuros, contumeliosos item fures. inverecundos, impudentes, ingratos, denique omni nequitia plenos esse necesse est. Horum testis fide dignus est beatus Paulus, qui radicem omnium malorum es se avaritiam dixit: &ante ipstim Christus id ipsum declaraverat, asseverans non esse possibile Deo servire eum, qui illi morbo serviret. Cum igitur initio juvenis ad hanc statim adducatur servitutem , quando liber evadere poterit 3 quando fluctum sustinere omnibus pellentibus, omnibus immergentibus. & in extremae submersionis necessitatem ipsum constituentibus Τ &c. Ac si dedita opera filios perdere studeatis sic illa omnia praecipitis eis, quae si exequuntur, salutem consequi non possunt. Rem altius considera. Vor, inquit, ridentibus t vos autem ipsis multas praebetis ridendi occasiones. Vae diuitibus t vos vero ut pecuniosi sint, assidue molimini. ne cum benedixerint vobis omnes hominest Vos autem pro populari aura facultates saepe omnes effunditis. Nursus is, qui fratri contumeliam infert, reus est gehennae; vosque tamen & imbecilles, timidos esse putatis eos, qui tacite illatas sibi ab aliis contumelias serunt. Jubet Christus pugnas, di lites con

329쪽

temnere Vos autem illos in his semper malis versari curatis. Oculum ille, si noceat, eruere saepe jubet: at vos eos maXime vobis conciliatis amicos. qui possint pecunias praebere, etiamsi eXtremam nequitiam doceant. Uxorem repudiare non permittit, praeterquam in sola adulterii causa; at vos, dum pecunias aquirere liceat, hoc praeceptum despicere docetis. Jusjurandum Vetat omne; VOS quem id servare videritis etiam ridetis. Vili amat, inquit, animam suam, perdet eam ; VOS ad hunc amorem illos semper adducitis Si nun remiseritis. inquit, hominibus peccata , neque vobis remittet pater ueser eaelestis; vos illis exprobratis cum eos qui se laeserint ulcisci nolunt, utque id mature praestare

possint, illos instituitis. Gloriae cupidos omnia frustra agere docuit Christus, live illi jejunaverint, sive Oraverint, sive miserti fuerint; at vos ut illam assequantur, nihil non agitis. Equid opus Omnia hpersequi, cum supra memorata innumeras gehen-

nas. inferre possint g nec modo omnia simul, sed seorsim singula. At vos omnia simul congesta, &intolerabile peccatorum Onus imponentes sic in fluvium igneum immittitis i Quando salutem nancisci poterunt tantam ferentes ignis etcamy Idem ibidem ex non .

Neque id solummodo grave est, quod Christi

praeceptis contraria doceatis, sed quod praeclaris appellationibus vitia obtegatis. Hippodromis ac Theatris jugiter interesse urbanitatem vocanteS: divitias, libertatem, gloriae amorem magnanimita tem : arrogantiam fiduciam: prodigalitatem humanitatem : injustitiam sertitudinem. Denique quali haec fallacia non susticiat, virtutem quoque

contrariis nominibus vocatis, Temperantiam appellantes rusticitatem: Modestiam timiditatem: Justitiam imbecillitatem: Contemptum fastus servilem animum : Injuriarum tolerantiam infirmitatem;

330쪽

aeto De Eloquentia Patrum LIBER X.

ac si metuatis ne si ab aliis veram horum appella- . tiomem audierint filii vestri, perniciem hujusmodit fugiant. Neque enim parum confert ad vitiorum aversilonem, si nudae & propriae eorum appellatio nes proferantur; sed tantum id habet roboris ad peccantium animos feriendos, ut plerique saepe tu pistimis insignes vitiis se ita vocari non libenter ferani ; sed adeo is viant, & indignentur ac si ace bissima paterentur. Si quis adulteratam mulierem,& stupratum puerum ex turpissimo actu voca Verit, irreconciliabilis efficitur inimicus; utpote qui magna affecerit injuria. Neque hos tantum, sed

etiam avarum, ebriosum, arrogantem , demumque omnies gravissima operatos videas non tam de ipso. Opere, Vulgique opinione angi & dolere, quam de facinorum nominibus. Multos porro novi hac ration te emendatos, qui opprobriis moderatiores eva- 'serurat. At vos hoc solatium, atque remedium su-

stulistis, quodque gravius est non verbis solum, sed exemplo quoque & opere haec illis monita da- . tis, dum sedes splendidas construitis, agros emitis pinnuissimos, reliquosque magnificos apparatus ad , ditit;, pro riusque velut quadam nebula animos eorum obtenebratis. Unde igitur mihi persuaderi potierit, posse illos salutem consequi, cum ad ea evociari videam quae qui faciunt prorsus perituros esse Christus declaravit: cum Videam vos animam eortina quasi minus aliquid negligere; illa autem quae vere superflua sunt quasi necessaria & praecipua: currire 3 idem ibidem. i Non sentit illa sicut ceterae matres; quae compus natorum suorum amant, animam autem Contemnunt. Deliderant enim illos valere in faeculo Isto , & non curant quid passuri sint in alio. Alii militias filiis 1his provident, alii honores; & nemo filiis suis providet Deum./Ρerditionem illorum cum magno pretio comparant, & salutem illorum

SEARCH

MENU NAVIGATION